ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΕΚ ΟΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ Ε Ν Ο Ν Έντυπο πνευµατικής εσωτερικής καταγραφής Περίοδος Α Έτος 3ο Τεύχος 23ο Φεβρουάριος 2009 Ο δρόµος της αρετής. Του Αγίου ιαδόχου Ο δρόµος της αρετής, σ εκείνους που αρχίζουν να αγαπούν την ευσέβεια, φαίνεται πολύ σκληρός και σκοτεινός, όχι γιατί είναι πράγµατι τέτοιος, αλλά γιατί η φύση του ανθρώπου, από τη γέννησή του κιόλας, έρχεται σε επαφή µε την άνεση των ηδονών. Σ εκείνους όµως που µπόρεσαν να φθάσουν ως τη µέση του δρόµου, φαίνεται ευχάριστη και πολύ ξεκούραστη, γιατί, µε τη συνέργια του αγαθού, έχει υποταχθεί η κακία στη συνήθεια της αρετής και χάνεται µαζί µε την ανάµνηση των παραλόγων ηδονών. Γι αυτό και η ψυχή βαδίζει στο εξής µε ευχαρίστηση το δρό- µο των αρετών. Να γιατί ο Κύριος, προτρέποντας µας την οδό της σωτηρίας λέει: «Τι στενή και τεθλιµµένη η οδός η απάγουσα εις την βασιλείαν, και ολίγοι δι αυτής εισπορεύονται» (πρβλ. Ματθ. 7:14). Σ εκείνους όµως που µε θερµή διάθεση αποφασίζουν την τήρηση των αγίων εντολών Του λέει «Ο ζυγός µου χρηστός και το φορτίον µου ελαφρόν έστι» (Ματθ. 11:30) Πρέπει λοιπόν από την αρχή του πνευ- µατικού αγώνα να βιάζουµε την θέληση µας στην εργασία των αγίων εντολών του Θεού, ώστε ο αγαθός Κύριος, βλέποντας το σκοπό και τον κόπο µας και ότι έχουµε την προαίρεση να υπηρετήσουµε ολοπρόθυµα τις ένδοξες βουλές Του, να µας στείλει έτοιµο το άγιο θέληµα Του. Γιατί από τον Κύριο ετοιµάζεται η θέλησή µας (Παροιµ. 8:35), ώστε µε πολλή χαρά να εργαζόµαστε ακατάπαυστα το αγαθό. Τότε πράγµατι θα αισθανθούµε, ότι «ο Θεός έστιν ο ενεργών εν ηµίν και το θέλειν και το ενεργείν υπέρ της ευδοκίας» (Φιλιπ. 2:13) «Η υποµονή αποκτάται µε το να ελπίζει κάποιος στον Θεό και µε το να σκέφτεται συνέχεια πως είναι ο πιο ανάξιος από όλους.» Όσιος Ιλαρίων ο Γεωργιανός 14 Φεβρουαρίου Απολυτίκιον. Ήχος δ Ταχύ προκατέλαβε Εν Πύργω της Σκήτεως, εν ησυχία πολλή, ασκήσας φλεγόµενος θεία αγάπα Χριστού, πληροίς το κεφάλαιον, Όσιε Ιλαρίων, εντολών του Κυρίου, πρώην φυλακισµένους, συµπαθώς βοηθήσας, Θεώ συν αγγέλοις άδοις δε νυν, άγιος, άγιος, άγιος. ΙΑΒΑΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΌ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ Τι είναι το Τριώδιον. του Αρχιµανδρίτου Επιφανίου Θεοδωρόπουλου. Η περίοδος πριν τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. του Επισκόπου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεµία. Λόγοι περί Θείων Γραφών. του Αγίου Ισαάκ του Σύρου. Πνευµατικός αγώνας. του Αγίου Νεκταρίου. Με ποια µέσα αποκτώνται οι αρετές. του Αγίου Νικοδήµου του Αγιορείτου. Σύντοµος βίος του Οσίου Ιλαρίωνος του Γεωργιανού. Η γνώση των Γραφών. του αββά Ησαΐα Ο Ρουµάνος µε τα πουλάκια. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΕΥΧΟΥΣ: Τι είναι το Τριώδιον. 10 Λόγοι περί Θείων Γραφών. 12 Η περίοδος πρίν από τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. 13 Λόγοι περί Θείων Γραφών. 12 Πνευµατικός αγώνας. 13 Ιερές Ακολουθίες και εκδηλώσεις του ναού. Βίος του Οσίου Ιλαρίωνος του Γεωργιανού. Ο Ρουµάνος µε τα πουλάκια. 15 16 Η γνώση των Γραφών. 16 16
Σελίδα 10 Τι είναι το Τριώδιον. Το Εκκλησιαστικό µας Έτος περιλαµβάνει όχι µόνον ακινήτους εορτάς, ως π.χ. του Μ. Βασιλείου ( την 1ην Ιανουαρίου ) ή της Κοιµήσεως της Θεοτόκου (την 15ην Αυγούστου ) ή των Χριστουγέννων (την 25ην εκεµβρίου) κ.λ.π., αλλά και κινητάς, δηλαδή εορτάς αι οποίαι δεν εορτάζονται εις ωρισµένην και σταθεράν ηµεροµηνίαν, αλλά εις διαφόρους καθ έκαστον έτος ηµεροµηνίας. Τούτο γίνεται διότι όλος ο κύκλος των εορτών αυτών εξαρτάται από τον Άγιον Πάσχα. Αλλά το Πάσχα είναι κινητή εορτή. Η Εκκλησία µας ώρισε, δια της Α Οικουµενικής Συνόδου, να εορτάζεται την πρώτην Κυριακήν µετά την πανσέληνο της εαρινής ισηµερίας. ( «Ισηµερία» λέγεται το χρονικόν σηµείον κατά το οποίον η ηµέρα είναι ίση µε την νύχτα. Ισηµερίας έχουµε δύο : Μίαν την Άνοιξη εαρινή ισηµερία - και µια το Φθινόπωρο φθινοπωρινή ισηµερία -. Η πρώτη γίνεται την 21ην Μαρτίου και η ευτέρα την 23ην Σεπτεµβρίου ). Ε- πειδή η πανσέληνος της εαρινής εσηµερίας δεν είναι σταθερά, δηλαδή δεν συµπίπτει πάντοτε την αυτήν ηµεροµηνίαν, δι αυτό το Πάσχα εορτάζεται εις διάφορον κατ έτος ηµεροµηνίαν. Αφού λοιπόν το Πάσχα είναι κινητή εορτή, και φυσικόν να είναι κινηταί και όλαι εκείναι αι εορταί αι οποίαι εξαρτώνται