Χαράµι. Σουγιούλ/Τραϊφόρος



Σχετικά έγγραφα
ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΣΙΛΕΡ. ποιήματα

«Η Σ Κ Ο Ν Η Τ Ο Υ Ρ Ο Μ Ο Υ»

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ. ΠΡΟΣΩΠΑ του ΕΡΓΟΥ. 425 π.χ. α Βραβείο ΑΧΑΡΝΗΣ. ΜΕΓΑΡΕΥΣ: Αγρότης από τα Μέγαρα. Έρχεται να πουλήσει προϊόντα στην αγορά του ικαιόπολη.

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού

Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού Α Περίοδος

ΤΑΤΙΑΝΑ. θέλω..." Δεν πρέπει να θέλω! Ξέρω το πρέπει θα μου πεις δεν υπάρχει. Ή φλερτάρεις με το ρίσκο ή μένεις στο ίδιο σημείο μιά ζωή...

Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΚΟΣ. Μαρία και Ιωσήφ

ΘΥΜΙΟΥ ΑΓΓΕΛΙΔΗ-ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ ΕΛΠΙΝΙΚΗ

Ιωάννά νοτάρά Χαμένες άγάπες

Μυρίζει Μπαρούτι. Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Πουλής. Βοηθός Σκηνοθέτη: Ντίνα Μαυρίδου

Γεράσιμος Μηνάς. Εγώ κι εσύ

Τίτλος του διηγήµατος: Το γουρούνι µε τα ξύλινα ποδάρια

Μί#ης Χ. Γεωργό-ουλος. ένα βότσαλο δυο λόγια

ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΛΑΖΕΡΗΣ. ο Βασιληάς οι Νύφες. η Μαύρη Δράκαινα

Το πόνημα μου αυτό γράφτηκε σε στιγμές αγανάκτησης γι αυτά που συμβαίνουν στον τόπο μας.

Ελληνικά τραγούδια. Και θα χαθώ Μόνο στα όνειρα Όνειρο ζω Χέρια ψηλά Χωρίς αναπνοή... 6

Μια νέα φωτεινή σελίδα της ιστορίας μας

III. Ο γέρος που άκουγε τα ωραιότερα τραγούδια.

Ο ΚΟΝΤΟΡΕΒΥΘΟΥΛΗΣ ΜΟΥ

Να µαστε λοιπόν µε καφέ και τσιγάρα στης φίλης µου της Ρίτας,

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ηµοτικού

Γεράσιμος Μηνάς. Γυναίκα ΠΡΩΤΟ ΑΝΤΙΤΥΠΟ

Ορθόδοξη Πνευματικότητα και Πολιτισμός Ενότητα 10: Πατερικές νουθεσίες για τους συζύγους

Η Πλουσία, μια γυναίκα με πάθος και θέληση για ζωή, δεν είναι μόνο η ευνοημένη των κερασιών και της μοίρας μάνα, σύζυγος, αδελφή όχι μόνο αυτή που

«Λοιπόν, έχουμε και λέμε Αθανάσιος Παπανικολάου, ετών 99, Κωνσταντίνα η σύζυγος, τρία παιδιά, οχτώ εγγόνια»

ÄÉÌÇÍÉÁÉÁ ÅÊÄÏÓÇ ÅÍÇÌÅÑÙÓÇÓ ÊÁÉ ÐÍÅÕÌÁÔÉÊÇÓ ÏÉÊÏÄÏÌÇÓ ÉÅÑÁ ÌÇÔÑÏÐÏËÉÓ ÈÅÓÓÁËÏÍÉÊÇÓ ÉÅÑÏÓ ÍÁÏÓ ÌÅÔÁÌÏÑÖÙÓÅÙÓ ÔÏÕ ÓÙÔÇÑÏÓ

Η ΡΕΘΥΜΝΟΧΑΧΑΝΟΥΠΟΛΗ. Ένα βιβλίο που δε διάβασε κανείς!

