ΙΑΚΗΡΥΞΗ ΑΡΧΩΝ. Α. Το πολιτικό περιβάλλον διεξαγωγής των αυτοδιοικητικών εκλογών

ΙΑΚΗΡΥΞΗ ΑΡΧΩΝ Α. Το πολιτικό περιβάλλον διεξαγωγής των αυτοδιοικητικών εκλογών Οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του Μαΐου 2014 θα γίνουν στη σκιά της πιο βάρβαρης επίθεσης στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του ελληνικού λαού από την Τρόικα και την Κυβέρνηση μέσω των μνημονιακών πολιτικών, που εφαρμόζονται βάναυσα σε βάρος του κόσμου της εργασίας και προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων. Η κοινωνία μας ζει μια βαθιά κρίση: κρίση οικονομική, πολιτική, οικολογική, πολιτιστική, κρίση θεσμών και αξιών. Η οικονομία ακολουθεί καθοδικό σπιράλ θανάτου. Τα λαϊκά στρώματα καθημερινά γίνονται φτωχότερα. Το δικαίωμα σε σταθερή και αξιοπρεπή δουλειά ξηλώνεται. Η ανεργία εκτινάσσεται σε δυσθεώρητα ύψη. Επαγγελματίες και μικρομεσαία στρώματα ισοπεδώνονται. Η δημόσια υγεία και παιδεία διαλύονται. Το ασφαλιστικό σύστημα δεν εγγυάται βιώσιμη σύνταξη για κανέναν. Άνθρωποι στερούνται το καθημερινό τους φαγητό. Χιλιάδες νοικοκυριά είναι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και θέρμανση. Κοινωνικά αγαθά ιδιωτικοποιούνται. Η ακρίβεια φουντώνει. Η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται. Το περιβάλλον υποβαθμίζεται. Η κοινωνική συνοχή πλήττεται. Οι θεσμοί διαλύονται και η δημοκρατία περιστέλλεται, φτάνοντας στα όρια της αντιδημοκρατικής εκτροπής. Σ αυτό το έδαφος καλλιεργούνται και αναπτύσσονται φασιστικές, ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις, που πολιτικά εκφράζονται με την ενίσχυση του νεοναζιστικού μορφώματος της «Χρυσής Αυγής». 1

Β. Η κατάσταση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση Η Αυτοδιοίκηση υπήρξε ένα από τα μεγάλα θύματα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας, της συντηρητικής μεταρρύθμισης στη διοίκηση του Κράτους με το νόμο «Καλλικράτης» και των αλλεπάλληλων Μνημονίων, που είχαν ως αποτέλεσμα την επιδείνωση του κοινωνικού της ρόλου και την πολιτική και θεσμική της υποβάθμιση. Συγκεκριμένα: Ι. Η εφαρμογή των Μνημονίων: - Οδήγησε σε μείωση κατά 60% των θεσμοθετημένων πόρων της πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης, ενώ σχεδιάζεται νέα μείωση της τάξης του 29%, που θα έχει ως συνέπεια την αδυναμία επιβίωσης των ήμων. - Έχει ως στόχο τη συρρίκνωση ή και κατάργηση βασικών κοινωνικών της υπηρεσιών. Πρόκειται για υπηρεσίες που αφορούν ευρύτατα λαϊκά στρώματα, όπως οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, το πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι», η συντήρηση των σχολείων και η μεταφορά των μαθητών, τα δημοτικά ιατρεία, τα Κ.Α.Π.Η., τα προνοιακά επιδόματα, οι δομές πολιτισμού και αθλητισμού, η καθαριότητα, η διαμόρφωση και συντήρηση δημόσιων και πράσινων χώρων κ.ο.κ.. - Εξυπηρετεί το σχέδιο απολύσεων εργαζομένων του δημόσιου τομέα, που αρχικά έπληξε τους εργαζόμενους με σύμβαση έργου και σήμερα αγγίζει μέχρι και τους μόνιμους. Τα ονομαζόμενα σχέδια «μετατάξεων», «κινητικότητας», «εφεδρείας» καταλήγουν τελικά σε απολύσεις ή αναγκαστικές αποχωρήσεις εργαζομένων. Η ριζική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων σε όλους τους τομείς διαμορφώνει ένα σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Πολυποίκιλες ελαστικές μορφές απασχόλησης, εργασιακές σχέσεις με «δανεικούς» εργαζόμενους από Μ.Κ.Ο. και ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ., εργασία πέντε μηνών ή και πέντε ημερών το μήνα κυριαρχούν. Έτσι δημιουργείται αδιέξοδο όχι μόνο για τους ανθρώπους που χάνουν τη δουλειά τους, τους ομήρους του ορισμένου χρόνου εργασίας, αλλά και για τις κοινωνικές λειτουργίες των ήμων, με συνέπεια την πλημμελή λειτουργία έως και την αδρανοποίησή τους, «νομιμοποιώντας» κοινωνικά το σχέδιο ιδιωτικοποίησής τους. 2

