ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΗΣ Β ΤΑΞΗΣ ΜΑΘΗΜΑ: ΙΛΙΑΔΑ ΤΑΞΗ: Β ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΚΑΜΠΛΙΩΝΗ ΑΡΕΤΗ Σχολικό έτος: 2015-2016 Στο πλαίσιο των ασκήσεων δημιουργικής γραφής, οι μαθητές της Β τάξης αφήνουν τη φαντασία τους ελεύθερη, γίνονται δημοσιογράφοι και παίρνουν συνεντεύξεις από τους μυθικούς ήρωες της Ιλιάδας, Αχιλλέα και Αγαμέμνονα. Επιπλέον φαντάζονται πώς αφηγήθηκε ο Αχιλλέας στο φίλο του Πάτροκλο την φιλονικία του με τον Αγαμέμνονα. Ακολουθούν εργασίες των μαθητών: Mπαμπούρη Ευαγγελία Οικονόμου Ελισάβετ Κυριαζής Αλέξανδρος Λόης Παναγιώτης Μαντάς Γεώργιος Καΐκης Μάριος Ευαγγελίδης Δημήτριος Κόσσυβας Σωτήρης Γεωργιάδη Αργυρούλα Κίσσα Παναγιώτα Ζιώγα Ευαγγελία Παπασίμου Σοφία Σπανού Δέσποινα Στεφάνου Γιώργος
ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ: ΛΙΛΑ ΜΠΑΜΠΟΥΡΗ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ: 1180 π.χ ΑΡ.ΦΥΛΛΟΥ: 79 ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Βρισκόμαστε έξω από τη σκηνή του μοναδικού, του ανεπανάληπτου, του ατρόμητου, του θαρραλέου, του γενναίου Αχιλλέα.
Δημ.- Γεια σου Αχιλλέα. Χαιρόμαστε πάρα πολύ που απόψε βρισκόμαστε στο χώρο σου. Θα σου κάνουμε μερικές ερωτήσεις κι αν έχεις την καλοσύνη μας απαντάς. Αχιλ.- Εγώ σας ευχαριστώ που μπήκατε στο κόπο να με επισκεφτείτε. Ρωτήστε με ότι θέλετε, δε φοβάμαι τίποτα, γιατί δεν έχω τίποτα να φοβηθώ. Δημ Ας ξεκινήσουμε λοιπόν. 1) Αχιλλέα μπορείς να μας εξηγήσεις τον λόγο που συγκάλεσες συνέλευση στο στρατόπεδο των Αχαιών; Τη συνέλευση τη συγκάλεσα καθώς έπρεπε να αναζητηθεί η αίτια του λοιμού που έπληττε το στρατόπεδο των Αχαιών τις τελευταίες 10 μέρες. Καθημερινά ο αριθμός των θυμάτων ολοένα και μεγάλωνε. Δεν υπήρχε άλλη λύση. Έπρεπε να πάρω κάποια δραστικά μετρά. Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι κάποιος θεός βρισκόταν πίσω από όλα αυτά. 2) Μπορείς να μας εξηγήσεις πως ξεκίνησε αυτή η έντονη διαμάχη ανάμεσα σ εσένα και τον Αγαμέμνονα; Η σύγκρουση ανάμεσά μου, ξεκίνησε όταν ο Αγαμέμνονας με απείλησε ότι θα μου πάρει το λάφυρό μου τη Βρισηίδα, αν δεν βρεθεί ισάξιο δώρο με την Χρυσηίδα. Δεν μπορούσα να ανεχτώ αυτό τον ανόητο όρο που έθεσε. Πιστεύω ότι δεν είναι σωστό να δίνεις σε κάποιον ένα δώρο και έπειτα να το παίρνεις πίσω. Έτσι και εγώ, άρχισα να αντιδρώ και να αντιμιλώ. Με έπνιγε το δίκιο μου. Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι δεν υπάρχουν αλλά λάφυρα, όμως δεν καταλάβαινε. Ο Αγαμέμνονας είναι πολύ εγωιστής, συμφεροντολόγος και σκέπτεται μόνο τον εαυτούλη του. 3) Κάποια στιγμή είδαμε πως ήσουν έτοιμος να τραβήξεις το ξίφος σου και να σκοτώσεις τον Αγαμέμνονα. Τι σε οδήγησε σ αυτή την σκέψη και τι μπορεί να σου άλλαξε γνώμη τελευταία στιγμή; Η οργή μου ήταν τόσο μεγάλη που εκείνη τη στιγμή, έπαψα να σκέπτομαι λογικά. Σ αυτή την κατάσταση με ώθησε η συμπεριφορά του Αγαμέμνονα, απέναντί μου. Είχε ξεχάσει ότι εγώ δεν πολεμώ για προσωπικούς λόγους αλλά για την τιμή των Ατρειδών. Είχε ξεχάσει ότι εγώ σηκώνω το μεγαλύτερο
