(Υποβλήθηκε από την Επιτροπή σύµφωνα µε το άρθρο 189 Α παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ στις 14 εκεµβρίου 1994)

Τροποποιηµένη πρόταση Ο ΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΕΠΕΝ ΥΤΩΝ /* COM/94/585 Τελικό - COD 94/0471 */ Επίσηµη Εφηµερίδα αριθ. C 382 της 31/12/1994 σ. 0027 Τροποποιηµένη πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου για τα συστήµατα αποζηµίωσης επενδυτών (94/C 382/06) COM(94) 585 τελικό - COD 471 (Υποβλήθηκε από την Επιτροπή σύµφωνα µε το άρθρο 189 Α παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ στις 14 εκεµβρίου 1994) ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 57 παράγραφος 2, την πρόταση της Επιτροπής (1), τη γνώµη της Οικονοµικής και Κοινωνικής Επιτροπής, Ενεργώντας βάσει της διαδικασίας του άρθρου 189Β της συνθήκης, Εκτιµώντας: 1. ότι το Συµβούλιο εξέδωσε, στις 10 Μαΐου 1993, την οδηγία 93/22/ΕΟΚ σχετικά µε τις επενδυτικές υπηρεσίες στον τοµέα των κινητών αξιών (2), η οποία στο εξής καλείται «οδηγία για τις επενδυτικές υπηρεσίες» 7 ότι η εν λόγω οδηγία αποτελεί βασικό µέσο για την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς για τις επιχειρήσεις επενδύσεων 7 2. ότι η οδηγία για τις επενδυτικές υπηρεσίες εξασφαλίζει την ουσιαστική εναρµόνιση που είναι αναγκαία για την επίτευξη της αµοιβαίας αναγνώρισης των αδειών λειτουργίας και των συστηµάτων προληπτικής εποπτείας, και καθιστά δυνατή τη χορήγηση ενιαίας άδειας λειτουργίας που ισχύει σε όλη την Κοινότητα και την εφαρµογή της αρχής του έλεγχου από το κράτος µέλος καταγωγής 7 ότι δυνάµει της αµοιβαίας αναγνώρισης, οι επιχειρήσεις επενδύσεων που έχουν άδεια λειτουργίας στο κράτος µέλος καταγωγής τους µπορούν να ασκούν σε όλη την Κοινότητα το σύνολο ή µέρος των υπηρεσιών που καλύπτονται από την οδηγία για τις επενδυτικές υπηρεσίες για τις οποίες έχουν λάβει άδεια, ιδρύοντας υποκαταστήµατα ή βάσει της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών 7 3. ότι η προστασία των επενδυτών και η διατήρηση της εµπιστοσύνης τους στο χρηµατοπιστωτικό σύστηµα έχουν µεγάλη σηµασία για την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς στον εν λόγω τοµέα 7 4. ότι η οδηγία για τις επενδυτικές υπηρεσίες προβλέπει τους κανόνες προληπτικής εποπτείας τους οποίους οι επιχειρήσεις επενδύσεων οφείλουν να τηρούν σε µόνιµη βάση, συµπεριλαµβανοµένων και των κανόνων που έχουν στόχο να προστατεύσουν όσο το δυνατόν τα δικαιώµατα των επενδυτών όσον αφορά τα κεφάλαια ή τα µέσα που τους ανήκουν 7

5. ότι, ωστόσο, κανένα σύστηµα εποπτείας δεν µπορεί να παράσχει απόλυτη ασφάλεια, ιδίως στις περιπτώσεις διάπραξης απάτης 7 6. ότι είναι, συνεπώς, σηµαντικό να διαθέτει κάθε κράτος µέλος ένα σύστηµα αποζηµίωσης των επενδυτών που παρέχει ένα ελάχιστο επίπεδο αποζηµίωσης τουλάχιστον στους µικρότερους επενδυτές, στην περίπτωση κατά την οποία µία επιχείρηση επενδύσεων αδυνατεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς τους πελάτες επενδυτές 7 ότι το καθεστώς αυτό δεν εφαρµόζεται σήµερα 7 7. ότι στο άρθρο 9 της αρχικής πρότασης της Επιτροπής για µια οδηγία σχετικά µε τις επενδυτικές υπηρεσίες (3) προβλέπεται µεταξύ των κανόνων προληπτικής εποπτείας τους οποίους πρέπει να τηρούν οι επιχειρήσεις επενδύσεων και να ελέγχουν οι αρχές του κράτους µέλους καταγωγής, η συµµετοχή σε γενικό σύστηµα αποζηµιώσεων για την προστασία των επενδυτών 7 ότι, ωστόσο, η Επιτροπή πρότεινε ότι, εν αναµονή περαιτέρω εναρµόνισης των συστηµάτων αποζηµιώσεων, τα υποκαταστήµατα πρέπει να υπάγονται στο σύστηµα αποζηµιώσεων που εφαρµόζεται στο κράτος µέλος υποδοχής 7 8. ότι, η ενδιάµεση αυτή λύση απορρίφθηκε από τα κράτη µέλη υπέρ της προσέγγισης που αφορά την άσκηση ελέγχου από τη χώρα καταγωγής, λόγω της αρµοδιότητας του κράτους µέλους καταγωγής για την έκδοση της άδειας λειτουργίας των επιχειρήσεων επενδύσεων και για την άσκηση προληπτικής εποπτείας 7 ότι, όπως υποστηρίχθηκε, η εφαρµογή της αρχής της άσκησης ελέγχου από τη χώρα καταγωγής απαιτούσε την κάλυψη από το σύστηµα αποζηµιώσεων του κράτους µέλους καταγωγής, των δραστηριοτήτων που πραγµατοποιούνται στα κράτη µέλη υποδοχής, µέσω υποκαταστηµάτων ή υπό καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών 7 9. ότι εκφράστηκε γενικώς η άποψη ότι περίπλοκα θέµατα που έθεταν τα συστήµατα αποζηµίωσης των επενδυτών µπορούσαν να αντιµετωπιστούν αποτελεσµατικά µόνο µε χωριστή πρόταση