ως στρουθίον ο ΤΕΥΧΟΣ 7, ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2012 Φιλαργυρία και ελπίδα στο Θεό «ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν» «Όπου είναι ο θησαυρός σου, εκεί είναι και η καρδιά σου» (Ματθ. 6:21 ) Μη θαμπώνεσαι από τον πλούτο. Θαμπώσου από τη δόξα και την παντοδυναμία του Θεού, και στήριξε σ' Αυτόν κάθε ελπίδα σου. Μη δίνεις την καρδιά σου στο χρυσάφι. Δώσε την στον Κύριο και μη φοβάσαι ούτε γι' αυτή τη ζωή ούτε για την άλλη. «Νεώτερος ἐγενόμην καί γάρ ἐγήρασα καί οὐκ εἶδον δίκαιον ἐγκαταλελειμμένον, οὐδέ τό σπέρμα ζητοῦν ἄρτους» διαβεβαιώνει ο ψαλμωδός. Η τσιγκουνιά και η φιλαργυρία είναι σημάδια τόσο ολιγοπιστίας όσο και υπερηφάνειας. Ο πιστός και ταπεινός άνθρωπος είναι πάντα ελεήμων. Γνωρίζει πως ο Θεός είναι πλούσιος, και ο πλούτος Του δεν τελειώνει ποτέ. Και ότι είναι πανάγαθος και μισθαποδότης, γι αυτό και δεν είναι δυνατό να τον εγκαταλείψει. Νέος ήμουν και γέρασα αλλά δεν είδα δίκαιο εγκαταλειμμένο κι ούτε είδα τα παιδιά του να ζητιανεύουν ψωμί (Ψαλμ. 36, 25). [1]
Και ο Κύριος παρατηρεί: «ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. 6. 26, 31-33). «Κοιτάξτε τα πτηνά του ουρανού, ούτε σπείρουν ούτε θερίζουν ούτε αποθηκεύουν, και ο Πατέρας σας ο ουράνιος τα τρέφει. Δεν έχετε εσείς μεγαλύτερη αξία από αυτά; Μη μεριμνάτε λοιπόν και μη λέγετε : «Τι θα φάμε ή τι θα πιούμε ή τι θα ενδυθούμε; Διότι αυτά τα λέγουν οι εθνικοί (όσοι δεν πιστεύουν στο Θεό). Γνωρίζει ο Πατέρας σας ο ουράνιος ότι έχετε ανάγκη από όλα αυτά. Ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη του και τότε όλα αυτά θα σας χορηγηθούν». [2]
Ο άνθρωπος του Θεού είναι και ολιγαρκής. Πλούτος του είναι η χάρη του Αγίου Πνεύματος που τον επισκιάζει. Θησαυρός του είναι η ζωντανή παρουσία του Κυρίου γύρω του και μέσα του, που του χαρίζει την ειρήνη, «τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν». Καθημερινό του βίωμα είναι το ψαλμικό: «Ἀγαθός μοί ὁ νόμος τοῦ στόματός σου (Κύριε) ὑπέρ χιλιάδας χρυσίου καί ἀργυρίου» (Ψαλμ. 118. 72). «Για μένα αξίζει πιο πολύ, του στόματός Σου ο νόμος, από χιλιάδες νομίσματα ασημένια και χρυσά». «Κρεῖσσον ὀλίγον τῷ δικαίω ὑπέρ πλοῦτον ἁμαρτωλῶν πολύν ὅτι βραχίονες ἁμαρτωλῶν συντριβῆσονταί, ὑποστηρίζει δέ τούς δικαίους ὁ Κύριος» (Ψαλμ. 36. 17). «Καλύτερα τα λίγα του δικαίου, παρά ο πολύς ο πλούτος των αμαρτωλών. Γιατί η δύναμη των αμαρτωλών θα συντριβεί, ενώ ο Κύριος τους δίκαιους τους στηρίζει». Μη δένεσαι με τα χρήματα για να μην αποκοπείς τελείως από την αγάπη του Θεού. Μην είσαι φιλάργυρος, για να μην περιπέσεις σε απιστία ή σε πλάνη. «Ρίζα γάρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία, ἤς τινές ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπό τῆς πίστεως καί ἑαυτούς περιέπειραν ὀδύναις πολλαῖς» (Α' Τιμ. 6. 