ΒΙΒΛΙΟ ΕΝΑΤΟ. Ο Όλεθρος του Νότου

ΦΑΙΔΩΝ (Περί Ψυχής) (αποσπάσματα)

Λόγος Επίκαιρος. Αυτοί που είπαν την αλήθεια, τι κατάλαβαν από τη ζωή; ΛΕΝΕ!!! Και αυτοί που δεν την είπαν, τι κατάλαβαν από τη ζωή; ΛΕΜΕ!!!

ΤΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΑ

ΜΝΗΣΙΚΑΚΙΑ Μεγάλο κακό η µνησικακία. Είναι µεγαλύτερο κι από την πορνεία. Πόσο µεγάλη η αρετή της συγχωρητικότητας!

ΒΙΒΛΙΟ ΕΝ ΕΚΑΤΟ. Προετοιµασίες Πολέµου

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

Ο Λέξους Μανταλέξους

Λες, δεν διαφέρεις. Δεν είναι ομαδική παράκρουση, ο πόνος. Σκυμμένοι άνθρωποι, στα στασίδια.

ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΑΝΑΨΕΙΣ ΕΝΑ ΚΕΡΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΙΕΣΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Μικρός Ευεργετινός. Μεταφρασμένος στη Δημοτική

Άδειο που φαίνεται το σπίτι ε, σκύλε; Εσύ κοίτα να κάτσεις ήσυχος σε τούτα δω τα βράχια, Γουίλο.

Ερευνητές συµµετέχοντες στη συνέντευξη: Θεοδοσοπούλου Ειρήνη, Σπυρόπουλος Σπυρίδων, Περπιράκη Ελένη, Φραγκούλης Εµµανουήλ

Ερευνητές συµµετέχοντες στη συνέντευξη: Θεοδοσοπούλου Ειρήνη, Φραγκούλης Εµµανουήλ

O Μικρός Πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη

Μες στις παλάμες η αγάπη

Τρέχω στο μπάνιο και βγάζω όλη τη μακαρονάδα.

ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΟ ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ

Μια νύχτα που σκάλιζα τα πράγµατά µου βρήκα ένα σηµείω-

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΗΣ ΚΑΣ ΝΙΚΟΛΕΤΑΣ

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Ντουέντε

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ... Αναρωτηθήκατε ποτέ, άραγε, γιατί αν όλ αυτά που θα θέλαμε

κοντά του, κι εκείνη με πόδια που έτρεμαν από το τρακ και την καρδιά της να φτερουγίζει μες στο στήθος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα.

ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. Μαυρίδου Μάρθας Α.Μ

Στις κόρες µου Χριστίνα και Θάλεια

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΚΡΑ

Παύλος Σιδηρόπουλος στίχοι

Στον 20ό αιώνα ζούμε, μαμά, όχι στο Μεσαίωνα. Για όνομα του Θεού! Οι γυναίκες έχουν πάρει πια τη ζωή στα χέρια τους. Άσε με στην ησυχία μου, έχω άλλα

2 Ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΔΑΦΝΗ ΜΠΙΡΜΠΙΛΗ ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ JEANNE D ARC Α ΤΑΞΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΤΙΤΛΟΣ : NADIFUS ILIBRIBUS

Ελεγεία και Σάτιρες-Κώστας Καρυωτάκης schooltime.gr-ποίηση

Το Ταξίδι Απελευθέρωσης

Κώστας Λεµονίδης Σταθµός 2ος

Το Κάλεσμα του Αγγελιοφόρου

Κώστας Σφενδουράκης ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΤΕΤΡΙΜΜΕΝΩΝ.

