Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ 3 ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ Κύπρου 1 & Μ. Μπότσαρη τκ 12241 Αιγάλεω 2105980138 2105910386 ΤΕΥΧΟΣ 3 ο

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ 3 ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ Κύπρου 1 & Μ. Μπότσαρη τκ 12241 Αιγάλεω 2105980138 2105910386 ΤΕΥΧΟΣ 3 ο Γ εια σε όλους! Πώς πάν τα κέφια; Φανταζόμαστε όχι και τόσο καλά αφού τελείωσαν οι διακοπές του Πάσχα και σε λίγο αρχίζουν οι εξετάσεις Ελπίζουμε να παρηγοριέστε με τη σκέψη ότι μετά τις εξετάσεις ακολουθεί το καλοκαίρι Εμείς πάντως διώξαμε την κατάθλιψη μακριά και σας ετοιμάσαμε φρέσκα νέα Ζουμερές λεπτομέρειες για την τριήμερη εκδρομή, νέα παιχνίδια για έξτρα διασκέδαση και απολαυστικά κόμιξ. Το θέμα αυτού του τεύχους είναι «το Σχολείο μας» και οι απαντήσεις σας στο ερωτηματολόγιο έχουν πολύ ενδιαφέρον. Στη στήλη του καθηγητή διαβάστε γιατί αξίζει να μάθετε Μαθηματικά. Σας αφήνουμε να απολαύσετε το καινούργιο μας τεύχος! Αν δεν τα ξαναπούμε καλή επιτυχία!!! Που αλλού; Στις εξετάσεις! Καλή ανάγνωση! Νεφέλη Η σελίδα του καθηγητή: ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Το θέμα του μήνα : ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ Συνέντευξη από το Διευθυντή του Σχολείου μας κ. Αναστασόπουλο Περιβαλλοντικά: ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ (συνέχεια) Η ζωή στο Σχολείο Ψυχαγωγία Comics Η δική σας σελίδα 1

Συντακτική ομάδα Το θέμα του μήνα Κοττάκης Γιάννης Μερσίνα Κατερίνα Η ζωή στο Σχολείο Κεντέρογλου Δέσποινα Μπίρμπα Νεφέλη Μεταξιώτης Κίμωνας Σάρρα Κωνσταντίνα Συνέντευξη Παπαπαντελής Ευγένιος Μαργιολάκης Γιώργος Ψυχαγωγία Μαλισιάνος Δημήτρης Ντερβίσι Εράντο Comics Ζαρκαδούλα Αργυρώ Ζαρκαδούλα Ιωάννα Συντονιστές καθηγητές Καλομενίδου Φιλαρέτη Σεργιανίδου Πολυξένη Χατζημηνάς Ανδρέας Φιλολογική επιμέλεια Χατζημπεκιάρη Αφροδίτη Γιατί να διαβάζεις Μαθηματικά; ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ Μ. Γιατί μαθαίνω μαθηματικά; Κ. Μμμ ας το ψάξουμε λιγάκι μαζί. Μ. Μήπως για να δείχνω ότι είμαι έξυπνος; Κ. Όχι βέβαια. Κ. Γνωρίζεις ανθρώπους, οι οποίοι είναι έξυπνοι αλλά δεν ξέρουν μαθηματικά; Μ. Και βέβαια γνωρίζω αρκετούς. Κ. Και πώς διέκρινες ότι είναι έξυπνοι ; Μ. Γιατί παίζουν πολύ καλό σκάκι ή γιατί παίζουν πολύ καλό μπιλιάρδο. Κ. Πού οφείλεται το ότι κάποιοι παίζουν καλό σκάκι και κάποιοι άλλοι όχι; Μ. Οι μεν μπορούν και συνδυάζουν πολύ καλά τις κινήσεις που μπορούν να κάνουν ενώ οι άλλοι δε το καταφέρνουν. Κ. Και τα μοντέλα μπορούν και συνδυάζουν ωραία ρούχα. Μ. Εεε, δεν είναι το ίδιο. Κ. Γιατί; Μ. Γιατί αυτός που παίζει καλό σκάκι σκέπτεται συνδυαστικά ενώ στην άλλη περίπτωση λειτουργεί περισσότερο το γούστο. Κ. Μπορεί κάποιος που παίζει μπιλιάρδο να γνωρίζει πως μπορεί να πετύχει καραμπόλα και να μη το καταφέρνει; Μ. Βέβαια. Κ. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Μ. Ε, γιατί δε βάζει σωστά το σώμα του ή γιατί δεν κτυπάει σωστά τη μπίλια ε να... πως να το πω δεν έχει τεχνική. Κ. Δηλαδή αυτά τα δύο παιχνίδια τι διαφορά έχουν; Μ. Το σκάκι είναι καθαρά παιχνίδι σκέψης ενώ στο μπιλιάρδο χρειάζεται και τεχνική. Κ. Εσύ ξέρεις να παίζεις σκάκι; Μ. Ε, λίγο Κ. Γιατί παίζεις λιγότερο καλά από κάποιον άλλο; Μ. Ε, γιατί δεν παίζω συχνά όπως ο άλλος. Δεν εξασκούμαι δηλαδή όπως ο άλλος. Κ. Δηλαδή αυτός, που παίζει συχνά, τι ακριβώς εξασκεί περισσότερο σε σχέση με εσένα; Μ. Τη σκέψη του φυσικά. Μπορεί και παίρνει γρηγορότερα τις σωστές αποφάσεις με αποτέλεσμα να μπορεί να "βλέπει" περισσότερες κινήσεις πριν από μένα. Κ. Μάλλον το συμπέρασμα, που εσύ έβγαλες, είναι το καλλίτερο. 2

Μ. Και τι σχέση έχουν όλα αυτά με τα μαθηματικά; Κ. Με τα μαθηματικά μπορεί να μην έχουν σχέση, έχει όμως να κάνει με τη σκέψη. Μ. Δηλαδή τα μαθηματικά είναι σκέψη; Κ. Όχι. Τα μαθηματικά είναι το τέλειο εργαλείο για να εξασκείς τη σκέψη σου και παράλληλα μας διδάσκει γνώσεις που είναι χρήσιμες στη ζωή. Μ. Δηλαδή οι ταυτότητες, οι δυνάμεις, το τριώνυμο, οι εξισώσεις και όλα αυτά είναι γνώσεις που κάνουν τον άλλο να σκέπτεται καλλίτερα; Και γιατί ενώ έχω τις γνώσεις δεν τα πηγαίνω και πολύ καλά στο μάθημα αυτό; Κ. Για τον ίδιο λόγο που παίζεις λιγότερο καλό σκάκι από κάποιον άλλο. Μ. Και δηλαδή κουραζόμαστε τόσο, για να μπορούμε να σκεπτόμαστε καλλίτερα και γιατί θα πρέπει στη ζωή μου να σκέπτομαι, από τη στιγμή που θα έχω τη δουλειά μου, το σπίτι μου, την οικογένειά μου, γιατί θα πρέπει να κουράζω το μυαλό μου; Κ. Μα όταν έχεις συνηθίσει να σκέπτεσαι γρήγορα, απλά και σωστά, δε θα είναι κούραση. ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ Μ. Ναι αλλά και τα πολλά σύμβολα μας κάνουν τη ζωή δύσκολη. Κ. Αααα, πρέπει να ξέρεις ότι τα Μαθηματικά είναι παγκόσμια γλώσσα και τα σύμβολα, που χρησιμοποιούν, δηλώνουν απόλυτες έννοιες, οι οποίες δεν επιδέχονται εκπτώσεις, δεν έχουν συνώνυμα, δεν είναι παρομοιώσεις και φυσικά όταν γράφεις,,, =>,,,,, κ.τ.λ, τότε κάθε άνθρωπος στη γη (που έχει σχέση με τα μαθηματικά) αντιλαμβάνεται ακριβώς τι λες. Μ. Μα, αυτό είναι φοβερό!!! Και γιατί εμείς δεν τα μαθαίνουμε; Κ. Λένε κάποιοι "ειδικοί" ότι δεν πρέπει να κουράζεστε. Μ. Μα αυτό δεν είναι κούραση, είναι γνώση. Κ. Άρα τώρα μπορείς να σκεφτείς γιατί λένε "ότι δεν πρέπει να σας κουράζουν". Μ. Ναι βέβαια μας λένε, ότι "θέλουμε να ακούμε", ενώ στην πραγματικότητα μας στερούν γνώσεις. Μας στερούν τη δυνατότητα να μπορούμε να επικοινωνούμε μέσω των μαθηματικών και με πολλούς άλλους. Κ. Μπράβο!!! Το συμπέρασμα σου είναι θαυμάσιο. Μ. Δηλαδή αν κατάλαβα καλά, όταν ζητήσω από οποιονδήποτε να μου συμπληρώσει την ισότητα ( ) 2 α+ β =, μπορεί να με καταλάβει ; Κ. Ε ναι βέβαια. Μ. Άρα, οι ειδικοί που λες, μάλλον με δουλεύουν; Κ. Γιατί Μ. Γιατί;;; Γιατί θα μπορούσαμε να φθάσουμε σε ένα σημείο που η επικοινωνία μεταξύ όλων των ανθρώπων θα ήταν δεδομένη. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό ;!!! Κ. Ε ναι, για συνέχισε. Μ. Δεν πάμε καλά Κ. Δηλαδή; Μ. Να, εγώ, τώρα που μιλάμε, έβγαλα ένα τόσο σημαντικό συμπέρασμα, αυτοί, οι ειδικοί, που λες, γιατί δεν το έχουν σκεφτεί; Κ. Έλα ντε! Μ. Αυτό σημαίνει ή ότι δεν ξέρουν ή ότι δεν μπορούν ή ότι δε θέλουν. Κ. Μμμμ Μ. Αν δεν ξέρουν ή αν δεν μπορούν (πράγμα απίθανο) σημαίνει ότι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους αυτοί, που τους διόρισαν σε τέτοια θέση (πάλι μπέρδεμα). Άρα δε θέλουν. Κ. Μάλλον.( αγριεύουν τα πράγματα) 3

