Πρός τούς ἀδελφούς μου

Πρός τούς ἀδελφούς μου

Συμεων μητροπολιτου νεασ ΣμυρνηΣ Πρός τούς ἀδελφούς μου EOρτια ΠοιμαντικA μηνyματα Ἐπιμέλεια ἔκδοσης: Βασίλης Ἀργυριάδης

Ἐκδόσεις κολοκοτρώνη 49, Ἀθήνα 105 60 τηλ.: 210 3226343 - Fax: 210 3221238 e-mail: info@enploeditions.gr www.enploeditions.gr facebook.com/enploeditions.gr α ἔκδοση: Ὀκτώβριος 2012 ISBN: 978-960-9550-15-4

ΠεριεΧομενα Ἀντί προλόγου...11 ι. ΧριΣτοΣ Γενναται ΔοΞαΣατε Ὁ Θεός ἄνθρωπος!...15 μηνύματα τῆς φάτνης...20 Γιατί σαρκώθηκε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ...26 Ὁ Χριστός παιδί!...31 Θέλουμε ἤ δέν θέλουμε τόν Χριστό;...36 Στά ἴχνη τῶν ποιμένων τῆς Βηθλεέμ...41 Ὁ Χριστός γεννιέται! κι ἐμεῖς τί κάνουμε;...46 Πῶς νά γιορτάζουμε τά Χριστούγεννα...51 τά Χριστούγεννα τῆς οἰκονομικῆς κρίσης...56 Ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης...60 ιι. το ΣταΔιον των αρετων ηνεωκται Ἡ σημασία τῆς νηστείας...67 καιρός μετανοίας...72 Ἡ πάνσεπτη ἐγκράτεια...77 Ὁ πνευματικός μας ἀγώνας...82 τό ὅπλο τῆς προσευχῆς...86

τό ἄθλημα τῆς νηστείας...91 Πῶς νά νηστεύουμε...95 Ἀνάγκη προετοιμασίας...99 τό νόημα τῆς ἱερῆς περιόδου...103 νά μάθουμε νά συγχωροῦμε!...108 ιιι. Σημερον κρεμαται επι Ξυλου Ἡ τόλμη τοῦ Ἰωσήφ...115 Ἐκεῖ ἐσταύρωσαν αὐτόν...120 Σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου...125 Πάτερ ἄφες αὐτοῖς!...130 οὗτος τάς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει...135 μνήσθητί μου, κύριε!...141 Ὁ Γολγοθᾶς...147 Ἡ ἀποκαθήλωση...152 Ἀνάμεσα στούς ληστές!...156 Ὁ λόγος ὁ τοῦ Σταυροῦ...161 ιv. ΠαΣΧα το μεγα και ιερωτατον Ὁ ἀναστάσιμος χαιρετισμός...169 τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως...174

Ἡ ἐμπειρία τῆς Ἀναστάσεως...179 Προσκυνητές!...184 Πάσχα κυρίου!...189 Ἡ ἄλλη βιοτή...194 Πάσχα, ἡ ἑορτή τῆς ἀγάπης...200 Ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό!...205 Χριστός ἀνέστη!...210 μηδείς φοβείσθω θάνατον!...215

Ἀντί προλόγου Συμ πλη ρώ θη κε μέ τό ἔ λε ος τοῦ κυ ρί ου μιά ὁ λό - κλη ρη δε κα ε τί α ἀ πό τό τε πού λά βα με τό χά ρι - σμα τῆς ἀρ χι ε ρω σύ νης καί ἀ να δε χτή κα με τήν εὐ θύ νη τῆς δι α ποί μαν σης τῆς Ἱ ε ρᾶς μη τρο πό λε ως νέ ας Σμύρνης. Δέ κα ὁ λό κλη ρα χρό νια ἐ πι σκο πι κῆς δι α κο νί ας στήν το πι κή μας Ἐκ κλη σί α! Ἱ ε ρουρ γών τας τά μυ στή ρια τοῦ Θε οῦ κη ρύσ σον τας τό εὐ αγ γέ λιο τῆς σω τη ρί ας κα θο δη γών τας τόν ἱ ε ρό Kλῆ ρο Στη ρί ζον τας τούς πι στούς Δι ευ θύ νον τας τά ἔρ γα τῆς ἀ γά πης με ρι μνών τας γιά τήν εὐ πρέ πεια τῶν οἴ κων τοῦ Θε οῦ Ἀ σκών τας τό ἔρ γο τῆς δι οι κή σε ως Δί νον τας τό «πα ρών» σέ ποι κί λες ἐκ δη λώ σεις τῆς ἐκ κλη σι α στι κῆς καί κοι νω νι κῆς ζω ῆς ἐν τός ἀλ λά καί ἐ κτός τῆς μη τρο πό λε ώς μας. Πο λύ λί γες οἱ εὐ φρό συ νες στιγ μές. Ἀ τέ λει ω τες οἱ ὧ ρες ἡ με ρή σι ες καί νυ κτε ρι νές τῆς εὐθύνης, τοῦ προ βλη μα τι σμοῦ, τῆς ἀ γω νί ας, τῆς λύ πης, ἀ κό μα καί τῶν δα κρύ ων 11