οδηγίας 7 ότι το άρθρο 12 της οδηγίας για τις επενδυτικές υπηρεσίες, δεν απαιτεί από τα κράτη µέλη να διαθέτουν σύστηµα αποζηµίωσης των επενδυτών αλλά προβλέπει απλώς ότι οι επενδυτές πρέπει να ενηµερώνονται για το καθεστώς που εφαρµόζεται, εφόσον υπάρχει, όσον αφορά την αποζηµίωσή τους 7 ότι η Επιτροπή είχε δηλώσει ότι θα υποβάλει προτάσεις για την εναρµόνιση των συστηµάτων αποζηµίωσης που καλύπτουν τις συναλλαγές των επιχειρήσεων επενδύσεων, το αργότερο µέχρι τις 31 Ιουλίου 1993 7 10. ότι η οµαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς απαιτεί κάποιο συντονισµό στον τοµέα αυτό ούτως ώστε οι µικροί επενδυτές να µπορούν να έχουν την ίδια εµπιστοσύνη όταν λαµβάνουν επενδυτικές υπηρεσίες µέσω των υποκαταστηµάτων των επιχειρήσεων επενδύσεων της Κοινότητας ή σε διασυνορική βάση, όπως όταν απευθύνονται σε ειχειρήσεις επενδύσεων της χώρας τους, εν γνώσει του γεγονότος ότι στην Κοινότητα προβλέπεται ένα ελάχιστο επίπεδο αποζηµίωσης σε περίπτωση αδυναµίας της επιχείρησης επενδύσεων να επιστρέψει τα κεφάλαια ή τα αξιόγραφα των επενδυτών 7 11. ότι η έλλειψη τέτοιου συντονισµού µπορεί να ωθήσει τα κράτη µέλη υποδοχής να απαιτούν, για λόγους προστασίας των επενδυτών, τη συµµετοχή των επιχειρήσεων επενδύσεων στο σύστηµα αποζηµίωσης του κράτους µέλους υποδοχής, όταν µια επιχείρηση επενδύσεων της Κοινότητας που ασκεί δραστηριότητες µέσω υποκαταστήµατος ή υπό καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών δεν ανήκει σε σύστηµα αποζηµίωσης του κράτους µέλους καταγωγής της ή ανήκει σε σύστηµα που δεν θεωρείται ότι παρέχει ισοδύναµη προστασία 7 ότι η απαίτηση αυτή ενδέχεται να δηµιουργήσει σοβαρές δυσχέρειες για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς 7 12. ότι η οδηγία 94/19/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου της 30ής Μαΐου 1994 για τα συστήµατα εγγύησης των καταθέσεων (4) εισάγει ένα ελάχιστο επίπεδο εναρµόνισης των συστηµάτων εγγύησης των καταθέσεων για τα πιστωτικά ιδρύµατα 7 ότι ενδέχεται τα πιστωτικά ιδρύµατα να ανταγωνίζονται σε ορισµένους τοµείς τις εξειδικευµένες επιχειρήσεις επενδύσεων 7

13. ότι παρά το γεγονός ότι τα περισσότερα κράτη µέλη διαθέτουν σήµερα κάποιους µηχανισµούς για την αποζηµίωση των επενδυτών, η µεγάλη πλειοψηφία δεν διαθέτει συστήµατα που να ανταποκρίνονται στο πεδίο της οδηγίας για τις επενδυτικές υπηρεσίες 7 14. ότι, κατά συνέπεια, όλα τα κράτη µέλη πρέπει να υποχρεούνται να διαθέτουν ένα ή περισσότερα συστήµατα αποζηµίωσης των επενδυτών στα οποία συµµετέχουν όλες οι επιχειρήσεις επενδύσεων που έχουν λάβει άδεια δυνάµει της οδηγίας για τις επενδυτικές υπηρεσίες 7 ότι το σύστηµα πρέπει να καλύπτει τα κεφάλαια ή τα µέσα που έχει στην κατοχή της η επιχείρηση επενδύσεων για τα διεξαγωγή επενδυτικών εργασιών τα οποία, λόγω της αδυναµίας της επιχείρησης να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, δεν είναι δυνατόν να επιστραφούν στον επενδυτή 7 15. ότι στον ορισµό της επιχείρισης επενδύσεων περιλαµβάνονται τα πιστωτικά ιδρύµατα που έχουν λάβει άδεια για την παροχή επενδυτικών υπηρεσιών 7 ότι τα πιστωτικά αυτά ιδρύµατα οφείλουν επίσης να συµµετέχουν σε σύστηµα αποζηµίωσης των επενδυτών όσον αφορά τη διεξαγωγή επενδυτικών εργασιών 7 ότι, ωστόσο, τα πιστωτικά αυτά ιδρύµατα δεν χρειάζεται να ανήκουν σε δύο διαφορετικά συστήµατα αποζηµίωσης όταν υπάρχει ένα ενιαίο σύστηµα το οποίο ανταποκρίνεται στα κριτήρια τόσο της παρούσας οδηγίας όσο και της οδηγίας 94/19/ΕΚ 7 ότι, ωστόσο, στην περίπτωση των επιχειρήσεων επενδύσεων που είναι πιστωτικά ιδρύµατα, ενδέχεται, σε ορισµένες περιπτώσεις να είναι δυσχερής η διάκριση µεταξύ των καταθέσεων που καλύπτονται δυνάµει της οδηγίας 94/19/ΕΚ και των κεφαλαίων που βρίσκονται στην κατοχή της επιχείρησης επενδύσεων και αφορούν τη διεξαγωγή επενδυτικών εργασιών 7 ότι πρέπει να δοθεί η ευχέρεια στα κράτη µέλη να αποφασίζουν τα ίδια σε ποια οδηγία πρέπει να υπάγονται οι εν λόγω απαιτήσεις 7 16. ότι η οδηγία 94/19/ΕΚ επιτρέπει στα κράτη µέλη να απαλλάσσουν ένα πιστωτικό ίδρυµα από την υποχρέωση συµµετοχής σε σύστηµα εγγύησης καταθέσεων όταν αυτό ανήκει σε σύστηµα που προστατεύει το ίδιο το πιστωτικό ίδρυµα και εγγυάται κυρίως τη φερεγγυότητά του 7 ότι όταν ένα τέτοιο πιστωτικό ίδρυµα είναι συγχρόνως και επιχείρηση επενδύσεων, πρέπει επίσης να επιτρέπεται στα κράτη µέλη να απαλλάσσουν αυτό από την υποχρέωση συµµετοχής σε σύστηµα