Ο συνδυασμός της «ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ» που υποστηρίζεται από το ΠΑΜΕ χαιρετίζει το 31ο Συνέδριο του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αγρινίου.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ «ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ» ΓΙΑ ΤΟ 31ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΚΑ Συνάδελφοι, - σες, αντιπρόσωποι του 31ου Συνεδρίου του ΕΚΑ. Ο συνδυασμός της «ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ» που υποστηρίζεται από το ΠΑΜΕ χαιρετίζει το 31ο Συνέδριο του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αγρινίου. Πέρασαν τρία χρόνια από το προηγούμενο Συνέδριο, που έγινε όταν η καπιταλιστική κρίση βρισκόταν σε εξέλιξη. Η «Εργατική Ενότητα» από τότε είχε καθορίσει τα χαρακτηριστικά της κρίσης. Είχε πει ξεκάθαρα στην εργατική τάξη ότι είναι κρίση του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, την οποία προκάλεσε ο άναρχος τρόπος παραγωγής, η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, όταν κόμματα του ευρωμονόδρομου και οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ - Ομοσπονδίες - ΕΚ κλπ. προσπαθούσαν να πείσουν την εργατική τάξη και τ άλλα λαϊκά στρώματα ότι είναι κρίση (χρέους - χρηματοπιστωτική των goldenboys, των αρπακτικών, των λαμόγιων κ.ά.). Επισημάναμε επίσης ότι όσο η κρίση θα βαθαίνει τόσο η επίθεση θα γίνεται όλο και πιο ανελέητη, ανεξάρτητα από ποιο κόμμα θα είναι στην κυβέρνηση. ΠΑΣΟΚ ήταν τότε στην κυβέρνηση, στην πορεία συγκυβέρνησαν (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.) με πρωθυπουργό τον τραπεζίτη ΠΑΠΑΔΗΜΟ. Μετά τις εκλογές (Μάης - Ιούνης του 12) νέα συγκυβέρνηση (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ). Προσπαθούσαν να πείσουν το λαό ότι ήταν αναγκαία αυτή η τακτική για να σώσουν τη χώρα, να μη χρεοκοπήσει. Ένα στόχο είχαν, να εκφράσουν και να ικανοποιήσουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων. Οι κυβερνήσεις, οι ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ (τρόικα) εξόπλισαν τους εργοδότες και συνολικά το μεγάλο κεφάλαιο με ένα βάρβαρο αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και ότι τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα ήταν αναγκαία για να βγούμε από την κρίση. Όλοι τους (κυβερνήσεις - τρόικα - κεφάλαιο), ανεξάρτητα από τις όποιες διαφορές, είχαν συμφωνήσει σε ένα πράγμα: Ό,τι κατακτήθηκε από την εργατική τάξη τις προηγούμενες δεκαετίες με αγώνα, αίμα και θυσίες να τα πάρουν πίσω για να σωθεί το σάπιο καπιταλιστικό τους σύστημα. Το επόμενο διάστημα ετοιμάζουν ακόμη πιο βάρβαρα μέτρα, ανεξάρτητα αν λένε ότι δε θα πάρουν άλλα, κοροϊδεύουν το λαό. Η αξιωματική αντιπολίτευση που προέκυψε από τις εκλογές του 2012 (ΣΥΡΙΖΑ) και τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωμονόδρομου και του συστήματος (ΑΝΕΛ - ΔΗΜΑΡ - ΧΑ) δημιουργούν συγχύσεις, λένε ψέματα στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα όταν λένε ότι υπάρχει λύση στα πλαίσια του συστήματος και της ΕΕ, ότι μπορούν να συμβιώσουν εργάτες, καπιταλιστές, ότι με ένα άλλο μείγμα πολιτικής θα μπορούσε ο λαός να είναι σε καλύτερη μοίρα. Βάζουν στο λαό λάθος διλήμματα (όπως μνημόνιο - αντιμνημόνιο, ευρώ - δραχμή, μέσα ή έξω από την Ευρωζώνη, καινούργιο «κούρεμα» του χρέους ή όχι κλπ.) και καταλήγουν στο πολιτικό δίλημμα κυβέρνηση με επικεφαλής τη ΝΔ ή με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ. Συνάδελφοι, το σύστημα χρησιμοποίησε και θα χρησιμοποιήσει τα πάντα για να βγει όσο είναι δυνατόν αλώβητο από την κρίση του. Χρησιμοποίησε το προηγούμενο διάστημα το φασιστικό - ναζιστικό μόρφωμα της ΧΑ. Αυτό το μόρφωμα με προσωπείο δήθεν φιλολαϊκό και αντισυστημικό συνέβαλε τα μέγιστα για το χτύπημα του ταξικού κινήματος, προσφέροντας τις υπηρεσίες του στους

καπιταλιστές. Η επίθεση στους μετανάστες ήταν πρόσχημα. Στόχο είχαν το κίνημα και την πολιτική του πρωτοπορία. Τους στόχους και τις πολιτικές επιλογές αυτού του μορφώματος το ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, πάντα τις έλεγε στην εργατική τάξη και δεν άργησε να επιβεβαιωθεί! Πέρα από τις εγκληματικές επιθέσεις στους μετανάστες, τις υπηρεσίες τους στο κεφάλαιο, προτείνοντας δουλειά με 15 ευρώ και ανασφάλιστη εργασία, πήραν και εργολαβίες από τους εφοπλιστές να χτυπήσουν το ΠΑΜΕ στη Ναυπηγοεπισκευαστική και δε δίστασαν να οργανώσουν εγκληματική επίθεση σε βάρος των πρωτοπόρων εργατών, μελών και στελεχών του ΚΚΕ στο Πέραμα το Σεπτέμβρη του 2013, ευτυχώς χωρίς θανατηφόρο θύμα, όπως ήταν ο στόχος τους. Και δε σταμάτησαν εκεί. Οργάνωσαν και παραπέρα την εγκληματική δράση, αυτή τη φορά πετυχαίνοντας το σκοπό τους, δολοφονώντας τον Παύλο Φύσσα. Αυτό που επιπλέον χαρακτηρίζει αυτό το μόρφωμα είναι η θρασυδειλία τους, ο τσαμπουκάς εκεί που περνάει και όταν βρίσκουν τα δύσκολα αρνούνται τον εαυτό τους. Συνάδελφοι, στις όποιες πρωτοβουλίες πήρε η συγκυβέρνηση και τις όποιες αποφάσεις της δικαιοσύνης, που στόχο είχαν να εξομοιώσουν τη δράση της ΧΑ και του ταξικού κινήματος (τοποθέτηση Σαμαρά στην Αμερική). τις θεωρίες περί άκρων, περί συνταγματικού τόξου, περί δημοκρατικού τόξου. ένα πράγμα πρέπει να είναι καθαρό για το ταξικό κίνημα: Ότι τη ΧΑ και οποιοδήποτε άλλο μόρφωμα φασιστικό - ναζιστικό μόνο η πάλη της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων μπορεί να τους απομονώσει, να τους εξαφανίσει, αυτό