ΠροΣ τουσ αδελφουσ μου εὐ λο γη τός ὁ Θε ός! Ἐ πα να λαμ βά νου με κι ἐ μεῖς τα - πει νά τούς λό γους τοῦ ἀ πο στό λου Παύ λου: «Ἐ μεῖς δέν εἴ μα στε ἀ πό μό νοι μας ἱ κα νοί νά θε ω ρή σου με ὅ τι κά τι προ έρ χε ται ἀ πό μᾶς τούς ἴ διους ἀλ λά ἡ ἱ κα νό - τη τά μας προ έρ χε ται ἀ πό τόν Θε ό. αὐ τός μᾶς ἀ ξί ω σε νά ὑ πη ρε τή σου με τή νέ α δι α θή κη» (Β κορ. 3, 5-6). Ὅ,τι κα λό ἔ γι νε, ἀ πο τε λεῖ δι κό του δῶ ρο. καί πραγμα το ποι ή θη κε μέ τή συμ βο λή τῶν ἀ γα πη τῶν καί πο - λύ τι μων συ νερ γῶν μας, κλη ρι κῶν καί λα ϊ κῶν. Δι κά μας εἶ ναι τά λά θη, οἱ ἀ τέ λει ες, οἱ πα ρα λεί ψεις Δω ρε ά τοῦ κυ ρί ου καί ἡ συμ πλή ρω ση δέ κα χρό νων ἐ πι σκο πι κῆς δι α κο νί ας. αὐ τῷ ἡ δό ξα καί ἡ τι μή καί ἡ εὐ χα ρι στί α. εἰς ἀ νά μνη σιν αὐ τῆς τῆς ἐ πε τεί ου ἐκ δί - δε ται τό μι κρό τοῦ το βι βλί ο. Πε ρι λαμ βά νει ἑ όρ τια ποιμαν τι κά μη νύ μα τα, πού ἀ πευ θύ να με πρός τόν ἱ ε ρό κλῆ ρο καί τούς ἀ δελ φούς μας Χρι στια νούς. Γιά χά ρη τους συν τά χθη καν μέ πε ρισ σή ἀ γά πη καί σ αὐ τούς ἀ - φι ε ρώ νον ται. τούς ἀ νή κουν. ὁ Ν. Σ. Σ. 12 Ὀκτωβρίου 2012 12

I. ΧριΣτοΣ Γενναται ΔοΞαΣατε

O ΘεοΣ ανθρωποσ! ΧριΣτουΓεννα 2002 Ἀ γα πη τοί μου ἀ δελ φοί, Γιά μιά ἀ κό μη φο ρά τό ἔ λε ος τοῦ Θε οῦ μᾶς φέρ νει μπρο στά στό με γά λο μυ στή ριο τῆς πί - στε ώς μας, τή Γέν νη ση τοῦ Θε αν θρώ που κυ ρί ου. Γρά φει ὁ ἀ πό στο λος Παῦ λος: «Καί ὁ μο λο γου μέ - νως μέ γα ἐ στί τό τῆς εὐ σε βεί ας μυ στή ριον Θε ός ἐ - φα νε ρώ θη ἐν σαρ κί» (α τιμ. 3, 16). Ὁ Θε ός φα νε ρώ νε ται σαρκωμένος. Πά νω στό πρόσω πο τῆς γῆς. Στά μο νο πά τια τῆς ἱ στο ρί ας. Ἀ νά με σά μας. 15

ΠροΣ τουσ αδελφουσ μου Γιά ποι ό σκο πό; «Ἐ κεῖ νος ἐ φα νε ρώ θη ἵ να τάς ἁ - μαρ τί ας ἡ μῶν ἄ ρῃ» (α Ἰ ω. 3, 5). Φα νε ρώ νε ται γιά νά ση κώ σει τίς ἁ μαρ τί ες μας. Ὁ Θε ός κα τε βαί νει μέ χρι τόν ἄν θρω πο γιά νά ὑ ψωθοῦ με οἱ ἄν θρω ποι μέ χρι τόν Θε ό. Γί νε ται υἱ ός ἀν - θρώ που γιά νά γί νου με ἐ μεῖς οἱ ἄν θρωποι παι διά τοῦ Θε οῦ. Παίρ νει «μορ φήν δού λου» (Φιλ. 2, 7) γιά νά μᾶς ἐ λευ θε ρώ σει ἀ πό τά πά θη καί τόν ζυ γό τῆς ἁ μαρτί ας. Γιά νά μᾶς χα ρί σει «τήν ἐ λευ θε ρί α τῆς δό ξης τῶν τέ κνων τοῦ Θε οῦ» (ρωμ. 8, 21). Ὁ Θε ός με τέ χει στήν ἀν θρώ πι νη φύ ση μας, γιά νά κοι νω νή σου με ἐ μεῖς στή δι κή του. Ὁ Θε ός γί νε ται ἄν - θρω πος γιά νά γί νου με οἱ ἄν θρωποι θε οί κα τά χά ριν. «Αὐ τός γάρ ἐ νην θρώ πη σεν», δι δά σκει ὁ μέ γας Ἀ θα - νά σιος, «ἵ να ἡ μεῖς θε ο ποι η θῶ μεν». * * * «Θε ός ἐ φα νε ρώ θη ἐν σαρ κί». Ἔ τσι, φα νε ρώ νε ται τό μυ στή ριο τῆς ἀ νερ μή νευ της ἀ γά πης του. «Οὕ τω γάρ ἠ γά πη σεν ὁ Θε ός τόν κό σμον, ὥ στε τόν υἱ όν αὐ τοῦ τόν μο νο γε νῆ ἔ δω κεν» (Ἰ ω. 3, 16). Ὁ Θε ός γί νε ται ἄν θρω πος ἀ πό ἄ πει ρη ἀ γά πη. Ἐ κεῖ νος «γί νε - ται φτω χός γιά νά γί νου με ἐ μεῖς πλού σιοι μέ τή δι κή του φτώ χεια» (Β κορ. 8, 9). Ὁ Θε ός ἄν θρω πος! Γιά νά γι α τρέ ψει τόν πό νο μας. 16