Από την Διονυσία Γιαννοπούλου Ψυχοθεραπεύτρια Οικογενειακή Σύμβουλο Επιστημονικά Υπεύθυνη του Κ.Π «ΠΡΟΝΟΗ»

Transcript

1 ΤΙ ΤΗΝ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΝΕΙ? ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!! Από την Διονυσία Γιαννοπούλου Ψυχοθεραπεύτρια Οικογενειακή Σύμβουλο Επιστημονικά Υπεύθυνη του Κ.Π «ΠΡΟΝΟΗ»

2 Αυτοεκτίμηση είναι η θετική εικόνα που έχουμε σχηματίσει για τον εαυτό μας ότι τον αγαπάμε και τον εκτιμούμε. Διαμορφώνεται από την εικόνα που έχουν οι γονείς μας για εμάς. Εξαρτάται από την εκτίμηση, την αποδοχή, και την «ΑΓΑΠΗ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ» που έχουν οι σημαντικοί ενήλικοι υποστηρικτές για μας όταν ήμασταν παιδιά. Αυτοεκτίμηση είναι η ασφαλή βάση, το στέρεο έδαφος που έχει διαμορφώσει το παιδί μέσα του ότι είναι αγαπητό και σημαντικό. Γνωρίζει τις θετικές του ιδιότητες καθώς και τα αδύναμα κομμάτια του. Στηρίζεται στα ποδιά του και μπορεί να θέσει στόχους και να τα καταφέρει τόσο στην προσωπική του όσο και στην επαγγελματική του ζωή.

3

4

5 ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ Κ Ρ Ι Τ Ι Κ Η Το παιδί γεννιέται μέσα: στο φως στην αγάπη στην ουσία του Α Δ Ι Α Φ Ο Ρ Ι Α ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

6 Όταν μειώνεις το συναίσθημα του Πχ. Γιατί φοβάσαι? Γιατί θυμώνεις? Του δίνεις το μήνυμα «ότι κάτι δεν πάει καλά με σένα», «δεν είσαι εντάξει», «θα έπρεπε να σουν αλλιώς» Να μην το «βλέπεις» Να μην το «ακούς» Να το αγνοείς Να το ΚΡΙΝΕΙΣ Να του βάζεις ταμπέλες Πχ. «είσαι τεμπέλης», «είσαι άχρηστος» Να το διακόπτεις όταν μιλάει ή να μιλάς αντί για αυτό Πχ. «Διαβάσαμε τα μαθήματα μας» να απαντά η μαμά στη θέση του παιδιού

7 Να το χειρίζεσαι με θυμό Πχ να κρατάς μούτρα στο παιδί Να το ενοχοποιείς Πχ «εσύ φταις που μάλωσα με τον πατέρα σου» Να το ειρωνεύεσαι Πχ «μέχρι να παντρευτείς θα σου χει περάσει ο πόνος» Να το εξευτελίζεις μπροστά σε άλλους Να το ντροπιάζεις Να το προσβάλλεις Να του υπόσχεσαι κάτι και να μην το κάνεις

8 Να του δίνεις διπλό μήνυμα πχ να το αγκαλιάζεις με θυμό Να το συγκρίνεις με τα αδέλφια του η άλλα «καλύτερα» παιδιά στο σχολείο Να του υποδεικνύεις τι πρέπει να σκέπτεται, τι πρέπει να αισθάνεται, τι πρέπει να κάνει. Πχ «μην θυμώνεις» ή «πήγαινε να δείρεις τα άλλα παιδιά» Να απαιτείς από αυτό να κάνει πράγματα για να ικανοποιεί τις προσδοκίες των γονιών Πχ «φρόντισε το μικρότερο αδελφάκι σου» ή «κάνε μαθήματα πιάνο»

9 Να το κακοποιείς με απειλείς. Πχ «θα σε χαστουκίσω» Να του φωνάζεις και να το βρίζεις Να του κάνεις γκριμάτσες και να το αγριοκοιτάς Να ερωτικοποιείς τη σχέση σου μαζί του Να το ειρωνεύεσαι Πχ «μέχρι να παντρευτείς θα σου χει περάσει ο πόνος» Να το εξευτελίζεις μπροστά σε άλλους Να το ντροπιάζεις Να το προσβάλλεις

10

11 1. Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΥΣΤΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ - Οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί Ταμπέλες 2. Η ΥΠΕΡΠΡΟΣΤΑΣΙΑ: που το κάνει να νιώθει ότι είναι άχρηστο αφού οι γονείς του μιλούν και κάνουν πράγματα στη θέση του και είναι καλύτεροι από αυτό.

12 Η σύγκριση δίνει το μήνυμα στο παιδί ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτό.

