Οι βασικοί άξονες που διαρθρώνουν τον αστικό αναπτυξιακό σχεδιασμό περιστρέφονται γύρω από την αξιοποίηση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας και την ανάδειξή της σε κόμβο μεταφοράς ενέργειας εμπορευμάτων, την ναυτιλία, τον κλάδο της εφοδιαστικής αλυσίδας, τον τουρισμό. Μια σειρά από ευρωενωσιακά προγράμματα που υλοποιούνται σήμερα για την λεγόμενη «στήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας» στοχεύουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου. Άλλωστε για τον ΣΕΒ οι πολύ μικρές επιχειρήσεις στη χώρα μας αποτελούν διαρθρωτικό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί γιατί εμποδίζει την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και οι επιχειρήσεις αυτές χαρακτηρίζονται αντιπαραγωγικές. Απόδειξη αποτελούν τα μεγάλα έργα που διαφημίζουν, όπως ο χώρος του πρώην αεροδρόμιου, η ανάπλαση του κέντρου της Αθήνας, το παραλιακό μέτωπο, το Ελληνικό και το λιμάνι που αποτελούν σημαντικά πεδία κερδοφορίας για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Ειδικά για τον Πειραιά το αναπτυξιακό σχέδιο για αναπλάσεις περιοχών εστιάζει στο φαληρικό δέλτα,μικρολίμανο και γύρω από το λιμάνι (Άγιο Διονύση ) με σκοπό την επέκταση της κρουαζιέρας, τουρισμού, εμπόριο, ξενοδοχειακές υποδομές, ναυτιλιακές υπηρεσίες. Ο νέος αστικός σχεδιασμός προβλέπει μεγάλα κατασκευαστικά έργα, και αναπαλαιώσεις κτηρίων που μπορούν να εκτελεστούν μόνο από μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες που έχουν
τα απαραίτητα κεφάλαια και την τεχνογνωσία, με αποτέλεσμα μικροεργολάβοι, μικροσυνεργεία να δεχτούν πολύ μεγάλη πίεση και να βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη ότι ο κλάδος των κατασκευών στην περίοδο της κρίσης υποχώρησε κατά 63%, ενώ η πλειοψηφία των νέων επιστημόνων όπως π.χ. οι μηχανικοί, να εργάζονται με μειωμένες αμοιβές για περισσότερες από 12 ώρες την ημέρα σε συνθήκες που κυριαρχεί το περιβόητο μπλοκάκι. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η προώθηση ανοιχτών κέντρων εμπορίου με έργα βιτρίνας που ανοίγουν το δρόμο στην επέλαση των μονοπωλίων, των εμπορικών αλυσίδων και των πολυκαταστημάτων συγκεντρώνοντας το λιανικό εμπόριο στα χέρια λίγων. Την ίδια στιγμή με τον καθορισμό των λεγόμενων τουριστικών περιοχών και με το άνοιγμα το καταστημάτων της Κυριακές οδηγούμαστε στην οικονομική και φυσική εξόντωση των α/α, γιατί δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στις νέες απαίτησης του ανταγωνισμού. Οι αυταπάτες ότι οι α/α και οι μικροί ΕΒΕ θα εξασφαλίσουν περισσότερες δουλειές και μεγαλύτερη κερδοφορία από την καπιταλιστική ανάπτυξη και τις επερχόμενες επενδύσεις όπως η επέκταση τις προβλήτας για να δένουν μεγάλα κρουαζιερόπλοια, την κατασκευή μεγάλων ξενοδοχείων και MALL, διαψεύδονται από την πλούσια εμπειρία από άλλες τουριστικές περιοχές, η οποία προσγειώνει στην πραγματικότητα που αποδεικνύει ότι η προσέλκυση ενός μεγάλου όγκου τουρισμού δεν θα αφεθεί ως «πίττα» στους «μικρούς».
