Ç ÅÊÄÉÊÇÓÇ ÔÏÕ ÓÅÚ Ç 9 ÊÅÖÁËÁÉÏ 1

Ç ÅÊÄÉÊÇÓÇ ÔÏÕ ÓÅÚ Ç 9 ÊÅÖÁËÁÉÏ 1 Η Λία είχε τη δυσάρεστη αίσθηση ότι την παρακολουθούσαν. Ήταν παράξενο^ λες και κάποια ισχυρή παρουσία απειλούσε την ηρεµία της. Είναι γελοίο, είπε στον εαυτό της. Αυτός ο ιδιωτικός κήπος µε τον ψηλό τοίχο, που την προστάτευε και την αποµόνωνε από τον υπόλοιπο κόσµο, επιτρέποντάς της να χαρεί την ησυχία της, αποτελούσε ένα από τα προνόµια της δουλειάς της Παρ όλ αυτά, στάθηκε για µια στιγµή ακίνητη, τεντώνοντας τ αυτιά της. εν ακουγόταν κανένας άλλος θόρυβος εκτός από τον απαλό ήχο του νερού που ξεπηδούσε από το σιντριβάνι, προσφέροντας δροσιά και γαλήνη. Κούνησε µελαγχολικά το κεφάλι της, καταλήγοντας στο συµπέρασµα ότι τα νεύρα της ήταν ακόµα τεντωµένα από τις συγκινήσεις του πρωινού. Σ ολόκληρο το παλάτι επικρατούσε πυρετός προετοιµασιών για τη γαµήλια γιορτή. Ήταν ωστόσο µια καλοδεχούµενη αλλαγή στη µονοτονία, µια όµορφη ευκαιρία να ξεφύγει κανείς για λίγο. Ίσως το περίεργο συναίσθηµα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά να µην την άφηνε να ηρεµήσει. Η µέλλουσα νύφη, η Σαµίρα, ήταν νευρική και γεµάτη άγχος, κάτι φυσικό, µια που δεν έχει γνωρίσει ακόµα το γαµπρό, σκέφτηκε η Λία. Αλλά θα περίµενε κανείς ότι θα φαινόταν πιο ευτυχισµένη και θα έδειχνε µεγαλύτερο ενθουσιασµό γι αυτό τον τόσο λαµπερό γάµο. Αναστέναξε βαθιά. Αν κάτι δεν πήγαινε καλά δεν ήταν στο δικό της χέρι να το διορθώσει. Η Σαµίρα, ως πριγκίπισσα αραβικής χώρας και γόνος βασιλικής οικογένειας, είχε προετοιµαστεί για έναν τέτοιο γάµο. Είχε µεγαλώσει µ αυτό τον προορισµό. Η Λία είχε µάθει εδώ και αρκετό καιρό ν απέχει από την

10 EMMA DARCY πολιτική των ανακτόρων. Μπορεί να τη µεταχειρίζονταν ως µέλος της οικογένειας, αλλά ήξερε ότι η παραχώρηση αυτή εξαρτιόταν από το κατά πόσο ενέκριναν τη συµπεριφορά της και τον τρόπο που έκανε τη δουλειά της. Το ένστικτό της, πάντως, της έλεγε να κρατήσει κάποια απόσταση από τη Σαµίρα αυτό το αποµεσήµερο. Αν κάτι πήγαινε στραβά... Αλλά δε θα πάει, διαβεβαίωσε τον εαυτό της η Λία. Όλοι βρίσκονταν σε µια κατάσταση υπερέντασης, µόνο και µόνο επειδή ήθελαν να είναι όλα τέλεια µέχρι την παραµικρή λεπτο- µέρεια. Αυτό έφταιγε. ίπλα της βρισκόταν ένα τραπεζάκι, όπου είχε ακουµπήσει τις χρωµατιστές µάλλινες κλωστές που χρειαζόταν. Μπροστά της ήταν απλωµένο το τελάρο µε τεντωµένο πάνω του τον καµβά. Αποδιώχνοντας τις σκέψεις της για τη Σαµίρα, η Λία συνέχισε να δουλεύει το βελόνι της µε ταχύτητα πάνω στο σκληρό ύφασµα, για να