με περίμενε τόσο καιρό. σ εκείνη, λοιπόν

ΕΤΟΣ 16ο ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 88 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2006

ANNA TENEZH Η αρχοντοπούλα με την πέτρινη καρδιά

Κι εγώ τι θα κάνω μόνη μου τις Κυριακές; Έχεις εμένα, αγάπη μου. Εσύ κάθε μέρα είσαι στο μαγαζί και τις Κυριακές πηγαίνεις

Τζέλιος Κ. Δημήτριος

Νησί που κανείς σεισμός δε θα σε καταπιεί μακρύ σαν πέτρινη μαγνητική βελόνη να δείχνεις το βοριά και το νότο της πορείας μας της ιστορίας του χρόνου

Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ενορία Ι. Ν. Αγ. Αθανασίου Ευόσµου Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών Γυµνασίου-Λυκείου

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ


και άσε τον Κύριο να βρει ποιοί είναι σι δικοί του. Και τώρα, σ' αυτό το παλτό κάστρο του δάσους, οι κόρες του, που μόλις γίνανε γυναίκες,

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ ΙΖ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΣ Α ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΞΑ Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

1 Ένα κορίτσι με όνειρα

Copyright 2014: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΟΣ & Ήρα Ραΐση

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ που γεννιούνται με χαρακτήρα δυναμικό και φιλόδοξο, που χαράζουν μόνοι τους την πορεία τους στον κόσμο. Υπάρχουν όμως και άλλοι,

ραψωδία E Διομήδους ἀριστεία (Tα κατορθώματα του Διομήδη)

ταν αρκετά αργά το πρωί όταν το σκοτάδι άρχισε να διαλύεται. Η Ζόγια Νικολάγεβνα Πέτροβα, χοντρή και σκοτεινή, περπατούσε γεμάτη αποφασιστικότητα στο

Του νεκρού αδελφού. δημοτικό τραγούδι (βλ. σ. 18 σχολικού βιβλίου) που ανήκει στην κατηγορία των παραλογών (βλ. σ. 20 σχολικού βιβλίου)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» ΕΒΔΟΜΟ ΒΙΒΛΙΟ. ( «Ο Μύθος του Σπηλαίου» )

Π A Γ KOΣ MIA HMEPA Π OIHΣ H Σ. Ο YΣΣEAΣ EΛYTHΣ ( ) Nοµπελ Λογοτεχνιασ 1979

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΜΕ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Μα ναι, τι χαζός που ήταν! Γυναικεία ήταν η φιγούρα που στεκόταν μπροστά στη μεγάλη μπαλκονόπορτα του δεύτερου

Το μάτι του Ελέφαντα. Χριστόφορος Ακριτίδης

Ο έρωτας ήρθε από την στέπα Μυθιστόρημα - Περίληψη

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΣΙΣΥΦΟΥ. δοκίμιο πάνω στο παράλογο. Albert Camus

ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ ΝΥΧΤΑ

ΔΈΚΑ ΕΓΓΌΝΙΑ έχει η νόνα Χελώνα και τους λέει κάθε

Διαθεματική προσέγγιση στον Καβάφη μια απόπειρα διδακτικής προσέγγισης

ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Β ΚΥΚΛΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΤΕΕ 2002 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

Ξημέρωμα 18 Φεβρουαρίου 2012

Παραμύθια. που γράφτηκαν από εκπαιδευόμενους / ες του πρώτου επιπέδου κατά τη σχολική χρονιά στο 1ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Λάρισας

Παλιά ήμασταν περισσότεροι. Είμαι βέβαιος. Όχι τόσοι

Ασκήσεις ΙΙΙ Brno

Η Ιστορία του Αγγελιοφόρου Όπως αποκαλύφθηκε στον Μάρσαλ Βιάν Σάμμερς στης 23 Μάιου 2011 στο Μπόλντερ, Κολοράντο, ΗΠΑ

κόντευε να σβήσει, το μόνο που απέμενε ήταν η κοκκινωπή λάμψη των κάρβουνων που τσιτσίριζαν. Μέσα στο σακίδιό μου βρισκόταν όλη μου η περιουσία: τζιν

Αρμέγει δήθεν ο Γιώργος τα πρόβατά του κάθε πρωί και γεμίζει καρδάρες με γάλα το οποίο αποθηκεύεται σε δοχεία μεγάλης χωρητικότητας και μεταφέρεται σ

ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2005 ΜΑΘΗΜΑ : ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

1 Μελογονής: Ο γλυκός σα μέλι γονέας. 2 Νικλιάνος: Ο καταγόμενος από αριστοκρατική και ισχυρή γενεά της Μάνης.