- Επιβάλλει μέτρα (όπως το ονομαζόμενο «Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των Οργανισμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης»), που πλήττουν το θεσμό, καταλύουν τη σχετική αυτονομία της Αυτοδιοίκησης και μετατρέπουν τους αιρετούς σε φοροεισπράκτορες. - Καθιστά την Αυτοδιοίκηση ιμάντα μεταβίβασης των εθνικών και υπερεθνικών αντιλαϊκών πολιτικών, όπως γίνεται, για παράδειγμα, με την Ελληνογερμανική Συνεργασία και την «αξιοποίηση» (δηλαδή εκποίηση) της δημόσιας και δημοτικής περιουσίας. ΙΙ. Η εφαρμογή του «Καλλικράτη»: - Οδήγησε σε συνενώσεις ήμων και κοινοτήτων χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών και των τοπικών φορέων. Ο υπερσυγκεντρωτισμός αυτός, χωρίς πρόβλεψη ουσιαστικής ενδοδημοτικής αποκέντρωσης και ανάπτυξης αποκεντρωμένων θεσμών κοινωνικού και λαϊκού ελέγχου, αφυδάτωσε την πεμπτουσία της Αυτοδιοίκησης. - Μείωσε στο ελάχιστο τη συμμετοχή των πολιτών στα αυτοδιοικητικά πράγματα. Ελάττωσε την εκπροσώπηση, λόγω των υποχρεωτικών συνενώσεων, τμημάτων των τοπικών κοινωνιών. Υποβάθμισε τα Τοπικά Συμβούλια σε διακοσμητικό ρόλο. Ενίσχυσε έτσι σε τοπικό επίπεδο την έννοια της πολιτικής αλλοτρίωσης, την απομάκρυνση και αποξένωση των πολιτών από την εξουσία. Άμεση δημοκρατία, λαϊκή συμμετοχή και, συνεπώς, λαϊκή εξουσία αποτελούν πλέον λέξεις κενές περιεχομένου. - ιατήρησε το ίδιο καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής και ενίσχυσε το δημαρχοκεντρικό μοντέλο διοίκησης των ήμων. - Αφαίρεσε τα λαϊκά χαρακτηριστικά της Αυτοδιοίκησης και τη μετέτρεψε σε συμπληρωματικό εξάρτημα του κρατικού μηχανισμού, με ελέγχους σκοπιμότητας και μετατροπή των αιρετών οργάνων σε διακοσμητικά όργανα. Συνολικά το σχέδιο του καθεστώτος, που εγκαθίδρυσε τα αλλεπάλληλα Μνημόνια και «μεταρρυθμίσεις» τύπου «Καλλικράτη», αποβλέπει στο να τεθεί σε εφαρμογή ένα ακραίο νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα, που περιλαμβάνει τη σταδιακή εκχώρηση στρατηγικών για την υγιεινή και ασφάλεια της κοινωνίας τομέων, όπως η αποκομιδή και διαχείριση απορριμμάτων αλλά και η ύδρευση, σε κρατικοδίαιτα ιδιωτικά κεφάλαια, την εγκατάλειψη κάθε κοινωνικής πολιτικής 3

από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τη μετατροπή των αναγκαίων δημόσιων κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών σε υπόθεση ιδιωτικής φροντίδας και φιλανθρωπίας, την πλήρη ανταποδοτικότητα των υπηρεσιών, την εκποίηση του πλούτου της πατρίδας μας, όπως ενέργεια, τουρισμός, νερό, λιμάνια, αεροδρόμια, και τη μετατροπή της χώρας σε Ειδική Οικονομική Ζώνη (Ε.Ο.Ζ.). Κι όλα αυτά σε συνδυασμό με τον αυταρχικό εκσυγχρονισμό της κρατικής διοίκησης και τη συρρίκνωση των ελάχιστων προϋποθέσεων αυτο-διοίκησης. Γ. Η Κατάσταση στον ήμο Πέλλας Σε τοπικό επίπεδο βιώνουμε τα αποτελέσματα της παραπάνω πολιτικής αλλά και της πολιτικής που εφάρμοσαν διαχρονικά οι παρατάξεις, οι οποίες διαχειρίστηκαν τα δημοτικά πράγματα στον τόπο μας: οικονομική εξαθλίωση, ανεργία, μερική απασχόληση και ανασφάλιστη εργασία παραγωγική υποβάθμιση και κλείσιμο επιχειρήσεων και καταστημάτων τραγικά αδιέξοδα της αγροτικής οικονομίας υποβάθμιση του Νοσοκομείου Γιαννιτσών, του Κέντρου Υγείας Κρύας Βρύσης, του Ι.