EMA/178267/2015 EMEA/H/C/000481 Περίληψη EPAR για το κοινό αδαλιμουμάμπη Το παρόν έγγραφο αποτελεί σύνοψη της Ευρωπαϊκής Δημόσιας Έκθεσης Αξιολόγησης (EPAR) του. Επεξηγεί τον τρόπο με τον οποίο η Επιτροπή Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) αξιολόγησε το φάρμακο προτού διατυπώσει τη θετική της γνώμη για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας, καθώς και τις συστάσεις της σχετικά με τους όρους χρήσης του. Τι είναι το ; Το είναι φάρμακο που περιέχει τη δραστική ουσία αδαλιμουμάμπη. Διατίθεται υπό μορφή ενέσιμου διαλύματος σε προγεμισμένη σύριγγα ή προγεμισμένη σύριγγα τύπου πένας και σε φιαλίδιο για χρήση μόνο σε παιδιά. Όλες οι μορφές περιέχουν 40 mg αδαλιμουμάμπης. Σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται το ; Το χορηγείται για τη θεραπεία ασθενών που πάσχουν από τις ακόλουθες νόσους, οι οποίοι δεν αποκρίθηκαν επαρκώς σε άλλες θεραπείες ή δεν μπορούν να λάβουν άλλες θεραπείες: ενήλικες με μέτριας έως σοβαρής μορφής ενεργό ρευματοειδή αρθρίτιδα (νόσος που προκαλεί φλεγμονή των αρθρώσεων) και με σοβαρής μορφής ενεργό και προϊούσα ρευματοειδή αρθρίτιδα ενήλικες με ενεργή και εξελισσόμενη ψωριασική αρθρίτιδα (νόσος που προκαλεί ερυθρές, φολιδωτές κηλίδες στο δέρμα και φλεγμονή των αρθρώσεων) ενήλικες με αξονική σπονδυλαρθρίτιδα (νόσος που προκαλεί φλεγμονή και πόνο στις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης), περιλαμβανομένων ασθενών με: σοβαρής μορφής ενεργό αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα σοβαρής μορφής αξονική σπονδυλαρθρίτιδα, χωρίς ευρήματα αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας στην ακτινογραφία, αλλά με αντικειμενικές ενδείξεις φλεγμονής ενήλικες με μέτριας έως σοβαρής μορφής ενεργό νόσο του Crohn (νόσος που προκαλεί φλεγμονή του εντέρου) 30 Churchill Place Canary Wharf London E14 5EU United Kingdom Telephone +44 (0)20 3660 6000 Facsimile +44 (0)20 3660 5555 Send a question via our website www.ema.europa.eu/contact An agency of the European Union European Medicines Agency, 2015. Reproduction is authorised provided the source is acknowledged.
παιδιά ηλικίας 6 ετών και άνω με σοβαρής μορφής ενεργό νόσο του Crohn ενήλικες με μέτρια έως σοβαρή ψωρίαση κατά πλάκας (νόσος που προκαλεί την απολέπιση ερυθρών, ξηρών περιοχών του δέρματος) παιδιά ηλικίας 4 ετών και άνω με σοβαρή ψωρίαση κατά πλάκας ενήλικες με μέτρια έως σοβαρή ενεργό ελκώδη κολίτιδα (νόσος που προκαλεί φλεγμονή και έλκη στα εσωτερικά τοιχώματα του εντέρου) ασθενείς ηλικίας 2 ετών και άνω με ενεργό πολυαρθρική νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα και ασθενείς ηλικίας 6 ετών και άνω με ενεργό αρθρίτιδα σχετιζόμενη με ενθεσίτιδα (αμφότερες οι νόσοι είναι σπάνιες κατά την παιδική ηλικία και προκαλούν φλεγμονή σε πολλές αρθρώσεις). Το φάρμακο χορηγείται μόνο με ιατρική συνταγή. Πώς χρησιμοποιείται το ; Η έναρξη και η επίβλεψη της θεραπείας με πρέπει να πραγματοποιείται από γιατρό έμπειρο στη θεραπεία νόσων για την αντιμετώπιση των οποίων χορηγείται το. Σε ενήλικες, η συνιστώμενη δόση του είναι 40 mg, χορηγούμενα κάθε δύο εβδομάδες. Σε ενήλικες, για τη θεραπεία της νόσου