1. Να γραφούν οι τύποι στον άλλο αριθμό: Εἰσί: Ἔμεινε: Ἐγένετο: Ἐπυνθάνετο: Κατέτεινε: Κατῆλθε: Εἶπε: Εὑρέθη: Ἀπηλλάττετο: Εἶχες: Κατεβεβήκεις: 2. Συμπληρώστε τα κενά με τον κατάλληλο τύπο του ειμί ή της προσωπικής αντωνυμίας εγώ, συ. Ὑμεῖς οἱ προδόντες τήν πόλιν. Οὗτοι πολέμιοι. Τοῦτο ἀληθές. γιγνώσκετε. Ἱκετέυω. Οὐδείς ἀγνοεῖ. Οἱ Δελφοί πόλις. Σύ ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός. Οἱ διδάσκαλοι οὐ σοφοί. Φάγετε ἐξ αὐτοῦ πάντες, τοῦτο μου τό σῶμα. Ὑμεῖς στρατιῶται. 3. Να συμπληρώσετε τα κενά με τις λέξεις που βρίσκονται σε παρένθεση. [1]
Ἐπάθομεν μεγάλα (κακόν) Δόξα (ὁ θεός) Οἱ Θηβαῖοι ἔκοπτον (δένδρον) Τό ρεῦμα ἰσχυρόν ἐστι (ὁ ποταμός) Ἐν ἐκρίνοντο (τό δικαστήριον) Οἱ ἤσαν μεγάλοι (θρῆνος) Ἐν ἄνεμοι πνέουσι (ἡ νῆσος) Τόν πιστόν ἐν τοῖς γιγνώσκεις (φίλος, κίνδυνος) Ὁ θεός ἔδωκεν τοῖς λόγον (ἄνθρωπος) Ὁ σύντομός ἐστι (μύθος) Ἠμεῖς φυλάττομεν τούς ὅρκους τῶν (θεός) Φύλαττε, ὤ ἠμᾶς (θεός) Διδάσκετε, ὤ, τήν ἀρετήν (διδάσκολος) Οἱ (Σπαρτιάτης) ἔλεγον τοῖς (ὁπλίτης) ὅτι δεῖ τάς (ἅμαξα) κατακαίειν. Μέγα ἐστι τό τῆς (θάλαττα) κράτος. Ὤ (δεσπότης), μέμνησο τῶν (Ἀθηναῖος). Ὁ ἐκ (πείνα) καί (δίψα) θάνατος μέγα κακόν (εἰμί) Ὡς πάντες (πιστεύω), Ζεύς Ἠρακλέα ἀθάνατον διά τήν (ἀρετή) ἐποίησε. Ἡ ἀγάπη ἐστί ἀξία (αἰώνιος) Ὁ ἄνθρωπος θησαυρός ἐστί (ἀγαθός) Ὁ ἡνίοχος τῶν Δελφῶν ἄγαλμα ἐστί (τέλειος) Οἱ κάτοικοι τῆς νήσου ἤσαν (βάρβαρος) Ἡ Πλαταιά πόλις ἐστί (μικρός) [2]
4. Να σχηματίσετε την οριστική μέλλοντα των ρημάτων: βάπτω, βλάπτω, κηρύττω, πράττω 5. Να σχηματιστεί ο παρατατικός και ο αόριστος των ρημάτων: πείθω, ἱκετεύεις, ἀγοράζομεν, εἰσπέμπουσιν, ορίζω. 6. Να μεταφέρετε τα ρήματα των προτάσεων στον μέλλοντα. Νικίας ὁ στρατηγός κελεύει τούς στρατιώτας. Οἱ στρατιῶται οὐκ ἀποτρέπουσι τόν τῶν πολεμίων κίνδυνον. Οἱ πολίται θεραπεύουσι τούς θεούς. Οὐ πέμπομεν ἀγγέλους τοῖς συμμάχοις. Ὑμεῖς οὐ τάς σπονδᾶς λύετε. 7. Να γράψετε τη γενική και την κλητική ενικού και πληθυντικού των πρωτόκλιτων ουσιαστικών που ακολουθούν. Ὁ μανδύας: Ὁ πελάτης: Ὁ κομήτης: Ὁ κριτής: Ἡ ἐλαία: Ἡ ἀνδρεία: Ἡ κίσσα: Ἡ σφαίρα: Ἡ πίσσα: Ἡ βλάβη: Ἡ ψυχή: Ἡ πύλη: 8. Να ξαναγράψετε τις φράσεις βάζοντας το ρήμα πρώτα στον παρατατικό και μετά στον αόριστο. [3]
Ἀθηναῖοι λύουσι τάς σπονδᾶς. Ὁ πιστός θύει τοῖς θεοῖς. Σωκράτης οὐ πείθει τούς δικαστᾶς. Ὑμεις καταστρέφετε τούς νόμους. Ἠμεῖς αἰχμαλωτίζομεν στρατιώτας. Σύ ὀνομάζεις τήν πολιτείαν ταύτην ἀρίστην, ἐγώ δέ ὀνομάζω αὐτήν χειρίστην. 1. Να μεταφέρετε τα ρήματα στον παρατατικό: Παύω:... Διώκω:.. Ἁμαρτάνω: Γίγνομαι: Ἐλαύνω: Ἡσυχάζω:... Ἱκετεύω: Αἴρω:. Εἰκάζω: Ὀρύττω: Ἐξορύττω: Οἰκτίρω: Ἑτοιμάζω: Κηρύττω:.. Αἰσθάνομαι:. Εὔχομαι: Ὑφαίνω: Αὔξω: Ὀφείλω: Ἠδομαι: Ὑγιαίνω: Τρέπω:. Μετατρέπω:. Εὐδαιμονίζω:.. Οἴχομαι: Ἐγείρω: Διεγείρω:.. Αἰνίττομαι:.. 2. Να μεταφέρετε τα ρήματα στον ενεστώτα στο ίδιο πρόσωπο: [4]
