ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ

ΕΤΟΣ 11 ο ΤΕΥΧΟΣ 105 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ K αί ἕτερον ἔπεσεν ἐν µέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συµφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό» (Λουκ. 8, 7) µᾶς λέει στήν παραβολή τοῦ σπορέως, ὁ Κύριος, ἀναφερόµενος στούς ἀνθρώπους πού ποθοῦν τήν κοινωνία µέ τό Θεό, ἀλλά συνεχῶς τήν ἀναβάλλουν πνιγµένοι στίς µέριµνες τῆς καθηµερινότητας, στό συνεχές κυνήγι τῶν ἀ- πολαύσεων καί στήν ἐξεύρεση τρόπων γιά τήν πραγµατοποίηση τῶν ἐ- πιθυµιῶν τους, ἐκµεταλλευόµενοι πολλές φορές καί τήν ἀνάγκη τῶν συνανθρώπων τους. Ἀπό τήν κατάσταση αὐτή δέν πρόκειται νά βγοῦµε ἄν πρῶτα δέν ἀλλάξουµε τρόπο ζωῆς καί κυρίως τῆς εὔκολης ζώης πού συνηθίσαµε τά τελευταῖα χρόνια µέσω τῶν µεγάλων τεχνολογικῶν ἐπιτευγµάτων τῆς ἐπιστήµης. Κύριος σκοπός τῆς ζωῆς µας ἔγινε ἡ ἀπόκτηση αὐτῶν τῶν ἀγαθῶν πού µας έδιναν τήν ψευδαίσθηση ὅτι µπορούσαµε νά προοδεύουµε στήν πνευµατική ζωή, χωρίς νά τά στερηθοῦµε. Ὅµως, ὅπως µας παραγγέλει ὁ Κύριος: «Οὗ δύνασθε Θεῶ δουλεύειν καί µαµµωνά» (Μάτθ. 6,24). Πρέπει νά καταλάβουµε ὅτι δέν µποροῦµε νά τά ἔχουµε ὅλα. Πρέπει νά µάθουµε νά εἴµαστε αὐτάρκεις. ηλαδή νά εἴµαστε εὐχαριστηµένοι, ὅταν ἔχουµε τά ἀ-

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 2 ναγκαία γιά τή ζωή. Νά ἀποφεύγουµε τήν ἀπληστία, ἡ ὁποία µας κατατυραννεῖ. Πρέπει νά πιστέψουµε ὅτι τό εὔκολο χρῆµα δέν εἶναι εὐλογηµένο ἀπό τό Θεό, ἐνθυµούµενοι τήν ἐντολή Του: «Ἐν ἰδρώτι τοῦ προσώπου σου φαγῆ τόν ἄρτον σου» (Γεν. 3,19). Στή σπουδαιότηα τῆς αὐτάρκειας γιά τή ζωή µας ἀναφέρεται καί τό βιβλίο τῶν Παροιµιῶν: «Πλοῦτον δέ καί πενίαν µή µοί δῶς, σύνταξον δέ µοί τά δέοντα καί τά αὐτάρκη» (κέφ. 24). Ὁ ἱερός συγγραφέας ζητάει ἀπό τό Θεό αὐτάρκεια. Νά ἔχει τά ἀγαθά ἐκεῖνα πού εἶναι ἀπαραίτητα γιά τήν ἐπιβίωσή του καί τίποτε ἄλλο. Ὁ ἱερός Χρυσόστοµος προσθέτει σχετικά ὅτι «έν εἶναι πλούσιος ἐκεῖνος πού περιβάλλεται ἀπό πολλά ἀγαθά, ἀλλά ἐκεῖνος πού δέν χρειάζεται πολλά. Οὔτε εἶναι φτωχός ἐκεῖνος πού δέν ἔχει τίποτα, ἀλλά ἐκεῖνος πού ἐπιθυµεῖ πολλά». Ἐνῶ ὁ ἀρχαῖος φιλόσοφος λέει τό ρητό: «Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τό εὖ, ἀλλ ἐν τῷ εὖ τό πολύ» ἐπιβεβαιώνοντας ὅτι τά χρήµατα καί τά ὑλικά ἀγαθά πρέπει νά ἀποτελοῦν µέσο καί ὄχι σκοπό τῆς ζωῆς µας. Ἡ ἐποχή µας εἶναι πονηρή. Κρύβονται πολλές παγίδες στό δρόµο πού ὁδηγεῖ στή σωτηρία τῆς ψυχῆς µας. Λέµε ὅτι: «Πρέπει νά πάρω κάποιο µηχάνηµα νά µέ βοηθήσει νά ἔχω πιό πολύ ἐλεύθερο χρόνο γιά νά ἀσχολοῦµαι µέ τά πνευµατικά µου καθήκοντα». Ὅταν ὅµως παίρνου- µε αὐτό τό µηχάνηµα καί λέµε: «Ἀφοῦ τό ἔχω, ἄς κάνω κι αὐτό καί τ ἄλλο» καί τελικά ἔχουµε πέσει σέ ἄλλη παγίδα. Στήν παγίδα νά κάνουµε µέν πιό πολλά πράγµατα, ἀφοῦ αὐξήθηκαν οἱ δυνατότητές µας µέ τό µηχάνηµα, ἀλλά µέ σκοπό νά θρέψουµε πιό πολύ τά πάθη µας καί τίς ἐπιθυµίες µας. Ἔτσι, ἀντί νά ἔχουµε περισσότερο χρόνο, ἔχουµε ἀκόµα λιγότερο χρόνο καί περισσότερο ἄγχος καί περισπασµούς. ιότι κάποια στιγµή τό µηχάνηµα θά χαλάσει καί θά πρέπει νά τό φτιάξουµε. Ἔτσι θά δαπανήσουµε ἐπί πλἐον χρήµατα. Ὅταν δέ βγεῖ κάτι πιό καινούριο, πρέπει νά τό ἀλλάξουµε µπαίνοντας ἔτσι σέ ἕνα φαῦλο κύκλο γιά τήν ἱκανοποίηση τῶν ἐπιθυµιῶν µας. Γι αὐτό οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας µίλησαν γιά αὐτάρκεια, γιά ἁ- πλουστευµένη ζωή, γιά ἀκτηµοσύνη καί κοινοκτηµοσύνη ἡ ὁποία εἶναι ἱκανή «τήν οἰκουµένην ἐπιστρέψαι ἅπασαν», ὅπως µᾶς λέει ὁ ἱερός Χρυσόστοµος. Ἴσως µόνο τότε θά µπορέσουµε νά µείνουµε ἀπερίσπαστοι στά πνευµατικά µας καθήκοντα, στήν ἄσκηση τῆς προσευχῆς καί τῆς ἀγάπης µας πρός τούς συνανθρώπους πού δοκιµάζονται. Μιά κατάσταση στήν ὁποία, ὅταν βρεθοῦµε, τότε σίγουρα θά µποροῦµε νά διακρίνουµε τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ στή ζωή µας.