εκ αυτού. Αι εορταί αυταί απαρτίζουν δύο κύκλους : Τον κύκλον του: Τ ρ ι ω δ ί ο υ και τον κύκλον του Π ε ν τ η κ ο σ τ α ρ ί ο υ. ια το Πεντηκοστάριον θα οµιλήσωµεν, Θεού θέλοντος, άλλοτε σήµερον θα οµιλήσωµεν δια το Τριώδιον. Τ ρ ι ώ δ ι ο ν λέγεται το εκκλησιαστικόν βιβλίον που περιέχει τας Ακολουθίας της Εκκλησίας µας, τας τελουµένας ειδικώς κατά την περίοδον που αρχίζει από την Κυριακήν του Τελώνου και του Φαρισαίου και τελειώνει το Μέγα Σάββατον, δηλαδή τας Ακολουθίας των κινητών εορτών που π ρ ο η γ ο ύ ν τ α ι του Πάσχα. ( Το δε Πεντηκοστάριον περιλαµβάνει τας εορτάς που έ π ο ν τ α ι του Πάσχα.) Καλύπτει δηλαδή το Τριώδιον : α) Τας τρείς Εβδοµάδας που προηγούνται της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. β) Ολόκληρον την Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, ήτοι την περίοδον από Καθαράς ευτέρας µέχρι Κυριακής των Βαΐων. Και γ) Την Μεγάλην Εβδοµάδα. Ονοµάζεται Τριώδιον, διότι πολλοί από τους ύµνους του, οι λεγόµενοι Κανόνες (και µάλιστα οι Κανόνες του Όρθρου των καθηµερινών), δεν είναι άρτιοι, δηλαδή δεν περιέχουν εννέα ή οκτώ Ωδάς, αλλά περιέχουν µόνον τ ρ ε ι ς Ω δ ά ς. (Περί αυτών των πραγµάτων θα οµιλήσωµεν εις την συνέχειαν.) Υπάρχουν βεβαίως και Κανόνες άρτιοι, αλλά επειδή πολλοί, και µάλιστα οι περισσότεροι, ( ιδία δε οι του Όρθρου των καθηµερινών, ως προείποµεν, ) έχουν τρεις Ωδάς, εχαρακτηρίσθη ολόκληρον το βιβλίον ως Τ ρ ι ώ δ ι ο ν. Επειδή δε οι ύµνοι του είναι γεµάτοι από κατάνυξη λέγεται και «Κατανυκτικόν Τριώδιον». Τριώδιον Ε Ν Ο Ν Απόσπασµα από οµιλία του Αρχιµανδρίτου Επιφανίου Θεοδωρόπουλου όµως δεν λέγεται µόνο το σχετικόν βιβλίον, αλλά και αυτή αύτη η χρονική περίοδος κατά την οποίαν χρησι- µοποιείται το βιβλίον. Το Τριώδιον δηλαδή είναι και λειτουργικόν βιβλίον και τµήµα του Εκκλησιαστικού Έτους. Ολόκληρος η περίοδος του Τριωδίου έχει σκοπόν να µας προετοιµάσει, δια νηστείας, προσευχής και µετανοίας, να υποδεχθώµεν τον «προς Πάθος ευτρεπζόµενον» Σωτήρα µας και να γίνωµεν κοινωνοί των Παθηµάτων και της Αναστάσεως Του. υστυχώς όµως! Αυτό ισχύει µόνο θεωρητικώς. Εν τη πράξει πολλοί εκ των Χριστιανών µας χρησιµοποιούν την περίοδον του Τριωδίου κατά τρόπον που µόνο τον ιάβολον χαροποιεί. Χοροί, µεταµφιέσεις (κοινώς «µασκαρέµατα»), άσµατα ανήθικα, καρνάβαλοι, µέθη, διασκεδάσεις αµαρτωλαί και ποικίλαι άλλαι αθλιότητες, αυταί είναι αι εκδηλώσεις µε τα οποίας χιλιάδες άνθρωποι υποδέχονται το Τριώδιον! Και οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ειδωλολάτραι, είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, βαπτισµένοι εις το Όνοµα της Αγίας Τριάδος!.. Αδελφοί µου προσοχή! Αυτά είναι ανάξια Χριστιανών. Οι ειδωλολάτραι εορτάζουν τοιουτοτρόπως. Ηµείς όµως δεν είµεθα ειδωλολάτραι. Όχι µε χορούς και καρνάβαλους, όχι µε µέθη και «µασκαρέµατα», αλλά µε νηστείαν και προσευχήν µε «πένθος χαροποιόν», µε κατάνυξη και ευφροσύνη πνευ- µατικήν, θα εορτάσωµεν τας εορτάς του Τριωδίου. Ας ακούσωµεν την φωνήν της Μητρός µας, της Αγίας µας Εκκλησίας, και ας εκτελέσωµεν τας συστάσεις Της: «Το στάδιο των αρετών ηνέωκται οι βουλόµενοι άθλήσαι εισέλθετε, αναζωσάµενοι τον καλόν της νηστείας αγώνα οι γαρ νοµίµως αθλούντες, δικαίως στεφανούνται και αναλαβόντες την πανοπλίαν του Σταυρού, τω εχθρώ αντιµαχησώµεθα ως τείχος άρρηκτον κατέχοντες την πίστιν και ως θώρακα την προσευχήν και περικεφαλαίαν την ελεηµοσύνην, αντί µαχαίρας την νηστείαν, ήτις εκτέµνει από καρδίας πάσαν κακίαν. Ο ποιών ταύτα τον αληθινόν κοµίζεται στέφανον παρά του Παµβασιλέως Χριστού, εν τη ηµέρα της Κρίσεως». ηλαδή: Το στάδιον όπου γίνονται οι αγώνες των αρετών έχει ανοιχθεί (το στάδιον αυτό είναι η περίοδος του Τριωδίου), όσοι θέλετε να αθλήσετε εισέλθετε εις αυτό, αφού αναλάβετε τον καλόν αγώνα της νηστείας. ιότι όσοι αγωνίζονται νοµίµως (ήτοι τηρούντες τους κανονισµούς του αγώνος ) αυτοί λαµβάνουν τον στέφανον της νίκης των. Ας εισέλθωµεν λοιπόν εις το στάδιον και α- φού φορέσωµεν την πανοπλίαν του Σταυρού, ας πολεµήσωµεν τον εχθρόν ιάβολον. Εις τον πόλεµόν µας αυτόν ας έχωµεν ως απόρθητον τείχον την πίστιν, ως θώρακα την προσευχήν και ως περικεφαλαίαν την ελεηµοσύνην αντί µαχαίρας ας έχωµεν την νηστείαν, η οποία κόπτει ριζικώς όλας τας κακίας από την καρδίαν µας. Όποιος πράττει αυτά θα λάβει κατά την ηµέραν της Κρίσεως τον αληθινόν στέφανον από τον Βασιλέα του σύ- µπαντος Χριστόν.
