"ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ. Ένα ταμείο που είχε την... τύχη να είναι... αυτοδιαχειριζόμενο" - Άρθρο του συνάδελφου Ανδρέα Μπάφη Ο Ανδρέας Μπάφης είναι ένας ξεχωριστός συνάδελφός μας που έχει καταγράψει μία αξιοθαύμαστη ιστορική διαδρομή στην οποία αποτυπώνονται οι σύγχρονοι αγώνες του λαού μας για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Έντονα πολιτικοποιημένος από τα εφηβικά του χρόνια, με πλούσια συγκρότηση και ενδελεχή γνώση των εργατικών και ασφαλιστικών ζητημάτων, ανέπτυξε έντονη πολιτική και συνδικαλιστική δράση από νεαρή ηλικία. Το μαχητικό και ελεύθερο πνεύμα του κατά τη διάρκεια της Επταετίας «ενόχλησε» τη δικτατορία με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να απολυθεί από την τράπεζα στα πλαίσια της Θ Συντακτικής Πράξης, διωκόμενος με το Νόμο 509/47. Μετά από την αποφυλάκισή του το 1971 επαναπροσλήφθηκε στην τράπεζα με τα λεγόμενα «μέτρα επιεικείας», όμως η αδέσμευτη στάση και δραστηριοποίησή του οδήγησαν εκ νέου στην απόλυσή του λίγους μήνες αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1971. Εν τέλει, επανήλθε στην τράπεζα μετά το πέρας της Χούντας, έπειτα από αγώνα του συλλόγου μας και της ΟΤΟΕ το 1977, στην οποία και προσέφερε τις υπηρεσίες του μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1998. Η ελληνική πολιτεία δικαιωματικά απέδωσε τιμές στον εκλεκτό συνάδελφο για τη δράση και τους αγώνες του για τη δημοκρατία και παρά το γεγονός ότι είναι πλέον 68 ετών, παραμένει ακμαιότατος, συνδυάζοντας τη σύνεση και την εμπειρία με την πνευματική και ψυχική δύναμη ενός εφήβου! Οι απόψεις και η πρακτική του Ανδρέα Μπάφη λαμπρύνουν την
προσπάθεια της Ιονικής Ενότητας και μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά στη χάραξη της συνδικαλιστικής στρατηγικής, τη διαμόρφωση προτάσεων για το ασφαλιστικό, αλλά και να αποτελέσουν ευρύτερα ένα φωτεινό παράδειγμα που οφείλουμε όλοι να ακολουθήσουμε. Δύο πράγματα είναι άπειρα: Το Σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Για το πρώτο δεν είμαι σίγουρος. Αϊνστάιν Σε μια κοινωνία υποβαθμισμένη από γεννησιμιού της, όλα τα τμήματά της είναι υποβαθμισμένα. Κυρίως αυτά που προϋποθέτουν συλλογικότητα. Εκεί η υποβάθμιση πολλαπλασιάζεται εις τη Νστή, X, Ψ κλπ. Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι, Είχα χρόνια να επικοινωνήσω μαζί σας για την ασφάλισή μας και ιδιαίτερα την Επικουρική. Όταν σας μιλούσα για το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ, σας το παρουσίαζα σαν το μελλοντικό σας σπίτι, το οποίο αρνιόσαστε να το περιποιηθείτε. Εξ άλλου, ό,τι είχα να πω μαζί σας γι αυτό το θέμα, το είπα με τη δράση μου και τα γραφόμενά μου, από το 1985 έως το 2002 που μου είχατε κάνει την τιμή να σας εκπροσωπώ στο Δ.Σ. του. Όταν παραιτήθηκα το Φεβρουάριο του 2002, άφησα ένα Ταμείο με 330 εκατ. και 150 εκατ. απαιτήσεις από τις τράπεζες, ως αποθεματικά του, με προοπτική σε 6 χρόνια να ξεπεράσουν (στο σύνολό τους) τα 700 εκατ. αποθεματικά. Σήμερα διαβάζω ανακοινώσεις του σημερινού Δ.Σ. ότι πάει για «φούντο» με προοπτική να το μετατρέψουν οι «απατεώνες» του συνδικαλισμού και «παιδιά» των τραπεζιτών σε επαγγελματικό