22:1,2 Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Transcript:

Χαράµι. Σουγιούλ/Τραϊφόρος f Χαράµι να σου γίνουν τα ξενύχτια µου f F b κι όλα τα δάκρυα που έχυσα ποτάµι C κι οι τόσες πίκρες που για χάρη σου ετράβηξα C f χαράµι να σου γίνουνε, χαράµι Το ξέρω στη καρδιά τη σιδερένια σου πως δεν υπάρχει πια για µένα αγάπη δράµι και µετανιώνω γιατί όλες οι θυσίες µου χαράµι όλες πήγανε, χαράµι Με πλήγωσε το φέρσιµό σου το άτιµο µου 'κανε µαύρη τη καρδιά µου σαν κατράµι γι αυτό η αγάπη και η πίστη που σου έδειξα χαράµι να σου γίνουνε, χαράµι

Η µάνα µου µε δέρνει. Ρούτσος C G C Η µάνα µου µε δέρνει, καλέ µου και πονώ C G C Με δέρνει, µε σκοτώνει, τα βράδια που γυρνώ F C G C Και το παράπονό µου σε σένα θα το πω F C G C Η µάνα µου µε δέρνει γιατί σε αγαπώ Βρε µάνα µη µε δέρνεις, σεβντά έχω τρελό Αδίκως κοπιάζεις, δε βάζω εγώ µυαλό Γιατί στην αγκαλιά του µιά ώρα σαν περνώ το ξύλο που 'χω φάει αµέσως το ξεχνώ Τη γνώµη δεν αλλάζω, τον όρκο δεν πατώ Τον άντρα π' αγαπάω δε τον απαρατώ Βρε µάνα σκότωσέ µε, δε βγάζω εγώ µιλιά Εσύ µου δίνεις ξύλο κι αυτός γλυκά φιλιά Η µάνα µου µε δέρνει...

Τα σµυρνέικα τραγούδια. Θαλασσινός/Κατσούλης C Το καθρεφτάκι σου παλιό, και πίσω απ' τη θαµπάδα ag η Σµύρνη µε το Κορδελιό και η παλιά Ελλάδα C και η παλιά Ελλάδα C Μουντζουρωµένο το γυαλί µα πίσω απ' τους καπνούς του C G βλέπει ο Θεός το Αϊβαλί και σταµατάει ο νους του C και σταµατάει ο νους του F C Τα σµυρνέικα τραγούδια ποιός σου τα 'µαθε F C c να τα λες και να δακρύζεις, της καρδιάς µου ανθέ Το καθρεφτάκι σου παλιό και το µυαλό χαµένο σε ποιό τα ήπιες καπηλειό και βγήκες µεθυσµένο και βγήκες µεθυσµένο Μουντζουρωµένο το γυαλί... Τα σµυρνέικα τραγούδια... ] 2x

εν θα ξαναγαπήσω.??? e C e a e e a H e H e G D G C D G Το µερτικό µου απ' τη χαρά µού το 'χουν πάρει άλλοι G D CG h D G γιατί είν' τα χέρια καθαρά και µιά καρδιά µεγάλη ] 2x H e a C H Θεέ µου τη δεύτερη φορά που θα 'ρθω για να ζήσω a C a H a H e όσο η καρδιά κι αν λαχταρά δεν θα ξαναγαπήσω Σαν θαλασσόδαρτο σκαρί, σαν βράχος ρηµαγµένος ήρθα σαν ξένος στη ζωή και ξαναφεύγω ξένος ] 2x Θεέ µου τη δεύτερη φορά...