Μ. Αν λοιπόν ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ τότε έχουμε ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ; Κ. Έτσι φαίνεται Μ. Επειδή το να στερούμε τη γνώση από κάποιον ή να του μαθαίνουμε μισά πράγματα σημαίνει ότι του κάνουμε κακό. Συμπεραίνουμε ότι οι "ειδικοί" θέλουν το κακό μας. Κ... Μ. Και όλοι εμείς μόνο για το ποδόσφαιρο και για το μπάσκετ ξέρουμε να μιλάμε. Ποτέ δεν έχουμε ρωτήσει γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά; Κ. Χααα Μ. Ναι, αλλά αν αυτοί που φροντίζουν για τη μόρφωση μας, θέλουν το κακό μας τότε με τους άλλους, που φροντίζουν για την υγεία, την οικονομία κ.τ.λ φαντάσου τι θα γίνεται ;; Κ. Δηλαδή ποιους εννοείς; Μ. Μα τώρα κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις; Κ... (ωχ, ωχ άντε μάζεψέ τον τώρα). Μ. Ααα, μέχρι τώρα καλά πηγαίναμε, τώρα τι γίνεται; μου τα μπερδεύεις. Κ. Έχεις δίκιο, αλλά να, ξέρεις, ίσως οι συνθήκες, ξέρεις τα κοινωνικά κριτήρια, η οροφή, η πίτα και άλλα πολλά καθορίζουν τη γενική θέση μέσα Μ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ!!! αυτά δεν έχουν σχέση με τη λογική, δεν έχουν σχέση με τη Μαθηματική σκέψη. Γιατί, γιατί αυτό. Κ...( έχει δίκιο ). Λοιπόν, ας διακόψουμε εδώ τη συζήτηση και να βρεθούμε να τα ξαναπούμε μια άλλη φορά, ώστε και θα έχεις ψάξει περισσότερο και θα έχεις σκεφθεί περισσότερο και θα έχεις καταλάβει περισσότερα. Μ. Λοιπόν την επόμενη φορά, γιατί δεν έχουμε ούτε χώρο, ούτε χρόνο, πιστεύω να τα πούμε αναλυτικότερα. Δε φαντάζομαι τώρα, που άρχισα να καταλαβαίνω, να με απογοητεύσεις! Κ. Όχι βέβαια. Πάντως κατάλαβες ότι τα μαθηματικά δεν είναι απλά και μόνο αριθμοί, σχήματα, πράξεις και σύμβολα. Είναι το "εργαλείο" που βοηθάει να καλ- λιεργήσεις τη σκέψη σου και δεν είναι απλά στείρα γνώση. Σε περιμένω στην επόμενη συνάντηση να τα πούμε. Ο Μ μπορεί να είναι μαθητής ή μαθηματικός ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο Ο Κ μπορεί να είναι οποιοδήποτε πρόσωπο διαφορετικό από τον Μ Χ. Κωνσταντίνου ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ (Όπως μας τα διηγήθηκαν καθηγητές του σχολείου μας) Στο μάθημα της Γεωγραφίας Καθηγήτρια: Σε ποιο νομό, παιδιά, είναι πρωτεύουσα η Πάτρα; Τάξη:.. Καθηγήτρια: Δε θυμάστε που πήγαμε πέρυσι εκδρομή στην Πάτρα; Τι ωραία περάσαμε στο οινοποιείο της Αχαΐα Κλάους.. Μαθητής: Κυρία, κυρία! Το βρήκα, το βρήκα! Η Πάτρα είναι πρωτεύουσα του νομού Κλάους!! 4

Αφιέρωμα στο Σχολείο μας σ αυτό το τεύχος και αποφασίσαμε να πάρουμε συνέντευξη από το διευθυντή μας κ. Αναστασόπουλο Γιατί αποφασίσατε να ακολουθήσετε αυτό το επάγγελμα; Κατ αρχήν, αν εννοείτε καθηγητής, μου άρεσε που ως φοιτητής βοηθούσα παιδιά στο διάβασμα και αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά. Επίσης κάποιοι καθηγητές από το Γυμνάσιο με ενέπνευσαν. Το είχατε από μικρός φανταστεί ότι θα γινόσασταν αυτό που γίνατε; Δηλαδή ωραίος άντρας; ( Γέλια ) Όχι δεν το είχα φανταστεί. Μικρός ήθελα να γίνω πιλότος, αστροναύτης και κάτι τέτοια επαγγέλματα που λίγο πολύ όλοι θέλουν να γίνουν όταν είναι μικροί. Είχατε εναλλακτικές λύσεις στην περίπτωση που δεν πετυχαίνατε στο επάγγελμα του καθηγητή; Αν δεν πετύχαινα ως καθηγητής δεν είχα σκεφτεί τι άλλο θα μπορούσα να κάνω. Δίνετε συχνά τιμωρίες; Και για ποια παραπτώματα; Αυτό εξαρτάται από τα παιδιά. Πάντως δε μου αρέσει να τιμωρώ και πολλές φορές στεναχωριέμαι με τις τιμωρίες. Αναγκάζομαι να τιμωρώ για να υπάρχει μια σχετική πειθαρχία. Τις περισσότερες φορές τιμωρούνται μαθητές γιατί παρέβησαν προκαθορισμένους κανόνες και προειδοποιήσεις π.χ. για κινητά, για τσακωμούς, για κουβέντα με εξωσχολικούς στα κάγκελα, για αυθάδεια μαθητή προς καθηγητή. Το τελευταίο είναι για μένα από τα πιο σοβαρά παραπτώματα. Δεν πρέπει να συμβαίνει γιατί αφ ενός ο μαθητής αποκτά μια συνήθεια, που δε θα του βγει αργότερα σε καλό και αφ ετέρου με τέτοια συμπεριφορά από τους μαθητές αποδιοργανώνεται το Σχολείο, το οποίο είναι μια κοινωνία στην οποία πρέπει να υπάρχουν κανόνες που να τους σέβονται όλοι. Δε λέω να μην υπερασπίζονται τον εαυτό τους αλλά να το κάνουν με τρόπο όχι προσβλητικό προς τους καθηγητές τους. Έχετε τιμωρήσει ποτέ μαθητή και το μετανιώσατε και ποια είναι η χειρότερη τιμωρία, που δώσατε, και για ποιο παράπτωμα; Ναι, όταν στέρησα τη δυνατότητα σε ένα μαθητή να λάβει μέρος στην 3ήμερη. Η τιμωρία αυτή απ ό,τι θυμάμαι ήταν για παράπτωμα, για το οποίο υπήρχε προειδοποίηση για αυτή την τιμωρία. Θυμάστε μαθητές παλιούς, που πέρασαν από τα χέρια σας; Γιατί; Βέβαια θυμάμαι. Μάλιστα θυμάμαι μεγάλη πλειοψηφία των μαθητών περασμένων ετών και χαίρομαι που μου μιλάνε στο δρόμο ή όπου αλλού τους βρίσκω και δεν κάνουν πως δε με βλέπουν. Ποια πιστεύετε ότι είναι τα χαρακτηριστικά της σημερινής νεολαίας; Διαφέρει από παλιές γενιές; Είναι επικίνδυνο να απαντήσω στην ερώτηση αυτή χωρίς να σκεφτώ πάρα πολύ, όμως θα πω ό,τι μου έρχεται αυθόρμητα στο μυαλό και ό,τι μου έχει μείνει σαν εντύπωση. Έχω τη γνώμη πως γνωρίζει πολλά πράγματα, πολύ περισσότερα από παλιότερες γενιές. Ασχολείται με πάρα πολλά αντικείμενα και όσοι από τους νέους μπορούν να τα αντιλαμβάνονται και να τα κατανοούν όλα εξελίσσονται σε σπουδαίες προσωπικότητες. Καταλαβαίνουν κοινωνικά θέματα, τα οποία πολύ λιγότερο αντιλαμβάνονταν οι παλιότερες γενιές. Για δυο προτερήματα έχω μια αμφιβολία, για το αν οι περισσότεροι από τους νέους έχουν λογική και συνέπεια. Βέβαια εγώ τους κρίνω στη νεανική τους ηλικία και επομένως σε λιγότερο σημαντικά θέματα. Ίσως αργότερα στα σπουδαία θέματα να αναπτύξουν σε μεγαλύτερο βαθμό τα παραπάνω. Πώς σας φαίνονται τα πράγματα στην παιδεία στις μέρες μας; Αποκτούν παιδεία όσοι ωριμάσουν πολύ γρήγορα και ανακαλύψουν τις πραγματικές αξίες νωρίς. Γνώσεις ικανές για τις απαιτήσεις της σημερινής κοινωνίας αποκτούν όσοι έχουν παραπάνω εξυπνάδα, θέληση και βοήθεια. Αν μπορούσατε τι θα αλλάζατε στην ελληνική παιδεία; Εκτός από τα παιδιά; Αύξηση των ωρών παρουσίας μαθητών και εκπαιδευτικών στο Σχολείο, ώστε να μη χρειάζονται υπερβολικό διάβασμα στο σπίτι, αύξηση μερικών διαλειμμάτων, αύξηση των αμοιβών των εκπαιδευτικών, ελάττωση της ύλης υπέρ της ανάπτυξης κριτικής ικανότητας των μαθητών, διορισμός φύλακα, επιστάτη και νοσηλευτικού προσωπικού και κατασκευή κλειστού γυμναστηρίου σε κάθε Σχολείο. 5

Γ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ ια να θυμηθούν οι παλιοί αλλά και για να μάθουν (και να εκτιμήσουν κάποια πράγματα) οι νεότεροι πήραμε συνέντευξη από τον παππού και τη μαμά δυο μαθητών του σχολείου μας, σχετικά με το σχολείο και τη σχολική ζωή τους. Συνέντευξη από τον παππού -Στην εποχή σας πήγαιναν στο σχολείο όλα τα παιδιά; -Το δημοτικό το βγάζανε αλλά μετά λόγω φτώχειας πήγαιναν για δουλειά και πολλά πήγαιναν νυχτερινές σχολές για Γυμνάσιο. -Αυτά, που δεν πήγαιναν, πώς περνούσαν το χρόνο τους; -Πήγαιναν για δουλειά σε διάφορες βοηθητικές εργασίες. - Μέχρι ποια τάξη πήγαιναν τα παιδιά στο σχολείο; -Το Δημοτικό το βγάζανε αλλά το Γυμνάσιο όχι όλο. -Πότε συνήθως σταματούσαν την εκπαίδευσή τους; -Τα περισσότερα παιδιά τελείωναν το Δημοτικό. -Τα κορίτσια ή τα αγόρια πήγαιναν πιο συχνά στο σχολείο; -Τα αγόρια κυρίως. Ακόμα και τα καλύτερα κορίτσια δεν έφταναν στο Γυμνάσιο. -Τα σχολεία ήταν μεικτά ή όχι; -Το Δημοτικό ήταν μεικτό. Το Γυμνάσιο αρρένων - θηλέων. -Ποιο ωράριο ακολουθούσαν; -Δημοτικό πρωί 8:00 με 13:00 και απόγευμα 17:00-19:00. -Η ενδυμασία σας ήταν συγκεκριμένη; (πχ ποδιά) Τα κορίτσια φόραγαν ποδιά, τ αγόρια δεν είχαν ιδιαίτερη ενδυμασία. -Ποια η σχέση σας με τους καθηγητές; -Υπήρχε υπακοή είτε από φόβο είτε από σεβασμό. Οι σχέσεις δεν ήταν φιλικές. -Υπήρχαν συχνά τιμωρίες; Αν ναι γιατί; -Τιμωρίες υπήρχαν ή για απειθαρχία ή για υλικές ζημιές. -Ποια ήταν η κατάσταση του κτιρίου; -Η πρώτη τάξη ήταν μέχρι και 80 παιδιά. Σπασμένα τζάμια, χωρίς θέρμανση. Στα χωριά ζήταγαν από κάθε παιδί ένα καυσόξυλο για τη σόμπα. 6

