Χριστούγεννα Πατριαρχική Απόδειξις

Σχετικά έγγραφα
Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἀδελφοί, προσφιλέστατα τέκνα ἐν Κυρίῳ,

µεθ ἡµῶν», εὑρίσκεται ἐγγύτερον εἰς ἡµᾶς, ἀπό ὅσον ἡµεῖς οἱ ἴδιοι εἰς τόν 4

Αι ιστορικαί χειροτονίαι των Γ.ΟΧ. υπό του αειμνήστου Επισκόπου Βρεσθένης κυρού Ματθαίου του Α’ το έτος 1948

Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι; Διδ. Εν. 7

Εἰς τήν Κυριακήν τοῦ Θωμᾶ.

Θεία Λειτουργία. Ο λαός προσφέρει τα δώρα Συμμετέχει ενεργητικά Αντιφωνική ψαλμωδία. Δρώμενο: Η αναπαράσταση της ζωής του Χριστού

Και θα γίνει κατά τις έσχατες μέρες να εκχύσω ( αποστείλω ) το Πνεύμα σε κάθε άνθρωπο.

Κυριακή 28 Ἰουλίου 2019.

Περιεχόμενα. Β Ἐκκλησιαστική κρίση

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΛΕΟΝΤΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ

Περιεχόμενα ΕΚΛΟΓΗ, ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ, ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ

1. Στα αποστολικά χρόνια, η Θεία Ευχαριστία γινόταν διαφορετικά από τον τρόπο που έγινε τη βραδιά του Μυστικού Δείπνου.

Ο Πατρ.Αλεξανδρείας παρασημοφόρησε τον Πρέσβη της Ουκρανίας στην Αίγυπτο

Κυριακή 23 Ἰουνίου 2019.

Ερμηνεία του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου Ενότητα: 2

Η Εορτή των Χριστουγέννων κατά τον Αγιογραφικό και Πατερικό λόγο

Εἰς τήν Κυριακήν μετά τά Φῶτα.

«Στέλνω σε όλο τον ευσεβή ορθόδοξο ρωσικό λαό την ευλογία και τη στοργή της Μητέρας Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως»- Τί είπε στο Ρωσικό Μετόχι

Παντί τῷ πληρώματι τῆς καθ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς καί Βοιωτίας.

Μέτρο για όλα ο άνθρωπος; (Μέρος 2o)

Κυριακή 3 Μαρτίου 2019.

Παραμονή Χριστουγέννων φέτος ἡ Κυριακή πρό τῆς

Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Μ Ε Τ Α Τ Α Φ Ω Τ Α

Παραμονή των Θεοφανείων στον Ι.Ν. Αγ. Γεωργίου Βεροίας

ἑορτολογικός κύκλος τοῦ Δωδεκαημέρου.

Ομιλία στην Σχολική Εορτή των Τριών Ιεραρχών Γυμνάσιο Ξυλοφάγου

Ὁμιλίες εἰς προσκυνητὰς

Εἰς τήν Κυριακήν τῆς Σταυροπροσκυνήσεως (Γ Κυριακή τῶν Νηστειῶν).

Δερμάτινοι Χιτῶνες Ἀναφορά στήν βιολογική ζωή, τίς ἀσθένειες, τά γηρατειά, τόν θάνατο καί τήν ὥρα τοῦ θανάτου

Ἀναγνωστικό Κατήχησης

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΗΘΙΚΗ. Ενότητα 18: ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΩΣ ΔΕΙΚΤΕΣ ΖΩΗΣ. ΜΑΡΙΑ Κ. ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ Τμήμα Ιερατικών Σπουδών

Εἰς τήν Κυριακήν τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. (Β Κυριακή τῶν Νηστειῶν).

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το Άγιο Πνεύμα και Πνευματικότητα

ΙΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος (Κυριακή της Πεντηκοστής)

Κυριακή 2 Ἰουνίου 2019.

ΒΙΟΗΘΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Κυριακή 14 Ἀπριλίου 2019.

