ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ Προσευχ ὴ ὑπὲρ τῆ ἐσωτερικῆ γαλήη Θεέ μου, κᾶε με ὰ ἔχω εὐγέεια. Ὅτα ο ἱ πόρτε δίπλα μου βροτοῦ, βοήθησέ με ὰ μιλ ῶ ἤρεμα. Ὅτα ο ἱ ἀπαιτήσει τῶ ἄλλω ξεπεροῦ τὴ ἀτοχή μου, δῶ σε γλυκύτητα στ ὴ φωή μου. Ὅτα ἔχω ὰ κάω μ ὲ τοὺ ἄλλου πο ὺ μ ὲ πληγώου, δῶσε μου τὴ σιωπ ὴ τῆ ταπειοφροσύη. Νἆαι ἡ φωή μου ἁπαλ ὴ ὅτα ὑπογραμμίζει, ἆαι τρυφερ ὴ ὅ τα ὑποδεικύει, ἔτσι πο ὺ ὰ ἐγγίζει χωρὶ ὰ ξεσκίζει. Ν ὰ εἰσχωρεῖ στὴ καρδι ὰ χωρὶ ὰ ματώει. Ἂ ἔχω θεέ μου, ἰσορροπία στὶ μικρὲ ἀαποδιὲ κα ὶ στ ὰ μεγάλα προβλήματα. Ἂ συειδητοποιήσω πῶ ἡ εὐγέεια εἶαι ἡ δύαμη καὶ ὄχι ὁ πόλεμο πο ὺ καταρρακώει τὴ ἀξιοπρέπεια τῶ ἄλλω καὶ θάβει τὴ δική μου ὑπόληψη. Ἂ μὴ κατααλίσκω πολύτιμη ἐέργεια μ ὲ τὴ διαπεραστική, ἄ γρια φωή μου, πο ὺ μόο θύελλε ξεσηκώει κα ὶ καμία λύση δὲ δίει. Μαλάκωσε, Σ ὲ παρακαλ ῶ, τὶ τραχιὲ ἄκρε το ῦ χαρακτῆρα μου, ποὺ ἀπομακρύου τοὺ δικού μου ἀπ ὸ τ ὴ φωλιά του. Προτο ῦ σερβίρω τὴ συταγ ὴ το ῦ σωστο ῦ, ἂ ἔρθω στ ὴ θέση τοῦ ἄλλου γι ὰ ὰ προλάβω τὸ ἑαυτό μου ὰ μ ὴ χειροομε ῖ ἀ εξέλεγκτα, ἀλλ ὰ ὰ καταοε ῖ γι ὰ ὰ βοηθήσει. Ο ἱ εὐγεικοί μου τρόποι, ἂ δημιουργοῦ κλίμα εὔκρατο στ ὸ σπιτικό μου γι ὰ ὰ εὐδοκιμοῦ ο ἱ καρπο ὶ το ῦ Πααγίου Σου Πεύματο. Σ ὲ παρακαλ ῶ, Θεέ μου, γέμισε τ ὸ εἶαι μου μ ὲ τὴ Παρουσία Σου, γι ὰ ὰ μπορ ῶ ἀληθι ὰ ὰ χαμογελ ῶ κα ὶ ο ἱ ἄλλοι ὰ ἐ κτοώοται
ἀπ ὸ τὴ ἔταση πο ὺ τοὺ δημιουργε ῖ ἡ καθημερι ὴ ζωή. Βοήθησέ με ὰ ἔχω τὴ δύαμη, εἰλικρι ὰ ὰ ἐπαι ῶ τ ὰ σωστ ὰ τῶ ἄλλω, γι ὰ ἀρχίσου ἀγαποῦ τ ὸ τέλειο, τ ὸ σεμό, τ ὸ ὡραῖο. Ἂ μποροῦσα ἄχω ἔτοη πευματικότητα ἀλλ ὰ διακριτικὴ παρουσία γι ὰ ὰ διψάσου τ ὸ Ἅγιο κα ὶ ὰ ἀαζητήσου Ἐσέα! Ἂ μὴ ἐξάπτωμαι ὅτα δὲ συμφωοῦ μαζί μου, ἀλλ ὰ ὰ χαίρωμαι τὴ ὀτότητα πο ὺ ἀποκτοῦ. Ἂ μὴ ἀπομακρύωμαι ἀπ ὸ ἀγαπημέα μου πρόσωπα, ὅτα ζοῦ τὴ ἀεξαρτησία πο ὺ δικαιοῦται, ἀλλ ὰ μέσα στὸ δρόμο Σου. Ἂ μὴ ὑπεθυμίζω, Κύριε, λάθη παλιά, γι ὰ ὰ μποροῦ ὰ ξααρχίζου τὸ ὡραῖο του ἀγῶα. Ἂ ἔχω τὴ σοφία ὰ μὴ κάω συγκρίσει, γι ὰ ὰ μὴ μειώω τὴ αὐτοπεποίθησή του. Κα ὶ ὅτα τ ὸ πρόγραμμα τῆ ἡμέρα μου παραβιάζεται, ἂ ἔχω τὴ εὐελιξία ὰ προσαρμόζωμαι χωρὶ ὰ στεοχωρ ῶ. Μο ῦ εἶ πε, Κύριε, πὼ ἡ εὐγέεια εἶαι συώυμη τῆ ἀγάπη. Δὲ μο ῦ μέει, λοιπό, παρ ὰ μέτρο ἀαφορᾶ μου ἆαι ὁ Ὕμο τῆ ἀγάπη τοῦ Ἀποστόλου Σου, κι ἔτσι μ ὲ τὴ ψυχ ὴ γεμάτη ἀπ ὸ τ ὴ δική Σου ἀ γάπη, ὰ φέρωμαι εὐγεικά. Βοήθησε, Κύριε! Ἐπίκλησι βοηθεία παρ ὰ Θεοῦ Ο ὐ μὴ δ ὲ ἀλλ ὰ ἑγ ὼ δεηθήσομαι Κυρίου, Κυρίου δ ὲ τῶ πάτω δεσπότη ἐπικαλέσομαι, τὸ ποιοῦτα μεγάλα κα ὶ ἀεξιχίαστα, ἐδοξότατα κα ὶ ἐξαίσια, ὧ οὔκ ἐστι ἀριθμό, τὸ διδότα ὑετὸ ἐπ ὶ τὴ γῆ, ἀποστέλλοτα ὕδωρ ἐπ ὶ τὴ ὑπ οὐραό, τὸ ποιοῦτα ταπειοὺ εἰ ὕ ψο, κα ὶ ἀπολωλότα ἐξεγείροτα διαλλάσσοτα βουλὰ παούργω, κα ὶ ο ὐ μ ὴ ποιήσουσι α ἱ χεῖ ρε αὐτῶ ἀληθέ. Ὁ καταλαμβάω σοφοὺ ἐ τ ῇ φροήσει, βουλὴ δ ὲ πολυπλόκω ἐ ξέστησε - ἡμέρα συατήσεται αὐτοῖ σκότο, τ ὸ δ ὲ μεσημβριὸ ψηλαφήσαισα ἴσα υκτί. Ἀπολοῦτο δὲ ἐ πολέμ ῳ, ἀδύατο δ ὲ ἐξέλθοι ἐκ χειρὸ δυάστου. Εἴη δ ὲ ἀδυάτ ῳ ἐλπί, ἀδίκου δ ὲ στόμα ἐμφραχθείη. Μακάριο δ ὲ ἄθρωπο, ὃ ἤλεγξε ὁ Κύριο, ουθέτημα δ ὲ Πατοκράτορο μὴ ἀπααίου. Αὐτὸ γὰρ ἀλγεῖ ποιε ῖ κα ὶ πάλι ἀποκαθίστησι ἔπαισε, κα ὶ α ἱ χεῖρε αὐτοῦ ἰάσατο. Ἑξάκι ἐξ ἀαγκῶ σ ὲ ἐξαλεῖται, ἐ δ ὲ τ ῷ ἑβδόμ ῳ ο ὐ μ ὴ ἅψηταί σου κακό. Ἐ λιμῷ ῥύσεταί σε ἐκ θαάτου, ἐ πολέμ ῳ δ ὲ ἐκ χειρὸ σιδήρου λύσει σε. Ἀπ ὸ μάστιγο γλώσση σὲ κρύψει, κα ὶ ο ὐ μ ὴ φοβηθῇ ἀπ ὸ κακῶ ἐρχομέω. Ἀδίκω κα ὶ ἀόμω καταγελάσ ῃ, ἀπ ὸ δὲ θηρίω ο ὐ μ ὴ φοβηθῇ. Θῆρε γὰρ ἔγριοι εἰρηεύσουσί σοι. Εἶτα γώσ ῃ ὅτι εἰρηεύσει σου ὁ οἶκο, ἡ δ ὲ δίαιτα τῆ σκηῆ σου ο ὐ μ ὴ ἁμάρτ ῃ. Γώσ ῃ δ ὲ ὅτι πολ ὺ τ ὸ σπέρμα σου, τ ὰ δὲ τέκα σου ἔσται ὥσπερ τ ὸ παμβάτατο το ῦ ἀγρο ῦ. Ἐλεύση δ ὲ ἐ τάφ ῳ ὥσπερ σῖτο ὥ ριμο κατ ὰ καιρὸ θεριζόμεο ἡ ὥσπερ θημωι ὰ ἅλωο καθ ὥρα συγκομισθεῖσα. Ἰδο ὺ ταῦ τα
