Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Τα ΜΜΕ Ως Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή Επικοινωνίας (ΜΜΕ) εννοούνται όλα τα διαθέσιμα μέσα με τα οποία μπορεί να ενημερωθεί για προηγούμενα και τρέχοντα συμβάντα ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων. Τα ΜΜΕ χωρίζονται σε: Ασύγχρονα μέσα:, όπως είναι ο τύπος και το Διαδίκτυο, καθώς η πληροφορία τους μεταδίδεται σε διαφορετικές χρονικές στιγμές για κάθε διακριτό χρήστη. Σύγχρονα μέσα:, όπως είναι το ραδιόφωνο και η τηλεόραση, καθώς όλοι οι χρήστες λαμβάνουν την πληροφορία συγχρόνως. Ενίοτε ανακύπτουν υποψίες για μερικά ΜΜΕ, ότι επιδίδονται σε Παραπληροφόρηση.

Τύπος Ο Τύπος διαχωρίζεται πλέον σε ηλεκτρονικό και παραδοσιακό. Ηλεκτρονικός Τύπος είναι η τηλεόραση, οι ιστοσελίδες (web pages) κλπ. Παραδοσιακός Τύπος είναι οι εφημερίδες, τα περιοδικά κλπ. Κάπου ανάμεσα είναι και το ραδιόφωνο

Ραδιόφωνο Το ραδιόφωνο είναι ένα αρκετά παλιό μέσο μαζικής ενημέρωσης που όμως θεωρείται ως ένας ευχάριστος τρόπος ενημέρωσης και ψυχαγωγίας γιατί περνάει ειδήσεις με άποψη. Είναι αρκετά εύχρηστο καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί παντού, είναι ακίνδυνο (σε σχέση με την τηλεόραση που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα) και προσφέρει α) πληροφορίες και β) άκουσμα μουσικής

Τηλεόραση Η τηλεόραση, πέρα από την ψυχαγωγία και την ενημέρωση των τηλεθεατών κάποιες φορές ενδεχομένως περνάει και λάθος μηνύματα και παρουσιάζει λάθος πρότυπα. Έχει όμως τεράστια επικοινωνιακή δύναμη αφού βρίσκεται δίπλα στον πολίτη οποιαδήποτε ώρα και ημέρα ασκώντας άμεση ή έμεση επιρροή στη διαμόρφωση των ιδεών και των απόψεών του, πάνω σε κάθε ζήτημα και θέμα. Υπάρχουν όμως και προβλήματα με την τηλεόραση σε σχέση με την υγεία, καθώς μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα μάτια, πονοκεφάλους κ.ά

Διαδίκτυο(internet) Η καθημερινή ενημέρωση από διαδικτυακούς τόπους έχει μπει ολοένα και περισσότερο στη ζωή του κοινού. Οι διαδικτυακοί τόποι προσφέρουν στην πλειοψηφία τους άμεση ενημέρωση, ενώ ο αυξανόμενος αριθμός τους εγγυάται πλουραλισμό απόψεων. Επιπλέον, σε αυτή την κατεύθυνση βοηθάει και η παρουσία εκατοντάδων ενημερωτικών ιστολογίων (blogs).υπάρχει επίσης ο ηλεκτρονικός τύπος και πολές ιστοσελίδες (sites) που προσφέρουν απόψεις ανθρώπων,πληροφορίες κ.α. Ενημέρωση μπορεί επίσης να γίνει μέσω διαφόρων μέσων κοινωνικοποιησης (facebook,twitter, google+) όπου οι άνθρωποι οχι μόνο μαθαίνουν τι γίνεται στον κόσμο αλλά και ψυχαγωγούνται

Ευχαριστούμε: Έβελυν Αλεξοπούλου Κατερίνα Αμπέρτου Αχιλλέας Αυδής Χρυσόστομος Βαλαβάνης Ανδρέας Απέρης www.photos.com www.wikipideia.com Βιβλιοθήκη

Επινοήθηκε τον 4ο π.χ αιώνα από τον Αρκάδα στρατηγό Αινεία τον Τακτικό. Η συσκευή και ο κώδικας επικοινωνίας παρείχαν ακρίβεια και περιεκτικότητα περιεχομένου. Μειονεκτούσε στην ταχύτητα μετάδοσης. Στηριζόταν στο συγχρονισμό πομπού - δέκτη. Η έννοια του συγχρονισμού κυριαρχεί και στα σύγχρονα τηλεπικοινωνιακά συστήματα.