σωματείο (ή σωματεία), τύπου ασφαλιστικής εταιρίας απάτη!!! Χωρίς συνταξιούχους(!!!) και συντάξεις(!!!) γι αυτούς που θα απομείνουν ως μέλη του. Είτε, μερικοί, σαν συνταξιούχοι, είτε σαν εργαζόμενοι σήμερα. Είκοσι χρόνια τώρα οι άνθρωποι που επιλέγατε είτε γιατί ήταν πρόεδροι των σωματείων σας, είτε σαν ειδικούς (!!) για το θέμα, αποτελούσαν τα «παιδιά» των εργοδοτών. Αποτελούσαν «συμμοριούλες», όπως τις αποκαλούσα, της ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και εργοδοτών με προσωπικά συμφέροντα, φανερά ή αθέατα. Σήμερα, μάλιστα, μετά τη λαίλαπα των μνημονίων που διέλυσαν την κοινωνία, βγήκαν πάλι στη «πιάτσα» για να σας πουν να. παραιτηθείτε από τις επικουρικές σας συντάξεις, για να σας φτιάξουν ένα ταμείο (ή ταμεία) «επαγγελματικά» τύπου ασφαλιστικής εταιρείας-απατη!!! Και πώς; Διαλύοντας το Ταμείο σας, το ΤΑΠΙΛΤ- ΑΤ! Δηλαδή το σπίτι που φτιάχνατε χρόνια και τους εμπιστευθήκατε στους «ειδικούς»(!!!) της απάτης!!! Και σας λένε: Θα συγκεντρώνουμε τις εισφορές σας και τις εισφορές του εργοδότη και όταν πάρεις σύνταξη, από κύριο φορέα, θα σου δώσουμε λιγότερα απ αυτά που μας έδωσες εσύ και ο εργοδότης!! Αν εσύ το ποσό αυτό, θέλεις να το πεις σύνταξη, εντάξει. Πες μας πόσα χρόνια προσδοκάς να ζήσεις και το διαιρούμε με τα χρόνια που μας είπες. Θέλεις τώρα να το εισπράττεις κάθε μήνα, το διαιρούμε (το ετήσιο ποσό) δια 12 και θα σου δίνουμε μηνιαία το βοήθημα που προκύπτει. Αν τελικά δεν πάρεις το ποσό που σου αναλογεί, γιατί δεν πρόλαβες, το υπόλοιπο ποσό παραμένει στο «ταμείο-απάτη»! Αν πεθάνεις μετά τη χορήγηση του βοηθήματος; Τα χρήματα που σου αναλογούσαν, μένουν κι αυτά στο «ταμείο»-απάτη, αλλά θα λέγεται, επαγγελματικό και ξεχωριστό για κάθε τραπεζικό όμιλο!
Με άλλα λόγια!!! Ξέχνα την επικουρική σύνταξη. Παραιτήσου σήμερα από αυτήν και στη θέση της θα σου δώσουμε ένα επαγγελματικό-επιχειρησιακό ταμείο «ΑΠΑΤΗ»!!! Είναι ευκολότερο να κρύψουν 10 σοφοί τη σοφία τους παρά ένας βλαξ τη βλακεία του Γκαίτε Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι, Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. έφυγαν! Το πρώτο πρόλαβε και εξαερώθηκε. Ακολουθεί η δεύτερη. Όμως ο Πασοκισμός και ο «Φρίντμαν» μας έμειναν. Να δούμε για πόσα χρόνια ακόμη θα μας ταλαιπωρούν, εμάς και την κοινωνία, τα βλαστάρια που άφησαν πίσω τους. Και μερικά είναι και ανάμεσά μας με το μανδύα του «αριστερού». «Έβαλαν (λοιπόν) το Μανωλιό κι έβαλε του σακάκι του αλλιώς» (λαϊκή παροιμία). Θυμάστε τους κ.κ. Χαρίτo (ζεύγος παρακαλώ), Παπαβλασόπουλο, Κίσσα και διαφόρους άλλους που πέρασαν απ το Δ.Σ. του ΤΑΠΙΛΤ- ΑΤ (κάπου πρέπει να τους συναντάτε και σήμερα); Όλοι αυτοί υπηρέτησαν για πολλά χρόνια στο Δ.Σ. του Ταμείου από διάφορες θέσεις (μετά την παραίτησή μου), για να διασφαλίσουν το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ και τις επικουρικές σας συντάξεις. Όλοι αυτοί, λοιπόν, μαζί με το «μεσάζοντα» σε σκοτεινές υπηρεσίες και υποθέσεις για την κάθαρση του νοσοκομείου Παίδων «Αγ. Σοφία», επέστρεψαν για να κάνουν την πιο βρώμικη δουλειά. Πήραν λοιπόν: «ΤΟ ΜΑΝΩΛΙΟ, ΤΟΥ ΕΒΑΛΑΝ ΤΟ ΣΑΚΑΚΙ ΤΟΥ ΑΛΛΙΩΣ», (μαζί με τον Μανωλιό, πήραν τον Γιάννη, τον Ανδρέα και κάποιους άλλους που διόρισαν στο Δ.