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 3 ΧΑΡΙΣΕ ΜΟΥ ΕΚΟΥΣΙΑ ΠΤΩΧΕΙΑ Γ νωρίζω, Κύριε, ὅτι ἀποδοκιµάζεις τήν πολυτέλεια καὶ τὴν τρυφή, διότι µὲ ἀποµακρύνει ἀπὸ κοντά Σου. Γνωρίζω ἀκόµη ὅτι ἡ πολιτέλειά µου δηµιουργεῖ µιὰ πνευµατικὴ τύφλωση, µὲ ἀποτέλεσµα νὰ µὴ µπορῶ νὰ δῶ τὸ δρόµο πρὸς τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Ἀλλὰ καὶ πῶς νὰ φθάσω ἐκεῖ, ἂν δὲν Σ ἀκολουθήσω; Καὶ πῶς νὰ Σὲ ἀκολουθήσω ἂν δὲν ὑπερβῶ τὰ ὑλικὰ καὶ φθαρτὰ πράγµατα στὴ ζωή µου; Πῶς νὰ Σὲ ἀγαπήσω, ὅταν ἡ προσκόλληση σὲ αὐτὰ ἰσοδυναµεῖ µὲ εἰδωλολατρία; Ἡ ἄνεση καὶ ἡ τρυφηλὴ ζωή µου, ἔχουν δηµιουργήσει ὀλέθριες συνέπειες. Τόσο στὴν πνευµατική, ὅσο καὶ στὴν βιολογικὴ ζωή µου. Πῶς νὰ ζήσω τὴ χαρὰ, ἀφοῦ ἡ ἀληθινὴ χαρὰ καὶ εὐχαρίστηση ἑστιάζεται στὴ λιτότητα καὶ στὴν, µὲ µέτρο χρήση καὶ διαχείριση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν; Ὅµως ἐσὺ Κύριε, ποῦ µᾶς εἶπες ὅτι ἂν ἀναζητοῦµε πρῶτα τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, τότε ὅλα τὰ ὑλικὰ καὶ ἀναγκαία ἀγαθὰ θὰ µᾶς τὰ προσφέρεις, ἀνάλαβε, Σὲ παρακαλῶ κι ἐµένα. Βοήθησέ µε νὰ µείνω ἐλεύθερος ἀπὸ βιοτικὲς µέριµνες καὶ ἐνασχολήσεις, γιὰ νὰ µπορέσω νὰ προσηλωθῶ περισσότερο στὴν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς καὶ τῶν ἀρετῶν. Βοήθησέ µε, Κύριε, νὰ ζῶ ἔχοντας τὰ ἀπαραίτητα καὶ νὰ εἶµαι ἀπαλλαγµένος ἀπὸ τήν ἐπιθυµία τῆς ἀπόκτησης πολλῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν. Χάρισέ µου τὴν ἑκούσια πτωχεία, πού εἶναι ἔκφραση τῆς Ἀγάπης πρὸς Ἐσένα καὶ τὸν πλησίον. Πού εἶναι ἡ θυρίδα, γιὰ νὰ εἰσέλθει ὁ ἄνθρωπος στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἀµὴν.