Ο Μπάµπης ο φλου. Σιδηρόπουλος a C a C G E a Μιά ιστορία θα σας πω για το Μπάµπη, το Μπάµπη το φλου a C a C που του 'λεγες βρε Μπάµπη τι τρέχει εδώ, σου 'λεγε G E a Φλου, φίλε µου, όλα είναι φλου Πάντα πιωµένος κι άνεργος, ήταν ωραίος ο Μπάµπης ο φλου µουρµούραε µόνος και διαρκώς σου 'λεγε Φλου, φίλε µου, όλα είναι φλου D a D a Πείραζε όποιον του 'ρχότανε χωρίς να το σκεφτεί D a G E a κι άµα ψιλοβαριότανε άραζ' όπου 'βρισκε να λιαστεί Πείραζε όποιον του 'ρχότανε... Πείραζε τις µελαχροινές, ήταν ωραίος ο Μπάµπης ο φλου Τσιµπολογούσε τις ξανθιές, ήταν ωραίος ο Μπάµπης ο φλου Κι όταν τον µπουζουριάζανε, ψόφιος κοριός ο Μπάµπης ο φλου Κι αν τον πολυρωτάγανε, σου 'λεγε Φλου, φίλε µου, όλα είναι φλου Πείραζε όποιον του 'ρχότανε... Φλου, φίλε µου, όλα είναι φλου Φλου, φίλε µου, όλα είναι φλου

ιθέσιο. Αντύπας/Νικολακοπούλου e D a Ακριβό µου διθέσιο, καλό µου αµάξι e D a που περνάς απ' τ' απαίσιο ξυστά e D a Κινητήρα και πλαίσιο στα 'χω πειράξει G D C για να τη βγεις πιο µπροστά Τη στιγµή που σ' αγόραζα για να τριπάρω το κενό µου εξαγόραζα δειλά Την καρδούλα που χώρισα ίσως να πάρω σ' άλλη ζωή πιο καλά e C D e Μη µε πας απ' το σπίτι, τ' ακούς, στο Θεό να µε πας e C D e Μυρωδιά καταλύτη, εσύ µοναχά µ' αγαπάς e C D e Α, ρε, χρόνε αλήτη π' ανθρώπους κι αγάπες σκορπάς e C D e Μη µε φέρνετε σπίτι, τ' ακούς, κάπου αλλού να µε πας Στο λευκό σου αερόσακο θα ξαγρυπνήσω µ' αφηµένο το πρόσωπο σκοπιά Σ' ένα πάρκιγκ απρόσωπο θ' αποφασίσω ποιόν εαυτό θα 'χω πια Θα γυαλίζουν οι ζάντες σου µε το φεγγάρι οκιµή στις αβάντες σου, µικρό Το µηδέν στο διακόσα µας ποιός θα το πάρει µ' όλη τη γη στο φτερό Μη µε πας απ' το σπίτι...

Άµα δεις τα παιδιά. Βαρδής a F G a a F G a Άµα δεις τα παιδιά, πες ένα γεια F G a πριν αρχίσουν τελειώσανε όλα a F G e a εν θα ψάξει κανείς, ούτε οι γονείς F G a F G a Εγώ ήρθα και φεύγω αφανής Άµα δεις τα παιδιά, πες ένα γεια γιατί ο κόσµος δεν ήταν για µένα Ήταν πόρτες κλειστές και δικαστές F G C Ήταν κρύο, βροχή, µιά σκληρή εποχή C E που κανείς τους δεν είχε ψυχή C G C G Άµα δεις τα παιδιά, πες τους µόνο ένα γειά a από κάποιον που ήτανε µόνος C G C G Είχε κάτι να πει, µα σ' αυτή τη σιωπή F G a F G a δεν υπήρξε γι αυτόν λίγος χρόνος Άµα δεις τα παιδιά, πες ένα γεια από µένα και µην εξηγήσεις Μιά κουβέρτα ψιλή σ' ένα κελί που το κλείδωσαν τόσοι πολλοί Άµα δεις τα παιδιά, πες ένα γεια σε αγάπες που µ' έχουν ξεχάσει Είναι άγριος καιρός κι είµαι µικρός Έχω ζήσει πολλά κι η ζωή µου κυλά

µε το θάνατο που µου πουλά Άµα δεις τα παιδιά, πες τους µόνο ένα γειά από κάποιον που ήτανε µόνος Είχε κάτι να πει, µα σ' αυτή τη σιωπή δεν υπήρξε γι αυτόν λίγος χρόνος F G D δεν υπήρξε γι αυτόν λίγος χρόνος a F G a... Άµα δεις τα παιδιά, πες τους µόνο ένα γειά...

