OΜπίλλυ γονάτισε δίπλα στην γκαζιέρα. Στη μέση της μέρας,

23 OΜπίλλυ γονάτισε δίπλα στην γκαζιέρα. Στη μέση της μέρας, ο Ρ μπερτ είχε αποφασίσει να σταματήσουν και να κατασκηνώσουν. Καθώς ανακάτευε τη σο πα απ π δι φώκιας που θα έτρωγαν για επιδ ρπιο, ο Μπίλλυ ευχήθηκε να είχε πανικοβληθεί άδικα ο Ρ μπερτ για τον καιρ και να ρεζιλευ ταν. Έξω άρχιζε ντως να σκοτεινιάζει, αλλά ο Μπίλλυ πίστευε τι οι πιθαν τητες ήταν πενήντα πενήντα. Η θ ελλα μπορεί να ξεθ μαινε. O Μπίλλυ δοκίμασε μια γουλιά σο πα. Είχε γίνει ο μάγειρας της ομάδας. Βέβαια, εκείνος είχε φάει ήδη τα κράκερ και τα φιστίκια του αντί για το πέμικαν που είχε σερβίρει στους άλλους. μως η ζεστή σοκολάτα το άρεσε πολ! Η Π λλυ έτρωγε την τελευταία μπουκιά της ταν άκουσε τον άνεμο να δυναμώνει. «O Ρ μπερτ είχε δίκιο για τη θ ελλα...» άρχισε να λέει. μως αμέσως συνειδητοποίησε τι ο αέρας ήταν τ σο δυνατ ς, που, για ν ακουστεί, έπρεπε να φωνάζει. χι θ ελλα, χιονοθ ελλα ήταν η σωστή λέξη που είχε 252

διαβάσει σ ένα απ τα βιβλία της. Στην Ανταρκτική, η χιονοθ ελλα είναι η εκδήλωση ισχυρών ανέμων ικανών να σηκώσουν το υπάρχον χι νι απ την επιφάνεια του εδάφους και να μετατρέψουν το τοπίο σ ένα άμορφο τείχος απ λευκή στροβιλιζ μενη πο δρα ένας κ σμος που θα ήταν πολ δ σκολο να προσανατολιστεί κανείς, αν χι αδ νατο. Έξω είχε ξεσπάσει χιονοθ ελλα και ο Άντριου φρ ντιζε το π νι! Πώς μπ ρεσε ο Ρ μπερτ να προβλέψει τον καιρ με τ ση ακρίβεια; αναρωτήθηκε ο Μπίλλυ. Εκνευρισμένος, άρχισε να ανακατε ει πιο γρήγορα τη σο πα. «Ξεχάσαμε τίποτε;» φώναξε ο Ρ μπερτ. «Εγώ πάω να τσεκάρω τα σκυλιά!» φώναξε η Γκρέις, που ακ μα δεν είχε βγάλει το πάρκα της. «Τις προμήθειες!» φώναξε ο Ρ μπερτ. Η Π λλυ φ ρεσε το πάρκα, τα γάντια και το σκουφί της και ακολο θησε την Γκρέις για ν αναζητήσει τον Άντριου. Η ανάσα της έβγαινε σαν συννεφάκια καπνο. Έκανε ένα βήμα έξω απ τη σκηνή κι ένα δε τερο. Μετά το τρίτο βήμα, βο λιαξε σε μια μεγάλη λευκή ομίχλη. Τα μάγουλά της μο διασαν. Ήξερε τι βρισκ ταν κοντά στη σκηνή, αλλά την κυρίεψε πανικ ς. Κοίταξε κάτω στο έδαφος, αλλά το μ νο που αντίκρισε ήταν ποτάμια απ χι νι. Κοίταξε πάνω και διαπίστωσε τι ήταν τυλιγμένη σ ένα λευκ παγωμένο σ ννεφο. «Βοήθεια! Βοήθεια!» φώναξε η Π λλυ. Oι άντρες του Σκοτ είχαν αντιμετωπίσει αμέτρητες χιονοθ ελλες στις πιο απ μακρες περιοχές της Ανταρκτικής. Πώς τα είχαν βγάλει πέρα; Κάποιος της έδωσε το χέρι του. Εκείνη έχωσε το κεφάλι της στο πάρκα του.απ το ανοιχτ φερμουάρ, κατάλαβε πως ήταν ο Άντριου. 253

