TEXTO 6 El rapto de Perséfone El dios Plutón, enamorado de Perséfone, hija de Deméter, la rapta y provoca que su madre la busque desesperadamente. Πλούτων δὲ Περσεφόνης ἐρασθεὶς 1 Διὸς 2 συνεργοῦντος ἥρπασεν αὐτὴν κρύφα. Δημήτηρ δὲ μετὰ λαμπάδων νυκτός 3 τε καὶ ἡμέρας 3 κατὰ πᾶσαν τὴν γῆν ζητοῦσα περιῄει 4 μαθοῦσα δὲ παρ Ἑρμιονέων ὅτι Πλούτων αὐτὴν ἥρπασεν, ὀργιζομένη θεοῖς κατέλιπεν οὐρανόν, εἰκασθεῖσα 5 δὲ γυναικὶ ἧκεν εἰς Ἐλευσῖνα. Sustantiva con conjunción 1. Part. aor. pas. de ἐράω (+ gen.). 2. Gen. de Ζεύς, Διός, ὁ. 3. Gen. de tiempo. 4. 3ª sing. impf. de περίειμι = περιέρχομαι. 5. Part. aor. pas. de εἰκάζω.
TEXTO 8 Prometeo encadenado A Prometeo, titán creador y benefactor de los hombres, le castiga Zeus, por robar el fuego para la raza humana. Προμηθεὺς δὲ ἐξ ὕδατος καὶ γῆς ἀνθρώπους πλάσας ἔδωκεν 1 αὐτοῖς καὶ πῦρ, λάθρᾳ Διὸς 2 ἐν νάρθηκι κρύψας. ὡς δὲ ᾔσθετο 3 Ζεύς, ἐπέταξεν Ἡφαίστῳ τῷ Καυκάσῳ ὄρει τὸ σῶμα αὐτοῦ προσηλῶσαι 4 ἐν δὴ τούτῳ προσηλωθεὶς 5 Προμηθεὺς πολλῶν ἐτῶν ἀριθμὸν 6 ἐδέδετο 7 καθ ἑκάστην δὲ ἡμέραν ἀετὸς ἐφιπτάμενος 8 αὐτῷ τοὺς λοβοὺς ἐνέμετο 9 τοῦ ἥπατος αὐξανομένου διὰ νυκτός. καὶ Προμηθεὺς μὲν πυρὸς κλαπέντος 10 δίκην ἔτινε ταύτην, μέχρις Ἡρακλῆς αὐτὸν ὕστερον ἔλυσεν. Adverbial temporal 1. 3ª sing. aor. ind. act. de δίδωμι. 2. Gen. de Ζεύς, Διός, ὁ. 3. αἰσθάνομαι. 4. προσηλόω: clavar en. 5. Part. aor. pas. de προσηλόω. 6. Ac. de extensión en el tiempo. 7. 3ª sing. plpf. ind. pas. de δέω: encadenar. 8. Part. pres. de ἐφίπτημι: volar hacia. 9. Devorar. 10. Part. aor. pas. de κλέπτω.
TEXTO 13 Atenea y Posidón luchan por el Ática Cécrope funda una ciudad y los dos dioses se disputarán su dominio, para recibir los correspondientes honores. ἧκεν οὖν πρῶτος 1 Ποσειδῶν ἐπὶ τὴν Ἀττικήν, καὶ πλήξας τῇ τριαίνῃ κατὰ μέσην τὴν ἀκρόπολιν ἀπέφηνε 2 θάλασσαν, ἥν νῦν Ἐρεχθηίδα καλοῦσι. μετὰ δὲ τοῦτον ἧκεν Ἀθηνᾶ, καὶ ποιησαμένη τῆς καταλήψεως Κέκροπα μάρτυρα 1 ἐφύτευσεν ἐλαίαν, ἣ νῦν ἐν τῷ Πανδροσείῳ δείκνυται 3. γενομένης δὲ ἔριδος, ἡ χώρα τῆς Ἀθηνᾶς ἐκρίθη 4, Κέκροπος μαρτυρήσαντος ὅτι πρώτη 1 τὴν ἐλαίαν ἐφύτευσεν. Ἀθηνᾶ οὖν ἀφ ἑαυτῆς τὴν πόλιν ἐκάλεσεν Ἀθήνας. Adjetiva Sustantiva con conjunción 1. C. predicativo. 2. Aor. de ἀποφαίνω: hacer brotar. 3. δείκνυμι. 4. Aor. pas. de κρίνω: adjudicar a (+ gen.).