Κ.Α./Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και γενική απαξίωση της δημόσιας υγείας απομάκρυνση δημόσιων υπηρεσιών χρονίζοντα προβλήματα υποδομών εγκατάλειψη και μαρασμός δημοτικών κοινοτήτων απομόνωση από τους βασικούς οδικούς άξονες (Εγνατία) και το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας έλλειψη συνολικού πολεοδομικού σχεδιασμού συρρίκνωση των κοινωνικών υπηρεσιών έλλειψη οργανωμένων μορφών δράσης κοινωνικής αλληλεγγύης αδιαφορία για το περιβάλλον, το πράσινο και τους δημόσιους χώρους προβλήματα στην ανεμπόδιστη κίνηση των πεζών και κυρίως των ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες, αλλά και την κυκλοφορία και τη στάθμευση των οχημάτων αδυναμία διαχείρισης των απορριμμάτων πολιτιστική καχεξία περιθωριοποίηση της νεολαίας υποβάθμιση της ποιότητας ζωής αλλά και της αισθητικής 4

ανυπαρξία στρατηγικού σχεδίου για τη συνολική ανάπτυξη του ήμου έλλειψη δημοκρατίας, διαφάνειας και λαϊκής συμμετοχής, απαξίωση και ευτελισμός της λαϊκής κυριαρχίας Αυτή είναι η εικόνα του ήμου Πέλλας Ενός ήμου, γέννημα και θρέμμα του σχεδίου «Καλλικράτης», που αποτελεί μια αναποτελεσματική διοικητική ενότητα, η οποία συγκροτήθηκε, όχι για να βελτιωθούν οι υπηρεσίες, αλλά για να εξυπηρετηθούν οι πελατειακές ανάγκες των τοπικών παραγόντων, όχι μόνο χωρίς να ρωτηθούν οι δημότες, αλλά χωρίς να ληφθεί υπόψη κανένα κριτήριο σχετικό με την κοινωνική δομή, την ιστορική συνέχεια, την αναπτυξιακή προοπτική και τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Ενός ήμου, με χρονίζοντα άλυτα προβλήματα, του οποίου επιπρόσθετα η δημοτική αρχή υλοποίησε και υλοποιεί τις μνημονιακές πολιτικές και υποστήριξε και υποστηρίζει το όχημα των πολιτικών αυτών, τον «Καλλικράτη». Που αποδέχθηκε τις κυβερνητικές επιλογές, συντάχθηκε με την συμβιβασμένη ηγεσία της Κ.Ε..Ε., δεν προχώρησε σε καμιά αγωνιστική διεκδίκηση για τα σοβαρά προβλήματα των πολιτών, του ήμου και του ίδιου του θεσμού, δεν παρήγαγε κανένα ουσιαστικό έργο και διοίκησε με αυταρχικό τρόπο, αποκομμένη από το λαό και κλεισμένη στον αυτάρεσκο εαυτό της. Και επιπλέον -δεν πρέπει ποτέ να το ξεχάσουμε- αρνήθηκε να αντιπαρατεθεί στη νεοναζιστική συμμορία.. Τα κρίσιμα ερωτήματα Τα διλήμματα λοιπόν που τίθενται στους πολίτες με αφορμή τις επικείμενες εκλογές είναι: Η Αυτοδιοίκηση θα συνεχίσει να λειτουργεί στο σημερινό καλλικρατικό - μνημονιακό πλαίσιο, που ουσιαστικά οδηγεί όχι απλά σε μια «καχεκτική» αλλά σε μια «κλινικά νεκρή» αυτοδιοίκηση, ή θα μετασχηματιστεί σε αποκεντρωμένη δημοκρατική εξουσία με λαϊκή συμμετοχή, για να αποτελέσει βασικό στήριγμα του κοινωνικού κράτους και φορέα της παραγωγικής, κοινωνικής και οικολογικής ανασυγκρότησης της χώρας; Ο ήμος μας θα συνεχίσει να βουλιάζει στην αδράνεια, τη συντήρηση, τη μιζέρια και την περιθωριοποίηση ή θα μετατραπεί σε ένα ήμο με υψηλής ποιότητας υποδομές και υπηρεσίες, με κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, με οικονομική ανάπτυξη και πολιτιστική άνθιση, με σεβασμό στον άνθρωπο και το 5

