Ανάλυση της δομής και της ποικιλότητας των εδαφικών κολεοπτέρων (οικογένειες: Carabidae και Tenebrionidae) σε ορεινά οικοσυστήματα

Σχετικά έγγραφα
Πρότυπα οικολογικής διαφοροποίησης των μυρμηγκιών (Υμενόπτερα: Formicidae) σε κερματισμένα ορεινά ενδιαιτήματα.

ΠΡΟΤΥΠΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΛΕΟΠΤΕΡΩΝ CARABIDAE ΣΕ ΚΕΡΜΑΤΙΣΜΕΝΑ ΟΡΕΙΝΑ ΕΝΔΙΑΙΤΗΜΑΤΑ. Ι. Αναστασίου & Α. Λεγάκις

Αξιοποίηση της Ελληνικής χλωρίδας και βλάστησης στο αστικό περιβάλλον Βιοποικιλότητα στο αστικό πράσινο

AdaptFor Προσαρμογή της διαχείρισης των δασών στην κλιματική αλλαγή στην Ελλάδα

ΠΡΟΤΥΠΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ, ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΙΔΑΣ ΣΕ ΚΕΡΜΑΤΙΣΜΕΝΑ ΟΡΕΙΝΑ ΕΝΔΙΑΙΤΗΜΑΤΑ

Βιολόγος- Μεταδιδάκτορας, Τομέας Οικολογίας & Ταξινομικής, Τμήμα Βιολογίας ΕΚΠΑ. 2

μελετά τις σχέσεις μεταξύ των οργανισμών και με το περιβάλλον τους

μελετά τις σχέσεις μεταξύ των οργανισμών και με το περιβάλλον τους

5. κλίμα. Οι στέπες είναι ξηροί λειμώνες με ετήσιο εύρος θερμοκρασιών το καλοκαίρι μέχρι 40 C και το χειμώνα κάτω από -40 C

ΗΕΦΑΡΜΟΓΗΤΗΣΣΥΜΒΑΣΗΣΤΗΣΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ NATURA 2000 ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΙΑ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΕΙ ΩΝ ΠΑΝΙ ΑΣ

Πρόλογος Οργανισμοί...15

Μεταπυρική Διαχείριση Δασών Ψυχρόβιων Κωνοφόρων

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Η έννοια του οικοσυστήματος 11

LIFE - ΦΥΣΗ. Δημιουργία Δικτύου Μικρο-Αποθεμάτων στην Κύπρο για τη Διατήρηση Ειδών και Οικοτόπων Προτεραιότητας. Κλίμακα: 1:5000

Η παλυνολογία εξετάζει την παλαιοβλάστηση τα παλαιο-περιβάλλοντα το παλαιο-κλίμα Την επίδραση του ανθρώπου (π.χ. γεωργία)

Κλιματική αλλαγή και αύξηση της ελάτης

Τελική Συνάντηση 18 εκεµβρίου 2014, Αθήνα

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΤΑΞΙΝΟΝΗΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΜΑΖΟΠΙΝΑΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΛΕΠΙΟ ΠΕΥΚΗ (PINUS HALEPENSIS) ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΤΑΤΟΪΟΥ ΠΑΡΝΗΘΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ»

Αξιολόγηση της παρούσας κατάστασης των περιοχών έρευνας από δασοκομική και οικοφυσιολογική άποψη

Άνθρωπος και Περιβάλλον

Ανακύκλωση & διατήρηση Θρεπτικών

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΥΨΟΜΕΤΡΙΚΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ, ΑΚΟΥΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΧΕΙΡΟΠΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΚΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. Η έννοια του οικοσυστήματος αποτελεί θεμελιώδη έννοια για την Οικολογία

Η κατάσταση των οικοσυστημάτων ως βάση εφαρμογής του MAES: η περίπτωση των δασών της Ελλάδας. Δρ. Ιωάννης Κόκκορης Δασολόγος Περιβαλλοντολόγος

Μελέτη της πανίδας των χερσόβιων αρθροπόδων σε διάφορους τύπους ενδιαιτήματος της Πάρνηθας

Διαχείριση και Προστασία των Κυπριακών Δασών

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΛΛΙΝΤΖΑ

Βλάστηση της Ελλάδας. Καθηγητής Δημήτριος Χριστοδουλάκης Τμήμα Βιολογίας Τομέας Βιολογίας Φυτών Τηλ.

