ΛΑΪΟΝΙΣΜΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΠΟΡΕΙΑ Του PID Κόκου Νικολαϊδη (Ομιλία στο 43 ο Εθνικό μας Συνέδριο) Aδέλφια μου Λάιονς, Η αυγή της ζωής μας, όπως και η αυγή κάθε μέρας, συντροφεύεται και γεμίζει από αγνές μελωδίες, φωτεινές ανταύγειες, αισιόδοξα μηνύματα, γλυκές φωνές. Όλα χαρούμενα μας φαίνονται, ανέμελη βλέπουμε τη ζωή, τίποτα δεν φαίνεται να υποκρύπτει σκορπιούς και καταιγίδες. Δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι κάτω από τις φαντασμαγορικές εντυπώσεις κρύβεται μια άλλη, πιο πραγματική, αδίστακτη, φοβερή πολλές φορές, στυγνή και σκληρή όψη της ζωής. Μέσα μας σφύζει η ζωή. Οι δυνάμεις μας, ψυχικές και σωματικές, ξεχειλίζουν και μας ωθούν σε συνεχείς κατακτήσεις με την ελπίδα ότι θα πετύχουμε μέσ απ αυτές τη χαρά. Στην αρχή ανεβαίνουμε δύσβατους δρόμους με φτερωτή άνεση. Όλος ο κόσμος ξανοίγεται μπροστά μας κι εμείς ορμούμε ακατάσχετοι, με χίλιες μύριες ενδόμυχες προθέσεις να βρούμε περισσότερη ικανοποίηση μέσ απ τη δημιουργικότητα, τη δράση. Νοιώθουμε να μας αγαπά όλη η φύση κι όλα τα δημιουργήματα της. Το φως, οι ομορφιές, μας διεγείρουν δημιουργικά. Ακατανίκητες εσωτερικές κι εξωτερικές 1
ωθήσεις, μας κινητοποιούν σ ένα ακατάσχετο αγώνα επικράτησης. Πόθος ανεξήγητος, απέραντος ο πόθος της ζωής, και η ευχάριστη αίσθηση που δημιουργείται μέσα μας απ τη δράση μας ωθεί στην πάλη χωρίς να υπολογίζουμε θυσίες. Μα ο πόθος αυτός και η ορμή για εκπλήρωση του δεν μας προεξοφλούν την ευτυχία, τη μαγική αυτή λέξη που αναζητούμε σ όλες τις επιδιώξεις μας, γιατί μπορεί να ναι σκοτισμένος από απατηλές φωτοβολίδες. Μη βλέποντας το σωστό δρόμο μπορεί να τσακιστούμε, να συνθλιβούμε πάνω στα κακά στοιχεία, δικά μας και ξένα. Αντάμα οι δυνάμεις του κακού με τις δυνάμεις, τους υφάλους, τις τρικυμίες, τις παγίδες του κακού. Ωθούμαστε και ευχόμαστε για κατακτήσεις χειροπιαστές. Μα συχνά είναι συνάμα φευγαλέες. Ακόμη και στην περίπτωση που κατακτούμε έπαθλα και νομίζουμε πως είμαστε νικητές, αυτά μπορεί να ναι για μας μια νέα παγίδα, γιατί είτε μας καταλαμβάνει η αλαζονεία και η φαντασιοπληξία, είτε εφησυχάζουμε και δίνουμε την ευκαιρία στα όρνεα της μοχθηρίας των παντοειδών εχθρών, ακόμη και φίλων, ν αρχίσουν το καταλυτικό έργο τους. Η ευτυχία μας, όπως την ονειρευόμαστε, η κατάκτηση και διατήρηση της, είναι εναλλασσόμενη με τις δοκιμασίες, τις πίκρες, τις απογοητεύσεις τους στεναγμούς. Η ειρήνη της ψυχής μας, η επιδίωξη της απόλαυσης μέσ απ ότι προσφέρει η ζωή, και που νομίζουμε πως θα μας γεμίσει με την ποθητή χαρά, σκιάζεται από χίλιες αντιξοότητες, περνά όχι μόνο μέσα από συμπληγάδες μα και 2