Σ. του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ), τους έδωσαν ένα χαρτί που το ονόμασαν «ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ» κλπ. και το εξέδωσαν προς παραπλάνησή σας, για τις προοπτικές του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ. Δηλαδή καμιά προοπτική, αφού και οι συντάκτες κι ο Μανωλιός δε
βλέπουν τίποτα! Δε βλέπουν καθόλου τις Τράπεζες και το ρόλο τους στο Ταμείο μας και στη κοινωνία. Όλοι αυτοί είκοσι χρόνια τώρα, ζουν αλλού!! Σε άλλη χώρα!!! Δε βλέπουν τι έγινε στο ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ από το 1998 και μετά (λες και οι Τράπεζες δεν έπαιξαν κανένα ρόλο). Και ποιοι ήταν στο Δ.Σ. του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ από το 1998; Δεν ήταν τα παιδιά που ανέφερα πιο πάνω; Δεν ήταν τα παιδιά της ALPHA BANK, της EUROBANK και της ΠΕΙΡΑΙΩΣ;; Πού είναι Τώρα!!;; Δεν είναι τα ίδια «καλόπαιδα»;;; «Μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι» (Αρχαίο ελληνικό ρητό). Με το κείμενό τους ψάχνουν να βρουν τις αιτίες σ αυτούς που έφτιαξαν το καταστατικό το 1979 και καταλήγουν(!!): Φταίνε οι παλιοί συνταξιούχοι!! Διαγράψτε τους!! Και ελάτε να διαλύσουμε το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ!! Τι μπορεί να πει κανείς για αυτούς τους ανθρώπους. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!! Ό,τι και να πεις θυμίζει «. Στου κουφού και του ηλίθιου την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα». ΕΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗΣ ΜΑΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ, ΟΛΟΙ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ, ΟΙ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΟΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΕΓΗ! Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι, Από δω και μπροστά, μετά τη μεσολάβηση 6 ολέθριων χρόνων για την κοινωνία (και για μας), πρέπει να πιάσουμε το νήμα απ την αρχή. Πρέπει να ξαναχτίσουμε ότι συλλογικότητα που είχαμε φτιάξει, πάλι απ την αρχή. Ταμεία, Συνεταιρισμό, συλλογικούς θεσμούς κλπ. Τα μνημόνια, αυτοί που τα επέβαλαν και οι δωσίλογοι (τύπου των προαναφερθέντων), διέλυσαν τα πάντα. Οι πολιτικές και πρακτικές τους ήταν τόσο τοξικές για την κοινωνία, όσο οι βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Άφησαν
δηλητηριασμένα ερείπια ανάμεσά μας. Δεν ξέρει κανείς από πού να αρχίσει για να συμμαζέψει πάλι τον ιστό της κοινωνίας. Το πρώτο, όμως, πράγμα που πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε είναι να απομονώσουμε τα τοξικά «αποβράσματα» ανάμεσά μας. Πρέπει να χτίσουμε πάλι το σύλλογό μας, είτε εργαζόμενοι είμαστε, είτε συνταξιούχοι. Όλοι μαζί. Κάτω από την ίδια στέγη. Γι αυτό όλοι πρέπει πάλι να μαζευτούμε στο ιστορικό μας σύλλογο των εργαζόμενων και συνταξιούχων της πρώην Ιονικής Τράπεζας στην ΕυπόλΙδος 8. Από κει ξεκινάει η αρχή για την ανασυγκρότησή μας. Ανδρέας Μπάφης