Μοναξιά µου όλα. e DAe D A e Στις άδειες πόλεις που γυρνάς εικόνες σε ξοδεύουν e DAa D e A e Αδύναµος να προσκυνάς αυτούς που σε ληστεύουν Σα δαίµονας να κουβαλάς του κόσµου τους χειµώνες Στα µάτια της να κυνηγάς παλιούς, πικρούς κανόνες G e C G Μοναξιά µου όλα, µοναξιά µου τίποτα e a h e µη µ' αφήνεις τώρα, που είν' όλα πιο δύσκολα Έρωτά µου όλα κι έρωτά µου τίποτα µη µ' αφήνεις τώρα, που είν' όλα πιο δύσκολα Τις νύχτες ντύνεσαι µικρός, κάποιον θα ξεγελάσεις κι ένα κακό που ήρθε χθές τρέχεις για να προφτάσεις Μοιάζουν οι δρόµοι µε φωτιά, τα βράδια του θανάτου Έρωτας που µυρίζει πια, αρένα στο άγγιγµά του Μοναξιά µου όλα, µοναξιά µου τίποτα... Μοναξιά µου όλα, µοναξιά µου τίποτα...

Ψίθυροι καρδιάς. Νικολόπουλος B g B g g g g g Καράβι το φεγγάρι στο σώµα κύλησε F g για άνοµα πελάγη κρυφά µας µίλησε g F Με µάτια αναµµένα, µε λόγια ανήµερα F g g κατάργησα για σένα σταθµούς και σύνορα B F B Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγµή δε σκέφτηκα g F g Εγώ µέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα B F B Σε σένανε µε πάνε όλα τα βήµατα g F g κι ας είναι να περάσω σαράντα κύµατα Καράβι το φεγγάρι µες στο κρεβάτι µας τα χάδια µας λυτρώνει και την αγάπη µας Σε χάρτες και σε πόλεις µε ψίθυρους καρδιάς θα καίγονται όσα φως µου δεν ήτανε για µας Τι πρέπει, τι δεν πρέπει... B c g B c g g Τι πρέπει, τι δεν πρέπει...

Όσο βαρούν τα σίδερα. Κρήτης e a e D e a Αµάν, όσο βαρούν τα σίδερα, αµάν, αµάν a e D e Βαρούν τα µαύ-ρα ρούχα Αµάν, γιατί τα φόρεσα κι εγώ, αµάν, αµάν για µιάν αγάπη που 'χα Γιατί τα φόρεσα κι εγώ, το µωρό µου για µιάν αγάπή που 'χα Αµάν, είχα και υστερήθηκα, αµάν, αµάν Θυµούµαι και στενάζω Αµάν, άνοιξε γης µέσα να µπω, αµάν, αµάν Κόσµο να µη κοιτάζω Άνοιξε γης µέσα να µπω, το µωρό µου Κόσµο να µη κοιτάζω e D e D Τη µάνα µου την αγαπώ, την αγαπώ D e τη µάνα µου την αγαπώ e a e D e Τη µάνα µου την αγαπώ, γιατί πονεί για µένα A D e ω, ω, γιατί πονεί για µένα Μα όχι, µα όχι αγάπη µου γλυκειά µα όχι αγάπη µου, µα όχι αγάπη µου γλυκειά Μα όχι αγάπη µου γλυκειά, όσο αγαπώ εσένα ω, ω, όσο αγαπώ εσένα

