Κουβαλωντας ένα σπίτι
Η βροχή άρχισε να δυναμώνει! Τα σαλιγκαράκια ένιωσαν τις σταγόνες της βροχής να πέφτουν με δύναμη πάνω στο καβούκι τους. Ώρα για δράση! Φάνηκαν πρώτα δυο κεραίες, ύστερα τέσσερις, έξι, οκτώ, μέχρι που βγήκαν όλα τα μικρά κι αμέσως σκορπίστηκαν εδώ κι εκεί. Παιχνίδια και γέλια σε όλη την αυλή. 2
Χαρά για όλους. Όλους εκτός από κάποιον. Ένα σαλιγκαράκι, έμεινε κλεισμένο στο καβούκι του. Κάθε χρόνο, με τις πρώτες βροχές, αρχίζουν κι οι πρώτες γκρίνιες. - Ουφ! Πάλι τα ίδια. Να πρέπει να βγω έξω στην αυλή κι όπου πάω να κουβαλώ και το σπίτι μου μαζί. Κουράστηκα πια! 3
Καθώς μονολογούσε και τα έβαζε με τη μοίρα του γιατί γεννήθηκε σαλιγκάρι, ένιωσε κάποιον να έρχεται κοντά του. «Συμφορά μου» σκέφτηκε. «Η ίδια σκηνή κάθε χρόνο». -Ωχ! Μαμά! Πάλι θ αρχίσεις τα ίδια και τα ίδια? Είμαι σαλίγκαρος. Το ξέρω. Κουράστηκα, όμως, να πρέπει να κουβαλώ το σπίτι μου όποτε θελήσω να κουνηθώ από τη θέση μου. Γιατί δεν το καταλαβαίνεις? Αυτά είπε και χώθηκε ακόμη πιο βαθιά στο καβούκι του έτοιμος να ακούσει την αυστηρή φωνή της κυρα-σαλιγκαρίνας. Μάταια η μαμά του κάθε χρόνο προσπαθεί να πείσει το μικρό της πως δεν υπάρχει ωραιότερο δώρο από την ευκαιρία που ο Θεός έδωσε στους σαλίγκαρους να κουβαλούν το σπίτι τους όπου κι αν πάνε. 4
5 -Ηρέμησε σαλιγκαράκι μου. Εγώ είμαι. Ο παππούς σου. Ώρα για σαλιγκαροϊστορία. Βγες έξω να την ακούσεις κι ύστερα, αν το θες, κλείνεσαι ξανά στο καβούκι σου. Η φωνή του παππού ήταν βαθιά. Πάντα του άρεσε να ακούει τις ιστορίες του. Στη βροχή μπορούσε να αντισταθεί. Στις ιστορίες του παππού, όμως, όχι. Με αργές κινήσεις βγήκε από το καβούκι του κι αντίκρισε τη φιγούρα του παππού του. Ένας σοφός γερο-σαλίγκαρος.
-Τι ιστορία θα μου πεις σήμερα παππού? ρώτησε γεμάτο αγωνία. - Σήμερα θα σου πω μια αληθινή ιστορία. Μια ιστορία που σημάδεψε χιλιάδες ανθρώπους. Συνέβη στην Κύπρο μας το 1974. Καλοκαίρι. Ο ήλιος έκαιγε στον ουρανό κι εγώ κοιμόμουν πολύ βαθιά. Ξαφνικά, ένιωσα στο καβούκι μου μια σταγόνα. Ξαφνιάστηκα. Τι γυρεύει η βροχή μες στο κατακαλόκαιρο? αναρωτήθηκα. 6
Η μια σταγόνα έγινε δυο. Οι δυο έγιναν τρεις, τέσσερις κι έτσι βγήκα με δισταγμό από το καβούκι μου για να δω τι συνέβαινε. Ο ουρανός ήταν γαλανός. Ο ήλιος έλαμπε. Κι εγώ απόρησα «από πού να έρχεται αυτή η βροχή»? Κοίταξα πάνω και τότε όλα ξεκαθάρισαν. Είδα δυο μάτια δακρυσμένα. Τα δάκρυα έτρεχαν σαν βροχή! 7
Οι σαλιγκαροϊστορίες πάντα έκρυβαν κάποιο μυστήριο. Το σαλιγκαράκι τέντωσε τις κεραίες του γεμάτο περιέργεια. - Ποιος είχε τα μάτια δακρυσμένα?τι έπαθε κι είχε τόση δυστυχία παππού? ρώτησε. Η φωνή του γερο-σαλίγκαρου βράχνιασε από συγκίνηση. Τόσα χρόνια μετά κι όμως συγκλονίζεται όποτε θυμάται αυτή τη συνάντηση. -Ήταν ένα προσφυγόπουλο σαλιγκαράκι μου. Ένα προσφυγόπουλο της Κύπρου. -Προσφυγόπουλο παππού? Τι εννοείς? ρώτησε με απορία το μικρό. 8
9
Ο γερο-σαλίγκαρος χαμογέλασε με την ερώτηση του εγγονού του. Ποτέ δεν τον άφηνε να ολοκληρώσει μια ιστορία. Πάντα τον διέκοπτε με τις απορίες του. Αυτή τη φορά, όμως, δεν του απάντησε. Συνέχισε να διηγείται αφήνοντας την περιέργεια να πλανάται μέσα στα μάτια του μικρού. -Ρώτησα που λες το προσφυγόπουλο γιατί τόσος πόνος και τόσα δάκρυα. Ότι κι αν το στενοχώρησε ήταν σίγουρα κάτι πολύ σοβαρό. Με δάκρυα στα μάτια και με φωνή που έτρεμε από τον πόνο άρχισε να μου λέει την ιστορία του. Ένα πρωινό του Ιούλη ο ουρανός της Κύπρου μαύρισε. Γέμισε καπνούς από τις εκρήξεις. 10