οὖτο ἐξιχιάσαμε, ταῦτά ἐστι ἃ ἀκηκόαμε σ ὺ δ ὲ γῶθι σεαυτ ῷ ε ἴ τι ἔ πραξα.. ( ὅπου καὶ ποιοῦμε τ ὸ σημεῖο το ῦ Σταυρο ῦ) Βοήθησέ με Κύριε: Βοήθησέ με Κύριε Τὴ ὥρα το ῦ ΠΑΘΟΥΣ, διότι σκοτίζεται ὁ οῦ μου. Τὴ ὥρα το ῦ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥ, διότι παραλύει ἡ θέλησή μου. Τὴ ὥρα το ῦ ΠΟΝΟΥ, διότι κατακαίοται τ ὰ σωθικά μου. Τὴ το ῦ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΥ, διότι δὲ ἐλέγχω τὶ ἀπόψει μου. Τὴ ὥρα τῆ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ, διότι ομίζω πὼ χάεται τ ὸ πᾶ. Τὴ ὥρα το ῦ ΘΥΜΟΥ, διότι δὲ ξέρω τί κάω. Τὴ ὥρα τῆ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ, διότι μπορ ῶ ὰ πουληθ ῶ κα ὶ στ ὸ διάβολο Τὴ ὥρα το ῦ ΦΟΒΟΥ, διότι τ ὰ ἔχω χαμέα. Τὴ ὥρα τῆ ΧΑΡΑΣ, διότι μπορε ῖ ὰ μὴ ἀτέξω στ ὸ βάρο τη. Τὴ ὥρα τῆ ΑΓΑΠΗΣ γι ὰ ὰ εἶαι γήσια. Προσευχ ὴ μεταοία Θεέ μου, λυπᾶμαι γι ὰ ὅλε μου τὶ ἁμαρτίε μ ὲ ὅλη μου τὴ καρδιά. Διαλέγοτα ὰ κάω τ ὸ λάθο κα ὶ ἀποτυγχάοτα ὰ κάω τ ὸ σωστό. Ἁμάρτησα ἀπέατί Σου τὸ ὁποῖο θ ὰ ἔπρεπε ὰ ἀγαπ ῶ πάω ἀπ ὸ ὅλα τ ὰ πράγματα. Εἰλικρι ὰ σκοπεύω, μ ὲ τὴ βοήθειά Σου, ὰ ἀκολουθήσω τὸ Νόμο Σου. Ν ὰ μὴ ἁμαρτάω πι ὰ κα ὶ ὰ ἀποφύγω ὁτιδήποτε μ ὲ ὁδηγε ῖ στὴ ἁμαρτία. Ὁ Σωτήρα μα Ἰησοῦ Χριστὸ ὑπέφερε κα ὶ πέθαε κα ὶ Ἀαστήθηκε γι ὰ ἐμᾶ. Στ ὸ Ὄομά Του, Θεέ μου, δεῖξε ἔλεο.
Ἀμή. Ψαλμ ο 118 Αλληλούϊα. ΜΑΚΑΡΙΟΙ οἱ ἄμωμ οι ἐ ὁδῷ οἱ πορευόμ εοι ἐ όμ ῳ Κυρίου. μ ακάριοι οἱ ἐξερευῶτε τὰ μ αρτύρια αὐτοῦ ἐ ὅλῃ καρδίᾳ ἐκζητήσουσι αὐτό. οὐ γὰρ οἱ ἐργαζόμ εοι τὴ ἀομ ία ἐ ταῖ ὁδοῖ αὐτοῦ ἐπορεύθησα. σὺ ἐετείλω τὰ ἐτολά σου τοῦ φυλάξασθαι σφόδρα. ὄφελο κατευθυθείησα αἱ ὁδοί μ ου τοῦ φυλάξασθαι τὰ δικαιώμ ατά σου. τότε οὐ μ ὴ αἰσχυθῶ ἐ τῷ μ ε ἐπιβλέπει ἐπὶ πάσα τὰ ἐτολά σου. ἐξομολογήσομ αί σοι ἐ εὐθύτητι καρδία ἐ τῷ μεμ αθηκέαι μ ε τὰ κρίμ ατα τῆ δικαιοσύη σου. τὰ δικαιώμ ατά σου φυλάξω μ ή μ ε ἐγκαταλίπῃ ἕω σφόδρα. Ε τίι κατορθώσει εώτερο τὴ ὁδὸ αὐτοῦ; ἐ τῷ φυλάξασθαι τοὺ λόγου σου. ἐ ὅλῃ καρδίᾳ μ ου ἐξεζήτησά σε μὴ ἀπώσῃ μ ε ἀπὸ τῶ ἐτολῶ σου. ἐ τῇ καρδίᾳ μ ου ἔκρυψα τὰ λόγιά σου, ὅπω ἂ μ ὴ ἁμ άρτω σοι. εὐλογητὸ εἶ, Κύριε δίδαξό μ ε τὰ δικαιώμ ατά σου. ἐ τοῖ χείλεσί μ ου ἐξήγγειλα πάτα τὰ κρίμ ατα τοῦ στόμ ατό σου. ἐ τῇ ὁδῷ τῶ μ αρτυρίω σου ἐτέρφθη ὡ ἐπὶ πατὶ πλούτῳ. ἐ ταῖ ἐτολαῖ σου ἀδολεσχήσω καὶ καταοήσω τὰ ὁδού σου. ἐ τοῖ δικαιώμ ασί σου μ ελετήσω, οὐκ ἐπιλήσομ αι τῶ λόγω σου. Αταπόδο τῷ δούλῳ σου ζήσομ αι καὶ φυλάξω τοὺ λόγου σου. ἀποκάλυψο τοὺ ὀφθαλμ ού μ ου, καὶ καταοήσω τὰ θαυμ άσια ἐκ τοῦ όμ ου σου. πάροικο ἐγώ εἰμ ι ἐ τῇ γῇ μ ὴ ἀποκρύψῃ ἀπ ἐμοῦ τὰ ἐτολά σου. ἐπεπόθησε ἡ ψυχή μ ου τοῦ ἐπιθυμ ῆσαι τὰ κρίμ ατά σου ἐ πατὶ καιρῷ. ἐπετίμ ησα ὑπερηφάοι ἐπικατάρατοι οἱ ἐκκλίοτε ἀπὸ τῶ ἐτολῶ σου. περίελε ἀπ ἐμ οῦ ὄειδο καὶ ἐξουδέωσι, ὅτι τὰ μ αρτύριά σου ἐξεζήτησα. καὶ γὰρ ἐκάθισα