1 Προς την ΚΕ του ΑΚΕΛ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ATHENS, 145 Leof.Irakliou, 14231 - Tel: (+30210) 2592111, Fax: (+30210) 2592298, http://www.kke.gr/ -e-mail: cpg@int.kke.gr, cpg.kke@gmail.com ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ Αθήνα 19 Οκτώβρη 2016 Σύντροφοι, Στα πλαίσια της πολύχρονης συντροφικής σχέσης των κομμάτων μας στην πορεία των δεκαετιών και της ειλικρινούς πάντοτε τοποθέτησης του ΚΚΕ, απευθυνόμαστε σε εσάς με αυτή την επιστολή ώστε να σας ενημερώσουμε για τις θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στο Κυπριακό, υπό το πρίσμα και των νέων δεδομένων, και να γνωρίσετε εσείς πρώτοι τις απόψεις μας. Στην συνέχεια θα ενημερώσουμε και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου με εξαίρεση τους φασίστες. Σύντροφοι, Πρώτα απ όλα εκτιμάμε ότι το άλυτο για 42 χρόνια πρόβλημα εισβολής- κατοχής έχει περάσει σήμερα σε νέα φάση όξυνσης λόγω των ιμπεριαλιστικών πολεμικών επιχειρήσεων στην περιοχή και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων γύρω από τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, τους δρόμους διακίνησης εμπορευμάτων κ.α. Τόσο Ελλάδα και Τουρκία, όσο και η Κύπρος έχουν εγκαταστημένες βάσεις, δηλαδή έχουν παραχωρήσει αμερικανονατοϊκές και βρετανικές στρατιωτικές βάσεις, που διαδραματίζουν και σήμερα αυξημένο ρόλο στην περιοχή, στις ιμπεριαλιστικές πολεμικές επιχειρήσεις. Οι εξελίξεις είναι πολύ επικίνδυνες. Οι ανταγωνισμοί οξύνονται και αφορούν το ποιοι ενεργειακοί σχεδιασμοί θα επικρατήσουν για την εκμετάλλευση και μεταφορά του Κυπριακού φυσικού αερίου κι άλλων πηγών της νοτιοανατολικής Μεσογείου προς την Ευρώπη. Η κατάσταση περιπλέκεται από την προσέγγιση Τουρκίας - Ισραήλ, τους σχεδιασμούς της Ελλάδας και της Κύπρου με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Σε όλους αυτούς τους σχεδιασμούς εμπλέκονται οι μονοπωλιακοί όμιλοι: DELEK, EXXONMobil- QATAR PETROLEUM, ENI-TOTAL, STATOIL και CAIRN-DELEK-AVNER κ.α. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι σε κάθε ιστορική φάση η πορεία του Κυπριακού προβλήματος συνδέεται με τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και την αξιοποίηση της στρατηγικής γεωγραφικής θέσης της Κύπρου. Έχουν ιδιαίτερη ευθύνη οι αστικές τάξεις της Βρετανίας, της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Κύπρου στη δημιουργία, τη διατήρηση και την όξυνση του Κυπριακού προβλήματος, όπως ισχυρή εμπλοκή και ευθύνες έχουν και οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ κι η ΕΕ.