αποζηµίωσης επενδυτών 7 17. ότι το κόστος της προστασίας των επενδυτών πρέπει µεν να καλύπτεται από τις επιχειρήσεις επενδύσεων, αλλά επιβαρύνει τελικά τον επενδυτή 7 ότι, κατά συνέπεια, δεν είναι σκόπιµη η καθιέρωση πολύ υψηλού επιπέδου προστασίας σε ολόκληρη την Κοινότητα 7 ότι επιπλέον, προκειµένου να ενθαρρύνεται ο επενδυτής να επιδεικνύει τη δέουσα προσοχή κατά την επιλογή της επιχείρησης επενδύσεων, είναι λογικό να δοθεί στα κράτη µέλη η ευχέρεια να απαιτούν από τους επενδυτές να καλύπτουν ορισµένο ποσοστό της ζηµίας 7 ότι, ωστόσο, ο επενδυτής πρέπει να καλύπτεται για το 90 % τουλάχιστον της ζηµίας του εφόσον το καταβαλλόµενο ποσό της αποζηµίωσης είναι κατώτερο από το ελάχιστο επίπεδο που ορίζεται για την Κοινότητα 7 18. ότι, ωστόσο, το εναρµονισµένο ελάχιστο ύψος αποζηµίωσης πρέπει ν επαρκεί για την προστασία των συµφερόντων των µικροτέρων επενδυτών σε περίπτωση αδυναµίας της επιχείρησης επενδύσεων να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της 7 ότι φαίνεται λογικό να καθοριστεί το ύψος του εναρµονισµένου ελάχιστου ποσού αποζηµίωσης σε 20 000 Ecu 7 19. ότι το Κοινοβούλιο και το Συµβούλιο καθόρισαν το ίδιο ποσό στην οδηγία 94/19/ΕΚ 7 20. ότι τα συστήµατα ορισµένων κρατών µελών παρέχουν σήµερα υψηλότερα επίπεδα κάλυψης 7 ότι, ωστόσο, δεν κρίνεται σκόπιµο να απαιτείται να περιοριστεί η κάλυψη που παρέχουν τα εν λόγω συστήµατα 7

21. ότι η διατήρηση συστηµάτων στην Κοινότητα που παρέχουν υψηλότερη κάλυψη από το εναρµονισµένο ελάχιστο επίπεδο µπορεί να προκαλέσει, στην ίδια επικράτεια, διακρίσεις όσον αφορά την αποζηµίωση και άνισες συνθήκες ανταγωνισµού µεταξύ των εθνικών επιχειρήσεων επενδύσεων και των υποκαταστηµάτων επιχειρήσεων άλλων κρατών µελών 7 ότι για την εξάλειψη των προβληµάτων αυτών, πρέπει να επιτραπεί στα υποκαταστήµατα να συµµετέχουν στο σύστηµα της χώρας υποδοχής σε συµπληρωµατική βάση ούτως ώστε να µπορούν να παρέχουν το ίδιο επίπεδο κάλυψης µε εκείνο που εξασφαλίζεται από το σύστηµα της χώρας στην οποία είναι εγκατεστηµένα 7 ότι δεν αποκλείεται η προσφορά από τα ίδια τα συστήµατα του κράτους µέλους καταγωγής της συµπληρωµατικής αυτής κάλυψης, µε βάση τους όρους που αυτά θέτουν 7 22. ότι στόχος της παρούσας οδηγίας είναι η διασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου προστασίας για τους µικρούς επενδυτές, συµπεριλαµβανοµένων των µικροµεσαίων επιχειρήσεων, που έχουν και τη µεγαλύτερη ανάγκη προστασίας 7 ότι, ωστόσο, τα κράτη µέλη πρέπει να έχουν την ευχέρεια να εξαιρούν από την κάλυψη ορισµένες κατηγορίες επενδυτών που έχουν µικρότερη ανάγκη προστασίας 7 23. ότι ορισµένα κράτη µέλη διαθέτουν συστήµατα αποζηµίωσης των επενδυτών που λειτουργούν µε την ευθύνη επαγγελµατικών οργανώσεων 7 ότι η σύσταση και ο τρόπος διοίκησης άλλων συστηµάτων µπορεί να προβλέπεται από το νόµο 7 ότι η διαφοροποίηση αυτή της µορφής των συστηµάτων θέτει προβλήµατα µόνον όσον αφορά την υποχρεωτική συµµετοχή και την εξαίρεση από το σύστηµα 7 ότι είναι, κατά συνέπεια, αναγκαίο να ληφθούν µέτρα ώστε να περιοριστούν οι αρµοδιότητες των συστηµάτων στον εν λόγω τοµέα 7 24. ότι οι επενδυτές πρέπει να αποζηµιώνονται χωρίς υπερβολικές καθυστερήσεις από τη στιγµή κατά την οποία έχουν θεµελιώσει νοµοτύπως την απαίτησή τους 7 ότι το σύστηµα αποζηµίωσης πρέπει να έχει τη δυνατότητα να καθορίζει το ίδιο µία λογική προθεσµία εντός της οποίας εγείρονται οι απαιτήσεις 7 ότι, ωστόσο, οι υπεύθυνοι του συστήµατος δεν πρέπει να επικαλούνται το γεγονός ότι εξέπνευσε η προθεσµία αυτή για να αρνηθούν την καταβολή αποζηµίωσης σε επενδυτή ο οποίος δικαιολογηµένα δεν ήταν σε θέση να εγείρει εγκαίρως την απαίτησή του 7 25. ότι η ενηµέρωση των επενδυτών για τα συστήµατα αποζηµίωσης αποτελεί βασικό στοιχείο της προστασίας των επενδυτών και πρέπει, κατά συνέπεια, να υπόκειται σε ορισµένες ελάχιστες και δεσµευτικές προϋποθέσεις 7 26. ότι η παρούσα οδηγία απαιτεί κατ' αρχήν από όλες τις επιχειρήσεις επενδύσεων να συµµετέχουν σε ένα σύστηµα αποζηµίωσης των επενδυτών 7 ότι οι οδηγίες που διέπουν την ανάληψη και άσκηση δραστηριοτήτων από επιχειρήσεις επενδύσεων η έδρα των οποίων ευρίσκεται σε τρίτη χώρα, και ιδίως η οδηγία περί επενδυτικών υπηρεσιών, επιτρέπουν στα κράτη µέλη να αποφασίζουν εάν και υπό ποίους όρους θα επιτρέπουν στα υποκαταστήµατα των εν λόγω πιστωτικών ιδρυµάτων να ασκούν δραστηριότητες στο έδαφός τους 7 ότι τα υποκαταστήµατα αυτά δεν θα