10). «Η ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία. Το χρήμα μερικοί το επιθύμησαν τόσο πολύ, ώστε πλανήθηκαν κι απομακρύνθηκαν από την πίστη και πλήγωσαν τον εαυτό τους με βάσανα πολλά». Μην αρνείσαι τη βοήθειά σου σ' όσους έχουν ανάγκη, για να μη σου αρνηθεί και ο Θεός τη βοήθειά Του όταν θα την χρειαστείς. Μην κλείνεις την πόρτα σου στον φτωχό, για να μη σου κλείσει και ο Θεός τη θύρα του ελέους Του. «Μακάριος ὁ συνιῶν ἐπί πτωχόν καί πένητα ἐν ἡμέρα πονηρά ρύσεται αὐτόν ὁ Κύριος». «Μακάριος όποιος νοιάζεται τον αδύναμο και τον πτωχό θα τον λυτρώσει ο Κύριος την ημέρα της δυστυχίας» (Ψαλμ. 40. 1). Αγ. Δημήτριος του Ροστώφ Από το βιβλίο «Πνευματικό Αλφάβητο» του Αγίου Δημητρίου Ροστώφ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, 1996 [3]
Οι δύο εργάτες Είναι δυο εργάτες που έσπαζαν πέτρες, τις οποίες χρησιμοποιούσαν οι κτιστάδες και έχτιζαν μια εκκλησία. Ένας περαστικός παρατηρεί ότι ο ένας από τους δύο εργάτες δούλευε λες και ήταν σε καταναγκαστικά έργα, χωρίς διάθεση, με τη μέγιστη επιτρεπόμενη οκνηρία, αγανακτισμένος με την κακή του μοίρα που τον έφερε να σπάει πέτρες. Ο δεύτερος ήταν ακριβώς το αντίθετο. Με ενθουσιασμό, κέφι, μεράκι και με μεγάλη ευχαρίστηση, δούλευε σαν «τρελός», σαν να ζωγράφιζε τον καλύτερο πίνακα. Ο περαστικός ήταν πολύ περίεργος να μάθει το γιατί αυτής της μεγάλης διαφοράς μεταξύ αυτών των δύο εργατών, που έκαναν την ίδια ακριβώς εργασία. Ρώτησε λοιπόν τον πρώτο - «Με συγχωρείτε, τι δουλειά κάνετε εδώ;» και εκείνος απαντάει: - «Καλά δεν βλέπεις; Πέτρες σπάω». Ρώτησε στη συνέχεια το ίδιο και τον δεύτερο και εκείνος, με μεγάλη ευχαρίστηση, του απάντησε: «Χτίζουμε εκκλησία». Ποια ήταν λοιπόν η διαφορά; Από που πήγαζε η τόση ευχαρίστηση του δεύτερου εργάτη; Αυτό ασφαλώς προκύπτει από την απάντηση που έδωσε, δηλαδή από την συμβολή του στο χτίσιμο της εκκλησίας. Αυτή η συμβολή στο δημιούργημα έδινε νόημα στην εργασία του και τον έκανε να την αισθάνεται σημαντική και αυτό, με τη σειρά του, του ανέβαζε την αυτοεκτίμηση και του δημιουργούσε ικανοποίηση και ευχαρίστηση. Πριν δύο-τρία χρόνια, πάνω σε αυτό το ζήτημα, διάβασα μια συνέντευξη που έδωσε μια οδοκαθαρίστρια στην εφημερίδα με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στη χώρα. Ο τίτλος της συνέντευξης ήταν «Η πιο ενδιαφέρουσα εργασία που είχα ποτέ». Ο υπότιτλος ήταν επίσης λόγια της ίδιας: «Το μόνο μου παράπονο είναι το απαξιωτικό βλέμμα των περαστικών». Δημήτρης Μπουραντάς [4]
Η υπεράσπιση της πίστης μας Δυο λόγια νοιώθω την ανάγκη να πω ξέροντας πως θα ενοχλήσουν. Αφορμή τα όσα διαδραματίστηκαν με ένα άθλιο θεατρικό έργο. Μέχρι τα πρόσφατα γεγονότα η αντικειμενική κριτική είχε αποφανθεί ότι πρόκειται για ένα έργο αμφιβόλου καλλιτεχνικής αξίας, για μια μετριότητα. Η δεύτερη πληροφορία που είχαμε είναι ότι οι συντελεστές του, θα επεδίωκαν την σύγκρουση με την Εκκλησία για καθαρά διαφημιστικούς και εισπρακτικούς λόγους. Ήδη κάποιοι γνωστοί, αγανακτισμένοι πάντα με τους άλλους και ποτέ με τον εαυτό τους, ρωτούσαν τι κάνει η Ιερά Σύνοδος. Η Σύνοδος όντως απασχολήθηκε με το θέμα, το συζήτησε, είχε τις πληροφορίες για την επιδιωκόμενη σύγκρουση εκ μέρους των συντελεστών της ταινίας και αποφάσισε να αντιδράσει με σύνεση, χωρίς όμως να τους προσφέρει την επιδιωκόμενη ευκαιρία. Πάντα όμως υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν μόνο τη γνώμη τους σωστή. Εκείνοι που πιστεύουν ότι κάθε