του Crohn και της ψωρίασης, χορηγείται αρχική δόση (επαγωγής) 80 mg και στη συνέχεια, μετά από μία εβδομάδα, 40 mg κάθε δύο εβδομάδες (δόση συντήρησης). Για την ελκώδη κολίτιδα οι δύο πρώτες δόσεις είναι 160 mg και 80 mg χορηγούμενες με διαφορά δύο εβδομάδων και στη συνέχεια 40 mg κάθε δύο εβδομάδες. Οι ενήλικες ασθενείς που χρήζουν ταχύτερης ανταπόκρισης στη νόσο του Crohn ενδεχομένως να χρειαστεί να ξεκινήσουν επίσης με τις δύο αυτές μεγαλύτερες δόσεις, αν και αυτό πιθανώς να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών. Σε παιδιά και εφήβους ηλικίας έξι έως 17 ετών που πάσχουν από τη νόσο του Crohn χορηγείται η συνήθης δόση έναρξης των 80 mg και ύστερα από δύο εβδομάδες χορηγείται δόση των 40 mg κάθε δύο εβδομάδες στα παιδιά με σωματικό βάρος τουλάχιστον 40 kg. Μισή δόση χορηγείται σε όσους ζυγίζουν λιγότερο από 40 kg, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις η δόση και η συχνότητα μπορούν να αυξηθούν. Σε παιδιά ηλικίας άνω των 4 ετών με ψωρίαση κατά πλάκας, η συνιστώμενη δόση είναι 0,8 mg ανά κιλό σωματικού βάρους (με μέγιστη δόση 40 mg), χορηγούμενη κάθε εβδομάδα για τις δύο πρώτες δόσεις και κάθε δύο εβδομάδες εν συνεχεία. Σε παιδιά ηλικίας δύο έως 12 ετών με πολυαρθρική νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα, η συνιστώμενη δόση χορήγησης είναι 24 mg ανά τετραγωνικό μέτρο σωματικής επιφάνειας (υπολογίζεται βάσει του ύψους και του βάρους του ασθενούς), με μέγιστη δόση τα 20 mg για παιδιά ηλικίας κάτω των 4 ετών και με μέγιστη δόση 40 mg για παιδιά ηλικίας τεσσάρων έως δώδεκα ετών, χορηγούμενα κάθε δύο εβδομάδες. Σε εφήβους ηλικίας 13 έως 17 ετών με πολυαρθρική νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα χορηγείται δόση των 40 mg κάθε δύο εβδομάδες. Σε παιδιά με αρθρίτιδα σχετιζόμενη με ενθεσίτιδα, η συνιστώμενη δόση είναι 24 mg ανά τετραγωνικό μέτρο της επιφάνειας του σώματος, με μέγιστη δόση τα 40 mg, χορηγούμενη κάθε δύο εβδομάδες. Το χορηγείται με ένεση κάτω από το δέρμα. Μετά από κατάλληλη εκπαίδευση, οι ασθενείς ή τα άτομα που τους φροντίζουν μπορούν να κάνουν μόνοι τους την ένεση με, εφόσον ο γιατρός τους το εγκρίνει. Στους ασθενείς που λαμβάνουν πρέπει να χορηγείται η ειδική ενημερωτική κάρτα που περιλαμβάνει συνοπτικά τις πληροφορίες ασφαλείας του φαρμάκου. Κατά τη θεραπεία με, οι ασθενείς μπορούν να λαμβάνουν και άλλα φάρμακα, όπως κορτικοστεροειδή (άλλο είδος αντιφλεγμονωδών φαρμάκων). EMA/178267/2015 Σελίδα 2/5
Πώς δρα το ; Η δραστική ουσία του, η αδαλιμουμάμπη, είναι μονοκλωνικό αντίσωμα. Το μονοκλωνικό αντίσωμα είναι ένα αντίσωμα (τύπος πρωτεΐνης) που μπορεί να αναγνωρίζει και να προσκολλάται σε μια συγκεκριμένη δομή (αποκαλούμενη αντιγόνο) που υπάρχει στον οργανισμό. Η αδαλιμουμάμπη έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να προσκολλάται σε έναν χημικό αγγελιοφόρο στον οργανισμό, ο οποίος αποκαλείται παράγοντας νέκρωσης όγκων (TNF). Ο συγκεκριμένος αγγελιοφόρος συμμετέχει στην πρόκληση φλεγμονής και υπάρχει σε υψηλά επίπεδα σε ασθενείς που πάσχουν από νόσους για τη θεραπεία των οποίων χορηγείται το. Αναστέλλοντας τη δράση του παράγοντα νέκρωσης όγκων, η αδαλιμουμάμπη