Συνέντευξη από τη μαμά -Στην εποχή σας πήγαιναν στο σχολείο όλα τα παιδιά; -Ναι, όλα. -Αυτά, που δεν πήγαιναν, πώς περνούσαν το χρόνο τους; -Με παιχνίδι ή δουλεύοντας με τους γονείς τους. -Μέχρι ποια τάξη πήγαιναν τα παιδιά στο σχολείο; -Στην επαρχία, τα περισσότερα παιδιά πήγαιναν μέχρι 6 η Δημοτικού. Πολύ λίγα συνέχιζαν το Γυμνάσιο. -Πότε συνήθως σταματούσαν την εκπαίδευσή τους; -Όπως είπα πριν, τα περισσότερα παιδιά πήγαιναν μέχρι δημοτικό, διότι υπήρχε οικονομικό πρόβλημα στα περισσότερα σπίτια. Αρκετά παιδιά όμως συνέχιζαν την εκπαίδευσή τους. -Τα κορίτσια ή τα αγόρια πήγαιναν πιο συχνά στο σχολείο; -Και τα δυο, γιατί ήταν υποχρεωτικό το σχολείο. -Ποιο ωράριο ακολουθούσαν; -Υπήρχαν 2 ωράρια. Ήταν το πρωινό, που ξεκινούσε από τις 8:15 μέχρι τις 13:30, υπήρχε και το απογευματινό, που ξεκινούσε από τις 2:00 μέχρι και τις 6:30. -Τα σχολεία ήταν μεικτά ή όχι; -Ήταν μεικτά. -Η ενδυμασία σας ήταν συγκεκριμένη; (πχ ποδιά) -Βέβαια τα κορίτσια φορούσαν μπλε ποδιά με άσπρο γιακά, άσπρη κάλτσα με αθλητικό παπούτσι και στο κεφάλι άσπρη με μπλε κορδέλα. Τα αγόρια φορούσαν άσπρο πουκάμισο, μπλε παντελόνι και μπλε πουλόβερ. Φορούσαμε φόρμες μόνο στη Γυμναστική. Η ενδυμασία μας ήταν υποχρεωτική. Εάν δε φορούσαμε ποδιά, δε μας άφηναν να μπούμε στο σχολείο. Επίσης μας έκαναν έλεγχο στο κεφάλι για ψείρες, στα νύχια αν ήταν κομμένα και καθαρά και αν τα ρούχα μας ήταν σιδερωμένα, πλυμένα και καθαρά. -Ποια η σχέση σας με τους καθηγητές; -Η σχέση μας με τους καθηγητές ήταν αρκετά τυπική. Ήταν αυταρχικοί, με αυστηρό ύφος οι καθηγητές μας. Τις περισσότερες φορές τρώγαμε και λίγο ξύλο. Ποτέ δεν κάναμε πλάκα μέσα στο μάθημα και ποτέ δεν τους είδαμε να χαμογελούν. -Υπήρχαν συχνά τιμωρίες; Αν ναι γιατί; -Φυσικά! Μας έδιναν τιμωρίες όταν τα παιδιά έβριζαν, αργούσαν να έρθουν στο μάθημα ή στην προσευχή, όταν μάλωναν μεταξύ τους και όταν έρχονταν άγραφα. -Ποια ήταν η κατάσταση του κτιρίου; -Σε σχέση με τη σημερινή εποχή ήταν πολύ διαφορετική. Το σχολείο μου ήταν αρκετά μεγάλο, έτσι όλα τα παιδιά σε κάθε τάξη ήταν μαζεμένα και κοντά το ένα με το άλλο. Για θέρμανση είχαμε ξυλόσομπες και τα ξύλα τα φέρναμε από το σπίτι μας και τα βάζαμε στην αποθήκη. Επίσης ήταν υποχρεωτικό εμείς να κουβαλάμε τα ξύλα, να τα δίνουμε στους καθηγητές και αυτοί να ανάβουν τη σόμπα. 7

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ 8

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ 9

Το σχολείο των ονείρων μου είναι προϊόν «αχαλίνωτης φαντασίας». Δεν υπάρχει ούτε θα υπάρξει στο μέλλον της άμεσης Ελληνικής πραγματικότητας. Γιατί; Μα διότι προϋποθέτει τα αυτονόητα και τα αυτονόητα είναι αδιανόητα στον παρακμιακό «τεχνολογικά εξελιγμένο Μεσαίωνα», που ζούμε! Στο σχολείο των ονείρων μου οι καθηγητές επέλεξαν να διδάσκουν από μεράκι, από αγάπη και ενδιαφέρον για τα παιδιά και με επίγνωση της σοβαρότητας του λειτουργήματός τους ως διαμορφωτές των διαχειριστών του μέλλοντος. Δε βρέθηκαν εκεί κατά τύχη ούτε εξαιτίας μιας λανθασμένης συμπλήρωσης του μηχανογραφικού. Δεν προσπάθησαν μόνο να αποφύγουν το φάντασμα της ανεργίας. Δεν επεδίωξαν μόνο την μονιμότητα του δημοσίου υπαλλήλου. Χαίρουν της εκτίμησης και της αναγνώρισης, που τους αξίζει, τόσο από την κοινωνία όσο και από το Υπουργείο Παιδείας και αμείβονται αξιοπρεπώς και ανάλογα με τη σοβαρότητα της δουλειάς, που κάνουν. Δεν υποχρεώνονται σε διπλή και τριπλή δουλειά το απόγευμα για να τα βγάζουν πέρα. Έχουν χρόνο να προετοιμάσουν το μάθημά τους και τα διδακτικά τους εργαλεία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Επιμορφώνονται συχνά γιατί σ ένα κόσμο ραγδαίων εξελίξεων είναι τουλάχιστον ντροπή ν αναμασάμε παρωχημένες γνώσεις που μάθαμε 30 χρόνια πριν και μάλιστα με την ίδια απαράδεκτη από «καθέδρας» διάλεξη! Στο σχολείο των ονείρων μου οι μαθητές προσέρχονται με χαρά και με τη δική τους ελεύθερη θέληση. Δεν έρχονται γιατί είναι υποχρεωμένοι από τον νόμο, ούτε γιατί ο μπαμπάς τους απειλεί ότι θα τους κόψει το χαρτζιλίκι, ούτε γιατί τους κυνηγάει η μαμά τους με την παντόφλα κάθε πρωί γκρινιάζοντας! Δεν έρχονται γιατί προσδοκούν ανταμοιβές! (Πάρε πουλάκι μου καλούς βαθμούς κι εγώ θα σου πάρω καινούργιο κινητό και εκείνο το σινιέ ρουχαλάκι, που κοστίζει όσο ένα μηνιάτικο. Θα σε αφήσω να πας και στο πάρτι και να έλθεις ό,τι ώρα θέλεις!). Δεν έρχονται μόνο και μόνο γιατί στο μακρινό, ομιχλώδες μέλλον θα εξασφαλίσουν (!;) μια καλή δουλειά. Διαβάζουν τα μαθήματά τους γιατί αναγνωρίζουν την ανεκτίμητη αξία της γνώσης και απολαμβάνουν την ικανοποίηση να γίνονται κάθε μέρα καλύτεροι. Δεν... «πασαλείβουν» για να τελειώνουν με τους «μπελάδες» μια ώρα ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ νωρίτερα, δεν εφευρίσκουν απίθανες δικαιολογίες για να κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους (πιστεύοντας ότι εξαπατούν απλώς τους γονείς και τους δασκάλους τους), χαραμίζοντας πολύτιμο χρόνο από τα πιο όμορφα και δημιουργικά χρόνια της ζωής τους. Δε διαβάζουν (ή αντιγράφουν) μόνο για να πάρουν καλούς βαθμούς ή για να μη μείνουν στην ίδια τάξη. Δε θεωρούν το σχολείο «συμπλήρωμα» του φροντιστηρίου και αναγκαίο κακό. Δε χρειάζονται καν φροντιστήριο γιατί λειτουργούν τμήματα ενισχυτικής διδασκαλίας για κάθε τους ανάγκη. Τα ξενόγλωσσα παιδιά μαθαίνουν πρώτα την Ελληνική γλώσσα σε τμήματα υποδοχής και εντάσσονται στο κανονικό πρόγραμμα όταν είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν μεγαλύτερες προκλήσεις. Δεν τα περνάμε άρον - άρον ως διετείς στην άλλη τάξη έχοντας πλήρη συνείδηση ότι δεν ξέρουν να γράψουν ούτε το όνομά τους, πράγμα που θα τους κάνει ακόμη δυσκολότερη την ούτως ή άλλως δύσκολη ζωή σε ξένη χώρα. Στο σχολείο των ονείρων μου δεν υπάρχουν βαθμοί και μάλιστα «πλαστοί», γιατί οι μαθητές δε χρειάζονται εκβιασμό αλλά ούτε επιβράβευση στα χαρτιά. Η τεχνική «καρότο και μαστίγιο» περιορίζεται στην εκπαίδευση των αλόγων, όχι των παιδιών! Τα απολυτήριά τους έχουν αξία γιατί βεβαιώνουν τις ικανότητες του κατόχου τους. Δε δημιουργούμε πια στρατιές λειτουργικά αναλφάβητων με απολυτήριο Λυκείου. Στο σχολείο των ονείρων μου δεν υπάρχουν τιμωρίες γιατί ο καθένας αναγνωρίζει πως ο άνθρωπος, ως το μόνο πλάσμα της δημιουργίας, που διαθέτει λογική, χρειάζεται μόνο την πειθώ της γλώσσας για να λύνει διαφορές και προβλήματα. Ο καθένας αυτοπεριορίζεται ώστε να μην ενοχλεί τους γύρω του. Λειτουργεί ως μέλος μιας ομάδας με συνεργατικό όχι ανταγωνιστικό πνεύμα. Δέχεται τη διαφορετικότητα των συμμαθητών του: του φύλου, της γλώσσας, της θρησκείας, της καταγωγής, του χρώματός τους. Προσπαθεί η διαφορετικότητα αυτή να γίνει ευκαιρία για γνώση και εμπειρία, όχι αιτία προσβολών, λεκτικής βίας και ανόητων «κοκορομαχιών». Κάθε παιδί σέβεται το χώρο του σχολείου σαν να ήταν το σπίτι του. Δε γράφει στα θρανία και τους τοίχους, δεν κολλάει τις τσίχλες όπου να ναι, δε γεμίζει το προαύλιο πεταμένα χαρτιά και κουτάκια αναψυκτικών, δε σπάζει τα τζάμια, τα κάδρα, τα 10