δίπλα από σειρήνες, τινάσσεται από τα μανιασμένα κύματα των κάθε λογής ορμών, σε χώρες Κυκλώπων, σε νησιά της Κίρκης. Ακόμη και οι χώρες των Φαιάκων μπορεί να ναι για μας μια πρόσθετη παγίδα, αν δεν έχουμε στο νου μας όραμα της Ιθάκης. Όσοι από μας, και δεν είμαστε λίγοι, δεν θελήσαμε να πιστέψουμε και δεν υπολογίσαμε ότι στη ζωή θα συναντήσουμε εμπόδια, συχνά ανυπέρβλητα, έχουμε γελαστεί! Ζούμε καθημερινά μια συνεχή διάψευση ελπίδων, βλέπουμε τις προσπάθειές μας να καταστρέφονται, πίνουμε πικρά ποτήρια. Αναστατωνόμαστε, κυριευόμαστε από βασανιστικές θλίψεις, αγανακτούμε, πικραινόμαστε, δυσανασχετούμε, εκνευριζόμαστε, δυσθυμούμε, σβήνει το χαμόγελο, συνοφρυωνόμαστε και δεν βλέπουμε πουθενά φως και γαλήνη. Συσκοτίζεται η ύπαρξη μας και μαζί μας όλο το σύμπαν. Τα αισθήματα, οι σκέψεις, η λογική, γίνονται έρμαια των περιστάσεων, των επιδράσεων της στιγμής. Μα προπάντων η φαντασία μας διεγείρει μέσα μας και μεγαλοποιεί τις παντοειδείς καταστάσεις, δημιουργώντας αβέβαιους φόβους που μας αφαιρούν δημιουργικές δυνάμεις. Χώρια οι χίλιες δυο ανεξέλεγκτες ορμές που μας ωθούν να κάνουμε πράγματα που δεν μας ωφελούν, κι άλλες χίλιες δυο αδυναμίες που μας στερούν την ικανότητα να βγαίνουμε νικητές. Η πυξίδα πολλών από τις γνώσεις του κόσμου μας ξεγελά. Ζούμε καθημερινά τη δοκιμασία των ψυχικών και σωματικών μας δυνάμεων. Κάτω από το σφυρί πρώτα απ όλα της κακοκεφαλιάς μας, κάθε λογής απολαύσεων, του ακόρεστου πάθους για 3
πλουτισμό, της κενοδοξίας, της φαντασίας, της ζήλιας, των απαιτήσεων του κόσμου, των υποκριτικών του χαμόγελων, των προσποιητών φιλοφρονήσεων, των εντέχνων υποσκάψεων, των υποδαυλίσεων. Οι σκέψεις μας, οι γνώσεις μας, γραμματικές, γλωσσικές, επιστημονικές, εξουδετερώνονται αυτοστιγμεί και αντιμέτωποι με όλες τις εσωτερικές και εξωτερικές ερινύες των παθών, της κακίας και της σκληρής μοίρας, όχι μόνο χάνουμε την αγέρωχη ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας, μα και αρχίζουμε να αμφιβάλλουμε για την αξία της ζωής. Δυσπιστούμε για όλους και για όλα, κλονίζεται η αυτοπεποίθηση μας, διαλύεται η εκτίμηση που χαμε για πρόσωπα και πράγματα, εξανεμίζονται οι ελπίδες μας για μια καλύτερη αύριο. Αρχίζουμε να τρέχουμε σε ειδικούς ψυχολόγους, γιατρούς, κοινωνιολόγους, σοφούς, παιδαγωγούς. Ακόμη και σε συνανθρώπους μας που νομίζουμε πως μπορούν να μας βοηθήσουν. Σωρεία οι συνταγές που μας δίνουν. Ακόμα και φάρμακα καταπραϋντικά. Μα η ψυχή συνθλίβεται. Το πνεύμα νιώθει αφόρητη σκλαβιά. Οι αντιξοότητες και τα εμπόδια στη ζωή δεν δημιουργούνται μόνο από τον κόσμο και τις αδυναμίες μας. Είναι ακόμη και οι δυνάμεις της φύσης, θεομηνίες, αρρώστιες, δυστυχήματα, που μέσα σε λίγο χρόνο μπορούν να καταστρέψουν τα πάντα, να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή μας, να μας στερήσουν πρόσωπα αγαπητά. Πόσα όνειρα και πόσες δούλεψες σκορπίστηκαν απ τους τέσσερις ανέμους σε 4