2 Οι συστηματικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ για να επισπευτούν οι συνομιλίες και να υπογραφεί συμφωνία, στοχεύουν στην δημιουργία τετελεσμένων με στόχο να ανοίξει ο δρόμος για την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων του νησιού προς όφελος των συμφερόντων των αστικών τάξεων και των ευρωατλαντικών σχεδιασμών. Έχουν στόχο να αξιοποιηθεί η γεωστρατηγική θέση της Κύπρου στον ανταγωνισμό των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ με τη Ρωσία στις συνθήκες της όξυνσης των γενικότερων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων που έχουν εκδηλωθεί στην περιοχή μας στην οποία μαίνονται οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι στη Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη. Στην πράξη η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ όχι μόνο δεν οδήγησε στην εξασφάλιση ενιαίας κρατικής κυπριακής οντότητας προς όφελος συνολικά του λαού της, αλλά εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε ότι είναι πρόσθετος παράγοντας δυσκολιών, διαψεύδοντας προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν αυτά τα χρόνια. Επιπλέον, παρά τους συμβιβασμούς της ελληνοκυπριακής πλευράς, η Τουρκία κι η τουρκοκυπριακή πλευρά ανακυκλώνουν επικίνδυνες θέσεις που διαιωνίζουν τις συνέπειες της εισβολής - κατοχής και προωθούν τη διχοτόμηση της Κύπρου. Υπάρχουν πολλές δηλώσεις, αλλά και επικίνδυνες ενέργειες, που με κατηγορηματικό τρόπο επιβεβαιώνουν αυτή μας την εκτίμηση. Συμπερασματικά, η ευφορία που καλλιεργείται για λύση στο Κυπριακό δεν πατάει σε πραγματική βάση. Τα προβλήματα που έχουν οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση, στη διαιώνιση του καθεστώτος της κατοχής, παραμένουν. Η πολιτική, που ακολουθεί η κυπριακή κυβέρνηση, κινείται στις ράγες της γραμμής που οδήγησε στο διχοτομικό σχέδιο ΑΝΑΝ, που δεν ήταν ούτε δίκαιο, ούτε βιώσιμο και η προώθησή του ενέπλεκε και τους λαούς της Ελλάδας και της Τουρκίας σε νέες περιπέτειες. Οι προσδοκίες για δίκαιη και βιώσιμη λύση που καλλιεργούνται από την κυπριακή και την ελληνική κυβέρνηση δεν πηγάζουν από πραγματικά στοιχεία: Η ίδια η κοινή ανακοίνωση Αναστασιάδη - Έρογλου (Φλεβάρη 2014) και η βασική θέση για τα Δύο Συνιστώντα Κράτη, κινούνται στην κατεύθυνση συνομοσπονδιακής, διχοτομικής λύσης. Σ αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιείται η Δικοινοτική - Διζωνική Ομοσπονδία, που προβάλλεται ως η καρδιά της λύσης του Κυπριακού προβλήματος, για μια απαράδεκτη εξέλιξη συνομοσπονδιακής διχοτόμησης. Σημειώνουμε ότι από τη δεκαετία του '60, μεθοδικά, σχεδιασμένα η τουρκική αστική τάξη προσπάθησε να δημιουργήσει τετελεσμένα για τη δημιουργία δύο κρατών, αξιοποιώντας τα προβλήματα της συμφωνίας Ζυρίχης -Λονδίνου, τη θέση για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, τη δράση εθνικιστικών δυνάμεων και από τις δύο πλευρές και πολύ περισσότερο το πραξικόπημα που οργανώθηκε στην Κύπρο με ευθύνη της Χούντας στην Ελλάδα. Κατά τη δεκαετία του '60 χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της συγκρότησης θυλάκων και μεταφέρθηκαν τουρκοκύπριοι σε συγκεκριμένες περιοχές για τη διαμόρφωση εδαφικής τουρκοκυπριακής ζώνης ενώ οι επιδιώξεις της Τουρκίας ολοκληρώθηκαν με την εισβολή και κατοχή, με το Αττίλα 1 και τον Αττίλα 2, τον Ιούλη και τον Αύγουστο του 1974, αντίστοιχα. Μετά την εισβολή, το τουρκικό κράτος δούλεψε συστηματικά για να περάσει η θέση της Δικοινοτικής, Διζωνικής Ομοσπονδίας και πέτυχε να περιληφθεί η θέση αυτή - ως συμβιβασμός-