ἄρχοτε καὶ κατ ἐμ οῦ κατελάλου, ὁ δὲ δοῦλό σου ἠδολέσχει ἐ τοῖ δικαιώμ ασί σου. καὶ γὰρ τὰ μ αρτύριά σου μ ελέτη μού ἐστι, καὶ αἱ συμ βουλίαι μ ου τὰ δικαιώμ ατά σου. Εκολλήθη τῷ ἐδάφει ἡ ψυχή μ ου ζῆσό μ ε κατὰ τὸ λόγο σου. τὰ ὁδού μ ου ἐξήγγειλα, καὶ ἐπήκουσά μ ου δίδαξό μ ε τὰ δικαιώμ ατά σου. ὁδὸ δικαιωμ άτω σου συέτισό μ ε, καὶ ἀδολεσχήσω ἐ τοῖ θαυμ ασίοι σου. ἐύσταξε ἡ ψυχή μ ου ἀπὸ ἀκηδία βεβαίωσό μ ε ἐ τοῖ λόγοι σου. ὁδὸ ἀδικία ἀπόστησο ἀπ ἐμ οῦ καὶ τῷ όμ ῳ σου ἐλέησό μ ε. ὁδὸ ἀληθεία ᾑρετισάμ η καὶ τὰ κρίμ ατά σου οὐκ ἐπελαθόμ η. ἐκολλήθη τοῖ μ αρτυρίοι σου, Κύριε μ ή μ ε καταισχύῃ. ὁδὸ ἐτολῶ σου ἔδραμ ο, ὅτα ἐπλάτυα τὴ καρδία μ ου. Νομ οθέτησό μ ε, Κύριε, τὴ ὁδὸ τῶ δικαιωμ άτω σου, καὶ ἐκζητήσω αὐτὴ διαπατό. συέτισό μ ε, καὶ ἐξερευήσω τὸ όμ ο σου καὶ φυλάξω αὐτὸ ἐ ὅλῃ καρδίᾳ μ ου. ὁδήγησό μ ε ἐ τῇ τρίβῳ τῶ ἐτολῶ σου, ὅτι αὐτὴ ἠθέλησα. 36 κλῖο τὴ καρδία μ ου εἰ τὰ μ αρτύριά σου καὶ μ ὴ εἰ πλεοεξία. ἀπόστρεψο τοὺ ὀφθαλμ ού μ ου τοῦ μ ὴ ἰδεῖ μ αταιότητα, ἐ τῇ ὁδῷ σου ζῆσό μ ε. στῆσο τῷ δούλῳ σου τὸ λόγιό σου εἰ τὸ φόβο σου. περίελε τὸ ὀειδισμ ό μ ου, ὃ ὑπώπτευσα ὅτι τὰ κρίμ ατά σου χρηστά. ἰδοὺ ἐπεθύμ ησα τὰ ἐτολά σου ἐ τῇ
δικαιοσύῃ σου ζῆσό μ ε. Καὶ ἔλθοι ἐπ ἐμ ὲ τὸ ἔλεό σου, Κύριε, τὸ σωτήριό σου κατὰ τὸ λόγο σου. καὶ ἀποκριθήσομ αι τοῖ ὀειδίζουσί μ οι λόγο, ὅτι ἤλπισα ἐπὶ τοῖ λόγοι σου. καὶ μ ὴ περιέλῃ ἐκ τοῦ στόμ ατό μ ου λόγο ἀληθεία ἕω σφόδρα, ὅτι ἐπὶ τοῖ κρίμ ασί σου ἐπήλπισα. καὶ φυλάξω τὸ όμο σου διαπατό, εἰ τὸ αἰῶα καὶ εἰ τὸ αἰῶα τοῦ αἰῶο. καὶ ἐπορευόμ η ἐ πλατυσμ ῷ, ὅτι τὰ ἐτολά σου ἐξεζήτησα. καὶ ἐλάλου ἐ τοῖ μ αρτυρίοι σου ἐατίο βασιλέω καὶ οὐκ ᾐσχυόμ η. καὶ ἐμ ελέτω ἐ ταῖ ἐτολαῖ σου, ἃ ἠγάπησα σφόδρα. καὶ ἦρα τὰ χεῖρά μ ου πρὸ τὰ ἐτολά σου ἃ ἠγάπησα, καὶ ἠδολέσχου ἐ τοῖ δικαιώμ ασί σου. Μήσθητι τῶ λόγω σου τῷ δούλῳ σου, ὧ ἐπήλπισά μ ε. αὕτη μ ε παρεκάλεσε ἐ τῇ ταπειώσει μ ου, ὅτι τὸ λόγιό σου ἔζησέ μ ε. ὑπερήφαοι παρηόμ ου ἕω σφόδρα, ἀπὸ δὲ τοῦ όμ ου σου οὐκ ἐξέκλια. ἐμ ήσθη τῶ κριμ άτω σου ἀπ αἰῶο, Κύριε, καὶ παρεκλήθη. ἀθυμ ία κατέσχε μ ε ἀπὸ ἁμ αρτωλῶ τῶ ἐγκαταλιμ παότω τὸ όμ ο σου. ψαλτὰ ἦσά μ οι τὰ δικαιώμ ατά σου ἐ τόπῳ παροικία μ ου. 55 ἐμ ήσθη ἐ υκτὶ τοῦ ὀόμ ατό σου, Κύριε, καὶ ἐφύλαξα τὸ όμ ο σου. 56 αὕτη ἐγεήθη μ οι, ὅτι τὰ δικαιώμ ατά σου ἐξεζήτησα. Μερί μ ου εἶ, Κύριε, εἶπα τοῦ φυλάξασθαι τὸ όμ ο σου. ἐδεήθη τοῦ προσώπου σου ἐ ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐλέησό μ ε κατὰ τὸ λόγιό σου. διελογισάμ η τὰ ὁδού σου καὶ ἐπέστρεψα τοὺ πόδα μ ου εἰ τὰ μ αρτύριά σου. ἡτοιμ άσθη καὶ οὐκ ἐταράχθη τοῦ φυλάξασθαι τὰ ἐτολά σου. σχοιία ἁμ αρτωλῶ περιεπλάκησά μ οι, καὶ τοῦ όμ ου σου οὐκ ἐπελαθόμ η. μ εσούκτιο ἐξηγειρόμ η τοῦ ἐξομ ολογεῖσθαί σοι ἐπὶ τὰ κρίμ ατα τῆ δικαιοσύη σου. μ έτοχο ἐγώ εἰμ ι πάτω τῶ φοβουμέω σε καὶ τῶ φυλασσότω τὰ ἐτολά σου. τοῦ ἐλέου σου, Κύριε, πλήρη ἡ γῆ τὰ δικαιώμ ατά σου δίδαξό μ ε. Χρηστότητα ἐποίησα μ ετὰ τοῦ δούλου σου, Κύριε, κατὰ τὸ λόγο σου. χρηστότητα καὶ παιδεία καὶ γῶσι δίδαξό μ ε, ὅτι ταῖ ἐτολαῖ σου ἐπίστευσα. πρὸ τοῦ μ ε ταπειωθῆαι ἐγὼ ἐπλημμ έλησα, διὰ τοῦτο τὸ λόγιό σου ἐφύλαξα. χρηστὸ εἶ σύ, Κύριε, καὶ ἐ τῇ χρηστότητί σου δίδαξό μ ε τὰ δικαιώμ ατά σου. ἐπληθύθη ἐπ ἐμ ὲ ἀδικία ὑπερηφάω, ἐγὼ δὲ ἐ ὅλῃ καρδίᾳ μ ου ἐξερευήσω τὰ ἐτολά σου. ἐτυρώθη