χαίρουν του καθεστώτος της ελεύθερης προχής υπηρεσιών δυνάµει του άρθρου 59 παράγραφος 2 της συνθήκης, ούτε του καθεστώτος της ελεύθερης εγκατάστασης σε κράτη µέλη εκτός εκείνου στο οποίο είναι εγκατεστηµένα 7 ότι συνεπώς ένα κράτος µέλος που επιτρέπει τη λειτουργία των υποκαταστηµάτων αυτών πρέπει να αποφασίσει πως θα εφαρµόσει τις αρχές της παρούσας οδηγίας στα υποκαταστήµατα αυτά βάσει του άρθρου 5 της οδηγίας για τις επενδυτικές υπηρεσίες και της ανάγκης να προστατεύονται οι επενδυτές και να διατηρείται η ακεραιότητα του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος 7 ότι είναι σκόπιµο να ενηµερώνονται οι επενδυτές των υποκαταστηµάτων αυτών σχετικά µε τους µηχανισµούς αποζηµίωσης που τους αφορούν 7 27. ότι στην παρούσα οδηγία δεν είναι απαραίτητο να εναρµονιστούν οι µέθοδοι χρηµατοδότησης των συστηµάτων αποζηµίωσης των επενδυτών δεδοµένου, αφενός ότι το κόστος της χρηµατοδότησης των συστηµάτων αυτών πρέπει να φέρουν κυρίως οι ίδιες οι επιχειρήσεις επενδύσεων και, αφετέρου, ότι η χρηµατοδοτική ικανότητα των συστηµάτων αυτών πρέπει να είναι ανάλογη προς τις υποχρεώσεις τους 7

ότι, ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να υπονοµεύει τη σταθερότητα του χρηµατοπιστωτικού τοµέα του οικείου κράτους µέλους 7 28. ότι, τέλος, φαίνεται ότι χρειάζεται µια ελάχιστη εναρµόνιση των µηχανισµών αποζηµίωσης των επενδυτών προκειµένου να ολοκληρωθεί η εσωτερική αγορά για τις επιχειρήσεις επενδύσεων δίνοντας στους επενδυτές την εµπιστοσύνη που χρειάζεται για να συναλλάσσονται µε επιχειρήσεις από άλλα κράτη µέλη καθώς και εγχώριες επιχειρήσεις και αποφεύγοντας τα προβλήµατα που µπορούν να προκύψουν από την εφαρµογή ασυντόνιστων εγχώριων απαιτήσεων περί προστασίας των επενδυτών από τα κράτη µέλη υποδοχής 7 ότι µία δεσµευτική κοινοτική οδηγία αποτελεί το µόνο κατάλληλο µέσο για να επιτευχθεί ο επιθυµητός στόχος εφόσον δεν υπάρχουν γενικά µηχανισµοί αποζηµίωσης των επενδυτών που να ανταποκρίνονται στο πεδίο που καλύπτει η οδηγία περί επενδυτικών υπηρεσιών 7 ότι το µέτρο αυτό περιορίζεται στην ελάχιστη απαιτούµενη εναρµόνιση, δίνει στα κράτη µέλη την ελευθερία να προσφέρουν ευρύτερη και υψηλότερη κάλυψη εφόσον το επιθυµούν και τους προσφέρει σηµαντικές ελευθερίες όσον αφορά την οργάνωση και χρηµατοδότηση των συστηµάτων αποζηµίωσης των επενδυτών, ΕΞΕ ΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ Ο ΗΓΙΑ: Άρθρο 1 Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας νοούνται ως: 1. «Επιχείρηση επενδύσεων», η επιχείρηση επενδύσεων όπως ορίζεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 της οδηγίας για τις επενδυτικές υπηρεσίες, η οποία έχει λάβει άδεια σύµφωνα µε το άρθρο 3 της οδηγίας για τις επενδυτικές υπηρεσίες, ή πιστωτικό ίδρυµα η άδεια λειτουργίας του οποίου, δυνάµει των οδηγιών 77/780/ΕΟΚ (5) και 89/646/ΕΟΚ (6) καλύπτει µία ή περισσότερες από τις επενδυτικές υπηρεσίες που απαριθµούνται στο τµήµα Α του παραρτήµατος της οδηγίας για τις επενδυτικές υπηρεσίες. 2. «Επενδυτική εργασία», η επενδυτική υπηρεσία όπως ορίζεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 της οδηγίας για τις επενδυτικές υπηρεσίες και η παρεπόµενη υπηρεσία που αναφέρεται στο σηµείο 1, τµήµα Γ του παραρτήµατος της εν λόγω οδηγίας. 3. «Μέσα», οι τίτλοι που απαριθµούνται στο τµήµα Β του παραρτήµατος της οδηγίας για τις επενδυτικές υπηρεσίες. 4. «Επενδυτής» το πρόσωπο που καταθέτει χρήµατα ή µέσα σε µια επιχείρηση επενδύσεων στο πλαίσιο της διεξαγωγής επενδυτικών εργασιών. 5. «Υποκατάστηµα», έδρα εκµετάλλευσης που αποτελεί τµήµα επιχείρησης επενδύσεων, στερείται νοµικής προσωπικότητας και παρέχει επενδυτικές υπηρεσίες για τις οποίες η επιχείρηση επενδύσεων έχει λάβει άδεια λειτουργίας 7 περισσότερες από µία έδρες εκµεταλλεύσεως που έχει εγκαταστήσει στο ίδιο κράτος µέλος µία επιχείρηση επενδύσεων µε εταιρική έδρα σε άλλο κράτος µέλος, θεωρείται ότι αποτελούν ένα και το αυτό υποκατάστηµα. 6. «Κοινή επένδυση», επένδυση που γίνεται ή χρήµατα που επενδύονται σε επιχείρηση επενδύσεων για διεξαγωγή επενδυτικών εργασιών, στο όνοµα δύο ή περισσοτέρων προσώπων ή επί της οποίας δύο ή περισσότερα πρόσωπα έχουν δικαιώµατα και η οποία µπορεί να κινηθεί µε την υπογραφή ενός ή περισσοτέρων από τα πρόσωπα αυτά. Άρθρο 2

