ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΚ ΟΣΕΙΣ οσελότος Ζωικό βασίλειο ΣΠΑΝΔΩΝΙΔΗΣ Χ. ΧΡΗΣΤΟΣ
Ζωικό βασίλειο
Σπανδωνίδης Χ. Χρήστος «Ζωικό βασίλειο» ΕΚΔΟΣΕΙΣ οσελότος
Τιτλος Ζωικό Βασίλειο Συγγραφέας Σπανδωνίδης Χ. Χρήστος Σειρα Ποίηση [2358]0112/04 Φιλολογική επιμέλεια: Αρβανίτη Κυριακή Copyright 2012 Σπανδωνίδης Χ. Χρήστος Πρώτη Εκδοση Αθήνα, Mάιος 2012 ISBN 978-960-9607-56-8 Η επιμέλεια της έκδοσης έγινε από τις εκδόσεις οσελότος Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η κατ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα. ΕΚΔΟΣΕΙΣ οσελότος Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ. : 210 6431108 e-mail: ekdoseis.ocelotos@gmail.com, ocelotos@otenet.gr www. ocelotos. gr
Η συλλογή αυτή είναι αφιερωμένη σε όλους τους ανθρώπους που ήταν, είναι και θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά μου, μα ιδιαίτερα στην γυναίκα που με γέννησε βιολογικά και πνευματικά, την μητέρα μου. Μητέρα, σου οφείλω πολλές ευχαριστίες και μια συγγνώμη. Ευχαριστίες για όσα έκανες για μένα και συγγνώμη για όσα δεν έκανα για σένα, ακόμη. Παντοτινά δικός σας, Ο γιος και ο σύζυγος και ο αδερφός σας Σπανδωνίδης Χ. Χρήστος
8 Σπανδωνιδησ χρηστοσ
Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ο Σ... 11 Μέλισσες... 15 Σκύλος... 16 Άλογο... 17 Χελώνα... 18 Σκουλήκι... 19 Γάιδαρος... 21 Ασβός... 23 Πιγκουίνος... 25 Πεταλούδα... 28 Αρκούδα... 32 Γλάρος... 34 Καναρίνι... 36 Ελέφαντας... 38 Αρουραίοι... 40 Χελιδόνι... 42 Γουρούνια... 44 Ρινόκερος... 45 Σκαντζόχοιρος... 46 Ψάρι... 48 Μπαρμπούνι... 52 Αχινοί... 54 Αρνί... 56 Φίδι... 57 Λιοντάρι... 58 Κουκουβάγια... 60 Λύκος... 62 Κουνέλι... 63 Άνθρωπος... 64 Ζωικό Βασίλειο 9
Γυμνοσάλιαγκες... 65 Ίαινα... 66 Οχιά... 67 Νυχτερίδα... 68 10 Σπανδωνιδησ χρηστοσ
Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ο Σ Ένας κύκλος κλείνει, ένας άλλος ανοίγει. Ίσως, το πιο δύσκολο πράγμα για έναν ποιητή να είναι η απόφαση πως ένα έργο τελείωσε. Ίσως πάλι και όχι. Ίσως, βέβαια, η συγγραφή πέντε στίχων σε ένα χαρτί, δεν κατατάσσει αυτόματα κάποιον στη λίστα των ποιητών. Ίσως πάλι και να τον κατατάσσει. Όπως και να ναι, για μένα ήταν πολύ δύσκολο να καταλάβω ότι το έργο αυτό τελείωσε. Για δέκα ολόκληρα χρόνια κάθε σκέψη, κάθε έντονη στιγμή, κάθε πρόβλημα ή στιγμή ανεμελιάς συνοδεύονταν από ένα χαρτί και μια πένα. Μ αυτά δημιουργούσα έναν καινούριο φίλο, κάθε φορά που ήθελα κάποιον δίπλα μου για να μοιραστεί τη χαρά ή τη λύπη μου. Γεννούσα έναν φίλο που ήταν πάντα μέσα μου, αλλά περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να έρθει στο φως. Ζωικό Βασίλειο 11