μειώνει τη φλεγμονή και τα λοιπά συμπτώματα των νόσων. Ποιες μελέτες εκπονήθηκαν για το ; Διεξήχθησαν πέντε βασικές μελέτες για το, στις οποίες μετείχαν ενήλικες ασθενείς με μέτριας έως σοβαρής μορφής ρευματοειδή αρθρίτιδα. Σε τέσσερις από αυτές τις μελέτες, το συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο (εικονική θεραπεία), χορηγούμενο είτε ως αποκλειστική είτε ως πρόσθετη θεραπεία σε άλλα αντιφλεγμονώδη φάρμακα και στη μεθοτρεξάτη, σε περισσότερους από 2.000 ασθενείς. Η πέμπτη μελέτη συνέκρινε τον συνδυασμό και μεθοτρεξάτης με την αποκλειστική χορήγηση μεθοτρεξάτης ή την αποκλειστική χορήγηση σε 799 ασθενείς που δεν είχαν λάβει μεθοτρεξάτη στο παρελθόν. Για την ψωριασική αρθρίτιδα, το συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο επί 12 εβδομάδες σε δύο βασικές μελέτες στις οποίες μετείχαν 413 ενήλικες ασθενείς. Τα φάρμακα χορηγούνταν ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με άλλο αντιφλεγμονώδες φάρμακο. Για την αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα πραγματοποιήθηκαν δύο μελέτες με τη συμμετοχή 397 ενήλικων ασθενών, οι οποίες συνέκριναν το και το εικονικό φάρμακο επί 12 εβδομάδες, ως πρόσθετη αγωγή στην υφιστάμενη θεραπεία. Για την οξεία αξονική σπονδυλαρθρίτιδα, χωρίς ευρήματα αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας στην ακτινογραφία, το συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο επί 12 εβδομάδες σε μία βασική μελέτη στην οποία μετείχαν 192 ενήλικες ασθενείς που δεν είχαν αποκριθεί επαρκώς ή που δεν μπορούν να λάβουν ΜΣΑΦ. Για τη νόσο του Crohn, η αποτελεσματικότητα των δύο πρώτων δόσεων του (φάση επαγωγής) συγκρίθηκε με την αποτελεσματικότητα του εικονικού φαρμάκου στο πλαίσιο δύο βασικών μελετών διάρκειας τεσσάρων εβδομάδων, στις οποίες μετείχαν 624 ενήλικες ασθενείς. Μια άλλη βασική μελέτη διάρκειας έως 56 εβδομάδων, στην οποία μετείχαν 854 ενήλικες ασθενείς, εξέτασε τις μακροχρόνιες επιδράσεις (συντήρηση) του. Σε μία περαιτέρω κύρια μελέτη με τη συμμετοχή 192 παιδιών ηλικίας 6 έως 17 ετών εξετάστηκε η αποτελεσματικότητα δύο διαφορετικών δόσεων εισαγωγής και συντήρησης του και τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με τα αποτελέσματα που είχαν παρατηρηθεί για τους ενήλικες. Για την ψωρίαση κατά πλάκας, το συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο επί 16 εβδομάδες σε μια βασική μελέτη στην οποία μετείχαν 1.212 ενήλικες. Μία δεύτερη κύρια μελέτη διάρκειας 16 εβδομάδων, στην οποία μετείχαν 271 ενήλικες, συνέκρινε το με τη μεθοτρεξάτη και με εικονικό φάρμακο. Το συγκρίθηκε επίσης με μεθοτρεξάτη επί 16 εβδομάδες σε μια βασική μελέτη στην οποία μετείχαν 114 παιδιά ηλικίας από 4 έως 17 ετών. Για την ελκώδη κολίτιδα, διενεργήθηκαν δύο βασικές μελέτες σε 1.093 ασθενείς οι οποίες συνέκριναν το με το εικονικό φάρμακο εξετάζοντας τη φάση εισαγωγής και την αγωγή συντήρησης με το. Τα αποτελέσματα της δόσης εισαγωγής μετρήθηκαν ύστερα από 8 εβδομάδες και τα αποτελέσματα της αγωγής συντήρησης αξιολογήθηκαν ύστερα από 52 εβδομάδες. EMA/178267/2015 Σελίδα 3/5
