OYΦ! OI AΠIΘANEΣ IΣTOPIEΣ TOY APH

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 7 Xρήστος Mπουλώτης OYΦ! OI AΠIΘANEΣ IΣTOPIEΣ TOY APH EIKONOΓPAΦHΣH Φωτεινή Tίκκου

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 8 Θέση υπογραφής δικαιούχου δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, εφόσον αυτή προβλέπεται από τη σύμβαση. Tο παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (N. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Aπαγορεύεται απολύτως η άνευ γραπτής αδείας του εκδότη κατά οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου. Eκδόσεις Πατάκη Σύγχρονη λογοτεχνία για παιδιά και για νέους Σειρά: Kολιμπρί Xρήστος Mπουλώτης Oυφ! Oι απίθανες ιστορίες του Άρη Eικονογράφηση: Φωτεινή Tίκκου Σχεδιασμός εξωφύλλου: Παύλος Bατικιώτης Διορθώσεις: Mάγδα Tικοπούλου DTP: Nίκη Aντωνακοπούλου Copyright για την εικονογράφηση Σ. Πατάκης ΑEEΔE (Eκδόσεις Πατάκη), 2010 Copyright Σ. Πατάκης ΑEEΔE (Εκδόσεις Πατάκη) και Xρήστος Mπουλώτης, 2010 Πρώτη έκδοση από τις Εκδόσεις Πατάκη, Aθήνα, Mάιος 2011 KET 7040 KEΠ 505/11 ISBN 978-960-16-3999-4 ΠANAΓH TΣAΛΔAPH (ΠPΩHN ΠEIPAIΩΣ) 38, 104 37 AΘHNA, THΛ.: 210.36.50.000, 210.52.05.600, 801.100.2665 ΦAΞ: 210.36.50.069 KENTPIKH ΔIAΘEΣH: EMM. MΠENAKH 16, 106 78 AΘHNA, THΛ.: 210.38.31.078 YΠOKΑΤΑΣΤΗMA BOPEIAΣ EΛΛAΔAΣ: KOPYTΣAΣ (TEPMA ΠONTOY ΠEPIOXH B KTEO) 570 09 KAΛOXΩPI ΘEΣΣAΛONIKHΣ, ΤΗΛ.: 2310.70.63.54, 2310.70.67.15 - FAX: 2310.70.63.55 Web site: http://www.patakis.gr e-mail: info@patakis.gr, sales@patakis.gr

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 9 Στον Aντώνη και την Tίνα, την Λίλα και τον Φώτη

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 10

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 11 ΠEPIEXOMENA 1. Mε λένε Άρη....................................... 13 2. Mοναχοπαίδι θα πει.................................. 22 3. Oυφ και φου και λίγη δυσλεξία...................... 27 4. O κουραμπιές που ήρθε απ το διάστημα.............. 32 5. Kατουρημένο αγγελάκι κι ένα ποίημα................ 40 6. Προσοχή στις κουτσουλιές και τις βρισιές!............. 47 7. Σπάιντερμαν και οικονομική κρίση.................. 56 8. O μανάβης μας ο κύριος Oδυσσέας, ο άλλος Oδυσσέας κι ένας τρίτος...................... 65 9. Xειμερινοί κολυμβητές.............................. 74 10. Tι θα γίνω, άμα μεγαλώσω.......................... 83 11. Tα κρυφά παιχνίδια του θείου Στέφανου.............. 89 12. Tο φιλαράκι μου ο Mινώταυρος...................... 96 13. Ένας ζωντανός συγγραφέας στο σχολείο μας.......... 102 14. Oι εφιάλτες του ύπνου και του ξύπνου............... 109 15. Πειράματα και ταχυδακτυλουργικά................. 115 16. Tα αγόρια δε μασάνε τσίχλες........................ 124 17. Για έναν νυχοκόπτη............................... 131 18. Kαι οι κροκόδειλοι έχουν τις μαϊμούδες τους......... 137 19. H νύχτα με τον Σπάιντερμαν....................... 142 20. Ένα τραγούδι ραπ.................................. 146