δείχνει η ιστορία. Γι αυτό σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε γειτονιά καμιά ανοχή, να τους απομονώσουμε παντού. Συνάδελφοι, η «Εργατική Ενότητα» για μια ακόμα φορά κάνει σαφή την άποψή της στην εργατική τάξη. Οποιαδήποτε κυβέρνηση, με όποιο μείγμα πολιτικής στα πλαίσια του συστήματος και της ΕΕ δεν μπορεί να φέρει τίποτα καλό για την εργατική τάξη και το λαό. Αντίθετα η ανεργία, η φτώχεια, η εξαθλίωση όλο και θα μεγαλώνουν. Γι αυτό εμείς βάζουμε στην εργατική τάξη το πραγματικό δίλημμα που πρέπει να πάρει θέση: Με το λαό και τις ανάγκες του ή με τα μονοπώλια και τα κέρδη τους; Και στο ερώτημα αν υπάρχει λύση, λέμε: ΝΑΙ υπάρχει λύση που μόνο η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της (φτωχομεσαία αγροτιά, μικροεβε, γυναίκες, νεολαίοι των λαϊκών στρωμάτων) μπορούν να την επιβάλουν, δυναμώνοντας τη λαϊκή συμμαχία παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε τόπο κατοικίας, δημιουργώντας κι άλλες Λαϊκές Επιτροπές, οργανώνοντας την πάλη για μονομερή διαγραφή του χρέους - αποδέσμευση από την ΕΕ και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Να διεκδικήσουν βαθιές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας για κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, για κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας με στόχο τη διεκδίκηση της εξουσίας, όπου ο πλούτος που παράγεται να αξιοποιείται για τις ανάγκες της κοινωνίας. Η επίθεση από τη μεριά της εργοδοσίας και στην περιοχή μας ήταν ανελέητη: Τρομοκρατία - εκβιασμοί - απειλές - απλήρωτη, εκ περιτροπής, ανασφάλιστη εργασία, απολύσεις, μειώσεις μισθών, κατάργηση ΣΣΕ, αντικατάσταση με ατομικές, επιχειρησιακές, εργατικά ατυχήματα και άλλα ήταν και είναι στην ημερήσια διάταξη. Το γνωρίζουν καλά οι συνάδελφοι εργαζόμενοι στους οδικούς άξονες, στις επιχειρήσεις, στα εργοστάσια, στον επισιτισμό, στην παραπαιδεία, στις ιχθυοκαλλιέργειες, οι νεολαίοι. Μαζί με τα χαράτσια (ΔΕΗ, νοσοκομεία, φόρος ακινήτων), τις μειώσεις παροχών σε Παιδεία - Υγεία, τις μειώσεις συντάξεων, το άνοιγμα των πλειστηριασμών, η ζωή των εργαζομένων και του λαού γίνεται καθημερινά πραγματική κόλαση.

Η πλειοψηφία του ΕΚΑ, τα ταξικά σωματεία, οι πρωτοπόροι εργάτες στους χώρους δουλειάς και κατοικίας οργάνωσαν την πάλη το προηγούμενο διάστημα για την απόκρουση της επίθεσης έχοντας σαν οδηγό τις κατευθύνσεις του ΠΑΜΕ. Με σύνθημά μας «ένας για όλους και όλοι για έναν» αναδείξαμε τα προβλήματα, παρεμβήκαμε, δώσαμε λύσεις εκεί που μπορούσαμε (δεν αφήσαμε κανένα χωρίς ρεύμα, χωρίς φαγητό, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη), κάναμε όμως σαφές ότι δεν είναι λύση τα κοινωνικά ιατρεία - παντοπωλεία, τα συσσίτια (εκκλησία, δήμοι κ.ά.). Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν ανάγκη από οίκτο - φιλανθρωπία. Αναδείξαμε σαν κύριο την ταξική αλληλεγγύη που πρέπει να έχει χαρακτηριστικά (οργάνωση αγώνα - διεκδίκησης). Συνάδελφοι, έχουμε πολλά να κάνουμε για να μπορέσει το κίνημα στην περιοχή μας να αντιμετωπίσει αυτή την επίθεση. Η «Εργατική Ενότητα», εκτιμώντας τις σύγχρονες εξελίξεις, θέτει ως κεντρικό ζήτημα την επιτακτική ανάγκη της ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος. Ένα κίνημα ικανό να απαντήσει στην ολομέτωπη γενικευμένη επίθεση, αλλά και κίνημα ικανό να παλεύει με γραμμή πάλης - συμμαχιών που δε θα περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση των συνεπειών, αλλά θα ανοίγει το δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης, πράγμα που προϋποθέτει γραμμή ρήξης κι ανατροπές με τα μονοπώλια, τα κόμματα και τους μηχανισμούς που τα υπηρετούν. Ο αγώνας για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος αποκτά σήμερα εξαιρετική σημασία και πρέπει να αφυπνίσει κάθε τίμιο εργάτη και συνδικαλιστή και ειδικά μπροστά στα νέα εμπόδια που επιχειρεί να ορθώσει η εργοδοσία και η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία. Καλούμε κάθε συνδικαλιστή, κάθε σωματείο, κάθε εργαζόμενο-η να προβληματιστούν. Να βάλουν κριτήριο στη σκέψη και στη δράση τους. Να παλέψουμε για το δυνάμωμα των πρωτοβάθμιων σωματείων, τη δημιουργία καινούργιων σωματείων. Οι εγγραφές νέων μελών και ειδικά νέων σε ηλικία πρέπει να αποτελεί καθημερινό καθήκον και να γίνεται εποικοδομητικός έλεγχος, να μπαίνουν συγκεκριμένοι στόχοι. Δεν μπορεί το κίνημα να έχει τους ίδιους στόχους με την εργοδοσία και τις πολυεθνικές. Αυτό σημαίνει, συνάδελφοι, ότι: Δεν αντιμετωπίζουμε την ανεργία με το μοίρασμά της, όπως θέλουν οι καπιταλιστές. Με μερική απασχόληση, με εκ περιτροπής εργασία, με 3μηνα, 5μηνα. Δε συμβιβαζόμαστε με μισθούς μεροκάματα - συντάξεις που εξαθλιώνουν τη ζωή μας. Δεν μπορούμε να δεχθούμε παραπέρα την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας. Για να ανατρέψουμε αυτή τη βάρβαρη εξέλιξη στη ζωή μας, για ένα άλλο μέλλον για τα παιδιά μας, ένας δρόμος υπάρχει: Να πιστέψουμε στη δύναμή μας. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αποβάλλουμε το φόβο, την απογοήτευση, την προσωπική λύση (γιατί τέτοια δεν υπάρχει). Να σηκώσουμε το ταξικό μας ανάστημα. Να αποτινάξουμε αυταπάτες του χτες και ιδιαίτερα του σήμερα. Την προοπτική της λύσης από αυτόν τον απάνθρωπο κατήφορο που ζούμε την παίρνουμε στα χέρια μας. Δεν εξουσιοδοτούμε κανέναν. Κλείνουμε τα αυτιά μας στα ψεύτικα διλήμματα. Κάνουμε ένα βήμα μπροστά! Οριοθετούμε τα συμφέροντά μας ταξικά.