Πέτρος Κακούρος και Αντώνης Αποστολάκης

Προσαρμογή της Διαχείρισης των Δασών στην Κλιματική Αλλαγή στην Ελλάδα: Δασαρχείο Πάρνηθας. Ομάδα έργου: Γ. Ζαρείφης Ηλ. Ντούφας Γ. Πόθος Κ.

Αποτίμηση των επιπτώσεων της πυρκαγιάς στα δάση μαύρης πεύκης στον Πάρνωνα Η προσέγγιση για την αποκατάστασή τους

Περιβαλλοντικά Συστήματα

Η έννοια του οικοσυστήματος Ροή ενέργειας

ΗΣΗΜΑΣΙΑΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΙ ΩΝ: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΣΑΥΡΑΣ Podarcis milensis ΣΤΗ ΜΗΛΟ

25/11/2010. Κ. Ποϊραζίδης Εισήγηση 4 η Παρόχθιες Ζώνες στην Ελλάδα Χειμερινό Παρόχθια ζώνη

Βιοποικιλότητα & Αγροτικά Οικοσυστήματα

Επίδραση των δασικών πυρκαγιών στη θνησιµότητα

Το τσακάλι, τόσο κοντινό μα τόσο ντροπαλό! (Ανακαλύπτοντας το τσακάλι)

Καφέ αρκούδα (Ursus arctos), ο εκτοπισμένος συγκάτοικός μας

Προσαρµογήτης ιαχείρισηςτων ασώνστηνκλιµατικήαλλαγήστηνελλάδα: ασαρχείο Πάρνηθας

Ταχυαυξή Ξυλώδη Είδη σε Φυτείες Μικρού Περίτροπου Χρόνου

Γεωβοτανική. Καθηγητής Δημήτριος Χριστοδουλάκης Τμήμα Βιολογίας Τομέας Βιολογίας Φυτών Τηλ.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 1: ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ

«Περπατώντας στα δάση του Κισσάβου» Αγιά, Σάββατο, 25 Μαΐου Αειφορική Διαχείριση του Κισσάβου Γκάτσικος Αστέριος, Δασολόγος

Ε1 Συντεταγμένες (κέντρο επιφάνειας) ΕΓΣΑ x y / φ λ

Kεφάλαιο 11 (σελ ) Ζώνες βλάστησης

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΤΑ KOPPEN Το κλίμα μιας γεωγραφικής περιοχής διαμορφώνεται κατά κύριο λόγο από τους 3 παρακάτω παράγοντες: 1) το

Προστασία Γενετικής Βιολογικής Ποικιλότητας

Περιεχόµενα. 1 Εισαγωγή 4 2 Η όδευση του αγωγού σε τµήµατα 5

Δομή της παρουσίασης.

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΧΕΡΣΑΙΩΝ ΤΥΠΩΝ ΟΙΚΟΤΟΠΩΝ. Δρ. Frederic Bendali Phytoecologue ECO-CONSULTANTS S.A.

ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Δασολόγος

ΘΕΜΑ: «Χωρική κατανομή και Γεωστατιστική ανάλυση δεδομένων εντομολογικών προσβολών»

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΦΥΣΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ 4. ΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ

ΤΑ ΧΕΡΣΑΙΑ ΑΡΘΡΟΠΟ Α ΤΗΣ ΕΛΛΑ ΑΣ. Αναστάσιος Λεγάκις Ζωολογικό Μουσείο Πανεπιστημίου Αθηνών

ΦΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ. Μαρία Κιτριλάκη ΠΕ04.04

Κ. Ποϊραζίδης Εισήγηση 3 η Παρόχθιες Ζώνες στην Ελλάδα ΕΑΡΙΝΟ

ΣΕΝΑΡΙΑ ΔΙΑΔΟΣΗΣ ΔΑΣΙΚΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΑΡΝΩΝΑ & ΟΙ ΚΑΜΕΝΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΪΑΣ ΤΗΣ 23/08/2007

ΑΣΚΗΣΗ. Πυκνότητα και πορώδες χιονιού. Ποια είναι η σχέση των δυο; Αρνητική ή Θετική; Δείξτε τη σχέση γραφικά, χ άξονας πυκνότητα, ψ άξονας πορώδες

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΠΑΝΙΔΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΙΑΣΠΟΡΑ ΤΩΝ ΕΝΤΟΜΩΝ ΣΕ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

Αξιολόγηση οικολογικής ποιότητας τεσσάρων ελληνικών λιμνών με βάση τα υδρόβια μακρόφυτα πρώτα αποτελέσματα.