περιβάλλον, με δημοκρατία και ενεργητική συμμετοχή των πολιτών, με αναβαθμισμένο ρόλο στην Ελλάδα και την Ευρώπη; Μια απάντηση πάντως είναι βέβαιη: ότι τα προβλήματα σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να τα λύσουν εκείνες οι δυνάμεις, που, από οποιαδήποτε θέση (είτε της συμπολίτευσης είτε της αντιπολίτευσης), σε οποιονδήποτε χρόνο (τώρα ή πριν), υπηρέτησαν τις λογικές και εφάρμοσαν τις πολιτικές, οι οποίες τα δημιούργησαν. Ε. Το νέο αυτοδιοικητικό σχήμα που οικοδομούμε Όσες και όσοι αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία για τη συγκρότηση της ημοτικής Κίνησης ΑΝ.Α.Σ.Α. Πέλλας, είμαστε ενεργοί πολίτες, που μπορεί να ανήκουμε σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, αλλά μας ενώνουν η θέληση να αντισταθούμε στην ιδιώτευση και τον εφησυχασμό, η πίστη πως «πόλη είναι οι άνθρωποί της» και το κοινό όραμα για έναν ανοιχτό, αλληλέγγυο και δημοκρατικό ήμο. Η δράση μας δεν ξεκινά σήμερα. Έχουμε βρεθεί μαζί στα κινήματα πόλης, σε κοινωνικούς και πολιτιστικούς φορείς, σε διεκδικήσεις και διεργασίες γύρω από τοπικά προβλήματα, αλλά και στο συνδικαλιστικό, το αντιπολεμικό, το οικολογικό, το αντιφασιστικό, το φεμινιστικό και το αντιρατσιστικό κίνημα, στους αγώνες για την υπεράσπιση των κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Το αυτοδιοικητικό σχήμα που οικοδομούμε, ένα δίκτυο πολιτών από την πόλη, τις κωμοπόλεις και τα χωριά του ήμου Πέλλας, αποτελεί μια Κίνηση αδέσμευτη από κρατικές, κομματικές, επιχειρηματικές και οποιεσδήποτε άλλες εξαρτήσεις, ανοιχτή σε όλους τους δημοκρατικούς πολίτες, γέννημα της τοπικής κοινωνίας των πολιτών. Μια ημοτική Κίνηση, που, χωρίς να κλείνεται αυτιστικά στον επαρχιακό περίγυρό μας, αλλά γνωρίζοντας πως το μερικό συνδέεται με το γενικό και το τοπικό με το εθνικό και το οικουμενικό, στοχεύει πρώτα απ όλα στην επεξεργασία μιας φερέγγυας, ριζοσπαστικής, εναλλακτικής πρότασης για τα δημοτικά πράγματα, στη διαρκή και συστηματική παρέμβαση σε όλα τα τοπικά ζητήματα, στην ανάπτυξη ενός μαζικού, αγωνιστικού δημοτικού κινήματος, ενός ρωμαλέου ρεύματος αναγέννησης της τοπικής κοινωνίας. 6

Μια Κίνηση, που λειτουργεί με βάση τις αρχές της ισότητας, χωρίς καμιά διάκριση λόγω φύλου, φυλής, εθνικότητας ή θρησκείας, της άμεσης δημοκρατίας, της συλλογικότητας και της διαφάνειας, της ανακλητότητας και της εναλλαγής στα αξιώματα, της αλληλεγγύης και της εμπιστοσύνης, που αποφασίζει κυριαρχικά για όλα τα ζητήματα και που, βέβαια, θα αναδείξει η ίδια, με δημοκρατικές διαδικασίες, τον υποψήφιο ήμαρχο και τους συμβούλους της, χωρίς να επιζητεί ή να περιμένει κάποιο κομματικό χρίσμα. Βαθιά μας πεποίθηση είναι ότι στον τόπο μας υπάρχουν δημιουργικοί άνθρωποι, που διαθέτουν τις γνώσεις, τις εμπειρίες, τις ευαισθησίες και τη θέληση να μεταμορφώσουν τη ζωή και την εικόνα του ήμου μας, αλλά παραμένουν στο περιθώριο, αρνούμενοι να συμπράξουν στο κατάντημα της πολιτικής ζωής του τόπου. Σ αυτούς τους ανθρώπους, σ αυτές τις ζωντανές δυνάμεις του τόπου, στις νέες και τους νέους ιδιαίτερα, απευθυνόμαστε και τους καλούμε να αρνηθούν τη μετατροπή τους σε πελάτες καταναλωτές, να υπερασπιστούν την ιδιότητα του πολίτη και να συμπορευθούν μαζί μας στον αγώνα για την αλλαγή στον ήμο και την κοινωνία, για ένα ανθρώπινο μέλλον για όλους μας. Για να βγει, επιτέλους, η πολιτική από τα τοπικά κέντρα εξουσίας και τα γραφεία των «παραγόντων» και να έρθει στις γειτονιές, στις πλατείες, στους δρόμους και τους χώρους δουλειάς. Να γίνει υπόθεση των πολιτών. Για