ὡ γάλα ἡ καρδία αὐτῶ, ἐγὼ δὲ τὸ όμ ο σου ἐμ ελέτησα. ἀγαθό μ οι ὅτι ἐταπείωσά μ ε, ὅπω ἂ μ άθω τὰ δικαιώμ ατά σου. ἀγαθό μ οι ὁ όμ ο τοῦ στόμ ατό σου ὑπὲρ χιλιάδα χρυσίου καὶ ἀργυρίου. Αἱ χεῖρέ σου ἐποίησά μ ε καὶ ἔπλασά με συέτισό μ ε καὶ μαθήσομ αι τὰ ἐτολά σου. οἱ φοβούμ εοί σε ὄψοταί μ ε καὶ εὐφραθήσοται, ὅτι εἰ τοὺ λόγου σου ἐπήλπισα. ἔγω, Κύριε, ὅτι δικαιοσύη τὰ κρίμ ατά σου, καὶ ἀληθείᾳ ἐταπείωσά μ ε. γεηθήτω δὴ τὸ ἔλεό σου τοῦ παρακαλέσαι μ ε κατὰ τὸ λόγιό σου τῷ δούλῳ σου. ἐλθέτωσά μ οι οἱ οἰκτιρμ οί σου, καὶ ζήσομ αι, ὅτι ὁ όμ ο σου μ ελέτη μ ού ἐστι. αἰσχυθήτωσα ὑπερήφαοι, ὅτι ἀδίκω ἠόμ ησα εἰ ἐμ έ ἐγὼ δὲ ἀδολεσχήσω ἐ ταῖ ἐτολαῖ σου. ἐπιστρεψάτωσά μ ε οἱ φοβούμ εοί σε καὶ οἱ γιώσκοτε τὰ μ αρτύριά σου. γεηθήτω ἡ καρδία μ ου ἄμωμ ο ἐ τοῖ δικαιώμ ασί σου, ὅπω ἂ μ ὴ αἰσχυθῶ. Εκλείπει εἰ τὸ σωτήριό σου ἡ ψυχή μ ου, εἰ τοὺ λόγου σου ἐπήλπισα. ἐξέλιπο οἱ ὀφθαλμ οί μ ου εἰ τὸ λόγιό σου λέγοτε πότε παρακαλέσει μ ε ; ὅτι ἐγεήθη ὡ ἀσκὸ ἐ πάχῃ τὰ δικαιώμ ατά σου οὐκ ἐπελαθόμ η. πόσαι εἰσὶ αἱ ἡμ έραι τοῦ δούλου σου; πότε ποιήσει μ οι ἐκ τῶ καταδιωκότω με κρίσι; διηγήσατό μ οι παράομ οι ἀδολεσχία, ἀλλ οὐχ ὡ ὁ όμ ο σου, Κύριε. πᾶσαι αἱ ἐτολαί σου ἀλήθεια ἀδίκω κατεδίωξά μ ε, βοήθησό μ οι. παρὰ βραχὺ συετέλεσά μ ε ἐ τῇ γῇ, ἐγὼ δὲ οὐκ ἐγκατέλιπο τὰ ἐτολά σου. κατὰ
τὸ ἔλεό σου ζῆσό μ ε, καὶ φυλάξω τὰ μ αρτύρια τοῦ στόμ ατό σου. Εἰ τὸ αἰῶα, Κύριε, ὁ λόγο σου διαμ έει ἐ τῷ οὐραῷ. εἰ γεεὰ καὶ γεεὰ ἡ ἀλήθειά σου ἐθεμ ελίωσα τὴ γῆ καὶ διαμ έει. τῇ διατάξει σου διαμέει ἡμ έρα, ὅτι τὰ σύμ πατα δοῦλα σά. εἰ μ ὴ ὅτι ὁ όμ ο σου μ ελέτη μ ού ἐστι, τότε ἂ ἀπωλόμ η ἐ τῇ ταπειώσει μ ου. εἰ τὸ αἰῶα οὐ μ ὴ ἐπιλάθωμ αι τῶ δικαιωμ άτω σου, ὅτι ἐ αὐτοῖ ἔζησά μ ε. σό εἰμ ι ἐγώ, σῶσό μ ε, ὅτι τὰ δικαιώμ ατά σου ἐξεζήτησα. ἐμ ὲ ὑπέμ εια ἁμ αρτωλοὶ τοῦ ἀπολέσαι μ ε τὰ μ αρτύριά σου συῆκα. πάση συτελεία εἶδο πέρα πλατεῖα ἡ ἐτολή σου σφόδρα. Ω ἠγάπησα τὸ όμ ο σου, Κύριε ὅλη τὴ ἡμ έρα μ ελέτη μού ἐστι. ὑπὲρ τοὺ ἐχθρού μ ου ἐσόφισά μ ε τὴ ἐτολή σου, ὅτι εἰ τὸ αἰῶα ἐμ ή ἐστι. ὑπὲρ πάτα τοὺ διδάσκοτά μ ε συῆκα, ὅτι τὰ μ αρτύριά σου μ ελέτη μ ού ἐστι. ὑπὲρ πρεσβυτέρου συῆκα, ὅτι τὰ ἐτολά σου ἐξεζήτησα. ἐκ πάση ὁδοῦ ποηρᾶ ἐκώλυσα τοὺ πόδα μ ου, ὅπω ἂ φυλάξω τοὺ λόγου σου. ἀπὸ τῶ κριμ άτω σου οὐκ ἐξέκλια, ὅτι σὺ ἐομ οθέτησά μ ε. ὡ γλυκέα τῷ λάρυγγί μ ου τὰ λόγιά σου, ὑπὲρ μ έλι τῷ στόμ ατί μ ου. ἀπὸ τῶ ἐτολῶ σου συῆκα διὰ τοῦτο ἐμ ίσησα πᾶσα ὁδὸ ἀδικία. Λύχο τοῖ ποσί μ ου ὁ όμο σου καὶ φῶ ταῖ τρίβοι μ ου. ὤμ οσα καὶ ἔστησα τοῦ φυλάξασθαι τὰ κρίματα τῆ δικαιοσύη σου. ἐταπειώθη ἕω σφόδρα Κύριε, ζῆσό μ ε κατὰ τὸ λόγο σου. τὰ ἑκούσια τοῦ στόμ ατό μ ου εὐδόκησο δή, Κύριε, καὶ τὰ κρίμ ατά σου δίδαξό μ ε. ἡ ψυχή μ ου ἐ ταῖ χερσί σου διαπατό, καὶ τοῦ όμ ου σου οὐκ ἐπελαθόμ η. ἔθετο ἁμ αρτωλοὶ παγίδα μ οι, καὶ ἐκ τῶ ἐτολῶ σου οὐκ ἐπλαήθη. ἐκληροόμ ησα τὰ μ αρτύριά σου εἰ τὸ αἰῶα, ὅτι ἀγαλλίαμ α τῆ καρδία μ ού εἰσι. ἔκλια τὴ καρδία μ ου τοῦ ποιῆσαι τὰ δικαιώμ ατά σου εἰ τὸ αἰῶα δι ἀτάμ ειψι. Παραόμ ου ἐμ ίσησα, τὸ δὲ όμ ο σου ἠγάπησα. βοηθό μ ου, καὶ ἀτιλήπτωρ μ ου εἶ σύ εἰ τοὺ λόγου σου ἐπήλπισα. ἐκκλίατε ἀπ ἐμ οῦ, ποηρευόμ εοι, καὶ ἐξερευήσω τὰ ἐτολὰ τοῦ Θεοῦ μ ου. ἀτιλαβοῦ μ ου κατὰ τὸ λόγιό σου, καὶ ζῆσό μ ε, καὶ μ ὴ καταισχύῃ μ ε ἀπὸ τῆ προσδοκία μ ου. βοήθησό