ατηρηθῆ ἡ ἐσωτερική ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν χάνεται ἡ ἀποκαλυπτική ἀλήθεια (δόγμα) καί ἡ ἀσκητική - νηπτική προϋπόθεση βιώσεως καί διατηρήσεως τοῦ

Πατρ τ ιάρχης Αλ εξα εξ νδρείας ένας από τους πέντε μεγάλους Πατέρες της Ανατολικής Εκκλησίας

ΤΡΙΤΗ ΑΝΑΦΟΡΑ. Ας υψώσουμε τις καρδιές μας. Είναι στραμμένες προς τον Κύριο. Ας ευχαριστήσουμε τον Κύριο τον Θεό μας. Άξιο και δίκαιο.

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ

4. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

Κυριακή 27 Ἰανουαρίου 2019

Μητρ. Λαγκαδά: Θα πρέπει να κάνουμε βήματα «ασκήσεως» για να αλλάξει η ζωή μας

Η Παύλεια Θεολογία. Χριστολογία. Αικατερίνη Τσαλαμπούνη Επίκουρη Καθηγήτρια Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογία

Εἰς τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας (Α Κυριακή τῶν Νηστειῶν).

Να ιεραρχήσετε τα παρακάτω στάδια από τις φάσεις της θείας οικονομίας

Κυριακή 17 Μαρτίου 2019.

Κυριακή 30 Ἰουνίου 2019.

Πότε ειμαστε όρθιόι και Πότε κανόυμε τό σταυρό μασ κατα τη διαρκεια των ακόλόυθιων

5 Μαρτίου Το μυστήριο της ζωής. Θρησκεία / Θεολογία. Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς ( 1979)

Κυριακή 19 Μαΐου 2019.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΝ

Κυριακή 5 Μαΐου 2019.

Μητρ. Βεροίας: «Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγά πης τοῦ Χριστοῦ;»

Ο Μέγας Αθανάσιος: ανυποχώρητος αγωνιστής της ορθής πίστης.

Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες. Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016, 9.00 π.μ. Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας, Αἴθουσα «Μελίνα Μερκούρη» Πειραιῶς

Οι Γραφές αποκαλύπτουν αλήθειες της πίστης: Παράδεισος-Πτώση-Σωτηρία

«ΛΥΤΡΩΣΙΝ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ ΚΥΡΙΟΣ ΤΩ ΛΑΩ ΑΥΤΟΥ» ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού Το πιο ευφρόσυνο άγγελμα όλων των εποχών: «ο Λόγος σάρξ εγένετο»

ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΦΟΡΑ. Γι αυτό και εμείς, ενωμένοι με τους Αγγέλους και τους αγίους, διακηρύττουμε τη δόξα σου αναφωνώντας και λέγοντας (ψάλλοντας):

Κυριακή 10 Μαρτίου 2019.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής στο Επίσημο Δείπνο της AHEPA

Μητρ.Λεμεσού: Όταν δεν υπάρχει η ειρήνη του Θεού, τότε ζηλεύουμε και φοβόμαστε ο ένας τον άλλο

Χριστιανική Γραμματεία ΙI

Γενικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία Α

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ. (Επιλεγόμενο Μάθημα - Χειμερινού Εξαμήνου 2013)

ΤΟ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΑΣ

1-7 Ιανουαρίου 2018 Θεός

ΑΡΧΗ & ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Αθηναγόρας και Οικουμένη:

Η Παύλεια Θεολογία. Εκκλησιολογία. Αικατερίνη Τσαλαμπούνη Επίκουρη Καθηγήτρια Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογία

Εὐλογημένη ἡ ἐπιθυμία τοῦ πλούσιου νέου σήμερα νά

Νέος Γέρων Σκευοφύλαξ στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας

Θρησκευτικά Α Λυκείου GI_A_THI_0_8712 Απαντήσεις των θεμάτων ΘΕΜΑ Α1

ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΑ Περιοδικό ἐκδιδόμενο κάθε Κυριακή

Πρωτ Ἀριθμ. Διεκπ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΑΡ. 36

«ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ» Γ. ΜΑΡΤΖΕΛΟΥ

Κυριακή 14 Ἰουλίου 2019.