3 στα υλικά των συνομιλιών ως βάση εκ μέρους τους, για διχοτομική, συνομοσπονδιακή λύση, δύο κρατών. Το ΚΚΕ αμέσως μετά την υπογραφή της Κοινής Ανακοίνωσης Αναστασιάδη - Ερογλου, το Φλεβάρη του 2014, συγκέντρωσε την προσοχή του στην κριτική στα «ΔΥΟ ΣΥΝΙΣΤΩΝΤΑ ΚΡΑΤΗ» που συνιστούν συνομοσπονδιακή, διχοτομική λύση. Κάθε Συνιστών Κράτος (στη βάση του κατάλοιπου των εξουσιών και στην πράξη πέρα από αυτό) θα έχει το δικό του σύνταγμα, το δικό του κρατικό μηχανισμό, βουλή, κυβέρνηση και υπουργικό συμβούλιο, αστυνομία, σημαία και ύμνο, το δικό του κρατικό προϋπολογισμό, την δική του πολιτική για την παιδεία, την υγεία, τις συντάξεις κ.α. Συνεπώς ο ισχυρισμός ότι η «Δικοινοτική-Διζωνική Ομοσπονδία» με τα δύο Συνιστώντα Κράτη εξασφαλίζει μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα στο πλαίσιο του Ομόσπονδου κράτους, δεν έχει υπόσταση. Οι «ασφαλιστικές δικλείδες» που προβάλλονται μέσα από τις εξουσίες του Ομόσπονδου κράτους δεν μπορούν αντικειμενικά να λύσουν το πρόβλημα. Πολύ περισσότερο που η Τουρκία κυριολεκτεί όταν μιλάει για «συνεταιρισμό δύο κρατών» και αναφέρει ότι το τουρκοκυπριακό κράτος θα είναι συνέχεια της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου». Στην πράξη αποδεικνύεται πως μια θέση τακτικής, ένας «έσχατος συμβιβασμός» της Ελληνοκυπριακής πλευράς, που οδήγησε στη θέση της Δικοινοτικής -Διζωνικής Ομοσπονδίας, μετατράπηκε στη συνέχεια σε θέση αρχής και θεμέλιο της λύσης για το Κυπριακό. Στα πλαίσια αυτά παρατηρείται η υποβάθμιση του διεθνούς χαρακτήρα του κυπριακού προβλήματος, ως προβλήματος εισβολής και κατοχής, της πρόταξης εσωτερικών (διακυβέρνηση κ.α.), έναντι των διεθνών πτυχών (αποχώρηση κατοχικών στρατευμάτων, δικαιώματα επέμβασης άλλων κρατών, βρετανικές βάσεις κ.α.). Έτσι η παραμονή της Κύπρου στην ΕΕ, η διατήρηση των βρετανικών βάσεων και των κατοχικών στρατιωτικών δυνάμεων, που συνδέονται με πιο δυσμενή διεθνή συσχετισμό ως προς την επίλυση του κυπριακού προβλήματος, θεωρούνται όλα τα χρόνια δεδομένα κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής των συνομιλιών. Το Σχέδιο Ανάν έκανε φανερό ότι το ζήτημα της κρατικής οργάνωσης (δύο κράτη) δεν αποτελεί στενά εσωτερική πτυχή, αλλά διαπλέκεται με ζητήματα που αφορούν στις διεθνείς πλευρές του κυπριακού προβλήματος, με εμπλοκή της ΕΕ και ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών. Η διχοτομική λύση του κυπριακού συνιστά διεθνή ανησυχητική εξέλιξη, γιατί εκτός του ότι δεν εγγυάται βιώσιμη λύση υπέρ του λαού της Κύπρου, στην πράξη μπορεί να συνδεθεί με νέα όξυνση των αντιθέσεων στην Ανατολική Μεσόγειο με πολύ αρνητικές συνέπειες για τους λαούς στην περιοχή. Σύντροφοι, Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας παρακολουθεί, μελετάει και τοποθετείται με ευθύνη στο Κυπριακό πρόβλημα. Έχει σημαντική συνεισφορά στην καταδίκη της τουρκικής εισβολής-κατοχής, στην ανάδειξη του διεθνούς χαρακτήρα του προβλήματος, στην εκδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης στην εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα της Κύπρου, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, Αρμένιους, Μαρωνίτες ή Λατίνους.