Γιατί. συνάδελφοι, σήμερα κατά του μνημονίου εμφανίζεται ένα ευρύ φάσμα από «καπιταλιστές», «δημοκράτες», «αριστερούς» μέχρι τους φασίστες. Οι στόχοι δεν μπορεί να είναι οι ίδιοι. Για μας καθορίζονται αποκλειστικά από την ανάγκη της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Αυτό σημαίνει σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους, αξιοπρεπείς μισθοί και συντάξεις, δωρεάν παροχές Παιδείας, Υγείας και Πρόνοιας. Συνάδελφοι-σες, η αντιγραφή του συνθήματος του ΠΑΜΕ για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος από τους πρωταγωνιστές του πολέμου ενάντια στο ΠΑΜΕ, τις δυνάμεις της «Αυτόνομης Παρέμβασης» που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, στόχο έχει να δημιουργήσει παραπέρα συγχύσεις, να καθυποτάξει το κίνημα. Ανακάλυψαν ξαφνικά τη χρεοκοπία των εργατοπατέρων και επιχειρούν να πρωταγωνιστήσουν στην ανασύνταξη δήθεν του συνδικαλιστικού κινήματος. Ποιοι; Αυτοί που πρωτοστάτησαν στον πόλεμο με την παραπλανητική κατηγορία της διάσπασης μαζί με τους δορυφόρους τους, την «ΑΝΤΑΡΣΥΑ», πρωτοστάτησαν στον πόλεμο γιατί αποκαλυπτόταν ο ρόλος τους και οι ευθύνες τους για τη γιγάντωση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Ποιοι οδήγησαν στην απομαζικοποίηση; Ποιος ευθύνεται για τον εκφυλισμό της συνδικαλιστικής ιδιότητας; Πίσω από τα συνθήματα περί ενότητας και «όλοι μαζί μπορούμε» συνδιαλέγονταν με την ΠΑΣΚΕ, τη ΔΑΚΕ και την εργοδοσία πριν την κρίση, όλες αυτές οι δυνάμεις ψήφισαν τις ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, τις ιδιωτικοποιήσεις, κατηγορούσαν το ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, για μαξιμαλισμό και επαναστατική γυμναστική και τώρα παριστάνουν τους καταγγέλλοντες. Αλλά υπογράφουν μειώσεις μισθών σε κλάδους που είναι πλειοψηφία (π.χ. ιδιωτικούς υπαλλήλους, «Ελληνικά Πετρέλαια» κλπ.) στο όνομα του να μην καταργηθούν οι ΣΣΕ. Αποκαλύπτονται από το περιεχόμενο που θέλουν να δώσουν στην ανασύνταξη, αλλά και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν. Τι ακριβώς ζητούνδιακηρυξη ΤΗΣ «ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ» ΓΙΑ ΤΟ 31ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΚΑ Συνάδελφοι, - σες, αντιπρόσωποι του 31ου Συνεδρίου του ΕΚΑ. Ο συνδυασμός της «ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ» που υποστηρίζεται από το ΠΑΜΕ χαιρετίζει το 31ο Συνέδριο του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αγρινίου. Πέρασαν τρία χρόνια από το προηγούμενο Συνέδριο, που έγινε όταν η καπιταλιστική κρίση βρισκόταν σε εξέλιξη. Η «Εργατική Ενότητα» από τότε είχε καθορίσει τα χαρακτηριστικά της κρίσης. Είχε πει ξεκάθαρα στην εργατική τάξη ότι είναι κρίση του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, την οποία προκάλεσε ο άναρχος τρόπος παραγωγής, η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, όταν κόμματα του ευρωμονόδρομου και οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ - Ομοσπονδίες - ΕΚ κλπ. προσπαθούσαν να πείσουν την εργατική τάξη και τ άλλα λαϊκά στρώματα ότι είναι κρίση (χρέους - χρηματοπιστωτική των goldenboys, των αρπακτικών, των λαμόγιων κ.ά.). Επισημάναμε επίσης ότι όσο η κρίση θα βαθαίνει τόσο η επίθεση θα γίνεται όλο και πιο ανελέητη, ανεξάρτητα από ποιο κόμμα θα είναι στην κυβέρνηση. ΠΑΣΟΚ ήταν τότε στην κυβέρνηση, στην πορεία συγκυβέρνησαν (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.) με πρωθυπουργό τον τραπεζίτη ΠΑΠΑΔΗΜΟ. Μετά τις εκλογές (Μάης - Ιούνης του 12) νέα συγκυβέρνηση (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ). Προσπαθούσαν να πείσουν το λαό ότι ήταν αναγκαία αυτή η τακτική για να σώσουν τη χώρα, να μη χρεοκοπήσει. Ένα στόχο είχαν, να εκφράσουν και να ικανοποιήσουν τα συμφέροντα του μεγάλου

κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων. Οι κυβερνήσεις, οι ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ (τρόικα) εξόπλισαν τους εργοδότες και συνολικά το μεγάλο κεφάλαιο με ένα βάρβαρο αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και ότι τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα ήταν αναγκαία για να βγούμε από την κρίση. Όλοι τους (κυβερνήσεις - τρόικα - κεφάλαιο), ανεξάρτητα από τις όποιες διαφορές, είχαν συμφωνήσει σε ένα πράγμα: Ό,τι κατακτήθηκε από την εργατική τάξη τις προηγούμενες δεκαετίες με αγώνα, αίμα και θυσίες να τα πάρουν πίσω για να σωθεί το σάπιο καπιταλιστικό τους σύστημα. Το επόμενο διάστημα ετοιμάζουν ακόμη πιο βάρβαρα μέτρα, ανεξάρτητα αν λένε ότι δε θα πάρουν άλλα, κοροϊδεύουν το λαό. Η αξιωματική αντιπολίτευση που προέκυψε από τις εκλογές του 2012 (ΣΥΡΙΖΑ) και τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωμονόδρομου και του συστήματος (ΑΝΕΛ - ΔΗΜΑΡ - ΧΑ) δημιουργούν συγχύσεις, λένε ψέματα στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα όταν λένε ότι υπάρχει λύση στα πλαίσια του συστήματος και της ΕΕ, ότι μπορούν να συμβιώσουν εργάτες, καπιταλιστές, ότι