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 4 EΧΟΥΜΕ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΑYΤΑΡΚΕΙΑ; «Πᾶν τό πολύ τή φύσει πολέµιον» «Κάθε τί τό ὑπερβολικό εἶναι ἐχθρός τοῦ φυσικοῦ». (Ἱπποκράτης ὁ Κεῖος) «Τό δέ καλόν οὐκ ἄµετρον» «Τό καλό ἐκφράζεται µέ µέτρο». (Πλάτων) «Νά ἀποδοκιµάζετε κάθε εἴδους ὑπερβολή καί νά µήν ξεπερνᾶτε τό µέτρο». (Πυθαγόρας) «Ἀρετή εἶναι νά ἀποφεύγεις τίς ὑπερβολές». (Σωκράτης) «Ἀγαπῶ τό σπίτι, ὅπου δέν βλέπω τίποτε τό περιττό, καί ὅπου βρίσκω ὅ,τι χρειάζεται». (Πιττακός) «Ἡ ἄµετρη ἐπιθυµία χαρακτηρίζει τό παιδί καί ὄχι τόν ἄνδρα». ( ηµόκριτος) «Στά πάντα τό ὡραῖο εἶναι τό ἴσο, δέν θεωρῶ ὅµως σωστή οὔτε τήν ὑπερβολή, οὔτε τήν ἔλλειψη», ( ηµόκριτος) «Ὑπάρχει ὅριο καί στή λιτότητα, ἀπό τήν ὁποία ὁ παράλογος παθαίνει κάτι παραπλήσιο µέ αὐτόν πού σφάλλει ἕνεκα ὑπερβολῆς» (Ἐπίκουρος) «Ὅπως ἀπό ὅλες τίς ἀρρώστιες τό χειρότερο εἶναι ὁ καρκίνος, τό ἴ- διο καί στήν περιουσία τό χειρότερο εἶναι ἡ ἀνώφελη καί ἀδιάκοπη σπατάλη», (Ἐπίκουρος) «Ἄν κάποιος ξεπεράσει τό µέτρο, τά πιό εὐχάριστα πράγµατα θά µποροῦσαν νά γίνουν τά πιό δυσάρεστα», ( ηµόκριτος) Ἀπό τήν ἐπίσκεψη ἀντιπροσωπείας µαθητῶν τοῦ 12 ου.σχολείου, στόν Ἱερό Ναό µας.

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 5 «Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ζοῦν γιά νά τρῶνε, καί δέν τρῶνε γιά νά ζοῦν», (Σωκράτης) «Ὅσοι ἐπιζητοῦν τίς γαστριµαργικές ἡδονές ξεπερνώντας τό σωστό στά φαγητά, τά ποτά, ἤ τίς σωµατικές ἀπολαύσεις, σέ ὅλους τούτους οἱ ἡδονές εἶναι µικρές καί σύντοµες», ( ηµόκριτος) «Νά ἀποφεύγετε νά τρῶτε ὑπερβολικά», (Πυθαγόρας) «Πρέπει νά ἀποφεύγεται καί νά κόβεται διά πυρός καί σιδήρου καί µέ κάθε τρόπο ἀπό τό σῶµα ἡ ἀσθένεια, ἀπό τήν ψυχή ἡ ἀµάθεια, ἀπό τήν κοιλιά ἡ πολυτέλεια, ἀπό τήν πόλη ἡ ἐξέγερση, ἀπό τήν οἰκογένεια ἡ διχόνοια καί πάνω ἀπ ὅλα ἡ ἔλλειψη µέτρου», (Πυθαγόρας) «Τό ἀνικανοποίητό της ψυχῆς κάνει τόν ἄνθρωπο νά ἐπιθυµεῖ ἔπ ἄπειρον διαφορετικές ποικιλίες τροφῆς», (Ἐπίκουρος) «έν εἶναι ἀχόρταγη ἡ κοιλιά, ὅπως λένε οἱ πολλοί, ἀλλά ἡ ψευδής ἄποψη ὅτι ἡ κοιλιά χρειάζεται ἀπεριόριστη ποσότητα γιά νά γεµίσει», (Ἐπίκουρος) «Ἡ κοιλιά εἶναι ἡ Χάρυβδη τῆς ζωῆς», ( ιογένης) «ὲν εἶναι κατόρθωµα γιατί ξέρεις νὰ τρῷς νόστιµα φαγητά, κατόρθωµα εἶναι νὰ ξέρεις νὰ σταµατᾷς λίγο πρὶννά χόρτασης», (Ἐπίκουρος) Ἀπό τήν ἐπίσκεψη ἀντιπροσωπείας µαθητῶν τοῦ 23 ου ηµοτικοῦ Σχολείου Λαρίσης, στόν Ἱερό Ναό µας.

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 6 Ὁ Ἅγιος Νεοµάρτυς Μύρων καταγόταν ἀπό τό Μεγάλο Κάστρο τῆς Κρήτης, τό σηµερινό Ἡράκλειο, καί γεννήθηκε ἀπό εὐσεβεῖς καί φιλόθεους γονεῖς. Ὁ πατέρας τοῦ ὀνοµαζόταν ηµήτριος καί ἦταν δίκαιος καί ἐνάρετος ἄνθρωπος. Ὁ Ἅγιος ἦταν σεµνός καί σώφρων καί ἀγαποῦσε ὑπερβολικά τήν παρθενία καί τήν ἄσκηση. Ἐργαζόµενος ὡς ράπτης στό Ἡράκλειο, συκοφαντήθηκε ἀπό τούς Τούρκους, οἱ ὁποῖοι τόν φθονοῦσαν, ὅτι δῆθεν ἀποπλάνησε µία Τουρκοπούλα. Στό δικαστήριο, ἀπολογούµενος ὁ Ἅγιος, ἀπέρριψε τήν συκοφαντία, ἀλλά ἐτέθη σέ αὐτόν τό δίληµµα τοῦ ἐξισλαµισµοῦ ἤ τοῦ θανάτου. Ὁ Μάρτυρας Μύρων ἀποκρίθηκε µέ παρρησία ὅτι δέν ἀρνεῖται τήν πίστη του, ἀλλά εἶναι ἕτοιµος νά ὑποστεῖ κάθε βασανιστήριο γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Γεννήθηκε Χριστιανός καί Χριστιανός θέλει νά πεθάνει. Γιά τόν λόγο αὐτό τόν χτύπησαν σκληρά καί τόν ἔριξαν στήν φυλακή. Ὅταν τόν ἔβγαλαν ἀπό αὐτήν, τόν ὁδήγησαν καί πάλι ἐνώπιον τοῦ κριτοῦ. Ὁ δικαστής προσπάθησε νά τόν κάνει νά ἀρνηθεῖ, τάζοντάς του πολλά χρήµατα, δῶρα καί τιµές ἤ ἀπειλώντας τόν µέ βασανιστήρια καί ἄτιµο θάνατο, ἄν παρήκουε. Γιά δεύτερη φορᾶ τοῦ ζητήθηκε νά ἀπαρνηθεῖ τό Χριστιανισµό, ὅµως ὁ Ἅγιος ἐπαναλάµβανε συνεχῶς ὅτι ἤθελε νά πεθάνει ὡς Χριστιανός.