άποψη διαφορετική από τη δική τους είναι προδοτική. Λησμόνησαν ότι το καλό πρέπει να γίνεται καλά για να είναι καλό. Διαφημίστηκαν, παρουσιάστηκαν θύματα οι πραγματικοί θύτες, πα- ρουσίασαν σαν τέχνη, την χυδαιότητα του εσωτερικού τους κόσμου, τέθηκαν υπό την προστασία του γνωστού λόμπυ Τατσόπουλος-Ρεπούση και σία και έτσι πέτυχαν οι δήθεν υπερασπισταί του Χριστού να γίνουν οι καλύτεροι διαφημιστές μιας χυδαίας μετριότητας. Να παρουσιαστεί σαν τέχνη το άτεχνο, σαν σημαντικό το ασήμαντο, να φανούν σαν σπουδαίοι οι μετριότητες, να παριστάνουν τους ηθοποιούς οι φθορείς και διαφθορείς του ήθους και της αξιοπρέπειας. Να τα πάρω όμως τα πράγματα με την σειρά. Θα με ερωτήσετε: Δεν σε ενόχλησε αυτό το άθλιο έργο; Ασφαλώς και πολύ. Όταν ξέρεις ποιός είναι ο Χριστός που αγαπάς και πιστεύεις και Τον διακονείς σε όλη σου τη ζωή ενοχλείσαι. Ενοχλείσαι από το κατάντημα των ανθρώπων, από την απίστευτη διαστροφή της ψυχής τους, από τα θλιβερά απωθημένα και τις μειονεξίες τους. Λυπάσαι για τη φτήνεια τους, που προσπαθούν να την πουλήσουν για τέχνη. Όμως ξέρεις: ο Χριστός σου δεν έχει καμία σχέση με το περιεχόμενο αυτού του έργου. Ότι ο Χριστός σου ΔΕΝ κινδυνεύει από τα γυ- [5]
ναικάρια και τα ανδρείκελα που ισχυρίζονται ότι κάνουν τέχνη. Ο καθένας ό,τι έχει δίνει και όλοι αυτοί δείχνουν τι έχουν και ποιοί είναι. Δείχνουν μόνοι τους την ποιότητα τους και ρεζιλεύονται. Αν οι θερμόαιμοι δεν τους είχαν διαφημίσει, θα είχαν περάσει απαρατήρητοι. Το δεύτερο που περιμένω να με ρωτήσετε είναι: Μα δεν πρέπει να υπερασπίσουμε την πίστη μας, τον υβριζόμενο Χριστό μας; Ναι, αλλά πως; Την μέθοδο που χρησιμοποίησαν οι «αγωνιστές» την έχει αποδοκιμάσει ο ίδιος ο Κύριος μας. Είναι η μέθοδος του Πέτρου που πήγε να υπερασπισθεί το Χριστό με ένα μαχαίρι. Το ίδιο λοιπόν κάνουν και οι σημερινοί που είναι ικανοί να καταστρέψουν, να κτυπήσουν και πιθανώς να λυντσάρουν τους υβριστές στο όνομα της πίστης. Τι θλιβερό. Αλλά και πόσο επίκαιρο. Ο Χριστός αποδοκιμάζει τη μέθοδο τους. Θα μπορούσε ο Χριστός να υπερασπισθεί τον εαυτό Του μόνος Του. Αμφιβάλλετε; Δεν είναι όμως αυτό το πνεύμα Του. Ο Χριστός δεν κινδυνεύει από την αναισχυντία των άθεων και των διεφθαρμένων. Η Πίστη κινδυνεύει από την αμετανοησία των χριστιανών, από την απουσία αγιασμού και αρώματος χάριτος σ αυτούς που θέλουν να λέγονται πιστοί. Κινδυνεύει από την εκκοσμίκευση της πνευματικής ζωής των χριστιανών που αντικατέστησαν τον αγιασμό και το μαρτύριο για την πίστη, αυτή είναι ή πνευματική αντίσταση, με το λυντσάρισμα των απίστων; Δεν θυμίζει αυτό κάτι από Ιερά Εξέταση και μουσουλμανισμό ή κάνω λάθος; Αφήσαμε τα βαρύτερα του νόμου και κυνηγάμε τα εντυπωσιακά και τα εύκολα. Η απάντηση στη βλασφημία και τον χλευασμό της πίστης είναι η αναπλήρωση της πτώσεως των ταλαίπωρων χλευαστών με το περίσσευμα της δικής μας αγάπης και του δικού μας αγιασμού. Θέλω όμως να πω και δύο λόγια και στους «επαγγελματίες» υπερασπιστές κάθε χυδαιότητας στο όνομα της τέχνης. Με τέτοιους υπερασπιστές δεν μεταποιείται η χυδαιότητα, αδικείται η τέχνη, αλλά και αποκαλύπτεται η πνευματική πτωχεία των δήθεν προοδευτικών. Η ταύτιση της χυδαιότητας με την τέχνη δεν τιμά αυτούς που το επιχειρούν. Ελευθερία του λόγου είναι και η βλασφημία και η αισχρολογία και η ρυπαρότητα. Είτε όμως μας αρέσει είτε όχι η γλώσσα πάντα λαλεί από το περίσ- [6]