τελειώσει το υπόλοιπο σκούρο φόντο, έτσι ώστε να µπορέσει ν αρχίσει τις βελονιές µε τους πιο ενδιαφέροντες τόνους στα χρώµατα της επιδερµίδας που χρειάζονταν για το σχέδιο της γυµνής γυναίκας. «Η δεσποινίς Λία Μάρλοου;» Η σιγανή αντρική φωνή την ξάφνιασε µια και δεν ήταν η φωνή του αδερφού της. Κανένας άλλος άντρας δεν είχε το δικαίωµα να µπαίνει εκεί. Σήκωσε το κεφάλι της από την ταπισερί που έφτιαχνε και κοίταξε προς το µέρος της καµάρας, της µόνης εισόδου στον κήπο. Η καρδιά της σκίρτησε δυνατά από το σοκ καθώς αναγνώρισε τον άντρα που στεκόταν εκεί, συνοδευόµενος από δύο βλοσυρούς στρατιώτες µε αυτόµατα στα χέρια και τις φυσιγγιοθήκες τους περασµένες σταυρωτά πάνω από τις φαρδιές κελεµπίες τους. Η Λία είχε δει τη φωτογραφία του στις εφηµερίδες και τον είχε παρακολουθήσει στην τηλεόραση. Ήταν από τις φυσιογνωµίες που δεν τις ξεχνάει κανείς εύκολα και, άλλωστε, ήταν ο µόνος που µπορούσε να διαδεχτεί το θείο του, ο οποίος είχε παραµεριστεί ως «ακατάλληλος για να κυβερνήσει». Παρά την απλή καφετιά κελεµπία του και την κεφίγια, τη χαρακτηριστική

Ç ÅÊÄÉÊÇÓÇ ÔÏÕ ÓÅÚ Ç 11 άσπρη µαντίλα που ήταν στερεωµένη στο κεφάλι του µε µαύρο κορδόνι, δεν υπήρχε περίπτωση ν αµφιβάλλει κανείς για την ταυτότητά του. Σαρίφ αλ Καντέρ. Ο σεΐχης του Ζουµπανί. Ο άντρας που θα παντρευόταν αύριο η Σαµίρα. Το µυαλό της Λία στάθηκε σ αυτά τα δεδοµένα καθώς προσπαθούσε να ερµηνεύσει αυτή την απρόσµενη επίσκεψη. Τον κοίταζε άφωνη, ανίκανη να κάνει οτιδήποτε άλλο. Ίσως έφταιγε το γεγονός ότι στεκόταν µπροστά της τελείως ακίνητος, µέσα στη ζέστη του αποµεσήµερου, που του προσέδιδε µια απόκοσµη, εξωπραγµατική όψη. Ένα παράξενο, ανεξήγητο συναίσθηµα τη συνεπήρε. Λες και είχε σβήσει µεµιάς ολόκληρη η ενέργειά της. Ήταν συναρπαστικό αυτό που της συνέβαινε και συνάµα τρελό. Κανένας άντρας δεν την είχε κάνει να αισθανθεί έτσι µε την πρώτη µατιά. Μετά το επεισοδιακό διαζύγιο των γονιών της και την πίκρα που είχε αφήσει στην ψυχή της, η Λία είχε αναπτύξει από ένστικτο την τακτική να κρατάει έξω από τη ζωή της τους άντρες. Εκτός από τον αδερφό της φυσικά. «Η δεσποινίς Λία Μάρλοου;» Η ήρεµη επανάληψη της ερώτησης την έκανε να συνέλθει. «Ναι, Μεγαλειότατε», του απάντησε, χρησιµοποιώντας αυτο- µάτως την προσφώνηση που ήξερε ότι αρµόζει στη θέση του. Πήγε να σηκωθεί όρθια, αλλά η κλωστή που ήταν τεντωµένη στο τελάρο τής θύµισε ότι κρατούσε τη βελόνα της ταπισερί στο χέρι της. «Μην ενοχλείστε, δεσποινίς Μάρλοου. Καθίστε στη θέση σας. Με την άνεσή σας», τη