Χρησιμοποιήθηκαν για να μεταφέρουν γραπτά μηνύματα. Τα ταχυδρομικά περιστέρια έχουν αλάνθαστο ένστικτο, μεγάλη μνήμη και εξαιρετική ικανότητα προσανατολισμού. Ύστερα από προσεκτική εκπαίδευση μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μεγάλες αποστάσεις (1,000 χιλιόμετρα). Αναπτύσσουν ταχύτητα μέχρι 55 χιλιόμετρα την ώρα.

Χρησιμοποιήθηκαν από τους ιθαγενείς ινδιάνους της Αμερικής. Με τη βοήθεια κουβέρτας που σκέπαζε και αποκάλυπτε την εστία της φωτιάς δημιουργούνταν σύννεφα καπνού. Με τα σήματα καπνού ο παρατηρητής είχε περιορισμένη αλλά εξαιρετικής σημασίας πληροφόρηση.

Η μέθοδος σηματοδότησης που επινόησαν οι Αλεξανδρινοί τεχνικοί Κλεοξένης και Δημόκλειτος το 150 π.χ. θα μπορούσε να θεωρηθεί ο πρώτος οπτικός τηλέγραφος που αναφέρεται στην ιστορία. Το σύστημα αποτελούνταν από δύο ομάδες πυρσών. Συνδυασμοί αναμμένων πυρσών αντιστοιχούσαν στα διάφορα γράμματα. Το μήνυμα ήταν πλήρες, μπορούσε όμως να γίνει διακριτό σε μικρές σχετικά αποστάσεις.

Είναι το μέσο που έφερε την επανάσταση στις τηλεπικοινωνίες καθώς ήταν ταχύτερο από τα προηγούμενα. Με τον τηλέγραφο αξιοποιήθηκαν αποδοτικά οι ιδιότητες του ηλεκτρισμού. Ο τηλέγραφος δημιουργεί ηλεκτρικές μεταβολές που προκαλούνται από τον αποστολέα. Οι μεταβολές μεταφέρονται στον αποδέκτη όπου και μετατρέπονται σε κατανοητά σήματα. Μεταξύ των πολλών έξυπνων ιδεών και εφαρμογών ξεχωρίζουν οι επινοήσεις των Cooke - Wheatstone και Morse, οι οποίοι με τις αντίστοιχες επιχειρήσεις που ίδρυσαν στις χώρες τους έθεσαν τις βάσεις τις τηλεγραφίας.

Ο Samuel Morse (1791-1872) γεννήθηκε στο Charlestown της Μασσαχουσέτης και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Yale. Ήταν καλλιτέχνης προσωπογράφος και το ενδιαφέρον του για τα συστήματα τηλεπικοινωνιών γεννήθηκε από τις επαφές και τα ταξίδια του στην Ευρώπη. Επινόησε συσκευή με την οποία έστειλε το πρώτο τηλεγραφικό σήμα στις ΗΠΑ (1837), και εφεύρε τον κώδικα Morse. Με ταχύτητες 20 περίπου λέξεων το λεπτό, ο τηλέγραφος Morse έγινε το πλέον διαδεδομένο τηλεγραφικό σύστημα στον κόσμο. Μόνο στις ΗΠΑ, έως το 1866, η Western Union Telegraph είχε εγκαταστήσει 120.000 χιλιόμετρα τηλεγραφικές γραμμές.

Συσκευή που επιτρέπει την άμεση επικοινωνία με χρήση της φωνής. Μια από τις σημαντικότερες εφευρέσεις στην ιστορία της ανθρωπότητας. Εκμηδένισε τις αποστάσεις και επέδρασε στην οικονομική και κοινωνική ζωή των ανθρώπων. Το 1876 ο Alexander Graham Bell στην παγκόσμια έκθεση της Φιλαδέλφειας των Η.Π.Α. παρουσίασε για πρώτη φορά την τελειοποιημένη κατασκευή του σε ένα αδιάφορο κοινό

