Η Φύση της Συγχώρησης και της Συμπόνιας ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΝΤ ΡΑΤΖΙΝΤΕΡ ΣΙΝΓΚ ΤΖΙ ΜΑΧΑΡΑΤΖ Αυτή η ομιλία είναι ένα απόσπασμα από τον λόγο Του για την Ειρήνη στην Παγκόσμια Συνάντηση Κορυφής της Χιλιετηρίδας των Θρησκευτικών και Πνευματικών Αρχηγών στα Ηνωμένα Έθνη. Υπάρχει μία σφοδρή επιθυμία για ενότητα μεταξύ των θρησκευτικών και πνευματικών αρχηγών του κόσμου. Οι άνθρωποι αφυπνίζονται προς τις ανώτερες, πνευματικές αξίες της ζωής. Αναγνωρίζουν ότι η επιβίωση της ανθρωπότητας εξαρτάται από την αναγνώριση ότι είμαστε όλοι μία οικογένεια. Οι τραγωδίες του εικοστού αιώνα δεν πρέπει να επαναληφθούν τον εικοστό πρώτο αιώνα. Έχουμε κάνει άλματα προς τα εμπρός, στο να συνειδητοποιήσουμε ότι κανείς δεν νικά όταν υπάρχει πόλεμος. Κανείς δεν νικά όταν υπάρχει βία. Κανείς δεν νικά όταν υπάρχει μίσος. Η κληρονομιά των προγόνων μας δεν πρέπει να γίνει η κληρονομιά των παιδιών μας. Ποιο δώρο επιθυμούμε να δώσουμε στα παιδιά και τα εγγόνια μας; Επιθυμούμε να τους αφήσουμε έναν κόσμο βίας και πολέμου; Ή επιθυμούμε για αυτά έναν κόσμο ειρήνης, αγάπης και ενότητας; Η επιλογή είναι δική μας. Εάν επιθυμούμε ο κόσμος τους να είναι καλύτερος από αυτόν που έχουμε δει στο παρελθόν, τότε πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να τους διδάξουμε την αγάπη και την ειρήνη. Δεν θα τις μάθουν, αν εμείς μεταφέρουμε τα μίση και τις προκαταλήψεις μας από το παρελθόν. Αυτά μας κοιτάζουν σαν πρότυπα. Εάν εμείς είμαστε γεμάτοι μίσος, αυτά θα το υιοθετήσουν στη ζωή τους. Εάν επιθυμούμε να ζήσουν αυτά σε έναν ειρηνικό κόσμο, πρέπει να καταθέσουμε τα όπλα μας, τα οποία μεταφέρουμε μέσα στον νου και την καρδιά μας. Το να κατορθώσουμε την ειρήνη δεν είναι εύκολο. Το πιο δύσκολο είναι το 1
πρώτο βήμα και αυτό είναι η συγχώρηση. Πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε τους εχθρούς μας. Πρέπει να αναπτύξουμε συμπόνια για εκείνους, οι οποίοι μας έχουν βλάψει. Αυτό που έχουν κάνει οι εχθροί μας ίσως να μην είναι από τις δικές τους παρορμήσεις, αλλά από το πώς ήταν εκπαιδευμένοι από τους γονείς και τους παππούδες τους. Είναι ανάγκη να αναγνωρίσουμε ότι ακόμα και οι εχθροί μας μπορεί να υπήρξαν θύματα. Υπήρξαμε όλοι θύματα της διαμάχης των προγόνων μας. Είναι καιρός να θέσουμε τέρμα σε αυτό. Η εκδίκηση πρέπει να αντικατασταθεί από την συγχώρηση. Πολλά από τα παιδιά του κόσμου έχουν δει αρκετή βία. Έχουν χάσει αρκετά μέλη της οικογένειάς τους. Είναι καιρός να εξετάσουμε προσεκτικά τον εαυτό μας. Είναι καιρός να αναπτύξουμε ωριμότητα και σύνεση για να πούμε: «Αρκετά με τη βία. Ας χρησιμοποιήσουμε την ενέργειά μας για να κτίσουμε έναν ειρηνικό κόσμο.» Πώς μπορούμε να κάνουμε αυτά τα βήματα; Πώς μπορούμε να καθαρίσουμε τον εαυτό μας από τον θυμό; Προσφέρω μία λύση, η οποία έχει επιτυχία εδώ και αιώνες. «Συμπόνια, συγχώρηση και ειρήνη μπορούν να είναι δικές μας μέσω της