Αγαπητοί αναγνώστες, Πρώτα απ όλα θέλω να σας εκφράσω τα συλλυπητήριά μου για την απώλειά σας. Ο γιος μου, Άιζακ, ήταν δύο ετών (είκοσι έξι μηνών, για να είμαι ακριβής) όταν η μητέρα μου πέθανε ξαφνικά. Παρότι είχε πλήρη επίγνωση του συμβάντος και παρότι έκανε ό, τι μπορούσε για να καταλάβει, του ήταν δύσκολο να διαχειριστεί την απώλεια. Μάλιστα, όταν του εξηγήσαμε ότι «σταμάτησε να δουλεύει το σώμα της γιαγιάς», μας είπε «χρειάζεται απλά καινούργιες μπαταρίες». Δεν ήξερα τι να απαντήσω όταν μου έκανε ερωτήσεις, ειδικά δεδομένου ότι βρισκόμουν σε κατάσταση σοκ και πενθούσα αυτή την τρομερή, αναπάντεχη απώλεια. Όταν υποφέρουν οι γονείς και υποφέρουν και τα παιδιά είναι μια διπλή διαδικασία. Καθώς συνήθιζα να διαβάζω στον γιο μου κάθε μέρα, έψαξα να βρω ένα βιβλίο που θα τον βοηθούσε και θα με βοηθούσε να καταλάβω πώς να τον βοηθήσω να διαχειριστεί αυτό το τρομερό γεγονός. Ωστόσο, δεν υπήρχαν βιβλία για την ηλικία του. Βρήκα εξαιρετικά βιβλία για παιδιά από τεσσάρων ετών και πάνω, και υπέροχα βιβλία για ηλικίες μεταξύ έξι και δέκα ετών, αλλά κανένα για το στάδιο ανάπτυξης μεταξύ δύο και τριών ετών. Έτσι έγραψα αυτό το βιβλίο για δίχρονα και τρίχρονα παιδιά. Σας διαβεβαιώνω ότι, βοηθώντας το παιδί σας να κατανοήσει και να διαχειριστεί το πένθος του, όχι μόνο θα διαπρέψετε ως γονείς, αλλά θα μπορέσετε επίσης να εστιάσετε καλύτερα στο δικό σας πένθος. Με τις ευχές μου, Dr. Bonnie Zucker
Πώς να χρησιμοποιήσετε αυτό το βιβλίο Σκοπός αυτής της ιστορίας είναι να τη διαβάσετε στο δίχρονο ή τρίχρονο παιδί σας. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως αφετηρία για λίγο μεγαλύτερα παιδιά, αλλά μπορεί να τους είναι απαραίτητες περισσότερες πληροφορίες απ όσες παρέχουμε εδώ. Καθώς τα δίχρονα και τρίχρονα παιδιά δεν μπορούν να διαβάσουν, μπορείτε να προσαρμόσετε την ιστορία χρησιμοποιώντας το όνομα του αγαπημένου προσώπου που πέθανε (παππούς, μπαμπάς, ή μαμά, για παράδειγμα) και να αλλάξετε τις αντωνυμίες «αυτή» «του» και τις καταλήξεις όπου χρειάζεται. Παρότι αυτή η παρέμβαση είναι πολύ διακριτική, είναι πολύ χρήσιμη για τα παιδιά καθώς θα τα βοηθήσει να καταλάβουν καλύτερα. Ίσως θα ήταν καλό να διαβάσετε το βιβλίο πρώτα μόνοι σας, πριν το διαβάσετε στο παιδί σας για να ρέει καλύτερα το κείμενο όταν το διαβάζετε μαζί με το παιδί σας. Είναι καλύτερα να διαβάσετε αυτή την ιστορία το συντομότερο δυνατόν μετά τον θάνατο. Βρείτε ένα ήσυχο μέρος για να διαβάσετε την ιστορία στο παιδί σας, δώστε του χρόνο για να μπορέσει να επεξεργαστεί τις ιστορίες και τις εικόνες, και απαντήστε στις ερωτήσεις του. Σας προτείνω να διαβάσετε την ιστορία μέσα στη μέρα και όχι ως ιστορία πριν τον βραδινό ύπνο. Μπορείτε να μιλήσετε για την ιστορία λέγοντας κάτι σαν «έχω μια ξεχωριστή ιστορία να σου διαβάσω. Είναι για τη Γιαγιά». Δεν θα επέβαλα την ιστορία. Αν το παιδί σας δεν είναι συγκεντρωμένο ή δεν το ενδιαφέρει η ιστορία μπορείτε να πείτε «κανένα πρόβλημα. Αφήνω εδώ το βιβλίο και μπορούμε να το διαβάσουμε αργότερα».
Έγινε κάτι πολύ στενάχωρο. Πέθανε η Γιαγιά.
Όταν κάποιος πεθαίνει, το σώμα του σταματάει να δουλεύει. Το σώμα της Γιαγιάς σταμάτησε να δουλεύει.
Είναι όπως όταν ένα από τα παιχνίδια σου σταματάει να δουλεύει επειδή χρειάζεται καινούργιες μπαταρίες, όμως το σώμα της Γιαγιάς δεν μπορεί να δουλέψει ξανά.