«Λευτέρης Παπαγιαννάκης: Ένας διακριτικός και επίμονος σκαπανέας για μια βιώσιμη οικονομία και κοινωνία της γνώσης» Γιάννης Καλογήρου Αν. Καθηγητής ΕΜΠ, Εργαστήριο Βιομηχανικής και Ενεργειακής Οικονομίας 1
Ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης: Όπως τον γνώρισα και τον έζησα για τρεις δεκαετίες (1979-2008) Από την εξοικονόμηση ενέργειας..στην επιχειρηματικότητα εντάσεως γνώσης. Νοέμβριος 1979 στο ΤΕΕ, Λ.Π: Π:«Εξοικονόμηση ενέργειας και αναπτυξιακή πολιτική» στο σεμινάριο: «Εξοικονόμηση Ενέργειας στη Χημική Βιομηχανία». «Η ελληνική χημική βιομηχανία μπροστά στη δεκαετία του 1980» (Β Συνέδριο Χημικών Μηχανικών, Ιούνιος 1980). «Η ελληνική βιομηχανία στο περιθώριο των διεθνών εξελίξεων» 1 Ο Βιομηχανικό Συνέδριο ΤΕΕ, Φεβρουάριος 1981. 30 Σεπτεμβρίου 2008, Η τελευταία δραστηριότητα που οργάνωσε: Απολογιστική για το Πρόγραμμα «Τεχνολογία Τ λ ί και Επιχειρηματικότητα» στο ΕΜΠ, στην οποία δεν μπόρεσε να παραβρεθεί. 2
Πολύπλευρο υπόβαθρο και πολυσχιδής δράση Τεχνικές και οικονομικές σπουδές (Ελλάδα, Γαλλία). Πολύπλευρη επαγγελματική και κοινωνική δράση: Επαγγελματική εμπειρία στη Βιομηχανική Παραγωγή, στοεθνικό Συμβούλιο Ενέργειας, στο Κέντρο Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών, σε Εταιρεία Engineering, σε Ερευνητικό Ίδρυμα, ως ανεξάρτητος μελετητής, στην Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση και Έρευνα, στη Διοίκηση των Πανεπιστημίων (ΕΜΠ, Ιόνιο), στηδιαμόρφωση πολιτικής για τα Πανεπιστήμια κ.α. 3
Ορισμένα δημιουργικά προσωπικά χαρακτηριστικά και γνωρίσματα Έντονη αίσθηση του δημοσίου συμφέροντοςκαι διαρκές ενδιαφέρον για τον δημόσιο διάλογο. Πίστη στη συλλογική δράση και την αξία της δημόσιας παρέμβασης. Πίστη στην αποστολή της εκπαίδευσης και της έρευνας και συνεχής έγνοια για τους φοιτητές και τη μελλοντική τους απασχόληση. Ικανότητα επικοινωνίας και διαλόγου με πολύ διαφορετικούς ανθρώπους χωρίς εκπτώσεις στις απόψεις του και στην δεοντολογία της πρακτικής του. Ανοιχτός σε νέες ιδέες, αντισυμβατικός. Διάθεση και ικανότητα για διεπιστημονική έρευνα (αναγνώριση από πολλές και διαφορετικές επιστημονικές και επαγγελματικές κοινότητες). Εμμονή στην ποσοτική τεκμηρίωση. Ποια είναι τα δεδομένα; Δημιουργός ομάδων (team builder), θεσμικών μορφωμάτων μ και Διαμορφωτής θεματολογίας (Agenda setter). Ικανότητα οικοδόμησης συνεργασιών. Χαμηλό προφίλ, διακριτικός αλλά και πολύ επίμονος. Έντονο ενδιαφέρονγια τις κοινωνικές επιπτώσεις των τεχνολογικών εξελίξεων και λύσεων. Ισχυρή παρουσία του πολιτικού στοιχείου (με την αυθεντική έννοια του όρου) στην κοινωνικο- οικονομική ανάλυση. 4
Πολλαπλές Ιδιότητες και έντονη Δάσκαλος. δημόσια παρουσία Ερευνητής-Μελετητής. Μλ ή Δημόσιος Λειτουργός. Ενεργός Πολίτης. 5
Η σταδιακή και σπονδυλωτή ανάδυση μιας ερευνητικής και μιας αντίστοιχης προγραμματικής θεματολογίας (ατζέντας) για δημόσια παρέμβαση Η συστηματική εξέταση της επιστημονικής του δραστηριότητας η (1975-2008) και των αντίστοιχων δημόσιων παρεμβάσεων του αναδεικνύει τη σταδιακή διαμόρφωση μιας ατζέντας για τη βιώσιμη οικονομία και κοινωνία της γνώσης. 6
Όψεις της θεματολογίας του Η βιομηχανική και κλαδική εξέλιξη (η ελληνική εκβιομηχάνιση, το μέλλον της ελληνικής βιομηχανίας, φθίνουσες βιομηχανικές περιοχές, η ελληνική βιομηχανία στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα). H ελληνική οικονομία (επιπτώσεις και προοπτικές από την ένταξη στην ΕΟΚ). Η ανάπτυξη των υποδομών (Οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι: seminal work) Το ενεργειακό σύστημα. Η σχέση της ενέργειας με το περιβάλλον. Η κλιματική αλλαγή. Η εξοικονόμηση. Το φυσικό αέριο. Οι ΑΠΕ (Το σχέδιο δράσης για την Κρήτη). Η έμφαση στη διαχείριση της ζήτησης. Η περιφερειακή διάσταση της ανάπτυξης (Καστελόριζο, Θράκη, Ελαιώνας, Περιφερειακές Μελέτες). Η σημασία της έρευνας και της τεχνολογίας. Σύνδεση έρευνας και παραγωγής. γής Το ελληνικό μάνατζμεντ και η ελληνική επιχείρηση (Μελέτες ΕΑΣΕ, ΓΓΕΤ/ΕΠΕΤ ΙΙ). Το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας. Η σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας. Εκτός από την προσφορά υπάρχει και μη ζήτηση. 7
Η δημιουργία και η ανάπτυξη του Εργαστηρίου Βιομηχανικής και Ενεργειακής Οικονομίας Από το Εργαστήριο ΤΟΜΧΒ στο ΕΒΕΟ. Ελληνική και Διεθνής ερευνητική παρουσία. Η διαμόρφωση μιας ισχυρής οικονομικής και διοικητικής συνιστώσας στις σπουδές του μηχανικού. Η «άρνηση» δημιουργίας μιας Σχολής Εφαρμοσμένων Οικονομικών και Διοικητικών Επιστημών στο ΕΜΠ το 1999. Η δημιουργία και τα προβλήματα του διϊδρυματικού ATHENS MBA (ΕΜΠ-ΟΠΑ) στα τέλη της δεκαετίας του 1990. 8