ανύποπτες στιγμές, όταν η καρδία μας φτερούγιζε από χαρά τις επιτυχίες μας, την ευτυχία που βασίλευε μέσα μας και γύρω μας. Αδυσώπητη η μοίρα, αβέβαια τα πάντα. Ποιος μας εγγυάται τότε, ποιος μπορεί να μας δώσει τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε σωστά και επιτυχημένα τις αναποδιές, τις καταστροφές και τις αντίξοες περιστάσεις; Προπάντων πώς μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με τους θρασείς, τους αναιδείς, τους κάπηλους, τους αυθάδεις, τους κακεντρεχείς, τους αδίστακτους που για να επικρατήσουν θέλουν τους πάντες να γίνονται δρόμος για να διαβαίνουν; Ποια δύναμη μπορεί να μας βοηθήσει να υποτάξουμε τον παραλογισμό στη λογική, να λυτρωθούμε από τις αδυναμίες και τα πάθη μας, να επιζήσουμε και να χαράξουμε στη ζωή μας δρόμο φωτεινό που να μας οδηγεί, όσο είναι δυνατό, πιο ασφαλισμένα σε στόχους ευτυχίας με τις λιγότερες πληγές; Όταν ξεκινούμε τον αγώνα της ζωής μέσα στο καθορισμένο απ την οικογένεια, την κοινωνία και την πολιτεία πλαίσιο, εντασσόμαστε στο ρεύμα κίνησης του κόσμου σαν μέρος του συνόλου. Γινόμαστε εξάρτημα των νόμων κι εθίμων του, κατευθυνόμαστε σε στόχους που έχουν προγραμματιστεί για μας, που αποβλέπουν, όπως μας λένε και όπως πιστεύουμε, στη δημιουργία μιας καλύτερης για το σύνολο ζωής. Μα δεν είναι λίγες οι φορές που στο διάβα γινόμαστε ή μετατρεπόμαστε σε θύματα των ανέσεων και των κατορθωμάτων που επιδιώκουμε, προσπαθώντας να ικανοποιήσουμε τον ασίγαστο πόθο για τη φανταστική ευτυχία. 5
Για να μπορέσει το καράβι της ψυχοσωματικής μας ύπαρξης για να περάσει σώο και να φτάσει σε αίσιο σκοπό χρειάζεται να χει τις πνευματικές δυνάμεις που συμβολίζει το περιστέρι της Αργώ. Ο νους, το πνεύμα, η ψυχή, πρέπει να στηρίζονται σε απαρασάλευτες αλήθειες που φωτίζουν όλους τους τομείς της ζωής. Για όσους απ τους ανθρώπους που με καλή θέληση ζήτησαν να βρουν και να γνωρίσουν τις αλήθειες εκείνες που μπορούν να τους βοηθήσουν σ όλες τις περιστάσεις της ζωής, τις βρήκαν μόνο σ ένα βιβλίο. Το βιβλίο της ζωής ολόκληρης, γνωστής και άγνωστης. Τη Βίβλο. Οι αλήθειες, τα λόγια της, αυτές και μόνο έχουν ριζώσει και φυτρώνουν για αιώνες τώρα χωρίς να αστοχούν, πάντα προσιτές σε όλες, σοφούς και αγράμματους, διάσημους και άσημους. Η ζωογόνος πνοή που πηγάζει απ αυτές είναι ολοφάνερη σ όσους τις έχουν εγκολπωθεί. Έχουν πετύχει να αναμορφώσουν το ψυχοσωματικό τους κόσμο, έχουν γνωρίσει όμορφα πνευματικά ύψη και έχουν οδηγηθεί σε αφάνταστες γι αυτούς δημιουργίες. Οι βιβλικές αλήθειες δεν είναι θρησκευτικές δοξασίες κι αρχές. Είναι αυτούσιες οι αλήθειες μιας μόνιμης πραγματικότητας, της ίδιας της ζωής που ζούμε, που έζησαν και θα ζήσουν όλοι οι άνθρωποι. Μιλούν για τον εαυτό μας, τους άλλους, τις δυνάμεις του καλού και του κακού, μέσα μας, γύρω μας και σ όλο το σύμπαν. Δείχνουν τον τρόπο και το δρόμο για την πνευματική μας τελειοποίηση, τη 6