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 12

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 13 1. Mε λένε Άρη ΕΜΕΝΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΟΥ ΠΟΥ μένουμε στο ίδιο σπίτι είμαστε, μαζί με μένα, έξι: o παππούς μου ο Άρης, που έχω και τ όνομά του και είναι σούπερ παππούς και παλιός μαθηματικός, ο σκύλος μου ο Έντι, ένα καφετί, πανέξυπνο λυκόσκυλο που το μαζέψαμε αδέσποτο απ το δρόμο, όταν εγώ ήμουν πολύ βρέφος, κι ακόμη η μαμά μου, η γιαγιά μου, που είναι η γυναίκα του παππού μου και μαμά του μπαμπά μου. Τη γιαγιά και τον μπαμπά τούς είπα τελευταίους όχι γιατί δεν τους αγαπάω, αλλά, να, τους άλλους τους αγαπάω μερικές φορές μια γραμμούλα παραπάνω. Τον μπαμπά μου τον φοβάμαι κιόλας, γιατί είναι βουτηγμένος συνέχεια στα χαρτιά του κι όλο έχει τα 13

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 14 νεύρα του, κι άμα τον ρωτάω κάτι, μου απαντάει πάντα κοφτά μ ένα «ναι» ή μ ένα «όχι» ή μου κάνει νόημα με το χέρι του να τον αφήσω αμέσως ήσυχο, γιατί πνίγεται στη δουλειά. Σπάνια μόνο λέει πιο πολλά ο μπαμπάς μου. Η μαμά μου όμως καμαρώνει που ο μπαμπάς είναι «υψηλό στέλεχος» σε τεχνική εταιρεία, κι ας καβγαδίζουνε συχνά. Την ακούω πολλές φορές να λέει πως παντρεύτηκε το μεγάλο έρωτα της ζωής της. Κι εγώ λέω τότε από μέσα μου «μπράβο, μαμά» κι άλλοτε πάλι λέω «καλά να πάθεις». Εγώ όμως τον λυπάμαι κάπως τον μπαμπά, γιατί, όπως και να το κάνουμε, μπαμπάς μου είναι και πολύ καιρό τώρα δεν τον έχω δει να γελάει, όπως, ας πούμε, ο μπαμπάς του συμμαθητή μου του Ευθύμη. Είναι πολύ σοβαρός ο μπαμπάς μου, σαν κάτι παλιά κάδρα που έχει κρεμασμένα η μαμά μου δίπλα στη βιβλιοθήκη κι όλο τα ξεσκονίζει και δείχνουν ασπρόμαυρους τους γονείς της, που δεν τους γνώρισα ποτέ εγώ, αφού βιάστηκαν να πεθάνουν πριν γεννηθώ. Αυτά τα κάδρα, τώρα, είναι επίσης μέλη της οικογένειάς μας. Άρα, στο σπίτι μας είμαστε σύνολο οκτώ, δηλαδή έξι ζωντανοί και δύο σοβαρά κάδρα. 14

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 15 Στην πραγματικότητα όμως, αν θέλετε να ξέρετε, είμαστε εννιά, αφού η οικογένειά μου έχει και τον απίθανο θείο Στέφανο, παρ όλο που δε μένει σπίτι μας αυτός. Ο θείος Στέφανος είναι ο μικρός αδελφός του μπαμπά μου, κι είναι κι αυτός σούπερ, σαν τον παππού, και πολύ άτομο θα σας πω άλλη φορά γι αυτόν τον θείο Στέφανο. Τα πιο ωραία πράγματα τα ζω μαζί του. Πολύ τον θαυμάζω τον θείο Στέφανο και θα ήθελα να τον είχα για μπαμπά, αλλά δεν πειράζει, αφού είμαι ο μόνος ανιψιός του και μ έχει κάτι σαν γιο του. Εξάλλου, τον μπαμπά σου ποτέ δεν τον διαλέγεις εσύ. Μόνο οι μαμάδες τον διαλέγουν. Απ τη μαμά μου δεν έχω κανέναν θείο, γιατί είναι μοναχοπαίδι η μαμά μου, σαν κι εμένα δηλαδή. Κι όλο της το κοπανάει ο μπαμπάς, άμα τον νευριάζει. Όλο «κακομαθημένη» την ανεβάζει, «κακομαθημένη» την κατεβάζει, σαν να είναι μεγάλη αμαρτία δηλαδή το ότι γεννήθηκε μοναχοπαίδι. Ή πάλι της λέει «σαν τον γιο σου είσαι». Κι όταν τα έχει με μένα, γυρνάει ανάποδα τα πράγματα και λέει: «Ίδιος η μάνα σου κι εσύ, κακομαθημένος». 15

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 16 η οικογένειά μου Τελικά, αυτό το «κακομαθημένος» το πιπιλάει στο στόμα του σαν καραμέλα ο μπαμπάς, λες και δεν υπάρχει άλλη πιο έξυπνη βρισιά. Για τη γιαγιά μου δεν έχω να πω και πολλά πράγματα. Πονεμένη ιστορία η γιαγιά μου. Από τότε που έπαθε ένα ελαφρύ εγκεφαλικό μένει κολλημένη μπροστά στην τηλεόραση και όλο μασουλάει πατατάκια, παρ όλο που δεν κάνουν καλό ούτε στην ηλικία της ούτε στην υγεία της το λέει ο γιατρός της, κι 16

