17 Νοεμβρίου του 1973 Η ΕΞΈΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟΥ

17 Νοεμβρίου του 1973 Η ΕΞΈΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟΥ

Για όσους αναρωτιέστε τι γιορτάζουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου Πρόκειται για τη δυναμική αντίδραση του λαού ενάντια στη Χούντα των Συνταγματαρχών, δηλαδή στρατιωτικών που ανέλαβαν παράνομα την εξουσία της Ελλάδας με τη χρήση του στρατού και όχι επειδή τους εξέλεξε ο λαός. Κάθε χρόνο, τη 17η Νοεμβρίου τιμάμε τον αγώνα που έδωσαν τότε οι φοιτητές του Πολυτεχνείου με τη συμπαράσταση του λαού για τις αξίες της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας και του σεβασμού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Οι στίχοι και οι μελωδίες των τραγουδιών της εποχής μεταφέρουν τις συγκεκριμένες αξίες από άνθρωπο σε άνθρωπο, από γενιά σε γενιά και κάπως έτσι, τα γεγονότα μένουν ζωντανά μέχρι και σήμερα.

Οδυσσέας Ελύτης (κατά κόσμον Αλεπουδέλης) 1911-1996 Ποιητής και ζωγράφος που τιμήθηκε το 1979 με το Νόμπελ Λογοτεχνίας (το σημαντικότερο βραβείο ποίησης στον κόσμο). Η Σουηδική Ακαδημία γράφει για το έργο του: «για την ποίησή του, που με βάθρο την ελληνική παράδοση περιγράφει, με αισθητική δύναμη και υψηλή πνευματική διακριτικότητα, τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για την ελευθερία και τη δημιουργία», ενώ το έργο του «Άξιον Εστί» χαρακτηρίζεται ως παγκόσμιο ποιητικό αριστούργημα.

Πολλά του ποιήματα εξυμνούν την Ελλάδα και μέσα τους διαφαίνεται η ανάγκη να έρθουν στη χώρα καλύτερες μέρες. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Ελύτης έζησε στην πιο ταραγμένη και γκρίζα εποχή για την Ελλάδα, κάτι που αποτυπώνεται στα ποιήματά του : Α Παγκόσμιο Πόλεμο, Μικρασιατική Καταστροφή, Β Παγκόσμιο Πόλεμο, Εμφύλιο Πόλεμο, Δικταρορία.

Του μικρού βοριά https://video.link/w/nxdzb Μουσική/Στίχοι: Θεοδωράκης Μίκης/Ελύτης Οδυσσέας Του μικρού βοριά παράγγειλα, να ναι καλό παιδάκι Μη μου χτυπάει πορτόφυλλα και το παραθυράκι Γιατί στο σπίτι π αγρυπνώ, η αγάπη μου πεθαίνει και μες στα μάτια την κοιτώ, που μόλις ανασαίνει Με πνίγει το παράπονο, γιατί στον κόσμο αυτόνα τα καλοκαίρια τα χασα κι έπεσα στον χειμώνα Σαν το καράβι π άνοιξε τ άρμενα κι αλαργεύει βλέπω να χάνονται οι στεριές κι ο κόσμος λιγοστεύει Γεια σας περβόλια, γεια σας ρεματιές Γεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιές Γεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί Γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί Γειας σας περβόλια..

Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ https://video.link/w/h3dzb Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης Συνθέτης: Μίκης Θεοδωράκης Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη εσύ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη (x3) λησμονάτε τη χώρα μου Τα πικρά μου χέρια με τον Κεραυνό τα γυρίζω πίσω απ' τον καιρό τους παλιούς μου φίλους καλώ (x3) με φοβέρες και μ' αίματα Αετόμορφα τα έχει τα ψηλά βουνά στα ηφαίστεια κλήματα σειρά και τα σπίτια πιο λευκά (x3) στου γλαυκού το γειτόνεμα Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη εσύ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη (x3) λησμονάτε τη χώρα μου

