ΚΡΑΥΓΕΣ. Δημήτρης Π. Βαρτζιώτης ΚΡΑΥΓΕΣ. [ ποίηση ]

Σχετικά έγγραφα
Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

Εικόνες: Eύα Καραντινού

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο

Χρήστος Ιωάννου Τσαρούχης. Στάλες. Ποίηση

ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ

21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΆ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΥΛΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ


ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ «ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΠΕΤΑΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ»

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 12. Οιδίποδας Επτά επί Θήβας

Η ιστορία του δάσους

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΟΜΑΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Η ζωή είναι αλλού. < <Ηλέκτρα>> Το διαδίκτυο είναι γλυκό. Προκαλεί όμως εθισμό. Γι αυτό πρέπει τα παιδιά. Να το χρησιμοποιούν σωστά

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

Κεφάλαιο 6 : Η μάχη της Ουάσιγκτον (Μέρος ΙΙI) Η μυστηριώδης γυναίκα! Το κόκκινο του θανάτου;

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

T: Έλενα Περικλέους

Χαμπάρι ο Γιαννάκης. Η μάνα χαμηλώνει το στερεοφωνικό... Ο Γιαννάκης επιτέλους, γυρίζει! Βλέπει τη μάνα... θυμώνει... της βάζει τις φωνές...

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.

Μήνυμα από τους μαθητές του Ε1. Σ αυτούς θέλουμε να αφιερώσουμε τα έργα μας. Τους έχουν πάρει τα πάντα. Ας τους δώσουμε, λοιπόν, λίγη ελπίδα»

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους,

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love)

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής

Γράφουν τα παιδιά της Β 1 Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου

Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα.

Κρατς! Κρουτς! Αχ! Ουχ!

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΥΜΝΑΖΕΤΑΙ (Κωµικό σκετς)

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16. «Η κόρη η μονάχη» (Καστοριά - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

Kangourou Greek Competition 2014

Η γυναίκα με τα χέρια από φως

Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη

Τα παραμύθια της τάξης μας!

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν.

Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά

ΝΗΦΟΣ: Ένα λεπτό µόνο, να ξεµουδιάσω. Χαίροµαι που σε βλέπω. Μέρες τώρα θέλω κάτι να σου πω.

Μάθημα: Νέα Ελληνική Λογοτεχνία ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ( ) Αναφορά στον Γκρέκο (απόσπασμα)

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΚΟΥΝΤΙΝΑΚΗΣ. Ένατος ΚΕΔΡΟΣ

:00:11:17 00:00:13:23. Έλα δω να δεις :00:13:23 00:00:15:18. Η Χλόη είναι αυτή; :00:16:21 00:00:18:10. Ναι.

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη

Αϊνστάιν. Η ζωή και το έργο του από τη γέννησή του έως το τέλος της ζωής του ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΒΑΚΑΛΗ-ΣΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ. Εικόνες: Νίκος Μαρουλάκης

Ο Ray Mesterio είναι ένας εξαιρετικός παλαιστής που ξέρει πολλές τεχνικές. Φοράει συνέχεια μια χρωματιστή μάσκα κι έτσι δεν ξέρουμε πώς είναι το

Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη

Τ Ο Υ Κ Ω Ν Σ Τ Α Ν Τ Ι Ν Ο Υ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΔΟΥΚΑ

ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ. ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις;

ΜΙΑ ΤΡΕΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΠΕΝΤΕ ΣΚΥΛΟΥΣ

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός»

Το παραμύθι της αγάπης

Περιεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37

Βρισκόμαστε σε ένα μικρό νησί, που βρίσκεται εκεί που ο κόσμος, όχι όλος, πίστευε και θα πιστεύει ότι παλιά υπήρχε η Ατλαντίδα, δηλαδή για να σας

Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα.

Επιμέλεια έκδοσης: Καρακώττα Τάνια. 3 ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης Έτος έκδοσης: 2017 ISBN:

Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη...