Έντυπο πνευµατικής εσωτερικής καταγραφής Η περίοδος πριν από τη Μ. Τεσσαρακοστή. Ακριβώς επειδή η Μ. Σαρακοστή έχει µεγάλη σηµασία για την πνευµατική µας πορεία γι αυτό η Εκκλησία φροντίζει να µας προετοιµάσει για τον ερχοµό της, ώστε προετοιµασµένοι ψυχικά να την νοήσουµε και να την γευθούµε. Έτσι έχουµε πέντε Κυριακές πριν από τη Μ. Σαρακοστή, που µας προετοιµάζουν γι αυτήν. Θα αναφερθούµε µε λίγα λόγια στο περιεχόµενό τους. Κυριακή του Ζακχαίου ( Λουκ. 19,1-10 ). Είπαµε ότι η Μ. Σαρακοστή για µας τους βαπτισµένους σηµαίνει µετάνοια. Και αυτό το κήρυγµα της µετανοίας, για να το ζήσουµε όπως πρέπει την περίοδο αυτή, µας το σαλπίζει η Εκκλησία πολύ πριν από την Σαρακοστή µε το ευαγγελικό ανάγνωσµα της Κυριακής του Ζακχαίου. Ο Ζακχαίος ήταν αµαρτωλός αδικούσε και έκλεβε. Και όµως τον ακούµε να λέει στον Χριστό «Το ήµισυ της περιουσίας µου, Κύριε δίνω στους πτωχούς και αν πήρα τίποτε µε δόλιο τρόπο από κάποιον θα του το αποδώσω τέσσερις φορές περισσότερο». Να παράδειγµα µετανοίας! Στον Ζακχαίο υπήρχαν εµπόδια για την µετάνοιά του, για την συνάντησή του µε τον Χριστό γιατί αυτό είναι µετάνοια: Το να συναντηθείς µε τον Χριστό. Τα εµπόδια ήταν το κοντό του ανάστηµα και ο όχλος. Αλλά ξεπέρασε τα εµπόδια αυτά, γιατί επιθυµούσε, γιατί λαχταρούσε να δει τον Χριστό. Αυτό ακριβώς είναι το µήνυµα της Κυριακής του Ζακχαίου σχετικά µε την Μ. Σαρακοστή: Η µετάνοια, που πρέπει να ζήσουµε ιδιαίτερα την περίοδο αυτή, πρέπει να ξεκινήσει από µια επιθυµία για τον Θεό, για την συνάντηση µαζί Του στην πορεία µας για την συνάντηση µε τον Θεό θα σταθούν εµπόδια, εµπόδια από τον εαυτό µας, όπως το ανάστηµα στην περίπτωση του Ζακχαίου, και εµπόδια από τους άλλους, όπως ο όχλος πάλι στην ίδια περίπτωση. Πρέπει όµως ο πόθος µας για µετάνοια, για συνάντηση µε τον Χριστό, να είναι δυνατός, να γίνει απόφαση για να ξεπεράσουµε όλα τα εµπόδια. Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου ( Λουκ. 18,10-14). Άλλο παράδειγµα µετάνοιας ως προετοιµασία για την Μ. Σαρακοστή, κατά την οποία πρέπει ιδιαίτερα να ζήσουµε την µετάνοια, είναι ο Τελώνης της σχετικής παραβολής του Κυρίου µας. Ήταν αµαρτωλός και αυτός, αλλά µε ταπείνωση παραδέχτηκε την αµαρτωλότητά του και ζήτησε το έλεος του Θεού και δικαιώθηκε. Πρέπει, λοιπόν να αναγνωρίζουµε την αµαρτωλότητά µας, να παραδεχόµαστε την ενοχή µας, χωρίς κα- µιά δικαιολογία, και να καταφεύγουµε στον Θεό ταπεινά για συγνώµη. Αυτό µας λέει για την µετάνοια η Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου. Αλλά και κάτι άλλο, πολύ σοβαρό πάλι, σχετικό µε την Μ. Σαρακοστή, σαν προετοιµασία της, µας λέει η Κυριακή αυτή. Πολλοί την Σαρακοστή την θεωρούν σαν µια περίοδο που έχουν να κάνουν µερικές «υποχρεώσεις», µερικά «καθήκοντα». Να νηστεύσουν π.χ., να παρακολουθήσουν µερικές εκκλησιαστικές ακολουθίες, να ελεήσουν, να κοινωνήσουν κ.λ.π. Προσοχή! Μπορεί όλα αυτά να Σελίδα 11 Του Επισκόπου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεµίου Φούντα. τα κάνουµε και όµως να είµαστε µακριά από το πνεύµα της Μ. Σαρακοστής. Και ο Φαρισαίος, µας λέει η Κυριακή αυτή µε το ανάγνωσµά της, έκανε έργα τα έργα όµως αυτά δεν τον δικαίωσαν, γιατί δεν προέρχονταν από αγαθή πνευµατική διάθεση και του δηµιουργούσαν έπαρση. Η ξηρή, η τυπική συµµετοχή στην Μ. Σαρακοστή δεν δικαιώνει, δηµιουργεί και αυτή έπαρση. Κάνει χριστιανούς τύπου Φαρισαίου. Κυριακή του Ασώτου ( Λουκ. 15,11-32). Άλλο παράδειγµα µετανοίας, ζωηρό και συγκινητικό µάλιστα, προβάλλει η Κυριακή αυτή: Τον άσωτο. Η Κυριακή αυτή, σαν προετοιµασία για την Μ. Σαρακοστή, την περίοδο της µετανοίας, καλεί τους χριστιανούς να «συνέλθουν», σαν το άσωτο της παραβολής, να εννοήσουν ότι ο καρπός της αποστασίας από τον Θεό είναι πολύ πικρός, είναι τα «ξυλοκέρατα» που τρώνε οι χοίροι ας πάρουν λοιπόν τον δρόµο της επιστροφής στο «σπίτι» τους, στον Θεό, από τον οποίο έγινε ξένοι µε την αµαρτία. Κυριακή των Απόκρεω ( Ματθ. 25,31-46). Η Κυριακή αυτή µας θυµίζει ότι θα κριθούµε µια µέρα από τον δικαιοκρίτη Χριστό. Θα κριθούµε!... εν πρέπει να το ξεχνάµε αυτό. Εποµένως πρέπει να µετανοήσουµε. Έτσι η Κυριακή αυτή προτρέπει για την µετάνοια, που πρέπει να ζήσουµε την Μ. Σαρακοστή που έρχεται. Κυριακή της Τυροφάγου ( Ματθ. 6, 14-21). Είναι η τελευταία Κυριακή, που προετοιµάζει για την Μ. Σαρακοστή. Την ηµέρα αυτή η Εκκλησία µας θυµίζει την εξορία του πρωτόπλαστου Αδάµ από τον Παράδεισο. Πατρίδα µας είναι ο Παράδεισος. Μην το ξεχνάµε αυτό. Η γη αυτή είναι τόπος εξορίας και µη ζητάµε να τα περάσουµε καλά στην εξορία! Ο Θεός όταν εξόρισε τον Αδάµ από τον Παράδεισο τον έβαλε απέναντι από αυτόν (βλ. Γεν. 3, 24 ). Γιατί; Για να τον βλέπει και να τον επιθυµεί! Έτσι θα του δηµιουργείται ο πόθος να επιστρέψει σ αυτόν. υο πόρτες, χριστιανοί µου, εισάγουν στον Παράδεισο. Η µια γράφει ΑΘΩΟΤΗΤΑ, η άλλη πόρτα γράφει ΜΕΤΑΝΟΙΑ. Η πρώτη πόρτα δεν είναι για µας είναι για τα αθώα βαπτισµένα νήπια. Εµείς που βουτηχτήκαµε στην αµαρτία. για να µπούµε στον Παράδεισο, θα πρέπει να περάσουµε από την δεύτερη πόρτα: Την µετάνοια. Αν η προηγούµενη Κυριακή των Α- πόκρεω µας προέτρεπε σε µετάνοια µε την ανάµνηση της Κρίσης, η παρούσα Κυριακή της Τυροφάγου µας προτρέπει για µετάνοια µε την ανάµνηση του Παραδείσου. Οι πέντε παραπάνω Κυριακές µας προετοιµάζουν για να ζήσουµε την Μ. Σαρακοστή, την περίοδο µετάνοιας για µας τους βαπτισµένους χριστιανούς, όπως την είπαµε στην αρχή. Και οι πέντε Κυριακές, όπως τις παρουσιάσαµε παραπάνω, µας προτρέπουν σε µετάνοια.