4 Το ΚΚΕ αντιπαλεύει τους αρνητικούς για τους λαούς σχεδιασμούς, που αναπτύσσονται στα πλαίσια και των ανταγωνισμών των αστικών τάξεων της Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου, όπως και με τον αρνητικό και επικίνδυνο ρόλο που έπαιξαν διαχρονικά και παίζουν ως σήμερα στην επίλυση του κυπριακού προβλήματος οι ΗΠΑ, η Βρετανία, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Το ΚΚΕ συγκρούεται με τον αστικό εθνικισμό, που εκφράζει τα συμφέροντα και μόνο της αστικής τάξης. Το γεγονός ότι αστικά κόμματα και θύλακες του αστικού κράτους είχαν και έχουν κάθε συμφέρον να καλλιεργούν στους λαούς την εθνικιστική και σοβινιστική αντιπαράθεση και μίσος, ώστε να διευκολύνονται κάθε φορά οι δικοί τους σχεδιασμοί στο φόντο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, ή σε άλλες περιπτώσεις καλλιεργούν τον αστικό κοσμοπολιτισμό, δεν πρέπει να αποπροσανατολίσει του λαούς. Και οι δύο αυτές επιλογές (διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος) υπηρετούν τελικά τη διχοτόμηση με συγκαλυμμένη ή ανοικτή μορφή. Το ΚΚΕ, πέρα από τα θέματα αρχής έχει και ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς από τις αρχές της 10ετίας του '50 το Κυπριακό συνδέθηκε στενά με την εξωτερική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων και είχε ως αποτέλεσμα με διάφορες μορφές, άμεσα και έμμεσα, να λειτουργεί ως παράγοντας επίδρασης και στις εσωτερικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Οι αντιθέσεις ανάμεσα στις κυβερνήσεις, αλλά και μέσα στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, οι όποιες συμμαχίες δημιουργούνται ευκαιριακά ή όχι, δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα και τη διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών. Σήμερα περισσότερο από πριν οδηγούν ταχύτατα στη διχοτόμηση και τη δημιουργία ουσιαστικά δύο κρατών, σχεδιασμός που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια και απεφεύχθη προσωρινά το 2004 με την καταψήφιση του σχεδίου ΑΝΑΝ που περιέκλειε αυτήν την εξέλιξη. Θυμίζουμε πως το ΚΚΕ ήταν η μοναδική πολιτική δύναμη στην Ελλάδα που καταδίκασε αποφασιστικά και καθαρά το συνομοσπονδιακό, διχοτομικό σχέδιο Ανάν και στήριξε το ΟΧΙ του κυπριακού λαού στο σχετικό δημοψήφισμα τον Απρίλη του 2004. Ήταν το μόνο κόμμα στο ελληνικό κοινοβούλιο που οργάνωσε κινητοποίηση κατά του σχεδίου αυτού και κάτω από τη δική του πίεση αποτράπηκε κοινό ανακοινωθέν υπέρ του σχεδίου ΑΝΑΝ στη σύσκεψη υπό τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Το ΚΚΕ εξετάζει τις εξελίξεις με κριτήριο τα εργατικά, λαϊκά συμφέροντα και συγκεντρώνει την προσοχή του στα ενιαία συμφέροντα του εργαζόμενου λαού όλης της Κύπρου, στην αναγκαιότητα συντονισμού της πάλης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων της Κύπρου, της Τουρκίας και της Ελλάδας, στην αντιμετώπιση του καθεστώτος που προκάλεσε η εισβολή-κατοχή από τη σκοπιά της ταξικής πάλης στην προοπτική της απελευθέρωσης από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Συγκεκριμένα η θέση του ΚΚΕ για το Κυπριακό πρόβλημα καθορίζεται από τους ακόλουθους άξονες: Το Κυπριακό πρόβλημα είναι διεθνές πρόβλημα, εισβολής και κατοχής του Βορείου τμήματος της Κύπρου από την Τουρκία. Έχει τη σφραγίδα της επέμβασης του ΝΑΤΟ και των γενικότερων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή. Ο διεθνής χαρακτήρας προκύπτει και από τις σχετικές αποφάσεις του Συμβούλιου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