σευμα της καρδιάς και έτσι οι άνθρωποι δεν δείχνουν την ανύπαρκτη ελευθερία τους, αλλά την θλιβερή ποιότητα και το περιεχόμενο της καρδιάς τους και αυτόρεζιλεύονται πέρα από τους τίτλους και τους τύπους τους. Η χυδαιότητα και η αισχρότητα ούτε τέχνη είναι, ούτε πολιτισμός. Άφησα τελευταία τη «Χρυσή Αυγή» που στην πραγματικότητα είναι «μαύρη νύκτα». Είναι θλιβερό ότι κάποιοι «χριστιανοί αγωνιστές» ταυτίστηκαν με τη «Χρυσή Αυγή» για να υπερασπιστούν τον Χριστό. Τον Χριστό που η «Χρυσή Αυγή» Τον διώκει, Τον προσβάλλει και Τον εξευτελίζει καθημερινά και το πράττει στα πρόσωπα, των προσφύγων, των μεταναστών ακόμα και των παιδιών. Ξεχάσατε αγαπητοί μου χριστιανοί το λόγο του Χριστού «ἐφόσον ἐποιήσατε, ἐνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε;». Δεν είναι ο άνθρωπος εικόνα του Χριστού όποιος και εάν είναι; Δεν είναι ένας μετανάστης, ένας πρόσφυγας, ελάχιστος αδελφός του Χριστού; Δεν είναι ο «πλησίον» της Παραβολής του Καλού Σαμαρείτη; Σύμφωνα λοιπόν με την χρυσαυγίτικη αντίληψη θα έπρεπε ο Σαμαρείτης βλέποντας τον πληγωμένο Ιουδαίο να τον πετάξει στα σκουπίδια, τότε θα ήταν «καλός»; Κάθε εναγκαλισμός και χάϊδεμα χριστιανού ή πολύ περισσότερο ιερωμένου προς την «Χρυσή Αυγή» δείχνει μπέρδεμα φρικτό και ακύρωση της πίστης. Κανείς δεν μπορεί να παίζει «ἐν οὐ παικτοῖς». Ο λόγος του Θεού έχει απόλυτο και αιώνιο κύρος. Είναι άλλο το θέμα των προσφύγων και των προβλημάτων που μια ανίκανη πολιτική ηγεσία άφησε να δημιουργηθούν και άλλο η απόλυτη αξία του ανθρώπινου προσώπου. Δεν θα ακυρώσουμε την αλήθεια του Θεού για να λύσουμε τα προβλήματα μας. Αντιθέτως τα προβλήματα δημιουργήθηκαν γιατί την αλήθεια του Θεού την αντικαταστήσαμε με την αλαζονεία μας. Στώμεν, λοιπόν, καλώς! Στώμεν μετά φόβου! Η άκρη του κουβαριού είναι του Χριστού το θέλημα και όχι οι αυθαιρεσίες και οι εξυπνάδες των ανθρώπων! κ. Παύλος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης [7]
Η ζωή των γονιών στο σπίτι Εκείνο που σώζει και φτιάχνει καλά παιδιά είναι η ζωή των γονέων μέσα στο σπίτι. Οι γονείς πρέπει να δοθούνε στην αγάπη του Θεού. Πρέπει να γίνουνε άγιοι κοντά στα παιδιά με την πραότητά τους, την υπομονή τους, την αγάπη τους. Να βάζουμε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ενθουσιασμό κι αγάπη στα παιδιά. Και η χαρά που θα τους έλθει, η αγιοσύνη που θα τους έχει επισκεφθεί, θα εξακοντίσει στα παιδιά την χάρη. Για την κακή συμπεριφορά των παιδιών φταίνε γενικά οι γονείς. Δεν τα σώζουν ούτε οι συμβουλές, ούτε η πειθαρχεία, ούτε η αυστηρότητα. Αν δεν αγιάζονται οι γονείς, αν δεν αγωνίζονται, κάνουν μεγάλα λάθη και μεταδίδουν το κακό που έχουν μέσα τους. Αν οι γονείς δεν ζουν ζωή αγία, αν δεν μιλούν με αγάπη, ο διάβολος ταλαιπωρεί τους γονείς με τις αντιδράσεις των παιδιών. Η αγάπη, η ομοψυχία, η καλή συνεννόηση των γονέων είναι ό,τι πρέπει για τα παιδιά. Μεγάλη