TEXTO 15 Nacimiento de Edipo Reinando Layo en Tebas, el oráculo predice que su hijo le dará muerte. Al nacer el niño, el rey ordena abandonarlo. μετὰ δὲ τὴν Ἀμφίονος τελευτὴν Λάιος τὴν βασιλείαν παρέλαβε καὶ ἔγημεν 1 Ἰοκάστην, χρήσαντος τοῦ θεοῦ μὴ γεννᾶν 2 (τὸν γεννηθέντα 3 γὰρ πατροκτόνον ἔσεσθαι 4 ). ὁ δὲ οἰνωθεὶς 5 συνῆλθε τῇ γυναικί. καὶ τὸ γεννηθὲν 3 ἐκθεῖναι 6 δίδωσι 7 νομεῖ. Πολύβου δὲ βουκόλοι, τοῦ Κορινθίων βασιλέως, τὸ βρέφος εὑρόντες πρὸς τὴν αὐτοῦ γυναῖκα Περίβοιαν ἤνεγκαν 8. ἡ δὲ ὑποβάλλεται 9, καὶ Οἰδίπουν καλεῖ διὰ τὸ τοὺς πόδας ἀνοιδῆσαι. Participio sustantivado Infinitivo con valor final Infinitivo sustantivado 1. Aor. γαμέω. 2. Inf. pres. act. de γεννάω. 3. Part. aor. pas. de γεννάω. 4. Fut. de εἰμί. Depende de χρήσαντος. 5. Part. aor. pas. de οἰνόω. 6. Inf. aor. act. de ἐκτίθημι: exponer. 7. 3ª sing. pres. ind. act. de δίδωμι: dar algo (+ acus.) a alguien (+ dat.) para hacer algo (+ inf.). 8. 3ª pl. aor. ind. act. de φέρω. 9. Hacer pasar por suyo (un hijo ajeno).
TEXTO 16 La Esfinge La esfinge devasta Tebas devorando a quien no resuelva su enigma. Sólo se librarán de ella en caso de descifrarlo. Κρέοντος δὲ βασιλεύοντος οὐ μικρὰ 1 συμφορὰ κατέσχε Θήβας. ἔπεμψε γὰρ Ἥρα Σφίγγα, ἣ εἶχε πρόσωπον μὲν γυναικός, στῆθος δὲ καὶ βάσιν καὶ οὐρὰν λέοντος καὶ πτέρυγας ὄρνιθος. μαθοῦσα δὲ αἴνιγμα παρὰ μουσῶν ἐπὶ τὸ Φίκιον ὄρος ἐκαθέζετο, καὶ τοῦτο προύτεινε 2 Θηβαίοις. ἦν δὲ τὸ αἴνιγμα τί ἐστιν ὃ μίαν 3 ἔχον φωνὴν τετράπουν καὶ δίπουν καὶ τρίπουν γίγνεται; Adjetiva 1. Lίtote. 2. προτείνω: proponer. 3. εἷς, μία, ἕν.
