Πότε θα φανεί η Φανή

Transcript

1

2 ......

3 Πότε θα φανεί η Φανή

4 Η συγγραφέας χαίρεται να έρχεται σε επαφή με τους αναγνώστες της. Η διεύθυνσή της είναι: Αγίου Πολυκάρπου 51, Νέα Σμύρνη , Αθήνα. Τηλ.: , FAX: Μακέτα εξωφύλλου - Σελιδοποίηση: Ευθύµης Δηµουλάς Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος 2010 ΛΕΙΑ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΑΡΑΒΙΑ & EKΔOΣEIΣ «AΓKYPA» Δ.A. ΠAΠAΔHMHTPIOY A.B.E.E. Λάµπρου Κατσώνη 271 & Γεωργίου Παπανδρέου Άγιοι Ανάργυροι, Τ.Κ Τηλ.: Fax: Κεντρικό κατάστηµα: ΑΓΚΥΡΑ-ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ, Σόλωνος Αθήνα, Τ.Κ Τηλ.: , Fax: agyra@agyra.gr ISBN: Απαγορεύεται η αναπαραγωγή µέρους ή όλης της έκδοσης, η µεταφορά σε οποιοδήποτε ηλεκτρονικό αποθηκευτικό σύστηµα ή αναµετάδοση µε οποιασδήποτε µορφής ηλεκτρονικά, µηχανικά, φωτοτυπικά ή άλλα µέσα, χωρίς την προηγούµενη γραπτή άδεια του εκδότη. Ν. 2121/1993, καθώς και κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν και στην Ελλάδα.

5 ΛΕΙΑ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΑΡΑΒΙΑ Πότε θα φανεί η Φανή Μια ιστορία με ομόηχα Eικόνες: Άκης Μελάχρης

6 Στους μικρούς και τους μεγάλους που αγαπούν τη γλώσσα μας και νοιάζονται να μη χάσει τα πλούτη της.

7 Λεία και Ιλιάς Με λένε Λεία. Το «Λεία» γράφεται με δίφθογγο έψιλον-γιώτα, γιατί ολόκληρο το όνομά μου είναι Χαρίκλεια. Όσο ήμουνα πολύ μικρή δεν είχα προβλήματα με το όνομά μου, αν εξαιρέσουμε την κυρα-καλή, που ερχόταν μια φορά την εβδομάδα να βοηθά τη μάνα στις δουλειές, και δεν χωρούσε ο νους της πώς με λένε. Τι σας ήρθε και τη βαφτίσατε Ηλία, κερα-κλιό; Κορίτσι με αγορίστικο όνομα! Σίγουρα θα σας ζόρισαν τα πεθερικά. Κανένας δε μας ζόρισε, απαντούσε θιγμένη η μάνα μου. «Και δυστυχώς δεν έχω πεθερικά», μουρμούριζε μόνη της. Όλα τα λες στραβά, Καλή. Δε με λένε Κλιό. Κλει-ώ με λένε. Η κυρα-καλή είχε δώδεκα παιδιά, κι η μάνα μου αναρωτιόταν αν εκείνων τουλάχιστον τα ονόματα τα έλεγε σωστά. Το όνομα της Λείας δεν είναι αγορίστικο. Μάθε το σωστά. 11

