ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΗΜΟΥ ΧΑΛΑΝ ΡΙΟΥ Χαλάνδρι 10/12/2012 ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΡΑΣΗΣ ΙΕΤΙΑΣ 2011-2012 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η διετής περίοδος του σηµερινού.σ του Συλλόγου Εργαζοµένων του ήµου Χαλανδρίου ολοκληρώνεται στο τέλος εκεµβρίου 2012. Το.Σ του συλλόγου µας βρέθηκε κάτω από ιδιαίτερα δυσµενείς συνθήκες στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τα συµφέροντα των εργαζοµένων. Τη διετία αυτή αντιµετωπίσαµε τρία µνηµόνια και πλειάδα εχθρικών µέτρων για την ίδια την ύπαρξή µας στην εργασία. Μια περίοδο που ακόµα βιώνουµε κάθε φορά και πιο βίαια και αδιέξοδα. Στην πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση που βρεθήκαµε τα µόνα µας εφόδια ήταν η προσπάθεια για την µεγαλύτερη δυνατή σύµπνοια µεταξύ των εργαζοµένων και η συνεχείς ακροβασία ανάµεσα σε κινητοποιήσεις και πρωτοβουλίες που µπορούσαµε να πάρουµε για την καλύτερη δυνατή αντιµετώπιση της κατάστασης που έτσι κι αλλιώς µας ξεπέρναγε. Η προηγούµενη συνδικαλιστική εµπειρία ελάχιστα µπορούσε να βοηθήσει σε µια τέτοια νέα κατάσταση για την οποία δεν υπήρχε από πουθενά ένα προσανατολισµός για τα βήµατα που πρέπει να ακολουθήσουµε. Επίσης την κατάσταση επιβάρυνε (και επιβαρύνει ακόµα) ο πολυκερµατισµός και η διάσπαση τόσο των πολιτικών φορέων (που διαφωνούν µε τα µνηµόνια) όσο και των συνδικαλιστικών φορέων στο χώρο του ηµοσίου. Παρ όλα αυτά επιχειρήθηκε να ξεδιπλωθεί µια πολύµορφη προσπάθεια. Το µέτρο της επιτυχίας θα το κρίνεται εσείς. Α. Συµµετοχή & Ενότητα στη βάση. Κατά τη διάρκεια της θητείας µας συγκαλέσαµε συχνότερα από κάθε άλλη φορά Γενικές Συνελεύσεις και πραγµατοποιήθηκαν συγκεντρώσεις και στους χώρους δουλειάς µε στόχο την όσο δυνατόν µεγαλύτερη και πλατύτερη συζήτηση µεταξύ µας. Πιστεύουµε ότι µια τέτοια πρακτική αναδεικνύει τα πραγµατικά ζητήµατα που µας απασχολούν και το κυριότερο το πώς τα σκέφτεται και τα ψάχνει ο καθένας από εµάς, αποφεύγοντας όσο ήταν δυνατόν ένα µονοδιάστατο συνδικαλισµό από τα πάνω. Η προσπάθεια ενός διαρκούς διαλόγου µεταξύ µας αποτελεί θεµελιακό στοιχείο του αγώνα µας γιατί προσδιορίζει και εξειδικεύει κάθε φορά το 1
περιεχόµενο και τα επόµενα βήµατα που χρειάζονται και φροντίζει για την συνεννόηση των εργαζοµένων τουλάχιστον απέναντι στα επίµαχα, τα οποία αυτήν την περίοδο δεν ήταν και λίγα. Επίσης πετύχαµε όλοι µαζί την αλλαγή και επικαιροποίηση του καταστατικού µας, ένα πρόβληµα που ταλάνιζε το σύλλογο για χρόνια. Στο πλαίσιο αλλαγής του καταστατικού δηµιουργήθηκε και το Ταµείο Αλληλεγγύης το οποίο είναι σηµαντικό εφόδιο για την οικονοµική συνδροµή σε θέµατα υγείας. Όπως επίσης έχουµε δανείσει σε συναδέλφους χρήµατα τα οποία επιστρέφουν