5 Τασσόμαστε υπέρ της αποχώρησης των κατοχικών και όλων των άλλων ξένων στρατιωτικών δυνάμεων από την Κύπρο και γενικότερα υποστηρίζουμε την εξάλειψη των συνεπειών της τουρκικής κατοχής, το σταμάτημα του εποικισμού, το δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων στις εστίες τους και την αποχώρηση εποίκων παίρνοντας υπόψη κοινωνικά, ανθρωπιστικά κριτήρια. Υποστηρίζουμε το κλείσιμο των βρετανικών βάσεων και την κατάργηση του καθεστώτος που απολαμβάνουν τόσα χρόνια. Το ΚΚΕ θεωρεί πως η πάλη της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων πρέπει να κατευθύνεται στο στόχο για μια Κύπρο στην οποία αφέντης θα είναι ο λαός της, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, Αρμένιοι, Λατίνοι και Μαρωνίτες. Μια Κύπρο Ενιαία, Ανεξάρτητη, με Μία και Μόνη Κυριαρχία, μια Ιθαγένεια και Διεθνή Προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες. Για το ΚΚΕ Κύπρος Ενιαία σημαίνει: Ενιαία Κρατική Συγκρότηση: Ένα κράτος και όχι δύο κράτη. Δικαίωμα στην ελεύθερη διακίνηση, εγκατάσταση και διαμονή εργατικών - λαϊκών οικογενειών σε όλες τις περιοχές του νησιού, χωρίς όρους και δεσμεύσεις, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για Τουρκοκύπριους, Ελληνοκύπριους, Αρμένιους, Μαρωνίτες, η Λατίνους. Εξασφάλιση των εργασιακών, ασφαλιστικών, κοινωνικών δικαιωμάτων χωρίς διακρίσεις, σεβασμό στο δικαίωμα να μιλούν τη γλώσσα τους, να μορφώνονται τα παιδιά τους, σεβασμό στις θρησκευτικές επιλογές και πολιτιστικές παραδόσεις. Στη βάση αυτή, η θέση του ΚΚΕ για Κύπρο Ενιαία αντιπαλεύει τον εθνικισμό και τη γκετοποίηση που προκαλεί η «διζωνικότητα» και τα δύο συνιστώντα κράτη και εκφράζει την αναγκαιότητα της ενιαίας οργάνωσης και της κοινής πάλης της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων της Κύπρου, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, Αρμένιων, Λατίνων και Μαρωνιτών, ενάντια στην αστική τάξη, ενάντια στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Η σύγκρουση με την καπιταλιστική εκμετάλλευση και την αντιμετώπιση της επιθετικότητας του κεφαλαίου, η διεκδίκηση στόχων πάλης που υπηρετούν τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, πολύ περισσότερο σήμερα στις σύνθετες συνθήκες των οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των ιμπεριαλιστικών πολέμων στην περιοχή μας, απαιτούν αξιοποίηση της πείρας που έχει συγκεντρωθεί, ενίσχυση του προλεταριακού διεθνισμού και του συντονισμού της πάλης της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Κύπρου και των άλλων χωρών της περιοχής. Συνολικά, η κοινή συντονισμένη πάλη της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στην Ελλάδα, την Κύπρο, την Τουρκία και άλλων λαών της περιοχής πρέπει να κατευθύνεται ενάντια στα μονοπώλια και το εκμεταλλευτικό σύστημα, για την εργατική, λαϊκή εξουσία και την κοινωνικοποίηση του πλούτου τους, για την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τη διαμόρφωση των συνθηκών για διεθνείς σχέσεις που θα στηρίζονται στο αμοιβαίο όφελος. Αυτή είναι η βάση για ισότιμες οικονομικές σχέσεις προς όφελος των λαών διαφορετικών κρατικών οντοτήτων.
6 Ελπίζουμε η επιστολή μας αυτή να διαφωτίζει αρκετά για τις θέσεις του ΚΚΕ σχετικά με τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Ανεξάρτητα από τις διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις, το ΚΚΕ θα συνεχίσει να συμβάλλει στην κοινή πάλη, στην ενδυνάμωση της φιλίας και της αλληλεγγύης ανάμεσα στον κυπριακό και τον ελληνικό λαό, στην κοινή δράση και την ανάπτυξη των σχέσεων των κομμάτων μας διμερώς και στα πλαίσια του διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος. Με συντροφικές ευχές για καλή δύναμη Το Πολιτικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