Όσο µε µαλώνεις. Τσιτσάνης e G e e e e Όσο µε µαλώνεις κι όσο µε πικραίνεις e e άλλο τόσο µέσα στην καρδιά µου µπαίνεις a Πλήγωσέ µε, πλήγωσέ µε και σκληρά βασάνισέ µε e e Έπρεπε να φύγω, αχ, προτού να σ' αγαπήσω G e e Τώρα είν' αργά, αγάπη µου γλυκιά ] 2x Έχεις το σκοπό σου κι όλα αυτά που κάνεις Πριν να φύγω θέλεις εσύ να µε πεθάνεις Πλήγωσέ µε, πλήγωσέ µε... Έπρεπε να φύγω... Έπρεπε να φύγω πριν να σ' αγαπήσω και στην αγκαλιά σου πριν να συνηθίσω Πλήγωσέ µε, πλήγωσέ µε... Έπρεπε να φύγω...

Τσιγάρο. Ρεµπούτσικα/Ζιώγα f# C# f# Χάραξε και δε νυστάζω, σκέφτοµαι τι µου 'πες χτες f# C# f# Άσε µε να σε κοιτάζω κι άµα ξηµερώσει ό,τι θες Γύρισε να σ' αγκαλιάσω, τώρα ξέρω πως δε φταις Άσε µε να σε χορτάσω κι άµα βγει ο ήλιος ό,τι θες f# c# h Στο τσιγάρο που κρατώ, στον ένα µου Θεό h C# να µη δώσει να ξηµερωθώ Στο κορµί αυτό τ' αγγελικό, στο στόµα που φιλώ 2x έτσι µιά ζωή θα σ' αγαπώ 2x Ξάπλωσε να σε κρατήσω, κλείσαν όλες οι πληγές Άσε µε να σε κοιµήσω, κι αύριο για σένα ό,τι θες Γύρισε να σ' αγκαλιάσω, τώρα ξέρω πως δε φταις Άσε µε να σε χορτάσω κι άµα ξηµερώσει ό,τι θες Στο τσιγάρο που κρατώ...

Μικρή πατρίδα. Ανδρέου/Καρασούλος f# c# c# f# c# f# f# c# εν έκανα ταξίδια µακρινά h f# τα χρόνια µου είχαν ρίζες, ήταν δέντρα f# c# που τα 'ντυσε µε φύλλα η καρδιά h f# και τα 'φησε ν' ανθίζουν µες στην πέτρα εν έκανα ταξίδια µακρινά Οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση Οι φίλοι µου φεγγάρια ήταν, νησιά h h που δίψασε η καρδιά µου να τα ψάξει D c# h c# f# που δίψασε η καρδιά µου να τα ψάξει D c# Το πιο µακρύ ταξίδι µου εσύ h f# Η νύχτα εσύ, το όνειρο της µέρας D c# Μικρή πατρίδα, σώµα µου κι αρχή h C f# Η γη µου εσύ, ανάσα µου κι αέρας h c# f# Η γη µου εσύ, ανάσα µου κι αέρας εν έκανα ταξίδια µακρινά Ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό µου φτάνει Σε όνειρα, σε αισθήµατα υγρά το µυστικό τον κόσµο ν' ανασάνει ] 2x Το πιο µακρύ ταξίδι µου εσύ...

Γιάντα. Νησιώτικο f# h Γιάντα να µην θέλεις, γιάντα G e την αγά-πη µου για πάντα Την αγάπη µου για πάντα γιάντα να µην θέλεις, γιάντα H E f# Για τον έρωτά σου σβήνω H E f# Σ' αγαπώ και τι θα γίνω G e f# Τι θα γίνω Γράφω τ' όνοµά σου, γράφω µ' ένα βότσαλο στο βράχο Μ' ένα βότσαλο στο βράχο Γράφω τ' όνοµά σου, γράφω Για τον έρωτά σου σβήνω... Άστρο της ζωής µου, άστρο η καρδιά σου είναι κάστρο Η καρδιά σου είναι κάστρο άστρο της ζωής µου, άστρο Για τον έρωτά σου σβήνω...