είτε εφάπαξ είτε σε µηνιαία βάση. Στην προσπάθεια για την οικοδόµηση µιας καλύτερης σχέσης µεταξύ µας οργανώσαµε και δράσεις µε πολιτιστικό περιεχόµενο όπως το γλέντι το καλοκαίρι του 2011, το οποίο δυστυχώς δεν µπορέσαµε να επαναλάβουµε και φέτος στην προοπτική να καθιερωθεί κάθε χρόνο και τις επισκέψεις στους αρχαιολογικούς χώρους. Συµβάλαµε και συµµετέχουµε στο συντονιστικό Σωµατείων ΒΑ Αττικής από δέκα (10) ήµους για την µεγαλύτερη ευρύτητα τοπικών δράσεων. Ενισχύσαµε τους τρόπους καλύτερης ενηµέρωσης µε τη δηµιουργία ιστοσελίδας και την αποστολή sms. Επειδή ίσως «η φτώχεια φέρνει γκρίνια» αντιµετωπίσαµε, το τελευταίο διάστηµα, πολλές περιπτώσεις διενέξεων µεταξύ εργαζοµένων. Τα γεγονότα αυτά αποτελούν, για ένα συλλογικό όργανο όλων των εργαζοµένων όπως το.σ, από τα πιο δύσκολα στο χειρισµό και την επίλυσή τους. Πιστεύουµε ότι πρέπει σε παρόµοια ζητήµατα να δείχνουµε τη µεγαλύτερη δυνατή αυτοσυγκράτηση χωρίς βέβαια να παραµελούµε να αναζητούµε το δίκιο όπου κι αν βρίσκεται. Παρά τις διαφορετικές µας πολιτικές απόψεις και πρακτικές µπορέσαµε, σε κρίσιµα σηµεία, να λειτουργήσουµε µε πνεύµα αλληλοκατανόησης και συναδελφικότητας. Στα θέµατα της συµµετοχής µέλλουν να γίνουν πολλά ακόµη. Ωστόσο το επόµενο.σ µπορεί να αξιοποιήσει µια νέα αφετηρία που έχει δηµιουργηθεί και να την προάγει ακόµα περισσότερο. Β. ράσεις και άνοιγµα στην τοπική κοινωνία Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε σε δράσεις που αποσκοπούσαν στο άνοιγµα στην τοπική κοινωνία που αποτελεί ένα πολύ βασικό παράγοντα για τους εργαζόµενους των ήµων. Γι αυτό µας απασχόλησε ιδιαίτερα η συγκρότηση ενός αυτοτελούς προγράµµατος τοπικών κινήσεων παράλληλα µε τις κεντρικές κινητοποιήσεις. 2
Στην κατεύθυνση αυτή δηµιουργήσαµε πρωτοβουλίες και πραγµατοποιήσαµε επαφές µε τοπικούς φορείς για τη µεγαλύτερη δυνατή ευρύτητα και ισχυροποίηση του συνολικού µας αγώνα ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές που ασκούνται εδώ και τρία χρόνια. Αποκορύφωµα αυτής της προσπάθειας ήταν η κοινή διαµαρτυρία, µε τη συµµετοχή τοπικών φορέων (Ένωση Γονέων, µαθητών, Λαϊκής συνέλευσης, Ανεξάρτητης Κίνησης Γυναικών, όλων των δηµοτικών παρατάξεων, εκπαιδευτικών, εθνικοτοπικών συλλόγων κ.λπ) στις 14 Νοεµβρίου 2012, ηµέρα της πανευρωπαϊκής διαµαρτυρίας. Η ένταξη της τοπικής κοινωνίας στην ενεργεί αντίσταση στο σηµερινό πολιτικό σύστηµα και τα αδιέξοδα µέτρα του αποτελεί το πιο ισχυρό και ταυτόχρονα το πιο ελπιδοφόρο βήµα που µπορεί να γίνει. Ασκήσαµε, µε τις πρωτοβουλίες µας, µια πολιτική καθολικής ενότητας της Αυτό- διοίκησης (πολίτες- αιρετοίεργαζόµενοι) ως την πιο διέξοδη και αποτελεσµατική δράση για βαθύτερες αλλαγές που ταυτόχρονα θα προστατέψουν και θα εγγυηθούν και τη δική µας εργασία. Επίσης