Για την πολυαρθρική νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα, το συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο, χορηγούμενο ως μονοθεραπεία ή ως πρόσθετη θεραπεία στην μεθοτρεξάτη, σε μία κύρια μελέτη στην οποία μετείχαν 171 ασθενείς ηλικίας τεσσάρων έως 17 ετών. Όλοι οι ασθενείς έλαβαν επί 16 εβδομάδες, προτού συνεχίσουν με ή με εικονικό φάρμακο για άλλες 32 εβδομάδες. Το διερευνήθηκε επίσης σε μία κύρια μελέτη στην οποία μετείχαν 32 παιδιά ηλικίας δύο έως τεσσάρων ετών (ή άνω των τεσσάρων ετών αλλά με βάρος κάτω των 15 kg) με πολυαρθρική νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα. Η μελέτη διήρκεσε 24 εβδομάδες. Για την αρθρίτιδα σχετιζόμενη με ενθεσίτιδα, το συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο σε μία βασική μελέτη διάρκειας 12 εβδομάδων στην οποία μετείχαν 46 ασθενείς ηλικίας έξι ετών και άνω. Σε όλες τις μελέτες, ο βασικός δείκτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας υπολογίστηκε βάσει της μεταβολής στα συμπτώματα. Ποιο είναι το όφελος του σύμφωνα με τις μελέτες; Το αποδείχθηκε αποτελεσματικότερο από το εικονικό φάρμακο για τη θεραπεία όλων των ασθενειών που μελετήθηκαν. Στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, η σημαντικότερη υποχώρηση των συμπτωμάτων παρατηρήθηκε στις μελέτες που εξέτασαν το ως πρόσθετη θεραπεία στη μεθοτρεξάτη: περίπου τα δύο τρίτα των ασθενών που πρόσθεσαν στη θεραπεία παρουσίασαν υποχώρηση των συμπτωμάτων κατά τουλάχιστον 20% μετά από έξι μήνες, σε σύγκριση με το ένα τέταρτο όσων πρόσθεσαν εικονικό φάρμακο στη θεραπεία. Επίσης, οι ασθενείς που πρόσθεσαν παρουσίασαν λιγότερες βλάβες στις αρθρώσεις και χαμηλότερο περιορισμό της φυσικής δραστηριότητας μετά από έναν χρόνο. Στους ασθενείς που δεν είχαν λάβει κατά το παρελθόν μεθοτρεξάτη, ο συνδυασμός και μεθοτρεξάτης ήταν επίσης περισσότερο αποτελεσματικός σε σύγκριση με την αποκλειστική χορήγηση μεθοτρεξάτης. Το επέφερε επίσης σημαντικότερη βελτίωση των συμπτωμάτων σε σχέση με το εικονικό φάρμακο σε μελέτες της ψωριασικής αρθρίτιδας, της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας, της αξονικής σπονδυλαρθρίτιδας χωρίς ευρήματα αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας στην ακτινογραφία αλλά με αντικειμενικές ενδείξεις φλεγμονής, των φάσεων εισαγωγής και συντήρησης στη θεραπεία της νόσου του Crohn, της ψωρίασης και της ελκώδους κολίτιδας. Η μελέτη σε παιδιά με ψωρίαση κατά πλάκας κατέδειξε ότι υψηλότερο ποσοστό ασθενών παρουσίασε βελτίωση των συμπτωμάτων σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν μεθοτρεξάτη. Στην πολυαρθρική νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα, σε ασθενείς ηλικίας τεσσάρων έως 17 ετών, περίπου το 40% των ασθενών που έλαβαν, είτε ως μονοθεραπεία είτε σε συνδυασμό με μεθοτρεξάτη, εκδήλωσαν έξαρση της αρθρίτιδας, έναντι του 69% όσων έλαβαν εικονικό φάρμακο. Εντούτοις, λιγότεροι ασθενείς από όσους έλαβαν με μεθοτρεξάτη ανέπτυξαν αντισώματα κατά του (γεγονός που μπορεί να εμποδίσει τη δράση του) και, συνεπώς, τα αποτελέσματα συνηγορούν υπέρ της χορήγησης σε συνδυασμό με μεθοτρεξάτη και όχι υπέρ της αποκλειστικής χορήγησης. Η μελέτη σε παιδιά μικρότερης ηλικίας (δύο έως 4 ετών) κατέδειξε ότι η πλειονότητα των παιδιών