ντουλαπάκια, τουλάχιστον όχι από πρόθεση. Χτίζει, δεν γκρεμίζει! Δημιουργεί, δεν καταστρέφει! Στο σχολείο των ονείρων μου οι μεγαλύτεροι μαθητές είναι τόσο ώριμοι και συνειδητοποιημένοι ώστε η παρακολούθηση των μαθημάτων δεν είναι υποχρεωτική με βάση ένα άκαμπτο αναλυτικό πρόγραμμα. Ο καθένας διαλέγει τι θα παρακολουθήσει και από ποιόν καθηγητή σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα, τις ικανότητες, τις επιδιώξεις του και τις συμπάθειές του. Οι τάξεις είναι για όλους χώροι χαράς, όχι κελιά φυλακών, όπου πρέπει ο ένας κρατούμενος να ανέχεται τον άλλο. Τα παιδιά αναγνωρίζουν τους καθηγητές ως φίλους και τους αντιμετωπίζουν ως συνεργάτες και καθοδηγητές, όχι σαν αντιπάλους, δεσμοφύλακες ή θηριοδαμαστές. Στο σχολείο των ονείρων μου δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ κυρίων και δευτερευόντων μαθημάτων ούτε στους τύπους, ούτε στην ουσία. Η Μουσική, τα Καλλιτεχνικά, το Θέατρο είναι ισότιμα μαθήματα με τα Φιλολογικά, τα Μαθηματικά, τη Φυσικοχημεία, καθώς όλοι αναγνωρίζουν πως Παιδεία δεν είναι μόνο η Εκπαίδευση αλλά και η Καλλιέργεια, που αυτά προσφέρουν. Μορφωμένος θα έπρεπε να σημαίνει κατ ανάγκη και καλλιεργημένος άνθρωπος. Στις μέρες μας, βέβαια, έχει καταλήξει να σημαίνει απλώς εξειδικευμένος. Η Γυμναστική δεν αντιμετωπίζεται ως κενό, ούτε ως ευκαιρία να μαζέψουμε εύκολους βαθμούς, αλλά ως άσκηση σώματος και πνεύματος κατά το ρητό «νους υγιής εν σώματι υγιεί». Τα αθλήματα διδάσκουν πειθαρχία, τήρηση κανόνων, υποταγή του εγωισμού στην ομάδα, ανάληψη ευθυνών. Δείχνουν έμπρακτα την αξία της προσπάθειας μέσω των προπονήσεων, την αποτελεσματικότητα της επιμονής, την προσήλωση και πίστη στον τελικό σκοπό, αλλά συγχρόνως αποζημιώνουν σχετικά γρήγορα με την αναμενόμενη επιτυχία. Στο σχολείο των ονείρων μου τα μαθήματα γίνονται στο φυσικό τους χώρο, με τη μορφή δραστηριοτήτων: η Ιστορία στο αναγνωστήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης ή στα Μουσεία, η Φυτολογία στον κήπο ή το δάσος, η Ζωολογία στο ζωολογικό κήπο ή στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας, η Αστρονομία στο Αστεροσκοπείο ή στο Πλανητάριο κ.ο.κ. Προϋποθέτουν την ενεργητική συμμετοχή των μαθητών, την αυτενέργεια, την έρευνα, την κρίση, την πρωτοβουλία, την αξιολόγηση, όλα όσα συνθέτουν τη βιωματική μάθηση συνδυασμένη με το παιχνίδι και την ευχαρίστηση, που απορρέει απ αυτό. Η ρουτίνα, η επανάληψη της επανάληψης, η ανία και η πλήξη δεν έχουν θέση στο σχολείο των ονείρων μου. Κάπως έτσι ήθελα το σχολείο μου ως μαθήτρια. Δεν άλλαξα γνώμη από τότε παρ ότι έχουν περάσει δεκαετίες εμπειριών, που άλλαξαν πολλές μου πεποιθήσεις. Μόνο που τώρα, όπως και τότε, εξακολουθώ να πάσχω από αθεράπευτο και ανεδαφικό ρομαντισμό. Μόνο που τώρα, όπως και τότε, εξακολουθώ να έχω μεγάλη φαντασία! Δε νομίζετε; Φιλαρέτη Καλομενίδου ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ (Όπως μας τα διηγήθηκαν καθηγητές του σχολείου μας) Στο μάθημα της γλώσσας Καθηγήτρια: (Ελαφρώς εκνευρισμένη από την απροσεξία της τάξης και αφού έχει επαναλάβει δέκα φορές το ίδιο πράγμα) ο νοών νοήτω.. Μαθητής: (Με ύφος έκπληκτο και γεμάτο θαυμασμό) Ώστε μιλάτε και Γιαπωνέζικα κυρία! Στο μάθημα της Βιολογίας Καθηγήτρια: Πες μας παιδί μου ένα φυτό μονοκοτυλήδονο. Μαθητής :.. Καθηγήτρια: Έλα, εύκολο είναι.για σκέψου Τι τρώμε το καλοκαίρι κάνοντας βόλτες το βραδάκι στην παραλία; Μαθητής: Καθηγήτρια:..Που το ψήνουν στην άκρη του δρόμου... Μαθητής: (Πετάγεται από το θρανίο του με θριαμβευτικό ύφος ) Το σουβλάκι κυρία! 11

Ας δούμε τώρα τι απάντησαν οι μαθητές του Σχολείου μας σε ένα ερωτηματολόγιο σχετικό με το Σχολείο μας. ΣΥΝΟΛΟ ΜΑΘΗΤΩΝ :161 (ΑΓΟΡΙΑ : 83, ΚΟΡΙΤΣΙΑ : 78) Θα πήγαινες σχολείο αν δε στο επέβαλλε κανείς; ΝΑΙ ΌΧΙ Α 40 15 50 Β 40 11 40 Γ 4041 14 ΣΥΝΟ 121 40 30 40 41 20 10 15 11 14 0 Α Β Γ ΝΑΙ 40 40 41 ΌΧΙ 15 11 14 25% 1 στους 4 μαθητές έρχεται στο Σχολείο επειδή του το επιβάλλουν. 75% ΝΑΙ ΌΧΙ Ανάφερε 3 αγαπημένα σου μαθήματα. Α ΤΑΞΗ Β ΤΑΞΗ Γ ΤΑΞΗ 1. ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ 1. ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ 1. ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ 2. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ 2. ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ 2. ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ 3. ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ 3. ΧΗΜΕΙΑ 3. ΜΟΥΣΙΚΗ Ανάφερε 3 μαθήματα που δε θα ήθελες να υπάρχουν στο πρόγραμμα. Α ΤΑΞΗ Β ΤΑΞΗ Γ ΤΑΞΗ 1. ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ 1. ΓΑΛΛΙΚΑ 1. ΑΡΧΑΙΑ 2. ΒΙΟΛΟΓΙΑ 2. ΑΡΧΑΙΑ 2. ΦΥΣΙΚΗ 3. ΑΡΧΑΙΑ 3. ΙΣΤΟΡΙΑ 3. ΙΣΤΟΡΙΑ Σε εξυπηρετεί ο τρόπος λειτουργίας του σχολείου με τη χρήση προσωπικών ντουλαπιών; (Πρόγραμμα ΣΕΠΠΕ-αναδιάταξη αιθουσών) ΝΑΙ ΌΧΙ 149 12 7% ΝΑΙ ΌΧΙ 93% Τελικά είναι ωραίο να έχεις το ντουλαπάκι σου! Παρόλο, που αρκετοί δείχνουν τη δύναμή τους πάνω στα ντουλαπάκια και μερικοί άλλοι τις ακροβατικές τους ικανότητες σκαρφαλώνοντας σε αυτά. 12

Ποιος θεωρείς ότι είναι ο πιο ωραίος χώρος του σχολείου; Όλες οι τάξεις συμφωνούν ότι ο πιο ωραίος χώρος του Σχολείου είναι το προαύλιο. (Κάποιος δεν έχει όρεξη για μάθημα!!!) Και ποιον θεωρείς χειρότερο; Επίσης όλες οι τάξεις συμφωνούν ότι ο χειρότερος χώρος του Σχολείου είναι οι τουαλέτες. (Αφού όλους μας ενοχλεί, μήπως αν προσέξουμε όλοι μας την καθαριότητα του συγκεκριμένου χώρου γίνουν τα πράγματα κάπως καλύτερα;) Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι, τι θα ήταν αυτό; Λογικό είναι οι περισσότεροι να θέλουν να αλλάξουν τις τουαλέτες, αφού τις θεωρούν το χειρότερο μέρος του Σχολείου Τι θα θέλατε ακόμα να υπάρχει στο Σχολείο; κλειστ ό γυμναστ ηχοπετά- 134 140 ήριο πισίνα 120σματα φύλακας 109 άλλο 134 109 49 36 17 100 Τι θα θέλατε να μην υπάρχει στο Σχολείο; σκου πίδια πετα μένα κάτω 80 60 40 20 0 κλειστό γυμναστήριο 134 πισίνα 109 ηχοπετάσματα 49 φύλακας 36 άλλο 17 150 επιγραφές 124 κεραίες σε θρανία113 κινητής και τοίχους 100 113 124 51 50 0 σκουπίδια πεταμένα κάτω κεραίες κινητής επιγραφές σε θρανία και τοίχους 1 113 124 51 1 51 49 36 17 Αφού το αγαπημένο μας μάθημα είναι η Γυμναστική λογικό δεν είναι να θέλουμε κλειστό γυμναστήριο και πισίνα; Βέβαια μας ενοχλεί και ο θόρυβος από το δρόμο γι' αυτό θέλουμε ηχοπετάσματα αλλά και ένας σχολικός φύλακας δε θα ήταν άσχημη ιδέα! Οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας πρέπει να φύγουν!!! Συμφωνούμε όλοι σε αυτό. Γιατί πετάμε σκουπίδια κάτω και γράφουμε σε θρανία και τοίχους αφού μας ενοχλεί;;;;;;;;;;;;;;;; 13