µε τις δράσεις µας θέλαµε να αναδείξουµε και µια δηµιουργική- θετική πλευρά (πέραν των καταγγελιών) στον συνδικαλιστικό αγώνα µέσα από τη διαµόρφωση προτάσεων- απαντήσεων (όπως το σχέδιο για την καθαριότητα). Ανεξάρτητα από την κατάληξη που µπορεί να έχουν αυτές οι προτάσεις είναι σηµαντικό να µας απασχολούν πάντα ως µέρος του αγώνα µας για εξασφάλιση και αναβάθµιση της εργασίας µας. Τέλος διαµορφώσαµε, µέσα από τις συζητήσεις µας στις Γενικές Συνελεύσεις, κείµενα προβληµατισµού προς τους πολίτες τα οποία αναδείκνυαν το ευρύτερο ενδιαφέρον και τις αναζητήσεις µας, πέραν των συντεχνιακών µας συµφερόντων. Ζητήµατα που αφορούσαν τη ηµοκρατία, το παρασιτικό Πολιτικό Σύστηµα, την πολιτική διαφθορά, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας κ.α Γ. Συµµετοχή στις κεντρικές κινητοποιήσεις Στο θέµα της συµµετοχής µας στις κεντρικές κινητοποιήσεις του κλάδου µας είχαµε εξάρσεις (µαζικό µπλοκ στις κινητοποιήσεις, και 4ήµερη αποχή- κατάληψη το 2011, µαζική πορεία- διαδήλωση στο Χαλάνδρι το 2011 και το 2012, συµµετοχή µε µπλοκ στην κοινή πορεία στην Αθήνα µε ηµάρχους κ.α) αλλά και σηµεία «κόπωσης» κυρίως σε ότι αφορά τις καταλήψεις και τα χαµηλά ποσοστά συµµετοχής στις απεργίες το 2012. Κάτι βέβαια το οποίο συνέβη στους περισσότερους ήµους, όπως διαπιστώσαµε από τη συµµετοχή µας στο Συντονιστικό των 10 Σωµατείων όπου όλοι είχαν ανάλογες εµπειρίες αυξοµείωσης σε σχέση µε τη συµµετοχή. Στο θέµα της οργάνωσης αλλά κυρίως του προσανατολισµού των προσπαθειών µας είχαµε ήδη από το Οκτώβριο του 2011 καταθέσει πρόταση στην ΠΟΕ-ΟΤΑ για τη δηµιουργία συνεργατικού τόξου όλων των οργανώσεων του ηµοσίου σε κεντρικό επίπεδο καθώς και τη µέριµνα για ένταξη και των ηµάρχων στην 3
προσπάθεια αυτή. Ας αναλογιστεί ο καθένας τις ευθύνες των οµοσπονδιών του δηµόσιο τοµέα όταν δεν µπορούν να συγκλίνουν, σε µια περίοδο 3 µνηµονίων!! τα οποία στην συντριπτική τους πλειοψηφία αφορούν το ηµόσιο!!! Στο ίδιο πλαίσιο αφιερώσαµε και την παρέµβασή µας, από τους συναδέλφους που µας εκπροσώπησαν στο συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ, όπως είχαµε αποφασίσει ως Γενική Συνέλευση. Παραµένει ακόµα ανοιχτό το θέµα της πορείας µας από εδώ και πέρα κάτι το οποίο δεν µπορεί να εξαντλείται µόνο στην απεργία και στην κατάληψη. Οι µορφές αυτές πρέπει να συνδυαστούν µε πολύµορφες δράσεις σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο και µε νέους ευρύτερους προσανατολισµούς αντίστασης, ώστε να χτίζεται (έστω αργά και βασανιστικά) ένα νέο όραµα για τους εργαζόµενους και την κοινωνία, το οποίο και θα αποτελέσει τον πιο δυναµικό και αποτελεσµατικό µοχλό κινητοποίησης και εξέγερσης καθώς και γνώσης Τι θέλουµε να γκρεµίσουµε και Τι θέλουµε να χτίσουµε.. Στοιχεία ενός νέου προσανατολισµού στον Συνδικαλισµό. Από τη µεριά µας έχουµε θέση ορισµένα στοιχεία ενός νέου προσανατολισµού για το συνδικαλιστικό κίνηµα: 1. Εκδηµοκρατισµός των θεσµών και των διαδικασιών του συνδικαλισµού µε κύριο θέµα την αναβάθµιση και αποφασιστικότητα του πρωτοβάθµιου συνδικαλισµού, το χτύπηµα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και της παραταξιακής λογικής. 