TEXTO 17 Edipo y la Esfinge Tras matar a Layo, Edipo resuelve el enigma de la esfinge y es recompensado con el trono y la mano de la reina Yocasta. πολλῶν δὲ ἀπολομένων 1, κηρύσσει Κρέων τῷ τὸ αἴνιγμα λύσοντι καὶ τὴν βασιλείαν καὶ τὴν Λαΐου δώσειν 2 γυναῖκα. Οἰδίπους δὲ ἀκούσας ἔλυσεν, εἰπὼν τὸ αἴνιγμα τὸ ὑπὸ τῆς Σφιγγὸς λεγόμενον ἄνθρωπον εἶναι. ἡ μὲν οὖν Σφὶγξ ἀπὸ τῆς ἀκροπόλεως ἑαυτὴν ἔρριψεν, Οἰδίπους δὲ καὶ τὴν βασιλείαν παρέλαβε καὶ τὴν μητέρα ἔγημεν 3 ἀγνοῶν, καὶ παῖδας ἐτέκνωσεν ἐξ αὐτῆς Πολυνείκην καὶ Ἐτεοκλέα, θυγατέρας δὲ Ἰσμήνην καὶ Ἀντιγόνην. Participio sustantivado Participio atributivo 1. Part. aor. de ἀπόλλυμι. 2. Inf. fut. de δίδωμι. 3. Aor. de γαμέω.
TEXTO 20 Antígona Antígona, desobedeciendo las órdenes de Creonte, sepulta por piedad a su hermano Polinices y se busca la muerte. Κρέων δὲ τὴν Θηβαίων βασιλείαν παραλαβὼν τοὺς τῶν Ἀργείων νεκροὺς ἔρριψεν ἀτάφους 1, καὶ κηρύξας μηδένα θάπτειν φύλακας κατέστησεν 2. Ἀντιγόνη δέ, μία τῶν Οἰδίποδος θυγατέρων, κρύφα τὸ Πολυνείκους σῶμα κλέψασα ἔθαψε, καὶ φωραθεῖσα 3 ὑπὸ Κρέοντος αὐτοῦ τῷ τάφῳ ζῶσα 4 ἐνεκρύφθη 5. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι μετὰ Θησέως στρατεύσαντες αἱροῦσι Θήβας καὶ τοὺς νεκροὺς τοῖς οἰκείοις διδόασι 6 θάψαι. Infinitivo con valor final 1. C. predicativo. 2. Aor. de καθίστημι. 3. Part. aor. pas. de φωράω. 4. Part. pres. de ζάω. C. predicativo. 5. Aor. pas. de ἐγκρύπτω. 6. 3ª pl. pres. ind. de δίδωμι: dar algo (+ acus.) a alguien (+dat.) para hacer algo (+inf.).
TEXTO 25 Origen del Minotauro A causa de Posidón, Pasifae, esposa de Minos, deseando unirse con un toro, lo logra con ayuda de Dédalo. ὀργισθεὶς 1 δὲ Μίνωι Ποσειδῶν ὅτι μὴ κατέθυσε τὸν ταῦρον, τοῦτον μὲν ἐξηγρίωσε 2, Πασιφάην δὲ ἐλθεῖν εἰς ἐπιθυμίαν αὐτοῦ παρεσκεύασεν. ἡ δὲ ἐρασθεῖσα 3 τοῦ ταύρου συνεργὸν 4 λαμβάνει Δαίδαλον, ὃς ἦν ἀρχιτέκτων, πεφευγὼς 5 ἐξ Ἀθηνῶν ἐπὶ φόνῳ. οὗτος ξυλίνην βοῦν 6 ἐπὶ τροχῶν κατασκευάσας, τὴν Πασιφάην ἐνεβίβασεν. ἐλθὼν δὲ ὁ ταῦρος ὡς ἀληθινῇ βοΐ 6 συνῆλθεν. ἡ δὲ Ἀστέριον ἐγέννησε τὸν κληθέντα 7 Μινώταυρον. οὗτος εἶχε ταύρου πρόσωπον, τὰ δὲ λοιπὰ ἀνδρός. Adverbial causal Adjetiva Adverb. comparativa-modal Participio atributivo 1. Part. aor. pas. de ὀργίζω. 2. ἐξαγρίοω. 3. Part. aor. pas. de ἐράω: enamorarse (+ gen.). 4. C. predicativo. 5. Part. perf. de φεύγω. 6. βοῦς, βοός, ἡ. 1. Part. aor. pas. de καλέω.