Τριήμερη εκδρομή 3 ου Γυμνασίου Αιγάλεω Καλαμπάκα - Μετέωρα - Ελάτη - Περτούλι- Λίμνη Πλαστήρα Έχει περάσει ένας μήνας και κάτι ψιλά από την τριήμερη, μα ακόμα ακούμε φράσεις- κλειδιά, like: «Αχ και να ήμουν στο Famissi», «Χθες ονειρεύτηκα ότι ήμασταν στο Famissi/ στην τριήμερη» και άλλα, που όπως και να το κάνουμε μας θυμίζουν αυτές τις τρεις ημέρες... Που καλώς ή κακώς μας έμεινε αξέχαστη και χαράχτηκε στην μνήμη... Dream Team συνοδείας: κύριος Αναστασόπουλος, κύριος «Ψηλός» (για τους αδαείς Χατζημηνάς), κυρία Παπανικολάου, κυρία Αρβανίτη, κυρία Παπαδημητρίου και επειδή στους 5 ο ένας πάει δώρο, extra bonus ήρθε και ο κύριος Μπίρμπας. Ημέρα 1 η Πρωί/Μεσημέρι τίτλος: Τα πισωγυρίσματα, οι άπιαστες στάσεις και κάτι άδεια στομαχάκια... Κατά τις 5:30 της 16 ης Μαρτίου, βρεθήκαμε συγκεντρωμένοι (και αγουροξυπνημένοι) έξω από το σχολείο. Τα παιδιά, οι γονείς και οι συνοδοί αποτελούσαν έναν όχλο, με ουκ ολίγες βαλίτσες διασκορπισμένες στο πεζοδρόμιο και στοιβαγμένες (από κάτι αγορίστικα χέρια... Ψευτοgentlemen μην νομίζετε...) στο πούλμαν. Αξιοσημείωτη είναι η ομιλητικότητα μας, για μία τόσο πρωινή ώρα... Αλλά αν δεν μιλάμε εμείς συνέχεια που κελαρύζουμε σαν τρεχούμενο νερό (μην παρεξηγείτε τις φράσεις... την είδαμε... «Αρνάκι άσπρο και παχύ.. κτλ...») Μπαίνουμε στο πούλμαν και αντικρίζουμε από τα παράθυρα κάτι γονείς να χαιρετάνε... Τι να σου κάνει κι αυτή η μανούλα; Να της πεις την αλήθεια και να την πληγώσεις;;;; (βλ. Αλήθεια δεν είσαι η προτεραιότητά μου μανούλα... τώρα δε σε χρειάζομαι...) Μέσα στο πούλμαν, αρκετοί ήταν αυτοί, που άνετα θα μπορούσαν να αρκεστούν σε ένα walkman και σε ένα ζεστό φουτεράκι... Και ήλπιζαν να κοιμηθούν... Αυτό φυσικά δε συνέβη αφού η υπερένταση όλων για αυτή την εκδρομή υπερνικούσε την ανάγκη για ύπνο! Η αγωνία και το κέφι στα πρόσωπα όλων! Οι καθηγητές πιο ευχάριστοι από ποτέ και τα πειράγματα θεωρούνταν δεδομένα! (μην νομίζετε... αυτοί χειρότεροι ήταν από εμάς! Πιο πολύ μας πείραζαν αυτοί παρά εμείς!) Η ώρα πέρασε... Οκ, τριήμερη, ευχάριστη ατμόσφαιρα, πλάκες, φίλοι και καθηγητές γίνονται ένα αλλά... πεινάσαμε!!! «Πότε κάνουμε στάση;» «Σε λίγο!»απαντούσαν ο Χατζημηνάς και η Παπανικολάου. Μετά από κανένα τέταρτο... «Αμάν! Πότε κάνουμε στάση;» «Σε λίγο μωρέ! Όλοι τώρα κατουρηθήκατε και πεινάσατε! Ολόκληρα γαϊδούρια δεν μπορείτε να κρατηθείτε;;;» Παπανικολάου Αυτό συνεχίστηκε για πολλή ώρα... Έγιναν μερικές στάσεις που παρά τη μικρή τους διάρκεια για κάποιους χαρακτηρίστηκαν ως... σωτήριες... Συνεχίζοντας, φτάνουμε στο φράγμα της Λίμνης Πλαστήρα. Το θέαμα απλά εκπληκτικό! Πήγαμε και δώσαμε και ζωντάνια αφού δεν υπήρχε (σχεδόν) ψυχή! Με το που μπήκαμε στο πούλμαν, λόγω οικτρής πείνας, ξεκινήσαμε συνθήματα!!! (Πεινάμε, πεινάμε, θέλουμε να φάμε κτλ...) Και ναι! Έγινε η Ανάσταση!!! Φτάσαμε σε μια ταβερνούλα, που βρισκόταν δίπλα στη λίμνη... Επιδοθήκαμε στο... φαΐ... Μόλις φάγαμε, κατεβήκαμε και είδαμε τη λίμνη... Απόγευμα/Βράδυ τίτλος: Η άφιξη, η μικρή απογοήτευση και τα τηλέφωνα!!! Μετά από διαδρομή κάποιων ωρών, βλέπουμε μια ταμπέλα «Famissi Eden 100m» Εκεί ήταν που τρελαθήκαμε!!! Όλοι αρχίσαμε να μαζευόμαστε, να βάζουμε μπουφάν, να χώνουμε όπως όπως τα σκουπίδια μας στις σακούλες και να ετοιμαζόμαστε για την άφιξη στο πολυαναμενόμενο ξενοδοχείο... Ένας πανικός επικράτησε ώσπου να πάρουμε τις βαλίτσες αλλά καταπραΰνθηκε με το που κρατήσαμε τα κλειδιά των δωματίων στα χέρια μας... Σαν τρελά, ανεβοκατεβαίναμε σκάλες, χοροπηδούσαμε στα κρεβάτια και μπαινοβγαίναμε στα δωμάτια άλλων... Ανοίγαμε μπαλκονόπορτες και μιλούσαμε με τους διπλανούς, σαν να είχαμε να τους δούμε 20 χρόνια! Όλοι είχαμε ένα χαμόγελο 5χρονου που παίρνει καινούριο αυτοκινητάκι!!! «Στις δέκα κάτω για βραδινό... Και θα σας ενημερώσουμε σε λίγο για το μετά...» Φάγαμε και περιμέναμε με ανυπομονησία να μάθουμε το τι θα κάναμε το βράδυ. «Έχουμε κλείσει μια αίθουσα ξενοδοχείου για διασκέδαση...» Δυστυχώς, μείναμε με τη χαρά στο χέρι, γιατί ήταν μια μικρή απογοήτευση η αίθουσα, το περιβάλλον και η όλη ατμόσφαιρα.. Ίσως φταίξαμε και εμείς... Μετά από τέτοια μέρα, θες κάτι «έτοιμο» για να διασκεδάσεις... Ίσως αν ήμασταν ξεκούραστοι θα βρίσκαμε τον τρόπο να περάσουμε καλά... Γυρνάμε στο ξενοδοχείο, περιμένοντας να περάσει βαρετά το βράδυ... Αμ, δε! Τα τηλέφωνα πήραν φωτιά!!! «Πάρε το 123! Όχι το 105! Μάλλον δεν παίρνεις το 104;;;»και μέχρι να αποφασίσουμε ποιον θα καλέσουμε το τηλέφωνο είχε ήδη χτυπήσει...»