2. Τον αναπροσανατολισµό των πολιτικών του στόχων µε κύριο στοιχείο την ενότητα στη βάση και σε κεντρικό επίπεδο όλων των οργανώσεων του δηµόσιου τοµέα. 3. Τον αναπροσανατολισµό του χαρακτήρα του συνδικαλισµού από µονοδιάστατα αµυντικό (καταγγελία) και σε δηµιουργικό κίνηµα απαντήσεων. 4. Την επιδίωξη σε κεντρικό επίπεδο, στη σηµερινή συγκυρία, συνεργασία µε τους ηµάρχους και σκοπό τη δηµιουργία µετώπου Αυτό-διοίκησης.. Σχέση µε ιοίκηση Η σχέση µας µε τη ιοίκηση και το ήµαρχο καθοριζόταν µε γνώµονα την καλύτερη και αποτελεσµατικότερη προάσπιση των δίκαιων αιτηµάτων των εργαζοµένων καθώς και την επίλυση καθηµερινών ζητηµάτων για την πιο δίκαιη και ασφαλή αντιµετώπισή τους. Απ αυτήν την άποψη οι συγκρούσεις και οι συνεργασίες διαδέχονταν η µια την άλλη, αποφεύγοντας στερεότυπα και δογµατικές φόρµουλες. Αναγνωρίζαµε στο ήµαρχο το πρόσωπο και το θεσµό τον οποίο ανέδειξαν µε εκλογές µια µεγάλη µερίδα πολιτών και δεν τον θεωρήσαµε ως «εργοδότη», λες και ο ήµος είναι ιδιωτική του επιχείρηση. Οι όποιες συγκρούσεις ή συνεργασίες αφορούσαν τις πολιτικές του επιλογές και όχι την κοµµατική του ένταξη. 4
Στην προσπάθειά µας αυτή είχαµε και θετικά αποτελέσµατα (αποτροπή ιδιωτικοποίησης της καθαριότητας, υποστήριξη τοπικών κινητοποιήσεων, αποδοχή µέρους του σχεδίου για την ανασυγκρότηση της υπηρεσίας καθαριότητας, υιοθέτηση πρότασης για πολιτική απόφαση ενάντια στην διαθεσιµότητα- απόλυση κ.α). Αποτελέσµατα των οποίων η προσωρινότητα ή µακροβιότητα µέλλει να επιβεβαιωθεί. ΕΠΙΛΟΓΟΣ Η βάρβαρη (εργασιακά, οικονοµικά, αξιακά κ.λπ) περίοδος που διανύουµε και η οποία θα συνεχιστεί θα πρέπει να µας βρει, όσο το δυνατό, πιο ενωµένους και αλληλέγγυους µεταξύ µας. Την περίοδο αυτή, της οποίας το σηµαντικότερο πρόβληµα είναι η έλλειψη οράµατος και προοπτικής, δεν θα πρέπει να αντιµετωπίζουµε τα ζητήµατα µονοσήµαντα και µε παρωπίδες, αλλά να επιχειρούµε να συνδυάζουµε την µαχητικότητα µε την γνώση (και αυτογνωσία), την αποφασιστικότητα µε την ψυχραιµία και την ανάγκη για κινητοποίηση µε την µεθοδικότητα και το σχεδιασµό. Θα πρέπει, όσο στενάχωρο κι αν µας φαίνετε αυτό, να λυτρωθούµε από την αναζήτηση σωτήρων και να αναλάβουµε ότι µας αναλογεί για να αλλάξει η σηµερινή κατάσταση και να µην πισωγυρίσει σε πιο ολοκληρωτικές και αυταρχικές πρακτικές. για το ιοικητικό Συµβούλιο ο πρόεδρος Αλέκος Βαρβέρης 5