Η Π λλυ ένιωθε τα δάκρυά της να παγώνουν. «Χάθηκα» προσπάθησε να πει. O Άντριου την έσπρωξε προς τη σκηνή. «Πο είναι η Γκρέις;» φώναξε η Π λλυ, αλλά ο αέρας τής άρπαξε τα λ για απ το στ μα. Μετά χώθηκε στη σκηνή. O Μπίλλυ καθ ταν ακ μα δίπλα στην γκαζιέρα. Η Π λλυ σ ρθηκε δίπλα του. Έβγαλε τα γάντια της. Καθώς ξεκολλο σε απ το πρ σωπ της τα παγωμένα της δάκρυα, εκείνα της τράβαγαν το δέρμα. O Άντριου της έγνεψε απ την ανοιχτή π ρτα της σκηνής. «Μην ξαναβγείς έξω» τον παρακάλεσε η Π λλυ. O Άντριου κο νησε το κεφάλι του κι εξαφανίστηκε. «Π σο διαρκο ν οι χιονοθ ελλες στην Ανταρκτική;» ρώτησε ο Μπίλλυ. Η Π λλυ έσκυψε προς το μέρος του για να τον ακο σει. O Μπίλλυ επανέλαβε την ερώτηση. Περίεργο. O Μπίλλυ ήταν ο μ νος που ήξερε απ χι νια και πάγους, ωστ σο δεν ένιωθε καθ λου άσχημα που εκείνος έμενε μέσα στη σκηνή ενώ οι άλλοι πάλευαν έξω με την κακοκαιρία. «Εξαρτάται. Μπορεί να κρατήσει ακ μα και μέρες» απάντησε η Π λλυ. O λευκ ς άνεμος που λυσσομανο σε έξω την τρ μαζε πολ, αλλά προσπάθησε να πει κάτι θετικ. «Ευτυχώς που βρήκαμε τη φώκια. Σ αρέσει η σο πα;» O Μπίλλυ έγνεψε καταφατικά. Είχε πείσει τον εαυτ του τι το κρέας της φώκιας δε θα ήταν κακ. «Αν αποκλειστο με εδώ για λίγες μέρες, τουλάχιστον θα έχουμε έξτρα φαγητ» είπε η Π λλυ. «Πράγματι» συμφώνησε ο Μπίλλυ. «Είσαι έτοιμη να τη δοκιμάσεις;» 254

«Φυσικά» είπε η Π λλυ. O Μπίλλυ τής έδωσε μια κο πα. Εκείνη την ακο μπησε στη μ τη της για να ζεσταθεί και μετά ήπιε μια γουλιά. Ήταν σαν νεροζο μι, αλλά της άρεσε γιατί δεν ήταν πέμικαν. O Άντριου έσπρωξε την Γκρέις μέσα στη σκηνή. «Και ο Ρ μπερτ! Πο είναι ο Ρ μπερτ;» φώναξε η Π λλυ. μως ο αέρας ο ρλιαζε τ σο δυνατά, που δεν μπ ρεσε ν ακο σει την απάντηση του Άντριου. Η Γκρέις σ ρθηκε δίπλα τους. O Μπίλλυ τής έδωσε μια κο πα με ζεστή σο πα και η Γκρέις έβγαλε τα γάντια της. Η Π λλυ δυνάμωσε τη φωνή της για ν ακουστεί. «Γκρέις, είδες το Ρ μπερτ;» Η Γκρέις κο νησε το κεφάλι της. Αυτ που είχε δει ήταν μια ολ κληρη ήπειρο να μετατρέπεται σε φάντασμα. «Και τα σκυλιά; Είναι καλά τα σκυλιά;» ρώτησε η Π λλυ. Η Γκρέις έγνεψε καταφατικά. «Σκάβουν λάκκους στο χι νι. Για να ζεσταθο ν.αλλά το π νι...» Ανασήκωσε τους ώμους. «Μην ανησυχείς. Έχουμε τα σκο τερ» είπε ο Μπίλλυ δυνατά. Πάνω απ τις κο πες τους, η Π λλυ και η Γκρέις αντάλλαξαν ματιές. Λίγα λεπτά αργ τερα, εμφανίστηκαν ο Ρ μπερτ και ο Ά- ντριου.απ την ανοιχτή π ρτα, το χι νι μπήκε μέσα στη σκηνή. O Ρ μπερτ την έκλεισε γρήγορα. ταν έκατσε κι αυτ ς δίπλα στην γκαζιέρα, ο Άντριου πήρε μερικές βαθιές αναπνοές. «Το π νι!» φώναξε. «Το χι νι μαστιγώνει την Κο κι!» «O Σκοτ προστάτευε τα π νι του φτιάχνοντας γ ρω τους τείχη απ χι νι» είπε η Π λλυ. 255

