EMA/487897/2016 EMEA/H/C/000582 Περίληψη EPAR για το κοινό βεβασιζουμάμπη Το παρόν έγγραφο αποτελεί σύνοψη της Ευρωπαϊκής Δημόσιας Έκθεσης Αξιολόγησης (EPAR) του. Επεξηγεί τον τρόπο με τον οποίο η Επιτροπή Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) αξιολόγησε το φάρμακο προτού διατυπώσει τη θετική της γνώμη για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας, καθώς και τις συστάσεις της σχετικά με τους όρους χρήσης του. Τι είναι το ; Το είναι αντικαρκινικό φάρμακο το οποίο περιέχει τη δραστική ουσία βεβασιζουμάμπη. Διατίθεται ως πυκνό διάλυμα για την παρασκευή διαλύματος προς έγχυση (ενστάλαξη) σε φλέβα. Σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται το ; το χορηγείται σε συνδυασμό με άλλα αντικαρκινικά φάρμακα για τη θεραπεία ενηλίκων που πάσχουν από τους ακόλουθους τύπους καρκίνου: μεταστατικό (έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος) καρκίνο του παχέος εντέρου ή του ορθού, σε συνδυασμό με χημειοθεραπευτικά φάρμακα που περιλαμβάνουν φθοριοπυριμιδίνη μεταστατικό καρκίνο του μαστού, σε συνδυασμό με πακλιταξέλη ή καπεσιταμπίνη προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα σε ασθενείς των οποίων τα καρκινικά κύτταρα δεν ανήκουν κατά κύριο λόγο στην κατηγορία των καρκινικών κυττάρων «εκ πλακώδους», όταν χορηγείται σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία με βάση την πλατίνη προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα σε ασθενείς των οποίων τα καρκινικά κύτταρα έχουν υποστεί ορισμένες αλλαγές («ενεργοποιούσες μεταλλάξεις») στο γονίδιο που είναι υπεύθυνο για τη σύνθεση μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται υποδοχέας του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (EGFR), όταν χορηγείται σε συνδυασμό με ερλοτινίμπη προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο του νεφρού, σε συνδυασμό με ιντερφερόνη άλφα-2α 30 Churchill Place Canary Wharf London E14 5EU United Kingdom Telephone +44 (0)20 3660 6000 Facsimile +44 (0)20 3660 5555 Send a question via our website www.ema.europa.eu/contact An agency of the European Union European Medicines Agency, 2016. Reproduction is authorised provided the source is acknowledged.
επιθηλιακό καρκίνο των ωοθηκών, καρκίνο των σαλπίγγων (που συνδέουν τις ωοθήκες με τη μήτρα) ή του περιτοναίου (εσωτερική μεμβράνη της κοιλιακής χώρας). Το χορηγείται σε περιπτώσεις προχωρημένου ή υποτροπιάζοντος καρκίνου, σε συνδυασμό με ορισμένα χημειοθεραπευτικά φάρμακα εμμένοντα, υποτροπιάζοντα ή μεταστατικό καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Το χορηγείται σε συνδυασμό με πακλιταξέλη και είτε σισπλατίνη (φάρμακο με βάση την πλατίνη) είτε, σε περίπτωση που η χορήγηση σισπλατίνης δεν είναι δυνατή, με ένα άλλο χημειοθεραπευτικό φαρμακο, την τοποτεκάνη. Περισσότερες πληροφορίες περιέχονται στην περίληψη των χαρακτηριστικών του προϊόντος (περιλαμβάνεται επίσης στην EPAR). Το φάρμακο χορηγείται μόνο με ιατρική συνταγή. Πώς χρησιμοποιείται το ; Η θεραπεία με πρέπει να επιβλέπεται από γιατρό με εμπειρία στη χορήγηση αντικαρκινικών θεραπειών. Η πρώτη έγχυση με πρέπει να διαρκεί 90 λεπτά, αλλά οι επόμενες εγχύσεις μπορούν να χορηγούνται ταχύτερα σε περίπτωση που η πρώτη έγχυση είναι καλώς ανεκτή. Η δόση κυμαίνεται μεταξύ 5 και 15 mg ανά κιλό σωματικού βάρους κάθε δύο ή τρεις εβδομάδες, ανάλογα με τη μορφή του προς θεραπεία καρκίνου. Η θεραπεία συνεχίζεται όσο ο ασθενής εξακολουθεί να αντλεί θεραπευτκό όφελος. Ο γιατρός δύναται να αποφασίσει να διακόψει ή να παύσει τη θεραπεία εάν ο ασθενής εκδηλώσει συγκεκριμένες ανεπιθύμητες ενέργειες. Πώς δρα το ; Η δραστική ουσία του, η βεβασιζουμάμπη, είναι μονοκλωνικό αντίσωμα. Το μονοκλωνικό αντίσωμα είναι ένα αντίσωμα (τύπος πρωτεΐνης) που μπορεί να αναγνωρίζει και να προσκολλάται στον αυξητικό παράγοντα του αγγειακού ενδοθηλίου (VEGF), μια πρωτεΐνη που κυκλοφορεί στο αίμα και συντελεί στην ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων. Προσκολλούμενο στον παράγοντα VEGF, το εμποδίζει την επίδρασή του. Ως αποτέλεσμα, τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να αναπτύξουν τον μηχανισμό τροφοδότησής τους με το αίμα που χρειάζονται και μένουν χωρίς οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά, γεγονός το οποίο συμβάλλει στην επιβράδυνση της ανάπτυξης των όγκων. Ποιες μελέτες εκπονήθηκαν για το ; Τα αποτελέσματα της προσθήκης σε χημειοθεραπεία που περιέχει φθοριοπυριμιδίνη μελετήθηκαν σε τρεις κύριες μελέτες για τον μεταστατικό καρκίνο του παχέος εντέρου και του ορθού. Στις δύο πρώτες μελέτες μετείχαν ασθενείς οι οποίοι έλαβαν για πρώτη φορά θεραπεία για τη μεταστατική τους νόσο (θεραπεία «πρώτης γραμμής»): η πρώτη μελέτη (σε 923 ασθενείς) και η δεύτερη μελέτη (σε 1 401 ασθενείς) συνέκριναν το με εικονικό φάρμακο (εικονική θεραπεία) χορηγούμενο σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία. Στην τρίτη μελέτη μετείχαν 829 ασθενείς οι οποίοι δεν είχαν ανταποκριθεί σε προηγούμενη αγωγή που περιλάμβανε φθοριοπυριμιδίνη και ιρινοτεκάνη (άλλα χημειοθεραπευτικά φάρμακα). Σε ό,τι αφορά τον μεταστατικό καρκίνο του μαστού, το μελετήθηκε σε δύο κύριες μελέτες. Η πρώτη μελέτη συνέκρινε τα αποτελέσματα του χορηγούμενου σε συνδυασμό με πακλιταξέλη με τα αποτελέσματα της πακλιταξέλης χορηγούμενης ως μονοθεραπείας σε 722 ασθενείς. Η δεύτερη μελέτη συνέκρινε τα αποτελέσματα της προσθήκης είτε είτε εικονικού φαρμάκου σε διάφορα χημειοθεραπευτικά σχήματα, περιλαμβανομένης της καπεσιταμπίνης, σε 1 237 ασθενείς. EMA/487897/2016 Σελίδα 2/5