να μην αφεθεί η κορυφαία πολιτική μάχη των δημοτικών εκλογών στα ίδια πρόσωπα της διεκπεραιωτικής διαχείρισης και της διαπλοκής, των προσωπικών φιλοδοξιών, των κομματικών εξαρτήσεων και των πελατειακών σχέσεων, είτε παρουσιάζονται ως ανεξάρτητοι αυτοδιοικητικοί είτε θέλουν να εξαγνιστούν σε μια δήθεν αντιμνημονιακή κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Γιατί, -μην το ξεχνάμε,- όλοι αυτοί οι «δημοτικοί παράγοντες» έχουν πολύτιμο σύμμαχο την απάθεια, την αδιαφορία, την κριτική «εκ του ασφαλούς» και την παραίτηση των πολιτών από την ιδέα ότι μπορούν οι ίδιοι ν αλλάξουν κάτι στην πόλη και το χωριό τους. 7

ΣΤ. Οι βασικές μας θέσεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα άμεσα αιτήματα για την επιβίωσή της Η Αυτοδιοίκηση αποτελεί βασικό κύτταρο της δημοκρατίας και πυλώνα της κρατικής/διοικητικής λειτουργίας ισότιμο με το κεντρικό κράτος. Είναι ένας γνήσιος λαϊκός θεσμός, που συναρθρώνεται με τα κοινωνικά κινήματα των πολιτών για τα ζητήματα της περιοχής και της καθημερινότητάς τους, βρίσκεται στην υπηρεσία του πολίτη και λειτουργεί ως λαϊκή εξουσία. Ο θεσμικός της ρόλος δεν αναιρείται, αλλά αντίθετα ενισχύεται από τον κινηματικό και διεκδικητικό της χαρακτήρα. Προτεραιότητές της ιδίως σήμερα πρέπει να αποτελούν το κοινωνικό όφελος, η υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, της κατοικίας και του περιβάλλοντος από της επιθέσεις της νεοφιλελεύθερης αγοράς, η προώθηση της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής, η καταπολέμηση κάθε μορφής αποκλεισμού, η υποστήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, η υπεράσπιση της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ κεντρικού κράτους και Αυτοδιοίκησης πρέπει να είναι σαφής, εύληπτη και σταθερή και να μην μπορεί να μεταβληθεί με την έκδοση απλών υπουργικών αποφάσεων. Η Αυτοδιοίκηση, για να ανταποκριθεί στο ρόλο της, πρέπει να είναι οικονομικά εύρωστη, με θεσμοθετημένους και εγγυημένους πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ απαιτείται άμεση εφαρμογή του Συντάγματος, ώστε για τη μεταβίβαση σ αυτήν αρμοδιοτήτων να προηγείται η μεταφορά των απαιτούμενων πόρων. Οι συμμετοχικοί θεσμοί αποτελούν θεμελιώδες γνώρισμα της Αυτοδιοίκησης και κατά συνέπεια αποτελούν αναπόσπαστο και δομικό συστατικό μέρος της θεσμικής και πολιτικής της λειτουργίας. Το υφιστάμενο εκλογικό σύστημα, που αποδίδει τα 3/5 των εδρών στον συνδυασμό που πλειοψήφησε, αλλοιώνει την αναλογική αντιπροσώπευση και πρέπει ν αντικατασταθεί από την απλή αναλογική σε όλα τα επίπεδα εκλογής και αντιπροσώπευσης των Ο.Τ.Α.. Το μοντέλο αυτοδιοίκησης του «Καλλικράτη», που επιβάλλει ένα συγκεντρωτικό και δημαρχοκεντρικό σύστημα εξουσίας, όπως και το κατ επίφαση «Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των Ο.Τ.Α.», που καταλύει τη 8

σχετική αυτονομία τους, πρέπει να καταργηθούν. Είναι αναγκαία μια ουσιαστική δημοκρατική μεταρρύθμιση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που θα μετατρέψει τους ήμους σε κύτταρα άμεσης δημοκρατίας και αποτελεσματικής λειτουργίας προς όφελος των δημοτών. Οι πολιτικές άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης κρίσιμων κοινωνικών και αναπτυξιακών τομέων (απορρίμματα, νερό, ενέργεια, κοινωνικές υπηρεσίες κ.