1. Κάθε κράτος µέλος φροντίζει να συσταθούν και να αναγνωριστούν επίσηµα στο έδαφός του ένα ή περισσότερα συστήµατα αποζηµίωσης επενδυτών. Εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στο δεύτερο εδάφιο και στο άρθρο 5 καµία επιχείρηση επενδύσεων µε άδεια λειτουργίας στο εν λόγω κράτος µέλος δεν δικαιούται να ασκεί επενδυτικές εργασίες εάν δεν συµµετέχει σε ένα τέτοιο σύστηµα. Εντούτοις, το κράτος µέλος δικαιούται να απαλλάσσει ένα πιστωτικό ίδρυµα που εµπίπτει στην παρούσα οδηγία από την υποχρέωση συµµετοχής σε σύστηµα αποζηµίωσης των επενδυτών, εάν το εν λόγω πιστωτικό ίδρυµα εξαιρείται ήδη σύµφωνα µε το άρθρο 3 παράγραφος 1 της οδηγίας 94/19/ΕΚ, από την υποχρέωση υπαγωγής του σε σύστηµα εγγύησης των καταθέσεων. 2. Το σύστηµα θα καλύπτει επενδυτές σύµφωνα µε το άρθρο 4 όταν: i) είτε οι αρµόδιες αρχές έχουν διατυπώσει ότι κατά τη γνώµη τους, η επιχείρηση επενδύσεων δεν φαίνεται προς το παρόν ικανή, για λόγους που έχουν άµεση σχέση µε την οικονοµική κατάστασή της, να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις απαιτήσεις των επενδυτών, ii) είτε δικαστική αρχή λάβει απόφαση για λόγους που έχουν άµεση σχέση µε την οικονοµική κατάσταση της επιχείρησης επενδύσεων, η οποία έχει ως αποτέλεσµα την αναστολή της ικανότητας των επενδυτών να εγείρουν απαιτήσεις έναντι αυτής, ανάλογα µε την περίπτωση που εµφανίζεται πρώτη. Η κάλυψη πρέπει να παρέχεται για απαιτήσεις που προκύπτουν από την αδυναµία της επιχείρησης επενδύσεων: - να εξοφλήσει χρήµατα που οφείλονται ή ανήκουν σε επενδυτές και τα οποία είχε στην κατοχή της για λογαριασµό τους στο πλαίσιο των επενδυτικών εργασιών, ή - να επιστρέψει στους επενδυτές τα µέσα που τους ανήκουν και τα οποία έχει στην κατοχή της, ή διαχειρίζεται για λογαριασµό τους στο πλαίσιο των επενδυτικών εργασιών, κατά τα οριζόµενα στο νόµο ή στη σύµβαση. 3. Οι απαιτήσεις βάσει της παραγράφου 2 έναντι πιστωτικού ιδρύµατος οι οποίες σε ένα κράτος µέλος, υπάγονται στις διατάξεις τόσο της παρούσας οδηγίας όσο και της οδηγίας 94/19/ΕΚ καλύπτονται από το ένα εκ των δύο συστηµάτων κατά την κρίση του κράτους µέλους. Απαίτηση για το ίδιο ποσό ικανοποιείται µόνο δυνάµει µιας εκ των δύο οδηγιών. 4. Το ποσό της απαίτησης ενός επενδυτή υπολογίζεται κατά τα οριζόµενα στο νόµο ή στη σύµβαση που διέπει την απαίτηση, συµπεριλαµβανοµένων και των όσον αφορούν τον συµψηφισµό ή τις ανταπαιτήσεις, βάσει της ονοµαστικής της αξίας ή της αξίας των µέσων που ανήκουν στον επενδυτή και τα οποία η επιχείρηση επενδύσεων αδυνατεί να εξοφλήσει ή να επιστρέψει κατά το χρόνο της απόφασης που αναφέρεται στην παράγραφο 2. Άρθρο 3 Εξαιρούνται κάθε αποζηµίωσης από τα συστήµατα αποζηµίωσης επενδυτών οι απαιτήσεις οι απορρέουσες από συναλλαγές σε σχέση µε τις οποίες εξεδόθη καταδικαστική ποινική απόφαση για νοµιµοποίηση εσόδων από παράνοµες δραστηριότητες, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 της οδηγίας 91/308/ΕΟΚ του Συµβουλίου της

10ης Ιουνίου 1991 για την πρόληψη της χρησιµοποίησης του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος για τη νοµιµοποίηση εσόδων από παράνοµες δραστηριότητες (7). Άρθρο 4 1. Τα κράτη µέλη διασφαλίζουν ότι το σύστηµα αποζηµίωσης των επενδυτών παρέχει κάλυψη για ποσό τουλάχιστον 20 000 Ecu ανά επενδυτή όσον αφορά τις απαιτήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2. 2. Τα κράτη µέλη µπορούν να προβλέπουν ότι ορισµένοι επενδυτές εξαιρούνται από την κάλυψη του συστήµατος ή ότι τους παρέχεται χαµηλότερο επίπεδο κάλυψης. Οι εξαιρέσεις αυτές παρατίθενται στο παράρτηµα Ι. 3. Το παρόν άρθρο δεν εµποδίζει τη διατήρηση ή τη θέσπιση διατάξεων, οι οποίες προσφέρουν υψηλότερη ή ευρύτερη κάλυψη στους επενδυτές. 4. Τα κράτη µέλη µπορούν να περιορίσουν τη κάλυψη που προβλέπεται στην παράγραφο 1 ή εκείνη που αναφέρεται στην παράγραφο 3 σε συγκεκριµένο ποσοστό της απαίτησης του επενδυτή. Ωστόσο το καλυπτόµενο ποσοστό πρέπει να ισούται τουλάχιστον µε 90 % της απαίτησης έως ότου το ποσό που θα καταβληθεί στο πλαίσιο του συστήµατος φθάσει τις 20 000 Ecu. Άρθρο 5 1. Σε περίπτωση που µία επιχείρηση επενδύσεων µε τις οποίες η συµµετοχή σε σύστηµα είναι υποχρεωτική βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 1, δεν τηρεί τις υποχρεώσεις που υπέχει ως µέλος συστήµατος αποζηµίωσης επενδυτών, ενηµερώνονται σχετικά οι αρµόδιες αρχές οι οποίες χορήγησαν την άδεια λειτουργίας οι οποίες σε συνεργασία µε το σύστηµα αποζηµίωσης λαµβάνουν όλα τα κατάλληλα µέτρα περιλαµβανοµένης της επιστολής κυρώσεων για να εξασφαλίσουν ότι η