βάρος του πολέμου και παίρνω πάντα το μικρότερο δώρο, χωρίς να παραπονιέμαι. Είχε ξεχάσει επίσης ότι το θάρρος και η παλικάρια μου, οφείλονται στις αμέτρητες νίκες των αχαιών. Έτσι, επειδή αισθανόμουν πολύ αδικημένος αποφάσισα να τον σκοτώσω. Όπως είδατε όμως, αυτή η εσχάτη πράξη δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, γιατί εμφανίστηκε η θεά Αθηνά και μου έδωσε τις πολύτιμες συμβουλές της. Την ευχαριστώ πολύ, που έσωσε την τιμή μου!!!!!!!! 4) Σκέφτηκες, τι κόστος θα είχε η σύγκρουση αυτή; Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα σκεφτεί τι μπορεί να είχε συμβεί αν οι Τρώες είχαν μάθει για την σύγκρουση αυτή, ανάμεσά μας και ευχαριστώ πολύ τον Νέστορα, που επενέβη την κατάλληλη στιγμή και προσπάθησε να δώσει λύσει στο πρόβλημα μας, παρόλο που δεν τα κατάφερε 5) Πως χαρακτηρίζεις την προσπάθεια του Νέστορα να σας συμφιλιώσει;; Ήταν σοφή η προσπάθεια του Νέστορα να μας συμφιλιώσει, ανεξάρτητα που δεν είχε αποτέλεσμα. Αυτό το καταλαβαίνω καλύτερα τώρα που είμαι ήρεμος, παρά τότε που ήμουν εν βρασμώ. Παρ όλα αυτά, η γνώμη μου είναι ότι με βοήθησε λίγο η επέμβασή του, γιατί χάρη σ αυτήν υποχώρησα στο τέλος και άφησα να μου πάρουν την Βρισηίδα. Δημοσιογράφος: Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο που αφιέρωσες σε εμάς!!!!!!!!!! Αχιλλέας: Εγώ σας ευχαριστώ που με επισκεφτήκατε αν και εδώ δεν είναι οι καλύτερες συνθήκες διαβίωσης!!!!!!!!!!!
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΡΩΑ ΑΧΙΛΛΕΑ Του Κυριαζή Αλέξανδρου Δημ: Γεια σας, αγαπητέ Αχιλλέα. Αχιλ: Γεια σας. Δημ: Πως είστε; Ήταν μια δύσκολη για εσάς ημέρα Αχιλ: Πράγματι. Προσπαθώ να το ξεχάσω όσο είναι δυνατό, και να ηρεμήσω. Δημ: Τι συνέβη με τον αρχιστράτηγο των Αχαιών; Πληροφορηθήκαμε ότι υπήρξε μια σύγκρουση μεταξύ σας. Αληθεύει αυτή η είδηση; Αχιλ: Πράγματι είστε πολύ καλά ενημερωμένοι. Τώρα όμως η κατάσταση έχει εξομαλυνθεί. Δημ: Είναι αλήθεια πως αιτία της σύγκρουσης ήταν η απόφαση του Αγαμέμνονα να αφαιρέσει το «γέρας» σας; Για ποιο λόγο; Αχιλ: Είναι αλήθεια πως ο αρχιστράτηγος των Αχαιών ήθελε να μου πάρει πίσω την Βρισηίδα, καθώς ο ίδιος έπρεπε να δώσει πίσω το δικό του Βραβείο, προκειμένου να σταματήσει ο λοιμός που έχει πέσει στο στρατόπεδο. Δημ: Άρα αληθεύουν και όσα ακούγονται σχετικά με τον Χρύση, την κόρη του, και τα σχετικά με τον Κάλχαντα και την αποκάλυψή του; Αχιλ: Μάλιστα είναι αλήθεια. Δημ: Εσείς που είστε πρώτος μέσα στην μάχη και ήρθατε από την Φθία για να πολεμήσετε εναντίον των Τρώων, πως νιώθετε με την απόφαση του Αγαμέμνονα και την αρπαγή του δώρου σας; Αχιλ: Για το καλό των Αχαιών έπρεπε να επιστρέψει η Χρυσηίδα στον πατέρα της. Ο Αγαμέμνονας όμως δεν έπρεπε να αποσπάσει το δώρο μου. Δημ: Τι είπε ο ίδιος για αυτό; Πως το δικαιολόγησε;
Αχιλ: Με κατηγόρησε πως έχω σκοπό να τον εξαπατήσω και να μείνει εκείνος χωρίς δώρα, ενώ όλοι οι άλλοι στρατηγοί χαιρόμαστε τα δώρα μας. Δημ: Πιστεύετε πως θα προέβαινε σε τέτοια κίνηση; Αχιλ: Μάλιστα κι επειδή εγώ δεν το δέχομαι και το θεωρώ προσβολή αποφάσισα να εγκαταλείψω τον αγώνα και να επιστρέψω στην πατρίδα μου. Οι θεοί μάλιστα και ο σεβάσμιος Νέστορας με βοήθησαν στην απόφασή μου. Δημ: Είναι αλήθεια πως ειπώθηκαν άσχημοι χαρακτηρισμοί και βαριές κουβέντες μεταξύ σας; Αχιλ: Έτσι είναι τα πράγματα. Έχω πάρει όμως την απόφασή μου. Σας ευχαριστώ. Δημ: Κι εμείς σας ευχαριστούμε. Ευχόμαστε να ηρεμήσετε και να δικαιωθείτε.