λπ.) πρέπει πάση θυσία να αποτραπούν. Η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων ή του νερού, όπου και αν υλοποιήθηκε, μόνο υπερκέρδη σε μεγαλοεργολάβους δημιούργησε, ενώ έβλαψε και τους πολίτες και την κοινωνία και τους ίδιους τους Ο.Τ.Α.. Οι ρυθμίσεις για τη «διαθεσιμότητα» και «κινητικότητα» των δημοτικών υπαλλήλων, τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις δημοτικών νομικών προσώπων κ.λπ., που έχουν ως στόχο τις απολύσεις και τη συρρίκνωση των μόνιμων και σταθερών θέσεων εργασίας αλλά και τη μείωση των μισθών, δεν πρέπει να εφαρμοστούν. Οι δομές των Ο.Τ.Α. μπορούν και πρέπει να αναδιαρθρωθούν χωρίς απολύσεις εργαζομένων, με ειλικρινή διάλογο, αξιοποίηση του έμψυχου δυναμικού και στρατηγικό σχεδιασμό, ώστε να λειτουργούν εύρυθμα και αποτελεσματικά προς όφελος των δημοτών και της κοινωνίας. Η εξασφάλιση της συνέχειας και βιωσιμότητας των κοινωνικών δομών της Αυτοδιοίκησης (παιδικοί σταθμοί, πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι» κ.λπ.) αλλά και ίδρυση νέων αποτελεί πρώτιστη ανάγκη. Στο πλαίσιο αυτό χρειάζεται ως έκτακτο και επείγον μέτρο η αναπροσαρμογή των στόχων του Ε.Σ.Π.Α. με προτεραιότητα στην κοινωνική συνοχή και την απασχόληση. Κάθε μειωμένη μέχρι σήμερα καταβολή εκ μέρους της κεντρικής διοίκησης στους Ο.Τ.Α. πρέπει να αντισταθμιστεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ενώ στη νέα προγραμματική περίοδο είναι απόλυτη ανάγκη να υπάρξει γενναία αύξηση των διαθέσιμων πόρων ισότιμα σε ήμους και Περιφέρειες μέσα από την εφαρμογή του δημοκρατικού προγραμματισμού. Ο πολιτικός αγώνας για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, των Μνημονίων και του «Καλλικράτη» συνδέεται άμεσα με τον αγώνα μας για έναν ήμο που να εξυπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων του. 9

Ζ. Οι κεντρικοί προγραμματικοί μας άξονες Οραματιζόμαστε έναν ήμο, που θα βρίσκεται κοντά στους πολίτες, - πολίτες με δικαιώματα αλλά και ευθύνες,- θα νοιάζεται για τα προβλήματά τους, θα τους ενημερώνει και θα ζητά τη γνώμη τους θα τους καθιστά συμμέτοχους στη λήψη των αποφάσεων και θα υπόκειται στον έλεγχό τους, θα ενισχύει την αυτοοργάνωση, την έκφραση και τη θεσμική συμμετοχή τους στα κοινά μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, τοπικά δημοψηφίσματα, συμμετοχικό προϋπολογισμό, δημόσιο απολογισμό και έλεγχο καταπολεμώντας έμπρακτα τη «λογική της ανάθεσης» θα κινητοποιεί τις τοπικές δυνάμεις και το ανθρώπινο δυναμικό, θα συνεργάζεται με τα κοινωνικά κινήματα, θα ενθαρρύνει την πρωτοβουλία και θα αξιοποιεί την προσφορά, θα στηρίζει τις συλλογικές δραστηριότητες που παράγουν κοινωνικό αλλά και οικονομικό όφελος (κοινωνικές επιχειρήσεις, γυναικείους συνεταιρισμούς, εθελοντικές ομάδες, πρωτοβουλίες πολιτών κ.τ.λ.) θα ενεργοποιεί τους δημότες στις γειτονιές και τα χωριά και θα δίνει ουσιαστικές αρμοδιότητες και πόρους στα συμβούλια των δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων. Θέλουμε έναν ήμο, που, σε συνεργασία με τις εργατικές και αγροτικές οργανώσεις, τους επαγγελματίες, τους βιοτέχνες, τους εμπόρους και τον επιστημονικό κόσμο της περιοχής θα ιεραρχεί τις κοινωνικές ανάγκες, θα προγραμματίζει τα απαραίτητα έργα, δίνοντας προτεραιότητα στα αναγκαία έργα υποδομής στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές, και θα σχεδιάζει την παραγωγική ανασυγκρότηση και την οικονομική ανάπτυξη του τόπου, μια ανάπτυξη που θα σέβεται το περιβάλλον, θα έχει στο κέντρο της προσοχής της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, θα δημιουργεί θέσεις σταθερής και πλήρους απασχόλησης και θα συμβάλλει στην αναζωογόνηση της περιφέρειας και την πρόοδο όλης της χώρας. Χρειαζόμαστε έναν ήμο, που θα πρωτοστατεί στους αγώνες για να μην ιδιωτικοποιηθούν τα δημόσια αγαθά και οι κοινωνικές υποδομές και υπηρεσίες, θα περιφρουρεί τη δημοτική περιουσία, θα προστατεύει τους δημόσιους χώρους και θα τους αξιοποιεί προς όφελος της ποιότητας ζωής των πολιτών και όχι των οποιωνδήποτε οικονομικών συμφερόντων. 10

