Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2009-2014 Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων LIBE_PV(2012)0125_1 ΠΡΑΚΤΙΚΑ Συνεδρίαση της 24ης Νοεμβρίου 2011, της 25ης Νοεμβρίου 2011 και της 26ης Νοεμβρίου 2011 ΣΙΚΕΛΙΑ, ΙΤΑΛΙΑ 1. Διεξαγωγή της επίσκεψης Δεκαμελής αντιπροσωπεία της επιτροπής ταξίδεψε στη Σικελία (Ιταλία), και ειδικότερα στο Τράπανι, στο Αγκριτζέντο, στη Λαμπεντούζα, στο Παλέρμο και στο Μινέο από τις 24 έως τις 26 Νοεμβρίου 2011. Επικεφαλής της αντιπροσωπείας ήταν η Cecilia Wikström. Σκοπός της επίσκεψης ήταν η συγκέντρωση πληροφοριών και η άμεση διαπίστωση της κατάστασης στη Σικελία όσον αφορά την υποδοχή των αιτούντων άσυλο και των μεταναστών στο νησί, μετά από μια σειρά γεγονότων στην περιοχή, και ιδιαίτερα την άφιξη υπηκόων τρίτων χωρών από τις χώρες της Νότιας Μεσογείου. Συγκεκριμένα, στόχος της αντιπροσωπείας ήταν να ελέγξει τις συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα, καθώς και να συναντηθεί με τις τοπικές αρχές, διεθνείς οργανώσεις, ΜΚΟ, τον τοπικό πληθυσμό και τους ίδιους τους μετανάστες. Πριν από την αναχώρησή τους, τα μέλη της αντιπροσωπείας συναντήθηκαν με την Επιτροπή, το Frontex, τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ιταλίας, ΜΚΟ και διεθνείς οργανισμούς όπως η UNHCR, ο ΔΟΜ, η Save the Children και η ECRE, προκειμένου να συλλέξουν στοιχεία για την κατάσταση στη Σικελία. Η επίσκεψη της αντιπροσωπείας εστιάστηκε σε τρία διαφορετικά κέντρα: το CIE (Centro di Identificazione ed Espulsione, κέντρο κράτησης) στην Contrada Milo της επαρχίας Τράπανι, το CARA (Centro di Accoglienza per Richiedenti Asilo, κέντρο υποδοχής για τους αιτούντες άσυλο) του Τράπανι Salina Grande και το CARA στο Mineo, της επαρχίας της Κατάνια. Επιπλέον, η αντιπροσωπεία αποφάσισε να επισκεφθεί το κέντρο στη Λαμπεντούζα, το οποίο έκλεισε στις 20 Σεπτεμβρίου 2011, όταν πυρπολήθηκε και κατεστράφη μέρος του. Η αντιπροσωπεία συναντήθηκε επίσης με τις τοπικές αρχές, αρκετούς διεθνείς PV\889844.doc PE480.623v01-00 Eνωμένη στην πολυμορφία

οργανισμούς και ΜΚΟ στο Αγκριτζέντο, καθώς με τις τοπικές αρχές, ΜΚΟ, τον Frontex και τον τοπικό πληθυσμό στη Λαμπεντούζα. Στο Παλέρμο, η αντιπροσωπεία επισκέφθηκε τα εξωτερικά ιατρεία έκτακτης ανάγκης (μια ιατρική μονάδα που ασχολείται κυρίως με τους μετανάστες) και την Αποστολή της Ελπίδας και της Φιλανθρωπίας του Αδελφού Biagio Conte. Συναντήθηκε επίσης με τις τοπικές αρχές στο Παλέρμο και με ορισμένες ΜΚΟ στην Κατάνια. Η αντιπροσωπεία οργάνωσε συνέντευξη τύπου στο Παλέρμο και έτυχε ευρείας κάλυψης από τον Τύπο, με πρωτοσέλιδα σε πολλές τοπικές εφημερίδες, με ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές σε τοπικά κανάλια και με κάλυψη σε κοινωνικά δίκτυα. 2. Επίσκεψη στα κέντρα 2.1 CIE (Centro di Identificazione ed Espulsione) στη συνοικία Milo Το CIE του Τράπανι άνοιξε στις 7 Ιουλίου 2011 και είναι το νεότερο κέντρο της Ιταλίας. Μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 204 άτομα. Από τότε που άνοιξε, έχουν περάσει από το κέντρο 500 άτομα. Όταν το επισκέφθηκε η αντιπροσωπεία, φιλοξενούντο εκεί 178 άτομα (όλοι άνδρες), από τα οποία 140 είχαν ζητήσει άσυλο. Ο Νομάρχης εξήγησε ότι η νομοθεσία στην Ιταλία δεν προβλέπει τη δυνατότητα μεταφοράς από ένα κέντρο κράτησης (CIE) σε ένα κέντρο υποδοχής (CARA), και γι αυτό το λόγο όσοι ζήτησαν άσυλο ενώ ήταν ήδη υπό κράτηση δεν έχουν μεταφερθεί σε άλλο κέντρο. Το κέντρο αποτελείται από 5 τομείς-κτήρια. Πρόκειται για κλειστό κέντρο κράτησης από το οποίο δεν επιτρέπεται η έξοδος. Το κέντρο διαχειρίζεται συνεταιρισμός που επελέγη με δημόσια σύμβαση, στον οποίο απασχολούνται 50-60 άτομα. Το Υπουργείο χρηματοδοτεί το κέντρο με 34 ευρώ κατ άτομο και ημέρα. Προσδιορίζεται η ταυτότητα των ανθρώπων, υποβάλλονται σε ιατρικές εξετάσεις και τους προσφέρεται ρουχισμός. Λαμβάνουν επίσης 2,5 ευρώ την ημέρα καθώς και τσιγάρα. Σε κάθε δωμάτιο (με τουαλέτα, τηλεόραση και ένα τραπέζι) ζουν 6 άτομα. Στις προσφερόμενες υπηρεσίες περιλαμβάνονται υγειονομικό κέντρο, καντίνα, ψυχαγωγικές δραστηριότητες, δύο διαμεσολαβητές, παροχή νομικών συμβουλών και ψυχολογική υποστήριξη (δύο ψυχολόγοι). Εάν υπάρξουν σοβαρά προβλήματα υγείας μεταφέρονται σε νοσοκομείο. Δεν φιλοξενούνται ανήλικοι. Το 90 % των φιλοξενουμένων είναι από την Τυνησία. Ένα μέρος της «commissione territoriale» (επιτροπή ασύλου ) του Τράπανι εδρεύει στο κέντρο. Αυτές οι επιτροπές ασύλου αποτελούνται από εκπροσώπους της νομαρχίας, της αστυνομίας, των τοπικών αρχών και της UNHCR. Οι αιτούντες άσυλο πρέπει να καλούνται στην επιτροπή εντός 7 ημερών, αλλά ο μέσος χρόνος εξέτασης των φακέλων είναι ένας μήνας. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της UNHCR, το ποσοστό παραχώρησης ασύλου από την επιτροπή ανέρχεται σε 18% περίπου. Επιπλέον, σε μερικούς αιτούντες άσυλο τους παρέχεται ανθρωπιστική προστασία (ανανεώσιμες άδειες ενός έτους). 2.2 CARA (Centro di Accoglienza per Richiedenti Asilo) του Salina Grande Ο Διευθυντής του CARA του Salina Grande (Τράπανι) εξήγησε ότι πρόκειται για ένα ανοιχτό κέντρο για αιτούντες άσυλο, οι οποίοι είναι ελεύθεροι να κυκλοφορούν και να μπαινοβγαίνουν στο κέντρο, εντός ορισμένων ωρών. Μετά από την άφιξή τους, εξακριβώνεται η ταυτότητα των μεταναστών, τους επισκέπτεται ιατρός και εν PE480.623v01-00 2/12 PV\889844.doc

συνεχεία τους προσφέρεται βοήθεια αναλόγως των αναγκών τους. Στους αιτούντες άσυλο προσφέρονται στέγη, τροφή, ιατρική, νομική, κοινωνική και ψυχολογική συνδρομή, μαθήματα Ιταλικών (που παρακολουθούν το 55% των φιλοξενουμένων), μαθήματα ανάγνωσης και γραφής, δυνατότητες άθλησης και ψυχαγωγίας. Για καθένα τους συντάσσεται προσωπικός φάκελος με την προσωπική τους ιστορία και τα πιθανά προβλήματα (όπως τραύματα, κ.λπ.). Η «commissione territoriale» (επιτροπή ασύλου) ακούει κάθε μετανάστη. Προσδιορίζονται τα ευάλωτα άτομα και μερικά εξ αυτών επιλέγονται για το «πρόγραμμα προσαρμοστικότητας» (Resilience project), με το οποίο προσφέρεται σε 30 άτομα με ψυχολογικά προβλήματα η υποδοχή σε άλλο ειδικευμένο για ευάλωτα άτομα κέντρο. Το πρόγραμμα αυτό χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων, όπως και το «πρόγραμμα Ναυτίλος» για την επαγγελματική κατάρτιση. Οι μετανάστες με άδεια διαμονής μπορούν να συμμετέχουν στο «SPRAR» (Sistema di protezione per richiedenti asilo e rifugiati σύστημα προστασίας των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων), το οποίο τους προσφέρει άλλη στέγη για διάστημα έως έξη μηνών, καθώς και κοινωνικό και επαγγελματικό προσανατολισμό. Το κέντρο χωράει 260 άτομα και τη στιγμή της επίσκεψης της αντιπροσωπείας φιλοξενούσε 233 άτομα. Υπάρχουν μερικές οικογένειες, στις οποίες δίνεται χωριστό δωμάτιο (κατά μέγιστο όρο 2 οικογένειες ανά δωμάτιο) και πρόσβαση σε βρεφοκομικό σταθμό. Φιλοξενούντο άτομα από τη Νιγηρία, το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, την Τυνησία, τη Γουινέα, την Ακτή του Ελεφαντοστού, τη Μπουρκίνα Φάσο, τη Γκάμπια, καθώς και μερικοί άνθρωποι από την Ερυθραία και την Τουρκία. Απ ότι φαίνεται, η επιτροπή ασύλου εξετάζει με ταχύτητα τις υποθέσεις. Η ιταλική νομοθεσία προβλέπει ότι οι αιτούντες άσυλο πρέπει να εξετάζονται από την επιτροπή ασύλου εντός τριών μηνών. Στην πράξη, χρειάζονται 5 έως 6 μήνες λόγω του μεγάλου αριθμού των μεταναστών. Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι δεν φιλοξενούνται στο κέντρο, αλλά αποστέλλονται σε ειδικά κέντρα. Κατά την επίσκεψη του κέντρου τα μέλη της αντιπροσωπείας διαπίστωσαν ότι τα κτήρια χρήζουν σοβαρών επισκευών. Οι τουαλέτες συχνά δεν δουλεύουν και δεν διαθέτουν πόρτες ή κουρτίνες, ενώ σε μερικά δωμάτια υπήρχε συνωστισμός με 14 παπλώματα στο πάτωμα. Οι εκεί διαμένοντες δήλωσαν ότι το κέντρο είναι συνήθως πιο βρώμικο απ ότι την ημέρα της επίσκεψης. 2.3 CARA (Centro di Accoglienza per Richiedenti Asilo) του Mineo Το κέντρο εγκαινιάστηκε στις 22 Μαρτίου 2011 σε ιδιωτικό συγκρότημα που στέγαζε μέχρι πρότινος στρατιώτες των ΗΠΑ, σε απόσταση 6 χλμ. από το Mineo μια μικρή πόλη στην κορυφή ενός λόφου. Το κέντρο αποτελείται από δύο ομάδες κτηρίων. Στη μία ζουν κυρίως αγγλόφωνοι και στην άλλη γαλλόφωνοι. Με μέγιστη χωρητικότητα 1.500 άτομα φιλοξενούσε κατά τη στιγμή της επίσκεψης 1.300 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων περίπου 100 οικογένειες, 43 βρέφη (0 έως 2 ετών) και 20 παιδιά σχολικής ηλικίας. Κάθε σπίτι έχει 3 δωμάτια που καθένα φιλοξενεί 2 άτομα (συνολικά 6 ανά σπίτι), ένα μπάνιο και ένα καθιστικό (χωρίς έπιπλα). Οι φιλοξενούμενοι είναι οργανωμένοι σε 25 εθνικές κοινότητες με εκλεγμένους αντιπροσώπους (τις εκλογές οργανώνει η UNHCR). Το κέντρο διαχειριζόταν μέχρι τις 18 Οκτωβρίου 2011 ο Ερυθρός Σταυρός και έκτοτε ιδιωτική επιχείρηση (Sisifo), με περίπου 150 εργαζόμενους στο κέντρο, μεταξύ των οποίων 6 διερμηνείς. PV\889844.doc 3/12 PE480.623v01-00