«Αν μπορείς να μου πεις, Π λλυ, πώς θα φτιάξουμε τείχος απ χι νι σ αυτ το χαμ, τ τε μπράβο σου.αλλιώς, κράτα τις ιδέες σου για λογαριασμ σου!» της φώναξε ο Ρ μπερτ. Η Π λλυ ήπιε μια γουλιά σο πα. Παρ λο που κάθε καινο ρια ιδέα φαιν ταν να τον τσαντίζει, ο Ρ μπερτ είχε δίκιο για τη χιονοθ ελλα. Η Π λλυ ένιωθε ευγνώμων, πολ ευγνώμων, που αυτή τη στιγμή βρίσκονταν λοι μέσα στη σκηνή. O Άντριου καθ ταν δίπλα της. Στριμωγμένοι γ ρω απ την γκαζιέρα, λοι απολάμβαναν τη λιγοστή ζεστασιά της. Το χι νι εξακολουθο σε να χτυπάει τη σκηνή, αλλά, καθώς τα παιδιά έπιναν τη σο πα τους, ο άνεμος άρχιζε να κοπάζει. O Άντριου σ ρθηκε ως την π ρτα της σκηνής και έριξε μια ματιά έξω. «Χιονίζει ακ μα, αλλά ο αέρας έχει πέσει». «Δεν έχει πια τ σο κρ ο» συμφώνησε η Γκρέις. «Έχεις δίκιο» είπε η Π λλυ. O Άντριου σ ρθηκε ξανά δίπλα στην Π λλυ. «Παλαβ ς καιρ ς» είπε ο Μπίλλυ. «Το καλ τερο πράγμα που έχουμε να κάνουμε είναι να κοιμηθο με» είπε ο Ρ μπερτ. «Νυστάζει κανείς;» «Λιγάκι» είπε η Γκρέις. «Π λλυ, κάποια στιγμή θέλω να μου πεις κι άλλα πράγματα για το Σκοτ» είπε ο Άντριου. «Αυτ το θέμα, Άντριου, δεν είναι της ώρας» είπε ο Ρ μπερτ. «Ας μάθουμε για το Σκοτ αφο πάρουμε τα χρήματα του βραβείου μας». Για μια ακ μη φορά, η Π λλυ θ μισε στον εαυτ της τι χρωστο σαν τη σωτηρία τους στο Ρ μπερτ. «Εσ τι θα κάνεις με τα λεφτά σου, Ρ μπερτ;» ρώτησε η Π λλυ με φωνή που έλπιζε να ακουστεί ευχάριστη. 256