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΙΕΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΑΣΜΟΙ Ως επικοινωνία ορίζεται η διαδικασία με την οποία τα άτομα ανταλλάσσουν πληροφορίες, ιδέες και συναισθήματα. Κάθε μορφή επικοινωνίας προϋποθέτει την ύπαρξη ενός πομπού και ενός δέκτη που λαμβάνει το μήνυμα. Προκειμένου το μήνυμα να φτάσει από τον πομπό στον λήπτη, απαιτείται η χρήση ενός καναλιού ή μέσου. Αυτό μπορεί να είναι: η ομιλία, ο γραπτός λόγος, η ζωγραφική, οι κινήσεις του σώματος, οι εκφράσεις του προσώπου και οι χειρονομίες. Kατά την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους προηγήθηκε, χρονικά, η επικοινωνία με χειρονομίες. Στη συνέχεια, ο προϊστορικός άνθρωπος στράφηκε στον ήχο και την ομιλία. Η χρήση της ομιλίας πλεονεκτούσε έναντι των χειρονομιών, καθώς μπορούσε να μεταφέρει πληροφορίες σε μακρινές αποστάσεις και σε πολλούς λήπτες ταυτόχρονα. Άρα οι χειρονομίες είναι προϊόν των ανθρώπων που αντικαθιστούν την προφορική επικοινωνία και αποτελούνται από κινήσεις σώματος και προσώπου. Εκφράζουμε έτσι συναισθήματα και λέξεις.

ΧΕΙΡΟΝΙΜΙΕΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΑΣΜΟΙ Μπορούμε, ακόμη και σήμερα, να ανακαλύψουμε ομάδες ανθρώπων στις οποίες η χρήση των νευμάτων προτιμάται έναντι της ομιλίας. Τέτοιες είναι οι περιπτώσεις διάφορων θρησκευτικών τελετών λατρείας, η περίπτωση των αθλητικών αγώνων, στους οποίους αθλητές και παράγοντες χρησιμοποιούν διάφορα νεύματα προκειμένου να επικοινωνήσουν. Τα νεύματα, οι κινήσεις των χεριών και οι διάφοροι μορφασμοί του προσώπου αποτελούν για όλους μας σήμερα ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της επικοινωνίας, αυτό που ονομάζουμε μη λεκτική επικοινωνία. Τα έξω-λεκτικά αυτά στοιχεία συνοδεύουν την προφορική ομιλία, δίνοντας έμφαση και χρώμα στον προφορικό λόγο. Πολλές φορές ένα άγριο βλέμμα, ένα χαμόγελο που μεταβλήθηκε σε συνοφρύωμα, τα χέρια που τοποθετούνται σε στάση αμυντική (σταυρωμένα χέρια) ή επιθετική (χέρια σφιγμένα ή σε γροθιές), μας δείχνουν λοιπόν ότι μέσω των μορφασμών και των χειρονομιών εκφράζονται λύπη, οργή, κούραση, στενοχώρια,χαρά κλπ.

Η ΤΕΧΝΗ Η τέχνη επηρεάζει την επικοινωνία. Η τέχνη είναι μορφή επικοινωνίας, έτσι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να επικοινωνήσουν μέσω της τέχνης. τα συναισθήματα μεταφέρονται μέσω αυτής και ο καλλιτέχνης μπορεί να εκφράσει χαρά, λύπη, πόνο. Ακόμη στη τέχνη πολλές φορές αναδύονται και ψυχοσωματικές διαταραχές της προσωπικότητας του καλλιτέχνη. Ο άνθρωπος χρειάζεται την τέχνη και μέσα από την οποία αντιδρά, διευρύνει τους ορίζοντές του και αφυπνίζει αισθήματα. Απελευθερώνεται, προβληματίζεται, ονειροπολεί. Αναπτύσσει τη δημιουργικότητα και την κριτική σκέψη.

ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ Όλες οι μορφές επικοινωνίας από την αρχή της ανθρώπινης νοημοσύνης είχαν σαν κοινό στόχο τη μεταβίβαση εμπειριών. Οι τοιχογραφίες αποτελούν την αρχαιότερη μορφή γραφικής επικοινωνίας, είναι προγενέστερες της γραπτής επικοινωνίας και τα παλαιότερα παραδείγματα μπορούν να βρεθούν σε σπηλιές. Τα πρώτα αλφάβητα όπως το αιγυπτιακό, κινέζικο και το φοινικικό αναπτύχθηκαν από τις τοιχογραφίες. Οι τοιχογραφίες με λίγα λόγια ήταν ένα στοιχειώδες σύστημα γλώσσας.