8 ΛΕΙΑ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΑΡΑΒΙΑ Έκανε, φαίνεται, μεγάλη προσπάθεια η γυναίκα και δε με ξαναφώναξε Ηλία. Ωστόσο, το «Λεία» αδύνατο να το καταλάβει. Με ονόμασε λοιπόν κάτι που ποιος ξέρει πού είχε πάρει το αυτί της; Λύθηκε το κορδόνι του παπουτσιού σου, καρδούλα μου Ιλιάς. Κοίτα μην το πατήσεις και πέσεις κάτω. Η φωνή της ήταν καλοσυνάτη, αλλά είχε κάποια λύπηση για το παράξενο όνομα που μου είχαν δώσει. Γιατί την αφήνεις να με λέει στραβά, μάνα; Από το Ηλίας, καλύτερο το Ιλιάς, πιο καθωσπρέπει, απαντούσε γελώντας εκείνη. Να είσαι περήφανη που σε αποκαλεί όπως η Ιλιάς του Ομήρου! Για την Ιλιάδα και την Οδύσσεια θα ακούσεις και στο σχολείο, αργότερα. Είναι σπουδαία έπη, ποιήματα για ήρωες, που τα διηγιόνταν στις βασιλικές Αυλές αοιδοί, από τα αρχαία χρόνια. Αηδία; Πώς να είναι και σπουδαία και αηδία τα έπη; Κάνω να ρωτήσω, μα με κόβει: Ρώτα τον πατέρα σου. Εκείνος είναι ο ειδικός στις λέξεις. Ο πατέρας είπε ότι ο αοιδός τραγουδούσε ωδές, ποιήματα με μουσική. Την ήξερα, λέει, τη λέξη αυτή. Πρώτη φορά την ακούω. Πώς λέτε στο σχολείο το μάθημα όπου τραγουδάτε; Ωδική. Α, κατάλαβα! 12

9

10 Η λεία των θηρίων και η λεία επιφάνεια Ώσπου να φτάσω στα έπη στο σχολείο, τράβηξα πολλά. Το Λεία ακουγόταν συχνά καθώς η δασκάλα μιλούσε για ψάρια, για δέντρα ή για άγρια ζώα. Μάθαμε ότι μερικά ψάρια είναι λεπιδωτά ενώ άλλα, όπως ο ξιφίας, δεν έχουν λέπια και είναι λεία. Λεία με έψιλον-γιώτα, εξηγεί η δασκάλα. Όλα τα κεφάλια γύριζαν προς το μέρος μου. «Χου-χουχου!» Μάθαμε ότι η επιφάνεια του φλοιού κάποιων δέντρων είναι τραχιά ενώ άλλων, όπως του ευκαλύπτου, είναι λεία σαν μάρμαρο. Λεία με έψιλον-γιώτα, φωνάζουν τα παιδιά. Πάλι τα κεφάλια προς το μέρος μου και κρυφόγελα. «Χιχι-χι!» Μέσα στην τάξη έπεφταν μόνο βλέμματα και γελάκια, στο διάλειμμα όμως άρχιζαν τα πειράγματα. «Λεία-ξιφίας», «Λεία-ευκαλύπτη», «Λεία-μαρμαρένια». Αν τύχαινε να τα ακούσει η δασκάλα μας, τα θεωρούσε άκακα χωρατά, ή έπαιρνε κι αυτή μέρος στο αστειάκι. 14

11 ΠΟΤΕ ΘΑ ΦΑΝΕΙ Η ΦΑΝΗ Το ποίημα θα μας το διαβάσει η Λεία με τη λεία φωνή της. Το πράμα χειροτέρεψε όταν μάθαμε ότι τα θηρία θηρεύουν, δηλαδή αρπάζουν και κατασπαράζουν τη λεία τους. Ου! έκαναν τα παιδιά. Την καημένη τη λεία τους! Στο διάλειμμα περνούσαν ένας ένας από κοντά μου κι έλεγαν διάφορες εξυπνάδες. Κακόμοιρη Λεία! Πρόσεξε μη σε χάψουν τα θηρία. Τρέχα να τους ξεφύγεις. Κρύψου να γλιτώσεις. Έγινα η λεία του γυπαετού, του λιονταριού, των αιλουροειδών. Δε θα δίσταζα να έρθω στα χέρια με μερικά πειραχτήρια. Μα δε θα τους κάνω το χατίρι να τους δείξω ότι εκνευ ρίστηκα. Αποφασίζω να χρησιμοποιήσω το ρητό της γιαγιάς μου. Όποιος κοροϊδεύει, τον εαυτό του κοροϊδεύει, λέω δυνατά. Πάντως, αν συνεχίσουν τις σαχλαμάρες τους, εγώ θα τους μαρτυρήσω, λέει η Φανή. Αν τους μαρτυρήσεις, δε θα τις σταματήσουν ποτέ πια, λέω. Τέρμα το διάλειμμα, τέρμα και η δοκιμασία μου. 15