διέταξε καθώς προχωρούσε προς το µέρος της, αφήνοντας πίσω τους φρουρούς του. Η Λία πέρασε µε χέρια που έτρεµαν ελαφρά τη βελόνα της στο ακέντητο ύφασµα στην άκρη του καµβά και βούλιαξε στη σιγουριά της καρέκλας της. Είχε πλήρη επίγνωση της δύναµης που απέπνεε αυτός ο άντρας και που την έκανε να νιώθει τελείως ευάλωτη. Τώρα εξηγούνταν εκείνη η αίσθηση που είχε λίγο πιο πριν

12 EMMA DARCY πως κάποιος την παρακολουθούσε. Έλεγαν ότι τα µάτια του ήταν σαν του γερακιού: τίποτα δεν τους ξέφευγε. εν είχε αντιληφθεί τον ερχοµό του και δεν είχε ιδέα πόση ώρα την παρακολουθούσε. Ο αθόρυβος τρόπος µε τον οποίο εµφανίστηκε πρέπει να ήταν σκόπιµος. Αλλά ο λόγος που ο σεΐχης του Ζουµπανί είχε έρθει στον προσωπικό χώρο της ήταν εντελώς ακατανόητος, έξω από κάθε λογική εξήγηση. Ήταν ένας άντρας που έβαζε τους δικούς του κανόνες, ένας άντρας που το ενδιαφέρον του για τον κόσµο επικεντρωνόταν στον εαυτό του και το λαό του. Κι αφού εκείνη ήταν µια γυναίκα της ύσης, πιθανόν να µην του περνούσε καν από το µυαλό το γεγονός ότι είχε κι αυτή δικαιώµατα. Η Λία προσπάθησε ν αγνοήσει τη συγκίνηση που ένιωθε και το γρήγορο παλµό της καρδιάς της. ίπλωσε τα χέρια στα γόνατά της και κράτησε χαµηλωµένο το βλέµµα της καθώς εκείνος περνούσε µπροστά από το σιντριβάνι. εν µπορούσε να φανταστεί τι την ήθελε και η θέση της δεν της επέτρεπε να ρωτήσει. Παρέµεινε λοιπόν σιωπηλή όταν ο σεΐχης ήρθε και στάθηκε ακριβώς από πάνω της, κοιτάζοντας µ ενδιαφέρον το σχέδιο που απεικονιζόταν στον καµβά της. «Η Αρπαγή των Σαβίνων Παρθένων», παρατήρησε µ έναν ελαφρά ειρωνικό τόνο στη φωνή του, αναγνωρίζοντας τον περίφηµο πίνακα του Ρούµπενς. Τραβήχτηκε λίγο µακριά, πήρε µια καρέκλα του κήπου και την έβαλε πίσω από το µικρό τραπέζι µε τις µάλλινες κλωστές. Κάθισε ακριβώς απέναντί της, σταυρώνοντας τα χέρια του πάνω στα γόνατά του και παίρνοντας µια έκφραση ηγεµονική. «Βρίσκετε ενδιαφέρον σ ένα τέτοιο θέµα, δεσποινίς Μάρλοου;» «Μου αρέσει να κεντάω ταπισερί, Μεγαλειότατε», απάντησε η Λία, αγνοώντας τον κοροϊδευτικό τόνο της φωνής του. «Αυτό εδώ το θέµα το διαλέξατε µόνη σας;» «Ναι». «Είναι κάτι που σας συγκινεί; Εννοώ η ιδέα ν αρπάζονται και να βιάζονται γυναίκες από ξένους άντρες;» Η ένταση στα λόγια του έκανε τη Λία να σηκώσει το κεφάλι