με ένα άλλο μείγμα πολιτικής θα μπορούσε ο λαός να είναι σε καλύτερη μοίρα. Βάζουν στο λαό λάθος διλήμματα (όπως μνημόνιο - αντιμνημόνιο, ευρώ - δραχμή, μέσα ή έξω από την Ευρωζώνη, καινούργιο «κούρεμα» του χρέους ή όχι κλπ.) και καταλήγουν στο πολιτικό δίλημμα κυβέρνηση με επικεφαλής τη ΝΔ ή με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ. Συνάδελφοι, το σύστημα χρησιμοποίησε και θα χρησιμοποιήσει τα πάντα για να βγει όσο είναι δυνατόν αλώβητο από την κρίση του. Χρησιμοποίησε το προηγούμενο διάστημα το φασιστικό - ναζιστικό μόρφωμα της ΧΑ. Αυτό το μόρφωμα με προσωπείο δήθεν φιλολαϊκό και αντισυστημικό συνέβαλε τα μέγιστα για το χτύπημα του ταξικού κινήματος, προσφέροντας τις υπηρεσίες του στους καπιταλιστές. Η επίθεση στους μετανάστες ήταν πρόσχημα. Στόχο είχαν το κίνημα και την πολιτική του πρωτοπορία. Τους στόχους και τις πολιτικές επιλογές αυτού του μορφώματος το ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, πάντα τις έλεγε στην εργατική τάξη και δεν άργησε να επιβεβαιωθεί! Πέρα από τις εγκληματικές επιθέσεις στους μετανάστες, τις υπηρεσίες τους στο κεφάλαιο, προτείνοντας δουλειά με 15 ευρώ και ανασφάλιστη εργασία, πήραν και εργολαβίες από τους εφοπλιστές να χτυπήσουν το ΠΑΜΕ στη Ναυπηγοεπισκευαστική και δε δίστασαν να οργανώσουν εγκληματική επίθεση σε βάρος των πρωτοπόρων εργατών, μελών και στελεχών του ΚΚΕ στο Πέραμα το Σεπτέμβρη του 2013, ευτυχώς χωρίς θανατηφόρο θύμα, όπως ήταν ο στόχος τους. Και δε σταμάτησαν εκεί. Οργάνωσαν και παραπέρα την εγκληματική δράση, αυτή τη φορά πετυχαίνοντας το σκοπό τους, δολοφονώντας τον Παύλο Φύσσα. Αυτό που επιπλέον χαρακτηρίζει αυτό το μόρφωμα είναι η θρασυδειλία τους, ο τσαμπουκάς εκεί που περνάει και όταν βρίσκουν τα δύσκολα αρνούνται τον εαυτό τους. Συνάδελφοι, στις όποιες πρωτοβουλίες πήρε η συγκυβέρνηση και τις όποιες αποφάσεις της δικαιοσύνης, που στόχο είχαν να εξομοιώσουν τη δράση της ΧΑ και του ταξικού κινήματος (τοποθέτηση Σαμαρά στην Αμερική). τις θεωρίες περί άκρων, περί συνταγματικού τόξου, περί δημοκρατικού τόξου. ένα πράγμα πρέπει να είναι καθαρό για το ταξικό κίνημα: Ότι τη ΧΑ και οποιοδήποτε άλλο μόρφωμα φασιστικό - ναζιστικό μόνο η πάλη της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων μπορεί να τους απομονώσει, να τους εξαφανίσει, αυτό δείχνει η ιστορία. Γι αυτό σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε γειτονιά καμιά ανοχή, να τους απομονώσουμε παντού. Συνάδελφοι, η «Εργατική Ενότητα» για μια ακόμα φορά κάνει σαφή την άποψή της στην εργατική

τάξη. Οποιαδήποτε κυβέρνηση, με όποιο μείγμα πολιτικής στα πλαίσια του συστήματος και της ΕΕ δεν μπορεί να φέρει τίποτα καλό για την εργατική τάξη και το λαό. Αντίθετα η ανεργία, η φτώχεια, η εξαθλίωσδιακηρυξη ΤΗΣ «ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ» ΓΙΑ ΤΟ 31ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΚΑ Συνάδελφοι, - σες, αντιπρόσωποι του 31ου Συνεδρίου του ΕΚΑ. Ο συνδυασμός της «ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ» που υποστηρίζεται από το ΠΑΜΕ χαιρετίζει το 31ο Συνέδριο του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αγρινίου. Πέρασαν τρία χρόνια από το προηγούμενο Συνέδριο, που έγινε όταν η καπιταλιστική κρίση βρισκόταν σε εξέλιξη. Η «Εργατική Ενότητα» από τότε είχε καθορίσει τα χαρακτηριστικά της κρίσης. Είχε πει ξεκάθαρα στην εργατική τάξη ότι είναι κρίση του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, την οποία προκάλεσε ο άναρχος τρόπος παραγωγής, η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, όταν κόμματα του ευρωμονόδρομου και οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ - Ομοσπονδίες - ΕΚ κλπ. προσπαθούσαν να πείσουν την εργατική τάξη και τ άλλα λαϊκά στρώματα ότι είναι κρίση (χρέους - χρηματοπιστωτική των goldenboys, των αρπακτικών, των λαμόγιων κ.ά.). Επισημάναμε επίσης ότι όσο η κρίση θα βαθαίνει τόσο η επίθεση θα γίνεται όλο και πιο ανελέητη, ανεξάρτητα από ποιο κόμμα θα είναι στην κυβέρνηση. ΠΑΣΟΚ ήταν τότε στην κυβέρνηση, στην πορεία συγκυβέρνησαν (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.) με πρωθυπουργό τον τραπεζίτη ΠΑΠΑΔΗΜΟ. Μετά τις εκλογές (Μάης - Ιούνης του 12) νέα συγκυβέρνηση (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ). Προσπαθούσαν να πείσουν το λαό ότι ήταν αναγκαία αυτή η τακτική για να σώσουν τη χώρα, να μη χρεοκοπήσει. Ένα στόχο είχαν, να εκφράσουν και να ικανοποιήσουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων. Οι κυβερνήσεις, οι ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ (τρόικα) εξόπλισαν τους εργοδότες και συνολικά το μεγάλο κεφάλαιο με ένα βάρβαρο αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και ότι τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα ήταν αναγκαία για να βγούμε από την κρίση. Όλοι τους (κυβερνήσεις - τρόικα - κεφάλαιο), ανεξάρτητα από τις όποιες διαφορές, είχαν συμφωνήσει σε ένα πράγμα: Ό,τι