Το αρμόδιο προσωπικό περιέγραψε την εμπειρία του ως θετική: ξεκινούσαν δραστηριότητες επαγγελματικής κατάρτισης, εκμάθησης γλωσσών και ενσωμάτωσης, με συνδρομή των αρχών, καθώς και δρομολόγια λεωφορείων προς τις γειτονικές πόλεις (δύο φορές τη βδομάδα προς την Κατάνια και κάθε μέρα για το Mineo). Κάθε φιλοξενούμενος παίρνει ένα δελτίο αξίας 3,5 ευρών που μπορεί να χρησιμοποιεί στο κατάστημα εντός του κέντρου (που πουλάει κυρίως τηλεφωνικές κάρτες, γραμματόσημα ή τσιγάρα). Τους δίνονται επίσης ρούχα (δεν υπήρχαν ακόμη χειμωνιάτικα). Οι φιλοξενούμενοι δεν έχουν πρόσβαση σε εφημερίδες, τηλεόραση ή το διαδίκτυο εντός του κέντρου. Ένα τμήμα της επιτροπής ασύλου εδρεύει στη γειτονική πόλη του Mineo και ένα δεύτερο τμήμα στο κέντρο. Οι αρχές αναφέρουν ότι έχουν επιταχυνθεί οι διαδικασίες: εντός 45 ημερών καλούνται σε ακρόαση οι αιτούντες άσυλο και εντός ενός ή δύο μηνών λαμβάνουν απάντηση. Πρόκειται για την ταχύτερη επιτροπή στην Ιταλία. Ο Ερυθρός Σταυρός εξακολουθεί παρών στο κέντρο και προσφέρει υγειονομική περίθαλψη. Είναι επίσης παρούσα η UNHCR. 3. Συναντήσεις στο Αγκριτζέντο 3.1 Συνάντηση με διεθνείς οργανώσεις και ΜΚΟ Η αντιπροσωπεία συνάντησε στο Αγκριτζέντο εκπροσώπους των εξής οργανώσεων: UNHCR, ΔΟΜ, Save the Children, Ιταλικός Ερυθρός Σταυρός, Caritas, ASGI (Associazione per gli Studi Giuridici sull'immigrazione), ANFE (Associazione Nazionale Famiglie Emigrati) και Chimeia, καθώς και τον Πατέρα Nastasi, ιερέα δραστήριο στη Λαμπεντούζα. Η UNCHR, ο ΔΟΜ και ο Ιταλικός Ερυθρός Σταυρός - και από το 2007 και η Save the Children - συμμετέχουν στο Πρόγραμμα Praesidium. Αυτό το πρόγραμμα συνεργασίας των οργανώσεων που δραστηριοποιούνται υπέρ των μεταναστών, ιδίως δε των ασυνόδευτων ανηλίκων και άλλων ευάλωτων ομάδων, ξεκίνησε το 2006 στη Λαμπεντούζα και εξαπλώθηκε εν συνεχεία και σε άλλα κέντρα της Ιταλίας. Οι οργανώσεις έχουν δραστηριότητες στα κέντρα CARA και CIE καθώς και σε λιμένες. Τόνισαν ότι συνεργάζονται αρμονικά με τις Ιταλικές αρχές, ιδίως με τις αστυνομικές δυνάμεις της Λαμπεντούζα. Μολοντούτο, επισήμαναν μερικά προβλήματα που ανέκυψαν τους τελευταίους μήνες, όπως η άρνηση πρόσβασης σε λιμένες, προβλήματα που αντιμετωπίζουν ΜΚΟ για την είσοδο στα κέντρα και μερικές περιπτώσεις στις οποίες επαναπατρίστηκαν πρόσφυγες χωρίς να τους δοθεί η δυνατότητα να συναντήσουν ΜΚΟ, δικηγόρους ή υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Προσδιόρισαν ως βασικά προβλήματα τη διάρκεια των διοικητικών διαδικασιών για τους αιτούντες άσυλο (ενίοτε οι μετανάστες περιμένουν 8-9 μήνες προτού γίνουν δεκτοί από τις επιτροπές ασύλου), την έλλειψη ενσωμάτωσης, που συνιστά σημαντικό πρόβλημα ιδίως για τους ανήλικους, και τα συνωστισμένα κέντρα. Τονίστηκαν μεγάλες ελλείψεις, ιδίως στα κέντρα του Τράπανι, από υλικοτεχνικής και οργανωτικής απόψεως. Δήλωσαν ότι οι συνθήκες υποδοχής είναι συχνά ανεπαρκείς και δεν τηρούν τα ελάχιστα πρότυπα. Τόνισαν επίσης το θέμα της έλλειψης κηδεμόνων για ανηλίκους, έργο που συχνά PE480.623v01-00 4/12 PV\889844.doc

εκπληρώνεται σε εθελοντική βάση ενώ συνεπάγεται σημαντικές ευθύνες. Η UNHCR εξέφρασε προβληματισμό σχετικά με μερικούς Τυνήσιους που εστάλησαν σε κέντρα CIE, παρότι είχαν ζητήσει άσυλο, περιπτώσεις παρατεταμένης κράτησης και την υπόθεση μερικών Αιγυπτίων που επεστράφησαν στην Αίγυπτο χωρίς να τους δοθεί η ευκαιρία να ζητήσουν άσυλο και χωρίς να επιτραπεί σε ΜΚΟ να τους συναντήσουν. 3.2 Συνάντηση με τις αρχές Η αντιπροσωπεία συνάντησε τις κάτωθι αρχές: το Νομάρχη του Αγκριτζέντο, τον Questore του Αγκριτζέντο, τον επικεφαλής της Guardia di Finanza και τον αρχηγό των Carabinieri στην επαρχία, τον προϊστάμενο της λιμενικής αρχής του Porto Empedocle, τον αρχηγό της πυροσβεστικής και τον Αρχιεπίσκοπο του Αγκριτζέντο. Οι αρχές ανέφεραν ότι, όσον αφορά τα άτομα που έχουν αποβιβαστεί στη Σικελία, έχει ληφθεί σειρά μέτρων, υπό την αιγίδα της Νομαρχίας, ιδίως σχετικά με την υποδοχή τους αλλά και τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Οι περισσότεροι αποβιβασθέντες είναι άντρες, συνήθως σε καλή υγεία (διαπιστώθηκαν 7 περιπτώσεις φυματίωσης), και τους δόθηκε ιατρική περίθαλψη. Το μόνο πρόβλημα όσον αφορά τη δημόσια τάξη συνέβη στις 20 Σεπτεμβρίου, όταν σημειώθηκε πυρκαγιά στο κέντρο, το οποίο φιλοξενούσε περίπου 1.000 Τυνήσιους. Μέχρι τότε το σύστημα που δημιουργήθηκε στη Λαμπεντούζα από το Ιταλικό κράτος και επέτρεψε την υποδοχή έως και 2.000 ατόμων, λειτουργούσε