Ç ÅÊÄÉÊÇÓÇ ÔÏÕ ÓÅÚ Ç 13 της και να τον κοιτάξει κατευθείαν στα σκούρα µάτια του µε το γερακίσιο βλέµµα. Το πρόσωπό του είχε µια άγρια, αυστηρή οµορφιά που σε καθήλωνε. Υπήρχε κάτι το επιβλητικό πάνω του, ειδικά στο βλέµµα του, που του έδινε τον αέρα του ηγέτη. Ο Σαρίφ αλ Καντέρ µπορεί να ήταν συνηθισµένος να εξουσιάζει και να τροµάζει τους ανθρώπους, αλλά εκείνη δεν είχε σκοπό να τον αφήσει να της προσάψει µια κατηγορία που δεν της άξιζε. «Βρίσκω την ιδέα τελείως αποκρουστική, Μεγαλειότατε. εν έχω καµιά διάθεση να πέσω θύµα αρπαγής από κανέναν άντρα. εν µπορώ να φανταστώ τίποτα χειρότερο απ αυτό». Τον είδε να ανασηκώνει το φρύδι του ερωτηµατικά. «Ο Ρούµπενς ήταν µεγάλος καλλιτέχνης», συνέχισε εκείνη παγερά. «Ο συνδυασµός των χρωµάτων και των σχηµάτων µού τράβηξε περισσότερο το ενδιαφέρον παρά αυτό καθ αυτό το θέµα που διάλεξε να ζωγραφίσει». Ο σεΐχης χαµογέλασε συγκαταβατικά, αλλά τα µάτια του έλαµπαν µε µια περίεργη, κυνική δυσπιστία. Το βλέµµα του ταξίδεψε πάνω στο χρυσαφένιο χείµαρρο των µαλλιών της. Η Λία δεν είχε φροντίσει να τα µαζέψει, µια και δεν είχε πολλή ώρα που είχε λουστεί όταν βγήκε στον κήπο και δεν είχαν στεγνώσει ακόµα. Ήξερε ότι το ανοιχτό χρώµα των µαλλιών της τραβούσε το ενδιαφέρον των αντρών της Μέσης Ανατολής. Όταν κυκλοφορούσε στο δρόµο, φορούσε µαντίλι για να προστατευτεί από τα περίεργα βλέµµατα και να µην τραβάει πάνω της την προσοχή, αλλά εδώ ήταν ο προσωπικός της χώρος και δεν είχε φανταστεί ποτέ ότι θα γινόταν στόχος προσοχής οποιουδήποτε άντρα, πολύ περισσότερο του σεΐχη του Ζουµπανί. Το µακρύ άσπρο φόρεµα που φορούσε, κλασικό ένδυµα για τις γυναίκες στην Αραβία, την κάλυπτε από το λαιµό µέχρι τα νύχια. Παρ όλ αυτά όµως, ούτε κι αυτό δεν ξέφυγε από το κριτικό του βλέµµα. Το µόνο που µπορούσε να κάνει η Λία ήταν να στέκεται τελείως ακίνητη καθώς εκείνος την έγδυνε µε τα µάτια του, αφήνοντας το βλέµµα του να ταξιδέψει αργά πάνω στα στητά, στρογγυλά στήθη της, στην καµπύλη των γοφών της και την

14 EMMA DARCY απαλότητα των µηρών της στο σηµείο όπου διπλωνόταν το λεπτό ύφασµα. Της ήταν αδύνατον να κάνει οτιδήποτε εκείνη τη στιγµή, εκτός από το να µένει ακίνητη και να περιµένει, όσο κι αν ήθελε να σηκωθεί και να φύγει. Ο Σαρίφ αλ Καντέρ ήταν γνωστό ότι είχε σπουδάσει στην Αγγλία και τη Γαλλία και θα έπρεπε να είναι εξοικειωµένος µε τα δυτικά πρότυπα οµορφιάς τα ξανθά µαλλιά και τα γαλάζια µάτια, αντιπροσωπευτικό δείγµα του οποίου ήταν η Λία. Όµως ο τρόπος µε τον οποίο ταξίδευε το βλέµµα του πάνω της µαρτυρούσε ότι ο σεΐχης του Ζουµπανί διατηρούσε στο ακέραιο τη νοοτροπία που έχουν συνήθως οι Άραβες και πώς αντιδρούν όταν αντικρίζουν µια γυναίκα της ύσης. «εν ξέρω αν είστε καθόλου κατάλληλη», τον