ασφάλεια και σιγουριά. Τα φερσίματα των παιδιών έχουν άμεση σχέση με την κατάσταση των γονέων. Όταν τα παιδιά πληγώνονται απ την κακή μεταξύ των γονέων τους συμπεριφορά, χάνουν δυνάμεις και διάθεση να προχωρήσουν στην πρόοδο. Κακοχτίζονται και το οικοδόμημα της ψυχής τους κινδυνεύει από στιγμή σε στιγμή να γκρεμισθεί. Να σας πω και δύο παραδείγματα. Είχαν έλθει δυο κοπελίτσες σ εμένα κι η μια είχε κάτι πολύ άσχημα βιώματα και με ρωτούσαν που οφείλονται. Και τους είπα: -Είναι από το σπίτι, απ τους γονείς σας. Κι όπως την έβλεπα την μία, λέω: -Εσύ απ την μητέρα σου τα έχεις κληρονομήσει αυτά. -Κι όμως, λέει, οι γονείς μας είναι τόσο τέλειοι άνθρωποι. Είναι χριστιανοί, εξομολογούνται, μεταλαμβάνουν, που μπορεί να πει κανείς, ζήσαμε μέσα στη θρησκεία. Εκτός αν φταίει η θρησκεία, απαντάει εκείνη. Τους λέω: -Τίποτα δεν πιστεύω από αυτά που μου λέτε. Εγώ ένα μόνο βλέπω, οι γονείς σας δεν την ζούνε τη χαρά του Χριστού. Πάνω σ αυτό η άλλη είπε: -Άκουσε, Μαρία, καλά λέει ο παππούλης, έχει δίκιο. Οι γονείς μας πάνε στον πνευματικό, στην Εξομολόγηση, στην Θεία Κοινωνία, ναι [8]
Αλλά είχαμε ποτέ ειρήνη στο σπίτι; Ο πατέρας συνεχώς γκρίνιαζε με τη μητέρα μας. Διαρκώς πότε ο ένας δεν έτρωγε, πότε ο άλλος δεν ήθελε να πάνε κάπου μαζί. Έχει δίκιο, λοιπόν, ο παππούλης. ( ) Κάποια άλλη μέρα ήλθε μια μητέρα με την μια της κόρη και μ επισκέφτηκαν. Ήταν στεναχωρημένη. Έκλαιγε με λυγμούς. Ένιωθε πολύ δυστυχισμένη. -Τι έχεις; την ρωτάω. -Είμαι απελπισμένη με την μεγάλη μου κόρη, η οποία έδιωξε τον άνδρα της απ το σπίτι και μας παραπλανούσε λέγοντας πολλά ψέματα. -Τι ψέματα; της λέω. -Έδιωξε προ πολλού τον άνδρα της από το σπίτι και δεν μας είπε τίποτα. Την ερωτούσαμε από τηλεφώνου. Τι κάνει ο Στέλιος;. καλά μας απαντούσε, αυτή τη στιγμή πήγε να πάρει εφημερίδα. Κάθε φορά έβρισκε κάποια πρόφαση, ώστε να μην υποψιαστούμε τίποτα. Αυτό κράτησε δύο χρόνια. Μας το έκρυβε, που τον είχε διώξει. Προ ημερών το μάθαμε απ τον ίδιο, που τυχαία συναντήσαμε. Της λέω, λοιπόν: -Εσύ φταίς. Εσύ και ο άνδρας σου. Και πιο πολύ εσύ. -Εγώ! Που αγαπούσα τόσο τα παιδιά μου, που δεν έβγαινα απ την κουζίνα, που δεν είχα προσωπική ζωή, που τα οδηγούσα στο Θεό και στην Εκκλησία, που τα συμβούλευα στο καλό. Πως φταίω εγώ; Απευθύνθηκα στην άλλη κόρη που ήταν παρούσα: -Εσύ τι λες; -Ναι, μαμά, έχει δίκιο ο παππούλης, ποτέ μα ποτέ δεν φάγαμε γλυκό ψωμί απ τα μαλώματα που κάνατε μια ζωή με τον μπαμπά. -Βλέπεις που έχω δίκιο; Εσείς φταίτε, εσείς τα τραυματίζετε τα παιδιά. Δεν φταίνε εκείνα, υφίστανται, όμως τις συνέπειες. Δημιουργείται μια κατάσταση στην ψυχή των παιδιών εξαιτίας των γονέων τους, που αφήνει ίχνη μέσα τους για όλη τους τη ζωή. Η συμπεριφορά τους στη συνέχεια της ζωής τους, η σχέση με τους άλλους έχουν άμεση εξάρτηση απ τα βιώματα που φέρουν απ τα [9]