καλά. Από τις 20 Σεπτεμβρίου έφτασαν μόνο 175 άνθρωποι με 5 σκάφη. Είναι παρούσες στο νησί Λαμπεντούζα αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις της Guardia di Finanza μαζί με ομάδες του Frontex. Υπήρχαν, επίσης, εδαφικές δυνάμεις, αλλά έχουν φύγει δεδομένου ότι δεν υπάρχουν πλέον μετανάστες στο νησί. Στο νησί Linosa υπάρχουν μόνο καραμπινιέροι, αλλά αναλαμβάνουν όλα τα απαραίτητα καθήκοντα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Απαντώντας σε ερωτήσεις των μελών, οι αρχές ανέφεραν ότι ανανεώθηκαν για 6 μήνες οι προσωρινές άδειες που χορηγήθηκαν το Μάιο του 2011 και έχουν λήξει. Επίσης εξήγησαν γιατί υπήρξε τόσο μεγάλη επιβάρυνση του κέντρου στη Λαμπεντούζα κατά τη διάρκεια των μηνών Ιουλίου-Σεπτεμβρίου, τονίζοντας ότι την εποχή εκείνη σημειώθηκε σειρά αφίξεων μεταναστών και, λόγω των καιρικών συνθηκών, δεν ήταν πάντα δυνατή η μεταφορά τους στη Σικελία, ή δεν ήταν πάντα δυνατό να σταλούν σκάφη για τη διάσωσή τους. 4. Λαμπεντούζα 4.1 Η κατάσταση στην Λαμπεντούζα Η Λαμπεντούζα είναι ένα μικρό νησί, που βρίσκεται κάτω από τη Σικελία, στην οποία και ανήκει διοικητικά, παρότι γεωγραφικά είναι πιο κοντά στην Τυνησία από ό,τι στην Ιταλία. Έχει αποτελέσει την πύλη εισόδου στην Ευρώπη για πολλούς μετανάστες, που διέσχισαν στη Μεσόγειο με σκάφη, ορισμένοι εκ των οποίων ξέφυγαν από τις διώξεις και ζήτησαν άσυλο (ιδίως Αφρικανοί από τη νοτίως της Σαχάρας περιοχή), ενώ άλλοι ήταν οικονομικοί μετανάστες. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι μεταναστευτικές ροές στην Λαμπεντούζα αυξήθηκαν σταθερά μέχρι το 2010, όταν οι Κυβερνήσεις Ιταλίας και Λιβύης υπέγραψαν συμφωνία που PV\889844.doc 5/12 PE480.623v01-00

προβλέπει την επιστροφή των μεταναστών που προέρχονται από τη Λιβύη. Η συμφωνία αυτή προκάλεσε μείωση των αφίξεων στο νησί. Το κέντρο (Centro di primo soccorso e accoglienza) της Λαμπεντούζα είχε σχεδιαστεί ως προσωρινό κέντρο στο οποίο οι μετανάστες θα έμεναν για διάστημα όχι μεγαλύτερο των 48 ωρών, προτού μεταφερθούν σε άλλα κέντρα της ηπειρωτικής Ιταλίας. Είχε χωρητικότητα 850 ατόμων, αλλά ήταν συχνά υπερπλήρες για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους, με τους μετανάστες να μένουν εκεί για αρκετές εβδομάδες. Παρά τις μεγάλες προσπάθειες του τοπικού πληθυσμού για να βοηθήσει τους μετανάστες, αυτή η παρατεταμένη κατάσταση έκτακτης ανάγκης προκάλεσε εντάσεις. Ως συνέπεια της αποκαλούμενης «Αραβικής Άνοιξης» στην Τυνησία και τη Λιβύη, νέο κύμα μεταναστών έφτασε στην Λαμπεντούζα το Φεβρουάριο του 2011 και κατά τη διάρκεια μιας περιόδου κατά την οποία το κέντρο είχε κλείσει με την άφιξη 35.000 μεταναστών το Μάιο και 48.000 στα τέλη Αυγούστου. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που συνέλλεξε η αντιπροσωπεία, ακόμη και επί τόπου, σε ορισμένες περιόδους (ειδικά Ιούλιο-Αύγουστο 2011) περίπου 2.000 άτομα φιλοξενήθηκαν στο κέντρο (δηλαδή 2,5 φορές πάνω από τη χωρητικότητά του) για 1 εβδομάδα, κοιμώμενοι στο ύπαιθρο ή σε ακατάλληλες συνθήκες. Έφταναν κάθε μέρα Έως και 1.000 άτομα, ενώ είχαν επιβραδυνθεί οι μεταφορές στην ηπειρωτική χώρα. Αυτή η παρατεταμένη κατάσταση έκτακτης ανάγκης επιδεινώθηκε περισσότερο από το γεγονός ότι οι μετανάστες πίστευαν ότι θα απελαθούν αμέσως. Η έκρηξη ήρθε στις 20 Σεπτεμβρίου 2011, όταν πυρπολήθηκε το κέντρο, με συνέπεια να δραπετεύσουν πολλοί από αυτό και να συγκρουστούν με τον τοπικό πληθυσμό. Εξαιτίας αυτών των γεγονότων, οι ιταλικές αρχές χαρακτήρισαν τη Λαμπεντούζα ως μη ασφαλή λιμένα, μετά από αίτημα του Υπουργείου Εσωτερικών και απόφαση της λιμενικής αρχής. Το λιμάνι, που έχει χαρακτηριστεί μη ασφαλές για τους μετανάστες, αλλά όχι για την αλιεία ή τον τουρισμό, είναι σήμερα το μοναδικό λιμάνι (μαζί με το λιμάνι της Τρίπολης) που έχει χαρακτηριστεί μη ασφαλές στη Μεσόγειο. Κατά συνέπεια, τα άτομα που διασώζονται στη θάλασσα δεν μπορούν να προσαχθούν στη Λαμπεντούζα, αλλά πρέπει να μεταφέρονται στη Σικελία, ιδίως στο Porto Empedocle, κοντά στο Αγκριτζέντο. Αυτό συνέβη, για παράδειγμα, στις 11 Νοεμβρίου, όταν έφτασε σκάφος με 44 Σομαλούς, μεταξύ των οποίων μια έγκυος γυναίκα που διασώθηκε με ελικόπτερο. Οι άλλοι επιβάτες τέθηκαν υπό κράτηση στο σκάφος υπό απελπιστικές συνθήκες. 