επιχείρηση επενδύσεων τηρεί τις υποχρεώσεις της. 2. Εάν παρά τα µέτρα αυτά, η επιχείρηση επενδύσεων δεν τηρήσει τις υποχρεώσεις της, το σύστηµα µπορεί εφόσον η εθνική νοµοθεσία επιτρέπει τον αποκλεισµό µέλους, µε τη ρητή συναίνεση των αρµοδίων αρχών, να ειδοποιεί, τάσσοντας προθεσµία δώδεκα µηνών τουλάχιστον, ότι προτίθεται να αποκλείσει την επιχείρηση επενδύσεων από τη συµµετοχή της στο σύστηµα. Εάν µετά την πάροδο της προθεσµίας, η επιχείρηση επενδύσεων δεν έχει συµµορφωθεί, το σύστηµα αποζηµίωσης µπορεί, πάντα µε τη ρητή συναίνεση των αρµοδίων αρχών, να προβεί στον αποκλεισµό της. 3. Εφόσον το επιτρέπει η εθνική νοµοθεσία και µε τη ρητή συγκατάθεση των αρµοδίων αρχών που χορήγησαν την άδεια λειτουργίας, µία επιχείρηση επενδύσεων που αποκλείστηκε από σύστηµα αποζηµίωσης των επενδυτών µπορεί να συνεχίσει τις δραστηριότητες της εάν πριν από τον αποκλεισµό της προέβη σε εναλλακτικές ρυθµίσεις αποζηµίωσης που εξασφαλίζουν στους επενδυτές κάλυψη τουλάχιστον ισοδύναµη µε εκείνη που προσφέρει το επίσηµα αναγνωρισµένο σύστηµα. 4. Εάν µία επιχείρηση επενδύσεων, της οποίας ο αποκλεισµός προτείνεται δυνάµει της παραγράφου 2, αδυνατεί να προβεί σε εναλλακτικές ρυθµίσεις σύµφωνα µε τα όσα ορίζονται στην παράγραφο 3, οι αρµόδιες αρχές που χορήγησαν την άδεια λειτουργίας την ανακαλούν αµέσως. Άρθρο 6

Οι επενδυτές επιχείρησης επενδύσεων της οποίας η άδεια λειτουργίας έχει ανακληθεί, εξακολουθούν να καλύπτονται από το σύστηµα αποζηµίωσης των επενδυτών. Άρθρο 7 1. Τα συστήµατα αποζηµίωσης των επενδυτών που έχουν συσταθεί και αναγνωριστεί επίσηµα σε κράτος µέλος σύµφωνα µε το άρθρο 2 παράγραφος 1 καλύπτουν τους επενδυτές υποκαταστηµάτων, τα οποία έχουν δηµιουργήσει οι επιχειρήσεις επενδύσεων σε άλλα κράτη µέλη. Όταν το ύψος ή/και το πεδίο, περιλαµβανοµένου του ποσοστού της κάλυψης που προσφέρει το σύστηµα αποζηµίωσης επενδυτών του κράτους µέλους υποδοχής, υπερβαίνουν το ύψος ή/και το πεδίο κάλυψης που παρέχεται στο κράτος µέλος όπου έχει λάβει την άδεια λειτουργίας η επιχείρηση επενδύσεων, το κράτος µέλος υποδοχής εξασφαλίζει ότι υπάρχει ένα επίσηµα αναγνωρισµένο σύστηµα στο έδαφος του στο οποίο ένα υποκατάστηµα µπορεί να συµµετάσχει εθελουσίως προκειµένου να συµπληρώσει την εγγύηση την οποία οι επενδυτές του ήδη απολαµβάνουν δυνάµει της συµµετοχής του στο σύστηµα του κράτους µέλους καταγωγής. Το σύστηµα αποζηµίωσης των επενδυτών στο οποίο µπορεί να συµµετάσχει το υποκατάστηµα πρέπει να καλύπτει την κατηγορία ιδρυµάτων στην οποία αυτό ανήκει ή στην οποία µε τη µεγαλύτερη προσέγγιση αντιστοιχεί στο κράτος µέλος υποδοχής. Τα κράτη µέλη διασφαλίζουν ότι σε όλα τα συστήµατα αποζηµίωσης των επενδυτών περιλαµβάνονται αντικειµενικοί όροι όσον αφορά τη συµµετοχή των εν λόγω υποκαταστηµάτων. Η αποδοχή εξαρτάται από το αν πληρούνται οι σχετικές υποχρεώσεις συµµετοχής συµπεριλαµβανοµένης κυρίως της καταβολής των ενδεχοµένων εισφορών και άλλων δαπανών. Τα κράτη µέλη κατά την εφαρµογή της παρούσας παραγράφου, ακολουθούν τις κατευθυντήριες αρχές που παρατίθενται στο παράρτηµα ΙΙ. 2. Εάν ένα υποκατάστηµα στο οποίο επετράπη η προαιρετική συµµετοχή βάσει της παραγράφου 1 δεν τηρεί τις υποχρεώσεις που υπέχει ως µέλος του συστήµατος αποζηµίωσης των επενδυτών, απευθύνεται κοινοποίηση στις αρµόδιες αρχές που χορήγησαν την άδεια λειτουργίας, οι οποίες σε συνεργασία µε το σύστηµα αποζηµίωσης λαµβάνουν όλα τα κατάλληλα µέτρα για να εξασφαλιστεί η τήρηση των προαναφεροµένων υποχρεώσεων. Εάν παρά τα µέτρα αυτά το υποκατάστηµα δεν πληροί τις προαναφερόµενες υποχρεώσεις και µετά πάροδο τουλάχιστον δωδεκάµηνης προθεσµίας το σύστηµα αποζηµίωσης µπορεί, εφόσον συγκατατίθενται οι αρµόδιες αρχές που χορήγησαν την άδεια λειτουργίας, να αποκλείσει το υποκατάστηµα. Οι επενδυτές ενηµερώνονται για την αφαίρεση της συµπληρωµατικής κάλυψης. Άρθρο 8 1. Η κάλυψη που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφοι 1, 3 και 4, εφαρµόζεται στο σύνολο της απαίτησης του επενδυτή βάσει της παρούσας οδηγίας, ανεξάρτητα από τον αριθµό των λογαριασµών, το νόµισµα και τον τόπο κατάθεσής τους εντός της Κοινότητας. 2. Το µερίδιο που αναλογεί σε κάθε επενδυτή κοινής επένδυσης λαµβάνεται υπόψη για τον υπολογισµό της κάλυψης που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφοι 1, 3 και 4. Ελλείψει συγκεκριµένων διατάξεων, η αποζηµίωση κατανέµεται ισόποσα µεταξύ των επενδυτών της κοινής επένδυσης.