Βόσπορος. Ζούδιαρης a F Τα πνεύµατα επιστρέφουνε τις νύχτες C G φωτάκια από αλύτρωτες ψυχές F e κι αν δεις εκεί ψηλά στις πολεµίστρες E a θα δεις να σε κοιτάζουνε µορφές Και τότε ένα παράπονο σε παίρνει και στα καντούνια µέσα σε γυρνά Η πόλη, µιά παλιά αγαπηµένη που συναντάς σε ξένη αγκαλιά a G Θέλω να πιώ όλο το Βόσπορο F G Αλλάζουνε εντός µου τα σύνορα του κόσµου Τη βρήκα στις στροφές των ποιηµάτων µε τις βαριές χανούµισσες να ζει και ρίχνω µες στο στόµα των αρµάτων την κούφια µου αλήθεια τη µισή Θέλω να πιώ όλο το Βόσπορο Αλλάζουνε εντός µου τα σύνορα του κόσµου

Μωρό µου. Τσιτσάνης g c g Στα δυό σου χέρια γερά κράτησέ µε g c g Αυτό το βράδυ κοντά σου µεθώ g c f g B c Κι όταν µου λες πως µ' αγαπάς, στον ουρανό ψηλά µε πας B f g στον ουρανό ψηλά µε πας c B Την αστείρευτή σου γλύκα στην αγάπη σου τη βρήκα G# B c B f g κι αν ποτέ σε χάσω µωρό µου, µαζί σου κι εγώ θα χαθώ Φωτιές ανάβουν τα µαύρα σου µάτια και νοσταλγίες κρυφές µου ξυπνάς Αυτά µου δίνουν την πνοή και µ' οµορφαίνουν τη ζωή και µ' οµορφαίνουν τη ζωή Την αστείρευτή σου γλύκα... (Σόλο) Την αστείρευτή σου γλύκα...

Παπαρούνα. Τι κατάλαβες λοιπόν C Είσαι µόνη κι είµαι απών D# Τι κατάλαβες που είσαι D# µοναχή και προσποιείσαι D# D D# Κι όταν µ' ανταµώνεις, καίγεσαι και λιώνεις g F c D# Μάτια µαρτυριάρικα, µη µου τα χαµηλώνεις C Σαν την παπαρούνα µοιάζεις κι όλο χρώµατα αλλάζεις g Παπαρούνα που σε σκόρπισε το ψέµα Σαν την παπαρούνα µοιάζεις, χίλια χρώµατα αλλάζεις µ' αγαπάς και το φωνάζεις µε το βλέµµα g c µε το βλέµµα C Τώρα είσαι µόνη, ήλιος που κρυώνει D# D# c νύχτα µεθυσµένη κι ανεµοδαρµένη Κι όταν µ' ανταµώνεις... Σαν την παπαρούνα µοιάζεις... ] 2x

Στης πίκρας τα ξερόνησα Ξαρχάκος/Γκάτσος D g D D g G D Πού να 'βρω τέσσερα σπαθιά και µιά λαµπάδα στη γροθιά D G D g Φωτιά να βάλω σήµερα και να τον κάψω σίγουρα D g τον κόσµο αυτό που αγάπησα και µ' άφησε και σάπισα g D g D g Και σάπισα Στης πίκρας τα ξερόνησα το δάκρυ µου κοινώνησα και στης ζωής τη φυλακή που δεν υπάρχει Κυριακή ποτέ µου δε λησµόνησα τη µοναξιά τη φόνισσα Τη φόνισσα Και συ που ήρθες µιά βραδιά να µου ζεστάνεις την καρδιά µε πέταξες, αλίµονο, στο µαύρο καταχείµωνο Με πρόδωσες και µ' έφτυσες, ήσουν χαρά και ξέφτισες Και ξέφτισες Πού να 'βρω τέσσερα κεριά και στην ψυχή µου σιγουριά φωτιά να βάλω γρήγορα και να τον κάψω σήµερα τον κόσµο αυτό που αγάπησα και µ' άφησε και σάπισα Και σάπισα, αγάπησα Αγάπησα και σάπισα