παιδικά τους χρόνια. Μεγαλώνουν, μορφώνονται, αλλά κατά βάθος δεν αλλάζουν. Αυτό φαίνεται και στις πιο μικρές εκδηλώσεις της ζωής. Επί παραδείγματι, σου συμβαίνει μια λαιμαργία. Πήρες, έφαγες, βλέπεις κάτι άλλο, το θέλεις κι εκείνο, το θέλεις και τ άλλο. Αισθάνεσαι ότι πεινάς, ότι άμα δεν φας, σε πιάνει μια λιγούρα, μια τρεμούλα. Είναι κάτι ψυχολογικό, που έχει εξήγηση. Μπορεί, ας πούμε, να μην γνώρισες πατέρα, να μην γνώρισες μητέρα, να είσαι στερημένος και πεινασμένος, φτωχός κι αδύνατος. Κι αυτό από πνευματικό γεγονός εκδηλώνεται αντανακλαστικώς ως αδυναμία του σώματος. Στην οικογένεια βρίσκεται μεγάλο μέρος απ την ευθύνη για την πνευ-ματική κατάσταση του ανθρώπου. Για ν απαλλαγούν τα παιδιά από διάφορα εσωτερικά προβλήματα, δεν είναι αρκετές οι συμβουλές, οι εξαναγκασμοί, η λογική κι οι απειλές. Μάλλον γίνονται χειρότερα. Η διόρθωση γίνεται με τον εξαγιασμό των γονέων. Γίνετε άγιοι και δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα με τα παιδιά σας. Η αγιότητα των γονέων απαλλάσσει τα παιδιά απ τα προβλήματα. Τα παιδιά θέλουν κοντά τους ανθρώπους αγίους, με πολλή αγάπη, που δεν θα τα φοβερίζουν, ούτε θα περιορίζο- νται στη διδασκαλία, αλλά θα δίδουν άγιο παράδειγμα και προσευχή. Να προσεύχεσθε οι γονείς σιωπηλά και με τα χέρια ψηλά προς το Χριστό και να αγκαλιάζετε τα παιδιά σας μυστικά. Κι όταν κάνουν αταξίες, να παίρνετε κάποια παιδαγωγικά μέτρα, αλλά να μην τα πιέζετε. Κυρίως να προσεύχεσθε. Το παιδί θέλει κοντά του ανθρώπους θερμής προσευχής. Όχι ν αρκείται η μητέρα στο αισθητό χάδι για το παιδί της, αλλά να προσφέρει συγχρόνως και το χάδι της προσευχής. Νιώθει ασφάλεια, σιγουριά, όταν η μητέρα με τη συνεχή, την επίμονη και θερμή προσευχή της αγκαλιάζει το παιδί της μυστικά και το ελευθερώνει απ ό,τι το σφίγγει. Οι μητέρες ξέρουν να αγχώνονται, να συμβουλεύουν, να λένε πολλά, αλλά δεν έμαθαν να προσεύχονται. Οι πολλές συμβουλές και υποδείξεις κάνουν πολύ κακό. Όχι πολλά λόγια στα παιδιά. Τα λόγια χτυπάνε στα αυτιά, ενώ η προσευχή πηγαίνει στην καρδιά. Προσευχή χρειάζεται, με πίστη δίχως άγχος, αλλά και καλό παράδειγμα. Γέροντας Πορφύριος Από το βιβλίο «Βίος και Λόγοι» [10]
Για την υγεία μας: το αλάτι Το αλάτι έχει βαθιές ρίζες στο ελληνικό τραπέζι από τις εποχές που το ελληνικό νοικοκυριό είχε περιορισμένους τρόπους στη διάθεσή του να συντηρεί και να νοστιμεύει τις τροφές. Η ψύξη και η κατάψυξη έχουν μειώσει την ανάγκη χρήσης του αλατιού όσον αφορά στην συντήρηση των τροφίμων, η επίκτητη όμως συνήθεια του ιδιαίτερα αλατισμένου φαγητού έχει παραμείνει στους Έλληνες. Κίνδυνοι από την υπερβολική κατανάλωση αλατιού Η αυξημένη πρόσληψη αλατιού αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες εμφάνισης τns αρτηριακής υπέρτασης. Στις περισσότερες χώρες του κόσμου, και ιδιαίτερα στις πιο ανεπτυγμένες, η υπέρταση είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας, καθώς διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο στην εκδήλωση στεφανιαίας νόσου, εγκεφαλικών επεισοδίων, καρδιακής ανεπάρκειας, και άλλων νοσημάτων. Το μαγειρικό αλάτι είναι μια χημική ένωση που αποτελείται κατά 40% από νάτριο (Na) και κατά 60% από χλώριο (Cl). 1 g αλατιού ισοδυναμεί με 0,4 g νατρίου. Το νάτριο είναι το στοιχείο που ενοχοποιείται για την υπέρταση. Επιπλέον, ενώ το νάτριο δεν είναι καρκινογόνο αυτό καθ αυτό, η υψηλή πρόσληψη αλατιού μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στο στομάχι σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, όπως π.