μ οι, καὶ σωθήσομ αι καὶ μ ελετήσω ἐ τοῖ δικαιώμ ασί σου διαπατό. ἐξουδέωσα πάτα τοὺ ἀποστατοῦτα ἀπὸ τῶ δικαιωμ άτω σου, ὅτι ἄδικο τὸ ἐθύμημ α αὐτῶ. παραβαίοτα ἐλογισάμη πάτα τοὺ ἁμ αρτωλοὺ τῆ γῆ διὰ τοῦτο ἠγάπησα τὰ μ αρτύριά σου. καθήλωσο ἐκ τοῦ φόβου σου τὰ σάρκα μ ου ἀπὸ γὰρ τῶ κριμ άτω σου ἐφοβήθη. Εποίησα κρῖμ α καὶ δικαιοσύη μ ὴ παραδῷ μ ε τοῖ ἀδικοῦσί μ ε. ἔκδεξαι τὸ δοῦλό σου εἰ ἀγαθό μ ὴ συκοφατησάτωσά μ ε ὑπερήφαοι. οἱ ὀφθαλμ οί μ ου ἐξέλιπο εἰ τὸ σωτήριό σου καὶ εἰ τὸ λόγιο τῆ δικαιοσύη σου. ποίησο μ ετὰ τοῦ δούλου σου κατὰ τὸ ἔλεό σου καὶ τὰ δικαιώμ ατά σου δίδαξό μ ε. δοῦλό σού εἰμ ι ἐγώ συέτισό μ ε, καὶ γώσομ αι τὰ μ αρτύριά σου. καιρὸ τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ διεσκέδασα τὸ όμ ο σου. διὰ τοῦτο ἠγάπησα τὰ ἐτολά σου ὑπὲρ χρυσίο καὶ τοπάζιο. διὰ τοῦτο πρὸ πάσα τὰ ἐτολά σου κατωρθούμ η, πᾶσα ὁδὸ ἄδικο ἐμ ίσησα. Θαυμ αστὰ τὰ μ αρτύριά σου διὰ τοῦτο ἐξηρεύησε αὐτὰ ἡ ψυχή μ ου. ἡ δήλωσι τῶ λόγω σου φωτιεῖ καὶ συετιεῖ ηπίου. τὸ στόμ α μ ου ἤοιξα καὶ εἵλκυσα πεῦμ α, ὅτι τὰ ἐτολά σου ἐπεπόθου. Επίβλεψο ἐπ ἐμ ὲ καὶ ἐλέησό μ ε κατὰ τὸ κρίμ α τῶ ἀγαπώτω τὸ ὄομ ά σου. τὰ διαβήμ ατά μ ου κατεύθυο κατὰ τὸ λόγιό σου, καὶ μὴ κατακυριευσάτω μ ου πᾶσα ἀομ ία. λύτρωσαί μ ε ἀπὸ συκοφατία ἀθρώπω, καὶ φυλάξω τὰ ἐτολά σου. τὸ πρόσωπό σου ἐπίφαο ἐπὶ τὸ δοῦλό σου καὶ δίδαξό μ ε τὰ δικαιώμ ατά σου. διεξόδου ὑδάτω κατέδυσα οἱ ὀφθαλμοί
μ ου, ἐπεὶ οὐκ ἐφύλαξα τὸ όμ ο σου. Δ ίκαιο εἶ, Κύριε, καὶ εὐθεῖαι αἱ κρίσει σου. ἐετείλω δικαιοσύη τὰ μ αρτύριά σου καὶ ἀλήθεια σφόδρα. ἐξέτηξέ μ ε ὁ ζῆλό σου, ὅτι ἐπελάθοτο τῶ λόγω σου οἱ ἐχθροί μ ου. πεπυρωμ έο τὸ λόγιό σου σφόδρα, καὶ ὁ δοῦλό σου ἠγάπησε αὐτό. εώτερο ἐγώ εἰμ ι καὶ ἐξουδεωμ έο τὰ δικαιώμ ατά σου οὐκ ἐπελαθόμ η. ἡ δικαιοσύη σου δικαιοσύη εἰ τὸ αἰῶα, καὶ ὁ όμ ο σου ἀλήθεια. θλίψει καὶ ἀάγκαι εὕροσά μ ε αἱ ἐτολαί σου μ ελέτη μ ου. δικαιοσύη τὰ μ αρτύριά σου εἰ τὸ αἰῶα συέτισό μ ε, καὶ ζήσομ αι. Εκέκραξα ἐ ὅλῃ καρδίᾳ μ ου ἐπάκουσό μ ου, Κύριε, τὰ δικαιώμ ατά σου ἐκζητήσω. ἐκέκραξά σοι σῶσό μ ε, καὶ φυλάξω τὰ μ αρτύριά σου. προέφθασα ἐ ἀωρίᾳ καὶ ἐκέκραξα, εἰ τοὺ λόγου σου ἐπήλπισα. προέφθασα οἱ ὀφθαλμ οί μ ου πρὸ ὄρθρο τοῦ μ ελετᾶ τὰ λόγιά σου. τῆ φωῆ μ ου ἄκουσο, Κύριε, κατὰ τὸ ἔλεό σου, κατὰ τὸ κρῖμ ά σου ζῆσό μ ε. προσήγγισα οἱ καταδιώκοτέ μ ε ἀομ ίᾳ, ἀπὸ δὲ τοῦ όμ ου σου ἐμ ακρύθησα. ἐγγὺ εἶ, Κύριε, καὶ πᾶσαι αἱ ὁδοί σου ἀλήθεια. κατ ἀρχὰ ἔγω ἐκ τῶ μ αρτυρίω σου, ὅτι εἰ τὸ αἰῶα ἐθεμ ελίωσα αὐτά. Ιδε τὴ ταπείωσί μ ου καὶ ἐξελοῦ μ ε, ὅτι τοῦ όμ ου σου οὐκ ἐπελαθόμ η. κρῖο τὴ κρίσι μ ου καὶ λύτρωσαί μ ε διὰ τὸ λόγο σου ζῆσό μ ε. μ ακρὰ ἀπὸ ἁμ αρτωλῶ σωτηρία, ὅτι τὰ δικαιώμ ατά σου οὐκ ἐξεζήτησα. οἱ οἰκτιρμ οί σου πολλοί, Κύριε κατὰ τὸ κρῖμ ά σου ζῆσό μ ε. πολλοὶ οἱ ἐκδιώκοτέ μ ε καὶ θλίβοτέ μ ε ἐκ τῶ μ αρτυρίω σου οὐκ ἐξέκλια. εἶδο ἀσυετοῦτα καὶ ἐξετηκόμ η, ὅτι τὰ λόγιά σου οὐκ ἐφυλάξατο. ἴδε, ὅτι τὰ ἐτολά σου ἠγάπησα Κύριε, ἐ τῷ ἐλέει σου ζῆσό μ ε. ἀρχὴ τῶ λόγω σου ἀλήθεια, καὶ εἰ τὸ αἰῶα πάτα τὰ κρίματα τῆ δικαιοσύη σου. Αρχοτε κατεδίωξά μ ε δωρεά, καὶ ἀπὸ τῶ λόγω σου ἐδειλίασε ἡ καρδία μ ου. ἀγαλλιάσομ αι ἐγὼ ἐπὶ τὰ λόγιά σου ὡ ὁ εὑρίσκω σκῦλα πολλά. ἀδικία ἐμ ίσησα καὶ ἐβδελυξάμ η, τὸ δὲ όμ ο σου ἠγάπησα. ἑπτάκι τῆ ἡμ έρα ᾔεσά σε ἐπὶ τὰ κρίμ ατα