«Θ αγοράσω μια βάρκα που στην πρ μνη θα γράφει τ νομά μου με μεγάλα κ κκινα και ασημένια γράμματα» είπε ο Ρ μπερτ. «Καλ τερα να τα επενδ σεις» είπε ο Μπίλλυ. «Άσε, δεν έχω ιδέα απ οικονομικά. Αλλά απ βάλτους, τα ξέρω λα» είπε ο Ρ μπερτ. Η Π λλυ χαμογέλασε. «Εσ, Μπίλλυ, μάλλον θ αγοράσεις καμιά τράπεζα». «Εγώ θα πάω στο λ κειο και στο πανεπιστήμιο» καμάρωσε ο Μπίλλυ. «Στοιχηματίζω μως τι η Γκρέις θα χρησιμοποιήσει τα χρήματα για ν αγοράσει σκυλιά». Γέλασε. Στην Π λλυ, το γέλιο του φάνηκε μοχθηρ. Η Γκρέις κοίταξε την κο πα της. «Σκέφτομαι να φτιάξω ένα καταφ γιο ζώων. Με τ σους ανθρώπους που πεθαίνουν απ την πείνα, κανείς δε δίνει σημασία πια στα ζώα». Η Γκρέις δεν ήθελε ν αποκαλ ψει στα παιδιά το πραγματικ της νειρο. Μπορεί να την κορ ιδευαν. Η Γκρέις θα χρησιμοποιο σε τα χρήματα του βραβείου για να φέρει την οικογένειά της στην Ανταρκτική. Κάθε βράδυ θα έτρωγαν σο πα και παϊδάκια φώκιας. «Κι εσ, Π λλυ;» την κοίταξε η Γκρέις. «Εγώ είμαι σαν τον Μπίλλυ. Θέλω να σπουδάσω» είπε η Π λλυ. O Ρ μπερτ έβαλε τα γέλια. «Γιατί; Εσ είσαι ήδη μια ζωντανή εγκυκλοπαίδεια». «Θέλεις να γίνεις δασκάλα, Π λλυ;» ρώτησε ο Άντριου. «Μπορεί». Η Π λλυ ήθελε να κάνει κάτι που θ άλλαζε τον κ σμο, αλλά αυτ ακουγ ταν πολ μεγαλεπήβολο. Στράφηκε στον Άντριου. «Κι εσ ;» 257

O Άντριου πανικοβλήθηκε. Μισο σε αυτές τις γενικές ερωτήσεις. Δεν είχε ιδέα τι ήθελε να κάνει στη ζωή του. Πριν απ αυτ το ταξίδι, το μ νο που ήθελε να κάνει ήταν να βλέπει περισσ τερη τηλε ραση και να κάνει λιγ τερες δουλειές. Αλλά τώρα δεν ήταν πια βέβαιος. Το μ νο που ήξερε ήταν τι δε θα επέστρεφε στη θεσο λα του στον καναπέ. O Μπίλλυ παρακολουθο σε με χαρά την αμηχανία του Άντριου. Ένα τ σο ηλίθιο άτομο δεν είχε καμία ελπίδα να ψηφιστεί ΠΠΠ. O Άντριου ήταν εκτ ς συναγωνισμο. O Ρ μπερτ παραήταν αυταρχικ ς, η Π λλυ παραήταν εγκεφαλική. O Μπίλλυ ήταν βέβαιος πως νικητής θα έβγαινε ή αυτ ς ή η Γκρέις. Κι αν αποτ γχαναν τα σκυλιά, τ τε θα αποτ γχανε και η Γκρέις. «Λέω να πάρουμε έναν υπνάκο» είπε ο Ρ μπερτ. «Αν έχει ακ μα κάλμα ταν ξυπνήσουμε, τ τε θα βγω να τεμαχίσω τη φώκια». «Καλή ιδέα» μουρμο ρισε η Π λλυ, που ξαφνικά ένιωσε πολ κουρασμένη. O Άντριου πάλευε να κρατήσει τα μάτια του ανοιχτά. O αέρας θα πρέπει να είχε κοπάσει τελείως, γιατί οι ανάσες των υπ λοιπων παιδιών ακο γονταν καθαρά. Παρ λο που είχαν περάσει ήδη δυο ν χτες στη σκηνή, ακ μη ένιωθε περίεργα που βρισκ ταν τ σο κοντά με τους άλλους. Εξάλλου, πριν απ δ ο βδομάδες, ο τε καν που γνωρίζονταν. O Άντριου είχε στρώσει τον υπν σακ του σο το δυνατ ν πιο μακριά απ τα άλλα παιδιά. Έλπιζε τι ο φίλος του θα μπορο σε να του ξαναμιλήσει. O Μπίλλυ ροχάλιζε. 258