Σελίδα 12 Α Γ Ε Ρ Ι Τ Η Σ Ε Ρ Η Μ Ο Υ Λόγοι περί Θείων Γραφών. Η νοητή ακτίνα που φωτίζει Ό,τι διαβάζεις στις θείες Γραφές, πρόσεξε να διακρίνεις το σκοπό των λόγων, για να εµβαθύνεις και να καταλάβεις καλά το βάθος των αγίων νοηµάτων. Αυτοί που οδηγούνται από τη θεία χάρη, για να φωτισθούν στη ζωή τους, πάντοτε αισθάνονται κάτι σαν νοητή ακτίνα, που περνάει µέσα από τους στίχους και ξεδιαλύνει το βαθύτερο περιεχόµενο των απλών λόγων, για ν αποκτήσει η ψυχή πνευµατική σύνεση. Ο άνθρωπος που διαβάζει σοφούς στίχους, χωρίς να καταλαβαίνει το θαυµάσιο νόηµά τους, έχει και την καρδιά του απογυµνωµένη, και σβήνει την αγία δύναµη των λόγων των Γραφών, που χαρίζει στην καρδιά γλυκύτατη γεύση. Η µελέτη των θείων Γραφών µας φυλάγει από τα πάθη Αν ο µοναχός σταµατήσει για ένα µικρό διάστηµα να διαβάζει τις θείες Γραφές, και να σκέφτεται θα θεία νοήµατά τους, δυναµώνοντας έτσι την αναζήτηση της αλήθειας του Θεού ανάλογα µε τα πνευµατικά του µέτρα, και αν δεν προφυλάξει τον εαυτό του από την ε- πήρεια των πραγµάτων του κόσµου, ώστε να έχει και την καρδιά του φυλαγµένη και την εργασία των αρετών ευλογηµένη, στην περίπτωση αυτή ο µοναχός θα παρασυρθεί στα πάθη. Καλό είναι, λοιπόν, να αυξήσει το φυσικό του πόθο για τις αρετές, και να µην παύσει να αναζητεί και να ερευνά, στις θείες Γραφές, το θέλη- µα του Θεού, και να ποθεί το Θεό, που τον αισθάνεται ακόµη µακριά του και, ακόµη, καλό είναι, αν δεν ε- γνώρισε µέσα του την αποκάλυψη του Θεού, και µόνο µε την απλή ανάγνωση των θείων Γραφών να τρέφει τους καλούς λογισµούς του και να τους συγκρατεί, για να µην κλίνουν προς τα πάθη, και να µη δεχθεί διαβολικό σπόρο µε τη µορφή του καλού, αλλά να φυλάξει την ψυχή του µε τον πόθο του Θεού. Εάν λοιπόν, κάνει όλα αυτά, και ζητήσει την ευλογία του Θεού µε έµπονη προσευχή και µε υποµονή, ο Θεός θα του δώσει ό,τι ζητάει, και θα του ανοίξει τη θύρα της ευσπλαχνίας του, και µάλιστα για την ταπείνωσή του. Η µελέτη των θείων Γραφών µας ανακαινίζει και µας καθοδηγεί Ο σωµατικός κόπος και η µελέτη των θείων Γραφών φυλάσσει την καθαρότητα του νου. Τον κόσµο πάλι, τον ενισχύει η ελπίδα και ο φόβος του Θεού. Την ελπίδα και το φόβο στηρίζουν µέσα µας η φυγή από τους κοσµικούς ανθρώπους και η αδιάλειπτη προσευχή. Μέχρι να δεχθεί ο άνθρωπος τη χάρη του Παρακλήτου, χρειάζεται να µελετά τις θείες Γραφές, για να ε- ντυπωθεί µέσα του η µνήµη του καλού, και για να α- Ε Ν Ο Ν Λόγοι του Αγίου Ισαάκ του Σύρου νακαινισθεί, µε τη συνεχή ανάγνωση, η κίνηση της ψυχής του προς το αγαθό, και για να φυλάξει την ψυχή του από τους επικίνδυνους δρόµους της αµαρτίας. ιότι ο αρχάριος αγωνιστής δεν απέκτησε ακόµη την πνευµατική δύναµη που αποδιώκει την πλάνη: αυτή την πλάνη, που αιχµαλωτίζει τις ψυχωφελείς ενθυµήσεις και επιφέρει ψυχρότητα σκορπίζοντας εδώ κι εκεί το νου µας. ιότι, όταν η δύναµη του αγίου Πνεύµατος κυριαρχήσει στην ψυχή και την καθοδηγεί, τότε, αντί των γραπτών εντολών και των νόµων των θείων Γραφών, πιάνουν ρίζες και βλασταίνουν στην καρδιά οι εντολές του αγίου Πνεύµατος. Και τότε διδάσκεται ο άνθρωπος µυστικά, από το άγιο Πνεύµα, και δε χρειάζεται πια τη βοήθεια των γραµµένων λόγων των θείων Γραφών, οπότε η µνήµη των λόγων του Θεού παραµένει αβλαβής, µακριά από τον κίνδυνο της πλάνης και της λήθης. Η γλυκύτατη µελωδία των λόγων του Θεού ιηγούνται για ένα πουλί που το λένε σειρήνα, ότι όποιος ακούσει τη µελωδική φωνή του, τόσο πολύ αιχ- µαλωτίζεται, ώστε το ακολουθεί στην έρηµο και ξεχνάει εξαιτίας του και τις ανάγκες της ίδιας του της ζωής και, στερούµενος τα απαραίτητα, πέφτει και πεθαίνει. Κάτι τέτοιο συµβαίνει και στην ψυχή. Όταν δηλαδή εµπέσει µέσα της η ουράνια γλυκύτητα, τότε, από τη γλυκιά µελωδία των λόγων του Θεού, που τα αισθανόµαστε στο νου µας, ολόκληρη η ύπαρξή µας ακολουθεί το δρόµο της µελωδίας αυτής, µε αποτέλεσµα να ξεχάσει τις σωµατικές ανάγκες αυτής της ζωής, και ακόµη, να χάσει και την όρεξη για φαγητό, και να υψωθεί, από τούτη τη ζωή, προς το Θεό. Η µελέτη των λόγων του Θεού στην ησυχία Να διαβάζεις τα ευαγγέλια και τους διδασκάλους και Πατέρες της Εκκλησίας σε έρηµο και ήσυχο τόπο, και να ελευθερωθείς από την πολλή φροντίδα του σώµατος και από την ταραχή των κοσµικών πραγµάτων, για να γευθεί η