Προσβλέπουμε σε έναν ήμο, που θα αποτελεί βασικό μοχλό αλληλεγγύης και υπεράσπισης της κοινωνικής συνοχής θα απλώνει ένα δίχτυ προστασίας για τους ανθρώπους, που η κρίση δεν τους θίγει μόνο οικονομικά, αλλά τους ισοπεδώνει και τους οδηγεί στον κοινωνικό περιθώριο, ώστε να μη βρεθεί κανένας άνθρωπος χωρίς καθημερινό φαγητό, κανένα άστεγος χωρίς κατάλυμα, κανένα σπίτι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και θέρμανση, κανένας ανασφάλιστος χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κανένας μαθητής χωρίς πρωινό στο σχολείο, καμιά πρώτη κατοικία σε πλειστηριασμό, κανένας μόνος του, ανυπεράσπιστος και εκτεθειμένος στην καταιγίδα της κρίσης, της ανεργίας και της φτώχειας θα στηρίζει τις υπάρχουσες κοινωνικές δομές και θα δημιουργεί καινούργιες για την κάλυψη όλων των αναγκών των δημοτών και ιδίως των ευπαθέστερων κοινωνικών ομάδων θα διεκδικεί από το κράτος όλους τους αναγκαίους πόρους για τις κοινωνικές του λειτουργίες και θα αρνείται τις ανταποδοτικές λογικές για τις αναγκαίες κοινωνικές του υπηρεσίες θα ενθαρρύνει κάθε συλλογική προσπάθεια κοινωνικής αλληλεγγύης. Αγωνιζόμαστε για έναν ήμο, που πρωταρχική του μέριμνα θα είναι η προστασία του περιβάλλοντος και θα εφαρμόζει μια ρηξικέλευθη περιβαλλοντική πολιτική, η οποία θα διαπερνά το σύνολο των δραστηριοτήτων του: από το πρασίνισμα των σχολικών αυλών και την ενοποίηση των ακάλυπτων χώρων μέχρι τα βιοκλιματικά δημόσια κτήρια και τη φροντίδα των περιαστικών περιοχών, από την προστασία των δικαιωμάτων των πεζών και τις ρυθμίσεις για την κυκλοφορία και τη στάθμευση των αυτοκινήτων μέχρι την απελευθέρωση των πεζοδρομίων και τον έλεγχο των πολεοδομικών και άλλων αυθαιρεσιών (τραπεζοκαθίσματα, ηχορύπανση, κεραίες κινητής τηλεφωνίας κ.α.), από την καθαριότητα των δρόμων και τη διαχείριση των απορριμμάτων (με την εφαρμογή του κύκλου: διαχωρισμός στην πηγή, ανάκτηση υλικών, ανακύκλωση, κομποστοποίηση, αξιοποίηση, ταφή υπολειμμάτων) μέχρι την καλλιέργεια οικολογικής συνείδησης στους πολίτες. Ονειρευόμαστε έναν ήμο, που θα δίνει περισσότερες ευκαιρίες στη νεολαία για μόρφωση, ψυχαγωγία, άθληση και απασχόληση, θα δείχνει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στη νέα γενιά, θα είναι περισσότερο φιλικός στα παιδιά θα ενισχύει την οικογένεια, θα βοηθά τους εργαζόμενους γονείς, θα παίρνει μέτρα για την αποτροπή της βίας και την προστασία των κακοποιημένων γυναικών θα συμπαραστέκεται στους ηλικιωμένους, αλλά και θα εφαρμόζει προγράμματα για 11