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 7 Ἔτσι καταδικάσθηκε στόν διʹ ἀγχόνης θάνατο. Λίγο πρίν ἀπό τό μαρτύριο, ὁ Μάρτυρας Μύρων ζήτησε τήν ἄδεια ἀπό τούς δήμιους καί πλησίασε τόν πατέρα του. Ἔπεσε στά πόδια του καί τοῦ φίλησε τό χέρι. Ἀφοῦ ἔλαβε τήν εὐχή τοῦ προσῆλθε πρό τῶν δημίων καί μετά ἀπό λίγο δέχθηκε τό στέφανο τοῦ μαρτυρίου. Ἦταν τό ἔτος 1793 μ.χ. Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη του στίς 20 Μαρτίου, ἡμέρα τοῦ μαρτυρίου του. Ὁ Σεβασµιώτατος µέ µαθητές τῶν.σχολείων τῆς Ἐνορίας φυτεύουν δένδρα στήν αὐλή τοῦ Ἱ.Ναοῦ µας Μαθητές τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων τῆς Ἐνορίας µας.....φυτεύουν λουλούδια στόν ἀνθόκηπο τοῦ Ἱ.Ναοῦ µας.

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 8 B ασική ἀρχή τοῦ χριστιανικοῦ τρόπου ζωῆς, τῆς ζωῆς πού καθόρισε ὁ Κύριος, καί βάσει αὐτῆς ἔζησαν οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ Ἅγιοι διαµέσου τῶν αἰώνων, εἶναι ἡ αὐτάρκεια. ηλαδή, ἡ λελογισµένη χρήση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν. Ἔννοια συνυφασµένη ἄρρηκτα καί µέ τήν ἀρετή τῆς ὀλιγάρκειας, πού σηµαίνει νά ἀρκεῖται κανείς στά λίγα, στά ἀπαραίτητα. Ἀρετές, σήµερα, ξεχασµένες ἀπό τούς πολλούς, καθώς ὁ ὑλιστικός τρόπος ζωῆς συµβάλλει στό νά ἐπιζητοῦµε τό «φάγωµεν, πίωµεν, αὔριον γάρ ἀποθνήσκωµεν». έν πρέπει, ὅµως, νά λησµονοῦµε τό λόγο τοῦ Ὁσίου Ἀντιόχου τοῦ Πανδέκτη πώς «τό σῶµα τροφῆς δεῖται οὐ τρυφῆς, ὀλιγοδείας οὐ πλησµονῆς, αὐταρκείας οὐ πολυτελείας». Ὁ Ἄπ. Παῦλος, ἀντιµετωπίζοντας πολλές στερήσεις καί ἀρκούµενος σέ αὐτά πού εἶχε. Ἔλεγε: «ἐγὼ γὰρ ἔµαθον ἐν οἷς εἰµι αὐτάρκης εἶναι» (Φλπ. 4,11), Ἔτσιτέκεται ὁδηγός µας, καθώς συνιστᾶ νά ἔχουµε «ἐν παντί πάντοτε πάσαν αὐτάρκειαν» (Β Κορ. 9,8). Λέγει δέ στούς πλουσίους πώς ἡ κτήση πλούτου πέρα ἀπό τά ὅρια τῆς αὐτάρκειας εἶναι ἠθικά ἀθέµιτη. Φωτεινό παράδειγµά µας ἡ ζωή καί ἡ διδασκαλία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόµου, ὁ ὁποῖος τονίζει ὅτι ὁ πλοῦτος δόθηκε γιά νά τόν διανέµουµε στούς ἔχοντας ἀνάγκη. Ἑποµένως, ἡ ἔννοια τῆς ὀλιγάρκειας συνδέεται ἄρρηκτα καί µέ τήν ἐλεηµοσύνη, διότι χωρίς αὐτή δέν ἔχει νόηµα καί σκοπό. Στήν Παλαιά ιαθήκη, ὁ Ἀβραάµ, ὁ Ἰώβ εἶναι πρότυπα πλουσίων πού διαχειρίστηκαν τόν πλοῦτο σωστά, ζωντας λιτά καί βοηθώντας τούς φτωχούς. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει σῶµα καί ψυχή. Καί ὡς πρός τό σῶµα, ἔχει ἀνάγκη ὁρισµένων τροφῶν γιά νά ζήσει. Ὥς πρός τήν ψυχή δέ, ἔχει ἀνάγκη τῶν πνευµατικῶν ἀρετῶν. Σαφῶς, εἶναι σηµαντικό νά ζοῦµε «ἀξιοπρεπώς» ἀπό πλευρᾶς ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἀλλά ταυτόχρονα µέ λιτότητα, µέ ἐγκράτεια καί σωφροσύνη.