πνευματικότητας και του διαλογισμού». Τι είναι πνευματικότητα και τι είναι διαλογισμός; Πώς μπορούμε να τα κάνουμε μέρος της ζωής μας για να κτίσουμε ένα ειρηνικό μέλλον; Η πνευματικότητα είναι η συνειδητοποίηση ότι ο αληθινός μας εαυτός είναι η ψυχή μας. Συνειδητοποιείται ότι η ψυχή μας είναι ένα με τον Θεό. Συνειδητοποιείται ότι δεν είμαστε απλώς και μόνο το σώμα και ο νους, αλλά μία ψυχή που κατοικεί το σώμα. Μπορεί να νομίζουμε ότι είμαστε ένα σώμα που έχει ένα όνομα, όπως Μαίρη ή Γιάννης ή Μαρία ή Μάριος, ή ότι είμαστε ένας πολίτης της Κολομβίας, του Μεξικού, της Γαλλίας ή της Ινδίας, ή ότι ανήκουμε σε μία θρησκεία ή σε μια άλλη. Η πνευματικότητα είναι η συνειδητοποίηση ότι, πίσω από αυτά τα εξωτερικά ονόματα και ταμπέλες, είμαστε ψυχές, ένα μέρος ενός Δημιουργού. Σαν τέτοιοι, είμαστε μέλη μιας οικογένειας. Όταν αναπτύξουμε αυτό το όραμα, δεν θα βλέπουμε πλέον 2
μέσα με προκατάληψη και διαφορετικότητα. Θα γκρεμίσουμε τα εμπόδια που χωρίζουν τον έναν άνθρωπο από τον άλλον. Αισθανόμαστε πως είμαστε συνδεδεμένοι στο επίπεδο της ψυχής. Όταν βιώνουμε την ενότητα και την κατάσταση τού ότι είμαστε μεταξύ μας συνδεδεμένοι, αρχίζουμε να νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον. Βοηθάμε και εξυπηρετούμε ο ένας τον άλλον. Οι πεινασμένες κραυγές των παιδιών του γείτονα μας προκαλούν τόσο πολύ πόνο όσο και οι κραυγές των δικών μας παιδιών. Βλέπουμε τον άστεγο άνθρωπο στον δρόμο σαν τον άστεγο παππού μας και τον βοηθάμε. Η οπτική μας γωνία διευρύνεται και έχουμε συμπόνια για όλους τους ανθρώπους. Πώς μπορούμε να αναπτύξουμε αυτή την ευγενή οπτική; Το κάνουμε αυτό, όταν αφυπνισθούμε πνευματικά. Ο διαλογισμός είναι μία μέθοδος, η οποία ανοίγει την πνευματική μας όραση για να ξεπλύνουμε το μίσος και να το αντικαταστήσουμε με ειρήνη. Με το που καθόμαστε σε ακινησία, μπορούμε να έλθουμε σε επαφή με την ψυχή μας. Διαπιστώνουμε ότι είμαστε κάτι περισσότερο από αυτό το σώμα. Ανακαλύπτουμε ότι η πνευματική μας ουσία είναι αγάπη, ειρήνη και μακαριότητα. Όταν ταυτιστούμε με την ψυχή μας, συνειδητοποιούμε ότι είμαστε ένα με τον Θεό. Πόσοι λαχταρούν για ένα θείο όραμα του Θεού; Για πολλούς το να βρουν τον Θεό είναι ένα όνειρο που δεν φαίνεται σχεδόν καθόλου δυνατό, αλλά άνθρωποι, μέσω των αιώνων, έχουν δει τον Θεό και έχουν συγχωνευτεί με τον Θεό. Πώς το έκαναν αυτό; Χρησιμοποίησαν μία τεχνική. Μπορεί να ονομάσουμε αυτή την τεχνική εσωστροφή, συγκέντρωση ή διαλογισμό. Αυτοί που το επιθυμούν κάθονταν σε ακινησία και κατεύθυναν την προσοχή τους εσωτερικά. Οι μεγάλοι Άγιοι και Μύστες ήρθαν με το μήνυμα της ενότητας. Δίδασκαν αγάπη για τους συνανθρώπους μας και αγάπη για τον Θεό. Κοιτάξτε το βασικό μήνυμα των ιδρυτών των θρησκειών και θα βρείτε το μήνυμα της αγάπης. Κατόρθωσαν αυτή την συνειδητοποίηση με το να αναπτύξουν τον εαυτό τους πνευματικά. 3