ψυχή σου, µε την επιµονή της, την γλυκύτητα από την κατανόησή τους. Αυτή η γλυκύτητα είναι ανώτερη από κάθε τι που µπορούµε να αισθανθού- µε µε τις αισθήσεις µας. Να µη βάζεις στην ίδια µοίρα τα σοφά λόγια των αγίων και τα πλαστά λόγια των ψευδολόγων, που πουλάνε και εµπορεύονται τα θεία λόγια, για να µη µείνεις στο σκοτάδι µέχρι να τελειώσει η ζωή σου, και στερηθείς το κέρδος τους, και ταραχθείς την ώρα του πολέµου σαν πλανεµένος και πέσεις στο βόθρο της άρνησης. Ο κίνδυνος της πλάνης και της υπερβολής Όταν θέλεις να διεισδύσεις στα θεία νοήµατα, και φοβάσαι µήπως πλανηθείς να έχεις το εξής σηµείο για σιγουριά. Όταν αρχίζει η θεία χάρη και ανοίγει τους νοερούς οφθαλµούς της ψυχής σου, για να αισθάνεσαι
Έντυπο πνευµατικής εσωτερικής καταγραφής τις άγιες εµπειρίες, τότε αρχίζουν να τρέχουν δάκρυα σαν ποτάµι από τα µάτια σου, ώστε να πλένονται και τα µάγουλά σου. Τότε ο πόλεµος που σου φέρνουν οι αισθήσεις συµµαζεύεται και έρχεται µέσα σου η γαλήνη. Όποιος σου πει αντίθετα απ αυτά που σου λέω, µην τον πιστέψεις. Πιο φανερό σηµείο στο σώµα µας από τα δάκρυα µη ζητήσεις. Όταν, πάλι, ο νους υψωθεί ψηλά και δεν επηρεάζεται αρνητικά από τα κτίσµατα, τότε παύουν και τα δάκρυα και οι σωµατικές κινήσεις και η λειτουργία των αισθήσεων, και βλέπεις µυστήρια. Όταν βρεις µέλι, να φας µε το µέτρο, για να µην κορεσθείς, και το ξεράσεις. Μερικές φορές σκιρτά, και θέλει από µόνη της να ξεπεράσει τα όριά της, και να µάθει όσα είναι πάνω από τη φυσική της δύναµη. Πολλές φορές µάλιστα, ενώ διαβάζει τις Γραφές και θαυµάζει αυτά που είναι γραµµένα, κάτι βαθύτερο καταλαβαίνει και χαίρεται. Όταν όµως, κατά θείαν οικονοµία, συγκρίνει τον εαυτό της (η ψυχή) µε ό,τι υπερφυσικό εννόησε, αναλογίζεται σε ποιά µυστήρια διείσδυσε και τι υψηλές θεωρίες εγνώρισε. Τότε όµως βρίσκει τη φυσική της δύναµη τόσο υποδεέστερη και µικρότερη σε σύγκριση µε κείνα τα θεία µυστήρια, ώστε την πιάνει φόβος και τρόµος, και βιάζεται να γυρίσει στα φυσικά χαµηλά µέτρα της. Σκέφτεται δηλαδή ότι δεν πρέπει να ερευνά τα υπέρλογα, αλλά να σιωπά, για να µην απολεσθεί. Όταν όµως ο Θεός σου δώσει εξουσία να κατανοήσεις κάτι από τα µυστήριά του, να δεχθείς αυτή την ευλογία µε ταπείνωση, και να µη φερθείς µε αναίδεια κατά των θείων µυστηρίων, αλλά να προσκυνήσεις και να δοξολογήσεις, και µε σιωπή και δέος να ευχαριστήσεις το Θεό. Γιατί, όπως δεν είναι καλό να φάµε πολύ µέλι (Παροιµ. 25, 27), έτσι δεν είναι καλό να εξερευνούµε, πέρα από τις δυνάµεις µας, τα θεία λόγια. Γιατί, θέλοντας να γνωρίσουµε τα µακρινά πράγµατα, που είναι δυσπρόσιτα λόγω της τραχύτητας του δρόµου, µπορεί να εξασθενήσει η οπτική δύναµη της ψυχής µας και να βλαφθεί. Η προσευχή που ακολουθεί την ανάγνωση των θείων Γραφών Όταν σηκωθείς να προσευχηθείς ή να κάνεις τον κανόνα σου, µετά από προσεκτική ανάγνωση των θείων Γραφών, ο νους σου δε θα πηγαίνει στα κοσµικά θεά- µατα και ακούσµατα, αλλά στα θεία νοήµατα που διάβασες. Με αυτό τον τρόπο λησµονείς τα κοσµικά, και ο νους σου φθάνει στην καθαρότητα. Αυτό εννοούσαν οι Πατέρες, όταν έλεγαν ότι η ψυχή, την ώρα της προσευχής, βοηθιέται από την ανάγνωση, και το αντίστροφο. Ότι από την προσευχή φωτίζεται η ψυχή στην ανάγνωση. Έτσι λοιπόν, µε την ανάγνωση αποφεύγεις την εξωτερική σύγχυση, και φωτίζεται η ψυχή σου, ώστε να προσεύχεται πάντοτε χωρίς κούραση και ταραχή. Πνευµατικός Αγώνας Του Αγίου Νεκταρίου Σελίδα 13 Σκοπός της ζωής µας είναι να γίνουµε τέλειοι και άγιοι. Να αναδειχθούµε παιδιά του Θεού και κληρονόµοι της βασιλείας των ουρανών. Ας προσέξουµε µήπως, για χάρη της παρούσας ζωής, στερηθούµε τη µέλλουσα, µήπως, από τις βιοτικές φροντίδες και µέριµνες, αµελήσουµε το σκοπό της ζωής µας. Η νηστεία, η αγρυπνία και η προσευχή από µόνες τους δεν φέρνουν τους επιθυµητούς καρπούς, γιατί αυτές δεν είναι ο σκοπός της ζωής µας, αποτελούν τα µέσα για να πετύχουµε το σκοπό. Στολίστε τις λαµπάδες σας µε αρετές. Αγωνιστείτε ν αποβάλετε τα πάθη της ψυχής. Καθαρίστε την καρδιά σας από κάθε ρύπο και διατηρήστε την αγνή, για να έρθει και να κατοικήσει µέσα σας ο Κύριος, για να σάς πληµµυρίσει το Άγιο Πνεύµα µε τις θείες δωρεές. Παιδιά µου αγαπητά, όλη σας η ασχολία και η φροντίδα σ αυτά να είναι. Αυτά ν αποτελούν σκοπό και πόθο σας