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 9 Στίς σηµερινές κοινωνίες δέν βιώνεται ἡ ἄσκηση ἀλλά ἡ ὑπερκατανάλωση. Όµως, ἡ πλησµονή, δηλαδή ἡ ἀφθονία καί ἡ πολυτέλεια, βλάπτουν σωµατικά καί πνευµατικά τόν ἄνθρωπο. Τόν ἀποµακρύνουν ἀπό τό Θεό καί συντελοῦν στήν πνευµατική του τύφλωση. Ἀντίθετα, µέ τήν ἄσκηση ὠφελεῖται σῶµα καί ψυχή, γεννιέται εὐεξία καί δύναµη. Γινόµαστε πιό συνετοί, σώφρονες καί γεροί. Ἐξασφαλίζουµε τήν εὐτονία τῆς ψυχῆς µας, ἀπαραίτητη προϋπόθεση στόν πνευµατικό ἀγώνα κάθε χριστιανοῦ. Ἔτσι λοιπόν, ἐπαναφέροντας στή ζωή µας τήν ὀλιγάρκεια, τήν ἀποφυγή τῆς ἀπληστίας καί τῆς ὑπερβολῆς, µποροῦµε νά ἀντιµετωπίζουµε µέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς. Κατά τή Μ. Σαρακοστή, οἱ ἀρετές τῆς αὐτάρκειας καί ὀλιγάρκειας εἶναι συναφεῖς µέ τή νηστεία. Ἐλέγχοντας τό στοµάχι, ἐλαττώνουµε καί τά πάθη. Κι ἔτσι, µέ τή γενικότερη ἐγκράτεια καί τήν ἐξάσκηση στίς ἀρετές, δηµιουργεῖται ἕνα κλίµα, πνευµατικοῦ ἀγῶνος, πρόσφορο γιά τήν ἐπίτευξη τοῦ στόχου τῆς ζωῆς. Στούς νεότερους ὅλα αὐτά ἴσως ἠχοῦν παράξενα, γιατί εἶναι ἡ γενιά πού µεγάλωσε µέσα στήν ἀφθονία καί τήν ἀπόλαυση. Ὅµως ἦρθε ὁ καιρός νά ἐπιστρέψουµε στήν ἁπλή ζωή. Γιατί ἡ ἀληθινή χαρά καί εὐτυχία ἑστιάζεται στή λιτότητα καί στή συνετή διαχείριση τῶν ἀγαθῶν. Τά ὀφέλη τότε θά εἶναι µεγάλα καί γιά τήν πνευµατική µας ζωή, ἀφοῦ ἐλεύθεροι πιά ἀπό τίς βιοτικές µας µέριµνες, θά προσηλωθοῦµε στήν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς µας. Γι αὐτό, ἄς θυµόµαστε πώς ἡ αὐτάρκεια εἶναι µητέρα τῆς εὐτυχίας καί τῆς εἰρήνης τῆς ψυχῆς! Μέλη τῆς Ἐνοριακῆς Νεανικῆς Συντροφιᾶς µας καί ἐθελόντριες κυρίες παρασκευάζουν καί διανέµουν φαγητό σέ ἀνήµπορους ἀδελφούς µας.

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 10 ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ 6) Τό Σύμβολο τῆς Πίστεως. Τό Σύµβολο τῆς Πίστεως, συντάχθηκε ἀπό τίς δύο πρῶτες Οἰκουµενικές Συνόδους. Ἡ Α ἐν Νικαίᾳ Σύνοδος τό 325 µ.χ. συνέταξε τά πρῶτα ἑ- πτά ἄρθρα, γι' αὐτό καί ὀνοµάζεται σύµβολον τῆς Νικαίας. Τά ὑπόλοιπα πέντε συντάχθηκαν ἀπό τήν Β Σύνοδο τήν ἐν Κων/πόλει τό 381 µ.χ. Περιλαµβάνει τίς κεφαλαιώδεις Χριστιανικές ἀλήθειες, διότι κυρίως αὐτές διεστρέφοντο ἀπό τούς αἱρετικούς. Παραδείγµατος χάρη οἱ Μανιχαῖοι ἔλεγαν: ÓΠιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα παντοκράτοραô, ἀλλά δέν ἔλεγαν καί τό Óποιητήν οὐρανοῦ καί γῆςô. Οἱ Ἀρειανοί ἔλεγαν ÓΠιστεύω εἰς τόν Ἰησοῦν Χριστόν, ἀλλά δέν ἔλεγαν Óτόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ τόν µονογενῆ ὁµοούσιον τῷ ΠατρίÔ. Ἀκόµη οἱ Νεστοριανοί ἔλεγαν ÓΠιστεύω τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ τόν µονογενῆô, ἀλλά δέν ἤθελαν νά ποῦν Óτόν σαρκωθέντα ἐκ Πνεύµατος ἁγίου καί Μαρίας τῆς ΠαρθένουÔ. Τέλος οἱ Ρωµαιοκαθολικοί δέν δέχονται νά ποῦν Óκαί εἰς τό Πνεῦµα τό ἅγιον τό ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόµενονô, ἀλλά Óκαί εἰς τό Πνεῦµα τό ἅγιον τό ἐκ τοῦ Πατρός καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορευόµενονô. Ὅµως ἡ διατύπωση αὐτή δέν εἶναι ἁγιογραφική καί ὑπονοεῖ διθεΐα. Ὅ,τι ἐκπορεύεται ἀπό δύο πηγές, εἶναι πάντα καί κάτι διαφορετικό. Ἀφοῦ βέβαια εἶναι δηµιούργηµα τῶν µεταγενεστέρων χρόνων καθίσταται σαφές ὅτι στή θ.λειτουργία καθιερώθηκε ἡ ἐκφώνησή του ἀργότερα. Κατ' ἀρχάς τό ἔλεγαν µία φορά τόν χρόνο κάθε Μ.Παρασκευή. Ἀργότερα ὁ πατριάρχης Κων/πόλεως Τιµόθεος περί τό 511 Óκαθ' ἑκάστην σύναξιν λέγεσθαι παρεσκεύασενô 1. Ἡ ἐν Τολέδῳ Σύνοδος ἐπίσηµα τό καθι- έρωσε νά ἀπαγγέλλεται πρό τῆς Κυριακῆς προσευχῆς καί ἀργότερα µεταβιβάσθηκε καί στή ύση. 1 ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Θεοδώρου τοῦ Ἀναγνώστου. Β.32 Migne 86.201