Και εμείς επίσης, μπορούμε να αναπτύξουμε την πνευματική μας πλευρά με το να μάθουμε τον διαλογισμό. Μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με τον Θεό. Καθώς ο Θεός μας λούζει με μακαριότητα, καθαρίζουμε από το πολλών χρόνων μίσος και τις προκαταλήψεις μας. Ο Θεός μας ενσταλάζει τις αρετές της συγχώρησης και της συμπόνιας. Ο Κύριος κρατά τα χέρια μας, καθώς κάνουμε βήματα προς την συμφιλίωση. Ο διαλογισμός διδάσκεται σαν μία επιστήμη, την οποία μπορούμε να ασκήσουμε, άσχετα με το ποια είναι η θρησκεία, η πίστη ή η παιδεία μας. Είναι μία διαδικασία που κλείνουμε τα μάτια μας, εστιάζοντας την προσοχή μας εσωτερικά και ερχόμαστε σε επαφή με το εσωτερικό Φως του Θεού. Καθώς είμαστε απορροφημένοι μέσα στο εσωτερικό Φως, η ψυχή μας υψώνεται πάνω από την σωματική μας συνειδητότητα. Βρίσκουμε πνευματικά βασίλεια εσωτερικά. Αυτά τα εσωτερικά βασίλεια είναι γεμάτα με Φως, ομορφιά και ευτυχία. Τις τελευταίες λίγες δεκαετίες, οι γιατροί έκαναν ευρέως γνωστό ένα πόρισμα, το οποίο είναι σήμερα και ευρέως αποδεκτό. Άνθρωποι που ήταν κλινικά νεκροί και επανήλθαν στη ζωή από την εξέλιξη της σύγχρονης ιατρικής, ανέφεραν ότι ταξίδεψαν μέσα σε έναν κόσμο φωτός. Εξαιτίας ενός ατυχήματος ή μιας ασθένειας, η καρδιά και η αναπνοή τους σταμάτησαν. Κατά τη διάρκεια του χρόνου πριν αναβιώσουν, ο καθένας είχε μία εμπειρία της ψυχής του να υψώνεται έξω από το σώμα. Αν και ήταν κλινικά νεκροί για μερικά λεπτά, εντούτοις είχαν την εμπειρία τού να εισέρχονται σε μία περιοχή Φωτός και Μουσικής, πέρα από αυτόν τον κόσμο. Είπαν ότι κοιτούσαν κάτω το σώμα τους που βρισκόταν στο πάτωμα ή στο χειρουργικό τραπέζι, καθώς οι γιατροί εργάζονταν πάνω σε αυτό. Έβλεπαν και άκουγαν τι λεγόταν μέσα στο δωμάτιο. Κάποιοι περιφέρονταν μέσα από τοίχους για να δουν τους συγγενείς τους που περίμεναν έξω. Μερικές φορές μετεωρίζονταν σε άλλα δωμάτια και έβλεπαν και άκουγαν ό,τι έλεγαν οι φίλοι και οι συγγενείς τους. Κάποιοι ταξίδεψαν για να δουν συγγενείς 4
που ζούσαν σε απόσταση και έβλεπαν τα ρούχα που φορούσαν και το τι έλεγαν. Αργότερα, όταν περιέγραφαν τι είχαν δει και ακούσει, οι συγγενείς επιβεβαίωναν ότι, αυτό που εκείνοι παρατήρησαν και οι συζητήσεις που άκουσαν, ήταν αληθινές. Μετά από λίγο, αυτοί οι άνθρωποι πέρασαν μέσα από μία σκοτεινή σήραγγα και ανυψώθηκαν μέσα σε έναν κόσμο φωτός, με εντονότερο φως από ό,τι είχαν ποτέ δει στη γη. Πολλοί καλωσορίστηκαν από ένα φωτεινό ον που τους αγκάλιασε με περισσότερη αγάπη και μακαριότητα από αυτή ότι ένιωσαν ποτέ πάνω στη Γη. Το φωτεινό ον ήταν λαμπερό, αλλά όμως το φως τους ήταν ένα φως που δεν έκαιγε. Πολλοί περιέγραψαν πώς το φωτεινό ον τους έκανε μία αναδρομή της ζωής τους, στη διάρκεια της οποίας είδαν σε κλάσματα του δευτερολέπτου, όλα όσα συνέβησαν σε αυτούς κατά τη διάρκεια της ζωή τους. Γεγονότα συνοδευόμενα από αυτόματη γνώση των αποτελεσμάτων που είχαν οι σκέψεις, τα λόγια και οι πράξεις τους προς τους άλλους. Έγιναν