τῆ δικαιοσύη σου. εἰρήη πολλὴ τοῖ ἀγαπῶσι τὸ όμ ο σου, καὶ οὐκ ἔστι αὐτοῖ σκάδαλο. προσεδόκω τὸ σωτήριό σου, Κύριε, καὶ τὰ ἐτολά σου ἠγάπησα. ἐφύλαξε ἡ ψυχή μ ου τὰ μ αρτύριά σου καὶ ἠγάπησε αὐτὰ σφόδρα. ἐφύλαξα τὰ ἐτολά σου καὶ τὰ μ αρτύριά σου, ὅτι πᾶσαι αἱ ὁδοί μ ου ἐατίο σου, Κύριε. Εγγισάτω ἡ δέησί μ ου ἐώπιό σου, Κύριε κατὰ τὸ λόγιό σου συέτισό μ ε. εἰσέλθοι τὸ ἀξίωμ ά μ ου ἐώπιό σου, Κύριε κατὰ τὸ λόγιό σου ῥῦσαί μ ε. ἐξερεύξαιτο τὰ χείλη μ ου ὕμ ο, ὅτα διδάξῃ μ ε τὰ δικαιώμ ατά σου. φθέγξαιτο ἡ γλῶσσά μ ου τὰ λόγιά σου, ὅτι πᾶσαι αἱ ἐτολαί σου δικαιοσύη. γεέσθω ἡ χείρ σου τοῦ σῶσαί μ ε, ὅτι τὰ ἐτολά σου ᾑρετισάμ η. ἐπεπόθησα τὸ σωτήριό σου, Κύριε, καὶ ὁ όμ ο σου μ ελέτη μ ού ἐστι. ζήσεται ἡ ψυχή μου καὶ αἰέσει σε, καὶ τὰ κρίμ ατά σου βοηθήσει μ οι. ἐπλαήθη ὡ πρόβατο ἀπολωλό ζήτησο τὸ δοῦλό σου, ὅτι τὰ ἐτολά σου οὐκ ἐπελαθόμ η. Σχέδιο Ἁπλῆ καὶ Ἐγκαρδίου Προσευχῆ Ἀάλυση ἢ «Παραλλαγέ» τοῦ «Ἐλέησό μ ε» Κύριε Ἰησο ῦ Χριστέ, Υ ἱὲ κα ὶ Λόγε το ῦ Θεο ῦ το ῦ ζῶτο, ὁ ἐλθὼ εἰ τὸ κόσμο ἁμαρτωλοὺ σῶσαι, ὧ πρῶτο εἶμαι ἐγ ὼ - ὡ θέλει κα ὶ ὡ οἶδα, -δι ὰ τῶ εὐχῶ τῆ Πααγία σου Μητρό, το ῦ Ἁγίου Νικολάου κα ὶ τῶ Ἁγίω Πάτω- ἐλέησό με τὸ ἁμαρτωλ ὸ κα ὶ ταλαίπωρο.
Σ ὲ παρακαλ ῶ παρ ὰ πολύ, λυπήσου με, Χριστέ μου. Συχώρεσε ὅλε μου τὶ ἐ λόγ ῳ, ἔργ ῳ καὶ κατ ὰ διάοια ἁμαρτίε ἀπ ὸ τ ὴ γέησή μου μέχρι τ ὴ στιγμ ὴ αὐτή, ὅλα μου τ ὰ λάθη κα ὶ τὶ παραλείψει, τὴ ἄγοια κα ὶ τ ὴ εότητά μου. Ὦ Κύριε Ἰησο ῦ Χριστέ μου, σ ὲ ἱκετεύω, προστάτεψέ με ἀπ ὸ τὴ πλάη, ἀπ ὸ πάση ἐ πηρεία το ῦ Ποηρο ῦ, ἀπ ὸ τ ὰ πάθη κα ὶ τὶ ἀδυαμίε μου. Δῶσ μου τ ὴ δύαμη κα ὶ τ ὴ θέληση ὰ μὴ ξααμαρτήσω ποτέ. Προστάτεψέ με ἀπ ὸ τοὺ λογισμοὺ τῆ ποηρία κα ὶ τῆ ματαιοδοξία, ἀπὸ τὴ ἀργολογία κα ὶ τὴ κατάκριση. Ἄοιξε τ ὰ μάτια τῆ ψυχῆ μου - φώτισε τ ὸ σκοτάδι το ῦ οό μου. Κύριε κα ὶ Δέσποτα τῆ ζωῆ μου, κἂ θέλω, κἂ μ ὴ θέλω, σῶσό με. Σ ὲ θερμοπαρακαλ ῶ, μὴ ἐπιτρέψῃ ὰ κολασθ ῶ - γλύτωσέ με ἀπ ὸ τ ὴ φρικτ ὴ θέα κα ὶ τ ὰ φοβερ ὰ ύχια τοῦ μισόκαλου Ἐχθρο ῦ. Δὲ θέλω, Χριστέ μου, ὰ χωρισθ ῶ ποτε ἀπ ὸ κοτά σου, ἀπ ὸ τὴ εὐ λογία κα ὶ τὸ φωτισμό σου, ὅπου ἀαπαύεται κι εὐφραίεται ἡ ψυχή μου. Ὦ Κύριέ μου, δό μου μετάοια. Πάρε με κοτά σου σ ὲ καλ ὴ ὥρα, ὰ ἀπολαύσω τ ὸ ἄῤῥητο φῶ κα ὶ τ ὰ αἰώια ἀγαθά σου. Παραχώρησέ μου κατ ἄκρα οἰκοομία κα ὶ συγκατάβαση, τὸ ἔ σχατο τόπο το ῦ Παραδείσου. Ὁ Θεὸ ἱλάσθητί μοι τ ῷ ἁμαρτωλ ῷ. Μήσθητί μου, Κύριε, ἐ τῇ Βασιλεί ᾳ σου. Οἰκοόμησέ με, Χριστέ μου - ἐλάφρυε τὸ σταυρό μου - δό μου δύαμη ὰ τὸ σηκώσω ἀδρεία κα ὶ ὑπομοετικά. Μὴ ἐπιτρέψῃ ὰ περιπλαηθ ῶ σ ὲ δρόμου ἀ πωλεία - φύλαξε μ ὲ ἀπ ὸ τ ὴ μ ὴ κατ ὰ Θεὸ λύπη - μὴ ἀφήσῃ ὰ μ ὲ παρασύρη ὁ ἄθεο κα ὶ μάταιο κόσμο. Λυπήσου με, Χριστέ μου, Σωτῆρα κα ὶ Λυτρωτά μου, μ ὴ μ ἐγκαταλείψῃ ποτέ. Δό μου πίστη δυατ ὴ κα ὶ προσευχ ὴ καθαρή, ταπείωση κα ὶ διάκριση, συέση κα ὶ φροήση, εὐλάβεια καὶ κατάυξη, θεῖο ζῆλο ὰ τηρ ῶ τὶ ἐτολέ σου κα ὶ ἀγάπη ἀιδιοτελ ὴ πρὸ ὅλου τοὺ ἀθρώπου. Φώτισέ με ὰ γωρίσω τὴ ἀθλιότητά μου - δό μου δάκρυα ὰ κλάψω τὶ ἁ μαρτίε μου. Δό μου ἀδρεία κα ὶ ἀτοχ ὴ σωματικ ὴ κα ὶ πευματική. Δό μου θάῤῥο, ἐ λπίδα, αἰσιοδοξία, αὐτογωσία, αὐτομεμψία, αὐτοπεποίθηση. Γέμισέ με χάρε κι εὐλογίε. Μ ὲ τὴ εὐλογία σου κα ὶ τ ὴ συμπαραστάσή σου, κάε με ἄξιο τῶ καιρῶ δοῦ λό σου. Χρησιμοποίησέ με γι ὰ τ ὴ σωτηρία κα ὶ ἄλλω