την αξιοποίηση της πείρας και του ελεύθερου χρόνου τους, που θα τους κάνουν να αισθάνονται κοινωνικά χρήσιμοι θα αντιμετωπίζει ισότιμα όλους τους δημότες με σεβασμό σε κάθε ιδιαιτερότητα θα φροντίζει για τους λιγότερο ευνοημένους συμπολίτες μας, ώστε να ζουν με αξιοπρέπεια την καθημερινότητα και να συμμετέχουν ισότιμα στις κοινωνικές δραστηριότητες θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών με προγράμματα ενημέρωσης, πρόληψης, απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης θα βοηθά στην επίλυση των προβλημάτων των παλιννοστούντων και των μεταναστών, θα υπερασπίζεται τα δικαιώματα ευπαθών κοινωνικών ομάδων, θα αντιστέκεται στον κοινωνικό αποκλεισμό και τις ξενόφοβες προκαταλήψεις θα νοιάζεται για τα αδέσποτα ζώα. Επιζητούμε έναν ήμο, που, εκτός από την αυτονόητη μέριμνα για την ενίσχυση της υλικοτεχνικής υποδομής και την καλή λειτουργία όλων των σχολικών μονάδων, καθώς και τη φροντίδα για την εξασφάλιση των απαραίτητων πολιτιστικών υποδομών, θα πρωτοστατήσει, σε συνεργασία με τις πνευματικές και καλλιτεχνικές δυνάμεις του τόπου, στη διαμόρφωση ενός σχεδίου για την οργανική ένταξη του πολιτισμού στη ζώσα καθημερινότητα των δημοτών, την πολιτιστική αναβάθμιση, με πολυφωνία και ελευθερία έκφρασης, την ανάπτυξη πολύμορφων και αποκεντρωμένων πολιτιστικών δραστηριοτήτων, την υποστήριξη της αισθητικής καλλιέργειας των πολιτών, τη μείωση των ανισοτήτων πρόσβασης στις πολιτιστικές υπηρεσίες, την ενθάρρυνση της ντόπιας καλλιτεχνικής δημιουργίας, τη μελέτη της τοπικής ιστορίας και του τοπικού πολιτισμού, τη διάσωση των ιστορικών μνημείων. Σχεδιάζουμε έναν ήμο, που θα αγωνίζεται όχι μόνο για τα στενά τοπικά θέματα, αλλά και για τα μεγάλα ζητήματα, όπως η ανεργία, η παιδεία, η υγεία, η κοινωνική ασφάλιση, το λαϊκό εισόδημα και το περιβάλλον θα είναι παρών στους αγώνες για την ειρήνη, τα εθνικά μας θέματα, την καταπολέμηση της φτώχειας και του ρατσισμού, τη διεθνή αλληλεγγύη θα πρωτοστατεί στον αγώνα κατά του φασισμού και του νεοναζισμού θα διαπαιδαγωγεί τους πολίτες μέσα από τις πρωτοβουλίες και τη λειτουργία του στις αρχές της ισότητας, της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Έχουμε ανάγκη από έναν ήμο, που θα διαχειρίζεται με εντιμότητα, διαφάνεια και αποτελεσματικότητα τους δημοτικούς πόρους, θα κατανέμει δίκαια 12

τα βάρη, θα διεκδικεί πόρους από την κεντρική εξουσία αλλά και από ευρωπαϊκές πηγές χρηματοδότησης, θα συνεργάζεται με τους δημοτικούς υπαλλήλους και θα εφαρμόζει την αξιοκρατία στο ανθρώπινο δυναμικό του. Αποβλέπουμε σε ένα μοντέλο συλλογικής διοίκησης του ήμου και όχι δημαρχιακής μονοκρατορίας. Θέλουμε ένα ημοτικό Συμβούλιο (αλλά και κάθε δημοτικό συλλογικό όργανο) με δημοκρατία και διαφάνεια στις λειτουργίες και τις αποφάσεις του, μακριά από πελατειακές λογικές, σκοπιμότητες και οποιεσδήποτε εξαρτήσεις, με κατανομή ευθυνών και αρμοδιοτήτων σε όλα τα μέλη του, με θεσμοθέτηση της συμμετοχής των πολιτών και των φορέων, ένα Συμβούλιο, που με το πρόγραμμα, τις ιεραρχήσεις και τη δράση του θα αλλάζει καθημερινά ολόκληρο το ήμο και τη ζωή των πολιτών σ αυτόν, χωρίς να διστάζει να συγκρούεται με κατεστημένες αρχές και αντιλήψεις, με μεγάλα αλλά και μικρά συμφέροντα, καθώς μοναδικό κριτήριο της πολιτικής του θα είναι το κοινωνικό συμφέρον. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, υπάρχει η ανάγκη μιας ριζικά διαφορετικής πολιτικής για τον ήμο μας. Για να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα προβλήματα και να γίνουν οι αλλαγές που έχει ανάγκη, εδώ και χρόνια, ο τόπος μας. Όλα αυτά, όμως, είτε θα τα συναποφασίσουμε, θα τα διεκδικήσουμε και θα τα εφαρμόσουμε εμείς οι πολίτες μαζί είτε δε θα γίνουν ποτέ. Μπορούμε και πρέπει να πάρουμε την υπόθεση του ήμου στα χέρια μας! www.anasapellas.gr 13