Ο χαρούμενος βυθός. Αφηγητής : Ένας όμορφος βυθός. που ήταν γαλαζοπράσινος χρυσός υπήρχε κάπου εδώ κοντά και ήταν γεμάτος όλος με χρυσόψαρα.

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ <<ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ >> ΘΕΜΑ 1 <<ΣΧΗΜΑ ΓΗΣ ΜΕΡΑ & ΝΥΧΤΑ>>

Η τέχνη της συνέντευξης Martes, 26 de Noviembre de :56 - Actualizado Lunes, 17 de Agosto de :06

ΤΡΑΚΑΡΑΜΕ! ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. Β ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου

ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ.

Μια φορά κι ένα γαϊδούρι

Κεφάλαιο 5. Κωνσταντινούπολη, 29 Μαίου 1453, Τρίτη μαύρη και καταραμένη

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

Παιχνίδια. 2. Το σπίτι

ΤΟ ΡΟΛΟΪ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ

Η ιστορία του Φερδινάνδου Συγγραφέας: Μούνρω Λιφ. Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου

Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν

ΠΊΝΑΚΕς ΖΩΓΡΑΦΙΚΉς ΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΊΕς

Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Ποίημα στους φίλους. Επιλεγμένα ποιήματα.

Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Ο Μικρός Πρίγκιπας. Μετάφραση: Μελίνα Καρακώστα. Διασκευή: Ανδρονίκη

ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ. Επιλεγμένα ποιήματα. Μέσα από την Αγάπη. γλυκαίνει καθετί πικρό. το χάλκινο γίνεται χρυσό

Θα σε βοηθούσε για παράδειγμα να γράψεις και εσύ μια λίστα με σκέψεις σαν αυτή που έκανε η Ζωή και εμφανίστηκε ο «Αγχολέων»!

ΣΟΦΟΚΛΈΟΥΣ ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ. Μετάφραση ΔΉΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ 2017

ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ


Μια φορά κι έναν καιρό

Αν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; (Κάθε σωστή απάντηση 1 βαθµός)

Συγγραφέας: Αλεξίου Θωμαή ΕΠΙΠΕΔΟ Α1 ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΔΙΑΜΟΝΗ. Κατανόηση γραπτού λόγου. Γεια σου, Μαργαρίτα!

εν θέλω να µου δέσετε τα µάτια Αδερφέ Ισραηλίτη τον ήλιο π' ανατέλλει να χαρώ κι αν κάνετε τα στήθια µου

Bίντεο 1: Η Αµµόχωστος του σήµερα (2 λεπτά) ήχος θάλασσας

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΟΡΝΗΛΙΕ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ. Β ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

«Ο ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ & ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ» ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Υπ. Καθηγήτριες: Ουρανία Φραγκουλίδου & Έλενα Κελεσίδου

Θα φύγω :: Παπαϊωάννου Ι. - Ευγενικός Α. :: Αριθμός δίσκου: GA

ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: Ταξίδι στον κόσμο των παραμυθιών μέσα από την εικονογράφηση και επεξεργασία (σελίδα-σελίδα) ενός βιβλίου

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt

Μια μέρα μπήκε η δασκάλα στην τάξη κι είπε ότι θα πήγαιναν ένα μακρινό ταξίδι.

Πρώτες μου απορίες. ΚΟΙΤΑΖΑ τ αγόρια και σκέπτουμουν. [7]

το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ. Τραγούδι:

Η λεοπάρδαλη, η νυχτερίδα ή η κουκουβάγια βλέπουν πιο καλά μέσα στο απόλυτο σκοτάδι;

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

Μαρία Παντελή, Β1 Γυμνάσιο Αρχαγγέλου, Διδάσκουσα: Γεωργία Τσιάρτα

Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά

Transcript:

Δημήτρης Π. Βαρτζιώτης ΚΡΑΥΓΕΣ [ ποίηση ] 5

Δημήτρης Π. Βαρτζιώτης 6

Περιεχόμενα 9... Κατωφέρεια 10... Ακούω 11...Θεότρελη 12... Χωρικός 13...Τα σίδερα 14...Ο δεσμοφύλακας 15...24 Μάρτη 16...Η καμπάνα 17... Το πρώτο Φως 18... Η Ανακωχή 19...Η ασυμφωνία 20... Η φυγή 21...Το ξέφωτο 22...Ο συρμός 23... Το αμπάρι 24...Κυνήγι 25... Γραφή 26... Η πέτρα 27... Αμαρτία Αφού...28 Η ματιά...29 Schopenhauer...30 Νεομαρξισμός...31 Η λίμνη...32 Σκοτάδι...33 Πράξη...34 Διαχείριση...35 Τα τρένα...36 Αλκαίος...37 Τα περιστέρια...38 Κραυγές...39 Πήρα...40 Το φύλλο...41 Το χέρι...42 Ο κόσμος...43 Ώρες...44 Αυγά του σκότους...45 Ψαλμωδίες...46 7

Δημήτρης Π. Βαρτζιώτης 8

Κατωφέρεια Πήρα την κατηφόρα δίπλα στα μεγάλα λιβάδια Ο σκύλος έπαιζε με τ αρνάκια Και δεν με γάβγισε Το πρωινό ξεδίπλωνε μια απατηλή αισιοδοξία Ο ήλιος ανηφόριζε νωχελικά και τα λουλούδια θάρρεψαν Τα ρυάκια της σταματημένης βροχής τέλειωσαν το τραγούδι Οι λάσπες μάς περικύκλωσαν Οι λάσπες και οι κατωφέρειες Ας βγήκαν και οι μεθυσμένες πεταλούδες Εμείς πάμε κάτω, παρακάτω Έπρεπε να είχα σταθεί στα πρόβατα Να τα αρμέξω Δεν τόλμησα. Φοβήθηκα εκείνο το σκυλί 9

Δημήτρης Π. Βαρτζιώτης Ακούω Δεν ακούω το φως που σφυρίζει και παραξενεύομαι πώς σιωπά αυτός ο κόσμος μες στη φωτοθύελλα Ύστερα κλείνεις τα παράθυρα και το σκότος ησυχάζει απέξω το φως σαν δαιμονισμένος βρικόλακας ουρλιάζει για μια χαραμάδα Πέρασε ένας τυφλός μες στη σκοτεινή ησυχία του αυτός ακούει το φως έξω απ τα μάτια του και δεν ξέρει τι είναι, το χει συνηθίσει εγώ κοντοστάθηκα Γύρισα ξαφνικά κι άρχισα να ακούω τη φωσική. Έκλεισα τα μάτια τώρα ξέρω, ακούω το φως 10

Θεότρελη Δεν σας μοιάζει λίγο σαν βλάκας αυτός ο ακούνητος κόσμος; Είναι ένας κουτοπόνηρος που κάνει τη δουλειά του Είναι και τεμπέλης Αυτό ξέρει, αυτό κάνει Εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια Αργός, αδυσώπητος, δεν ρωτάει κανέναν Οι ποιητές θαμπώθηκαν απ τα λουλούδια τα νερά και τα χρώματα που σκόρπισε Αυτός τα στρωσε μπροστά μας και λαγοκοιμάται Σχεδιάζει αργά ένα νέο λουλούδι κι εμείς στο κλουβί μας γινόμαστε κάθε μέρα αργά-αργά, όπως εκείνος, κάποιο άλλο τέρας Είμαστε στα χέρια μιας τρελής, θεότρελης Σταματήστε, επιτέλους, να ανησυχείτε να προσεύχεστε και να δοξάζετε 11

