Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε. Κύριε συνάδελφε, ευχαριστώ πολύ για την ερώτηση που υποβάλατε, σχετικά με ένα λεπτό και κρίσιμο θέμα, όπως αυτό της προστασίας των ανηλίκων. Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι το θεσμικό πλαίσιο που υπάρχει για την προστασία των παιδιών από την ελληνική πολιτεία σε σχέση με τα τηλεοπτικά μέσα, τα οπτικοακουστικά μέσα στο σύνολό τους, είναι αρτιότατο. Υπάρχουν πρόνοιες στο Σύνταγμα, υπάρχει ειδική ρύθμιση στον Ποινικό Κώδικα, υπάρχει το Προεδρικό Διάταγμα 7377/2003, υπάρχει το πολύ πρόσφατο Προεδρικό Διάταγμα 109/2010, το οποίο μεταφέρει στην εσωτερική έννομη τάξη Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την οποία ρυθμίζονται τα θέματα παροχής υπηρεσιών από τα οπτικοακουστικά μέσα. Για το ότι το νομικό πλέγμα είναι αρτιότατο, υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του Συνηγόρου του Πολίτη, ο οποίος λειτουργεί και ως Συνήγορος του Παιδιού. Η άποψή του, λοιπόν, είναι πως δεν χρειαζόμαστε άλλες διατάξεις για να εξοπλίσουμε τη θεσπισμένη πολιτεία, προκειμένου να τα υπερασπίσει. Τι μας μένει; Εφαρμογή των διατάξεων. Για την εφαρμογή των διατάξεων, λοιπόν, για τον έλεγχο των Μέσων Ενημέρωσης, ιδιαίτερα στα θέματα της εικόνας που στοχεύει η ερώτησή σας, υπάρχει το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο στο οποίο έχει ανατεθεί από την πολιτεία ο έλεγχος και το οποίο παρακολουθεί καθημερινά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και έχει καθήκον να επεμβαίνει, να ελέγχει, να επιβάλει πρόστιμα, να επιβάλει ποινές.
Ταυτόχρονα, ίδια καθήκοντα έχει και η ΕΣΗΕΑ, η οποία είναι υποχρεωμένη όσον αφορά τα μέλη της, εφόσον αυτά παρουσιάζουν αποκλίσεις από τον κώδικα δεοντολογίας, το Προεδρικό Διάταγμα του 2003, επίσης να παρεμβαίνει, να ελέγχει και να τιμωρεί όταν χρειάζεται. Η ενημέρωση που έχω γιατί όπως καταλαβαίνετε αναφέρομαι σε Ανεξάρτητες Αρχές, οι οποίες δεν είναι υπό τον έλεγχο και την εποπτεία του Υπουργείου ως Ανεξάρτητες Αρχές- είναι ότι στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας τα πρώτα χρόνια είχαμε μία έξαρση των φαινομένων τα οποία υπογραμμίζετε. Υπεβλήθηκαν επανειλημμένα πολλά πρόστιμα. Περιορίστηκε το φαινόμενο, δεν σημαίνει όμως ότι εξαλείφθηκε. Αλλά πρέπει τα συναρμόδια όργανα, οι Αρχές τις οποίες ανέφερα -βεβαίως υπάρχει θέμα παρεμβάσεων από πλευράς της εισαγγελίας- όταν υπάρχει τέτοιο ζήτημα να επεμβαίνουν. Για τα ιδρύματα θα αναφερθώ στη δευτερολογία μου. Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ. Ο ερωτών Βουλευτής κ. Αθανάσιος Λεβέντης έχει το λόγο. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, είπατε ότι το θεσμικό πλαίσιο είναι αρτιότατο και δεν διαφωνούμε. Άλλωστε, αυτό επικαλέσθηκα και εγώ στην πρωτολογία μου, λέγοντας ότι υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο στη χώρα μας, υπάρχουν οι διεθνείς συμβάσεις και
υπάρχει και ειδικό νομικό πλαίσιο προστασίας των ανηλίκων. Το πρόβλημα είναι, όμως, ότι δεν τηρείται, δεν εφαρμόζεται. Το ερώτημα είναι γιατί δεν εφαρμόζεται; Τις πταίει; Κάθε τόσο βλέπουμε καταστάσεις όπου λένε «το τέρας που έκανε τούτο και εκείνο σε παιδάκια, κ.