Πρωταγωνιστής της βραδιάς των τηλεφώνων Διονύσιος Σιδηροκαστρίτης!!!(για περισσότερες πληροφορίες ρωτήστε την κυρία Παπανικολάου...) Μπορώ να πω ότι και τα τηλέφωνα διασκεδαστικά ήταν!!! Ημέρα 2 η Πρωί/Μεσημέρι τίτλος: Ένα χιονοδρομικό χωρίς χιόνι Κατά τις εννιά, όλοι ήμασταν στο πόδι! Πήραμε ένα βιαστικό πρωινό και ήμασταν έτοιμοι και οπλισμένοι για τα χιόνια, που θα πηγαίναμε, και για τα οποία έπρεπε να κουβαλήσουμε χοντρά μπουφάν... Μετά από μια φυσιολογική διαδρομή (με βάση τα δεδομένα της διαδρομής της προηγούμενης ημέρας) ανακαλύψαμε ότι το χιονοδρομικό μόνο χιονοδρομικό δεν ήταν! Απογοητευτήκαμε και μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας και κινήσαμε για την Ελάτη, όπου και κάτσαμε για μεσημέρι... Ήταν ένα πραγματικά πανέμορφο μέρος! Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο κατά τις τέσσερις αλλά ήμασταν στην πρίζα γιατί μόλις πληροφορηθήκαμε ότι μπορεί να πηγαίναμε σε club το βράδυ! Πανικός, χαμός και αγωνία αλλά όλα καταστάληκαν από τις δυνάμεις «Παπανικολάου Α.Ε.» «Όλοι στα δωμάτια, έρχομαι για αστυνόμευση!» Για την αστυνόμευση ήμασταν μέσα, για την υπόλοιπη όμως ώρα... αμφιβάλλω... Από το ένα δωμάτιο στο άλλο τρέχαμε! Η φασαρία κυριαρχεί όπως και τα νεύρα όχι μόνο στους καθηγητές αλλά και στον ρεσεψιονίστ (βλ. Παρακάτω «ούτε για ασσσσστείο») Ημέρα 2 η Απόγευμα/βράδυ Τίτλος: Ανάσταση! Ξεσαλώσαμε! Αφού η είδηση για το club εξακριβώθηκε και η απάντηση ήταν θετική, όλοι κατεβήκαμε για βραδινό και μετά τρέχοντας ανεβήκαμε πάνω να ετοιμαστούμε και να φύγουμε! Προορισμός: Monkey Οι περισσότεροί μας δεν κάτσαμε ούτε λεπτό κάτω! Η miss Puff και η κυρία Παπαδημητρίου κάνανε τις περιπολίες στο club αν και δεν μπορώ να πω ότι πέρασαν και άσχημα... (Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τη διεύθυνση... Κάτι ξέρω και το λέω...) Εκτός αυτού, εκείνη την ημέρα η Γεωργία Ματθαίου, η Έρη Μπουγατσατζή και ο Ραφαέλο Λάζε είχαν γενέθλια! Μια γλυκιά τούρτα και πολλές ευχές τους περίμεναν από το 3 ο Γυμνάσιο. Ο χορός συνεχίστηκε έως τελικής πτώσεως... Μετά από μια τέτοια μέρα θα πέφταμε ξεροί! Tip της βραδιάς: Μόλις μπήκαμε μέσα, όλο το μαγαζί ήταν γεμάτο από ένα Γυμνάσιο της Γλυφάδας... Και για να μαθαίνουν και οι νεότεροι, όχι μόνο τους κάναμε να μαζευτούν σαν βρεγμένες γάτες, καταφέραμε και να τους διώξουμε καθώς σιγά σιγά τα τραπέζια καταλαμβάνονταν από... Αιγαλιώτες... Στο ξενοδοχείο, άλλοι γύρισαν πεθαμένοι και άλλοι μες στην όρεξη για τηλέφωνα! (δεν επαναλαμβάνω ποιος ήταν ο πρωταγωνιστής...) Μέχρι τότε όμως ένα άλλο ξεκαρδιστικό επεισόδιο περίμενε στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου... Όταν μπήκαμε μέσα, οι μισοί ήθελαν τα κλειδιά τους και οι άλλοι μισοί μπουκάλια με νερό από τα ψυγεία. Ο ρεσεψιονίστ ήταν ένας, εμείς 64 και έτσι αναφώνησε όλο οργή! «Εξξξξυπηρετώ μια κατάσσσστασσσση! Ούτε για ασσστείο! Δεν προλαβαίνω!» Πράγμα που μετά την special αναπαραγωγή του Διονύση μας έκανε όλους να αποκτούμε κοιλιακούς από τα γέλια... Τα τηλέφωνα συνεχίστηκαν και αυτό το βράδυ... Ημέρα 3 η Πρωί/Μεσημέρι/Βράδυ τίτλος: Οι Μονές και το τέλος μιας πολυαναμενόμενης τριήμερης Το πρωί ήμασταν όλοι σαν να μας πήγαιναν στην Ιερά εξέταση... Λες και θα βρίσκαμε τον μαρτυρικό θάνατο της Ιωάννας της Λορένης... (λέω εγώ τώρα...) Κατεβήκαμε κάτω για πρωινό και άκρα του τάφου σιωπή στην τραπεζαρία... Με αργό βηματισμό ανεβήκαμε πάνω, στριμώξαμε τα ρούχα στις βαλίτσες, (ο χειρότερος εφιάλτης των μανάδων!). Επιβιβαστήκαμε, φορτώσαμε τις βαλίτσες, καθίσαμε στις θέσεις ήσυχοι και αποχαιρετήσαμε το Famissi Σταθμός πρώτος: Μονές. Το θέαμα εξαιρετικό από τα Μετέωρα. Το τοπίο μαγευτικό. Σταματήσαμε στις Μονές. Άλλοι παρακολούθησαν και άλλοι όχι... Το tip πάντως της ημέρας ήταν οι φούστες- τραπεζομάντιλα από το «Μικρό σπίτι στο λιβάδι» που ήταν απαραίτητο να φορέσουμε τα κορίτσια... No comments. Βασικά, και στον παράδεισο να μας πήγαιναν και να μας έφερναν δεν θα μας ευχαριστούσαν γιατί ήταν η τελευταία μέρα όπως και να το κάνουμε... Μετά τις Μονές μπήκαμε στο πούλμαν και βγήκαμε στο δρόμο για την Καλαμπάκα... Εκεί κάτσαμε για μεσημέρι... Μετά βγήκαμε στον πηγεμό για την Αθήνα... Στο πούλμαν ε εντάξει κάπως έφτιαξε το κλίμα... Με λίγη μουσική και λίγες πλάκες πέρασε η ώρα και μαζί με την ώρα και η τριήμερη... Τώρα πια, μια ανάσα μακριά από τις εξετάσεις, θα ήθελα να το ξαναζούσα... Κωνσταντίνα

Εντυπώσεις από την εκδρομή: της Α και Β τάξης στο Ναύπλιο Την Παρασκευή 16 Μαρτίου η Α και η Β Τάξη του σχολείου μας πήγαν ημερήσια εκδρομή στο νομό Αργολίδας και συγκεκριμένα ακολουθήσαμε τη διαδρομή Μυκήνες-Κεφαλάρι-Ναύπλιο. Ξεκινήσαμε στις 8:00 με τα πούλμαν, ένα η πρώτη κι ένα η δευτέρα. Σταματήσαμε μετά τον Ισθμό της Κορίνθου σε μια καφετέρια για να ξεπιαστούμε και να φάμε κάτι. Στη συνέχεια πήγαμε στις Μυκήνες και στον θολωτό τάφο του Ατρέα. Απ έξω φαινόταν πολύ ωραίος αλλά για να δει κανείς την πραγματική του ομορφιά πρέπει να τον δει από μέσα. Όλα ήταν πανέμορφα αλλά το πιο εντυπωσιακό ήταν το χτίσιμο του θόλου και το ύψος του. Η μια πέτρα πάνω στην άλλη και όλες να οδηγούν στην κορυφή του θόλου. Ξαναμπήκαμε στο πούλμαν και συνεχίσαμε για Κεφαλάρι. Εκεί η διεύθυνση είχε κλείσει ταβέρνα για φαγητό. Το φαγητό, αν και λιτό (τυρί, σαλάτα, μπριζόλα, πατάτες), ήταν αρκετά καλό αλλά σε τραπέζι των αγοριών του Α3 βρήκαμε ξένη ύλη, την οποία απαξιώ να αναφέρω. Μετά το φαγητό ξαναμπήκαμε στο πούλμαν και συνεχίσαμε για Ναύπλιο, όπου αφού γυρίσαμε την πόλη φάγαμε κάτι σε μια καντίνα. Στο μεταξύ είχε αρχίσει να βραδιάζει κι έτσι μπήκαμε στο πούλμαν για να επιστρέψουμε. Μετά από πολλή ώρα σταματήσαμε σε ένα φαστφουντάδικο για 10 λεπτά και μετά, αφού φάγαμε και ήπιαμε ό,τι προλάβαμε, ξαναμπήκαμε στο πούλμαν και συνεχίσαμε το ταξίδι της επιστροφής. Επιστρέψαμε στο σχολείο στις 20:00. Σκορπιστήκαμε ο καθένας για το σπίτι του αφού ευχηθήκαμε καλό Σαββατοκύριακο. Για άλλη μια φορά περάσαμε πολύ ωραία κι ελπίζω να ξανακάνουμε τέτοιες εκδρομές. Γιάννης Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Ο Τ Η Τ Α ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ην Πέμπτη 19 Απριλίου επισκέφθηκε το σχολείο Τ μας ο κ. Ζώτος, υπεύθυνος του ΚΕΣΥΠ Αιγάλεω και μια συνεργάτης του, η κ. Παπαδοκωσταντάκη. Μας συμβούλεψαν μέσα σε ευρύτερα πλαίσια για τον επαγγελματικό προσανατολισμό μας. Μας έθεσαν κάποια ερωτήματα σύμφωνα με το πώς φανταζόμαστε το μέλλον μας και το επάγγελμα, που θέλουμε να ακολουθήσουμε. Συζητήσαμε, λύσαμε απορίες και εκφράσαμε την άποψή μας στο αν θα μπορούσαμε να εξασκήσουμε μια δουλειά, που θα μας παρείχε ένα καλό βιοτικό επίπεδο από ανάγκη ή μια άλλη με λιγότερο μισθό γιατί αυτό θα ήταν το όνειρό μας, αυτό, που πραγματικά θέλαμε. Τέλος, η κ. Παπαδοκωσταντάκη μας διηγήθηκε την πορεία της μέσα στον εκπαιδευτικό τομέα, που απ ό,τι φάνηκε, ήταν αξιοπρόσεχτη. Κατά τη γνώμη μου μας προσέφεραν μια πολύτιμη και χρήσιμη βοήθεια για το ποια θα πρέπει να είναι τα κριτήρια και ποιες οι προϋποθέσεις (αυτογνωσία, πληροφορίες κτλ.) για την επαγγελματική σταδιοδρομία μας. FOOTBALL CHAMPIONSHIP 2006-2007 Μετά από 113 θεαματικά, γεμάτα προσπάθεια goal φτάσαμε στον τελικό. Τα τμήματα που θα διεκδικήσουν το πρωτάθλημα είναι το Β 1 και το Γ 3. Η βαθμολογία των ομίλων είναι: Όμιλος 1 Όμιλος 2 Όμιλος 3 Α 1 : 0 Α 2 : 0 Α 3 : 3 Β 1 : 6 Γ 3 : 6 Β 3 : 6 Γ 2 : 3 Β 2 : 3 Γ 1 : 0 Τα αποτελέσματα του πρωταθλήματος είναι: Α 1 -Β 1 : 1-12 Α 2 -Γ 3 : 1-23 Α 3 -Β 3 : 0-2 Γ 2 -Β 1 : 4-5 Α 2 -Β 2 : 1-22 Γ 1 -Α 3 : 3-6 Γ 2 -Α 1 : 13-1 Β 2 -Γ 3 : 3-6 Γ 1 -Β 3 : 4-7 Δέσποινα Για την ημερομηνία του τελικού θα ενημερωθείτε σύντομα... Κίμωνας 14