Ομιλία Δημάρχου στα εγκαίνια ανακαινισμού Ι.Ν.Ζ.Πηγής Αμπελοκήπων ( )

Ακολουθίες στο Παρεκκλήσιο Αγίου Λουκά Κριμαίας

Ἡ «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος» στήν Κρήτη θεολογικές καί ἐκκλησιαστικές θέσεις

Τι είναι το Άγιο Πνεύμα. Διδ. Εν. 8

Cirillus Alexandrinus - De synagogae defectu

Να ξαναγράψετε το κείμενο που ακολουθεί συμπληρώνοντας τα κενά με τις

ΑΓΙΑΣ ΦΙΛΟΘΕΗΣ 19-21, ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ FAX: ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Ο Τριαδικός Θεός: οι γιορτές της Πεντηκοστής και του Αγίου Πνεύματος. Διδ. Εν. 14

ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΑ Περιοδικό ἐκδιδόμενο κάθε Κυριακή

Κυριακή 22α Σεπτεμβρίου 2019 (Κυριακή Α Λουκᾶ).

1 1 παυλος και σιλουανος και τιμοθεος

Εἰς τόν Ἅγιον Ἰωάννην τόν Πρόδρομον.

Οικουμενικός Πατριάρχης: Να εύχεστε να μας δίνει ο Θεός δύναμη να ανταποκρινόμεθα στις μεγάλες ευθύνες που έχουμε ως το Κέντρο της Ορθοδοξίας

Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου

ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΑ Περιοδικό ἐκδιδόμενο κάθε Κυριακή, Τετάρτη καί Παρασκευή

ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ (Ἀπόσπασµα ἀπό τά Πρακτικά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου)

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019.

Εἰς τήν Κυριακήν τῆς Τυρινῆς.

Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΗΘΙΚΗ. Ενότητα 26: ΕΚΚΛΗΣΙΑΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. ΜΑΡΙΑ Κ. ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ Τμήμα Ιερατικών Σπουδών

Transcript:

21 Δεκεμβρίου 2018 Χριστούγεννα 2018. Πατριαρχική Απόδειξις Εορταστικοί λόγοι / Πατριαρχική Απόδειξις Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης κ.κ. Βαρθολομαίος +ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ *** Ἱερώτατοι Θεοφιλέστατοι ἀδελφοί, προσφιλέστατα τέκνα ἐν Κυρίῳ, Δοξάζομεν τόν Πανάγιον Πανοικτίρμονα Θεόν, διότι ἠξιώθημεν ἐφέτος νά φθάσωμεν εἰς πανέορτον ἡμέραν τῶν Χριστουγέννων, ἑορ σαρκώσεως τοῦ προαιωνίου Υἱοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ «δι ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους διά ἡμετέραν σωτηρίαν». Διά τοῦ «ἀεί μυστηρίου» «μεγάλου θαύματος» θείας Ἐνανθρωπήσεως, τό «μέγα τραῦμα», ὁ ἐν σκότει σκιᾷ