άκουσε τελικά να δηλώνει. «Στην πραγµατικότητα, η πρώτη µου εντύπωση είναι ότι είστε τελείως ακατάλληλη». Ακατάλληλη για ποιο πράγµα; αναρωτήθηκε θυµωµένη. εν εξέφρασε όµως την απορία της, περιµένοντας από το σεΐχη να της δώσει περισσότερες εξηγήσεις. Εκείνος έσµιξε τα φρύδια, µε έντονη αποδοκιµασία στο βλέµ- µα του. «Περίµενα µια γυναίκα που να είχε βάλει στην άκρη κάθε ελπίδα να προσελκύσει ένα σύζυγο. Μια γυναίκα χωρίς θηλυκότητα. Εσείς όµως δεν ανταποκρίνεστε σ αυτή την εικόνα, δεσποινίς Μάρλοου». Η Λία παρέµεινε σιωπηλή αποφεύγοντας να δώσει απάντηση στην παλιοµοδίτικη άποψή του ότι ο µόνος σκοπός µιας όµορφης γυναίκας δεν πρέπει να είναι άλλος από το γάµο. Μπορεί αυτή η άποψη να επικρατούσε στο δικό του κόσµο, αλλά εκείνη είχε διαφορετική γνώµη. Το να προσελκύσει ένα σύζυγο δεν ήταν ανάµεσα στις προτεραιότητές της. Ένα πιστοποιητικό γάµου, που υποσχόταν παντοτινή αγάπη και αφοσίωση, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα απλό χαρτί^ είχε πικρή πείρα πάνω σ αυτό. Είχε βιώσει την εµπειρία αυτή όταν ήταν παιδί και δεν είχε καµιά πρόθεση να την υποστεί ως ενήλικη. «Έχω πληροφορηθεί ότι είστε δασκάλα και συνοδός της πριγκίπισσας Σαµίρα από τότε που εκείνη ήταν έντεκα χρο-

Ç ÅÊÄÉÊÇÓÇ ÔÏÕ ÓÅÚ Ç 15 νών», συνέχισε ο σεΐχης ενώ εξακολουθούσε να την κοιτάζει µ εκείνο το αποδοκιµαστικό βλέµµα. «Ακριβώς, Μεγαλειότατε», του απάντησε η Λία µε παγερή αξιοπρέπεια. «Αλλά, όπως πρέπει να γνωρίζετε, η πριγκίπισσα Σαµίρα στάλθηκε στην Αγγλία για τη βασική της εκπαίδευση και µετά σ ένα κολέγιο στο Παρίσι. Τα δικά µου καθήκοντα είναι να επιβλέπω τη µόρφωση όλων των βασιλοπαίδων και να τα προετοιµάζω για την εκπαίδευσή τους σε άλλες χώρες. Το περισσότερο διάστηµα ήµουν µόνο συνοδός της πριγκίπισσας Σαµίρα στη διάρκεια των διακοπών της». «Τα ξέρω όλ αυτά», της απάντησε κοφτά. «Αυτό που βρίσκω ανησυχητικό, δεσποινίς Μάρλοου, είναι ότι σας έδωσαν αυτή τη θέση όταν ήσαστε µόνο δεκαοχτώ χρονών». «Με σύστησε ο αδερφός µου. Είναι ο προσωπικός πιλότος του βασιλιά Ρασίντ». «Μια εκπληκτικά υψηλή θέση για έναν τόσο νέο άντρα». Η Λία ενοχλήθηκε µε τον επικριτικό τόνο της φωνής του. «Ο Γκλεν βρίσκεται εδώ δέκα χρόνια, Μεγαλειότατε», διευκρίνισε. «Αντίθετα µε την τυπική διαδικασία». Την κοίταζε µε έντονα αποδοκιµαστικό ύφος. «Σε λίγους ξένους γίνεται η παραχώρηση να υπογράψουν συµβόλαιο πάνω από δυο τρία χρόνια. Παρ όλ αυτά, ο αδερφός σας βρίσκεται εδώ δέκα χρόνια τώρα. Κι εσείς οχτώ. Τα συµβόλαιά σας έχουν ανανεωθεί