Αυτή η σελίδα δεν τυπώνεται. Η έκδοση αρχίζει από το επόμενο πρώτο σαλόνι.

4. γεωγραφικό/γεωλογικό πλαίσιο

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ

THA001 - Φραγμολίμνη Μαριών

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΧΛΩΡΙΔΑΣ ΣΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΟΥ ΒΟΥΡΑΪΚΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ

Λαναρά Θεοδώρα Δασολόγος Περιβαλλοντολόγος MSc Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού

Σχεδιάζοντας με οικολογικά κριτήρια τη μεταπυρική διαχείριση των δασών μας

Μελέτη της παρελθούσας και μελλοντικής δυναμικής της βλάστησης στην περιοχή μελέτης

ΔΑΣΙΚΑ & ΥΔΑΤΙΝΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 13/06/2013 Δήμος Βισαλτίας

Περιβαλλοντικά Συστήματα

Ελληνικοί Βιότοποι. Τάξη Οδηγίες Μάθημα Ε Δημοτικού Πώς συμπληρώνουμε τα φύλλα εργασίας Γεωγραφία

LIFE PINUS Αποκατάσταση των δασών Pinus nigra στον Πάρνωνα μέσω μιας δομημένης προσέγγισης

Κωνσταντίνος Στεφανίδης

Διαχείριση Άγριας Πανίδας

ΜΑΘΗΜΑ: Γενική Οικολογία

Η παρακολούθηση της άγριας ζωής στον Εθνικό Δρυμό Σαμαριάς Λευκά Όρη

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 5 ΣΕΛΙΔΕΣ

Πλούτος ειδών (species richness) ο αριθμός ειδών στην βιοκοινότητα. Αφθονία. Ισομέρεια. (evenness) abundance ή species density) Είδος

ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΤΟΠΙΟΥ. Σχετικά με το μάθημα

Διατήρηση της βιοποικιλότητας: Η ανάγκη προστασίας & βασικές θεσμικές προβλέψεις

Σύμβαση για την κλιματική αλλαγή Προσαρμογή σε αυτήν

ΟΙ ΥΔΡΟΒΙΟΤΟΠΟΙ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ

Περιεχόμενο Μαθημάτων

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΤΜΗΜΑ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ - ΤΟΜΕΑΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΦΥΤΩΝ

Μεσογειακά Δάση Υπό Μεταβατικές Συνθήκες. Mediterranean Forests in Transition. Δρ Νικόλαος Μ Φύλλας

Πανίδα στα ορεινά οικοσυστήματα. Πέτρος Λυμπεράκης

Παρακολούθηση (monitoring) των Δασικών Οικοσυστημάτων και διαχειριστικά μέτρα προσαρμογής

Passeriformes Στρουθιόµορφα πουλιά

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΛΙΒΑΔΙΚΟΥ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ


Πρόγραμμα MOFI. ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΦΩΚΙΑ & ΑΛΙΕΙΑ Αντιμετωπίζοντας τη σχέση αλληλεπίδρασης στις ελληνικές θάλασσες

ΘΕΜΑ Α Να επιλέξετε την φράση που συμπληρώνει ορθά κάθε μία από τις ακόλουθες προτάσεις:

Ενδημικά και προστατευόμενα φυτά διαρκής παρακολούθηση

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΛΙΒΑΔΙΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΠΗΓΩΝ ΤΡΟΦΗΣ

Γενικές Αρχές Οικολογίας

LIFE07 NAT/GR/ PINUS Οι δράσεις αποκατάστασης του καμένου δάσους μαύρης πεύκης στον Πάρνωνα.