ασταµάτητο. Γι αυτά να προσεύχεστε στο Θεό. Να ζητάτε καθηµερινά τον Κύριο, αλλά µέσα στην καρδιά σας και όχι έξω από αυτήν. Και όταν Τον βρείτε, σταθείτε µε φόβο και τρόµο, όπως τα Χερουβείµ και τα Σεραφείµ, γιατί η καρδιά σας έγινε θρόνος του Θεού. Αλλά για να βρείτε τον Κύριο, ταπεινωθείτε µέχρι το χώµα, γιατί ο Κύριος βδελύσσεται τους υπερήφανους, ενώ αγαπάει και επισκέπτεται τους ταπεινούς στην καρδιά. Αν αγωνίζεσαι τον αγώνα τον καλό, ο Θεός θα σε ενισχύσει. Στον αγώνα εντοπίζουµε τις αδυναµίες, τις ελλείψεις και τα ελαττώµατά µας. Είναι ο καθρέφτης της πνευµατικής µας καταστάσεως. Όποιος δεν αγωνίστηκε, δεν γνώρισε τον εαυτό του. Προσέχετε και τα µικρά ακόµα παραπτώµατα. Αν σας συµβεί από απροσεξία κάποια αµαρτία, µην απελπιστείτε, αλλά σηκωθείτε γρήγορα και προσπέστε στο Θεό, που έχει τη δύναµη να σάς ανορθώσει. Μέσα µας έχουµε αδυναµίες και πάθη και ελαττώµατα βαθιά ριζωµένα, πολλά είναι και κληρονοµικά. Όλα αυτά δεν κόβονται µε µια σπασµωδική κίνηση ούτε µε την αδηµονία και τη βαριά θλίψη, αλλά µε υποµονή και επι- µονή, µε καρτερία, µε φροντίδα και προσοχή. Η υπερβολική λύπη κρύβει µέσα της υπερηφάνεια. Γι αυτό είναι βλαβερή και επικίνδυνη, και πολλές φορές παροξύνεται από το διάβολο, για ν ανακόψει την πορεία του αγωνιστή. Ο δρόµος που οδηγεί στην τελειότητα είναι µακρύς. Εύχεστε στο Θεό να σάς δυναµώνει. Να αντιµετωπίζετε µε υποµονή τις πτώσεις σας και, αφού γρήγορα σηκωθείτε, να τρέχετε και να µη στέκεστε, σαν τα παιδιά, στον τόπο που πέσατε, κλαίγοντας και θρηνώντας απαρηγόρητα. Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να µην µπείτε σε πειρασµό. Μην απελπίζεστε, αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αµαρτίες. Πολλές απ αυτές είναι και από τη φύση τους ισχυρές και από τη συνήθεια. Με την πάροδο του χρόνου, όµως, και µε την επιµέλεια νικιούνται. Τίποτα να µη σας απελπίζει.
Σελίδα 14 Α θ ω ν ι κ η ε υ ω δ ι α Ε Ν Ο Ν Λόγοι του Αγίου Νικοδήµου του Αγιορείτου Με ποια µέσα αποκτούνται οι αρετές και πως πρέπει να κυβερνούµαστε για να εξασκούµαστε κάποιον καιρό σε µία µόνο. Γιά την απόκτησι των αρετών, χρειάζεται να υπάρχη µία ψυχή γενναία και µεγάλη και µία θέλησις, όχι ασθενή και απαλή, αλλά αποφαστική και δυνατή, µε σίγουρη προϋπόθεσι, ότι εχουµε να περάσουµε µέσα απο πολλά αντίθετα και σκληρά και ακόµη, πρέπει να εχουµε και κλίσι ξεχωριστή και αγάπη προς αυτές αυτήν οποία µπορούµε να αποκτήσουµε, αν συλλογιζώµασυτε, πόσο οι αρετές αυτές αρέσουν στο Θεό και πόσο είναι ευγενείς και εξαιρετικές απο µόνες τους και πόσο µας είναι ωφέλιµες και αναγκαίες. Επειδή, κάθε µας τελειότητα και προκοπή, από αυτές έχει και την αρχή και το τέλος. Οπότε, κάθε πρωί, ας παίρνονται δραστικές προθέσεις και αποφάσεις από µας, για να γυµναζώµαστε σε όσα αίτια της αρετής, πιθανώς, µπορούν να συµβούν εκείνη την ηµέρα το βράδυ, πρέπει να εξετάζουµε, αν τα χρησιµοποιήσαµε καλά και το άλλο πρωί, να ανανεώνουµε πάλι τίς ίδιες αποφάσεις και επιθυµίες πιό ζωντανά και µάλιστα, για να ασκούµαστε στην απόκτησι της αρετής εκείνης, που έχουµε τότε στα χέρια µας. Παρόµοια και τα παραδείγµατα των αγίων και οι προσευχές µας και οι µελέτες της ζωής και του ΙΙάθους του Χριστού, όλα αυτά, που είναι τόσο αναγκαία σε κάθε πνευµατική άσκησι των αρετών, ας γίνωνται κυρίως για εκείνη την αρετή, στην οποία τότε θέλουµε να γυµναστούµε αλλά και όσες αφορµές και αιτίες συναντήσουµε εκείνη την ηµέρα, και αν είναι διαφορετικές µεταξύ τους, όµως όλες πρέπει να τίς µεταχειριζώµαστε, όσο το δυνατόν, στην απόκτησι της αρετής εκείνης, που επιθυµούµε. Κατά αυτό τόν τρόπο πρέπει να φροντίζουµε, στο να συνηθίσουµε να κάνουµε τίς ενάρετες πράξεις, εσωτερικές και εξωτερικές, και µε τόση πολλή προθυµία και ευκολία, µε όση προθυµία και ευκολία κάναµε πρίν και τίς αντίθετες κακίες τους ή καλύτερα, µε όση ευκολία γίνονται και οι φυσικές επιθυµίες της καρδιάς µας µε άλλα λόγια τόση συνήθεια πρέπει να αποκτήσουµε στίς αρετές, που να µας γίνωνται σάν φυσικές. Και όσο µεγαλύτερες δυσκολίες συναντάµε σ αυτές (όπως είπαµε παραπάνω), τόσο οι δυσκολίες αυτές, γρηγορώτερα και βαθύτερα, θά βάλουν και θα φυτέψουν την καλή συνήθεια στην ψυχή µας. Τα κατάλληλα ρητά της θείας Γραφής, όταν λέγωνται απο µας, µε την φωνή ή