4.2 Η επίσκεψη στο κέντρο της Λαμπεντούζα Μόλις έφτασε στο νησί, η αντιπροσωπεία ζήτησε και έλαβε από τις ιταλικές αρχές την άδεια να επισκεφθεί το κέντρο Λαμπεντούζα. Αυτό αποτελείται από 7 προκατασκευασμένα κτήρια, εκ των οποίων 3 χρησιμεύουν ως γραφεία και για υπηρεσίες και 4 ως κοιτώνες. Η πυρκαγιά της 20ής Σεπτεμβρίου 2011 κατέστρεψε ολοσχερώς έναν από τους 4 κοιτώνες και προκάλεσε ζημιές σε ένα άλλο. Κατά τη στιγμή της επίσκεψης, το κέντρο ήταν ακόμα κλειστό και σφραγισμένο, ενώ αναφέρθηκε στα μέλη της αντιπροσωπείας ότι έχουν κινηθεί οι διαδικασίες για την ανοικοδόμηση των κτηρίων. Πολλοί ΜΚΟ και διεθνείς οργανισμοί ανέφεραν, από την άλλη, ότι δεν τους είχε επιτραπεί η είσοδος στο κέντρο. Τόνισαν ότι το κέντρο είναι σχετικά μικρό και ακατάλληλο για πολυήμερη διαμονή, κυρίως λόγω της κατάστασης που αντιμετωπίζει το νησί. Αν οι μετανάστες δεν μεταφέρονται ταχέως σε άλλα κέντρα της ηπειρωτικής χώρας, ο υπερσυνωστισμός εύκολα μπορεί να προκαλέσει εντάσεις. Ορισμένοι ΜΚΟ δήλωσαν ότι αυτό είναι που προκάλεσε την κρίση της 20ής PE480.623v01-00 6/12 PV\889844.doc

Σεπτεμβρίου και ότι η καταστροφή των εγκαταστάσεων ήταν μια αντίδραση στο συνωστισμό και τον φόβο της απέλασης. 4.3 Οι συναντήσεις στην Λαμπεντούζα Στη Λαμπεντούζα, η αντιπροσωπεία συναντήθηκε με αρκετούς ΜΚΟ (Legambiente, Askavusa, Alternativa Giovani, Γιατροί χωρίς Σύνορα), με ένα δικηγόρο ειδικευμένο σε θέματα μετανάστευσης, με τον υπεύθυνο των επειγόντων περιστατικών και με τον τοπικό πληθυσμό (εκπροσώπους των αλιέων και του τουριστικού τομέα). Συνάντησε επίσης εκπροσώπους της ακτοφυλακής, της Guardia di Finanza και τον υπεύθυνο του Frontex για το συντονισμό με την επιχείρηση Ερμής. Κατά τη διάρκεια αυτών των συναντήσεων, οι συνομιλητές περιέγραψαν την κατάσταση στο νησί κατά τη διάρκεια της έκτακτης ανάγκης και την επιχείρηση διάσωσης, και πληροφόρησαν την αντιπροσωπεία ότι οι περισσότεροι μετανάστες δεν φθάνουν στην πραγματικότητα μέχρι τη στεριά, αλλά διασώζονται στη θάλασσα, από την ακτοφυλακή ή την Guardia di Finanza. Επ αυτού, εκφράστηκε η ανάγκη κοινού ορισμού της «έκτακτης ανάγκης» σε επίπεδο ΕΕ, δεδομένου ότι σήμερα ερμηνεύεται με διαφορετικό τρόπο στα διάφορα κράτη μέλη. Η κατάσταση στη Λαμπεντούζα προκάλεσε επικρίσεις των ΜΚΟ, διεθνών οργανισμών και της τοπικής Εκκλησίας. Όλες οι οργανώσεις αμφισβήτησαν τόσο τις ενέργειες των αρχών όσο και την απόφαση να κηρυχτεί το νησί μη ασφαλής λιμένας για τους μετανάστες. ΜΚΟ ανέφεραν ότι οι αλιείς και οι ντόπιοι είναι όλο και πιο απρόθυμοι να διασώσουν ανθρώπους στη θάλασσα, γιατί τώρα φοβούνται ότι αν το πράξουν θα αναγκαστούν να ταξιδέψουν πιο μακριά έως το Porto Empedocle για να αποβιβάσουν τους μετανάστες και φοβούνται την απώλεια χρόνου που αυτό συνεπάγεται. Αυτό θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις για το ισχύον σύστημα διάσωσης. Ακόμη και η τουριστική ένωση δήλωσε ότι η απόφαση να κηρυχθεί η Λαμπεντούζα μη ασφαλής λιμένας δεν είναι δικαιολογημένη και ότι χρειάζονται μέτρα φοροαπαλλαγών για να σωθεί η πληγείσα οικονομία του νησιού. Το Frontex επιβεβαίωσε κάποιες δημοσιογραφικές πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες το καθεστώς της Λιβύης υποχρέωσε υπηκόους τρίτων χωρών που ζούσαν εκεί είτε να καταταχθούν στο στρατό ή να φύγουν με σκάφη για την Ιταλία μερικά από αυτά μετέφεραν μέχρι και 800 άτομα και δήλωσε ότι υπάρχει μια σύμπτωση μεταξύ της πτώσης του Καντάφι από την εξουσία και της απότομης μείωσης των αφίξεων μεταναστών. Μετά από την πτώση του Καντάφι και μέχρι την ημερομηνία της επίσκεψης της αντιπροσωπείας, έφτασαν μόνο δύο σκάφη, ένα στην Λαμπεντούζα και ένα στο γειτονικό νησί της Linosa, μεταφέροντας συνολικά 60 περίπου μετανάστες (40 Σομαλούς και 24 Τυνήσιους). Το Frontex αναφέρθηκε στην επιχείρηση Ερμής, που ξεκίνησε στην Λαμπεντούζα στις 20 Φεβρουαρίου με στόχο την εφαρμογή και το συντονισμό των δραστηριοτήτων στα θαλάσσια σύνορα, ιδίως δε την επιτήρηση των συνόρων και τις δραστηριότητες απολογισμού στο κέντρο. Ο εκπρόσωπος της ακτοφυλακής ανέφερε ότι τα πλοία που φθάνουν από την Τυνησία είναι συνήθως μικρά σκάφη (χωρητικότητας 20 ατόμων κατ ανώτατο όριο), που υπό PV\889844.doc 7/12 PE480.623v01-00