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 11 Στίς 174 λέξεις τοῦ Συµβόλου τῆς Πίστεως περιέχεται ὁλόκληρη ἡ Ὀρθόδοξη ιδασκαλία σέ ἕξη προτάσεις. 1 η Τό µυστήριο τῆς Παναγίας Τριάδος. 2 η Τό µυστήριο τῆς θ.ἀπολυτρώσεως. 3 η Ἡ σάρκωση καί ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. 4 η Ἡ ἔννοια τῆς Ἐκκλησίας καί ὁ διά τῶν µυστηρίων της ἁγιασµός. 5 η Ἡ περί ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν διδασκαλία. 6 η Ἡ περί τοῦ µέλλοντος αἰῶνος ζωή. ÓΑὐτό τό Σύµβολο τῆς Πίστεως, λέγει ὁ ἅγ.κύριλλος Ἱεροσολύµων, θά τό ἔχεις ὡς προσωπική πίστη σου. Θά τήν µάθεις και θά τήν ἀπαγγέλλεις. Πρέπει δέ νά τηρήσεις µόνο αὐτή τή πίστη πού ἡ Ἐκκλησία τώρα σοῦ παραδίδει καί πού εἶναι κατοχυρωµένη µέ τίς αὐθεντικές ἀλήθειες τῆς Ἁγ.Γραφῆς Αὐτή τήν πίστη νά τήν ἔχετε γιά ἐφόδιο σέ κάθε στιγµή τῆς ζωῆς σας καί νά µή δεχθεῖτε πέρα ἀπό αὐτή ποτέ καµιά ἄλληô 2 Ô. 7) Ὁ ἀέρας. Τήν ὥρα πού ἀπαγγέλλεται τό Σύµβολο τῆς Πίστεως ἐπάνω ἀπό τό ἱερά σκεύη κινοῦµε ἕνα ὕφασµα, µέ τό ὁποῖο προηγουµένως ἦταν καλυµµένα τά Τίµια ῶρα καί τό ὁποῖο ὀνοµάζεται ÓἀέραςÔ. Πάρα πολλά ἔχουν εἰπωθεῖ γιά τήν κίνηση καί τόν συµβολισµό αὐτοῦ τοῦ ὑφάσµατος, τήν συγκεκριµένη στιγµή. Εἰπώθηκε ὅτι συµβολίζει τά ριπίδια µέ τά ὁποῖα οἱ διάκονοι ἐξεδίωκον τά ἔντοµα γιά νά µή πέσουν µέσα στό ἅγ.ποτήριο. Αὐτή εἶναι ἡ πιό διαδεδοµένη, ἀλλά ἔχει πολλά ἀνερµήνευτα. Μιά ἄλλη ἑρµηνεία λέγει ὅτι εἶναι ἡ σηµαία τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ µάλιστα ἔχει καί τόν Τίµιο Σταυρό χαραγµένο πού εἶναι τό τρόπαιο τῆς νίκης τοῦ Χριστοῦ κατά τοῦ διαβόλου, τῆς ἁµαρτίας καί τοῦ θανάτου, ἀλλά ἀπέχει ἀπό τήν πραγµατικότητα, ὅσο κι ἄν φαίνεται καλή. Καµµία ὅµως ἀπό τίς δύο δέν µπορεῖ νά σταθεῖ ὡς σωστή ἑρµηνεία, διότι δέν µποροῦν νά ἐξηγήσουν καί κάποιες ἄλλες κινήσεις πού γίνονται ἐκείνη τήν στιγµή. Ἀφοῦ λοιπόν δοῦµε γιατί καµµία ἀπό τίς δύο αὐτές δέν στέκεται, κατόπιν θά δοῦµε τήν ἐρµηνεία ἐκείνη πού ἀπαντᾶ τουλάχιστον σέ ὅλα τά ἐρωτήµατα καί πού στέκεται καί Θεολογικά καί Λειτουργικά καί Πρακτικά. 2 ÓΠίστιν δέ ἐν μαθήσει καί ἀπαγγελίᾳ κτῆσαι καί τήρησον μόνην, τήν ὑπό τῆς Ἐκκλησίας νυνί σοι παραδιδομένην, τήν ἐκ πάσης γραφῆς ὠχυρωμένην ἔχειν δέ ταύτην ἐφόδιον ἐν παντί τῷ χρόνῳ τῆς ζωῆς καί παρά ταύτην ἄλλην μηκέτι δέξασθαιô. Φωτιζομένων Ε,ΙΒ.

