«Οι Σχέσεις Των Δυο Φύλων Μέσα Από Το Λαϊκό Τραγούδι»

«Οι Σχέσεις Των Δυο Φύλων Μέσα Από Το Λαϊκό Τραγούδι»

Ομάδες Η Τρελοπαρέα Αλασκάρ Νόα Βασιλάκης Γιώργος Κόσμα Ντανιέλα Κουτρούλη Νικολέτα Σολ Κυριαζή Έλλη Μπαρδοπούλου Αιμιλία- Κατερίνα Παναγιωτίδου Χριστίνα Τζωρτζάτου Μαρία FRAIF Καρλή Ισμήνη Καρρά Φλώρα Καψουλή Φωτεινή Παγώνη Αγγελική Χαραλάμπους Ρένα Replay Κριζίνη Πόπη Λάγγουρα Λίτσα Μαζωνάκη Ρένα Πάντου Γωγώ

Το λαϊκό τραγούδι, έχει τις ρίζες του στο δημοτικό τραγούδι. Το 19ο αιώνα εξελίσσεται σε ρεμπέτικο αρχικά από περιθωριακούς τύπους, κυρίως στα αστικά κέντρα (Σμύρνη, Θεσσαλονίκη, Πειραιά)

ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ 1900-1922: Το ρεμπέτικο τραγούδι έχει σαν θέμα την παρανομία, τα ναρκωτικά, τη φυλακή. 1922-1940 : Έχει σαν θέμα του τον έρωτα, τη θλίψη, τη ρεμπέτικη ζωή. 1940-1953 : Τραγούδια διαμαρτυρίας, της εργατιάς, του ξενιτεμού, της μάνας,

ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 αναπτύσσεται μια νέα γενιά μουσικών που μεταλλάσσουν το ρεμπέτικο τραγούδι σε λαϊκό. Η δισκογραφία, το ραδιόφωνο και οι ελληνικές ταινίες συμβάλλουν αποφασιστικά στη διάδοσή του. Επίσης, ενισχύεται με καινοτομίες όπως τη χρήση ενισχυτών και άλλων οργάνων( τύμπανο, μπουζούκι, ηλεκτρική κιθάρα). Γέφυρα μετάβασης από το ρεμπέτικο στο λαϊκό αποτελεί ο Βασίλης Τσιτσάνης.

Πώς παρουσιάζονται οι σχέσεις του άντρα και της γυναίκας μέσα από τα τραγούδια των λαϊκών δημιουργών;

Στέλιος Καζαντζίδης Βίκυ Μοσχολιού Βασίλης Τσιτσάνης Στράτος Διονυσίου Βασ. Τσιτσανης Μανώλης Χιώτης

Δημ. Μητροπανος Ε.Παπαγιαννοπούλου Απ Καλδαρας Ζαμπετας

Αποτελέσματα έρευνας ΆΝΤΡΑΣ Κι όταν είπε σ έναν άλλον η κοπέλα ναι Με φιλότιμο Εδώ με άντρα έμπλεξες κι άσε τα κορδελάκια, να ξεχωρίζεις κούκλα μου, τους άντρες απ τ αντράκια. το φιλότιμο τ αντρίκιο τον ετρέλανε. Μπεσαλής Ποιος φίνος, ποιο καλό παιδί ποιος μπεσαλής κι εντάξει μια μέρα έχει δει καλή μι αγάπη για ν αράξει; μάγκας Μάγκας θα πει φιλότιμος, μάγκας θα πει ντερβίσης, μάγκας θα πει καλή καρδιά κι όμορφες εξηγήσεις Εγώ με την αξία μου, με το φιλότιμό μου κρατάω πάντα στη ζωή ψηλά το μέτωπό μου.