παρουσίασε θετική ανταπόκριση στη θεραπεία με και η ανταπόκριση αυτή διατηρήθηκε για 24 εβδομάδες μετά. Για την αρθρίτιδα σχετιζόμενη με ενθεσίτιδα, η θεραπεία με είχε ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη μείωση στον αριθμό των διογκωμένων και ευαίσθητων αρθρώσεων σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Ποιοι κίνδυνοι συνδέονται με το ; Στις μελέτες που διεξήχθησαν, οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες του (εμφανίζονται σε περισσότερους από 1 στους 10 ασθενείς) ήταν λοιμώξεις της αναπνευστικής οδού (λοιμώξεις των EMA/178267/2015 Σελίδα 4/5
πνευμόνων και των αεραγωγών), λευκοπενία (χαμηλά επίπεδα λευκοκυττάρων), αναιμία (χαμηλά επίπεδα ερυθροκυττάρων), αυξημένα επίπεδα λιπιδίων στο αίμα (λιπών), πονοκέφαλος, κοιλιακός (στομαχικός) πόνος, ναυτία (αίσθημα αδιαθεσίας) και έμετος, εξάνθημα, μυοσκελετικός πόνος (πόνος στους μυς και τα οστά), αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης (συμπεριλαμβανομένης της ερυθρότητας) και αυξημένα επίπεδα ηπατικών ενζύμων. Ο πλήρης κατάλογος των ανεπιθύμητων ενεργειών που αναφέρθηκαν με το περιλαμβάνεται στο φύλλο οδηγιών χρήσης. Το δεν πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς με φυματίωση, άλλες σοβαρές λοιμώξεις ή με μέτριας ή σοβαρής μορφής καρδιακή ανεπάρκεια (αδυναμία της καρδιάς να τροφοδοτεί τον οργανισμό με επαρκή ποσότητα αίματος). Ο πλήρης κατάλογος των περιορισμών με το περιλαμβάνεται στο φύλλο οδηγιών χρήσης. Για ποιους λόγους εγκρίθηκε το ; Η CHMP έκρινε ότι τα οφέλη του υπερτερούν των κινδύνων που συνδέονται με αυτό και εισηγήθηκε τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας για το εν λόγω φάρμακο. Ποια μέτρα λαμβάνονται για την ασφαλή και αποτελεσματική χρήση του ; Καταρτίστηκε σχέδιο διαχείρισης κινδύνου προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το χρησιμοποιείται με τον ασφαλέστερο δυνατό τρόπο. Βάσει του σχεδίου αυτού, στην περίληψη των χαρακτηριστικών του προϊόντος και στο φύλλο οδηγιών χρήσης του συμπεριλήφθηκαν πληροφορίες σχετικά με την ασφάλεια καθώς και τις κατάλληλες προφυλάξεις που πρέπει να λαμβάνονται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγείας και τους ασθενείς. Επιπλέον, η παρασκευάστρια εταιρεία του οφείλει να παράσχει εκπαιδευτικό υλικό στους γιατρούς που αναμένεται να συνταγογραφήσουν το, Το υλικό αυτό θα περιλαμβάνει πληροφορίες για την ασφάλεια του φαρμάκου, καθώς και κάρτα προειδοποίησης που θα χορηγείται στους ασθενείς. Λοιπές πληροφορίες για το Στις 8 Σεπτεμβρίου 2003, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χορήγησε άδεια κυκλοφορίας, η οποία ισχύει σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, για το. Η πλήρης EPAR του διατίθεται στον δικτυακό τόπο του Οργανισμού, στη διεύθυνση: ema.europa.eu/find medicine/human medicines/european Public Assessment Reports. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη θεραπεία με το, διαβάστε το φύλλο οδηγιών χρήσης (συμπεριλαμβάνεται επίσης στην EPAR) ή επικοινωνήστε με τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό σας. Τελευταία ενημέρωση της περίληψης: 03-2015. EMA/178267/2015 Σελίδα 5/5