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 12 Στήν πρώτη ἑρµηνεία θά εἴχαµε νά ποῦµε τά ἑξῆς: Ἡ κίνηση τοῦ ἀέρος, ἐάν ἐγίνετο γιά τά ἔντοµα, µετά γιατί δέν ξαναγίνεται αὐτή ἡ κίνηση πού ἔχουµε µάλιστα καί καθαγιασµένο Ἄρτο καί Οἶνο; Μετά δέν ὑπάρχουν ἔντοµα; Γιατί δέν ὀνοµάσθηκε ριπίδιον καί ὀνοµάσθηκε ἀέρας; Καί ἐάν παρέµεινε ἐκεῖ ὡς σύµβολο χωρίς πρακτική ἀξία, τότε γιατί ὅταν λειτουργοῦν πολλοί ἱερεῖς κινοῦν τόν ἀέρα ὅλοι µαζί; Ἕνας δέν µπορεῖ αὐτό νά τό κάνει; Ὅταν µάλιστα λειτουργεῖ ὁ ἐπίσκοπος γιατί τοποθετεῖται ὁ ἀέρας πάνω ἀπό τήν κεφαλή του κι ἐκεῖ κινεῖται; Καί γιατί οἱ ἄλλοι ἱερεῖς ἀκουµποῦν στήν πλάτη τῶν ἱερέων πού προηγοῦνται καί ἔτσι δηµιουργεῖται µιά ἁλυσίδα ἀπό τόν τελευταῖο µέχρι αὐτόν πού κρατᾶ τόν ἀέρα; Αὐτό συµβαίνει καί στήν ἀρτοκλασία ὅταν ὑπάρχουν πολλοί ἱερεῖς. Οἱ τελευταῖοι ἀκουµποῦν στήν πλάτη τῶν πρώτων καί ἔτσι ὅλοι µαζί µετέχουν στήν ὕψωση τοῦ ἄρτου πού εὐλογεῖ ὁ ἐπίσκοπος. Στήν δεύτερη ἑρµηνεία θά εἴχαµε νά ἐρωτήσουµε τό ἑξῆς: Ἄν εἶναι σύµβολο νίκης, γιατί δέν ὀνοµάσθηκε σηµαία ἤ τρόπαιο ἤ σύµβολο τῆς νίκης καί ὀνοµάζεται ἀέρας; Ἄς δοῦµε ὅµως καί τήν σωστή ἑρµηνεία. Ἀπό τήν ὀνοµασία τοῦ ὑφάσµατος µέ µιά πρώτη µατιά δέν µπορεῖ κανείς νά βρεῖ τήν ἑρµηνευτική λύση. Ἄν ὅµως ἀνατρέξουµε σ' αὐτά πού συµβαίνουν ἐκείνη τήν στιγµή, θά βροῦµε πολλά. Τό ὅτι κινεῖται ὁ ἀέρας ἀκριβῶς τήν ὥρα πού ἀπαγγέλλουµε τό Σύµβολο τῆς Πίστεως καί τό ὅτι ὁ ἐπίσκοπος ἐκείνη τήν στιγµή βρίσκεται κάτω ἀπό αὐτόν καί τό ὅτι οἱ ἱερεῖς δηµιουργοῦν ἁλυσίδα ἐπαφῆς µέ τόν πρῶτο πού κινεῖ τόν ἀέρα, σηµαίνει: Ὅτι στό σηµεῖο αὐτό ἔχουµε µιά ἔµπρακτη καί συµβολική ἐπιβεβαίωση αὐτῶν πού προηγουµένως στήν εὐχή παρακαλέσαµε τόν Θεό τόν Παντοκράτορα καί Πατέρα µας. ηλαδή τόν παρακαλέσαµε νά δεχθεῖ τήν θυσία µας, νά τήν προσφέρει στό ἅγιο θυσιαστήριο, νά µᾶς κάνει ἱκανούς νά τοῦ προσφέρουµε θυσίες πνευµατικές, νά µᾶς ἀξιώσει νά βροῦµε χάρη ἐνώπιόν Του καί προσθέσαµε καί τό ἑξῆς θαυµαστό Ó καί ἐπισκηνῶσαι τό Πνεῦµα τῆς χάριτός σου τό ἀγαθόν ἐφ' ἡµᾶς, καί ἐπί τά προκείµενα ῶρα ταῦτα, καί ἐπί πάντα τόν λαόν σουô. Ἡ ἰστοσελίδα μας γιά μιά πνευματική ἐπικοινωνία: galilea.gr