Θα του ξαναμιλο σε άραγε ο φίλος του; αναρωτήθηκε ο Άντριου. Η σκηνή ήταν στερεή και γερή, κι εκείνος ήταν στεγν ς και ζεστ ς. Ένιωσε τα βλέφαρά του να βαραίνουν. Σχεδ ν εννέα χιλιάδες μίλια μακριά, ο Στιβ, που είχε μ λις φτάσει στο στο ντιο, αναρωτι ταν ακριβώς το ίδιο. Εκτ ς απ του Άντριου, τα μάτια των άλλων παιδιών ήταν κλειστά οι οθ νες τους ήταν σβηστές. Ήταν μια καλή ευκαιρία. O Στιβ έβλεπε τον αχν απ τις ανάσες των παιδιών να υψώνεται στο κέντρο της σκηνής. Άκουγε τους ήχους που έκαναν τα παιδιά στον πνο τους και πίσω του το αργ φρστ, φρστ, φρστ απ τη σκο πα της Περλ. Τουλάχιστον στην Ανταρκτική δεν υπήρχαν στρατιώτες με μουσκέτα έτοιμοι να σκοτώσουν τα παιδιά, πως στην Ιστορική Επιβίωση Εμφ λιος Π λεμος,ο τε άγρια ζώα έτοιμα να τα κατασπαράξουν, πως στην Ιστορική Επιβίωση Αφρικανοί Εξερευνητές. Αυτά τα παιδιά δε θα κολλο σαν καμιά φοβερή ασθένεια, πως οι παίκτες στη Μα ρη Πανώλη. Δε θα έχτιζαν πυραμίδες, πως στην αιγυπτιακή σειρά. Ωστ σο έξω απ τη σκηνή τους μαιν ταν μια χιονοθ ελλα. Το θερμ μετρο βρισκ ταν στους 26 ο C. Η κακοκαιρία μπορεί να κρατο σε πολ και τα παιδιά είχαν τρ φιμα μ νο για πέντε μέρες. O Στιβ δεν πίστευε τι πέντε μικρά παιδιά μπορο σαν να επιβιώσουν χωρίς βοήθεια σ αυτές τις συνθήκες. Επίσης, αμφέβαλλε πολ για το αν οι συμβουλές που θα τους έδινε ο ίδιος θα ήταν αρκετές. Έσκυψε το κεφάλι του. Αν ήθελε να είναι ειλικρινής με τον εαυτ του, έπρεπε να παραδεχτεί τι δεν πίστευε στην επιβίωση των παιδιών. Τις δ ο προηγο μενες μέρες, η τηλεθέαση είχε ξεπεράσει κάθε άλλη Επιβίωση στα χρονικά. Είχε αγγίξει το 97,8%. 259

Κάθε μία ώρα το τμήμα παραγωγής λάμβανε e-mail απ την υπουργ Ψυχαγωγίας. ÔÈÔÈ ÓÙÈ Ú ÛÙÈÎÔ appleôùâïô Ó Ùfi ÙÔ 2,2%; Ò ÙÔÏ- ÌÔ Ó Î È ÁÓÔÔ Ó Ù ÙË ÛÂÈÚ ; ÚÈÓ ÙÂÏÂÈÒÛÂÈ Ë ÛÂÈÚ, ı - ψ Ù appleôûôûù Ì Ó ÊÙ ÛÔ Ó ÙÔ 100%. ΔÌ Ì apple Ú ÁˆÁ : Ó È Î ı ÎÔÓ Û Ó ÂÍ ÛÊ Ï ÛÂÙ fiùè ı ÊÙ ÛÔ Ì ÙÔ 100%. Ó È Î ı ÎÔÓ Û Ó ÂÍ ÛÊ Ï - ÛÂÙ ÙË È ÛÎ ÛË Î ıâ ÌÂÚÈÎ ÓÔ appleôï ÙË. O Στιβ έλπιζε τι τα υψηλά ποσοστά τηλεθέασης δε σήμαιναν τι οι θεατές διασκέδαζαν. Το μ νο που ήξερε με βεβαι τητα ήταν τι η κατάσταση ήταν απελπιστική. Η οθ νη του Άντριου τρεμ παιξε και μετά έσβησε.το παιδί πάλευε με τον πνο. Μήπως περίμενε το Στιβ; Γιατί χι; Γιατί να μη φερθεί στο παιδί λίγο τρυφερά; Ήταν το λιγ τερο που μπορο σε να κάνει. O Στιβ έψαξε κάτω απ την οθ νη και τράβηξε το μικρ φωνο. Μ λις το κράτησε, ένιωσε αμέσως πολ πιο κοντά στον Άντριου. Προς στιγμήν δίστασε, σχεδ ν υπνωτισμένος απ το μον τονο σο ρσιμο της σκο πας της Περλ. ταν ήταν μικρ ς, ο Στιβ νανο ριζε το μικρ του αδερφ με ποιηματάκια. Πριν αλλάξει γνώμη, πάτησε το διακ πτη του μικροφώνου: «Κοιμήσου βαθιά... νειρα γλυκά... Ξέχασε τα τέρατα τα πυρηνικά...». «Ααα...» ο Άντριου έβγαλε ένα μακρ συρτο στεναγμ ικανοποίησης και έκλεισε τα μάτια του. 260