ἀδελφῶ. Φώτισε τὸ πευματικό μου Πατέρα ὰ μ ὲ οἰκοομε ῖ καὶ ὰ μ ὲ ὁδηγε ῖ σωστά. Γώρισέ μου συεργάτε καλοὺ κα ὶ φίλου πευματικού. Ὦ Κύριε Ἰησο ῦ Χριστέ, ἐλέησε κα ὶ προστάτεψε ὅλου τοὺ Ὀ ρθοδόξου Χριστιαού, φώτισε τοὺ ἁπαταχο ῦ τῆ γῆ Ἕλληε ὰ φροτίσουε γι ὰ τὴ Αἰωιότητα μέσ ῳ τῆ Ὀ ρθοδόξου Ἐκκλησία μα, εἰρήευσε τὸ κόσμο ὅλο κα ὶ ὁδήγησέ τοε κοτά σου. Μήσθητι, Κύριε, καὶ πάτω τῶ ἐτειλαμέω ἑμο ὶ τ ῷ ἀαξί ῳ εὔχεσθαι ὑπὲρ αὐτῶ. Ὁδήγησε στ ὴ σωτηρία ὅ σου μ ὲ ἀγαποῦ ἢ μισοῦ, κα ὶ ὅσου μ ὲ ἔχου ἀδικήσει. Προστάτεψε ἀπ ὸ τοὺ ἐχθροὺ κα ὶ τὸ Ἀτίχριστο τὴ Πατρίδα μα κα ὶ τοὺ ἀδικουμέου. Οἰκοόμησε τὶ χῆρε, τ ὰ ὀρφαά, τοὺ έου, τοὺ φτωχού, τοὺ πολυτέκου, τοὺ ἀσθεεῖ, τοὺ κατακοίτου, τοὺ ὀ χλουμέου ὑπ ὸ πευμάτω ἀκαθάρτω, κα ὶ τοὺ ὅπου γῆ ἀλυτρώτου ἀδελφού μου. Φώτισε κι εὐ λόγησε τοὺ Ὀρθοδόξου Κληρικοὺ κα ὶ Μοαχού. Ἀάπαυσε ὅλου τοὺ Ὀ ρθοδόξου Χριστιαού, τοὺ ἀπ ὸ περάτω ἕω περάτω τῆ Οἰκουμέη κα ὶ ἀπ ἀρχῆ μέχρι τῶ ἐ σχάτω κεκοιμημέου. Μήσθητι, Κύριε, κα ὶ τῶ δούλω Σου (μημοεύουμε ὀόματα). Παάγιο Πεῦμα, θησαυρ ὲ τῶ ἀγαθῶ κα ὶ παταχο ῦ παρό, ἡ θεία Χάρι ἡ τ ὰ ἀσθεῆ θεραπεύουσα κα ὶ τ ὰ ἐλλείποτα ἀαπληροῦσα, Παράκλητε ἀγαθέ, ἐλθ ὲ κα ὶ σκήωσο ἐ ἑμοὶ τ ῷ ἁμαρτωλ ῷ - γέμισέ με χάρε κι εὐλογίε, κα ὶ κάε με ἄξιο τῶ καιρῶ δοῦλό σου. Ἄοιξε τὰ μάτια τῆ ψυχῆ μου, φώτισε τ ὸ σκοτάδι το ῦ οό μου, θρόιασε μέσα στὴ καρδία μου τ ὴ θεία χάρη Σου, γι ὰ ἄ μαι στερεὸ στὴ πίστη κα ὶ πλήρη θείου φωτισμο ῦ. Ὦ Χριστ ὲ κα ὶ Πααγία μου! Σ ὲ ὑπερευχαριστ ῶ, πο ὺ μ ὲ ἔφερε στ ὸ δρόμο τῆ σωτηρία καὶ χαίρεται ἡ ψυχή μου. Σ εὐχαριστ ῶ γι ὰ ὅλα τ ὰ καλά πο ὺ μο ῦ χει δώσει, πο ὺ τ ὰ ξέρω ἢ δὲ τὰ ξέρω. Σ εὐχαριστ ῶ, Χριστέ μου, κα ὶ γι ὰ ὅλα τ ὰ κακά, πο ὺ ἀπ ὸ ἀγάπη ἔχει ἐπιτρέψει ὰ πάθω γι ὰ τὴ ὠφέλεια τῆ ψυχῆ μου. Πάτω ἕεκε ἂ εἶαι δοξασμέο τ ὸ ἅγιο ὄ ομά Σου. Δόξα Σοι, Κύριε Πατοδύαμε. Δόξα Σοι, αἰώιε Βασιλε ῦ. Τριὰ Ἁγία, δόξα Σοι!
Ἱερομ όαχο Μάξιμ ο Ἁγιορείτη. Ἕτεραι Προσευχαὶ εἰ τοὺ Ἁγίου Ἀγγέλου Ἄαρχε Λόγε, ἱεραῖ δεήσεσι, τῶ Χερουβεὶμ Σεραφείμ, Ἐξουσιῶ Θρόω, κα ὶ θείω Δυάμεω, Ἀγγέλω Ἀρχαγγέλω τε, Ἀρχῶ Κυριοτήτω, τ ὰ σ ὰ ἐλέη τ ὰ πλούσια, δώρησαι ἡμῖ ὡ φιλάθρωπο. Ἐκ τῶ σκαδάλω το ῦ ἐχθρο ῦ, ὦ Σεραφεὶμ ῥύσασθέ με, Ἐξουσίαι Χερουβεὶμ ἱ κετεύω, Κυριότητε, Ἀρχα ὶ κα ὶ Θρόοι κα ὶ Ἀρχάγγελοι, σὺ τοῖ Ἀγγέλοι πᾶσι, τὸ Λυτρωτὴ ἱκετεύσατε. Νοεραί σε Δυάμει, ῦ καθικετεύουσι εὔσπλαχε Κύριε, Ἐξουσίαι Θρόοι, Σεραφεὶ μ Κυριότητε Ἄγγελοι, σὺ τοῖ Ἀρχαγγέλοι κα ὶ ταῖ Ἀρχαῖ Ἵλεῳ ἔσο τ ῷ λα ῷ σου, κα ὶ σῶ σο ὡ εὔσπλαγχο. Ῥυσθῆαι με τῆ ἐκε ῖ, ἀποκειμέη κολάσεω, δεήθητε Χερουβείμ, Θρόοι Κυριότητε, Ἄ γγελοι Ἀρχάγγελοι, Ἀρχα ὶ κα ὶ Δυάμει, τὸ Δεσπότη πάση κτίσεω. Φωτὸ φῶτα δεύτερα, το ῦ πρώτου ὄτε, ἅγιοι Ἄγγελοι, ἐ μεθέξει ἀΰλ ῳ κα ὶ παολβίῳ καταφαιδρύεσθε ὅθε κραυγάζω Τὸ οῦ μου φωτίσατε, ἐσκοτισμέο ἀε ὶ βίου τοῖ πάθεσι. Ὡ θεῖαι Ἐξουσίαι κα ὶ Χερουβείμ, Σεραφεὶμ Κυριότητε Ἄγγελοι Θρόοι, Ἀρχα ὶ πᾶσαι καὶ Δυάμει παευκλεεῖ, κα ὶ ἱερο ὶ Ἀρχάγγελοι, δέησι ποιεῖτε πρὸ τὸ Θεό, καλῶ ἡμᾶ βιῶ σαι, τυχεῖ τε σωτηρία, κα ὶ τῶ δειῶ ἀπολυτρώσασθαι. Ἀρχάγγελοι Ἄγγελοι Ἀρχαί, Θρόοι Κυριότητε, τ ὰ ἑξαπτέρυγα Σεραφείμ, κα ὶ πολυόμματα Χερουβείμ, τ ὰ θεῖα τῆ σοφία ὄργαα, Δυάμει Ἐξουσίαι θειότατοι, Χριστ ῷ πρεσβεύσατε δωρηθῆαι, ταῖ ψυχαῖ ἡμῶ τὴ εἰρήη κα ὶ τ ὸ μέγα ἔλεο. Πᾶσαι α ἱ οὐράιαι δυάμει τῶ ἁγίω Ἀγγέλω