Σε ό,τι αφορά τον προχωρημένο, μεταστατικό ή υποτροπιάζοντα καρκίνο του πνεύμονα, το μελετήθηκε σε 878 ασθενείς των οποίων τα καρκινικά κύτταρα είναι κατά κύριο λόγο μη πλακώδη. Η εν λόγω μελέτη συνέκρινε το σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία με βάση την πλατίνη, με την αποκλειστική χορήγηση χημειοθεραπείας. Σε ασθενείς με έναν συγκεκριμένο υπότυπο μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα με ενεργοποιούσες μεταλλάξεις στο γονίδιο EGFR, μια μελέτη σε 152 ασθενείς συνέκρινε το σε συνδυασμό με ερλοτινίμπη με την ερλοτινίμπη ως μονοθεραπεία. Σε ό,τι αφορά τον προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο του νεφρού, το μελετήθηκε σε 649 ασθενείς με προχωρημένη ή μεταστατική νόσο. Στη μελέτη, συγκρίθηκε το με εικονικό φάρμακο, χορηγούμενα σε συνδυασμό με ιντερφερόνη άλφα-2α. Σε ό,τι αφορά τον καρκίνο των ωοθηκών, των σαλπίγγων και του περιτοναίου, πραγματοποιήθηκαν δύο κύριες μελέτες στις οποίες μετείχαν 3 401 ασθενείς με νεοδιαγνωσθέντα καρκίνο, περιλαμβανομένου του προχωρημένου καρκίνου. Στις εν λόγω μελέτες, το σε συνδυασμό με καρβοπλατίνη και πακλιταξέλη συγκρίθηκε με μονοθεραπείες καρβοπλατίνης και πακλιταξέλης. Σε ό,τι αφορά τον καρκίνο των ωοθηκών, των σαλπίγγων και του περιτοναίου, πραγματοποιήθηκαν δύο περαιτέρω μελέτες σε 845 ασθενείς με υποτροπιάζοντα καρκίνο (που επανεμφανίστηκε μετά από προηγούμενη χημειοθεραπεία με βάση την πλατίνη). Στην πρώτη μελέτη μετείχαν ασθενείς των οποίων ο καρκίνος υποτροπίασε σε 6 ή περισσότερους μήνες από τη λήψη προηγούμενης θεραπείας (ευαίσθητη στην πλατίνη νόσος), ενώ η δεύτερη μελέτη διενεργήθηκε σε ασθενείς με πιο επιθετικό καρκίνο ο οποίος υποτροπίασε εντός 6 μηνών από τη λήψη προηγούμενης θεραπείας (ανθεκτική στην πλατίνη νόσος). Οι εν λόγω μελέτες εξέτασαν την αποτελεσματικότητα της προσθήκης σε συνδυαστική θεραπεία με καρβοπλατίνη και γεμσιταβίνη, ή σε πακλιταξέλη, τοποτεκάνη ή πεγκυλιωμένη λιποσωμική δοξορουβικίνη. Σε ό,τι αφορά τον καρκίνο του τραχήλου, πραγματοποιήθηκε μία κύρια μελέτη στην οποία μετείχαν 452 ασθενείς με προχωρημένο, εμμένοντα, υποτροπιάζοντα ή μεταστατικό καρκίνο. Η μελέτη συνέκρινε τα αποτελέσματα της προσθήκης σε χημειοθεραπεία με χρήση πακλιταξέλης συν σισπλατίνης ή τοποτεκάνης με τα αποτελέσματα ασθενών που έλαβαν μόνο χημειοθεραπεία. Σε όλες τις μελέτες, ο βασικός δείκτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας ήταν είτε ο χρόνος ολικής επιβίωσης (ο χρόνος επιβίωσης του ασθενούς) είτε ο χρόνος επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου (το χρονικό διάστημα επιβίωσης των ασθενών χωρίς επιδείνωση της νόσου). Ποιο είναι το όφελος του σύμφωνα με τις μελέτες; Στις περιπτώσεις μεταστατικού καρκίνου του παχέος εντέρου ή του ορθού, το παρέτεινε τόσο τον συνολικό χρόνο επιβίωσης όσο και τον χρόνο επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου, όταν προστέθηκε σε χημειοθεραπεία που περιείχε φθοριοπυριμιδίνη. Στην πρώτη μελέτη όπου μετείχαν ασθενείς που δεν είχαν λάβει προηγούμενη αγωγή, ο συνολικός χρόνος επιβίωσης ήταν 20,3 μήνες κατά μέσο όρο για τους ασθενείς