O Στιβ βρισκ ταν σ ένα άδειο στο ντιο με πέντε σκοτεινές οθ νες. Oι υπ λοιποι της νυχτερινής βάρδιας έπαιζαν χαρτιά στο υπ γειο. Αν και τους συμπαθο σε λους, ο Στιβ ήταν πολ νε τερ ς τους και δεν τον ενδιέφεραν αυτά που συζητο σαν: παιδιά, φ ροι, λογαριασμοί. Πηγαίνοντας προς τον ψ κτη, ο Στιβ είδε το χαρτοφ λακα του Τσαντ πάνω σ ένα σκαμνί. Του έκανε εντ πωση το γυαλιστερ μα ρο χρώμα του. Αν δεν ήταν ανοιχτ ς, ο Στιβ μπορεί να είχε αντισταθεί στον πειρασμ. μως δεν άντεξε και προχώρησε προς τα κει. Έριξε μια ματιά στην Περλ. πως συνήθως, ήταν προσηλωμένη σ ένα λεκέ στο πάτωμα. O Στιβ ξεφ λλισε τα χαρτιά του Τσαντ και βρήκε αμέσως αυτ που έψαχνε. Διάβασε: ΣΕΝΑΡΙO ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗΣ. ΑΚΡΩΣ ΑΠOΡΡΗΤO ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ: Ατ χημα πρώτο: Παγετώνας. Την πρώτη μέρα η μηχανή του πλοίου σβήνει, αλλά στη μέση της ν χτας ξανανάβει, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για το πρώτο ατ χημα. Το πλοίο εμβολίζει τον παγετώνα και σπάει ένα κομμάτι πάγου. Φυσικά, τίποτα δεν μπορεί να προβλεφθεί με βεβαι τητα, αλλά είναι σχεδ ν απίθανο τα παιδιά να έχουν ξεφορτώσει λα τους τα τρ φιμα στη στεριά. Ατ χημα δε τερο: Σκο τερ. Oι κινητήρες είναι 261