Λεβέντης Σταθερός σε υποχρεώσεις Εγώ είμαι απ τα καλά παιδιά, πάντα θα σε προσέχω και στην χρυσή μου την καρδιά καμάρι μου θα σ έχω. Δυνατός Είμαι μάγκας στην Αθήνα, μόρτης στην Καλαμαριά ξύπνιος ναυτικός στην Κίνα κι αετός στη μπαρμπαριά Έξυπνος Άντρα μου τσίφτη, λεβεντιά άντρα γλεντζέ τσαχπίνη κι αν σε αφήσουν τα λεφτά έχεις ψυχή κι έχεις καρδιά κι η γυναικούλα σου θα μείνει Είμαι στην τσέπη εφοπλιστής, μποέμης στην καρδιά μου, μ όλους τους φίλους μπεσαλής, σπαθί στον έρωτά μου. πιστός

Ο άντρας δεν κλαίει. Μόνο μια γυναίκα θα μπορούσε να τον κάνει να παρεκκλίνει από τον κανόνα. Όταν τα ματια τ' αντρικά τα δείτε δακρυσμένα τι έχουν και δακρύζουνε ρωτήσετε εμένα Όταν ένας άντρας άνδρας κλαίει ψέματα ποτέ δε λέει. Όταν ένας άνδρας κλαίει ψέματα ποτέ δε λέει. Όταν κλαίει ένας άντρας δίχως να `χει δάκρυα μη μιλάς μη λες κουβέντα κάτσε σε μιαν άκρια Ε, ρε πώς μοιάζουν οι καρδιές και τ αντρικό το δάκρυ έτσι επόναγα κι εγώ κι έβριζα την αγάπη.

Πονηρή Γυναίκα Γκρινιάρα Παντρεύτηκα, δεν άκουσα, σε πήρα με λαχτάρα δεν ήξερα πως ήσουνα τόσο πολύ γκρινιάρα Πεισματάρα Όλοι έχουνε γυναίκες κι έχουνε διπλή χαρά μα εγώ έχω μια γκρινιάρα που μου τρώει την καρδιά Άπληστη Αν ήξερα πως ήσουνα τόσο πολύ γκρινιάρα μαζί σου δε θα `ρχόμουνα μικρή μου πεισματάρα σκάρτη Μα τώρα μ απαράτησες ρε πονηρή μικρούλα αφού σχολάσαν τα λεφτά πούχα μες τη σακούλα τρελή

ναζιάρα Γιατί το δρόμο σου ν αλλάξεις, για δυο στολίδια, άμυαλη τρελή και το στεφάνι σου να το πετάξεις, να γίνεις στη ζωή αμαρτωλή, άμυαλη Και τι δεν έκανα για σε για να σε διορθώσω, μα εσύ σαι τόσο άταχτη αχ... στρίψε για να γλιτώσω άτακτη άστατη Πως είμαι άστατη μου λες, μα να φοβάσαι τις σεμνές κι αν πίνω κι αν ζαλίζομαι εσένα συλλογίζομαι. Πεισματάρα άσε τα νάζια σου Μη με μαραζώνεις με τα γινάτια σου ξελογιάστρα Χτίζουν και γκρεμίζουν κάστρα Σ ένα γλέντι φοβερό για μια κόρη ξελογιάστρα Κι αν χαθεί που θα τη βρω

Μόνο η γυναίκα μάνα δεν απαξιώνεται διατηρεί πάντα σημαντική θέση στην καρδιά του άντρα, την τιμά και την έχει για στήριγμα. Μανούλα μου είσαι μακριά και πού να βρω παρηγοριά. Κανένας πόνος δεν ησυχάζει Δίχως το χάδι το μητρικό Κι όποιος για μάνα αναστενάζει Σ αυτόν τον κόσμο δεν τον αδικώ Μάνα μου αλλιώς μου τα `πες για φιλίες και γι αγάπες Θα `ρθώ, μανούλα μου χρυσή στην αγκαλιά σου πάλι, γιατί μανούλα στη ζωή δεν ξανακάνω άλλη.