Τα κράτη µέλη µπορούν να ορίσουν ότι οι απαιτήσεις που απορρέουν από κάποια κοινή επένδυση της οποίας δύο ή περισσότερα πρόσωπα είναι δικαιούχοι υπό την ιδιότητά τους ως εταίρων προσωπικής εταιρίας, ένωσης ή οντότητας παρόµοιου χαρακτήρα, χωρίς νοµική προσωπικότητα, είναι δυνατόν να ενοποιούνται και να θεωρούνται ως κατάθεση ενός επενδυτή, για τον υπολογισµό των ορίων που προβλέπονται από το άρθρο 4 παράγραφοι 1, 3 και 4. 3. Όταν ο επενδυτής δεν είναι ο απόλυτος δικαιούχος των ποσών ή αξιογράφων που έχουν κατατεθεί στο λογαριασµό, ο απόλυτος δικαιούχος θα εισπράξει την αποζηµίωση εφόσον η ταυτότητά του διαπιστώνεται ή µπορεί να διαπιστωθεί πριν από την ηµεροµηνία που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2. Εάν υπάρχουν πολλοί απόλυτοι δικαιούχοι, κατά τον υπολογισµό των ορίων που προβλέπονται στο άρθρο 4 παράγραφοι 1, 3 και 4, λαµβάνεται υπόψη το µερίδιο που αναλογεί σε καθένα δυνάµει των ρυθµίσεων που διέπουν τη διαχείριση των ποσών και αξιογράφων. Η παρούσα διάταξη δεν εφαρµόζεται στους οργανισµούς συλλογικών επενδύσεων. Άρθρο 9 1. Το σύστηµα αποζηµίωσης λαµβάνει τα κατάλληλα µέτρα για να ενηµερώσει τους επενδυτές σχετικά µε την απόφαση που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 ενώ του επιτρέπεται να ορίσει προθεσµία τουλάχιστον έξι µηνών εντός της οποίας µπορούν οι επενδυτές να εγείρουν τις απαιτήσεις τους. Ωστόσο, το σύστηµα αποζηµίωσης δεν µπορεί να επικαλεστεί την προθεσµία αυτή για να αρνηθεί την αποζηµίωση σε επενδυτή ο οποίος δεν ήταν σε θέση να εγείρει απόφαση εγκαίρως κατά τα ισχύοντα στο σύστηµα αποζηµίωσης. 2. Το σύστηµα ικανοποιεί τις απαιτήσεις των επενδυτών το συντοµότερο δυνατό και το αργότερο σε τρεις µήνες αφού αποδειχθεί το βάσιµο της απαίτησης και προσδιοριστεί το ύψος της. Άρθρο 10 1. Τα κράτη µέλη διασφαλίζουν ότι οι επιχειρήσεις επενδύσεων λαµβάνουν τα κατάλληλα µέτρα ώστε να παρέχουν στους επενδυτές µε τους οποίους συναλλάσσονται ή τους υποψήφιους επενδυτές τις απαραίτητες πληροφορίες για τον προσδιορισµό της ταυτότητας του συστήµατος αποζηµίωσης επενδυτών του οποίου η επιχείρηση επενδύσεων και τα υποκαταστήµατά της είναι µέλη εντός της Κοινότητας ή κάθε άλλο διακανονισµό που προβλέπει η δεύτερη περίπτωση του άρθρου 2 παράγραφος 1 ή το άρθρο 5 παράγραφος 3. Οι επενδυτές ενηµερώνονται για τις διατάξεις του συστήµατος αποζηµίωσης επενδυτών ή κάθε άλλο εφαρµοστέο διακανονισµό όπως επίσης και για το ποσό και την έκταση της κάλυψης που προσφέρει το εν λόγω σύστηµα αποζηµίωσης. Οι πληροφορίες προσφέρονται µε εύληπτο τρόπο. Πληροφορίες παρέχονται επίσης, εφόσον ζητηθούν, σχετικά µε τους όρους που διέπουν η χορήγηση αποζηµίωσης ή τις διατυπώσεις που ακολουθούνται για την είσπραξή της. 2. Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 παρέχονται σύµφωνα µε τα όσα υπαγορεύει η εθνική νοµοθεσία, στην επίσηµη γλώσσα ή γλώσσες του κράτους µέλους στο οποίο ιδρύεται υποκατάστηµα. Άρθρο 11 1. Τα κράτη µέλη ελέγχουν κατά ποσό τα υποκαταστήµατα επιχειρήσεως επενδύσεων, η οποία έχει την έδρα της εκτός Κοινότητας, παρέχουν ισοδύναµη κάλυψη, προς την προβλεπόµενη από την οδηγία. Σε

αντίθετη περίπτωση, τα κράτη µέλη δύνανται, υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 5 της οδηγίας 93/22/ΕΟΚ, να προβλέψουν ότι τα υποκαταστήµατα επιχειρήσεως επενδύσεων, η οποία έχει την έδρα της εκτός Κοινότητας, πρέπει να συµµετάσχουν στα συστήµατα αποζηµίωσης επενδυτών που λειτουργούν στο έδαφός τους. 2. Οι επενδυτές που συναλλάσσονται ή προτίθενται να συναλλαγούν µε υποκαταστήµατα επιχειρήσεων επενδύσεων που έχουν την έδρα τους εκτός Κοινότητας ενηµερώνονται από την επιχείρηση επενδύσεων σχετικά µε όλα τα στοιχεία που αφορούν τα συστήµατα αποζηµίωσης που καλύπτουν τις επενδύσεις τους. 3. Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 παρέχονται στην επίσηµη γλώσσα ή γλώσσες του κράτους µέλους στο οποίο είναι εγκατεστηµένο το υποκατάστηµα, σύµφωνα µε τους προβλεπόµενους από την εθνική νοµοθεσία κανόνες και είναι διατυπωµένες κατά τρόπο σαφή και κατανοητό. Άρθρο 12 Με την επιφύλαξη κάθε άλλου δικαιώµατος που µπορεί να έχει δυνάµει του εθνικού δικαίου, το σύστηµα αποζηµίωσης των επενδυτών που αποζηµιώνει τις απαιτήσεις των επενδυτών υποκαθιστά τους επενδυτές στα δικαιώµατά τους κατά τη διαδικασία εκκαθάρισης για ποσό ίσο µε τις πληρωµές του. Άρθρο 13 Το αργότερο σε τρία χρόνια από την ηµεροµηνία που αναφέρεται στο άρθρο 14 παράγραφος 1, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συµβούλιο έκθεση επί της εφαρµογής της παρούσας οδηγίας, συνοδευοµένη, αν χρειάζεται, µε προτάσεις για την αναθεώρησή της. Άρθρο 14 1. Τα κράτη µέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νοµοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειµένου να συµµορφωθούν µε την παρούσα οδηγία το αργότερο µέχρι τις 31 εκεµβρίου 1996. Πληροφορούν σχετικά την Επιτροπή αµέσως. Η κατ' αυτόν τον τρόπο θεσπιζόµενες διατάξεις περιέχουν παραποµπή στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόµοια παραποµπή κατά την επίσηµη δηµοσίευσή τους. Ο τρόπος της παραποµπής αποφασίζεται από τα κράτη µέλη. 2. Τα κράτη µέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή τα κείµενα των κύριων νοµοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που θεσπίζουν στον τοµέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία. Άρθρο 15 Το άρθρο 12 της οδηγίας 93/22/ΕΟΚ καταργείται από την ηµεροµηνία που αναφέρεται στο άρθρο 14 παράγραφος 1. Άρθρο 16 Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη µέλη. (1) ΕΕ αριθ. C 321 της 27. 11. 1993, σ. 15. (2) ΕΕ αριθ. L 141 της 11. 6. 1993, σ. 27.