κατακτήθηκε από την εργατική τάξη τις προηγούμενες δεκαετίες με αγώνα, αίμα και θυσίες να τα πάρουν πίσω για να σωθεί το σάπιο καπιταλιστικό τους σύστημα. Το επόμενο διάστημα ετοιμάζουν ακόμη πιο βάρβαρα μέτρα, ανεξάρτητα αν λένε ότι δε θα πάρουν άλλα, κοροϊδεύουν το λαό. Η αξιωματική αντιπολίτευση που προέκυψε από τις εκλογές του 2012 (ΣΥΡΙΖΑ) και τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωμονόδρομου και του συστήματος (ΑΝΕΛ - ΔΗΜΑΡ - ΧΑ) δημιουργούν συγχύσεις, λένε ψέματα στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα όταν λένε ότι υπάρχει λύση στα πλαίσια του συστήματος και της ΕΕ, ότι μπορούν να συμβιώσουν εργάτες, καπιταλιστές, ότι με ένα άλλο μείγμα πολιτικής θα μπορούσε ο λαός να είναι σε καλύτερη μοίρα. Βάζουν στο λαό λάθος διλήμματα (όπως μνημόνιο - αντιμνημόνιο, ευρώ - δραχμή, μέσα ή έξω από την Ευρωζώνη, καινούργιο «κούρεμα» του χρέους ή όχι κλπ.) και καταλήγουν στο πολιτικό δίλημμα κυβέρνηση με επικεφαλής τη ΝΔ ή με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ. Συνάδελφοι, το σύστημα χρησιμοποίησε και θα χρησιμοποιήσει τα πάντα για να βγει όσο είναι

δυνατόν αλώβητο από την κρίση του. Χρησιμοποίησε το προηγούμενο διάστημα το φασιστικό - ναζιστικό μόρφωμα της ΧΑ. Αυτό το μόρφωμα με προσωπείο δήθεν φιλολαϊκό και αντισυστημικό συνέβαλε τα μέγιστα για το χτύπημα του ταξικού κινήματος, προσφέροντας τις υπηρεσίες του στους καπιταλιστές. Η επίθεση στους μετανάστες ήταν πρόσχημα. Στόχο είχαν το κίνημα και την πολιτική του πρωτοπορία. Τους στόχους και τις πολιτικές επιλογές αυτού του μορφώματος το ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, πάντα τις έλεγε στην εργατική τάξη και δεν άργησε να επιβεβαιωθεί! Πέρα από τις εγκληματικές επιθέσεις στους μετανάστες, τις υπηρεσίες τους στο κεφάλαιο, προτείνοντας δουλειά με 15 ευρώ και ανασφάλιστη εργασία, πήραν και εργολαβίες από τους εφοπλιστές να χτυπήσουν το ΠΑΜΕ στη Ναυπηγοεπισκευαστική και δε δίστασαν να οργανώσουν εγκληματική επίθεση σε βάρος των πρωτοπόρων εργατών, μελών και στελεχών του ΚΚΕ στο Πέραμα το Σεπτέμβρη του 2013, ευτυχώς χωρίς θανατηφόρο θύμα, όπως ήταν ο στόχος τους. Και δε σταμάτησαν εκεί. Οργάνωσαν και παραπέρα την εγκληματική δράση, αυτή τη φορά πετυχαίνοντας το σκοπό τους, δολοφονώντας τον Παύλο Φύσσα. Αυτό που επιπλέον χαρακτηρίζει αυτό το μόρφωμα είναι η θρασυδειλία τους, ο τσαμπουκάς εκεί που περνάει και όταν βρίσκουν τα δύσκολα αρνούνται τον εαυτό τους. Συνάδελφοι, στις όποιες πρωτοβουλίες πήρε η συγκυβέρνηση και τις όποιες αποφάσεις της δικαιοσύνης, που στόχο είχαν να εξομοιώσουν τη δράση της ΧΑ και του ταξικού κινήματος (τοποθέτηση Σαμαρά στην Αμερική). τις θεωρίες περί άκρων, περί συνταγματικού τόξου, περί δημοκρατικού τόξου. ένα πράγμα πρέπει να είναι καθαρό για το ταξικό κίνημα: Ότι τη ΧΑ και οποιοδήποτε άλλο μόρφωμα φασιστικό - ναζιστικό μόνο η πάλη της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων μπορεί να τους απομονώσει, να τους εξαφανίσει, αυτό δείχνει η ιστορία. Γι αυτό σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε γειτονιά καμιά ανοχή, να τους απομονώσουμε παντού. Συνάδελφοι, η «Εργατική Ενότητα» για μια ακόμα φορά κάνει σαφή την άποψή της στην εργατική τάξη. Οποιαδήποτε κυβέρνηση, με όποιο μείγμα πολιτικής στα πλαίσια του συστήματος και της ΕΕ δεν μπορεί να φέρει τίποτα καλό για την εργατική τάξη και το λαό. Αντίθετα η ανεργία, η φτώχεια, η εξαθλίωση όλο και θα μεγαλώνουν. Γι αυτό εμείς βάζουμε στην εργατική τάξη το πραγματικό δίλημμα που πρέπει να πάρει θέση: Με το λαό και τις ανάγκες του ή με τα μονοπώλια και τα κέρδη τους; Και στο ερώτημα αν υπάρχει λύση, λέμε: ΝΑΙ υπάρχει λύση που μόνο η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της (φτωχομεσαία αγροτιά, μικροεβε, γυναίκες, νεολαίοι των λαϊκών στρωμάτων) μπορούν να την επιβάλουν, δυναμώνοντας τη λαϊκή συμμαχία παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε τόπο κατοικίας, δημιουργώντας κι άλλες Λαϊκές Επιτροπές, οργανώνοντας την πάλη για μονομερή διαγραφή του χρέους - αποδέσμευση από την ΕΕ και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Να διεκδικήσουν βαθιές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας για κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, για κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας με στόχο τη διεκδίκηση της εξουσίας, όπου ο πλούτος που παράγεται να αξιοποιείται για τις ανάγκες της κοινωνίας. Η επίθεση από τη μεριά της εργοδοσίας και στην περιοχή μας ήταν ανελέητη: Τρομοκρατία - εκβιασμοί - απειλές - απλήρωτη, εκ περιτροπής, ανασφάλιστη εργασία, απολύσεις, μειώσεις μισθών, κατάργηση ΣΣΕ, αντικατάσταση με ατομικές, επιχειρησιακές, εργατικά ατυχήματα και άλλα ήταν και είναι στην ημερήσια διάταξη. Το γνωρίζουν καλά οι συνάδελφοι εργαζόμενοι στους οδικούς άξονες, στις επιχειρήσεις, στα εργοστάσια, στον επισιτισμό, στην παραπαιδεία, στις ιχθυοκαλλιέργειες, οι νεολαίοι.