λπ.» και αρχίζουν λοιπόν όλα αυτά τα παραμύθια που αναπτύσσονται στις τηλεοράσεις ή τα πραγματικά γεγονότα, τα οποία όμως παρουσιάζονται με έναν τρόπο που είναι απαράδεκτος από κάθε άποψη, προπαντός όμως είναι απαράδεκτος γιατί αναφέρεται σε παιδιά. Εδώ, λοιπόν, πρέπει η πολιτεία να πάρει μέτρα και ο σκοπός αυτής της ερώτησης είναι ακριβώς, όχι μόνο το νομικό πλαίσιο που υπάρχει να το σεβόμαστε, αλλά πώς το εφαρμόζουμε και τι μέτρα παίρνουμε γι αυτούς που ξεπερνούν αυτό το νομικό πλαίσιο. Εδώ δυστυχώς είπατε ότι, ναι μεν έχει βελτιωθεί η κατάσταση, αλλά όμως ακόμα υπάρχουν προβλήματα. Κι αυτό είναι το ζήτημα. Υπάρχουν προβλήματα και σοβαρότατα. Επειδή δεν απαντήσατε για τα παιδιά τα οποία νοσηλεύονται σε ιδρύματα, θα ήθελα ειδικότερα σ αυτήν την περίπτωση να μας πείτε τι πρόκειται να γίνει, ώστε να μην έχουμε τέτοια φαινόμενα. Εδώ άλλωστε δεν έχει παρά κανένας να υπομνήσει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 16 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού που έχει ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο, ορίζεται ότι κανένα παιδί δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αυθαίρετης ή παράνομης επέμβασης στην ιδιωτική του ζωή,
στην οικογένειά του, στην κατοικία του, στην αλληλογραφία του και παράνομων προσβολών της τιμής και της υπόληψής του. Ο Συνήγορος του Πολίτης, που είναι και Συνήγορος του Παιδιού και συμφωνούμε σ αυτό και πολύ σωστά- καλεί τις διοικήσεις των ιδρυμάτων και των λοιπών πλαισίων φιλοξενίας και φροντίδας ανηλίκων, τις εποπτεύουσες αυτά Αρχές, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, τις Ενώσεις Συντακτών να δώσουν τη δέουσα προσοχή στους κανόνες προστασίας της ιδιωτικής ζωής των παιδιών που ζουν σ αυτούς τους χώρους. Επειδή αυτή η δέουσα προσοχή πολλές φορές δεν επιδεικνύεται, το ερώτημα είναι τι κάνουμε και πώς θα προλάβουμε αυτά τα φαινόμενα στο μέλλον. Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να έχουμε συγκεκριμένες απαντήσεις. Επίσης, σε ποιες ενέργειες προτίθεστε να προβείτε, ώστε να μην έχουμε τέτοια φαινόμενα στο μέλλον; Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εμείς σας ευχαριστούμε. Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο. ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε συνάδελφε, είναι φανερό πως οι Ανεξάρτητες Αρχές έχουν ευθύνη απέναντι στο νόμο και στο Σύνταγμα, στους Έλληνες πολίτες. Νομίζω πως αυτό είναι σαφές.
Επειδή η ερώτησή σας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη και εύστοχη, προτού εμφανιστώ στην Αίθουσα είχα μια επικοινωνία με τα μεγάλα κρατικά ιδρύματα. Με διαβεβαίωσαν πως δεν είχαν κανένα τέτοιο κρούσμα. Δεν είναι όμως μόνο τα κρατικά ιδρύματα, υπάρχει μία σειρά από άλλα ιδρύματα. Όπως θα είδατε γιατί διαβάσατε το εξαιρετικό έγγραφο που ετοίμασε ο Συνήγορος του Πολίτη το μήνα Νοέμβριο- η ίδια προσοχή για την προστασία των ανηλίκων χρειάζεται να δίδεται ακόμη και όταν ο ιδιωτικός τομέας παρεμβαίνει με τη λογική των τηλεμαραθωνίων ή άλλων ενημερωτικών εκπομπών, προκειμένου να βοηθηθούν οικονομικά τα ιδρύματα. Δεν μπορούμε να έχουμε ένα παιδί βορά της εικόνας, να το κάνουμε μέσο καταναλωτισμού, να το κάνουμε αντικείμενο οίκτου, προκειμένου να πετύχουμε την όποια χρηματοδότηση σε ίδρυμα. Επιβάλλεται, λοιπόν, από πλευράς του Υπουργείου να επανέλθουμε υπενθυμίζοντας το νόμο και σε όλα τα ιδιωτικά ιδρύματα. Δεν είναι άστοχο, αλλά ούτε ο κόπος και τα έξοδα μας είναι αποτρεπτικά για να το κάνουμε. Τη σημερινή συζήτηση καθώς και τα Πρακτικά της συζήτησης χρειάζεται να τα κοινοποιήσουμε στις αρμόδιες Ανεξάρτητες Αρχές, οι οποίες πρέπει να επιβλέπουν και πρέπει να παρεμβαίνουν για να ελέγχουν τις τυχόν παραβιάσεις. Και βέβαια, μία επιπλέον ενημέρωση και μία επιπλέον υπενθύμιση του νόμου στις διοικήσεις των ιδρυμάτων, κρατικών και ιδιωτικών φορέων, χρειάζεται προκειμένου αυτά τα οποία η πολιτεία μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Οδηγιών που ήρθαν,
έχει θεσπίσει για την προστασία των παιδιών, να εφαρμόζονται απαρέγκλιτα. Γιατί στο τέλος και απ αυτό κρινόμαστε, αλλά και από τον πολιτισμό μας. Το θέμα είναι εξόχως ανθρώπινο και πολιτισμικό. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.