μάρτυρες όλων των καλών και των κακών που είχαν κάνει στη διάρκεια της ζωής τους. Σε αυτήν την τρισδιάστατη ανασκόπηση οι ψυχές ταυτόχρονα είδαν τις πράξεις τους και ένιωσαν το αποτέλεσμα που είχαν οι πράξεις τους στους άλλους. Ένιωσαν τον πόνο που προκάλεσαν σε ανθρώπους και την χαρά που έφεραν στη ζωή άλλων. Έτσι, αν έκαναν καλές πράξεις, ένιωσαν την ευτυχία που ένιωσαν οι άλλοι. Εάν έβλαψαν κάποιους, ένιωσαν τον πόνο που ένιωσαν οι άλλοι. Το φωτεινό ον ήταν γεμάτο συμπόνια. Άσχετα με το πόσες κακές πράξεις είχε κάνει ο άνθρωπος, το φωτεινό ον έδωσε αγάπη στην ψυχή τους. Η ψυχή βίωσε αυτή την απέραντη αγάπη, παρά τα λάθη και τις αδυναμίες της. Λαμβάνοντας υπόψιν ότι το φωτεινό ον δεν είναι παρά ένας αγγελιαφόρος του Θεού, φανταστείτε πόση αγάπη και συμπόνια έχει ο Θεός για μας, παρά τις αμαρτίες και τα λάθη μας. Εάν επιθυμούμε ο Θεός να συγχωρήσει τις αδυναμίες και τα λάθη μας, τότε και εμείς πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε τους άλλους που μας έχουν βλάψει. Μέσω της συγχώρησης, μπορούμε να κτίσουμε έναν ειρηνικό κόσμο. Κατά την διάρκεια της ανασκόπησης της ζωής, εκείνοι οι οποίοι είχαν αυτές 5
τις παραθανάτιες εμπειρίες συνειδητοποίησαν ότι η αγάπη είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη Γη. Τα άτομα αυτά αποτιμήθηκαν στο Υπερπέραν όχι με τα υλικά κέρδη ή το όνομα και την φήμη, αλλά με το πόσο αγάπησαν τους συνανθρώπους τους. Πολλοί ήταν τόσο λουσμένοι με την αγάπη που τους αγκάλιασε μέσα στο Φως του Υπερπέραν ώστε δεν ήθελαν να επιστρέψουν στην επίγεια ζωή. Ωστόσο, επειδή η ζωή τους στη γη δεν θεωρήθηκε ότι είχε τελειώσει, αυτοί έπρεπε να επιστρέψουν. Την στιγμή που επανήλθαν μέσα στο σώμα τους, η καρδιά και η αναπνοή τους άρχισαν να λειτουργούν και έτσι επέστρεψαν στη ζωή. Πολλές εμπειρίες ατόμων περιγράφουν παρόμοια συμβάντα. Μία δημοσκόπηση το 1982 αποκάλυψε ότι οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι είχαν μία παραθανάτια εμπειρία και μία δημοσκόπηση του 1992, που έγινε αργότερα, αύξησε τους αριθμούς σε δεκατρία εκατομμύρια. Ορισμένοι σκεπτικιστές, θέλοντας να επιβεβαιώσουν αν εκείνοι που ανέφεραν τις παραθανάτιες εμπειρίες ήταν διανοητικά υγιείς, χρησιμοποίησαν τεστ προσωπικότητας και εξέτασαν τον ψυχισμό αυτών των ατόμων. Διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που εξετάστηκαν ήταν ψυχικά υγιείς. Πολλοί από αυτούς που βίωσαν παραθανάτιες εμπειρίες ήταν προηγουμένως σκεπτικιστές, αλλά καθώς οι επιθανάτιες εμπειρίες ήταν περισσότερο αληθινές από ότι η ίδια η ζωή πάνω στη γη, οι άνθρωποι αυτοί γνώρισαν ότι υπάρχει ζωή στο επέκεινα. Γνώρισαν ότι δεν υπάρχει θάνατος. Γνώρισαν ότι είχαν επικοινωνήσει με περιοχές του Υπερπέραν και πως εκεί ήρθαν σε επαφή με ένα φωτεινό ον. Τα άτομα που αναφέρθηκαν βίωσαν μια εμπειρία παραθανάτιας επικοινωνίας μετά από τραυματισμό τους. Υπάρχουν όμως και άλλοι τρόποι, για να γνωρίσουμε ότι υπάρχουν περιοχές στο Υπερπέραν, και αυτοί δεν σχετίζονται με ιατρικά περιστατικά. Δεν χρειάζεται να έχουμε μία παραθανάτια εμπειρία για να γίνουμε μάρτυρες του Φωτός και να ακούσουμε την Ουράνια Μουσική του Θεού. Μπορούμε να έχουμε αυτή τη μαρτυρία μέσω του «διαλογισμού στο εσωτερικό Φως και τον Ήχο». 6