που πρόσθεσαν και 15,6 μήνες για τους ασθενείς που έλαβαν μόνο χημειοθεραπεία. Στη δεύτερη μελέτη, ο χρόνος επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου ήταν 9,4 μήνες για τους ασθενείς που έλαβαν και 8,0 μήνες για τους ασθενείς που έλαβαν εικονικό φάρμακο. Σε ό,τι αφορά τους ασθενείς που είχαν ακολουθήσει προηγούμενη αγωγή, ο συνολικός χρόνος επιβίωσης ήταν 12,9 μήνες για τους ασθενείς που πρόσθεσαν και 10,8 μήνες για τους ασθενείς που έλαβαν μόνο χημειοθεραπεία. Στις περιπτώσεις μεταστατικού καρκίνου του μαστού, η προσθήκη αύξησε επίσης τον χρόνο επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου. Όταν προστέθηκε στην πακλιταξέλη, ο χρόνος επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου ήταν κατά μέσο όρο 11,4 μήνες έναντι 5,8 μηνών για τους ασθενείς που έλαβαν μόνο EMA/487897/2016 Σελίδα 3/5
πακλιταξέλη. Όταν το προστέθηκε στην καπεσιταμπίνη, ο χρόνος επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου ήταν κατά μέσο όρο 8,6 μήνες έναντι 5,7 μηνών για τους ασθενείς που έλαβαν καπεσιταμπίνη με εικονικό φάρμακο. Στις περιπτώσεις προχωρημένου, μεταστατικού ή υποτροπιάζοντα καρκίνου του πνεύμονα, ο μέσος συνολικός χρόνος επιβίωσης ήταν 12,3 μήνες για τους ασθενείς που έλαβαν σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία με βάση την πλατίνη και 10,3 μήνες για τους ασθενείς που έλαβαν αποκλειστική χορήγηση χημειοθεραπείας. Στη μελέτη για τον καρκίνο του πνεύμονα σε ασθενείς που είχαν ενεργοποιούσες μεταλλάξεις στο γονίδιο EGFR, οι ασθενείς που έλαβαν σε συνδυασμό με ερλοτινίμπη είχαν κατά μέσο όρο 16,0 μήνες επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου έναντι 9,7 μηνών για τους ασθενείς που έλαβαν μόνο ερλοτινίμπη. Στις περιπτώσεις προχωρημένου ή μεταστατικού καρκίνου του νεφρού, ο μέσος χρόνος επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου ήταν 10,2 μήνες για τους ασθενείς που έλαβαν και 5,4 μήνες για τους ασθενείς που έλαβαν εικονικό φάρμακο. Στις μελέτες για τον νεοδιαγνωσθέντα καρκίνο των ωοθηκών, των σαλπίγγων και του περιτοναίου, ο μέσος χρόνος επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου ήταν 19,3 μήνες για τους ασθενείς που έλαβαν έναντι 16,9 μηνών για τους ασθενείς που έλαβαν μονοθεραπεία με καρβοπλατίνη και πακλιταξέλη στη μία μελέτη, και 14,7 μήνες έναντι 10,6 μηνών στη δεύτερη μελέτη. Στη μελέτη του καρκίνου των ωοθηκών, των σαλπίγγων και του περιτοναίου που υποτροπίασε σε 6 ή περισσότερους μήνες μετά τη λήψη προηγούμενης χημειοθεραπείας, ο μέσος χρόνος επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου ήταν 12,4 μήνες όταν το προστέθηκε σε καρβοπλατίνη και γεμσιταβίνη, σε σύγκριση με 8,4 μήνες όταν προστέθηκε εικονικό φάρμακο. Στη μελέτη που διενεργήθηκε σε ασθενείς με πιο επιθετικό καρκίνο, ο χρόνος επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου ήταν 6,7 μήνες όταν το προστέθηκε