χ. λοίμωξη με το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Πολλοί πιστεύουν ότι πετυχαίνουν χαμηλή πρόσληψη αλατιού/ νατρίου, επειδή δεν προσθέτουν επιπλέον αλάτι στο πιάτο τους. Όμως εκτός από το προστιθέμενο αλάτι, υπάρχουν πολλές τροφές που περιέχουν κρυμμένο επιπλέον αλάτι ή νάτριο. Έρευνες σε Ευρωπαϊκά κράτη έχουν δείξει ότι το 70-75% του νατρίου που προσλαμβάνουμε προέρχεται από επεξεργασμένες τροφές και από τα γεύματα εκτός σπιτιού (10-15% προέρχεται από φυσικές μη επεξεργασμένες τροφές και 10-15% από την προσθήκη αλατιού κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος και στο τραπέζι). Πόσο αλάτι την ημέρα συστήνουν οι ειδικοί; Η ελάχιστη ποσότητα νατρίου που χρειάζεται ένας υγιής ενήλικας εκτιμάται ότι είναι 0,18-0,23 g ημερησίως (υπό την προϋπόθεση ότι δεν ιδρώνει). [11]
Μια δίαιτα που παρέχει αυτή τη ποσότητα νατρίου είναι πιθανό να μην μπορεί να καλύψει τιs ανάγκες σε άλλα θρεπτικά συστατικά. Επομένως, προκειμένου να διασφαλιστεί η επάρκεια σε άλλες θρεπτικές ουσίες και να αναπληρωθούν οι απώλειες νατρίου μέσω του ιδρώτα, οι υγιείς ενήλικες χρειάζονται περίπου 1,5 g νατρίου την ημέρα που αντιστοιχεί σε 3,8 g αλατιού ημερησίως. Επειδή όμως είναι δύσκολο να επιτευχθεί μια τέτοια πρόσληψη -δεδομένου ότι η μέση κατανάλωση αλατιού στα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη κυμαίνεται στα 8-11 g ημερησίωςμια πιο ρεαλιστική σύσταση από παγκόσμιους οργανισμούς και εθνικές αρχές είναι τα 5-6 g αλατιού την ημέρα. Ειδικότερα, ο Παγκόσμιος 0ργανισμός Υγείας συστήνει ότι η ημερήσια πρόσληψη αλατιού πρέπει να είναι μικρότερη από 5g. Η ποσότητα 5g ισοδυναμεί με ένα κουταλάκι του γλυκού. Όμως, παιδιά μικρότερα των 11 ετών θα πρέπει να προσλαμβάνουν ακόμη μικρότερη ποσότητα Για τις ανάγκες επισήμανσης στις ετικέτες των τροφίμων, η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) ορίζει ως τιμή αναφοράς ημερήσιας πρόσληψης αλατιού τα 6g. Πως μπορώ να γνωρίζω εάν ένα τρόφιμο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι/νάτριο; Αναζητήστε στις ετικέτες συσκευασμένων προϊόντων τη διατροφική επισήμανση. o Εάν ένα τρόφιμο στα 100g περιέχει περισσότερο από 0,6g νατρίου (ή 1,5g αλατιού) τότε είναι υψηλό σε νάτριο/αλάτι. o Εάν ένα τρόφιμο στα 100g περιέχει 0,12 g νατρίου (ή 0,30g αλατιού) ή λιγότερο, τότε είναι χαμηλό σε νάτριο/ αλάτι. o Εάν η ποσότητα αλατιού ανά 100g είναι μεταξύ αυτών των τιμών, τότε το τρόφιμο περιέχει ένα μέτριο επίπεδο αλατιού. o Πολύ χαμηλό σε νάτριο/αλάτι είναι ένα τρόφιμο το οποίο περιέχει όχι περισσότερο από 0,04g νατρίου ή ισοδύναμη ποσότητα αλατιού ανά 100g. o Ελεύθερο σε νάτριο/αλάτι είναι ένα τρόφιμο το οποίο περιέχει όχι περισσότερο από 0,005g νατρίου ή ισοδύναμη ποσότητα αλατιού ανά 100g ή 100ml. o Τα εμφιαλωμένα νερά που είναι κατάλληλα για δίαιτα πτωχή σε νάτριο, έχουν περιεκτικότητα σε νάτριο μικρότερη από 20mg στο λίτρο νερού. o Θυμηθείτε ότι για τον υπολογισμό τns συνολικής ημερήσιας πρόσληψης αλατιού θα πρέπει [12]