Μαζί με τα χαράτσια (ΔΕΗ, νοσοκομεία, φόρος ακινήτων), τις μειώσεις παροχών σε Παιδεία - Υγεία, τις μειώσεις συντάξεων, το άνοιγμα των πλειστηριασμών, η ζωή των εργαζομένων και του λαού γίνεται καθημερινά πραγματική κόλαση. Η πλειοψηφία του ΕΚΑ, τα ταξικά σωματεία, οι πρωτοπόροι εργάτες στους χώρους δουλειάς και κατοικίας οργάνωσαν την πάλη το προηγούμενο διάστημα για την απόκρουση της επίθεσης έχοντας σαν οδηγό τις κατευθύνσεις του ΠΑΜΕ. Με σύνθημά μας «ένας για όλους και όλοι για έναν» αναδείξαμε τα προβλήματα, παρεμβήκαμε, δώσαμε λύσεις εκεί που μπορούσαμε (δεν αφήσαμε κανένα χωρίς ρεύμα, χωρίς φαγητό, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη), κάναμε όμως σαφές ότι δεν είναι λύση τα κοινωνικά ιατρεία - παντοπωλεία, τα συσσίτια (εκκλησία, δήμοι κ.ά.). Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν ανάγκη από οίκτο - φιλανθρωπία. Αναδείξαμε σαν κύριο την ταξική αλληλεγγύη που πρέπει να έχει χαρακτηριστικά (οργάνωση αγώνα - διεκδίκησης). Συνάδελφοι, έχουμε πολλά να κάνουμε για να μπορέσει το κίνημα στην περιοχή μας να αντιμετωπίσει αυτή την επίθεση. Η «Εργατική Ενότητα», εκτιμώντας τις σύγχρονες εξελίξεις, θέτει ως κεντρικό ζήτημα την επιτακτική ανάγκη της ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος. Ένα κίνημα ικανό να απαντήσει στην ολομέτωπη γενικευμένη επίθεση, αλλά και κίνημα ικανό να παλεύει με γραμμή πάλης - συμμαχιών που δε θα περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση των συνεπειών, αλλά θα ανοίγει το δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης, πράγμα που προϋποθέτει γραμμή ρήξης κι ανατροπές με τα μονοπώλια, τα κόμματα και τους μηχανισμούς που τα υπηρετούν. Ο αγώνας για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος αποκτά σήμερα εξαιρετική σημασία και πρέπει να αφυπνίσει κάθε τίμιο εργάτη και συνδικαλιστή και ειδικά μπροστά στα νέα εμπόδια που επιχειρεί να ορθώσει η εργοδοσία και η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία. Καλούμε κάθε συνδικαλιστή, κάθε σωματείο, κάθε εργαζόμενο-η να προβληματιστούν. Να βάλουν κριτήριο στη σκέψη και στη δράση τους. Να παλέψουμε για το δυνάμωμα των πρωτοβάθμιων σωματείων, τη δημιουργία καινούργιων σωματείων. Οι εγγραφές νέων μελών και ειδικά νέων σε ηλικία πρέπει να αποτελεί καθημερινό καθήκον και να γίνεται εποικοδομητικός έλεγχος, να μπαίνουν συγκεκριμένοι στόχοι. Δεν μπορεί το κίνημα να έχει τους ίδιους στόχους με την εργοδοσία και τις πολυεθνικές. Αυτό σημαίνει, συνάδελφοι, ότι: Δεν αντιμετωπίζουμε την ανεργία με το μοίρασμά της, όπως θέλουν οι καπιταλιστές. Με μερική απασχόληση, με εκ περιτροπής εργασία, με 3μηνα, 5μηνα. Δε συμβιβαζόμαστε με μισθούς μεροκάματα - συντάξεις που εξαθλιώνουν τη ζωή μας. Δεν μπορούμε να δεχθούμε παραπέρα την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας. Για να ανατρέψουμε αυτή τη βάρβαρη εξέλιξη στη ζωή μας, για ένα άλλο μέλλον για τα παιδιά μας, ένας δρόμος υπάρχει: Να πιστέψουμε στη δύναμή μας. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αποβάλλουμε το φόβο, την απογοήτευση, την προσωπική λύση (γιατί τέτοια δεν υπάρχει). Να σηκώσουμε το ταξικό μας ανάστημα. Να αποτινάξουμε αυταπάτες του χτες και ιδιαίτερα του σήμερα.

Την προοπτική της λύσης από αυτόν τον απάνθρωπο κατήφορο που ζούμε την παίρνουμε στα χέρια μας. Δεν εξουσιοδοτούμε κανέναν. Κλείνουμε τα αυτιά μας στα ψεύτικα διλήμματα. Κάνουμε ένα βήμα μπροστά! Οριοθετούμε τα συμφέροντά μας ταξικά. Γιατί. συνάδελφοι, σήμερα κατά του μνημονίου εμφανίζεται ένα ευρύ φάσμα από «καπιταλιστές», «δημοκράτες», «αριστερούς» μέχρι τους φασίστες. Οι στόχοι δεν μπορεί να είναι οι ίδιοι. Για μας καθορίζονται αποκλειστικά από την ανάγκη της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Αυτό σημαίνει σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους, αξιοπρεπείς μισθοί και συντάξεις, δωρεάν παροχές Παιδείας, Υγείας και Πρόνοιας. Συνάδελφοι-σες, η αντιγραφή του συνθήματος του ΠΑΜΕ για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος από τους πρωταγωνιστές του πολέμου ενάντια στο ΠΑΜΕ, τις δυνάμεις της «Αυτόνομης Παρέμβασης» που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, στόχο έχει να δημιουργήσει παραπέρα συγχύσεις, να καθυποτάξει το κίνημα. Ανακάλυψαν ξαφνικά τη χρεοκοπία των εργατοπατέρων και επιχειρούν να πρωταγωνιστήσουν στην ανασύνταξη δήθεν του συνδικαλιστικού κινήματος. Ποιοι; Αυτοί που πρωτοστάτησαν στον πόλεμο με την παραπλανητική κατηγορία της διάσπασης μαζί με τους δορυφόρους τους, την «ΑΝΤΑΡΣΥΑ», πρωτοστάτησαν στον πόλεμο γιατί αποκαλυπτόταν ο ρόλος τους και οι ευθύνες τους για τη γιγάντωση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Ποιοι οδήγησαν στην απομαζικοποίηση; Ποιος ευθύνεται για τον εκφυλισμό της συνδικαλιστικής ιδιότητας; Πίσω από τα συνθήματα περί ενότητας και «όλοι μαζί μπορούμε» συνδιαλέγονταν με την ΠΑΣΚΕ, τη ΔΑΚΕ και την εργοδοσία πριν την κρίση, όλες αυτές οι δυνάμεις ψήφισαν τις ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, τις ιδιωτικοποιήσεις, κατηγορούσαν το ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, για μαξιμαλισμό και επαναστατική γυμναστική και τώρα παριστάνουν τους καταγγέλλοντες. Αλλά υπογράφουν μειώσεις μισθών σε κλάδους που είναι πλειοψηφία (π.χ. ιδιωτικούς υπαλλήλους, «Ελληνικά Πετρέλαια» κλπ.) στο όνομα του να μην καταργηθούν οι ΣΣΕ. Αποκαλύπτονται από το περιεχόμενο που θέλουν να δώσουν στην ανασύνταξη, αλλά και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν. Τι ακριβώς ζητούν: Να υποταχθεί το συνδικαλιστικό κίνημα στον πολιτικό τους στόχο, να φύγει η κυβέρνηση Σαμαρά και να έλθει στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ για να συνεχιστεί η ίδια στρατηγική μέσα στην ΕΕ και στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Από τη σκοπιά αυτή έδρασαν το προηγούμενο διάστημα με σύνθημα Γενική Απεργία - απεργίες διαρκείας για να φύγει η κυβέρνηση. Δε θέλουν κίνημα για αλλαγή πολιτικής κατεύθυνσης, θέλουν συνδικαλιστικό κίνημα πλατείας, υποταγμένο στα σχέδια για εναλλαγή κυβέρνησης και αύριο στήριγμα της αντεργατικής πολιτικής. Οι εργαζόμενοι-νες έχουν έναν και μόνο δρόμο να προχωρήσουν. Με αφοβία σε συστηματική οργανωμένη πειθαρχία που θα αμφισβητεί όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά τη μήτρα που δημιουργεί τα μνημόνια και κάνει κόλαση τη ζωή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, την εξουσία των μονοπωλίων. Αυτή είναι η μόνη ελπιδοφόρα προοπτική που απαιτεί το λαό πρωταγωνιστή στο επίπεδο της οικονομίας και της πολιτικής για να είναι κυρίαρχος του πλούτου που παράγει και της ζωής του. Σ αυτόν το δρόμο οι όποιες θυσίες απαιτούνται αξίζουν, πιάνουν τόπο. Συνάδελφοι, αντιπρόσωποι του 31ου Συνεδρίου του ΕΚΑ Απευθυνόμαστε σε όλους και σας καλούμε να στηρίξετε το συνδυασμό της «ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ», ακόμα κι αν δε συμφωνείτε σε όλα μαζί μας, για να μπορέσει η εργατική τάξη της περιοχής να δώσει τις μάχες που έρχονται από καλύτερο μετερίζι, πιο αποτελεσματικά και νικηφόρα.