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 17 όλοι το λένε δηλαδή. Μα εκείνη δεν ακούει κανέναν κι άμα της κάνουν παρατήρηση ή της τα παίρνουνε τα πατατάκια, πατάει τα κλάματα, κι έτσι περνάει πάντα το δικό της. Καμιά φορά, όταν χαλάει η τηλεόραση, μιλάει κιόλας η γιαγιά μου. Παλιά το σπίτι μας ήτανε διαμέρισμα, τώρα μονοκατοικία με κήπο και με σιντριβάνι, που έχει στη μέση ένα μεταλλικό μικρό αγόρι που κρατάει στην αγκαλιά του όρθια μια μεγάλη πάπια. Μεγάλη επιτυχία αυτό το αγόρι, γιατί είναι ολόγυμνο, ούτε ένα τοσοδά βρακί ούτε τίποτα. Και τινάζει νερό με το πουλάκι του μακριά, σαν να κατουράει. Το πιο πολύ νερό τινάζεται, πάντως, απ το ανοιχτό στόμα της πάπιας. Το σιντριβάνι μας δηλαδή είναι ένα πουλάκι και μια πάπια, που είναι κι αυτή πουλί, αληθινό πουλί. Κανένας όμως απ τους συμμαθητές μου και τις συμμαθήτριές μου που έρχονται στο σπίτι μας δεν κοιτάζουνε το στόμα της πάπιας. Όλοι καρφώνουν πονηρά τα μάτια τους στο πουλάκι του αγοριού που πετάει νερό, προπάντων τα κορίτσια. Και τι δε λένε τότε, που ντρέπομαι να τα επαναλάβω δηλαδή. Λένε κι ένα σωρό μυστικά στο αυτί κι αρχίζουνε τότε τα χάχανα καμιά φορά παρασύρουνε κι εμένα. 17

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 18 Η μαμά μου νευριάζει όταν μας βλέπει να χαχανίζουμε έτσι, γιατί αυτό το σιντριβάνι, λέει, είναι έργο τέχνης κι είναι γερμανικό, το παραγγείλαμε, λέει, κατευθείαν απ τη Γερμανία και δεν ήτανε καθόλου, μα καθόλου φτηνό. Τα φτηνά πράγματα, έτσι κι αλλιώς, τα σιχαίνεται η μαμά μου. Και ό,τι φτιάχνει η Γερμανία είναι, λέει, πράγματα με ποιότητα. Και να μη γελάτε, μου είπε αυστηρά, γιατί κι ο μπαμπάς έκανε μεταπτυχιακά στη Γερμανία, γι αυτό έγινε τόσο σπουδαίο στέλεχος στην τεχνική εταιρεία που δουλεύει τα μεταπτυχιακά είναι όταν δε χορταίνεις με ένα πτυχίο και θέλεις κι άλλα, για να βρεις μια μέρα καλύτερη δουλειά. Εγώ όμως αυτό που ξέρω είναι πως η τεχνική εταιρεία μού πήρε εμένα τον μπαμπά μου και τον έκανε κάτι σαν ρομπότ. Μπορεί να φταίει λίγο κι αυτή η Γερμανία. Μπορεί όμως κι ο μπαμπάς από μικρός να ρομπότιζε κάπως από μόνος του. Τ αγαπημένα, πάντως, παιχνίδια του ήταν τα ρομποτάκια, έτσι μου είπε ο θείος Στέφανος. Τα ρομπότ είναι απ τα παιχνίδια που δε με τραβάνε καθόλου εμένα. Σαν ρομπότ είναι κι ο σπασίκλας της τάξης μας, ο Κωνσταντίνος, που τσαντίζεται πολύ όταν τον φωνά- 18