Transcript:

Ανάλυση της δομής και της ποικιλότητας των εδαφικών κολεοπτέρων (οικογένειες: Carabidae και Tenebrionidae) σε ορεινά οικοσυστήματα Ι. Αναστασίου, Χ. Γεωργιάδης & Α. Λεγάκις Τομέας Ζωολογίας Θαλάσσιας Βιολογίας, Τμήμα Βιολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών 3 ο Συνέδριο Ελληνικής Οικολογικής & Ελληνικής Ζωολογικής Εταιρείας, Ιωάννινα, 16-19.11.2006

Εισαγωγή Όλα τα είδη περιορίζονται εντός ορισμένων τύπων βιοτόπων και εντός αυτών των ορίων η αφθονία τους μεγιστοποιείται γύρω από μια σειρά ιδανικών γι αυτά περιβαλλοντικών συνθηκών. Κατά συνέπεια η σύνθεση των βιοκοινωνιών αλλάζει κατά μήκος των περιβαλλοντικών κλίσεων Τα εδαφικά αρθρόποδα παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανακύκλωση της ύλης και κατά συνέπεια στη λειτουργία των χερσαίων οικοσυστημάτων

Ανάμεσα σ αυτά, τα Carabidae και τα Tenebrionidae είναι ιδανικοί οργανισμοί για τη μελέτη των περιβαλλοντικών κλίσεων γιατί η συστηματική τους είναι αρκετά γνωστή, παγιδεύονται εύκολα με παγίδες παρεμβολής και είναι αρκετά ευαίσθητα στις περιβαλλοντικές αλλαγές Οι δύο ομάδες μαζί αντιπροσωπεύουν μια ποικιλία διατροφικών συνηθειών και περιλαμβάνουν σαρκοφάγα, μυκητοφάγα και φυτοφάγα είδη

Τα Carabidae είναι κυρίως σαρκοφάγα και παίζουν σημαντικό ρόλο στα οικοσυστήματα μέσω του ελέγχου των πληθυσμών των ειδών στα τροφικά πλέγματα που συμμετέχουν Κατανέμονται σε πολλά περιβάλλοντα με πολυάριθμα είδη που αντικαθιστούν το ένα το άλλο για όλο ή σχεδόν όλο το χρόνο Τα Tenebrionidae είναι κυρίως φυτοφάγα, κατανέμονται κυρίως στα ανοιχτά οικοσυστήματα, έχουν μικρή συμμετοχή στα δάση και συνδέονται με ζωντανή ή νεκρή φυτική ύλη από την οποία τρέφονται

Τα βουνά της Πελοποννήσου έχουν μελετηθεί ελάχιστα, είναι μια περιοχή με ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω του ότι αποτέλεσε καταφύγιο για πολλά είδη κατά την τελευταία παγετώδη περίοδο, εμφανίζει υψηλά ποσοστά ενδημισμού και έντονη εποχιακή διακύμανση λόγω του μεσογειακού κλίματος

Στόχος Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η ανάλυση της δομής και της ποικιλότητας των εδαφικών κολεοπτέρων στις διαφορετικές ζώνες βλάστησης που διαμορφώνονται κατά μήκος των υψομετρικών κλίσεων σε συνάρτηση με τους κύριους εδαφολογικούς παράγοντες (ph, υγρασία, οργανικό περιοχόμενο) που επηρεάζουν την κατανομή τους.

Περιοχή Μελέτης Χελμός Ερύμανθος Μαίναλο Πάρνωνας Ταΰγετος

AL Βιότοποι Αλπικά Υψόμετρο: 1700-1900μ Κυρίαρχα είδη: Juniperus communis, Astragalus sp., Calycotome villosa

Βιότοποι AF Ελατοδάση Υψόμετρο: 900-1700μ Κυρίαρχο είδος: Abies cephalonica

Βιότοποι PF Πευκοδάση Υψόμετρο: 900-1700μ Κυρίαρχο είδος: Pinus nigra

Βιότοποι MF Μικτά δάση Υψόμετρο: 900-1700μ Κυρίαρχα είδη: Abies cephalonica & Pinus nigra

Βιότοποι DF Φυλλοβόλα δάση Υψόμετρο: 900-1200μ Κυρίαρχο είδος: Quercus frainetto

Βιότοποι MA Μακία Υψόμετρο: 600-900μ Κυρίαρχα είδη: Quercus coccifera, Brachypodium sp., Phillyrea latifolia, Cistus creticus

Βιότοποι FR Φρύγανα Υψόμετρο: 600-900μ Κυρίαρχα είδη: Spartium junceum, Astragalus sp., Sarcopoterium spinosum, Asparangus acutifolius

Μέθοδος δειγματοληψίας Παγίδες παρεμβολής (pitfall traps) 20 παγίδες / σταθμό Εποχιακή αλλαγή

Αποτελέσματα Περιβαλλοντικοί παράγοντες Υψόμετρο σταθμού Υγρασία εδάφους ph εδάφους Οργανικό περιεχόμενο εδάφους Υδατοχωριτικότητα εδάφους Επίσης καταγράφηκαν το γεωγραφικό μήκος και πλάτος του κάθε σταθμού, καθώς και η παρουσία/απουσία σκίασης και δάσους.