καθήμενος ἄνθρωπος, καθίσταται «υἱός φωτός υἱός ἡμέρας»[1], ἀνοίγει δι αὐτόν ἡ εὐλογημένη ὁδός κατά χάριν θεώσεως. Ἐν τῷ θεανδρικῷ μυστηρίῳ Ἐκκλησίας διά τῶν ἱερῶν μυστηρίων της, γεννᾶται μορφοῦται ὁ Χριστός εἰς ψυχήν ὕπαρξίν μας. «Ὁ τοῦ Θεοῦ Λόγος», θεολογεῖ ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, «ἐφάπαξ κατά σάρκα γεννηθείς, ἀεί γεννᾶται θέλων κατά πνεῦμα διά φιλανθρωπίαν τοῖς θέλουσι γίνεται βρέφος, ἑαυτόν ἐν ἐκείνοις διαπλάττων ταῖς ἀρεταῖς τοσοῦτον φαινόμενος, ὅσον χωρεῖν ἐπίσταται τόν δεχόμενον»[2]. Δέν εἶναι «Θεός Ἰδέα», ὡς ὁ θεός τῶν φιλοσόφων, οὔτε Θεός κεκλεισμένος εἰς ἀπόλυτον ὑπερβατικότητά του ἀπροσπέλαστος, ἀλλά εἶναι ὁ «Ἐμμανουήλ», ὁ «Θεός μεθ ἡμῶν»[3], εὑρίσκεται ἐγγύτερον εἰς ἡμᾶς, ἀπό ὅσον ἡμεῖς οἱ ἴδιοι εἰς τόν ἑαυτόν μας, εἶναι «ἡμῶν αὐτῶν συγγενέστερος»[4]. Ἡ πίστις εἰς ἀπρόσιτον ἄσαρκον Θεότητα δέν μεταμορφώνει ζωήν τοῦ ἀνθρώπου, δέν αἴρει πόλωσιν μεταξύ ὕλης πνεύματος, δέν γεφυρώνει τό χάσμα μεταξύ οὐρανοῦ γῆς. Ἡ Σάρκωσις τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι ἡ φανέρωσις ἀληθείας περί Θεοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία σώζει τό ἀνθρώπινον γένος ἀπό τούς σκοτεινούς λαβυρίνθους, τόσον τοῦ ὑλισμοῦ τοῦ ἀνθρωπομονισμοῦ, ὅσον τοῦ ἱδεαλισμοῦ τοῦ δυϊσμοῦ. Ἡ καταδίκη τοῦ νεστοριανισμοῦ τοῦ μονοφυσιτισμοῦ ἐκ μέρους Ἐκκλησίας σηματοδοτεῖ ἀπόρριψιν δύο καθολικωτέρων τάσεων ἀνθρωπίνης ψυχῆς, δή ἀφ ἑνός

ἀπολυτοποιήσεως τοῦ ἀνθρωποκεντρισμοῦ ἀφ ἑτέρου ἐξιδανικεύσεως ἰδεαλιστικῆς ἐκδοχῆς ζωῆς ἀληθείας, παρεκκλίσεων ἰδιαιτέρως διαδεδομένων εἰς ἐποχήν μας. Ὁ σύγχρονος «νεστοριανισμός» ἐκφράζεται ὡς πνεῦμα ἐκκοσμικεύσεως, ὡς ἐπιστημονισμός ἀπόλυτος προτεραιότης χρηστικῆς γνώσεως, ὡς ἀπόλυτος ἰδιονομία οἰκονομίας, ὡς αὐτοσωτηρική ἀλαζονεία ἀθεΐα, ὡς ὁ «μή πολιτισμός» τοῦ ἀτομοκεντρισμοῦ τοῦ εὐδαιμονισμοῦ, ὡς νομικισμός ἠθικισμός, ὡς «τέλος αἰδοῦς» ταύτισις θυσιαστικῆς ἀγάπης μετανοίας μέ λεγομένην «ἠθικήν τῶν ἀδυνάτων», Ὁ «μονοφυσιτισμός» πάλιν ἐκπροσωπεῖται σήμερον ἀπό τάς τάσεις δαιμονοποιήσεως τοῦ σώματος τοῦ φυσικοῦ ἀνθρώπου, ἀπό τόν πουριτανισμόν τά σύνδρομα «καθαρότητος», ἐσωστρεφῆ ἄκαρπον πνευματικότητα τούς ποικίλους μυστικισμούς, ἀπό περιφρόνησιν τοῦ ὀρθοῦ λόγου, τέχνης τοῦ πολιτισμοῦ, ἀπό ἄρνησιν τοῦ διαλόγου ἀπόρριψιν τοῦ διαφορετικοῦ, μέ ἐπικίνδυνον ἐκφρασ, ἐν ὀνόματι «μόνης ἀποκλειστικῆς ἀληθείας», τόν θρησκευτικόν φονταμενταλισμόν, ὁ ὁποῖος τρέφεται ἀπό ἀπολυτοποιήσεις ἀπορρίψεις τροφοδοτεῖ νεστοριανίζουσα βίαν ἀποθέωσις τοῦ διάσπασιν. Εἶναι προφανές κόσμου, ὅσον ἡ ὅτι, τόσον ἡ μονοφυσιτίζουσα δαιμονοποίησίς του, ἀφήνουν τόν κόσμον ἱστορίαν, τόν πολιτισμόν τούς πολιτισμούς, ἐκτεθειμένους εἰς τάς δυνάμεις τοῦ «νῦν αἰῶνος», παγιώνουν τοιουτοτρόπως αὐτονόμησιν τά ἀδιέξοδά των.