13 ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΝΑΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΛΗΓΕΣ ΘΛΙΨΗ ΦΟΒΟ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΝΤΡΟΠΗ ΚΕΝΟ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ ΘΥΜΟ

14 ΠΩΣ ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΜΥΝΕΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΠΑΓΩΜΑ ΦΥΓΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΧΕΙΡΙΖΟΜΑΙ ΕΛΕΓΧΩ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ

15 Παγώνει Αδιαφορεί Αποσύρεται Αφαιρείται, (είναι «στον κόσμο του» ή «καταρρέει»). Επιτίθεται Κριτικάρει Κατηγορεί απαιτεί εκδικείται Χειρίζεται, δεν λέει άμεσα την επιθυμία του, προσπαθεί να αποπλανήσει, να ξεγελάσει, λέει ψέματα, εξαπατά, ενοχοποιεί. Συμβιβάζεται, «γίνεται το καλό παιδί» όπως ακριβώς το θέλουν οι άλλοι, δεν λέει τι πραγματικά θέλει για να μην χάσει την αγάπη τους, αλλά δεν εκφράζει τον πραγματικό του εαυτό.

16 ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!! ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.. Φαγητό- ύπνος Φροντίδα Ξεκούραση- χαλάρωση Ηρεμία Πρόγραμμα-ταξη Ασφάλεια Παιχνίδια Χαρά Υποστήριξη Επιβράβευση- επιβεβαίωση Αίσθηση του ανήκειν Ελευθερία Αγκαλιά χάδι

17

18

19

20 Επίσης το παιδί αποκτά αυτοπεποίθηση όταν καλύπτεται η ανάγκη του για όρια! Γιατί έτσι γνωρίζει καλύτερα τους περιορισμούς και τις δυνατότητες του Νιώθει πιο ασφαλές ότι ο γονιός θα το προστατεύσει και δεν θα το αφήσει να κινδυνεύσει. Οι γονείς που έχουν μέσα τους όρια μπορούν να βάλουν και στα παιδιά.

21 Από την εγκυμοσύνη, από το «καλωσόρισμα» του μωρού στη γέννα. Από το βλέμμα, το χάδι, την αγκαλιά να του περνάμε το μήνυμα, το θαυμάζουμε, το επιβραβεύουμε, είμαστε πολύ περήφανοι γι αυτό. Το αγαπάμε και το αποδεχόμαστε όπως ακριβώς είναι. Σε όλη την παιδική και εφηβική ηλικία του αναγνωρίζουμε και του επιβραβεύουμε την προσπάθεια, άσχετα από το αποτέλεσμα.

22

23 ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΔΥΝΑΜΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ Μόνο με την αποδοχή μπορούμε να εξαφανίσουμε τα μελανά κομμάτια του παιδιού και να θεραπεύσουμε τις πληγές και τους φόβους του. Του ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΗ, το υποστηρίζουν να μαθαίνει από τα λάθη του, να ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ και να αναλαμβάνει ευθύνες. Του επιτρέπουν να είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ από τους γονείς του, να έχει τις ιδιαιτερότητες, τις κλίσεις του, χωρίς να πρέπει να είναι όμοιο με τους γονείς ή τα αδέλφια του.

24 Όταν προσπαθεί να ανεξαρτητοποιηθεί και να τα καταφέρει μόνο του και τρώει τα μούτρα του, να γυρίσει πίσω και να είναι εκεί η Μαμά και ο Μπαμπάς για να το στηρίξουν. Στο στάδιο της αυτονομίας (ηλικία 2-3 ετών) που το παιδί κάνει μόνο του τα πρώτα του βήματα είναι σημαντικό να του αφήνουμε χώρο για να εξερευνήσει τον κόσμο γύρω του χωρίς Μη & Όχι. Δηλαδή να υποστηρίζεται να ανεξαρτητοποιηθεί από τη Μαμά και να σταθεί στα δικά του πόδια.

25 Το παιδί που του ζητούν συγνώμη οι Γονείς του όταν το έχουν πληγώσει παίρνει το μήνυμα ότι είναι σημαντικό και αξίζει. ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ Ο ΓΟΝΕΑΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΩΤΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΓΟΝΕΙΣ.

26 Τα παιδιά αισθάνονται σημαντικά και ασφαλή όταν νιώθουν ότι οι γονείς τους ΑΓΑΠΙΟΥΝΤΑΙ μεταξύ τους. Όταν οι δύο γονείς είναι θυμωμένοι και απογοητευμένοι από την σχέση τους δεν έχουν ενέργεια να ασχοληθούν και να δώσουν αγάπη στο παιδί τους. Αντίθετα ΠΡΟΣΚΟΛΛΟΥΝΤΑΙ στο παιδί συχνά ασυνείδητα του ζητούν να παίξει το ρόλο του συζύγου τους.

27

28 Είναι σημαντικό το παιδί να παίρνει το μήνυμα ότι ο γονιός το αγαπάει όχι μόνο όταν είναι «ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ» ή καλός μαθητής ή υπακούει στις προσδοκίες των γονιών αλλά ότι το αγαπάει και το ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ, ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ, με τις ιδιαιτερότητες και τις δυσκολίες του.

29

30 Να το βλέπουμε Να το ακούμε Να του επιτρέπουμε να κάνει λάθη Να είμαστε εκεί για αυτό Να μην νιώθει, ότι πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνο του Να το υποστηρίζουμε, όταν είναι πληγωμένο, φοβισμένο,λυπημένο