κα ὶ Ἀρχαγγέλω, πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶ τῶ ἁμαρτωλῶ. Ἄγγελο εἰρήη, πιστὸ ὁδηγό, φύλακα τῶ ψυχῶ κα ὶ τῶ σωμάτω ἡμῶ, παρ ὰ το ῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. Ἁγίου Νικολάου Βελιμ ίροβιτ, Ἐπισκόπου Ἀχρίδο (1880 5/18 Μαρτίου 1956) Εὐλόγησε τοὺ ἐχθρού μ ου, ὦ Κύριε! Εὐλόγησε τοὺ ἐχθρού μου, ὦ Κύριε! Ἀκόμη κι ἐγ ὼ τοὺ εὐλογ ῶ κα ὶ δὲ τοὺ καταριέμαι. Οἱ ἐχθρο ὶ μ ὲ ἔχου ὁδηγήσει μέσα στὴ ἀγκάλη Σου περισσότερο ἀπ ὸ ὅτι ο ἱ φίλοι μου. Ο ἱ φίλοι μὲ ἔχου προσδέσει στὴ γ ῆ, ἐ ῷ ο ἱ ἐχθρο ὶ μ ὲ ἔχου λύσει ἀπ ὸ τὴ γ ῆ κα ὶ ἔχου συτρίψει ὅ λε τὶ φιλοδοξίε μου στὸ κόσμο. Ο ἱ ἐχθρο ὶ μ ὲ ἀποξέωσα ἀπ ὸ τὶ ἐ γκόσμιε πραγματικότητε κα ὶ μ ὲ ἔκαα ἕα ξέο κα ὶ ἄσχετο κάτοικο το ῦ κόσμου. Ὅπω ἀκριβῶ ἕα κυηγημέο ζῷ ο βρίσκει ἀσφαλέστερο καταφύγιο ἀπ ὸ ἕα μ ὴ κυηγημέο, ἔτσι κα ὶ ἐγ ὼ καταδιωγμέο ἀπ ὸ τοὺ
ἐχθρού, ἔχω εὔρει τ ὸ ἀσφαλέστερο καταφύγιο προφυλασσόμεο ὑπ ὸ τ ὸ σκήωμά Σου, ὁποῦ οὔτε φίλοι, οὔτε ἐχθρο ὶ μποροῦ ἀπωλέσου τὴ ψυχή μου. Εὐλόγησε τοὺ ἐχθρού μου, ὦ Κύριε! Ἀκόμη κι ἐγ ὼ τοὺ εὐλογ ῶ κα ὶ δὲ τοὺ καταριέμαι. Λυτο ὶ μᾶλλο παρ ὰ ἐγώ, ἔχου ὁμολογήσει τὶ ἁμαρτίε μου ἐώπιο το ῦ κόσμου. Αὐτο ὶ μὲ ἔχου μαστιγώσει κάθε φορ ὰ πο ὺ ἐγ ὼ εἶχα διστάσει ὰ μαστιγωθ ῶ. Μ ὲ ἔ χου βασαίσει κάθε φορ ὰ πο ὺ ἐγ ὼ εἶχα προσπαθήσει ἀποφύγω τ ὰ βάσαα. Αὐτο ὶ μ ὲ ἔχου ἐπιπλήξει κάθε φορὰ πο ὺ ἐγ ὼ εἶχα κολακεύσει τὸ ἑαυτό μου. Αὐτο ὶ μ ὲ ἔχου κτυπήσει κάθε φορ ὰ πο ὺ ἐγ ὼ εἶ χα παραφουσκώσει μ ὲ ἀλαζοεία. Εὐλόγησε τοὺ ἐχθρού μου, ὦ Κύριε! Ἀκόμη κι ἐγ ὼ τοὺ εὐλογ ῶ κα ὶ δὲ τοὺ καταριέμαι. Κάθε φορ ὰ πο ὺ εἶχα κάει τὸ ἑαυτό μου σοφό, αὐτο ὶ μ ὲ ἀποκάλεσα ἀόητο. Κάθε φορ ὰ ποὺ εἶχα κάει τὸ ἑαυτό μου δυατό, αὐτο ὶ μ ὲ περιγέλασα σὰ ὰ ἤμου ᾶο. Κάθε φορ ὰ ποὺ θέλησα ὰ καθοδηγήσω ἄλλου, αὐτο ὶ μ ὲ ἔσπρωξα στ ὸ περιθώριο. Κάθε φορ ὰ πο ὺ εἶ χα σκεφθε ῖ ὅτι θ ὰ κοιμόμου εἰρηικά, αὐτο ὶ μ ὲ ξύπησα ἀπ ὸ τὸ ὕπο. Κάθε φορ ὰ ποὺ προσπάθησα ὰ κτίσω σπίτι γι ὰ μία μακρ ὰ κα ὶ ἤρεμη ζωή, αὐτο ὶ τ ὸ κατεδάφισα κα ὶ μὲ ἔβγαλα ἔξω. Στ ἀλήθεια ο ἱ ἐχθροί μου μ ὲ ἔχου ἀποσυδέσει ἀπ ὸ τὸ κόσμο κα ὶ ἅπλωσα τὰ χέρια μου στ ὸ κράσπεδο το ῦ ἱματίου Σου. Εὐλόγησε τοὺ ἐχθρού μου, ὦ Κύριε! Πλήθυέ του κα ὶ κᾶε του ἀκόμη πι ὸ σκληροὺ ἐατίο μου. Ὥστε ἡ καταφυγή μου σ ὲ σέα ὰ μ ὴ ἔχει ἐπιστροφή, ὥστε κα ὶ κάθε ἐ λπίδα μου στοὺ ἀθρώπου ὰ διαλυθε ῖ ὡ ἱστὸ ἀράχη, ὥστε ἀπόλυτη εἰρήη ἀρχίσει ὰ βασιλεύει στὴ ψυχή μου, ὥστε ἡ καρδιά μου ὰ γίει ὁ τάφο τῶ δυ ὸ κακῶ διδύμω μου ἀδελφῶ τῆ ἀλαζοεία κα ὶ το ῦ θυμο ῦ. Ὥστε ὰ μπορέσω ὰ ἀποθηκεύσω ὅλου τοὺ θησαυρού μου ἐ οὐραοῖ ὥστε ὰ μπορέσω γι ὰ πάτα ὰ ἐλευθερωθ ῶ ἀπ ὸ τὴ αὐταπάτη, ἡ ὁποία μὲ περιέπλεξε στ ὸ θαατηφόρο δίχτυ τῆ ἀπατηλῆ ζωῆ. Εὐλόγησε τοὺ ἐχθρού μου, ὦ Κύριε! Ἀκόμη κι ἐγ ὼ τοὺ εὐλογ ῶ κα ὶ δὲ τοὺ καταριέμαι. Οἱ ἐχθρο ὶ μ ὲ δίδαξα ὰ μάθω - αὐτ ὸ πο ὺ δύσκολα μαθαίει καεὶ - ὅτι ὁ ἄθρωπο δὲ ἔ χει ἐχθροὺ στὸ κόσμο ἐκτὸ ἀπ ὸ τὸ ἑαυτό του. Μισε ῖ κάποιο τοὺ ἐχθρού του μόο ὅ τα ἀποτυγχάει ἀαγωρίσει ὅτι δὲ εἶαι ἐχθρο ὶ ἀλλ ὰ σκληρο ὶ κα ὶ ἄσπλαχοι φίλοι. Εἶ αι πράγματι δύσκολο γι ὰ μέα ὰ π ῶ ποιὸ μο ῦ ἔκαε περισσότερο καλ ὸ κα ὶ ποιὸ μο ῦ ἔ καε περισσότερο κακ ὸ στὸ κόσμο- ο ἱ ἐχθρο ὶ ἢ ο ἱ φίλοι; Γι αὐτ ὸ εὐλόγησε, ὦ Κύριε, κα ὶ τοὺ φίλου μου κα ὶ τοὺ ἐχθρού μου... www.prophet elias.com