ξανά και ξανά», είπε µε έµφαση. «Κατά τη γνώµη µου αυτό σηµαίνει ένα και µοναδικό πράγµα». «Ποιο είναι αυτό, Μεγαλειότατε;» ρώτησε η Λία, προσπαθώντας να διατηρήσει την ψυχραιµία της κάτω απ αυτή την απροκάλυπτη φραστική επίθεση. «Κάποιος από τη βασιλική οικογένεια θέλει να σας κρατήσει εδώ». «Κάνω τη δουλειά µου απόλυτα ικανοποιητικά», του αντιγύρισε, θέλοντας να υπερασπιστεί τον εαυτό της και τη θέση της. Το πρόσωπό του σκλήρυνε απότοµα. Χτύπησε µε δύναµη το χέρι του πάνω στο µικρό τραπέζι µε τις κλωστές. «Τίνος ερωµένη είστε;» ρώτησε θυµωµένα. «Μήπως του ίδιου του βασιλιά;» Η ωµή κατηγορία του τη σοκάρισε τόσο πολύ, που αναγκά-

16 EMMA DARCY στηκε ν αφήσει κατά µέρος την προσεκτική της συµπεριφορά. «εν είµαι ερωµένη κανενός!» του πέταξε απότοµα. «Και δε θα γίνω ποτέ! Κανένας άντρας δε θα µε κάνει να υποταχτώ στην ευχαρίστησή του!» Ο σεΐχης τίναξε προς τα πίσω το κεφάλι του κι έβαλε τα γέλια. «Είστε απλώς µια δασκάλα που ενδιαφέρεται για τα παιδιά;» «Αυτό ακριβώς έχω διαλέξει να είµαι», του αποκρίθηκε παγερά, βάζοντάς τα µε τον εαυτό της που η αναστάτωσή της στη θέα αυτού του άντρα είχε υπερκεράσει κάθε άλλη σκέψη. «εν έχει τύχει να σας ικανοποιήσει κανένας άντρας;» «Έτσι φαίνεται». Προσπάθησε ν αγνοήσει την πρόκληση που είδε στο βλέµµα του, την έντονη πρόκληση του αρσενικού που είναι σίγουρο για τον εαυτό του. Στ αλήθεια, ήταν ο πιο ελκυστικός άντρας που είχε αντικρίσει ποτέ της και ξυπνούσε µέσα της αισθήµατα που την τρόµαζαν. «Και η πριγκίπισσα Σαµίρα; Έχετε διαβρώσει και το δικό της µυαλό µε φανταστικές ιστορίες για το πώς πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο έρωτας και το πάθος;» τη ρώτησε κοροϊδευτικά. «Φυσικά όχι!» «εν της έχετε µιλήσει για την απογοήτευσή σας µε τους εραστές που δοκιµάσατε και βρήκατε ανεπαρκείς;» «εν της έχω µιλήσει ποτέ για τέτοια πράγµατα». «ε σας ρώτησε εκείνη;» «εν είναι ένα θέµα που συζητάω. Με κανέναν, Μεγαλειότατε», του πέταξε η Λία, ενοχληµένη από τις παράλογες κατηγορίες του. Κοίταξε για µια στιγµή τα ξαναµµένα της µάγουλα µ ένα ύφος που έδειχνε να ζυγίζει την αλήθεια των λόγων της και ύστερα έγειρε πίσω στην καρέκλα του, φανερά ικανοποιηµένος. Χαµογέλασε ελαφρά. «Η λογική σας σας τιµά, δεσποινίς Μάρλοου». Η Λία του έριξε µια θυµωµένη µατιά. Αν περίµενε ο κύριος αυτός να τον ευχαριστήσει εκείνη για το κοµπλιµέντο του ύστερα από τόσες κατηγορίες ήταν γελασµένος. «Η πριγκίπισσα Σαµίρα... πείτε µου τι εντύπωση έχετε γι αυτή», της είπε σε τόνο προσταγής.