Συνολικά συνελήφθησαν 83 είδη Carabidae 39 είδη Tenebrionidae

Tenebrionidae 9 25 Αριθμός ειδών/παγίδα/100 παγιδοημέρες 8 7 6 5 4 3 2 1 Αριθμός ατόμων/παγίδα/100 παγιδοημέρες 20 15 10 5 0 0 X E M Π Τ -5 Χ Ε Μ Π Τ ΒΟΥΝΑ ΒΟΥΝΑ F = 3.2 p < 0.05 F = 3.089 p < 0.001 Μεγαλύτερη αφθονία ειδών και ατόμων παρατηρήθηκε στον Ταΰγετο Μεταξύ των βουνών για την οικογένεια Carabidae δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ούτε στον αριθμό ατόμων, ούτε στον αριθμό ειδών

Αφθονία ειδών ανά βιότοπο Carabidae Tenebrionidae 25 14 20 12 Αριθμός ειδών/παγίδα/100 παγιδοημέρες 15 10 5 0 Αριθμός ειδών/παγίδα/100 παγιδοημέρες 10 8 6 4 2 0-2 -5 AL AF MF PF DF MA FR -4 AL AF MF PF DF MA FR Τύποι βιοτόπων Τύποι βιοτόπων F = 6.85 p < 0.001 F = 5.21 p < 0.001

Αφθονία ατόμων ανά βιότοπο Carabidae Tenebrionidae 140 20 Αριθμός ατόμων/παγίδα/100 παγιδοημέρες 120 100 80 60 40 20 0 Αριθμός ατόμων/παγίδα/100 παγιδοημέρες 15 10 5 0-5 -20-40 AL AF MF PF DF MA PH -10 AL AF MF PF DF MA FR Τύποι βιοτόπων Τύποι βιοτόπων F = 7.08 p < 0.001 F = 2.57 p < 0.05

18 16 14 12 10 8 6 4 Αριθμός ειδών ανά εποχή Carabidae Tenebrionidae 6 5 4 3 2 1 0 sp su au -1 sp su au Εποχές Εποχές Αριθμός ειδών/παγίδα/100 παγιδοημέρες Αριθμός ειδών/παγίδα/100 παγιδοημέρες F = 8.2 p < 0.001 F = 8.6 p < 0.001

Αφθονία ατόμων ανά εποχή Carabidae Tenebrionidae 80 14 70 12 Αριθμός ατόμων/παγίδα/100 παγιδοημέρες 60 50 40 30 20 10 Αριθμός ατόμων/παγίδα/100 παγιδοημέρες 10 8 6 4 2 0 0-10 sp su au -2 sp su au Εποχές Εποχές ns ns Η αφθονία και για τις δυο οικογένειες δεν είχε στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των εποχών

Υψομετρική συσχέτιση Αφθονία ειδών (Carabidae) Αφθονία ατόμων (Carabidae) 2000 2200 1800 2000 1600 1800 1400 1600 Υψόμετρο 1200 Υψόμετρο 1400 1200 1000 1000 800 800 600 600 400-5 0 5 10 15 20 25 30 35 400-20 0 20 40 60 80 100 120 140 160 180 200 220 240 Αριθμός ειδών Αφθονία R 2 = 0.29 p < 0.001 R 2 = 0.32 p < 0.001 Για την οικογένεια Tenebrionidae δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση ούτε στον αριθμό ατόμων, ούτε στον αριθμό ειδών

CCA βιοτόπων με περιβαλλοντικές παραμέτρους (Carabidae) -1.0 1.5 ALT SHA PDF XMF XDF PMF TPF EAFM EAFH XAF MAF EDF ΔΑΣΗ HUM ΑΛΠΙΚΑ EAL PAL MAL TAL XAL TMA XMA MMA PMA ΜΑΚΙΑ ph ΦΡΥΓΑΝΑ TFR XFR EMA -1.0 3.0