Ο διαλογισμός αυτός είναι εύκολος, επειδή δεν χρειάζεται να παραμένει το σώμα μας σε καμία δύσκολη στάση. Για εκείνους που θα ήθελαν να δοκιμάσουν να διαλογιστούν για μερικά λεπτά, η τεχνική προϋποθέτει να καθίσετε σε μία στάση την πιο άνετη για σας, όμως σε τέτοια, που να μπορείτε να καθίσετε πολύ χρόνο χωρίς να κινήστε. Οποιαδήποτε κίνηση του σώματος κρατά την προσοχή στο σώμα. Κανένα μέρος του σώματός σας δεν πρέπει να αγγίζει κανέναν, γιατί αν κάποιος κινηθεί, θα ενοχλήσει τον άλλο. Μετά κλείνουμε τα μάτια μας πολύ απαλά, με ένα χαλαρό τρόπο, όπως κάνουμε όταν πηγαίνουμε για ύπνο. Η προσοχή μας θα πρέπει να είναι εντελώς σε εγρήγορση. Δεν θα πρέπει να ασκούμε καμία πίεση στα μάτια μας, ή να προσπαθούμε να κοιτάζουμε προς τα επάνω. Τα μάτια μας θα πρέπει να είναι εστιασμένα μέσα στο σκοτάδι που έχουμε μπροστά μας όταν κλείνουμε τα μάτια μας, περίπου είκοσι με είκοσι πέντε εκατοστά σε οριζόντιο επίπεδο. Με κλειστά μάτια θα πρέπει να κοιτάζουμε επίμονα μέσα στο μέσον από οτιδήποτε είναι μπροστά μας. Αυτό που βλέπει το σκοτάδι είναι το εσωτερικό μάτι. Θα πρέπει να καθόμαστε με αγάπη και ηρεμία για να δούμε τι θα εμφανιστεί. Είναι σαν να παρακολουθούμε μία κινηματογραφική οθόνη και περιμέναμε να δούμε τι θα εμφανιστεί πάνω σε αυτήν. Το πρώτο πράγμα που συμβαίνει, ενώ κοιτάζουμε επίμονα το σκοτεινό πέπλο μπροστά μας, είναι ότι η προσοχή μας αποσπάτε από σκέψεις. Η τάση του νου είναι να γεννά σκέψεις. Οι σκέψεις εμποδίζουν την προσοχή μας να δει τι είναι μπροστά μας. Εάν εμφανιστούν σκέψεις, ίσως ξεχάσουμε να συνεχίσουμε να κοιτάζουμε επίμονα μπροστά μας. Οι σκέψεις προκύπτουν επειδή ο νους είναι σαν τον υδράργυρο. Δεν μπορεί να μείνει ακίνητος. Ο νους σκέπτεται ότι είμαστε στην Κολομβία τη μία στιγμή, στην Αγγλία την άλλη και στην Ινδία την επόμενη. Μπορεί να σκεπτόμαστε το παρελθόν ή το μέλλον. Για να κοιτάζουμε επίμονα μπροστά μας με επιτυχία, ο νους πρέπει να είναι ακίνητος. Για να κρατάμε τον νου μας απασχολημένο έτσι ώστε να μην μας αποσπά, στους μαθητές που είναι μυημένοι από έναν πνευματικό Διδάσκαλο έχουν δοθεί τα Ονόματα του Θεού να τα επαναλαμβάνουν, για 7