και µε τον νου, έχουν θαυµαστή δύναµι, για να βοηθήσουν στην εκγύµνασι της ζητούµενης αρετής γιατί λέγει ο Σολοµών «Τι θα τηρήσης, τέκνο; Τα λόγια του Θεού» (Παρ. 31,2). Γι αυτό, ας εχουµε πρόχειρα πολλά ρητά για την αρετή πού εξασκούµαστε, τα οποία ας γίνωνται πράξι και ας λέγωνται όλη την ηµέρα και µάλιστα, όταν τύχη το αντίθετο πάθος της αρετής εκείνης να µας πολεµήσω. Για παράδειγµα αν ασχολούµαστε µε την απόκτησι της υποµονής, µπορούµε να πούµε τα παρακάτω ρητά και άλλα παρόµοια «Μακρόθυµος άνήρ, πολύς εν φρονήσει» (Παρ. 14,31). «Η υποµονή των φτωχών δεν θα εξαφανισθή» (Ψαλµ. 9,19). «Αλοίµονο σε όσους έχασαν την υποµονή» (Σειρ. 2,15). «Ο µακρόθυµος είναι ανώτερος από τον ισχυρό. Και όποιος συγκρατεί την οργή του, ανώτερος από εκείνον που κυριεύει µία πόλι» (Παρ. 10,32). «Με την υποµονή σας θα σώστε τις ψυχές σας» (Αουκ. 21,19). «Με την υποµονή διανύουµε τον αγώνα που έχουµε µπροστά µας» (Εβρ. 12,1). «Να, καλοτυχίζουµε όσους δείχνουν υποµονή» (Ιάκωβος 5,11). «Μακάριος όποιος δέχεται µε υποµονή τις δοικµασίες» (Ιάκ. 1,12). «Η υποµονή σας πρέπει να κρατήση ως το τέλος» (Ιάκ. 1,4). «Έχετε ανάγκη από υποµονή» (Εβρ. 10,36). Οµοίως µπορούµε να πούµε και αυτές τις µικρές προσευχές «Ω Θεέ µου, πότε θα οπλισθή η καρδία µου µε το όχηµα της υποµονής;» «Πότε θα περάσω κάθε δοκιµασία µε αναπαυµένη καρδιά, για να δώσω χαρά στο Θεό µου;» «Ω πολλυαγαπητές µου δοκιµασίες, που µε κάνατε όµοιο µε τον Κύριό µου Ιησού, που υπόφερε για µένα; Ω Ίησού, µόνη ζωή της ψυχής µου, άραγε θα ζήσω ποτέ εγώ αναπαυµένος µέσα στα χίλια βάσανα για τη δική σου δόξα;» «Μακάριος εγώ, αν και στο µέσο της φωτιάς των θλίψεων ανάψω απο επιθυµία, να υποφέρω µεγαλύτερα βάσανα!» Αυτές τίς µικρές προσευχές θά χρησιµοποιήσουµε, για να προκόψουµε στίς αρετές και άλλες ακόµη κατάλληλες για κάθε αρετή, που γυµναζόµαστε, όσες θα µας εµπνεύση το πνεύµα της ευλάβειας. Οι µικρές αυτές προσευχές αποκαλούνται ακοντιστικές και σαϊτευτικές, γιατί είναι σάν ακόντια, δηλαδή
Έντυπο πνευµατικής εσωτερικής καταγραφής Σελίδα 15 Ι Ε Ρ Ε Σ Α Κ Ο Λ Ο Υ Θ Ι Ε Σ Κ Α Ι Ε Κ Η Λ Ω Σ Ε Ι Σ φ ε β ρ ο υ α ρ ι ο υ Κάθε Τρίτη µετά την ακολουθία του εσπερινού τελείται Ιερά Παράκληση στον Άγιο Παντελεήµονα. Μετά το πέρας της Παρακλήσεως θα διενεργείται ο κύκλος µελέτης της Αγίας Γραφής από τον π. Ιερόθεο Βαµβακάρη. Το µυστήριο της Ιεράς Εξοµολογήσεως τελεί ο π. Ιερόθεος Βαµβακάρης όλες τις ηµέρες και ώρες λειτουργίας του Ιερού Ναού κατόπιν συνεννοήσεως ( τηλ. 2104615704 ) Κάθε Σάββατο τελείται Θεία Λειτουργία Κάθε Κυριακή και ώρα 10:30 γίνεται η συνάντηση των παιδιών του κατηχητικού σχολείου. Πρόγραµµα Θείων Λειτουργιών 02/02/2009 Η Υπαπαντή τον Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ηµών Ιησού Χριστού. Αγαθοδώρου νεοµάρτυρος Ιορδανού του εκ Τραπεζούντας ( 1650) και Γαβριήλ οσίου ( 1676). 10/02/2009 Αναστασίου επισκόπου Ιεροσολύµων. Ζήνωνος οσίου ταχυδρόµου (+4ος αι.). Βάπτου και Πορφυρίου των δηµίων. Ενναθάς. Ουαλεντίνης και Παύλου. Ιεροµάρτυρος Χαραλάµπους του θαυµατουργού (+ 202). Στις 02/02 και 16/02 ηµέρα ευτέρα και ώρα 19:00 θα γίνουν οι νεανικές συναντήσεις, όπου θα συζητούνται θέµατα και σύγχρονοι προβλη- µατισµοί της εν Χριστώ ζωής, µέσα από την σοφία των πατέρων της Εκκλησίας. Μετά το πέρας της συζητήσεως τελείται η ακολουθία του Αποδείπνου. 24/2/2009 Α και Β εύρεσις της κεφαλής του Τιµίου Προδρόµου. Οσίου Ιωάννου του Θεριστού. Στις 09/02 και 23/02 ηµέρα ευτέρα και ώρα 18:00 θα γίνουν οι προγραµµατισµένες οµιλίες στη σειρά συναντήσεων της σχολής γονέων. Κάθε Πέµπτη και ώρα 18: 30 στο ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας η εκποµπή «Φωτός Θέµατα» µε τον Αρχιµανδρίτη π. Νίκανδρο Καρακωστόπουλο. Θέµατα φωτεινά, θεολογικά, δοσµένα µε σύγχρονη προοπτική και τρόπο κατανοητό. κοντάρια και βέλη που κονταρεύουν και σαϊτεύουν στον ουρανό και έχουν µεγάλη δύναµι για να µας ξεσηκώσουν στην αρετή και να φθάσουν ως τα αυτιά του Θεού, άν και συνοδεύωνται από δύο πράγµατα, σάν από δύο φτερά το ένα είναι, η αληθινή γνώσις της χαράς του Θεού µας, την οποία αυτός λαµβάνει για την εκγύµνασι, που εµείς κάνουµε στίς αρετές, το άλλο είναι µία θερµή και διάπυρη επιθυµία, να τίς άποκτήσουµε, για να αρέσουµε στην θεία του µεγαλειότητα.