ΟΜΟΛΟΓΙΑ Οι άνθρωποι εκείνη την εποχή είχαν δημιουργήσει δικές τους διαλέκτους, τις οποίες χρησιμοποιούσαν για την συνομιλία τους. Μερικές διάλεκτοι ήταν η ιωνική. Η ιωνική διάλεκτος χρησιμοποιείτο στην ιωνία, στην εύβοια, στις κυκλάδες, στην αττική, στη μεθώνη πιερίας, στη θάσο και στη χαλκιδική. Μια άλλη διάλεκτος είναι η δωρική που χρησιμοποιείτο στην ήπειρο και στη μακεδονία. Στην αρκαδία και στη κύπρο, οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν την αρκαδοκυπριακή διάλεκτο. Τέλος, στη θεσσαλία, στη βοιωτία, στη λέσβος και στην αιολία χρησιμοποιούσαν την αιολική διάλεκτο.

ΓΡΑΦΗ H γραφή είναι η αναπαράσταση της γλώσσας με την τέχνη του κειμένου και μέσα από την χρήση ενός συνόλου σημείων ή συμβόλων (γνωστού και ως σύστημα γραφής). Η γραφή μπορεί να χρησιμοποιήσει αφηρημένους χαρακτήρες που αναπαριστούν τα φωνητικά στοιχεία του λόγου, όπως στις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες, ή απλοποιημένες αναπαραστάσεις αντικειμένων και εννοιών, όπως είχαμε στην ανατολική ασία και στην αρχαία αίγυπτο στις πικτογραφικές μορφές γραφής. Εντούτοις η γραφή διακρίνεται από την εικονογραφία, όπως τα σχέδια εντός των σπηλαίων και η ζωγραφική, και την μη συμβολική διατήρηση της γλώσσας μέσα από μη κειμενικά μέσα, όπως ήταν οι μαγνητικές ταινίες ηχογράφησης. H γραφή είναι μια προέκταση της ανθρώπινης γλώσσας στον χώρο και στον χρόνο. Ξεκίνησε πιθανότατα ως συνέπεια της πολιτικής επέκτασης των αρχαίων πολιστιμών, που χρειαζόταν αξιόπιστα μέσα για να μεταφέρουν πληροφορίες, να διατηρούν οικονομικούς καταλόγους, να κρατούν ιστορικά αρχεία, και παρόμοιες δραστηριότητες. Γύρω στην 4η χιλιετία προ χριστού, η πολυμορφία του εμπορίου και της διοίκησης ξεπερνούσε τις δυνατότητες της ανθρώπινης μνήμης, και η γραφή, με την πρώτη μορφή της να είναι η σφηνοειδής γραφή, επιλέχθηκε ως ένα πιο αξιόπιστο σύστημα καταγραφής και παρακολούθησης των συναλλαγών σε μια μόνιμη βάση. Τόσο στην μέση αμερική όσο και στην αρχαία αίγυπτο η γραφή μπορεί να προήλθε μέσα από ημερολογιακές και πολιτικές ανάγκες για καταγραφή περιβαλλοντικών και πολιτικών συμβάντων.

ΓΡΑΜΜΑ Γράμμα ονομάζεται ένα γράφημα που χρησιμοποιείται για την καταγραφή μιας γλώσσας και την μετάδοση πληροφοριών οπτικά (μέσω της ανάγνωσης). Κάθε τέτοιο γράφημα αναπαριστά συγκεκριμένη, ξεχωριστή πληροφορία (στα πλαίσια ενός συγκεκριμένου, κάθε φορά, συστήματος γραφής). Στα αλφαβητικά συστήματα γραφής το κάθε γράμμα αναπαριστά έναν χαρακτηριστικό φθόγγο (φώνημα). Σε άλλα συστήματα γραφής, τέτοια γραφήματα μπορούν να αναπαριστούν συλλαβές (στα συλλαβικά συστήματα γραφής) ή λέξεις (λογογραφικό σύστημα γραφής - ιδεογράμματα).

ΠΗΓΕΣ: WIKIPEDIA,ΕΥ ΛΈΓΕΙΝ,WORLPRESS