Πόσοι και πόσοι φίλοι δε γεννήθηκαν έτσι. Άλλοι μέσα στη ζέστη ενός σπιτιού, άλλοι μέσα στο θόρυβο κάποιου μπαρ, άλλοι πάνω σε κάποιο παγκάκι σε μια από τις πλατείες της Αθήνας ή ακόμα και στην κορυφή κάποιου βουνού όπως το Βίτσι και η Πάρνηθα. Πολλοί από αυτούς βρίσκονται στη συλλογή αυτή. Κάποιοι άλλοι αποφάσισαν, σαν από μόνοι τους, να μη βρεθούν. Τέλος, κάποιοι δεν έχουν πάρει ακόμα μορφή. Ξεπηδούν φευγαλέα, όποτε τους χρειαστώ, απ το μυαλό μου, αλλά μάλλον δεν έχουν έρθει οι κατάλληλες συνθήκες για τη «γέννησή» τους. Πίστευα πως πάντοτε θα ήταν έτσι. Ήμουν ευτυχισμένος με την ιδέα, ότι κάθε φορά που θα χρειαζόμουν ένα φίλο θα ξεγλιστρούσε κάποιος μέσα από την πένα μου. Αδιαφορούσα για την έκδοση, τη δημοσίευση, την όποια γνωστοποίηση των ποιημάτων. Εξάλλου οι φίλοι ήταν δικοί μου και δεν ήθελα να τους μοιραστώ με κανέναν. Εγώ γι αυτούς κι αυτοί για μένα, και αντίστροφα. Ήρθε όμως, σαν να είναι υποχρεωτικό αυτό σε κάθε άνθρωπο, η στιγμή που σταμάτησα να φτιάχνω νέους φίλους άλλα άρχισα να πειράζω τους παλιούς. Να παίζω με τις λέξεις, να αντικαθιστώ εκφράσεις, να αλλάζω τη ροή, να κάνω τους φίλους μου πιο όμορφους, πιο τεχνικούς, πιο ώριμους. Πιο ώριμους, αυτή μάλλον είναι η καταλληλότερη λέξη. Προσπάθησα να κάνω τους φίλους μου πιο ώριμους. Επειδή στο δικό 12 Σπανδωνιδησ χρηστοσ
μου κεφάλι οι άσπρες τρίχες άρχισαν να αντικαθιστούν τις μαύρες, προσπάθησα να «ωριμάσω» και τους φίλους μου. Αυτή λοιπόν τη στιγμή της προδοσίας, κατάλαβα πως το έργο μου έχει τελειώσει. Ίσως να μην ολοκληρώθηκε ακόμη. Ίσως πάλι και να μην ολοκληρωθεί ποτέ. Όμως εκδίδοντας αυτή τη συλλογή, οι φίλοι που βρίσκονται σ αυτή θα είναι πλέον ασφαλείς και αναλλοίωτοι. Ασφαλείς από εμένα που τόσο βοήθησαν και αναλλοίωτοι για να με βοηθήσουν και πάλι όταν χρειαστεί. Με τη συλλογή αυτή κλείνει ένας κύκλος που συνέπεσε με τα χρόνια της πρώτης μου νιότης, η πρωία της ζωής μου. Ένας κύκλος όμως, που πριν δώσει τη σκυτάλη στον επόμενο, αφήνει πίσω του κάτι ζωντανό, να μου θυμίζει και να με συντροφεύει. Ελπίζω οι αγωνίες, οι φόβοι, οι λύπες, οι χαρές, τα όνειρα, οι ελπίδες, οι ευχές, οι κατάρες, η απόγνωση και η αισιοδοξία των ποιημάτων, να βοηθήσουν και σένα που τώρα διαβάζεις αυτό το σημείωμα, να ταξιδέψεις στη χώρα των νεανικών σου χρόνων, στη χώρα των μεγάλων σου οραμάτων και των μεγάλων σου ανησυχιών. Ελπίζω να γίνουν η αφορμή να ξανανιώσεις μέσα σου την οργή, το θυμό, την αγάπη, την αδικαιολόγητη ευτυχία, τη συναισθηματική έξαρση των νεανικών σου χρόνων. Ελπίζω η συλλογή αυτή να γίνει η αφορμή να ανάψει πάλι μέσα σου η φωτιά Με εκτίμηση Σπανδωνίδης Χ. Χρήστος Ζωικό Βασίλειο 13