κανονικές συνθήκες πλέουν χωρίς πρόβλημα, αλλά δυσκολεύονται σε περίπτωση κακοκαιρίας. Από την άλλη πλευρά, τα πλοία που φθάνουν από τη Λιβύη είναι συνήθως υπερπλήρη και σε πολύ κακή κατάσταση. Ο εκπρόσωπος της ακτοφυλακής δήλωσε επίσης ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, η πρωταρχική ανάγκη για τη διάσωση ανθρώπινων ζωών αναγκάζει την ακτοφυλακή να παρεκκλίνει από την εντολή της Λιμενικής Αρχής. 5. Επισκέψεις στο Παλέρμο Στο Παλέρμο, η αντιπροσωπεία επισκέφθηκε τα εξωτερικά ιατρεία έκτακτης ανάγκης (ιατρική μονάδα που ασχολείται κυρίως με τους μετανάστες) και την Αποστολή της Ελπίδας και της Φιλανθρωπίας του Αδελφού Biagio Conte. 5.1 Εξωτερικά ιατρεία έκτακτης ανάγκης Η ιατρική αυτή μονάδα είναι ανοιχτή εδώ και 6 χρόνια κάθε μέρα, από τις 09.00 έως τις 19.00. Από το άνοιγμά της, έχει περιθάλψει 12.000 ασθενείς (από 48 διαφορετικές χώρες). Στο ιατρικό κέντρο εργάζονται περίπου 70 άτομα, εκ των οποίων μόνο επτά πληρώνονται ενώ τα υπόλοιπα είναι εθελοντές (π.χ., συνταξιούχοι ιατροί ή ιατροί που αφιερώνουν εκεί τον ελεύθερο χρόνο τους). Στην ομάδα περιλαμβάνονται δύο πολιτισμικοί διαμεσολαβητές, παιδίατροι, οδοντίατροι, γυναικολόγοι, κ.λπ. Περιθάλπονται κάθε μέρα 100 ασθενείς. Ο Διευθυντής του κέντρου ανέφερε ότι στην Ιταλία, σύμφωνα με το άρθρο 32 του Συντάγματος, η υγειονομική περίθαλψη είναι δωρεάν και η πρόσβαση σε αυτήν αποτελεί δικαίωμα για όλους, συμπεριλαμβανομένων των τακτικών και των παράνομων μεταναστών. Ωστόσο, δεν έχουν εφαρμόσει το νόμο με τον ίδιο τρόπο όλες οι ιταλικές περιφέρειες. Τέσσερις περιοχές (Σικελία, Πούλια, Λάτσιο και Τοσκάνη) προσφέρουν πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες, ενώ άλλες περιοχές την περιορίζουν στις πρώτες βοήθειες. Η μονάδα έχει δύο ιατρικές εγκαταστάσεις στην Ιταλία (στο Παλέρμο και στη Μαργκέρα) και δύο λεωφορεία για την παροχή κινητής βοήθειας (ιδίως όπου υπάρχουν εποχιακοί εργαζόμενοι, όπως στο Ροζάρνο ή στην Πούλια). Το κέντρο χρηματοδοτείται καθ ολοκληρία από ιδιωτικές δωρεές και συνεργάζεται με τις τοπικές υπηρεσίες. 5.2 Αποστολή Ελπίδας και Φιλανθρωπίας του Αδελφού Biagio Conte Ο Αδελφός Biagio Conte εξήγησε ότι η οργάνωσή του ξεκίνησε στον κεντρικό σταθμό του Παλέρμο, βοηθώντας άστεγους, μετανάστες, αποφυλακισμένους, κλπ. Σε συνεργασία με τις αρχές, κατάφεραν να μετατρέψουν εγκαταλειμμένα σπίτια σε κέντρα υποδοχής. Το πρώτο σπίτι άνοιξε το 1991, το δεύτερο (μόνο για γυναίκες) και το τρίτο σε στρατώνες της αεροπορίας του ναυτικού που είχαν μείνει κλειστοί εδώ και 40 χρόνια. Συνολικά, οι αποστολές φιλοξενούν σήμερα περίπου 1.000 άτομα (700 στην εγκατάσταση που επισκέφτηκε η αντιπροσωπεία). Τα περισσότερα από αυτά έχουν βίζα ή άδεια. Περίπου 100 έχουν μια δουλειά και τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο. Η αποστολή τούς παρέχει στέγη, περίθαλψη και νομική βοήθεια. Στο κέντρο εργάζονται εθελοντές ιατροί, καθώς και φοιτητές από επαγγελματικές σχολές που PE480.623v01-00 8/12 PV\889844.doc

κάνουν πρακτική άσκηση. Το κέντρο έχει το δικό του πλυντήριο και αρτοποιείο, καθώς και εργαστήριο κεραμικής. 6. Συνάντηση στην Κατάνια Στην Κατάνια η αντιπροσωπεία συνάντησε ορισμένους εκπροσώπους της ΜΚΟ ARCI. Αναφέρθηκαν ειδικότερα στην κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο CARA του Mineo και σε σειρά ελλείψεων, όπως η έλλειψη ιατρικών εγκαταστάσεων, νομικής βοήθειας ή υπηρεσιών διερμηνείας. Είπαν ότι το κέντρο δεν διαθέτει κατάλληλες εγκαταστάσεις για ευάλωτα άτομα, όπως τα παιδιά και τα άτομα με σωματικά και ψυχικά προβλήματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ανήλικοι έχουν χαρακτηριστεί ως τέτοιοι μόνον όταν συναντούν την επιτροπή ασύλου, δηλαδή αφού έχουν περάσει 6-7 μήνες στο CARA. Σύμφωνα με την ARCI, οι μετανάστες στο κέντρο Mineo δεν μπορούν να ενσωματωθούν στη γύρω περιοχή, επειδή δεν τους επιτρέπεται η έξοδος από το κέντρο ορισμένες ώρες, και όταν τους επιτρέπεται, δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν το εισιτήριο του λεωφορείου και αναγκάζονται να περπατήσουν μερικά χιλιόμετρα μέχρι το κοντινότερο χωριό. Αναφέρουν επίσης τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν ορισμένες ΜΚΟ και δικηγόροι όσον αφορά την είσοδο στο κέντρο για να βοηθήσουν τους μετανάστες. Η ARCI δήλωσε ότι πολλοί αιτούντες άσυλο μεταφέρονται από το ένα CARA στο άλλο χωρίς βάσιμο λόγο, ενώ είχαν ήδη εν μέρει ενσωματωθεί σε κάποιο κέντρο. Ενημέρωσαν επίσης την αντιπροσωπεία σχετικά με ορισμένες πρόσφατες εντάσεις (βιαιοπραγίες τον Ιούλιο του 2011) εντός του κέντρου μεταξύ των μεταναστών από διαφορετικές εθνοτικές ομάδες. Η ARCI ανέφερε επίσης στοιχεία σχετικά με τη διακριτική μεταχείριση εις βάρος των Τυνήσιων, δεδομένου ότι δεν ενημερώνονται συστηματικά για τη δυνατότητα υποβολής αίτησης ασύλου και αποστέλλονται απευθείας σε κέντρα κράτησης CIE, ακόμη και μετά από την υποβολή της αίτησης ασύλου. PV\889844.doc 9/12 PE480.623v01-00