TEXTO 26 Teseo y el Minotauro Teseo, como parte del tercer tributo de Atenas, se enfrenta al Minotauro y le da muerte, gracias a la ayuda de Ariadna. ἐχούσης δὲ τῆς νεὼς 1 μέλαν ἱστίον Αἰγεὺς τῷ παιδὶ ἐνετείλατο 2, ἐὰν ὑποστρέφῃ ζῶν 3, λευκοῖς πετάσαι 4 τὴν ναῦν 1 ἱστίοις. ὡς δὲ ἧκεν εἰς Κρήτην, Ἀριάδνη θυγάτηρ Μίνωος ἐρωτικῶς διατεθεῖσα 5 πρὸς αὐτὸν συμπράσσειν ἐπαγγέλλεται, ἐὰν ὁμολογήσῃ γυναῖκα 6 αὐτὴν ἕξειν. ὁμολογήσαντος δὲ σὺν ὅρκοις Θησέως δεῖται 7 Δαιδάλου μηνῦσαι τοῦ λαβυρίνθου τὴν ἔξοδον. ὑποθεμένου 8 δὲ ἐκείνου, λίνον Θησεῖ δίδωσι 9 τοῦτο ἐξάψας Θησεὺς τῆς θύρας ἐφελκόμενος εἰσῄει 10. καταλαβὼν δὲ Μινώταυρον ἐν ἐσχάτῳ μέρει τοῦ λαβυρίνθου παίων πυγμαῖς ἀπέκτεινεν, ἐφελκόμενος δὲ τὸ λίνον πάλιν ἐξῄει 11. Adverbial condicional Adverbial temporal 1. ναῦς, νεώς, ἡ. // 2. Aor. de ἐντέλλω. // 3. Vivo, sano y salvo. 4. Inf. aor. de πετάννυμι. // 5. Part. aor. pas. de διατίθημι (+ ἐρωτικῶς): enamorarse de. // 6. C. predicativo. // 7. δέω: pedir hacer algo (+ inf.) a alguien (+ gen.). Su sujeto es Ariadna. // 8. Part. aor. de ὑποτίθημι: aconsejar. // 9. 3ª sing. pres. ind. de δίδωμι. // 10. 3ª sing. impf. de εἴσειμι. // 11. 3ª sing. impf. de ἔξειμι.
TEXTO 27 Pérdida de Ariadna y muerte de Egeo Teseo, apesadumbrado por la pérdida de Ariadna que ha sido raptada por Dioniso, se olvida de cambiar las velas. καὶ διὰ νυκτὸς μετὰ Ἀριάδνης καὶ τῶν παίδων 1 εἰς Νάξον ἀφικνεῖται. ἔνθα Διόνυσος ἐρασθεὶς 2 Ἀριάδνης ἥρπασε, καὶ κομίσας εἰς Λῆμνον ἐμίγη 3. λυπούμενος δὲ Θησεὺς ἐπ' Ἀριάδνῃ καταπλέων ἐπελάθετο πετάσαι 4 τὴν ναῦν 5 λευκοῖς ἱστίοις. Αἰγεὺς δὲ ἀπὸ τῆς ἀκροπόλεως τὴν ναῦν 5 ἰδὼν 6 ἔχουσαν μέλαν ἱστίον, Θησέα νομίσας ἀπολωλέναι 7 ῥίψας ἑαυτὸν μετήλλαξε 8. Participio predicativo 1. Los jóvenes que se han salvado del Minotauro. 2. Part. aor. pas. de ἐράω (+ gen.). 3. 3ª sing. aor. ind. pas. de μείγνυμι: llegar a. 4. Inf. aor. de πετάννυμι. 5. ναῦς, νεώς, ἡ. 6. ὁράω. 7. Inf. perf. de ἀπόλλυμι. 8. μεταλλάσσω: morir.