σε πακλιταξέλη, τοποτεκάνη ή πεγκυλιωμένη λιποσωμική δοξορουβικίνη, έναντι 3,4 μηνών όταν οι εν λόγω χημειοθεραπείες χορηγήθηκαν ως μονοθεραπείες. Όσον αφορά τον καρκίνο του τραχήλου ο μέσος συνολικός χρόνος επιβίωσης ήταν 16,8 μήνες όταν χορηγήθηκε χημειοθεραπεία σε συνδυασμό με και 12,9 μήνες όταν χορηγήθηκε μόνο χημειοθεραπεία. Όταν λήφθηκε υπόψη ο τύπος της χημειοθεραπείας, η τάση που παρατηρήθηκε ήταν η εξής: οι ασθενείς που έλαβαν αγωγή με βάση τη σισπλατίνη επιβίωσαν, κατά μέσο όρο, 2 μήνες περισσότερο σε σχέση με τους ασθενείς που έλαβαν αγωγή με βάση την τοποτεκάνη, ανεξάρτητα από τη χορήγηση ως μέρος του θεραπευτικού τους σχήματος. Ποιοι κίνδυνοι συνδέονται με το ; Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες του είναι υπέρταση (υψηλή αρτηριακή πίεση), κόπωση και αδυναμία, διάρροια και κοιλιακό άλγος. Οι σοβαρότερες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι γαστρεντερική διάτρηση (διάτρηση του εντέρου), αιμορραγία και αρτηριακή θρομβοεμβολή (δημιουργία θρόμβων στις αρτηρίες). Ο πλήρης κατάλογος των ανεπιθύμητων ενεργειών που αναφέρθηκαν με το περιλαμβάνεται στο φύλλο οδηγιών χρήσης. Το δεν πρέπει να χορηγείται σε άτομα που παρουσιάζουν υπερευαισθησία (αλλεργία) στη βεβασιζουμάμπη ή σε οποιοδήποτε άλλο συστατικό του φαρμάκου, καθώς και σε κυτταρικά προϊόντα της ωοθήκης κινεζικού κρικητού (Chinese hamster ovary) ή σε άλλα ανασυνδυασμένα αντισώματα. Δεν πρέπει να χορηγείται σε έγκυες γυναίκες. EMA/487897/2016 Σελίδα 4/5
Για ποιους λόγους εγκρίθηκε το ; Η CHMP έκρινε ότι τα οφέλη του υπερτερούν των κινδύνων που συνδέονται με αυτό και εισηγήθηκε τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας για το εν λόγω φάρμακο. Ποια μέτρα λαμβάνονται για την ασφαλή χρήση του ; Καταρτίστηκε σχέδιο διαχείρισης κινδύνου προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το χρησιμοποιείται με τον ασφαλέστερο δυνατό τρόπο. Βάσει του σχεδίου αυτού, στην περίληψη χαρακτηριστικών του προϊόντος και στο φύλλο οδηγιών χρήσης του συμπεριλήφθηκαν πληροφορίες σχετικά με την ασφάλεια καθώς και τις κατάλληλες προφυλάξεις που πρέπει να λαμβάνονται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγείας και τους ασθενείς. Λοιπές πληροφορίες για το Στις 12 Ιανουαρίου 2005, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χορήγησε άδεια κυκλοφορίας, η οποία ισχύει σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, για το. Η πλήρης EPAR του διατίθεται στον δικτυακό τόπο του Οργανισμού, στη διεύθυνση: ema.europa.eu/find medicine/human medicines/european Public Assessment Reports. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη θεραπεία με το, διαβάστε το φύλλο οδηγιών χρήσης (συμπεριλαμβάνεται επίσης στην EPAR) ή επικοινωνήστε με τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό σας. Τελευταία ενημέρωση της περίληψης: 05-2016. EMA/487897/2016 Σελίδα 5/5