Εντυπώσεις από την εκδρομή: της 3ήμερης της Γ τάξης Καλαμπάκα - Μετέωρα - Ελάτη - Περτούλι- Λίμνη Πλαστήρα Έχει περίπου περάσει ένας μήνας από την τριήμερη, μα ακόμα ακούμε φράσεις- κλειδιά, like: «Αχ και να ήμουν στο Famissi», «Χθες ονειρεύτηκα ότι ήμασταν στο Famissi/ στη τριήμερη» και άλλα που όπως και να το κάνουμε μας θυμίζουν αυτές τις τρεις ημέρες... Που καλώς ή κακώς μας έμεινε αξέχαστη και χαράχτηκε στην μνήμη... Dream Team συνοδείας: κύριος Αναστασόπουλος, κύριος «Ψηλός» (για τους αδαείς Χατζημηνάς, κυρία Παπανικολάου, κυρία Αρβανίτη, κυρία Παπαδημητρίου και επειδή στους 5 ο ένας πάει δώρο, extra bonus ήρθε και ο κύριος Μπίρμπας. Ημέρα 1 η Πρωί/Μεσημέρι τίτλος: Τα πισωγυρίσματα, οι άπιαστες στάσεις και κάτι άδεια στομαχάκια...μέχρι τη Λίμνη Πλαστήρα Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Ο Τ Η Τ Α Ημέρα 2 η Απόγευμα/βράδυ Τίτλος: Ανάσταση! Ξεσαλώσαμε! Ημέρα 3 η Πρωί/Μεσημέρι/Βράδυ τίτλος: Οι Μονές και το τέλος μιας πολυαναμενόμενης τριήμερης. και το περιβαλλοντικό κέντρο. Απόγευμα/Βράδυ τίτλος: Η άφιξη στο Ξενοδοχείο. Ημέρα 2 η Πρωί/Μεσημέρι τίτλος: Ένα χιονοδρομικό χωρίς χιόνι και η πανέμορφη Ελάτη. Τώρα πια, μια ανάσα μακριά από τις εξετάσεις, θα ήθελα να το ξαναζούσα... Εδώ και οι καθηγητές δεν άντεξαν μακριά μας! Η κυρία Παπαδημητρίου και η κυρία Αρβανίτη ήθελαν να ακούνε φωνές την ώρα που, κοιμόντουσαν στο σπίτι τους! Ε, εντάξει... Είμαστε και εμείς τα άτιμα... Αξιολάτρευτα!!! Περισσότερες πληροφορίες στο ένθετο της εφημερίδας μας. Κωνσταντίνα 15

Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Ο Τ Η Τ Α ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ Η συντακτική ομάδα της εφημερίδας μας δούλεψε πολύ εντατικά και έλαβε μέρος στο πρώτο αφιέρωμα για τον Μαθητικό Τύπο, παίρνοντας και έπαινο για την προσπάθεια αυτή και για του λόγου το αληθές και για να σοβαρευτούμε ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Μ ΠΑΣΧΑ - ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ 2007 ετά την εκδήλωση των Χριστουγέννων και την Αποκριάτικη, διοργανώθηκε με τη βοήθεια του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων η τρίτη στη σειρά εκδήλωση, «η Πασχαλινή». Για άλλη μια φορά ακούσαμε τα καλύτερα σχόλια. Η εκδήλωση του καλοκαιριού θα είναι κάπως διαφορετική από τις προηγούμενες. Θα σας ενημερώσουμε σύντομα. Κίμωνας 16

ΤΟΝ. ΚΑΚΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ Ή με άλλα λόγια: Το φαινόμενο του θερμοκηπίου και οι συνέπειές του στη ζωή μας Λέγαμε στο προηγούμενο τεύχος πώς δημιουργήθηκε το φαινόμενο του θερμοκηπίου και ποιες είναι οι συνέπειες του. Μένει να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να το περιορίσουμε στο ελάχιστο δυνατό. Αφού η αιτία του προβλήματος είναι τα καυσαέρια, κυρίως το CO2 και το CH4, η προφανής λύση είναι ο περιορισμός της εκπομπής τους. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; 1 ο.να περιορίσουμε παγκοσμίως τη χρήση του πετρελαίου ως μοναδικού καυσίμου. Η καύση του πετρελαίου παράγει πάρα πολλά καυσαέρια. Το ίδιο ισχύει και για τα προϊόντα του: μαζούτ, βενζίνη, ντίζελ κ.τ.λ. Και τι να χρησιμοποιήσουμε; ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ! Ηλιακή, αιολική, γεωθερμική, την κινητική ενέργεια των κυμάτων, ακόμη και την ενέργεια από την καύση βιομάζας. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές επιλογές. Πάρτε για παράδειγμα την ηλιακή ενέργεια. Ο ήλιος είναι μια ανεξάντλητη, τεράστια και δωρεάν πηγή ενέργειας. Επιπλέον η χρήση της δεν επηρεάζει με κανένα τρόπο το περιβάλλον. Ειδικά στην Ελλάδα που έχουμε ηλιοφάνεια 300 μέρες το χρόνο είναι αδιανόητο να την εκμεταλλευόμαστε μόνο στους ηλιακούς θερμοσίφωνες. Φανταστείτε τι ανοησία είναι να περιφρονούμε ένα δώρο της φύσης όπως είναι η ηλιακή ενέργεια, που μας προσφέρεται δωρεάν και εμείς αντ αυτής να αγοράζουμε πανάκριβα το πετρέλαιο που και μολύνει το περιβάλλον και μας «υποδουλώνει» στα «κέφια» των παραγωγών χωρών και εταιρειών που παίζουν στην πλάτη μας παιχνίδια οικονομικού και πολιτικού ανταγωνισμού. Τα ίδια περίπου ισχύουν για την αιολική ενέργεια. Ο άνεμος φυσά και θα φυσά στον αιώνα τον άπαντα. Αν τον χρησιμοποιήσουμε για να παράγουμε ηλεκτρική ενέργεια δεν πρόκειται ποτέ να μας ζητήσει πληρωμή, δε θα τελειώσει ποτέ και δε θα επιβαρύνει το περιβάλλον. Ποιος ο λόγος, που τον περιφρονούμε; 20 χρόνια ασχολούμαι με τα προβλήματα του περιβάλλοντος και ακόμη δεν έχω καταλάβει γιατί οι σπουδαίοι και ισχυροί αυτού του κόσμου δεν κατανοούν (μάλλον αρνούνται να δουν) κάτι που ακόμη κι ένα παιδάκι καταλαβαίνει! 2 ο.οι καινούργιες κατασκευές, μεταξύ άλλων, θα έπρεπε να έχουν υποχρεωτικά θερμομόνωση. Θα μπορούσαμε να εξοικονομούμε μεγάλα ποσά ενέργειας αν ανάβαμε λιγότερο τα καλοριφέρ το χειμώνα και τα κλιματιστικά το καλοκαίρι. Σημαντικό ρόλο παίζει ο προσανατολισμός του κτιρίου, το σχέδιο, καθώς και τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί. Φαντασθείτε τα «μοντέρνα» κτίρια με τις γυάλινες προσόψεις μια ηλιόλουστη μέρα του καλοκαιριού. Θα μοιάζουν με καμίνι. Κανείς δεν θα μπορεί να αντέξει την υψηλή θερμοκρασία. Θα λιποθυμούν από τη ζέστη εκτός εάν λειτουργούν τα κλιματιστικά σε μόνιμη βάση. Τα αντίθετα ακριβώς συμβαίνουν το χειμώνα και τα καλοριφέρ ανάβουν νύχτα-μέρα. Μα καλά! Για το περιβάλλον δεν ενδιαφέρονται! Τα χρήματα που ξοδεύουν άδικα των αδίκων δεν τους προβληματίζουν; 3 ο.η τεχνολογία των αυτοκινήτων επίσης πρέπει να αλλάξει. Να κατασκευαστούν κινητήρες που θα καίνε π.χ υδρογόνο που το μοναδικό τους απόβλητο είναι καθαρό νεράκι. Ή να χρησιμοποιούν την ηλιακή ενέργεια που, θα την μετατρέπουν σε ηλεκτρική. Ή ακόμη να κατασκευαστούν ηλεκτρικά αυτοκίνητα που θα επαναφορτίζονται σε σταθμούς, όπως τώρα τροφοδοτούνται με βενζίνη στα βενζινάδικα. Παρ όλο που η έρευνα έχει καθυστερήσει πολύ, τώρα πλέον έχουμε την τεχνογνωσία να κάνουμε όλα αυτά πραγματικότητα. Το ερώτημα είναι: Έχουμε τη θέληση; 4 ο.μια άλλη δράση, που αν γίνεται σε μεγάλη κλίμακα μπορεί να μας εξοικονομήσει ενέργεια, είναι η ανακύκλωση. Χρησιμοποιημένα κουτάκια αλουμινίου, χαρτί, μέταλλα, πλαστικό μπορούν να ανακυκλώνονται δίνοντας καινούργια, καθαρά υλικά που στη συνέχεια θα μεταποιηθούν σε συσκευασίες για νέα χρήση. Έτσι 17

κάνουμε οικονομία σε ενέργεια, σε εργασία και σε πρώτες ύλες. 5 ο.τέλος μπορούμε κι εμείς να συμβάλουμε στην εξοικονόμηση ενέργειας, άρα στον περιορισμό του φαινομένου του θερμοκηπίου και επομένως στην σωτηρία του πλανήτη μας! Θα αναρωτηθείτε: Τι να κάνουμε; Να περιορίσουμε τις ανθρώπινες δραστηριότητες; Όχι βέβαια! Αλλά θα μπορούσαμε π.χ. να σβήνουμε τα φώτα όταν δεν τα χρειαζόμαστε. Ή να αποσυνδέουμε τις ηλεκτρικές συσκευές, όταν πάμε διακοπές αντί να τις αφήνουμε στο stand by. Ή να ρυθμίσου-με το θερμοστάτη του θερμοσίφωνου στους 60 αντί στους 80 βαθμούς. Ή να αποφεύγουμε να βάζουμε το πλυντήριο των πιάτων ή των ρούχων αν δεν είναι εντελώς γεμάτα. Ή να αντικαταστήσουμε τους λαμπτήρες με άλλους, που έχουν την ίδια απόδοση, ξοδεύουν όμως πολύ λιγότερο ρεύμα. Ή να αποφεύγουμε να παίρνουμε το αυτοκίνητο ακόμη κι όταν πηγαίνουμε στο περίπτερο! Νομίζετε πως αυτές οι μικρές κινήσεις είναι ασήμαντες; Ότι είναι «σταγόνα στον ωκεανό»; Καθόλου! Σκεφτείτε πως στη Γη ζουν 6.000.0000.000 άνθρωποι! Φανταστείτε όλους αυτούς να σπαταλούν ή αντίθετα να εξοικονομούν έστω και μικρές ποσότητες ενέργειας, νερού ή φυσικών πόρων! Μήπως αλλάξατε γνώμη; Ακόμη θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι πιο δραστικό! Να πάψουμε να παράγουμε δισεκατομμύρια παρόμοια προϊόντα. Να σταματήσουμε να καταναλώνουμε αλόγιστα, πολλές φορές περισσότερα απ όσα παράγουμε. Να αναγνωρίσουμε με ειλικρίνεια ότι έχουμε πολύ περισσότερα πράγματα απ όσα έχουμε πραγματικά ανάγκη. Να συνειδητοποιήσουμε ότι οι πρώτες ύλες που διαθέτει η Γη, δεν είναι ατελείωτες. Εξαντλούνται και μάλιστα με γοργό ρυθμό. Είναι απολύτως απαραίτητο να κάνουμε σήμερα οικονομία ώστε να έχετε αύριο εσείς, τα παιδιά και τα εγγόνια σας μια ζωή χωρίς στερήσεις. Εξ άλλου η ευτυχία δε βρίσκεται στο πλήθος των αγαθών που κατέχουμε, αλλά στο να ζούμε μια ζωή πλούσια σε εμπειρίες, σε δραστηριότητες, σε δημιουργία, σε επικοινωνία με τους συνανθρώπους μας. Μια ζωή πλούσια σε συναισθήματα και δράσεις, που να αποσκοπούν σ ένα καλύτερο μέλλον. ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ Η ΓΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗ ΓΗ Η ΓΗ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΕΧΕΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΕΙΔΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΑΦΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗ ΓΗ Φιλαρέτη Καλομενίδου 18