Ὤριζον:. Ἤριζον: Ἤρουν:.. ηὔφραινον:. Ἔρρεον:. Ὑπισχνούμην:. Ἠλισκόμην: ἴσχυον:... Ὠφλισκόμην:. Ἠγούμην: Ἤλπιζον: ἐδεχόμην: Ὠμίλουν: ἤκαζον:.. Ἔρριπτον:.. ηὖδον: Ἠφανιζόμην:.. ἔσπενδον: 3. Να μεταφερθούν τα ρήματα στον παρακείμενο και στον υπερσυντέλικο: Δανείζω:. Ρίπτω:. Πείθω:. Θύω: Τίνω: Χλευάζω:. Θαυμάζω: Φεύγω: Κλητεύω: Γράφω: Ἀληθεύω:. Κρούω: Κλείω:. Ἀριστεύω: Δύω:. [5]
Χαρίζω: Ψάλλω: Μνημονεύω: Μένω:.. Ψαύω:... Θρύπτω: Ἀλλάσσω:. Σκευάζω:.. Ἐλίττομαι: Νομίζω: Συμβουλεύω: 4. Να συμπληρώσετε τις προτάσεις με τους ζητούμενους ρηματικούς τύπους: α) Λίαν προθύμως οἱ σύμμαχοι. (συμβουλεύω, γ πλήθ. ὁριστ. Πρκ.) ὑμίν. β) Οὗτος. (κτῶμαι, γ ἐν. ὁριστ. Πρκ.) δόξαν. γ) Οἱ Θηβαῖοι καί δένδρα. (ἐκκόπτω, γ πλήθ, ὁριστ. πρκ.) καί οἰκίας(κατακαύω, γ πλήθ. ὁριστ. πρκ) καί χρήματα (διαρπάζω, γ πλήθ. ὁριστ. πρκ. ). δ) Οἱ πολέμοι. (ὀρύττω, γ πλήθ. ὁριστ. ὑπρς. ) μεγάλην τάφρον. ε) Οἱ δέ.(παροικοδομῶ, γ πλήθ. ὁριστ. πρκ. ) ἠμιν τεῖχος. Στ) Πάντα τά πρότερον. (ὁμολογοῦμαι, μτχ. πρκ. Ὀνομ. πλήθ. οὔδ. ) καλῶς ἔχειν νυνί.. (καταλύομαι, γ ἐν. ὁριστ. πρκ) ζ) Αἵ ἐλπίδες (διαψεύδομαι, γ πλήθ. ὁριστ. πρκ.) οἱ δέ λόγοι. (ἀναιροῦμαι, γ πλήθ. ὁριστ. πρκ). η) Οὐ γάρ (ὀλιγορῶ, γ πλήθ. ὁριστ. πρτ) τῶν κοινῶν, οὐδ.. (ἀπολαύω, γ πλήθ. ὁριστ. πρτ) ὡς ἰδίων, ἀλλ..(ἀπέχομαι, γ πλήθ. ὁριστ. πρτ) τῶν μηδέν προσηκόντων. θ) Οἱ δέ.. (φοβοῦμαι, μτχ, πρκ, ὀνομ, πλήθ, ἄρς) τόν ἐπιπλοῦν. (παρασκευάζομαι, γ πλήθ, ὁριστ, πρτ) τέ ἅμα ἑξήκοντα ναῦς καί τάς πληρουμένας (ἐκπέμπω, γ πλήθ, ὁριστ, πρτ) πρός τούς ἐναντίους. [6]
ι) (μιμνήσκομαι, β πλήθ, προστ, ἐνεστ) τά ἔργα τῶν πατέρων. ἴα) Δίκην (λαμβάνω, ἅ πλήθ, ὁριστ, πρτ) παρά τῶν ἐχθρῶν. ἴα). (ὁρῶ, ἅ ἐν. ὁριστ, πρτ) τήν πόλιν. (ἀπολλυμαι, μτχ, πρκ, αἴτ, ἐν, θήλ). ἴγ) Πολλάκις.. (καταγιγνώσκω, γ πλήθ, ὁριστ, πρκ) ἠμῶν ἀνανδρίαν. ἴδ) Οὐ χρημάτων ἕνεκα ταῦτα (πράττομαι, γ ἐν. ὁριστ, πρκ), ἀλλά συμφέροντα τή πόλει (γίγνομαι, γ ἐν, ὁριστ, πρκ). 5. Να κλιθούν τα παρακάτω ρήματα σε όλους τους χρόνους της οριστικής: Ενεστώτας Παρατατικός Μέλλοντας Αόριστος Θύω. Φονεύω.... Κρούω.... Καθιδρύω.... Βουλεύω.. Δύω... Μηνύω. Ἁλιεύω. Κωλύεις. Παιδεύομεν. Παύετε Τοξεύουσι.. Δακρύεις.. Ἀπολαύομεν... Ἀποκλείω... Ἐνχρίετε..... [7]
Διανύουσιν..... Καύετε..... Διακινδυνεύομεν. Παρακείμενος Υπερσυντέλικος........................ [8]
Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΜΠΟΥΡΙΚΑ ΝΙΚΗ - ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ Σελίδα 9