(3) ΕΕ αριθ. C 43 της 22. 2. 1989, σ. 7. (4) ΕΕ αριθ. L 135 της 31. 5. 1994, σ. 5. (5) ΕΕ αριθ. L 322 της 17. 12. 1977, σ. 30. (6) ΕΕ αριθ. L 386 της 30. 12. 1989, σ. 1. (7) ΕΕ αριθ. L 166 της 28. 6. 1991, σ. 77. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 4 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2 1. Θεσµικοί επενδυτές, στους οποίους συµπεριλαµβάνονται: - Επιχειρήσεις επενδύσεων όπως ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 της οδηγίας για τις επενδυτικές υπηρεσίες. - Πιστωτικά ιδρύµατα όπως ορίζονται στο άρθρο 1 πρώτο εδάφιο της οδηγίας 77/780/ΕΟΚ. - Χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα όπως ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 6 της οδηγίας 89/646/ΕΟΚ. - Ασφαλιστικές επιχειρήσεις. - Οργανισµοί συλλογικών επενδύσεων. - Συνταξιοδοτικά ταµεία. Άλλοι θεσµικοί επενδυτές. 2. Επαγγελµατίες επενδυτές. 3. Υπερεθνικές, κυβερνητικές και κεντρικές διοικητικές αρχές. 4. Αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης. 5. ιοικητικά και διευθυντικά στελέχη καθώς και µέλη της επιχείρησης επενδύσεων που ευθύνονται προσωπικά, και κατέχουν τουλάχιστον το 5 % του κεφαλαίου της επιχείρησης επενδύσεων, πρόσωπα υπεύθυνα για τη διενέργεια του νόµιµου ελέγχου των λογιστικών βιβλίων της επιχείρησης επενδύσεων και επενδυτές µε ανάλογη θέση σε άλλες εταιρίες του ιδίου οµίλου. 6. Στενείς συγγενείς και τρίτοι που ενεργούν για λογαριασµό των επενδυτών που αναφέρονται στο σηµείο 5. 7. Άλλες εταιρείες του ιδίου οµίλου. 8. Επενδυτές που είναι υπεύθυνοι καθ' οιονδήποτε τρόπο για εξελίξεις όσον αφορά την επιχείρηση επενδύσεων ή τις εργασίες της οι οποίες οδήγησαν στην επιδείνωση της οικονοµικής της κατάστασης, ή έχουν έµµεσα ή άµεσα επωφεληθεί από αυτές.

9. Εταιρείες οι οποίες λόγω του µεγέθους τους δεν µπορούν να καταρτίζουν συνοπτικούς ισολογισµούς σύµφωνα µε το άρθρο 11 της τέταρτης οδηγίας του Συµβουλίου (78/660/ΕΟΚ) της 25ης Ιουλίου 1978 βάσει του άρθρου 54 παράγραφος 3 στοιχείο στ) της συνθήκης σχετικά µε τους ετήσιους λογαριασµούς ορισµένων κατηγοριών επιχειρήσεων (1). (1) ΕΕ αριθ. L 222 της 14. 8. 1978, σ. 11, όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 94/8/ΕΚ της 21. 3. 1994 (ΕΕ αριθ. L 82 της 25. 3. 1994, σ. 33). ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΑΡΧΕΣ Εάν ένα υποκατάστηµα ζητήσει να συµµετάσχει στο σύστηµα του κράτους µέλους υποδοχής για συµπληρωµατική κάλυψη, το σύστηµα του κράτους µέλους υποδοχής θεσπίζει διµερώς µε το σύστηµα του κράτους µέλους καταγωγής τος κατάλληλους κανόνες και διαδικασίες για την καταβολή αποζηµίωσεως στους επενδυτές του υποκατάστηµατος αυτού. Κατά τη θέσπιση των διαδικασιών, καθώς και κατά τον προσδιορισµό των όρων συµµετοχής του υποκαταστήµατος (όπως αναφέρει το άρθρο 7 παράγραφος 1), ισχύουν οι ακόλουθες αρχές: α) το σύστηµα του κράτους µέλους υποδοχής διατηρεί πλήρως το δικαίωµα να επιβάλει τους δικούς του αντικειµενικούς και γενικής εφαρµογής κανόνες στη συµµετοχή επιχειρήσεων επενδύσεων, να απαιτεί την παροχή σχετικών πληροφοριών και να επαληθεύει τις πληροφορίες αυτές µε τις αρµόδιες αρχές του κράτους µέλους καταγωγής 7 β) το σύστηµα του κράτους µέλους υποδοχής ικανοποιεί τις αξιώσεις για συµπληρωµατική αποζηµίωση αφού ενηµερωθεί από τις αρµόδιες αρχές του κράτους µέλους καταγωγής για την απόφαση που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2. Το σύστηµα του κράτους µέλους υποδοχής διατηρεί πλήρως το δικαίωµα να εξακριβώνει κατά πόσον ο επενδυτής νοµιµοποιείται σύµφωνα µε τους δικούς του βασικούς κανόνες και διαδικασίες προτού καταβάλλει συµπληρωµατική αποζηµίωση 7 γ) τα συστήµατα του κράτους µέλους καταγωγής και του κράτους µέλους υποδοχής συνεργάζονται πλήρως µεταξύ τους προκειµένου να εξασφαλίσουν ότι οι επενδυτές αποζηµιώνονται αµέσως και κατά το ενδεδειγµένο ποσό. Ιδιαίτερα δε συµφωνούν όσον αφορά τον τρόπο µε τον οποίο η ύπαρξη ανταπαιτήσεως η οποία µπορεί να προταθεί για συµψηφισµό στα πλαίσια ενός από τα δύο συστήµατα, επηρεάζει την αποζηµίωση που καταβάλλεται από κάθε σύστηµα στον επενδυτή 7 δ) τα συστήµατα του κράτους µέλους υποδοχής δικαιούνται να χρεώνουν τα υποκαταστήµατα για τη συµπληρωµατική κάλυψη κατά τον ενδεδειγµένο τρόπο που λαµβάνει υπόψη την εγγύηση που χρηµατοδοτείται από το σύστηµα του κράτους µέλους καταγωγής. Προκειµένου να διευκολυνθεί η χρέωση, το σύστηµα του κράτους µέλους υποδοχής µπορεί να θεωρήσει ότι η ευθύνη του περιορίζεται πάντοτε στη διαφορά µεταξύ της κάλυψης που αυτό προσφέρει και της κάλυψης που παρέχει το κράτος µέλος καταγωγής, ανεξαρτήτως του κατά πόσον το κράτος µέλος καταγωγής καταβάλλει όντως αποζηµίωση για τις απαιτήσεις των επενδυτών στο έδαφος του κράτους µέλους υποδοχής.