Μερικές συμβουλές για τη σωτηρία του πλανήτη Αποφύγετε όλα τα προϊόντα αμιάντου. Αντικαταστήστε τους κοινούς λαμπτήρες πυρακτώσεως με νέους λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης. Χρησιμοποιήστε στα ψώνια μια πάνινη τσάντα αντί για πλαστική. Αντικαταστήστε το συμβατικό ντους με ένα μοντέλο μικρότερης ροής νερού. Ανακυκλώστε το λάδι της μηχανής του αυτοκινήτου σας. Δώστε το στο συνεργείο και μην το ρίχνετε στην αποχέτευση. Προτιμάτε να αγοράζετε αναψυκτικά σε γυάλινα μπουκάλια. Βάλτε ηλιακό θερμοσίφωνα. Προσπαθήστε να χρησιμοποιείτε εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης: Λεωφορεία, τρένα, ποδήλατα ή περπάτημα. Υποστηρίξτε τις τοπικές αγορές αγροτικών προϊόντων. Αναζητήστε το λογότυπο της ανακύκλωσης. Υποστηρίξτε τα καταστήματα, που προωθούν την ανακύκλωση. Μαζέψτε το νερό της βροχής σε κουβάδες και χρησιμοποιήστε το για πότισμα των φυτών. Έτσι εξοικονομείτε νερό είτε από πηγάδια, είτε από το δημοτικό δίκτυο. Μην αγοράζετε προϊόντα, που προέρχονται από ζώα ή φυτά που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Τα βράδια του χειμώνα, κλείνετε τα παντζούρια και τις κουρτίνες για να κρατήσετε τη ζέστη στο χώρο σας. Η ποδηλασία βοηθάει στη διατήρηση καλής φυσικής κατάστασης. Χρησιμοποιείτε το ποδήλατο. Φυτέψτε ένα δέντρο. Ανακυκλώστε τις εφημερίδες και τα περιοδικά. Επιλέξτε, όπου είναι δυνατόν, υδροχρώματα και όχι λαδομπογιές. Μην ξεχνάτε να σβήνετε όσα φώτα δε σας χρειάζονται. Προτιμάτε να αγοράζετε βιολογικά ( οργανικά) προϊόντα. Μην αφήνετε τις εστίες της ηλεκτρικής κουζίνας ανοικτές. Μην αφήνετε την τηλεόραση, το στερεοφωνικό ή άλλες ηλεκτρικές συσκευές σε κατάσταση αναμονής (stand- by). Θα εκπλαγείτε, εάν μάθετε πόση ενέργεια καταναλώνουν. Φροντίστε για τη συντήρηση του λέβητα καυστήρα στο σπίτι σας 2 φορές το χρόνο. Προτιμήστε το ντους από το μπάνιο στην μπανιέρα. Γιώργος 19

1. Βρείτε την παροιμία Ξεκινώντας από το κουτάκι με την τελεία, μπορείτε να μετακινηθείτε μόνο σε διπλανά κουτάκια προς όποια κατεύθυνση θέλετε. Από κάθε κουτάκι θα περάσετε μόνο μια φορά. ΚΑ ΡΟ ΠΡΑ ΣΤΟΝ ΤΟΥ ΘΕ ΚΑΙ ΓΜΑ ΓΟΥ ΚΙ ΤΟΝ ΛΙΟΣ ΣΤΟ ΑΥ Ο ΚΟ 2. Λύστε το σταυρόλεξο συμπληρώνοντας τα στιχάκια 1 2 3 1 Κ Τ Ε Τ Ρ Α Δ Ι Ο Ο Π 2 Υ Π Ο Ι Ν Ο Λ Ο Γ Ι Ο Δ Ι Υ Ο Ν Σ Υ Α Ι 3 Ν Κ Π Ο Ρ Τ Α Ι Α Λ 4 Γ Ο Μ Α Γ 5 Σ Κ Α Σ Ι Α Ρ Χ Ε Ι Ο Ο 3. Μαυρίστε τις περιοχές που έχουν τελεία Οριζόντια 1.Είχα το φυλλάδιο μέσα στο 2.Ήταν σκληρό το ωρολόγιο με γράψαν και στο 3.Σαν αργήσεις να ξυπνήσεις κλειστή θ αντικρίσεις 4.Στο ποινολόγιο αν γραφτείς ούτε με θα σβηστείς 5.Πέρνα μια βόλτα από το γραφείο αν σε πιάσουν στο Κάθετα 1.Αν χτυπήσει το ξεσαλώνει το κάθε ζουζούνι 2.Σηκώθηκες στον για να εξεταστείς, το μόνο που κατάφερες ήταν να μπουρδουκλωθείς 3.Δες το ημερολόγιο πριν γράψεις το 4. Αίνιγμα ι)είναι ψηλός και όμορφος ξανθός και παλικάρι για αρχηγό τον διάλεξε το άδειο μας κεφάλι! ιι ιι)γιατί τα μαθηματικά είναι λυπημένα; 20

6. Πρόβλημα Έχουμε 12 σφαίρες, όμοιες εξωτερικά και 1 από αυτές έχει διαφορετικό βάρος. Πώς μπορούμε με 3 το πολύ ζυγίσματα να βρούμε την ελαττωματική με μια ζυγαριά με δύο σκέλη; ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΕΥΧΟΥΣ 1. Βρείτε την παροιμία Απάντηση : ΤΟΝ ΑΡΑΠΗ ΚΙ ΑΝ ΤΟΝ ΠΛΕΝΕΙΣ ΤΟ ΣΑΠΟΥΝΙ ΣΟΥ ΧΑΛΑΣ 4. ΑΝΑΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΙ -ΣΟΥΗΔΙΑ -ΣΛΟΒΕΝΙΑ -ΕΛΒΕΤΙΑ -ΙΣΠΑΝΙΑ -ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ -ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ -ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ 5.Διαφορές: 2. ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ 1 2 3 4 5 Ρ 1 Κ Υ Λ Ι Κ Ε Ι Ο Σ Ζ Τ Α Τ Ο Κ Ε 2 Π Α Ρ Ε Λ Α Σ Η Α Ι Α Τ Ρ Α Σ Τ Μ Υ Α 21

Στείλτε μας τις σκέψεις σας, τη γνώμη σας ή ότι σας καπνίσει Η ΑΠΟΦΑΣΗ Συμμαθητές μου αγαπητοί θέλω να σας μιλήσω τα βάσανά μου να σας πω, να τα εξιστορήσω. Εννέα χρόνια στο σχολειό σωστό βασανιστήριο! Καρδούλα μου πώς άντεξες ετούτο το μαρτύριο! Καταραμένη Φυσική Χημεία κι Ιστορία..., μου φάγατε τα νιάτα μου σε τρυφερή ηλικία! Αρχαία, Νέα, Έκθεση Θρησκευτικά, Ιλιάδα, και μόνο που το σκέφτομαι μου έρχεται ζαλάδα. Βιολογία, Μουσική, Οικιακή Οικονομία, Γυμναστική και Τεχνικά, Θεέ μου ταλαιπωρία! Πως ήθελα ολημερίς να τρώω και να πίνω, τα άλυτα ζητήματα πίσω να τα αφήνω. Το δόλιο το κορμάκι μου στον ήλιο να απλώνω απ το ένα πλευρό σαν σηκωθώ στο άλλο να ξαπλώνω. Τρεις σκλάβους να χω δίπλα μου και διαταγές να δίνω κι όχι σαν τον κατάδικο προβλήματα να λύνω...! Έτσι τρελή κι ανέμελη τη θέλω τη ζωή και όχι σαν διαγώνισμα στην... Πληροφορική! Γέλιο, χαρά και τραλαλά είν τα ιδανικά μου. Αλλά γιατί δε συμφωνεί μ αυτό και η μαμά μου; Μα πες μου, δεν είν άδικο αντί για το Γονίδη εγώ να δίνω προσοχή στον κύριο Φιλιππίδη; Αχ τι δε θα δινα ο φτωχός να πάω στον Καρρά, αλλά με σέρνουν δυστυχώς στην τάξη του Χατζημηνά. «Αντί να σιγοτραγουδάς σουξέ της Θεοδωρίδου, μάθε κανένα σύμβολο» γκρινιάζει η Καλομενίδου. Κι η Σεργιανίδου μ έπρηξε να μάθω Αγγλικά. Το «I love you» είν αρκετό της λέω τελικά. Τι δυστυχία είν αυτή! Δεν το καταλαβαίνω! Τα νιάτα μου να τα χαρώ ούτε που προλαβαίνω. Αντί να είμαι ξαπλωτός να πίνω ένα σφινάκι και να ακούω τη φωνή του Νότη Σφακιανάκη, δόξες να ονειρεύομαι πισίνες και λεφτά με μάντρωσαν και μου πανε: «Διάβασε... Γαλλικά»! Τεχνολογία, Αγωγή άντε και Γεωγραφία. Σε τι όλ αυτά χρειάζονται; Ιδού η απορία! Γιατί κανείς δεν εκτιμά τη Μέγιστη Αξία ;;!! Ποια είναι; Δεν το ξέρετε; Θέλει και φαντασία; Η Τεμπελιά, η Τεμπελιά, η Τεμπελιά και πάλι! Χωνέψτε το και βάλτε το καλά μες στο κεφάλι! Το ξέρω εγώ, δε συμφωνούν μπαμπάδες και μαμάδες, δάσκαλοι και καθηγητές, παππούδες και γιαγιάδες αλλά τι ξέρουνε αυτοί; Σιγά και μην... κωλώσω! Το αρχικό μου σχέδιο ευθύς θα εφαρμόσω! Τώρα το πήρα απόφαση και πίσω πια δεν κάνω ΤΟΥΒΛΟ ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΤΟΥΒΛΟ ΘΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ!!!! Διονύσης 24