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 13 Ζητήσαµε νά ἐπισκηνώσει τό Ἅγιο Πνεῦµα σέ ὅλους µας καί στά Τίµια ῶρα. Καί πράγµατι τό Πνεῦµα τό Ἅγιο ἐπισκηνώνει εἰς τήν Ἐκκλησίαν του. Ἔτσι λοιπόν τώρα ὁ ἀέρας παίρνει ἄλλη διάσταση. Εἶναι ἡ αἰσθητή ἔκφραση τῆς παρουσίας τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος πού ἐπισκιάζει ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία. Γι'αὐτό καί ἡ κίνηση γίνεται τήν ὥρα τοῦ Συµβόλου τῆς Πίστεως, γιά νά δείξει ὅτι, ὅ,τι λέγεται στό ἱερό Σύµβολο, εἶναι ἀποτέλεσµα φωτισµοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος. Γι αὐτό καί οἱ ἱερεῖς ἀκουµποῦν ὁ ἕνας στόν ἄλλον κι ὅλοι δηµιουργοῦν τήν ἁλυσίδα τῆς διαδοχῆς πού ξεκινᾶ ἀπό τόν ἐπίσκοπο τόν ὁποῖο ἐπισκιάζει τό Ἅγ.Πνεῦµα. Λέγεται δέ ἀέρας, διότι ἔτσι τό Πνεῦµα τό ἅγιο ἐκδήλωσε τήν γενική παρουσία του κατά τήν ἡµέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ἐκτός ἀπό τίς πύρινες φλόγες πού ἐµφανίσθησαν στήν κεφαλή τοῦ καθενός 3. Ἀκόµη µέ Óφωνή αὔρας λεπτῆςô κάνει αἰσθητή τήν παρουσία του στόν πρ.ἠλία ὁ Κύριος, καθώς λέγει, Óκἀκεῖ ΚύριοςÔ Γ Βασ.19.12. Ἔτσι λοιπον ὁ ἀέρας δέν εἶναι παρά µιά ἔκφραση τῆς παρουσίας τοῦ ἁγίου Πνεύµατος, πού ἐπισκιάζει τήν Ἐκκλησία του. Στήν ἑρµηνεία αὐτή βοηθᾶ τά µέγιστα καί ἡ χαρακτηριστική ὀνο- µασία τοῦ ἀέρος στίς Συριακές θ.λειτουργίες, ÓνεφέληÔ 4 καί µᾶς θυµίζει τήν νεφέλη πού ἐπεσκίαζε τούς Ἰουδαίους στήν ἔρηµο, ὅπου Óὁ Θε- ὸς ἡγεῖτο αὐτῶν, ἡµέρας µὲν ἐν στύλῳ νεφέλης, δεῖξαι αὐτοῖς τὴν ὁ- δόνô Γεν.13. 21. Ἀκόµη ὅταν στήν θ.λειτουργία, τήν ὥρα τοῦ Συµβόλου τῆς Πίστεως, σείεται ἡ νεφέλη µᾶς ὑποδεικνύει τό Ἅ.Πνεῦµα ὅτι ἡ ὀρθή ὁδός τῆς πίστεώς µας εἶναι αὐτή πού ὁµολογοῦµε διά τοῦ Συµβόλου τῆς Πίστεώς µας, ἀποφεύγοντας ἔτσι τήν ὁδό τῆς πλάνης. Ὡς νεφέλη ἀκόµη µᾶς θυµίζει τήν Μεταµόρφωση ὅπου Óἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα οὗτός ἐστιν ὁ υἱός µου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα αὐτοῦ ἀκούετεô Μτθ.17,5 καί εἶναι ὡς νά ἔρχεται καί πάλι αὐτή ἡ φωνή, τήν στιγµή πού ἀπαγγέλουµε τό Σύµβολο τῆς Πίστεως καί µᾶς τονίζει ὅτι δέν µποροῦµε νά δογµατίζουµε τίποτε πέρα ἀπό τά λόγια τοῦ Κυρίου πού εἶναι κατατεθειµένα στήν Ἁγία Γραφή. 3 Πρ Β 1 Καὶ ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό. 2 καὶ ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας, καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήμενοι 3 καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν, 4 καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Αγίου, καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου αὐτοῖς ἀποφθέγγεσθαι. 4 ΤΡΕΙΣ Θ.ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ Π.Τρεμπέλα σελ.95 ΕΚΔ. Ο ΣΩΤΗΡ 1982.

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 14 Στό Σεβασµιώτατο Μητροπολίτη µας... Στούς τροφήµους τῶν ικαστικῶν Φυλακῶν Λαρίσης. Στούς ἀσθενεῖς τοῦ Πανεπιστηµιακοῦ Νοσοκοµείου Λαρίσης. Καί στούς ἀγαπητούς καί συµπαθείς ἡλικιωµένους τοῦ ηµ. Γηροκοµείου Λαρίσης.

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 15 Ἀπό τήν κοπή τῆς Βασιλόπιττας τῆς Ἐνοριακῆς Νεανικῆς Συντροφιᾶς µας. Ἀπό τήν Συνεστίαση τῆς Ἐνοριακῆς Νεανικῆς Συντροφιᾶς µας.

105. ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ 16 «Ἄν ἔχεις 10.000 πιάτα, ἕνα πιάτο φαγητό σοῦ εἶναι ἀρκετό γιά νά χορτάσεις. Ἄν ἔχεις 5.000 κρεβάτια στό πάρα πολύ μεγάλο σπίτι σου, μόνο ἕνα κρεβάτι σοῦ εἶναι ἀρκετό γιά νά κοιμηθεῖς. Ἄν ἔχεις χίλια χρυσά κουτάλια, μόνο ἕνα θά χρειασθεῖς γιά νά γευθεῖς τό φαγητό σου. Ἄν ἔχεις περιουσία καί ἀμέτρητες ἐκτάσεις, ὅταν θά φύγεις ἄπ αὐτή τή ζωή, δυό μέτρα γῆς, εἶναι ἀρκετά νά σέ χωρέσουν!...». Ἡ αὐτάρκεια εἶναι μία ἀρετή, πού πρέπει νά καλλιεργήσουμε μέσα μας. Δέν εἶναι ἡ δικαιολογία ἐκείνων πού δέν ἔχουν, ἀλλά ἡ ἀρετή, πού φρενάρει τήν ματαιοδοξία μας. Ἡ αὐτάρκεια εἶναι ὁ μεγαλύτερος πλοῦτος. Καί ὁ μέγιστος καρπός τῆς αὐτάρκειας εἶναι ἡ ἐλευθερία. «ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ» ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΕΝΟΡΙΑΚΗΣ ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΚΗΣ ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ ΜΑΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΑΡΧΙΜ.ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Θ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΤΗΛ. 2410280569 Ε mail:galilea4@yahoo.gr. ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ galilea.gr *ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ* ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤOY ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤOY ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤOY ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ κ.ιγνατιου ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΕΚΤΥΠΩΣΗΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