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 19 ζουμε απλά Κώστα ή Κωστάκη, γιατί το όνομά του βγαίνει, λέει, κατευθείαν απ τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, τον πολύ παλιό αυτοκράτορα του Βυζαντίου, που μια μέρα θα το μάθουμε κι αυτό στην ιστορία. Η μεγάλη πλάκα εδώ είναι που το επίθετό του είναι, παρακαλώ, Μικράκης. Κωνσταντίνος Μικράκης δηλαδή. Και πολύ το φχαριστιόμαστε όλοι που το επίθετο του Κωνσταντίνου είναι σαν να τον κοροϊδεύει που μεγαλοπιάνεται και μας το παίζει σπουδαίος αυτός ο Μικράκης. Κι ούτε που τον παίζουμε στα διαλείμματα, γιατί, όπως όλοι οι σπασίκλες του κόσμου, είναι και πολύ ζαβολιάρης και θέλει, σώνει και καλά, πάντα να κερδίζει. Πρωταθλητής στη ζαβολιά, σας λέω. Αφού, όταν τον πιάνουνε οι ζαβολιές μπλιαχ!, γίνεται όλος πράσινος και κίτρινος, δηλαδή πότε πράσινος και πότε κίτρινος. Τις προάλλες που έκανα πάρτι, μου είπε η μαμά μου πως έπρεπε να καλέσω οπωσδήποτε και τον Κωνσταντίνο, γιατί δε γινότανε, μου είπε, να λείπει ο καλύτερος μαθητής της τάξης. Ουφ! Πάλι μου την έσπασε η μαμά μου με τις τυπικούρες της. Εγώ όμως της είπα ψέματα πως αυτός ο Κωνσταντίνος Μικράκης είχε πολλή ανεμο- 19

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 20 βλογιά και πως θα ήταν κρίμα να μας κολλούσε τώρα και σπυράκια. Εξάλλου, ο Ευθύμης, που είναι ο κολλητός μου στην τάξη κι εντάξει άτομο, μου το ξεκαθάρισε εμένα πως, άμα σκάσει μύτη στο πάρτι ο Μικράκης, εκείνος θα γίνει στη στιγμή λαγός, γιατί δεν τη γουστάρει τη σπασικλίαση, που είναι κάτι σαν κολλητική αρρώστια. Κι εγώ βέβαια δεν μπορούσα με τίποτα να φανταστώ το πάρτι μου δίχως τον Ευθύμη και τη συμμαθήτριά μου τη Μαρία, βέβαια, που είναι η μεγάλη μου συμπάθεια. 20

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 21 Αχ, τη σκέφτομαι συνέχεια τη Μαρία, ακόμη και μες στην τάξη. Κι όταν τη σκέφτομαι, γίνομαι τότε πολύ αφηρημένος μαθητής, κι όπως στα καρτούν, βγαίνουνε τότε απ το κεφάλι μου κάτι ροζ καρδούλες, που δυστυχώς φαίνεται ότι τις βλέπει η δασκάλα μας, η κυρία Ευρυδίκη, γιατί μου φωνάζει αυστηρά: «Άρη, πού ταξιδεύει πάλι ο νους σου Συγκεντρώσου, παιδάκι μου». 21

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 22 2. Mοναχοπαίδι θα πει... ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΘΑ ΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ και τα πιο ακριβά σπορτέξ, μόλις τα ζητήσεις. Να έχεις ένα ολόκληρο δωμάτιο μόνο δικό σου. Να τρως κι όλες τις φράουλες με σαντιγί χωρίς να σου λέει η μαμά «φτάνει, άσε τις μισές για το αδελφάκι σου», όπως την έπαθε δηλαδή ο συμμαθητής μου ο Ευθύμης, που έχει δυο αδελφούς κι από πάνω τώρα και μία αδελφή και όλο διαίρεση πρέπει να κάνει ο κακομοίρης στα παιχνίδια και σ όλα τ άλλα για να πω την καθαρή αλήθεια, τον λυπάμαι τον Ευθύμη. Εγώ, ευτυχώς, μέχρι στιγμής τη γλίτωσα. Είμαι μοναχοπαίδι! Κι απ ό,τι ρώτησα τη μαμά μου, έξω έξω, κατάλαβα πως δε σκοπεύει καθόλου να κάνει δεύτερο παιδί. Το καταχάρηκα. 22

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 23 Για καλό και για κακό όμως, έτσι, για σιγουριά, ρώτησα και τον μπαμπά μου, γιατί ξέρω πολύ καλά εγώ πώς γεννιούνται τα παιδιά. Δηλαδή ότι χρειάζεται οπωσδήποτε κι ένας μπαμπάς, κανονικά ο δικός σου ή και κάποιος άλλος, μπορεί όμως κι ένας μπαμπάς δανεικός κι αόρατος που χαρίζει, λέει, το κατεψυγμένο σπέρμα του στις μαμάδες του κόσμου αυτό το τελευταίο μου το εξήγησε μια μέρα ο παππούς, που βλέπαμε μαζί μια τέτοια εκπομπή στην τηλεόραση. Αυτό το τελευταίο δηλαδή, μου είπε ο παππούς, δεν είναι και πολύ συχνό και ούτε έχει σεξ ή, για την ακρίβεια, οι μαμάδες είναι, λέει, σαν να κάνουνε σεξ με την επιστήμη. Εκείνο με τον πελαργό, που δήθεν φέρνει ο πελαργός τα παιδιά, είναι ένα αστείο παραμύθι για τα νιάναρα, που κι εγώ το πίστευα, όταν ήμουν πολύ μικρός. Και σκέψου τώρα να ήτανε, λέει, αλήθεια και να ερχότανε πράγματι ο πελαργός. Κι εκεί που κοιμόσουνα το βράδυ ευτυχισμένο μοναχοπαίδι, να ξυπνούσες το πρωί απ τα ουρλιαχτά ενός μωρού και να σου έλεγαν «να, τ αδελφάκι σου», κι εσύ έπρεπε τότε να πεις «αχ, πόσο τ αγαπάω το αδελφάκι μου!». 23