Ç ÅÊÄÉÊÇÓÇ ÔÏÕ ÓÅÚ Ç 17 Η Λία πήρε µια βαθιά ανάσα για να καταλαγιάσει τα ταραγ- µένα της αισθήµατα. Η κοινή λογική τής έλεγε ότι όφειλε ν απαντήσει σε µια διαταγή, όσο απαράδεκτη κι αν την έβρισκε. «Είµαι σίγουρη ότι θα βρείτε στο πρόσωπό της µια κατάλληλη σύζυγο, Μεγαλειότατε. Έχει µεγαλώσει έτσι ώστε να δεχτεί τα καθήκοντά της». «Πειθήνια, γλυκιά και υποταγµένη στη µοίρα της, δεσποινίς Μάρλοου; Αυτό θέλετε να πείτε;» τη ρώτησε µ έναν κοροϊδευτικό τόνο στη φωνή του. Ήταν σαν να την κέντριζε να δώσει µια διαφορετική απάντηση. «Η πριγκίπισσα Σαµίρα έχει το ελεύθερο πνεύµα που είναι φυσικό για την ηλικία της. ε θα την έλεγα γλυκιά». «Τότε είναι µια στρίγκλα». «εν είπα αυτό», διαµαρτυρήθηκε έντονα η Λία. «Είναι απλώς φυσιολογικό για µια νέα κοπέλα όπως εκείνη, µε τη µόρφωση που έχει πάρει και την εξυπνάδα που διαθέτει, να έχει τις δικές της απόψεις». «Ελπίζω η πριγκίπισσα να µην έχει υιοθετήσει τις δικές σας τάσεις ανεξαρτησίας, δεσποινίς Μάρλοου. ε θα ήταν καλό για τη συζυγική αρµονία». «Είµαι σίγουρη ότι η δική σας προσωπικότητα θα τη διατηρήσει στο ακέραιο, Μεγαλειότατε», του είπε η Λία µ ένα αχνό χαµόγελο. Το βλέµµα του καρφώθηκε στο γαλάζιο των µατιών της. «Ίσως έπρεπε να είχατε διαλέξει για την ταπισερί σας έναν πίνακα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, δεσποινίς Μάρλοου. Θα έλεγα ότι η Μόνα Λίζα σας ταιριάζει περισσότερο. Πάντα έβρισκα το χαµόγελό της απατηλό». «εν υπάρχει αµφιβολία ότι εσείς είστε καλύτερος γνώστης από µένα σε τέτοια θέµατα, Μεγαλειότατε». Φαινόταν να διασκεδάζει µε τον τρόπο της να συµφωνεί µαζί του. Η Λία αντιλαµβανόταν ότι βάδιζε σε επικίνδυνο έδαφος, αλλά την είχε φέρει σε τέτοια κατάσταση άγριου θυµού που δεν µπορούσε παρά να του ανταποδίδει τα ίσα. «Μου αρέσει να βγάζω τα δικά µου συµπεράσµατα για τους

18 EMMA DARCY ανθρώπους, δεσποινίς Μάρλοου, ειδικά όταν πρόκειται για θέµατα εµπιστοσύνης κι επιρροής». «Μια κρίση αντικατοπτρίζει τις προκαταλήψεις αυτού που κρίνει», αποκρίθηκε η Λία ξερά. Ο σεΐχης ανασήκωσε το ένα του φρύδι. «Περιµένετε να δεχτώ ότι µια γυναίκα µε το δικό σας πνεύµα και τη δική σας οµορφιά είναι ικανοποιηµένη περνώντας τη ζωή της ασχολούµενη µε τη φροντίδα ξένων παιδιών;» Κούνησε το κεφάλι του. «Κάτι δεν πάει καλά». «Συµβαίνει να µου αρέσουν τα παιδιά, Μεγαλειότατε». «Ίσως εννοείτε πως αισθάνεστε ασφαλής µαζί τους, δεσποινίς Μάρλοου, επειδή ελέγχετε την κατάσταση», της είπε µε µια παράξενα απαλή φωνή. «Νοιάζοµαι γι αυτά», αισθάνθηκε την ανάγκη να του ε- ξηγήσει η Λία. «Τότε δε θα είναι βάρος για σας να νοιαστείτε και για τα δικά µου. Έχω δύο κόρες από τον πρώτο µου