να κρατούν τον νου ακίνητο και απασχολημένο. Για εκείνους που θέλουν μία ιδέα τού πώς λειτουργεί ο διαλογισμός, μπορούν να προσπαθήσουν μία εισαγωγική μέθοδο, που ονομάζεται Τζότι Διαλογισμός. Σύμφωνα με αυτή τη μέθοδο μπορείτε να επαναλαμβάνετε οποιοδήποτε όνομα του Θεού θέλετε με το οποίο αισθάνεσθε άνετα. Το όνομα θα πρέπει να επαναλαμβάνεται νοερά και αργά, όχι φωναχτά. Μη δίνετε προσοχή στο όνομα, αλλά αφήστε να συνεχίζει να επαλαμβάνεται αυτόματα. Καθώς το όνομα επαναλαμβάνεται, συνεχίστε να κοιτάζετε επίμονα μπροστά σας. Ο διαλογισμός φέρνει ειρήνη και ηρεμία. Εκείνοι που μυήθηκαν από έναν Τέλειο Διδάσκαλο έχουν την εμπειρία αστραπών Φωτός ή Φώτων οποιουδήποτε χρώματος. Μπορεί να δουν λευκό, κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο, πράσινο, γαλάζιο, πορφυρό, βιολετί ή χρυσό Φως. Ακόμα μπορεί να έχουν την εμπειρία μίας εσωτερικής θέασης ουρανού, αστεριών, ενός μεγάλου άστρου, μίας σελήνης ή ενός ήλιου. Θα περάσουν μέσα από αυτά, στη συνέχεια μέσα από τα ανώτερα βασίλεια μέχρι που τελικά η ψυχή τους να φθάσει στο ανώτατο πνευματικό βασίλειο, το Σατς Καντ, όπου εκεί η ψυχή συγχωνεύεται πάλι με τον Δημιουργό. Σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς, αν διαλογιζόμαστε καθημερινά σε ένα ήρεμο μέρος, θα μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της ζωής. Δεν θα είμαστε μόνο γεμάτοι ειρήνη, αλλά θα ακτινοβολούμε ειρήνη σε όλους εκείνους με τους οποίους ερχόμαστε σε επαφή. Η ειρήνη θα αρχίζει με μας. Ποτέ κανείς δεν υπήρξε αποτελεσματικός με το να προσπαθεί να κάνει τους άλλους να αλλάξουν και να παραμένουν γαλήνιοι. Εμείς μπορούμε, μόνο, να αλλάξουμε τον εαυτό μας. Με το να αλλάξουμε τον εαυτό μας, μπορούμε να γίνουμε παραδείγματα και να έχουμε αποτέλεσμα σε εκείνους που μας συναντούν. Βλέποντας το παράδειγμά μας, οι άλλοι θα εμπνευστούν ανακαλύπτοντας τι έχει κάνει τη ζωή μας ήρεμη και γαλήνια. Τότε μπορούμε να μοιραστούμε με αυτούς το ότι ο διαλογισμός μάς βοήθησε να μεταμορφωθούμε. Μεταμορφώνοντας αρχικά τον εαυτό μας, μπορούμε στη συνέχεια να μεταμορφώσουμε και άλλους, συμπεριλαμβανομένης και της οικογένειάς μας, της κοινότητας, της κοινωνίας και στο τέλος ολόκληρο τον κόσμο. 8
Σε αυτή την κατάσταση της αγάπης, αναπτύσσουμε τις ιδιότητες της συγχώρησης και της συμπόνιας. Ο Χριστός μάς συνέστησε ότι, αν κάποιος μάς ραπίσει στο ένα μάγουλο, να γυρίσουμε και το άλλο μάγουλο. Ο Βούδας δίδαξε την ηρεμία. Όταν κάποτε, κάποιος τον πλησίασε και του μίλησε θυμωμένα, αντί να ανταποδώσει, ο Βούδας του είπε: «Αυτό το δώρο του θυμού που έφερες δεν το δέχομαι». Κατ αυτόν τον τρόπο ο Βούδας έβαλε τέλος σε αυτό που μπορούσε να έχει κλιμακωθεί σε διαπληκτισμό. Ας μην αποδεχόμαστε και μην αντιδρούμε στον θυμό των άλλων. Ας μένουμε εστιασμένοι σε ένα ειρηνικό μέρος μέσα μας. Εάν οι άλλοι που είναι θυμωμένοι δουν ότι εμείς παραμένουμε ήρεμοι, θα μείνουν με τον δικό τους θυμό. Ας συγκεντρωνόμαστε στην πνευματική μας φύση. Ας ερχόμαστε σε επαφή με το Φως και τον Ήχο του Θεού εσωτερικά. Τότε καθώς θα έχουμε εμπειρία της εσωτερικής μακαριότητας του Θεού, ας την μετατρέψουμε σε συμπόνια και συγχώρηση για εκείνους που μας έβλαψαν και ας κτίσουμε αρμονικές σχέσεις μαζί τους. Με αυτό τον τρόπο θα κτίσουμε έναν ασφαλή κόσμο για τα παιδιά μας, τους απογόνους και τον εαυτό μας. 5 9
10