προγραμματισμένοι να χαλάσουν γρήγορα. Αν τα παιδιά έχουν βασιστεί πολ στα σκο τερ, τ τε θα αναγκαστο ν να τραβήξουν μ να τους τουλάχιστον κάποιες απ τις προμήθειες ως τον Π λο. Ατ χημα τρίτο: Κα σιμο. O Σκοτ και οι άντρες τους είχαν φυλάξει κα σιμο στις διάφορες βάσεις, αλλά επειδή τα δοχεία ήταν ελαττωματικά, μέρος του καυσίμου εξατμίστηκε. Έτσι, είχαν πολ λιγ τερο κα σιμο απ αυτ που χρειάζονταν, κι ταν τους έπιασε η θ ελλα... O Στιβ πέταξε το σενάριο στο πάτωμα. Δεν μπορο σε να διαβάσει άλλο ήταν εξοργισμένος. Το ατ χημα στο πλοίο ήταν πολ σοβαρ, αλλά ο Στιβ κρατο σε στα χέρια του γραπτές αποδείξεις τι η υπουργ ς προγραμμάτιζε άλλα πέντε. Το παιχνίδι ήταν άδικο έτσι και αλλιώς, μως η υπουργ ς είχε ξεπεράσει κάθε προηγο μενο σχεδιάζοντας επιπλέον δυσκολίες για τα παιδιά. Πώς μπορο σε να κάνει τέτοιο πράγμα; Γιατί η Αμερική θεωρο σε διασκέδαση τα δεινά και το σχεδ ν βέβαιο θάνατο των φτωχών πολιτών της; O Στιβ θυμ ταν αμυδρά μια σειρά της Εκπαιδευτικής Τηλε ρασης για τους μονομάχους στην αρχαία Ρώμη. Στη μέση μιας αρένας, άντρες μονομαχο σαν με λιοντάρια και τίγρεις ενώ ο ρωμαϊκ ς χλος επευφημο σε. Άραγε η αγάπη των Ρωμαίων για τέτοιου είδους μονομαχίες δεν προμήνυε την πτώση του πολιτισμο τους; Σε τι διέφεραν οι μονομάχοι απ αυτά τα παιδιά; «Αυτή η σειρά είναι άδικη» είπε δυνατά. O κανονισμ ς 262

της Ιστορικής Επιβίωσης απαγ ρευε πράξεις καλοσ νης πως αυτή της Περλ. O στ χος της ήταν να βασανίζει ανθρώπους ακ μα και παιδιά. O Στιβ έμεινε να κοιτάζει τις πέντε σκοτεινές οθ νες στον τοίχο. Τώρα που είχε μάθει την πλεκτάνη της υπουργο, θα έκανε,τι μπορο σε για να προστατέψει τα παιδιά. Υπενθ μισε στον εαυτ του τι πάντα υπάρχει ελπίδα. Αν και λη η οικογένειά του είχε πεθάνει απ την υπερευλογιά, εκείνος την είχε γλιτώσει. Έτσι δεν είναι; O Στιβ έσκυψε προς τις οθ νες και υποσχέθηκε στα παιδιά: «Δεν είστε μ νοι». Αν ήθελε να τα βοηθήσει, έπρεπε να είναι ξεκο ραστος και να βρίσκεται σε εγρήγορση. Σήκωσε το σενάριο απ το πάτωμα και συνέχισε. Ατ χημα τέταρτο: Καιρ ς. Αν και δεν μπορο με να τις προβλέψουμε, ξέρουμε τι το Νοέμβριο στο Ν τιο Π λο ξεσπο σαν πολλές και σφοδρές χιονοθ ελλες... O Στιβ προχώρησε παρακάτω. Ατ χημα πέμπτο: Ρήγματα. Η διαδρομή που έχει οριστεί να ακολουθήσουν οι παίκτες είναι γεμάτη ρήγματα. Ακ μα και για τους έμπειρους εξερευνητές των π λων, τα ρήγματα ήταν μεγάλο πρ βλημα. Ατ χημα έκτο: Κρυοπαγήματα. Ένας απ τους άντρες του Σκοτ πέθανε απ κρυοπάγημα. Θα είναι θα μα αν κάποιο ή περισσ τερα 263

παιδιά δεν πάθουν κρυοπάγημα. Αν το κρυοπάγημα εξελιχθεί σε γάγγραινα, η μ νη θεραπεία είναι ακρωτηριασμ ς. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον αν κάποιο απ τα παιδιά χρειαστεί να ακρωτηριαστεί. Η Γκρέις Αντ κα έχει αρκετή εμπειρία απ επεμβάσεις σε ζώα. Είναι βέβαιο τι αυτή θα το επιχειρήσει... O Στιβ έκλεισε το σενάριο βουρκωμένος. Κάθισε σε μια καρέκλα και έκλαψε, ενώ η Περλ συνέχιζε να σκουπίζει. Δεν ήταν βέβαιος για ποιον έκλαιγε γι αυτ ν, για τα παιδιά, για την Περλ ή για τα εκατομμ ρια των θεατών; Για λους μας, αποφάσισε μέσα στα δάκρυά του. 264