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 24

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 25 Ο μπαμπάς, τότε που τον ρώτησα, ήτανε, όπως πάντα, βουτηγμένος στα χαρτιά του. Το έπαιξα κι εγώ πολύ αθώος και λίγο σαν ηθοποιός: «Μπαμπά, ξέρεις, η μαμά του Νίκου γέννησε προχθές στο μαιευτήριο ένα κοριτσάκι. Κι η Χαριτίνη, η συμμαθήτριά μου, έχουν τώρα διδυμάκια» ήταν ψέμα για τα διδυμάκια, αλλά ο μπαμπάς, έτσι κι αλλιώς, δε θα ενδιαφερόταν να μάθει. Γιατί δεν έχει χρόνο ο μπαμπάς να ψάξει τι είναι αλήθεια και τι ψέμα, πράγμα που εμένα πολύ με βολεύει ως τώρα. «Ε και; Να τα χαίρονται» μου απάντησε σχεδόν νευριασμένος που τον διέκοπτα απ τη δουλειά του πρέπει εδώ να πω ότι ο μπαμπάς φέρνει συνέχεια δουλειά απ το γραφείο στο σπίτι, γιατί έχει σπουδαία θέση στην εταιρεία και, όπως άκουσα να λέει στη μαμά, πρέπει να σκαρφαλώσει κι άλλο, πιο ψηλά. «Μπαμπά» συνέχισα εγώ «αχ, να είχα κι εγώ, καλέ μπαμπά, έναν αδελφούλη. Μου κάνει όμως κι αδελφούλα. Ό,τι να ναι δηλαδή». Και τότε, ευτυχώς, άκουσα αυτό που λαχταρούσα ν ακούσω μ όλη μου την ψυχή. «Άσε τις σαχλαμάρες, Άρη. Ξέχνα μια για πάντα τ αδελφάκια. Εσύ μας φτάνεις και μας παραφτάνεις. Εντάξει; Την ησυχία μου θέλω, πνίγομαι στη δουλειά». 25

7040 OUF 10/05/2011 3:16 ΜΜ Page 26 Άρα, συμπέρανα πως όσο ο μπαμπάς έχει πολλή δουλειά και το μυαλό του είναι κολλημένο σε πιο ψηλή θέση στην εταιρεία του, εγώ θα είμαι το μοναχοπαίδι τους. Καμιά φορά όμως που έχω τις κλειστές μου κι έχω μαλώσει με τους κολλητούς μου ή δεν έχω όρεξη για playstation, τότε σπάνια βέβαια λέω πως δε θα ήταν και πολύ άσχημο να είχα έναν αδελφό, να παίζαμε επιτραπέζια, που θέλουνε τουλάχιστον δύο παίχτες μου αρέσουνε πολύ και τα επιτραπέζια. Ύστερα όμως λέω πάλι πως, άμα τέλειωνε το επιτραπέζιο, θα μου έμενε για πάντα ο αδελφός ε, κι όπως και να το κάνουμε, δεν είναι το καλύτερο που μπορεί να πάθει ένα μοναχοπαίδι. Πάντως, αν πρέπει οπωσδήποτε να είχα αδελφάκι, θα προτιμούσα έναν αδελφό μεγαλύτερο από μένα, για να δέρνει και τον Μανόλη της έκτης τάξης, που μου σακατεύει επίτηδες τα καλάμια μου, όταν παίζουμε μπάλα, και «μαμμόθρεφτο» με ανεβάζει, «μαμμόθρεφτο» με κατεβάζει κι όλο με κάνει ρεζίλι στα κορίτσια. Καλό όμως θα ήταν αυτός ο αδελφός να είχε αλλεργία στις φράουλες, να μην τις αγαπούσε δηλαδή καθόλου, για να ήταν όλες δικές μου. 26