Γιώργος Σεφέρης (κατά κόσμον Σεφεριάδης) 1900-1971 Ποιητής, δοκιμιογράφος, μεταφραστής και διπλωμάτης. Βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1963. Η Σουηδική Ακαδημία γράφει ότι βραβεύτηκε «για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες». Έζησε στην ίδια ταραγμένη περίοδο που έζησε και ο Οδυσσέας Ελύτης. Για την περίοδο της Δικτατορίας αναφέρει χαρακτηριστικά: «Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης, όπου όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι αυτές να καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά» Ας σκεφτούμε στους παρακάτω στίχους τις αμυγδαλιές να συμβολίζουν την ελευθερία και τη Δημοκρατία..

Λίγο ακόμα https://video.link/w/mjdzb Μουσική/Στίχοι: Θεοδωράκης Μίκης/ Σεφέρης Γιώργος Λίγο ακόμα θα ιδούμε Λίγο ακόμα θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν ανθίζουν τις αμυγδαλιές ν ανθίζουν τις αμυγδαλιές ν ανθίζουν Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα Λίγο ακόμα θα ιδούμε Λίγο ακόμα θα ιδούμε τα μάρμαρα να λάμπουν, να λάμπουν στον ήλιο κι η θάλασσα να κυματίζει

Στο περιγιάλι το κρυφό (Άρνηση) https://video.link/w/jsdzb Μουσική/Στίχοι: Θεοδωράκης Μίκης/Σεφέρης Γιώργος Στο περιγιάλι το κρυφό κι άσπρο σαν περιστέρι διψάσαμε το μεσημέρι μα το νερό γλυφό ] 2x Με τι καρδιά με τι πνοή τι πόθους και τι πάθος πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή ] 2x Πάνω στην άμμο την ξανθή γράψαμε το όνομά της ωραία που φύσηξε ο Μπάτης και σβήστηκ' η γραφή ] 2x

Φυσικά, ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα τέσσερα τραγούδια που αναφέρονται παραπάνω είναι ο σπουδαίος μουσικο-συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης.

Μίκης Θεοδωράκης (1925) Συνθέτης, πολιτικός και συγγραφέας. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου εξορίζεται πρώτα στην Ικαρία και μετέπειτα στη Μακρόνησο. Ο λόγος ήταν η ανήσυχη και αντιστασιακή του δράση. Αποτελεί μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες της Ελλάδας. Την περίοδο της Δικτατορίας προσπάθησε με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο να ξεσηκώσει τους Έλληνες ενάντια στη Χούντα και ταυτόχρονα να τους δώσει δύναμη και κουράγιο. Φυλακίστηκε για τη δράση του, ωστόσο πήρε αμνηστία, φυγαδεύτηκε στο εξωτερικό και από εκεί συνέχισε να στηρίζει τους Έλληνες και να αντιδρά ενάντια στη Χούντα.

Η μουσική του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την περίοδο εκείνη και αποτελεί μέχρι σήμερα σύμβολο της ελευθερίας παγκοσμίως. Είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο, ενώ το μουσικό του έργο μέχρι σήμερα αποτελεί σύμβολο της ελευθερίας. Ο ίδιος μελοποίησε (έγραψε μουσική) πολλά ποιήματα γιατί θεωρούσε πως η μουσική είναι ο πιο εύκολος τρόπος να γνωρίσει ο λαός την ποίηση. Έχει γράψει πάνω από 1000 τραγούδια, συμφωνίες, μουσική για θέατρο και κινηματογράφο (με σημαντικότερη τη μουσική για τη διεθνούς βεληνεκούς ταινία «Ζορμπάς»).

Πηγές https://www.youtube.com/watch?v=ycs69mjcnde https://www.youtube.com/watch?v=niqrjp1vdey https://www.youtube.com/watch?v=rlzpsiojyqk https://www.youtube.com/watch?v=gwmvisbl6qo Επιμέλεια: Αραβώση Μαρία