Ἡ χριστιανική πίστις εἶναι ἡ βεβαιότης σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου ὑπό τοῦ Θεοῦ ἀγάπης, ὁ ὁποῖος προσέλαβε φιλανθρώπως ἡμετέραν φύσιν ἐχαρίσατο ἡμῖν πάλιν τό διά πτώσεως ἀπολεσθέν «καθ ὁμοίωσιν», ἱκανώσας ἡμᾶς εἰς κατ ἀλήθειαν ζωήν ἐν τῷ Σώματι Αὐτοῦ, τῇ Ἐκκλησίᾳ. Σύνολος ἡ ζωή Ἐκκλησίας ἐκφράζει τό μυστήριον θεανθρωπότητος. Ὁ Θεάνθρωπος Σωτήρ ἀνέλαβεν «ἐκκλησίας σάρκα»[5] ἔδειξε, «πρῶτος μόνος», «τόν ἀληθινόν ἄνθρωπον τέλειον τρόπων ζωῆς τῶν ἄλλων ἕνεκα πάντων»[6]. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ τόπος «κοινῆς σωτηρίας», «κοινῆς ἐλευθερίας» ἐλπίδος «κοινῆς βασιλείας», εἶναι ὁ τρόπος βιώσεως ἐλευθεροποιοῦ ἀληθείας, ὁ πυρήν ὁποίας εἶναι τό ἀληθεύειν ἐν ἀγάπῃ. Ἡ ἀγάπη αὐτή ὑπερβαίνει τά ὅρια ἁπλῆς ἀνθρωπιστικῆς δράσεως, καθ ὅτι ἡ πηγή τό πρότυπον αὐ εἶναι ἡ ὑπερβαίνουσα τόν ἀνθρώπινον λόγον θεία φιλανθρωπία. «Ἐν του τῳ ἐφανερω θη ἡ ἀγα πη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὁ τι τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἀπε σταλκεν ὁ Θεός εἰς τόν κο σμον ἱ να ζη σωμεν δι αὐτοῦ. Ἐν του τῳ ἐστίν ἡ ἀγα πη, οὐχ ὁ τι ἡμεῖς ἠγαπη σαμεν τόν Θεόν, ἀλλ ὁ τι αὐτός ἠγα πησεν ἡμᾶς Ἀγαπητοι, εἰ οὑ τως ὁ Θεός ἠγα πησεν ἡμᾶς, ἡμεῖς ὀφει λομεν ἀλλη λους ἀγαπᾶν»[7]. Ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη, ἐκεῖ εἶναι παρών ὁ Θεός. Αὐτή ἡ σωτηριώδης ἀλήθεια πρέπει νά ἐκφράζεται εἰς τόν τρόπον μέ τόν ὁποῖον ἑορτάζομεν τό σεπτόν Γενέθλιον τοῦ ἐπισκεψαμένου ἡμᾶς ἐξ ὕψους Σωτῆρος ἡμῶν. Ἡ ἑορτή εἶναι πάντοτε «πλήρωμα χρόνου», καιρός αὐτογνωσίας, εὐχαριστίας διά τό μέγεθος θείας φιλανθρώπου ἀγάπης, μαρτυρία ἀληθείας θεανθρωπότητος ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας. Ὁ χριστοτερπής ἑορτασμός σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι μία πρᾶξις ἀντιστάσεως εἰς ἐκκοσμίκευσιν, εἰς τόν ἀποχρωματισμόν ἑορ μετατροπήν της εἰς «Χριστούγεννα χωρίς Χριστόν» εἰς πανήγυριν τοῦ Ἔχειν, τοῦ καταναλωτισμοῦ ματαιοδοξίας, δή εἰς ἕνα κόσμον πλήρη κοινωνικῶν ἐντάσεων, ἀξιολογικῶν ἀνατροπῶν συγχύ-σεως, βίας ἀδικίας, ὅπου τό «παιδίον Ἰησοῦς» εὑρίσκεται πάλιν ἀντιμέτωπον μέ ἄτεγκτα συμφέροντα ποικιλωνύμων ἐξουσιῶν. Τιμιώτατοι ἀδελφοί πεφιλημένα τέκνα, Γενεά παρέρχεται γενεά ἔρχεται, αἱ ἐπερχόμεναι ἐξελίξεις εἶναι κατ ἄνθρωπον δυσκόλως προβλέψιμοι. Ἡ γνησία πίστις, ὅμως, δέν ἔχει διλήμματα. Ὁ Λόγος ἐγένετο σάρξ, ἡ «ἀλήθεια ἦλθε» «παρέδραμεν ἡ σκιά», μετέχομεν ἤδη Βασιλείας ἐν τῇ πορείᾳ πρός τελείωσιν τοῦ ἔργου ἐνσάρκου Θείας Οἰκονομίας. Ἔχομεν ἀκλόνητον βεβαιότητα, ὅτι τό μέλλον ἀνήκει εἰς τόν Χριστόν, ὁ Ὁποῖος εἶναι «χθές σήμερον ὁ αὐτός εἰς τούς αἰῶνας»[8], ὅτι ἡ

Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι θά παραμένῃ τόπος ἁγιασμοῦ ἐνθέου βιο, ἀνακαινίσεως τοῦ ἀνθρώπου τοῦ κόσμου, πρόγευσις δόξης Βασιλείας, ὅτι θά συνεχίσῃ «νά δίδῃ εὐαγγελικήν μαρτυρίαν» «νά διανέμῃ ἐν τῇ οἰκουμένῃ τά δῶρα τοῦ Θεοῦ: ἀγάπην Του, εἰρήνην, δικαιοσύνην, καταλλαγήν, δύναμιν Ἀναστάσεως προσδοκίαν αἰωνιότητος»[9]. Τό σύγχρονον ἰδεολόγημα περί «μεταχριστιανικῆς» ἐποχῆς εἶναι ἄτοπον. «Μετά Χριστόν», τά πάντα εἶναι, μένουν εἰς τόν αἰῶνα, «ἐν Χριστῷ». Κλίνοντες εὐσεβοφρόνως τά γόνατα ἐνώπιον τοῦ Θείου Βρέφους Βηθλεέμ βρεφοκρατούσης Παναγίας Μητρός Αὐτοῦ, προσκυνοῦντες τόν ἐνανθρωπήσαντα «παντέλειον Θεόν», ἀπονέμομεν, ἐκ τοῦ ἀκοιμήτου Φαναρίου, τοῖς ἀνά οἰκουμένην τέκνοις Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας Πατριαρχικήν ἡμῶν εὐλογίαν ἐπί τῷ Ἁγίῳ Δωδεκαημέρῳ, εὐχόμενοι ὑγιεινόν, ἀγλαόκαρπον εὐφρόσυνον τόν νέον ἐνιαυτόν χρηστότητος τοῦ Κυρίου. Χριστούγεννα βιη Ὁ Κωνσταντινουπόλεως διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν.. 1. Α Θεσσ. ε, 5. 2. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ Κεφάλαια διάφορα θεολογικά τε οἰκονομικά, PG 90, 1181. 3. πρβλ. Ματθ. α, 23 4. Νικολάου Καβάσιλα, Περί ἐν Χριστῷ ζωῆς, ΣΤ, PG 150, 660. 5. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ὁμιλία πρό ἐξορίας, PG 52, 429. 6. Νικολάου Καβάσιλα, Περί ἐν Χριστῷ ζωῆς, Στ, PG 150, 680. 7. Α Ἰωάν. δ, 9-11. 8. Ἑβρ. ιγ, 8. 9. Ἐγκύκλιος Ἁγίας Μεγάλης Συνόδου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Κρήτη 2016), Προοίμιον. http://bit.ly/2rpwbqj