γάµο. Θα µείνουν στην πτέρυγα των παιδιών για όσο διάστηµα διαρκέσει η γαµήλια γιορτή». Σταµάτησε για να κοιτάξει εξεταστικά τη Λία, που προσπαθούσε να χωνέψει το νόηµα αυτής της δήλωσης. εν την είχαν πληροφορήσει για µια τέτοια διευθέτηση σχετικά µε τα παιδιά του σεΐχη και, ενώ ο λόγος για την αναπάντεχη επίσκεψή του ξεκαθάριζε πλέον, η ιδέα να είναι υπεύθυνη για τα παιδιά αυτού του άντρα δεν της ήταν καθόλου ευχάριστη. Ο τρόπος που ήρθε να την ελέγξει και να την ανακρίνει έδειχνε µια έλλειψη σεβασµού κι εµπιστοσύνης που η Λία την έβρισκε εξαιρετικά προσβλητική. Και σε περίπτωση που συνέβαινε κάποιο ατύχηµα όσο τα παιδιά ήταν στη φροντίδα της, η Λία δεν αµφέβαλλε ότι οι συνέπειες θα ήταν το ίδιο δυσάρεστες. «Φυσικά θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι µου για να κάνω την παραµονή τους εδώ ευχάριστη», είπε µε όσο περισσότερη ευγένεια µπορούσε. «εν πρόκειται να έχετε την απόλυτη φροντίδα τους, δεσποινίς Μάρλοου. ε συνηθίζω ν αφήνω τις κόρες µου µε ξένους. Η γκουβερνάντα τους, η Τάι, θα τις προσέχει το περισσότερο

Ç ÅÊÄÉÊÇÓÇ ÔÏÕ ÓÅÚ Ç 19 διάστηµα. Η Τάι είναι αξιόπιστο µέλος του σπιτικού µου και της έχω απόλυτη εµπιστοσύνη». «Κατάλαβα», είπε η Λία ξερά. «Το ελπίζω. Μπορείτε να διδάξετε στις κόρες µου κάποια αγγλικά όσο θα βρίσκονται εδώ και θα ελέγχω την πρόοδό τους ο ίδιος προσωπικά. Να έχετε υπόψη σας ότι δεν πρόκειται να διαφύγει τίποτε από την προσοχή µου σχετικά µε τις κινήσεις σας, δεσποινίς Μάρλοου». Ήταν µια υπόσχεση και µια απειλή συγχρόνως και η Λία δεν ένιωθε καθόλου καλά που η προσωπική της ζωή παραβιαζόταν µε τόσο βάναυσο τρόπο. Ενώ δεν είχε κανένα λόγο να φοβάται να την παρακολουθούν, την ενοχλούσε αφάνταστα το γεγονός ότι θα βρισκόταν κάτω από την επιτήρηση αυτού του άντρα. Ο σεΐχης σήκωσε το χέρι του κι ένας από τους φρουρούς του έκανε µια υπόκλιση και µετά εξαφανίστηκε από την καµάρα. «Θα γνωρίσετε τώρα τις κόρες µου. Να θυµάστε, παρακαλώ, δεσποινίς Μάρλοου, ότι από αυτή τη στιγµή θα σας παρακολουθώ όπου κι αν βρίσκεστε. Αν δεν πηγαίνει κάτι καλά, θα το ξέρω». Κάτι δεν πάει ήδη καλά, σκέφτηκε η Λία ειρωνικά. Τώρα καταλάβαινε γιατί όλοι βρίσκονταν σε υπερένταση σήµερα το πρωί. Όλα πήγαζαν από τον ερχοµό αυτού του άντρα. Είχε έρθει σαν σιµούν της ερήµου σκορπώντας τον πανικό και τη σύγχυση σε όλο το παλάτι. Η Λία πήρε άλλη µια βαθιά αναπνοή για να συγκρατήσει τα νεύρα της. Σ ένα µήνα, ο Σαρίφ αλ Καντέρ θα έφευγε. Με λίγη υποµονή θα άντεχε τις πιέσεις του. Άλλωστε η συνείδησή της ήταν πεντακάθαρη. εν έχω να φοβηθώ για τίποτα το σεΐχη του Ζουµπανί, είπε στον εαυτό της µε σιγουριά. Για τίποτε απολύτως!