Γιατί χωρίς τους εργάτες γρανάζι δε γυρνά, οι εργάτες μπορούν χωρίς αφεντικάη όλο και θα μεγαλώνουν. Γι αυτό εμείς βάζουμε στην εργατική τάξη το πραγματικό δίλημμα που πρέπει να πάρει θέση: Με το λαό και τις ανάγκες του ή με τα μονοπώλια και τα κέρδη τους; Και στο ερώτημα αν υπάρχει λύση, λέμε: ΝΑΙ υπάρχει λύση που μόνο η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της (φτωχομεσαία αγροτιά, μικροεβε, γυναίκες, νεολαίοι των λαϊκών στρωμάτων) μπορούν να την επιβάλουν, δυναμώνοντας τη λαϊκή συμμαχία παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε τόπο κατοικίας, δημιουργώντας κι άλλες Λαϊκές Επιτροπές, οργανώνοντας την πάλη για μονομερή διαγραφή του χρέους - αποδέσμευση από την ΕΕ και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Να διεκδικήσουν βαθιές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας για κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, για κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας με στόχο τη διεκδίκηση της εξουσίας, όπου ο πλούτος που παράγεται να αξιοποιείται για τις ανάγκες της κοινωνίας. Η επίθεση από τη μεριά της εργοδοσίας και στην περιοχή μας ήταν ανελέητη: Τρομοκρατία - εκβιασμοί - απειλές - απλήρωτη, εκ περιτροπής, ανασφάλιστη εργασία, απολύσεις, μειώσεις μισθών, κατάργηση ΣΣΕ, αντικατάσταση με ατομικές, επιχειρησιακές, εργατικά ατυχήματα και άλλα ήταν και είναι στην ημερήσια διάταξη. Το γνωρίζουν καλά οι συνάδελφοι εργαζόμενοι στους οδικούς άξονες, στις επιχειρήσεις, στα εργοστάσια, στον επισιτισμό, στην παραπαιδεία, στις ιχθυοκαλλιέργειες, οι νεολαίοι. Μαζί με τα χαράτσια (ΔΕΗ, νοσοκομεία, φόρος ακινήτων), τις μειώσεις παροχών σε Παιδεία - Υγεία, τις μειώσεις συντάξεων, το άνοιγμα των πλειστηριασμών, η ζωή των εργαζομένων και του λαού γίνεται καθημερινά πραγματική κόλαση. Η πλειοψηφία του ΕΚΑ, τα ταξικά σωματεία, οι πρωτοπόροι εργάτες στους χώρους δουλειάς και κατοικίας οργάνωσαν την πάλη το προηγούμενο διάστημα για την απόκρουση της επίθεσης έχοντας σαν οδηγό τις κατευθύνσεις του ΠΑΜΕ. Με σύνθημά μας «ένας για όλους και όλοι για έναν» αναδείξαμε τα προβλήματα, παρεμβήκαμε, δώσαμε λύσεις εκεί που μπορούσαμε (δεν αφήσαμε κανένα χωρίς ρεύμα, χωρίς φαγητό, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη), κάναμε όμως σαφές ότι δεν είναι λύση τα κοινωνικά ιατρεία - παντοπωλεία, τα συσσίτια (εκκλησία, δήμοι κ.ά.). Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν ανάγκη από οίκτο - φιλανθρωπία. Αναδείξαμε σαν κύριο την ταξική αλληλεγγύη που πρέπει να έχει χαρακτηριστικά (οργάνωση αγώνα - διεκδίκησης). Συνάδελφοι, έχουμε πολλά να κάνουμε για να μπορέσει το κίνημα στην περιοχή μας να αντιμετωπίσει αυτή την επίθεση. Η «Εργατική Ενότητα», εκτιμώντας τις σύγχρονες εξελίξεις, θέτει ως κεντρικό ζήτημα την επιτακτική ανάγκη της ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος. Ένα κίνημα ικανό να απαντήσει στην ολομέτωπη γενικευμένη επίθεση, αλλά και κίνημα ικανό να παλεύει με γραμμή πάλης - συμμαχιών που δε θα περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση των συνεπειών, αλλά θα ανοίγει το δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης, πράγμα που προϋποθέτει γραμμή ρήξης κι ανατροπές με τα μονοπώλια, τα κόμματα και τους μηχανισμούς που τα υπηρετούν. Ο αγώνας για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος αποκτά σήμερα εξαιρετική σημασία και πρέπει να αφυπνίσει κάθε τίμιο εργάτη και συνδικαλιστή και ειδικά μπροστά στα νέα εμπόδια που επιχειρεί να ορθώσει η εργοδοσία και η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία. Καλούμε κάθε συνδικαλιστή, κάθε σωματείο, κάθε εργαζόμενο-η να προβληματιστούν. Να βάλουν

κριτήριο στη σκέψη και στη δράση τους. Να παλέψουμε για το δυνάμωμα των πρωτοβάθμιων σωματείων, τη δημιουργία καινούργιων σωματείων. Οι εγγραφές νέων μελών και ειδικά νέων σε ηλικία πρέπει να αποτελεί καθημερινό καθήκον και να γίνεται εποικοδομητικός έλεγχος, να μπαίνουν συγκεκριμένοι στόχοι. Δεν μπορεί το κίνημα να έχει τους ίδιους στόχους με την εργοδοσία και τις πολυεθνικές. Αυτό σημαίνει, συνάδελφοι, ότι: Δεν αντιμετωπίζουμε την ανεργία με το μοίρασμά της, όπως θέλουν οι καπιταλιστές. Με μερική απασχόληση, με εκ περιτροπής εργασία, με 3μηνα, 5μηνα. Δε συμβιβαζόμαστε με μισθούς μεροκάματα - συντάξεις που εξαθλιώνουν τη ζωή μας. Δεν μπορούμε να δεχθούμε παραπέρα την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας. Για να ανατρέψουμε αυτή τη βάρβαρη εξέλιξη στη ζωή μας, για ένα άλλο μέλλον για τα παιδιά μας, ένας δρόμος υπάρχει: Να πιστέψουμε στη δύναμή μας. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αποβάλλουμε το φόβο, την απογοήτευση, την προσωπική λύση (γιατί τέτοια δεν υπάρχει). Να σηκώσουμε το ταξικό μας ανάστημα. Να αποτινάξουμε αυταπάτες του χτες και ιδιαίτερα του σήμερα. Την προοπτική της λύσης από αυτόν τον απάνθρωπο κατήφορο που ζούμε την παίρνουμε στα χέρια μας. Δεν εξουσιοδοτούμε κανέναν. Κλείνουμε τα αυτιά μας στα ψεύτικα διλήμματα. Κάνουμε ένα βήμα μπροστά! Οριοθετούμε τα συμφέροντά μας ταξικά. Γιατί. συνάδελφοι, σήμερα κατά του μνημονίου εμφανίζεται ένα ευρύ φάσμα από «καπιταλιστές», «δημοκράτες», «αριστερούς» μέχρι τους φασίστες. Οι στόχοι δεν μπορεί να είναι οι ίδιοι. Για μας καθορίζονται αποκλειστικά από την ανάγκη της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Αυτό σημαίνει σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους, αξιοπρεπείς μισθοί και συντάξεις, δωρεάν παροχές Παιδείας, Υγείας και Πρόνοιας. Συνάδελφοι-σες, η αντιγραφή του συνθήματος του ΠΑΜΕ για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος από τους πρωταγωνιστές του πολέμου ενάντια στο ΠΑΜΕ, τις δυνάμεις της «Αυτόνομης Παρέμβασης» που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, στόχο έχει να δημιουργήσει παραπέρα συγχύσεις, να καθυποτάξει το κίνημα. Ανακάλυψαν ξαφνικά τη χρεοκοπία των εργατοπατέρων και επιχειρούν να πρωταγωνιστήσουν στην ανασύνταξη δήθεν του συνδικαλιστικού κινήματος. Ποιοι; Αυτοί που πρωτοστάτησαν στον πόλεμο με την παραπλανητική κατηγορία της διάσπασης μαζί με τους δορυφόρους τους, την «ΑΝΤΑΡΣΥΑ», πρωτοστάτησαν στον πόλεμο γιατί αποκαλυπτόταν ο ρόλος τους και οι ευθύνες τους για τη γιγάντωση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Ποιοι οδήγησαν στην απομαζικοποίηση; Ποιος ευθύνεται για τον εκφυλισμό της συνδικαλιστικής ιδιότητας; Πίσω από τα συνθήματα περί ενότητας και «όλοι μαζί μπορούμε» συνδιαλέγονταν με την ΠΑΣΚΕ, τη ΔΑΚΕ και την εργοδοσία πριν την κρίση, όλες αυτές οι δυνάμεις ψήφισαν τις ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, τις ιδιωτικοποιήσεις, κατηγορούσαν το ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, για μαξιμαλισμό και επαναστατική γυμναστική και τώρα παριστάνουν τους καταγγέλλοντες. Αλλά υπογράφουν μειώσεις μισθών σε κλάδους που είναι πλειοψηφία (π.χ. ιδιωτικούς υπαλλήλους, «Ελληνικά Πετρέλαια» κλπ.) στο όνομα του να μην καταργηθούν οι ΣΣΕ.

Αποκαλύπτονται από το περιεχόμενο που θέλουν να δώσουν στην ανασύνταξη, αλλά και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν. Τι ακριβώς ζητούν: Να υποταχθεί το συνδικαλιστικό κίνημα στον πολιτικό τους στόχο, να φύγει η κυβέρνηση Σαμαρά και να έλθει στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ για να συνεχιστεί η ίδια στρατηγική μέσα στην ΕΕ και στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Από τη σκοπιά αυτή έδρασαν το προηγούμενο διάστημα με σύνθημα Γενική Απεργία - απεργίες διαρκείας για να φύγει η κυβέρνηση. Δε θέλουν κίνημα για αλλαγή πολιτικής κατεύθυνσης, θέλουν συνδικαλιστικό κίνημα πλατείας, υποταγμένο στα σχέδια για εναλλαγή κυβέρνησης και αύριο στήριγμα της αντεργατικής πολιτικής. Οι εργαζόμενοι-νες έχουν έναν και μόνο δρόμο να προχωρήσουν. Με αφοβία σε συστηματική οργανωμένη πειθαρχία που θα αμφισβητεί όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά τη μήτρα που δημιουργεί τα μνημόνια και κάνει κόλαση τη ζωή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, την εξουσία των μονοπωλίων. Αυτή είναι η μόνη ελπιδοφόρα προοπτική που απαιτεί το λαό πρωταγωνιστή στο επίπεδο της οικονομίας και της πολιτικής για να είναι κυρίαρχος του πλούτου που παράγει και της ζωής του. Σ αυτόν το δρόμο οι όποιες θυσίες απαιτούνται αξίζουν, πιάνουν τόπο. Συνάδελφοι, αντιπρόσωποι του 31ου Συνεδρίου του ΕΚΑ Απευθυνόμαστε σε όλους και σας καλούμε να στηρίξετε το συνδυασμό της «ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ», ακόμα κι αν δε συμφωνείτε σε όλα μαζί μας, για να μπορέσει η εργατική τάξη της περιοχής να δώσει τις μάχες που έρχονται από καλύτερο μετερίζι, πιο αποτελεσματικά και νικηφόρα. Γιατί χωρίς τους εργάτες γρανάζι δε γυρνά, οι εργάτες μπορούν χωρίς αφεντικά: Να υποταχθεί το συνδικαλιστικό κίνημα στον πολιτικό τους στόχο, να φύγει η κυβέρνηση Σαμαρά και να έλθει στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ για να συνεχιστεί η ίδια στρατηγική μέσα στην ΕΕ και στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Από τη σκοπιά αυτή έδρασαν το προηγούμενο διάστημα με σύνθημα Γενική Απεργία - απεργίες διαρκείας για να φύγει η κυβέρνηση. Δε θέλουν κίνημα για αλλαγή πολιτικής κατεύθυνσης, θέλουν συνδικαλιστικό κίνημα πλατείας, υποταγμένο στα σχέδια για εναλλαγή κυβέρνησης και αύριο στήριγμα της αντεργατικής πολιτικής. Οι εργαζόμενοι-νες έχουν έναν και μόνο δρόμο να προχωρήσουν. Με αφοβία σε συστηματική οργανωμένη πειθαρχία που θα αμφισβητεί όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά τη μήτρα που δημιουργεί τα μνημόνια και κάνει κόλαση τη ζωή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, την εξουσία των μονοπωλίων. Αυτή είναι η μόνη ελπιδοφόρα προοπτική που απαιτεί το λαό πρωταγωνιστή στο επίπεδο της οικονομίας και της πολιτικής για να είναι κυρίαρχος του πλούτου που παράγει και της ζωής του. Σ αυτόν το δρόμο οι όποιες θυσίες απαιτούνται αξίζουν, πιάνουν τόπο. Συνάδελφοι, αντιπρόσωποι του 31ου Συνεδρίου του ΕΚΑ Απευθυνόμαστε σε όλους και σας καλούμε να στηρίξετε το συνδυασμό της «ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ», ακόμα κι αν δε συμφωνείτε σε όλα μαζί μας, για να μπορέσει η εργατική τάξη της περιοχής να δώσει τις μάχες που έρχονται από καλύτερο μετερίζι, πιο αποτελεσματικά και νικηφόρα. Γιατί χωρίς τους εργάτες γρανάζι δε γυρνά, οι εργάτες μπορούν χωρίς αφεντικά