Αντίθετα η πολυδιαφημιζόμενη αναβάθμιση του κέντρου και κάποιων σημείων στον Πειραιά θα μεγεθύνει το λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων σ αυτές τις περιοχές με την αύξηση τον ενοικίων, ενέργειας. δημοτικών ανταποδοτικών τελών που οι α/α δεν θα μπορούν να αντέξουν. Έτσι στο κέντρο και στα βασικό τουριστικά σημεία, χωρίς να αποκλείεται και η επέκτασή τους στου γειτονικούς Δήμους, θα κυριαρχήσουν τα μεγάλα καταστήματα των ομίλων που έχουν την δυνατότητα να αξιοποιήσουν την ευέλικτη και μαζική εργασία των εργατοϋπαλλήλων. Η εικόνα σύμφωνα με στοιχειά από έκθεση της ΓΣΕΒΕΕ 2019 δείχνει ότι η μείωση του αριθμού των μικρών επιχειρήσεων από 2008 έως και 2016 είναι της τάξης του 28,36% και ειδικά αυτών που απασχολούν προσωπικό έως 4 άτομα, μείωση που κυριάρχησε σε κλάδους, όπως η μεταποίηση, το χονδρικό και λιανικό εμπόριο, οι επισκευές μηχανημάτων οχημάτων και κατασκευές Αντίθετα κλάδοι που εμφανίζουν θετική ανάπτυξη είναι η εκπαίδευση και δραστηριότητες σχετικές με την ανθρωπινή υγεία και την κοινωνική μέριμνα, ως αποτέλεσμα της παραπέρα εμπορευματοποίησης των συγκεκριμένων δραστηριοτήτων εξαιτίας των περικοπών της δημόσιας χρηματοδότησης. Κλάδοι που επίσης βρίσκονται σε ανάπτυξη είναι ο κλάδος των μεταφορών, της αποθήκευσης, της εφοδιαστικής αλυσίδας, του τουρισμού και της ναυτιλίας που ιεραρχούνται σαν κλάδοι που θα ηγηθούν την καπιταλιστική ανάπτυξη
Από την συνολική αυτή εικόνα εξαίρεση δεν αποτελεί ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ με το ποσοστό τον κλειστών καταστημάτων στο κέντρο να φτάνει το 35% και να ξεπερνά το 55% σε δρόμους όπως η ΝΟΤΑΡΑ, ΑΛΚΙΒΙΑΔΟΥ κλπ με τη συρρίκνωση του λιανικού εμπορίου να φτάνει στο 6% και ειδικά στην ένδυση να φτάνει και το 16% Φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Πειραιάς προορίζεται για ανάπτυξη σε κλάδους που αποφέρουν κέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο όπως ξενοδοχεία, κρουαζιέρα, μεταφορές, εμπορευμάτων και ενέργειας ναυτιλιακές υπηρεσίες Η πλειοψηφία των α/α έμπορων, βιοτεχνών, επιστημόνων,τεχνικών δεν έχει τίποτα να περιμένει ως βελτίωση της θέσης τους από τις εφαρμοζόμενες αστικές πολιτικές διαχείρισης τόσο σε κρατικό η ευρωενωσιακό επίπεδο. Η κυριαρχία των μονοπωλίων μέσω της τάσης συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου αποτελεί νομοτελειακή εξέλιξη στον καπιταλιστικό τρόπο παράγωγης. Η όποια προσωρινή ανάσα για τους α/α σε ορισμένες δραστηριότητες, αφορά τις ίδιες τις ανάγκες και τις επιλογές των μονοπωλιακών ομίλων και δεν μπορεί να αναστρέψει αυτήν την εξέλιξη. Οι α/α έχουν συμφέρον να συμπορευτούν και να συμμαχήσουν με τους εργαζόμενους εναντία στα εγχώρια και ξένα μονοπώλια ενάντια στην αστική τάξη ανεξάρτητα με ποια εθνικά χρώματα είναι ντυμένη. Η μοναδική εναλλακτική λύση που αντικειμενικά συμφέρει τους α/α και τους μικρούς επαγγελματίες είναι η οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας σε διαφορετική βάση. Μόνο με την κοινωνικοποίηση των
μέσων παραγωγής με επιστημονικά οργανωμένο κεντρικό σχεδιασμό και την εξουσία στα χέρια αυτών που παράγουν τον πλούτο οι α/α με την ένταξή τους στο κρατικό σοσιαλιστικό εμπόριο και υπηρεσίες θα απαλλαγούν μια για πάντα από το άγχος της ανασφάλειας, της σκληρής δουλειάς, το αβέβαιο μέλλον. Μόνο σε τέτοιες συνθήκες, θα απολαμβάνουν ανώτερη ποιότητα ζωής, σταθερή δουλεία,ανθρώπινο ωράριο εργασίας υψηλό επίπεδο σε υπηρεσίες υγείας, παιδείας, πρόσβαση στο πολιτισμό,αθλητισμό κ.α.