E N D O N Μηνιαία ενηµερωτική έκδοση του Ιερού Ναού Αγίου Παντελεήµονος ραπετσώνας ιευθυντής εκδόσεως π. Γεώργιος Θεοδωρόπουλος Αρχισυντάκτης Στέφανος Φ. Σωτηρόπουλος Στοιχεία επικοινωνίας για παρατηρήσεις, σχόλια, προτάσεις, συνεργασίες Ι.Ν. Αγίου Παντελεήµονος Αγίου Παντελεήµονος 12 Τ.Κ. 186 48 ραπετσώνα Τηλέφωνο: 210-4615704 Τηλεοµοιότυπο: 210-4615759 Ηλ. διεύθυνση: periodikoendon@yahoo.gr ιαδικτυακό ιστολόγιο : http://www.periodikoendon.blogspot.com ιανέµεται από τον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήµονος ραπετσώνας την τελευταία Κυριακή του κάθε µήνα. Εισφορές προαιρετικές. Στείλτε µας την ηλεκτρονική σας διεύθυνση, για να έχετε κάθε µήνα το περιοδικό Ε Ν Ο Ν σε.pdf αρχείο, στον υπολογιστή σας. Σύντοµος βίος του Οσίου Ιλαρίωνος του Γεωργιανού O Όσιος Ιλαρίων (1776-1864) γεννήθηκε στην Ιµερέτη της υτικής Γεωργίας. Ήταν έγγαµος ιερεύς, σύµβουλος του βασιλέως της Γεωργίας και πνευµατικός των ανακτόρων της Μόσχας. Επί τουρκοκρατίας ήλθε στο Άγιον Όρος όπου ασκήτεψε σε διάφορες Μονές και Σκήτες αλλά και στις βραχώδεις σπηλιές του Άθωνα. Για ένα µικρό χρονικό διάστηµα παρέµεινε στη Θεσσαλονίκη διακονώντας τους φυλακισµένους των Τούρκων µε κίνδυνο της ζωής του. Το αποκορύφωµα των ασκητικών του αγώνων ήταν ο αυτόβουλος εγκλεισµός του επί τρία χρόνια στον Πύργο της Νέας Σκήτης. Εκοιµήθη το 1864 και ανακηρύχθηκε Άγιος από το Πατριαρχείο της Γεωργίας το 2002. Η µνήµη του εορτάζεται στις 14 Φεβρουαρίου. Η γνώση των Γραφών. Του αββά Ησαΐα. Σελίδα 16 Αν αποκτήσει κανείς ένα σκεύος για κάποια ανάγκη του, και την ώρα της ανάγκης δεν το βρίσκει, µάταια το απόκτησε. Αυτό συµβαίνει και µε τον άνθρωπο που λέει, «έχω φόβο Θεού και γνωρίζω τις Γραφές», όταν όµως φθάσει στην ώρα της ανάγκης - δηλαδή σε ώρα θυµού ή ελευθεροστοµίας ή υποδείξεως σε άλλον εκείνου που ο ίδιος δεν κατόρθωσε ακόµα ή ανθρωπαρέσκειας και των άλλων παθών -, τότε χάνει το φόβο του Θεού. Αν λοιπόν δεν βρει τον φόβο του Θεού σε αυτήν την περίσταση, µάταια έχει την αυτοπεποίθηση ότι γνωρίζει τις θείες Γραφές. Ο Ρουµάνος µε τα πουλάκια. Ο Γέροντας µας, ο π. Ιωάσαφ, έµαθε µουσικά στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα στον µέγα πρωτοψάλτη τότε, στον Συνέσιο τον Σταυρονικητιανό, πού τον λέγανε «το αηδόνι του Αγίου Όρους». Μια µέρα -γιατί σαν νέο και αυτόν τον έπιανε καµιά φορά πειρασµός, µελαγχολία-, σκεφτότανε να φυγή στον κόσµο, και τα λοιπά, γιατί τάχα εδώ δεν έχει πνευµατικούς ανθρώπους. Του λέει τότε ο δάσκαλος του, ο π. Συνέσιος: «Έλα να σε πάω να δεις ότι και µέχρι σήµερα υπάρχουν άγιοι άνθρωποι εδώ στο Άγιον Όρος». Πάνε προς την Μονή Παντοκράτορας. Είχε κάτι ασκητήριο εκεί. Σε µια περιοχή εκεί έχει ένα κελλάκι πάνω από την θάλασσα πολύ όµορφο, τον Τίµιο Πρόδροµο. Εκεί κοντά βρίσκουν έναν Ρουµάνο γέροντα, δεν θυµάµαι πώς τον λέγανε, στον πατέρα Συνέσιο βέβαια γνωστό. «Να δεις», του λέει, «αυτός πόσο έχει εξοικειωθεί µε την φύση, και τα ζώα δεν τον φοβούνται και έρχονται κοντά του». «Όταν φθάσαµε εκεί», συνέχισε ο Γέροντας µας, «µας κέρασε ένα σύκο, λίγο νεράκι και λίγο τσίπουρο». Του λέει ο π. Συνέσιος: «Γέροντα, θα φωνάξεις να έρθουν τα πουλάκια εδώ πέρα;». Αµέσως αρχινάει ο Ρουµάνος µε την δική του γλώσσα να τα καλεί. Τότε Απόσπασµα από συνοµιλία µε τους πατέρες του Ιερού Γρηγοριατικού κελιού των Ιωασαφαίων στις Καρυές του Αγίου Όρους. Αναδηµοσίευση από το περιοδικό Όσιος Γρηγόριος απ' όλα τα σηµεία του ορίζοντος τρέχανε τα πουλάκια και ερχότανε σ' αυτόν. Καθότανε επάνω του, από το κεφάλι του µέχρι τα πόδια του, επάνω στα ρούχα του, πάνω στα χέρια του, στον ώµο του, στο κεφάλι του. Όλο γεµάτο πουλάκια. Μόλις το είδε ο γέροντας µας θαύµασε. Απόρησε που υπάρχουνε τέτοιοι άνθρωποι, που δεν τους φοβούνται τα ζώα. Είχε ηµερέψει και άλλα ζωάκια, αλεπούδες, λαγούς κ.τ.λ. Μας έλεγε ο Γέροντας: «Για, να δοκιµάσω τώρα και εγώ. Πάω και εγώ να πω κάποια λόγια παρόµοια µε αυτά του Ρουµάνου ασκητή, αλλά κανένα πουλί δεν πάτησε σε µένα, µόνο στον Ρουµάνο». Το είδε αυτό το πράγµα ο Γέροντας µας και θαύµασε. Όχι ένα πουλάκι. Γεµάτο! Γέµισε πουλάκια! Γύρω-γύρω φτερουγίζανε. Ένα θαυµαστό πράγµα ήταν αυτό. Άγρια πουλιά. Μας έκανε και εµάς εντύπωση αυτό το πράγµα πού µας διηγήθηκε ο Γέροντας. Αυτά για τον Ρουµάνο. Αυτά εκεί στην Καψάλα, κοντά στην Μονή Σταυρονικήτα προς Παντοκράτορα.