ПРИСЪСТВЕН ЛИСТ/LISTA DE ASISTENCIA/PREZENČNÍ LISTINA/DTAGERLISTE/ ANWESENHEITSLISTE/KOHALOLIJATE NIMEKIRI/ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΑΡΟΝΤΩΝ/RECORD OF ATTENDANCE/ LISTE DE PRÉSENCE/ENCO DI PRESENZA/APMEKLĒJUMU REĢISTRS/DALYVIŲ SĄRAŠAS/JENLÉTI ÍV/ REĠISTRU TA' ATTENDENZA/PRESENTIIJST/LISTA OBECNOŚCI/LISTA DE PRESENÇAS/LISTĂ DE PREZENŢĂ/ PREZENČNÁ LISTINA/SEZNAM NAVZOČIH/LÄSNÄOLOLISTA/DTAGARLISTA Бюро/Mesa/Předsednictvo/Formandskabet/Vorstand/Juhatus/Προεδρείο/Bureau/Ufficio di presidenza/prezidijs/biuras/elnökség/ Prezydium/Birou/Predsedníctvo/Predsedstvo/Puheenjohtajisto/Presidiet (*) Cecilia Wikström (1, 2, 3) Членове/Diputados/Poslanci/Medlemmer/Mitglieder/Parlamendiliikmed/Μέλη/Members/Députés/Deputati/Deputāti/Nariai/Képviselõk/ Membri/Leden/Posłowie/Deputados/Deputaţi/Jäsenet/Ledamöter Rita Borsellino (1, 2, 3), Simon Busuttil (1, 2, 3), Rosario Crocetta (1, 2, 3), Tanja Fajon (1, 2, 3), Salvatore Iacolino (1, 2, 3), Véronique Mathieu (1, 2), Georgios Papanikolaou (1, 2), Judith Sargentini (1, 2, 3), Kyriacos Triantaphyllides (1, 2) Заместници/Suplentes/Náhradníci/Stedfortrædere/Stellvertreter/Asendusliikmed/Αναπληρωτές/Substitutes/Suppléants/Supplenti/ Aizstājēji/Pavaduojantys nariai/póttagok/sostituti/plaatsvervangers/zastępcy/membros suplentes/supleanţi/náhradníci/namestniki/ Varajäsenet/Suppleanter 187 (2) 193 (3) 49 (6) (Точка от дневния ред/punto del orden del día/bod pořadu jednání (OJ)/Punkt på dagsordenen/tagesordnungspunkt/päevakorra punkt/ημερήσια Διάταξη Σημείο/Agenda item/point OJ/Punto all'ordine del giorno/darba kārtības punkts/darbotvarkės punktas/ Napirendi pont/punt fuq l-aġenda/agendapunt/punkt porządku dziennego/ponto OD/Punct de pe ordinea de zi/bod programu schôdze/ Točka UL/Esityslistan kohta/föredragningslista punkt) Наблюдатели/Observadores/Pozorovatelé/Observatører/Beobachter/Vaatlejad/Παρατηρητές/Observers/Observateurs/Osservatori/ Novērotāji/Stebėtojai/Megfigyelők/Osservaturi/Waarnemers/Obserwatorzy/Observadores/Observatori/Pozorovatelia/Opazovalci/ Tarkkailijat/Observatörer Присъствал на/presente el/přítomný dne/til stede den/anwesend am/viibis(id) kohal/παρών στις/present on/présent le/presente il/piedalījās/ Dalyvauja/Jelen volt/preżenti fi/aanwezig op/obecny dnia/presente em/prezent/prítomný dňa/navzoči dne/läsnä/närvarande den: (1) 24.11.2011 (2) 25.11.2011 (3) 26.11.2011 PE480.623v01-00 10/12 PV\889844.doc

По покана на председателя/por invitación del presidente/na pozvání předsedy/efter indbydelse fra formanden/auf Einladung des Vorsitzenden/Esimehe kutsel/με πρόσκληση του Προέδρου/At the invitation of the Chair(wo)man/Sur l'invitation du président/ Su invito del presidente/pēc priekšsēdētāja uzaicinājuma/pirmininkui pakvietus/az elnök meghívására/fuq stedina tal-president/ Op uitnodiging van de voorzitter/na zaproszenie Przewodniczącego/A convite do Presidente/La invitaţia preşedintelui/na pozvanie predsedu/na povabilo predsednika/puheenjohtajan kutsusta/på ordförandens inbjudan Съвет/Consejo/Rada/Rådet/Rat/Nõukogu/Συμβούλιο/Council/Conseil/Consiglio/Padome/Taryba/Tanács/Kunsill/Raad/Conselho/ Consiliu/Svet/Neuvosto/Rådet (*) Комисия/Comisión/Komise/Kommissionen/Kommission/Euroopa Komisjon/Επιτροπή/Commission/Commissione/Komisija/Bizottság/ Kummissjoni/Commissie/Komisja/Comissão/Comisie/Komisia/Komissio/Kommissionen (*) Други институции/otras instituciones/ostatní orgány a instituce/andre institutioner/andere Organe/Muud institutsioonid/ Άλλα θεσμικά όργανα/other institutions/autres institutions/altre istituzioni/citas iestādes/kitos institucijos/más intézmények/ Istituzzjonijiet oħra/andere instellingen/inne instytucje/outras Instituições/Alte instituţii/iné inštitúcie/druge institucije/muut toimielimet/andra institutioner/organ Други участници/otros participantes/ostatní účastníci/endvidere deltog/andere Teilnehmer/Muud osalejad/επίσης Παρόντες/Other participants/autres participants/altri partecipanti/citi klātesošie/kiti dalyviai/más résztvevők/parteċipanti oħra/andere aanwezigen/ Inni uczestnicy/outros participantes/alţi participanţi/iní účastníci/drugi udeleženci/muut osallistujat/övriga deltagare Секретариат на политическите групи/secretaría de los Grupos políticos/sekretariát politických skupin/gruppernes sekretariat/ Sekretariat der Fraktionen/Fraktsioonide sekretariaat/γραμματεία των Πολιτικών Ομάδων/Secretariats of political groups/secrétariat des groupes politiques/segreteria gruppi politici/politisko grupu sekretariāts/frakcijų sekretoriai/képviselőcsoportok titkársága/segretarjat gruppi politiċi/fractiesecretariaten/sekretariat Grup Politycznych/Secr. dos grupos políticos/secretariate grupuri politice/sekretariát politických skupín/sekretariat političnih skupin/poliittisten ryhmien sihteeristöt/gruppernas sekretariat PPE S&D ALDE ECR Verts/ALE GUE/NGL EFD NI Michael Speiser Annie Lemarchal Ottavio Marzocchi Christine Sidenius Chiara Tamburini PV\889844.doc 11/12 PE480.623v01-00

Кабинет на председателя/gabinete del Presidente/Kancelář předsedy/formandens Kabinet/Kabinett des Präsidenten/Presidendi kantselei/γραφείο Προέδρου/President's Office/Cabinet du Président/Gabinetto del Presidente/Priekšsēdētāja kabinets/pirmininko kabinetas/elnöki hivatal/kabinett tal-president/kabinet van de Voorzitter/Gabinet Przewodniczącego/Gabinete do Presidente/ Cabinet Preşedinte/Kancelária predsedu/urad predsednika/puhemiehen kabinetti/talmannens kansli Кабинет на генералния секретар/gabinete del Secretario General/Kancelář generálního tajemníka/generalsekretærens Kabinet/ Kabinett des Generalsekretärs/Peasekretäri büroo/γραφείο Γενικού Γραμματέα/Secretary-General's Office/Cabinet du Secrétaire général/gabinetto del Segretario generale/ģenerālsekretāra kabinets/generalinio sekretoriaus kabinetas/főtitkári hivatal/kabinett tas- Segretarju Ġenerali/Kabinet van de secretaris-generaal/gabinet Sekretarza Generalnego/Gabinete do Secretário-Geral/Cabinet Secretar General/Kancelária generálneho tajomníka/urad generalnega sekretarja/pääsihteerin kabinetti/generalsekreterarens kansli Генерална дирекция/dirección General/Generální ředitelství/generaldirektorat/generaldirektion/peadirektoraat/γενική Διεύθυνση/ Directorate-General/Direction générale/direzione generale/ģenerāldirektorāts/generalinis direktoratas/főigazgatóság/direttorat Ġenerali/Directoraten-generaal/Dyrekcja Generalna/Direcção-Geral/Direcţii Generale/Generálne riaditeľstvo/generalni direktorat/ Pääosasto/Generaldirektorat DG PRES DG IPOL DG EXPO DG COMM DG PERS DG INLO DG TRAD DG INTE DG FINS DG ITEC Laura Polidori Правна служба/servicio Jurídico/Právní služba/juridisk Tjeneste/Juristischer Dienst/Õigusteenistus/Νομική Υπηρεσία/Legal Service/ Service juridique/servizio giuridico/juridiskais dienests/teisės tarnyba/jogi szolgálat/servizz legali/juridische Dienst/Wydział prawny/ Serviço Jurídico/Serviciu Juridic/Právny servis/pravna služba/oikeudellinen yksikkö/rättstjänsten Секретариат на комисията/secretaría de la comisión/sekretariát výboru/udvalgssekretariatet/ausschusssekretariat/komisjoni sekretariaat/γραμματεία επιτροπής/committee secretariat/secrétariat de la commission/segreteria della commissione/komitejas sekretariāts/komiteto sekretoriatas/a bizottság titkársága/segretarjat tal-kumitat/commissiesecretariaat/sekretariat komisji/ Secretariado da comissão/secretariat comisie/sekretariat odbora/valiokunnan sihteeristö/utskottssekretariatet Hélène Calers, Maria Gandolfo Сътрудник/Asistente/Asistent/Assistent/Assistenz/Βοηθός/Assistant/Assistente/Palīgs/Padėjėjas/Asszisztens/Asystent/Pomočnik/ Avustaja/Assistenter Michela Lucchini * (P) = Председател/Presidente/Předseda/Formand/Vorsitzender/Esimees/Πρόεδρος/Chair(wo)man/Président/Priekšsēdētājs/Pirmininkas/ Elnök/President/Voorzitter/Przewodniczący/Preşedinte/Predseda/Predsednik/Puheenjohtaja/Ordförande (VP) = Заместник-председател/Vicepresidente/Místopředseda/Næstformand/Stellvertretender Vorsitzender/Aseesimees/Αντιπρόεδρος/ Vice-Chair(wo)man/Vice-Président/Priekšsēdētāja vietnieks/pirmininko pavaduotojas/alelnök/viċi President/Ondervoorzitter/ Wiceprzewodniczący/Vice-Presidente/Vicepreşedinte/Podpredseda/Podpredsednik/Varapuheenjohtaja/Vice ordförande (M) = Член/Miembro/Člen/Medlem./Mitglied/Parlamendiliige/Μέλος/Member/Membre/Membro/Deputāts/Narys/Képviselő/ Membru/Lid/Członek/Membro/Membru/Člen/Poslanec/Jäsen/Ledamot (F) = Длъжностно лице/funcionario/úředník/tjenestemand/beamter/ametnik/υπάλληλος/official/fonctionnaire/funzionario/ Ierēdnis/Pareigūnas/Tisztviselő/Uffiċjal/Ambtenaar/Urzędnik/Funcionário/Funcţionar/Úradník/Uradnik/Virkamies/Tjänsteman PE480.623v01-00 12/12 PV\889844.doc