-10 15 XAF ALT XDF EAFH EAFM XAL ΔΑΣΗ XMF TPF N XMA MAF MAL EDF SHA PMF PAL PDF EAL TMA TAL ΑΛΠΙΚΑ MMA CCA βιοτόπων με περιβαλλοντικές παραμέτρους (Tenebrionidae) ΜΑΚΙΑ-ΦΡΥΓΑΝΑ ph PMA EMA XFR TFR -4 6

Αποτελέσματα CCA Carabidae Axes 1 2 3 4 Total inertia Eigenvalues : 0.417 0.344 0.216 0.156 3.300 Species-environment correlations : 0.947 0.930 0.911 0.847 Cumulative percentage variance of species data : 12.6 23.0 29.6 34.3 of species-environment relation: 36.8 67.1 86.2 100.0 Sum of all eigenvalues 3.300 Sum of all canonical eigenvalues 1.133 Tenebrionidae Axes 1 2 3 4 Total inertia Eigenvalues : 0.854 0.688 0.568 0.237 6.716 Species-environment correlations : 0.987 0.880 0.971 0.797 Cumulative percentage variance of species data : 12.7 23.0 31.4 34.9 of species-environment relation: 36.4 65.7 89.9 100.0 Sum of all eigenvalues 6.716 Sum of all canonical eigenvalues 2.347

Συμπεράσματα Carabidae Στις υποαλπικές περιοχές παρατηρήθηκε ο μεγαλύτερος αριθμός ειδών και η μεγαλύτερη αφθονία Τα περισσότερα είδη εμφανίζουν ανοιξιάτικη δραστηριότητα ενώ οι μέγιστες τιμές αφθονίας παρατηρήθηκαν το καλοκαίρι

Τόσο η αφθονία όσο και ο αριθμός ειδών εμφανίζουν θετική συσχέτιση με το υψόμετρο Οι κυριότεροι παράγοντες που καθορίζουν την κατανομή των Carabidae είναι το υψόμετρο, η σκιά, το ph και η υγρασία του εδάφους

Συμπεράσματα Tenebrionidae Στους ανοικτούς βιοτόπους (υποαλπικές περιοχές και φρύγανα) παρατηρήθηκε ο μεγαλύτερος αριθμός ειδών και η μεγαλύτερη αφθονία Τα περισσότερα είδη εμφανίζουν ανοιξιάτικη δραστηριότητα και οι μέγιστες τιμές αφθονίας παρατηρήθηκαν κατά την άνοιξη

Τόσο η αφθονία όσο και ο αριθμός ειδών δεν συσχετίζονται με το υψόμετρο Οι κυριότεροι παράγοντες που καθορίζουν την κατανομή των Tenebrionidae είναι το υψόμετρο, η σκιά, το ph και το γεωγραφικό πλάτος

Γενικά συμπεράσματα Στις υποαλπικές περιοχές λόγω μεγάλης ετερογένειας και ποικιλίας μικροενδιαιτημάτων παρατηρούνται μεγάλοι αριθμοί ειδών καθώς και μεγάλες αφθονίες, και για τις δυο οικογένειες Στις δασικές περιοχές η συμμετοχή των Tenebrionidae είναι αρκετά μικρή και σε αριθμό ειδών και σε αφθονία. Τα περισσότερα είδη Tenebrionidae είναι ξηρόφιλα και είναι προσαρμοσμένα σε ph 7-8. Γι αυτό σε μεγάλο βαθμό απουσιάζουν από τα υγρά και όξινα πευκοδάση

Τα περισσότερα είδη της οικογένειας Carabidae είναι σαρκοφάγα και υγρόφιλα με αποτέλεσμα να έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή σταδασικάοικοσυστήματαμεκύριορόλοτη ρύθμιση των πληθυσμών των θηραμάτων τους Τα περισσότερα είδη αντιδρούν στους οικολογικούς παράγοντες του κάθε βιότοπου ανεξάρτητα από την γεωγραφική θέση του κάθε βουνού στο οποίο ανήκουν κάτι το οποίο φαίνεται από τις ομαδοποιήσεις που προκύπτουν από τις CCA