14 Σπανδωνιδησ χρηστοσ
Μέλισσες (Μέρος Α: το χάος) Μου είπαν πως το μαύρο είναι ωραίο. Μου είπανε πως το λευκό αργεί. Μα κάθισα και σκέφτηκα, τι κάνει ο πελαργός με τα σκυλιά που ξέφυγαν από το σάπιο δαμάσκηνο; Και δε μου είπαν πως θα ανέβω στο ψηλό καμπαναριό για να γνωρίσω από κοντά τον αλιγάτορα. Ούτε μου δώσαν το σφυρί για να καρφώσω στο σταυρό τα γυμνά μου πόδια. Μόνο μου είπανε Κι εγώ τους άκουσα. Η νύχτα πέφτει σε όσους μπόρεσαν κι έφαγαν την πίτα του ουρανού. Μόνο μου είπανε, μόνο μου είπανε Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες. Ήρθαν στην ώρα τους, ήρθαν ντυμένες το φόρεμα της Σταχτοπούτας, κρατώντας στο δεξί το χέρι το συκώτι του Αμνού. Ήρθαν γιατί το ψόφιο ψάρι ήταν στην άκρη της γεμάτης μέλι κούπας. Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες (Ιούλιος 2002) Ζωικό Βασίλειο 15
Σκύλος (Μέρος Β: ο αδελφός) Ένα πουλί πετάει προς τα πίσω. Ο ήλιος είναι πολύ κίτρινος... Μου παν και το πως πουλί είμαι εγώ αρνείται να κοιτάξει. και το εγώ έγινε εσύ και Κι όσο πετάει εκεί ψηλά, το εσύ ανάμεσα κανένας στα άνθη και τις μικρές τις φραουλιές, και το κανείς όλοι μαζί η αρκούδα ξεσκίζει τη και σάρκα το μαζί μονάχος του Χειμώνα και φέρνει και το την μονάχος Άνοιξη. μοναχός Μα ίσως μια μέρα το και πουλί τώρα να δεν σταματήσει. υπάρχω... Ίσως μια μέρα, τα γιγάντια σκουλήκια (Ψάρι, η αγωνία) να φαν από τις ρίζες τα γιασεμιά και τις τουλίπες. Τότε θα βγουν οι ίαινες και τα τσακάλια, τότε θα βγει κι ο γύπας με τα τέσσερα φτερά και θα ουρλιάζουν όλοι μαζί. Μα το πουλί θα ξεκινήσει για τον κίτρινο ήλιο και δε θα φοβάται, γιατί θα έχει μια καδένα από νύχια κι ένα στέμμα από δόντια και μια κιθάρα από ατσάλι, που του τα χάρισε ο σκύλος. Όλοι θα πούνε τότε ISBN 978-960-9607-56-8 χαμένη υπόθεση αφού υπάρχει ο σκύλος. ΕΚΔΟΣΕΙΣ οσελότος Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr 16 Σπανδωνιδησ χρηστοσ (Ιούλιος 2002)
Άλογο (Μέρος Γ: το περπάτημα) Περπατώ μες το δρομάκι. Είναι στενό και σκοτεινό. Δεν έχει πάνω του ούτε μια πέτρα. Τα δέντρα στο πλάι φτιάχνουν φράχτη κι από τις λίγες χαραμάδες φαίνονται οι ίαινες. Περπατώ μες το δρομάκι και δίπλα μου είναι ο Χάνσελ. Ψάχνει κι αυτός τα ψίχουλα ακόμα. Περπατώ μες το δρομάκι. Είναι μακρύ κι εγώ κουράστηκα. Μα δε μπορώ να κάτσω γιατί θα με προλάβουνε οι ίαινες και θα μου κλέψουνε τα πορτοκάλια. Περπατώ μες το δρομάκι. Το σκοτάδι είναι πιο τρομαχτικό από τον γορίλα. Γιατί κι ο γορίλας ακόμα φοβάται το σκοτάδι. Μα ξέρω πως το δρομάκι θα τελειώσει και τότε το φως θα πλημμυρίσει και εκεί θα γίνω άλογο! (Ιούλιος 2002) Ζωικό Βασίλειο 17