να λαμβάνεται υπόψη η επιμέρους ποσότητα αλατιού που προσλαμβάνουμε από κάθε συγκεκριμένο καταναλισκόμενο τρόφιμο ημερησίως. Πρακτικές συμβουλές για τη μείωση πρόσληψης αλατιού / νατρίου Απομακρύνετε την αλατιέρα από το τραπέζι και μην προσθέτετε αλάτι προτού δοκιμάσετε το φαγητό. Μάθετε να χρησιμοποιείτε μπαχαρικά και αρωματικά βότανα (πχ άνηθο, ρίγανη, δεντρολίβανο) για να ενισχύσετε τη γεύση των τροφών. Προσπαθήστε να καταναλώνετε περισσότερες φρέσκες ακατέργαστες τροφές. Τα κατεψυγμένα φρέσκα λαχανικά τα οποία δεν έχουν υποστεί καμία άλλη επεξεργασία δεν περιέχουν πρόσθετο αλάτι. Όταν ψωνίζετε, μην ξεχνάτε να διαβάζετε τιs ετικέτες της συσκευασίας του τροφίμου που επιλέγεται. Η προμήθεια τροφίμων χαμηλής περιεκτικότητας σε νάτριο είναι σήμερα ευκολότερη από ότι παλιότερα. Αναζητήστε τρόφιμα χαμηλής περιεκτικότητας σε νάτριο. Συγκεκριμένα να είστε προσεκτικοί στην επιλογή έτοιμων σαλτσών και «στιγμιαίων» προϊόντων τα οποία ενδεχομένως να έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο. Προσοχή θα πρέπει να δοθεί και στα αλλαντικά, τυριά, τουρσιά και αρτοπαρασκευάσματα με υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο Ξεπλένετε τις κονσερβοποιημένες τροφές που διατηρούνται σε άλμη, πριν τις καταναλώσετε. Ξαλμυρίζετε τις ελιές και το τυρί φέτα. Ζητήστε στις ταβέρνες και τα εστιατόρια να μην προσθέτουν αλάτι στα φαγητά πριν το σερβίρισμα, παράδειγμα στις τηγανητές πατάτες, ψητά κρέατα/ψάρια και τη σαλάτα. Όταν βράζετε ζυμαρικά/ρύζι, μην προσθέτετε αλάτι στο νερό. Πηγή: Υπουργείο Υγείας, Δ/νση Διατροφικής Πολιτικής και Ερευνών, Eνιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων ΕΦΕΤ, Δ/νση Αγωγής Υγείας και πληροφόρησης, Δ/νση Δημόσιας Υγιεινής [13]
ΕΟΡΤΙΑ 2012 Η Ενορία μας θα εορτάσει και φέτος με λαμπρότητα την Εορτή της Μεγαλομάρτυρος Αγίας Βαρβάρας, προστάτιδος της Ενορίας μας και πολιούχου της πόλης μας. Οι εορταστικές εκδηλώσεις θα διαρκέσουν από την Κυριακή 25 Νοεμβρίου έως την Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου και θα περιλαμβάνουν Ιερές Αγρυπνίες, Ομιλίες Σεβαστών Πατέρων της Εκκλησίας, Νεανικές Εκδηλώσεις, κλπ. Το πρόγραμμα για τα ΕΟΡΤΙΑ 2012 διατίθεται στον Ιερό Ναό μας. Μπορείτε να το βρείτε και στην Ιστοσελίδα μας www.agiabarbara.gr. ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ Σάββατο: Όρθρος και Θεία Λειτουργία 7.00 έως 9.00 π.μ. Κυριακή: Όρθρος και Θεία Λειτουργία 7.00 έως 10.00 π.μ. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Καθημερινά στις 5.00 μ.μ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ/ ΟΜΙΛΙΕΣ Τετάρτη: Ιερά Παράκληση στην Παναγιά μας και ομιλία ώρα 5.00 έως 7.00 μ.μ. Τρίτη: Συναντήσεις νεανικής συντροφιάς ώρα 8.00 έως 9.30 μ.μ. Μελλοντικές ευκαιρίες ΙΕΡΟΝ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟΝ Από 15 Νοεμβρίου έως 24 Δεκεμβρίου διαρκεί η Νηστεία των Χριστουγέννων. Στον Ιερό Ναό μας θα τελείται κάθε μέρα Θεία Λειτουργία (7.00 έως 9.00 π.μ. ). Για τη μνημόνευση των Οικείων και Συγγενών σας, συμπληρώστε το έντυπο «ΙΕΡΟΝ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟΝ» που διαθέτει ο Ναός μας.. [14]