σωστική προφύλαξη και διατήρηση της ψυχοσωματικής μας ύπαρξης, τη διάσωση μας από φθοροποιά στοιχεία και την ανύψωση σε επίπεδα που τιμούν και δοξάζουν με ευπρέπεια, εμάς και τους συνανθρώπους μας. Μας βοηθούν να κάνουμε την ενδοσκόπηση μέχρι τα πιο απόκρυφα βάθη του είναι μας, να δούμε τους άλλους σαν ισότιμα μέλη του ίδιου κοινωνικού σώματος, να καταλάβουμε την αξία των υποχρεώσεων μας και το σκοπό της ζωής. Πολλές απ τις αλήθειες αυτές καλλιεργούνται στην καθημερινή πραγματικότητα, δοκιμάζονται στην πράξη τους τόσο σε σχέση με τον ίδιο τον εαυτό μας όσο και με τους άλλους. Μέσα απ αυτή τη φωτιά της δοκιμασίας αντηχούν την ειλικρινή ομολογία πως, άμα τις εγκολπωθεί κανείς, όχι μόνο ελευθερώνουν τη σκέψη απ τα βασανιστικά πάθη που ναι ριζωμένα μέσα μας, μα και μπορούν να περνούν μέσα απ τις παγίδες, τις κακίες και τις αντιξοότητες που την περιβάλλουν και να βγαίνουν αλώβητες και πεντακάθαρες. Δεν βοηθούν στην άντληση δύναμης κι ενεργητικότητας, αλλά συνεργούν συνάμα και στην εξεύρεση λύσεων και απαντήσεων και προσφέρουν έμπνευση, ξεκούραση, θάρρος, καρτερία, ακόμη και πνευματικές χαρές και χάριτες, σ όλες τις φάσεις της ζωής. Όσοι με καθαρή καρδιά και καλή θέληση σπουδάζουν τα νοήματα τους νιώθουν να γεμίζει ο πνευματικός τους κόσμος με ανεξήγητες φωτεινές ιδέες και ν ανοίγουν τα μάτια της ψυχής τους μπροστά στις διαβάσεις. 7
Πάνω σ αυτές τις αλήθειες στηρίχθηκαν και οι αρχές και νουθεσίες του Λαϊονισμού όταν καταστάσεις και βιώματα τις ώθησαν να βγουν από την επιφάνεια, επαληθεύοντας την ακατάλυτη αιώνια αξία και αλάνθαστη επικαιρότητα τους σ όλους τους αιώνες κατά τον πιο αυθεντικό τρόπο. Οι σκέψεις αυτές προχώρησαν στην αντιπαράθεση του εαυτού με τους γύρω και τις δυνάμεις που τον επηρεάζουν, εντοπίζοντας τις ψυχικές ιδιότητες εκείνες που μπορούν να βοηθήσουν, προσπαθώντας να μεταδώσουν ζωογόνα πνοή και καθοδήγηση που πηγάζουν απ αυτές για να βρεθεί το νήμα που οδηγεί στην πνευματική ελευθερία, αποτινάσσοντας τις αλυσίδες του αποπνικτικού άγχους, που δημιουργεί ο συρφετός του κοσμικού αφηνιασμού, της αναλγησίας, της κακίας, της αλόγιστης αισθησιακής κραιπάλης και της δαιμονικής πλεκτάνης. Η ευτυχία μας, όπως την ονειρευόμαστε, η κατάκτηση και διατήρηση της, είναι εναλλασσόμενη με τις δοκιμασίες, τις πίκρες, τις απογοητεύσεις τους στεναγμούς. Η ειρήνη της ψυχής μας, η επιδίωξη της απόλαυσης μέσ απ ότι προσφέρει η ζωή, και που νομίζουμε πως θα μας γεμίσει με την ποθητή χαρά, σκιάζεται από χίλιες αντιξοότητες, περνά όχι μόνο μέσα από συμπληγάδες μα και δίπλα από σειρήνες, τινάσσεται από τα μανιασμένα κύματα των κάθε λογής ορμών, σε χώρες Κυκλώπων, σε νησιά της Κίρκης. Ακόμη και οι χώρες των Φαιάκων μπορεί να ναι για μας μια πρόσθετη παγίδα, αν δεν έχουμε στο νου μας όραμα της Ιθάκης. 8
Αγαπητοί μου, Αληθώς Ανέστη ο Κύριος και να ναι πάντα μαζί μας! 9