11
Εκατοντάδες αλεξιπτωτιστές κάλυψαν τον ουρανό. Όλοι κατάλαβαν πως άρχισε η εισβολή των Τούρκων στο νησί. 12
Κηρύχτηκε γενική επιστράτευση. Όλοι οι άντρες έφυγαν από τις οικογένειές τους και πήγαν να πολεμήσουν. Μαζί με αυτούς κι ο πατέρας του προσφυγόπουλου. ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕ ποτέ. Ήταν ανάμεσα στους 1619 αγνοουμένους. 13
Το σαλιγκαράκι ανατρίχιασε. Βγήκε ολόκληρο από το καβούκι του και περίμενε με ανυπομονησία να ακούσει τη συνέχεια της ιστορίας. Το βλέμμα του παππού σκοτείνιασε. Πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε την αφήγηση. -Το παιδί αυτό ήταν από το Ριζοκάρπασο. Μόλις κατάλαβαν πως έγινε εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο όλοι οι άνθρωποι άρπαζαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους, ανέβαιναν σε λεωφορεία, τρακτέρ, αυτοκίνητα κι έφευγαν από τα σπίτια τους. 14
15
Όλοι έφυγαν έκτος από κάποιους. Ανάμεσα σ αυτούς που έμειναν ήταν κι η γιαγιά του μικρού παιδιού. Μάταια την παρακαλούσαν να τους ακολουθήσει. Δεν άφηνε το σπίτι της. Ούτε εγκατέλειπε τους τάφους των γονιών της. Αψήφησε τον τρόμο που σκορπούσε ο Αττίλας στο πέρασμά του. Έμεινε εγκλωβισμένη στα κατεχόμενα. Ήθελε να ζήσει και να πεθάνει στο χωριό της. Οι Τούρκοι σκλάβωσαν εδάφη. Δε σκλάβωσαν, όμως, τις ψυχές. 16
17
Το σαλιγκαράκι άκουγε με προσοχή όλα όσα έλεγε τόση ώρα ο παππούς. - Κι αυτοί πού έφυγαν? Πού πήγαν αυτοί που έφυγαν? ρώτησε γεμάτο αγωνία. - Αυτοί που έφυγαν μικρό μου πήγαν στις ελεύθερες περιοχές. Πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα. Τα αντίσκηνα έγιναν τα σπίτια και οι τάξεις τους. Ετρωγαν από συσσίτιο και έπαιρναν βοήθεια από τον Ερυθρό Σταυρό. Πολλοί έκλαιγαν για τους ανθρώπους που έχασαν κι άλλοι αγωνιούσαν για την τύχη των αιχμαλώτων. Δεν ήξεραν αν θα έβλεπαν ξανά τα αγαπημένα τους πρόσωπα. 18
19
Οι κεραίες του μικρού χαμήλωσαν. Την αγωνία διαδέχτηκε ο πόνος κι αυτός με τη σειρά του δημιούργησε ένα μεγάλο ερώτημα: - Γιατί να υπάρχει τόση αδικία στον κόσμο παππού? Γιατί κάποιοι να σκορπίζουν τόση δυστυχία στους ανθρώπους? Ο παππούς κοίταξε με αγάπη το σαλιγκαράκι. Το πλησίασε αργά αργά, το αγκάλιασε και με τρυφερή φωνή του ψιθύρισε: -Αυτά μου είπε και το προσφυγόπουλο μικρό μου. Αυτά και κάτι ακόμη. -Τι σου είπε ακόμη? -Μου είπε πως θα ήθελε πολύ να ήταν κι αυτό ένα σαλιγκάρι όπως εγώ. Να μπορούσε να κουβαλήσει το σπίτι του μαζί του όπου κι αν πήγαινε. 20
21
Αυτά είπε ο παππούς και κι ένα δάκρυ συγκίνησης φάνηκε στα μάτια του. Εκείνη τη στιγμή το σαλιγκαράκι ένιωσε κάτι να αλλάζει μέσα του. Τεντώθηκε, βγήκε έξω στη βροχή κι άρχισε να κάνει βόλτες στην αυλή. 22
Ξαφνικά ένιωσε πολύ τυχερό που κουβαλούσε το σπίτι του στην πλάτη του. Εξάλλου πολλοί πρόσφυγες θα ήθελαν να μπορούσαν να κάνουν το ίδιο! 23
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΙΤΙΟΥ Άρτας 7, 7550 Κίτι ΚΥΠΡΟΣ E-mail: dim-kiti-lar@schools.ac.cy Τάξη: Γ 3 Αναστασίου Μάριος Ανδρέου Λούκας Αρτέμη Σοφία Ζαχαρούλα Κατερίνα Ιωάννου Αναστασία Ιωάννου Μαρία Κυριάκου Θεοδώρα Κυριάκου Σωτήρης Μαγλινός Σάββας Νικολάου Θέκλα Νικολάου Ιωακείμ Ορθοδόξου Ηλίας Παπαδόπουλος Χριστοφής Πέτρου Λάμπρος Πιετρόνη Ματελίν-Λουίσα Τζίβας Κωνσταντίνος Φώκου Ιάκωβος Χατζηαυξέντη Αγγέλικα Whipps Charlie Angelo Δασκάλα: Ζωή Λαζαρίδου Μιλτιάδους 24