Δημήτρης Π. Βαρτζιώτης Χωρικός Είμαι χωρικός. Αγαπάω τη χωματερή γη. Το χώμα της και το χρώμα του με τον αναμενόμενο καρπό. Το δουλεμένο με το χέρι και τη δύναμή του. «Δος μοι πα στω και ταν γαν» σκαλίσω. Η πρώτη μου τέχνη. Αναγνωρίζω όλους τους ήχους της ξεραμένης γης. Όλα τα τραντάγματα στις ροζιασμένες παλάμες. Η μηχανή της καρδιάς μου χτυπούσε στους ρυθμούς της τσάπας. Είδα όλες τις ώρες του ήλιου μέχρι τη μακρινή δύση. Το μεσημέρι σταματούσε και δίκαζε. Έχω το μάτι του χωρικού. Αργό και καχύποπτο στου καιρού τα παιχνίδια. Υπομονετικό από τη σπορά μέχρι τον καρπό. Μέχρι εκεί. Ύστερα η οργή. Το σκαληνό κομμάτι του αγρού ήταν ατελείωτο. Μπροστά η νεαρή μάνα θρυμμάτιζε παθιασμένα τους σβόλους. Ο κάμπος είχε την εφιαλτική προοπτική της ερήμου. Κι όμως, έφτανε το τέλος. Ο σιωπηλός θρίαμβος. Η νίκη επί της γης. Και η επιστροφή. Σαν χωρικός άντεξα αργότερα στις λεωφόρους των τεχνολογιών των αστών. Είχα πάντα μαζί μου εκείνο το ραβδί για τα άγρια σκυλιά και τη ματιά που έριχνα στα ανθισμένα φυτά, που χαίρονταν λίγο πριν μπει το καλοκαίρι. 12

Τα σίδερα Κάτι φύλαγα. Εκεί σταθερά, λυπημένα, γενναία. Κάτι φύλαγα. Ένα αόρατο κάτι που ήθελε να φύγει. Να δραπετεύσει, να σπάσει τη φυλακή. Δεν μιλούσα, δεν έλεγα τίποτα. Καθόμουν. Εκείνο λύγισε τα σίδερα και με μεγάλη προσπάθεια πέρασε από μέσα με θυελλώδη μαλλιά. Έβγαλε μια κρυφή φωνή λευτεριάς. Το λυπήθηκα πάνω στη λύπη μου. Το κεφάλι μου ήταν κάτω και κουρεμένο. Στη γωνιά μου αμίλητος. Το κάτι στάθηκε μπροστά μου με τον μακρύ του ίσκιο Αμίλητο. Ύστερα γύρισε πίσω μπήκε μέσα και ξαναλύγισε τα σίδερα. Κάτι φύλαγα. Κάτι με φύλαγε. 13

Δημήτρης Π. Βαρτζιώτης Ο δεσμοφύλακας Είμαι ο τελευταίος φυλακισμένος, του είπα. Είσαι ο τελευταίος δεσμοφύλακας. Σε λίγο τελειώνει η ποινή μου και μαζί η δουλειά σου. Μπαίνεις στην ανεργία. Εγώ δεν έχω κανέναν. Εσύ έχεις μια μεγάλη οικογένεια. Άσε με να δραπετεύσω προσωρινά, να με συλλάβεις και να με βάλουν ξανά μέσα. Δεν έχω πού να πάω. Δεν αποκρίθηκε. Μόνο πήρε το κλειδί κι άνοιξε την πόρτα της φυλακής. Ύστερα έβγαλε τη στολή και το καπέλο και φόρεσε τα φθαρμένα ρούχα του. Εγώ έφυγα από δω κι εκείνος από κει. 14

24 Μάρτη Καθόμασταν στο τραπέζι. Ήταν Μάρτης. Θυμηθήκαμε τους Εβραίους των Ιωαννίνων. Ο πατέρας μου είπε: Ωχ, ωρέ παιδιά. Έκανε πολύ κρύο εκείνη τη μέρα. Τους φόρτωσαν σε ανοιχτά φορτηγά. Του πλημμύρισαν τα γαλαζοπράσινα μάτια και του στράβωσε το κάτω χείλι. Ήταν δεκαεννιά χρονών, τώρα ογδόντα έξι. Σηκώθηκε απ το τραπέζι. Σαν να ντράπηκε μπροστά στις μικρές κόρες μου με τα μεγάλα, πράσινα, ακούνητα μάτια. Η μάνα τους είναι μια αθώα Γερμανίδα. Ο παππούς ξαναγύρισε στο τραπέζι. Αλλάξαμε θέμα. 15