Βρισκόμαστε στα καράβια των Αχαιών θέλοντας να πάρουμε μία συνέντευξη από τον Αχιλλέα!!! Δημ: Αχιλλέα γιατί νομίζετε ότι έχει πέσει λοιμός στο στρατόπεδο; Αχχ: Αναμφισβήτητα για όλα ευθύνεται ο Αγαμέμνονας, γιατί σύμφωνα με το Μάντη Κάλχα ο Αγαμέμνονας πρόσβαλε τον ιερέα του Απόλλωνα, Χρύση,όταν αρνήθηκε να του επιστρέψει την κόρη του. Δημ: Γιατί θέλετε να εγκαταλείψετε τον πόλεμο; Αχχ: Μα φυσικά γιατί γίνεται αδικία σε βάρος μου. Δημ: Τι εννοείτε; Αχχ: Ο Αγαμέμνονας θέλει να μου αφαιρέσει το δικό μου λάφυρο, είναι αχάριστος και άδικος προς εμένα. Αντί να τιμήσει την παλικαριά μου, για όλα αυτά που έχω δώσει στον πόλεμο, με αδικεί. Όταν οι πολεμιστές δεν τιμούνται δεν έχουν κίνητρο να πολεμήσουν. Δημ: Γιατί όμως κατηγορείτε γι αυτή την αδικία όλους τους Αχαιούς; Αχχ: Γιατί δεν αντιδρούν δυναμικά απέναντι στον Αγαμέμνονα. Δημ: Πιστεύω ότι ο Νέστορας κατάφερε να ηρεμήσει τα οξυμμένα πνεύματα. Έχετε την ίδια άποψη; Αχχ: Πιστεύω πως ναι!! Δημ: Ευχαριστώ για το χρόνο σας. Σωτήρης Κόσσυβας Δημήτρης Ευαγγελίδης Τάξη Β 1
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑ 1 η ερώτηση: Θεωρείτε ότι ο Αχιλλέας ήταν υπερβολικός; Απάντηση: Φυσικά και ήταν υπερβολικός! Μα να αποκαλεί εμένα δειλό, τον αρχηγό των Αχαιών. Εγώ που πρωτοστατώ σε κάθε μάχη, πως τόλμησε; Εγώ στη θέση του θα είχα φύγει ήδη. Δεν μπορεί ο καθένας να εξυβρίζει τον ανώτερο όλων των Αχαιών. 2 η ερώτηση: Μήπως νομίζετε ότι φερθήκατε εγωιστικά; Απάντηση: Και βέβαια όχι! Μετά από όσα μου έκανε θεωρείτε ότι φέρθηκα εγωιστικά; Έπρεπε να πάρει ένα μάθημα και έτσι αποφάσισα να του πάρω το δώρο, να δουν και οι άλλοι τι θα πάθουν αν πάνε να τα βάλλουν μαζί μου. 3 η ερώτηση: Σκεφτήκατε ποιο θα είναι το κόστος στον πόλεμο μετά την αποχώρηση του Αχιλλέα; Απάντηση: Μηδαμινό. Ας φύγει έχω και άλλους ικανότατους πολεμιστές που θα σταθούν στο πλευρό μου στον πόλεμο, όπως ο Οδυσσέας. Οι οποίοι πάνω απ όλα δεν θα προσπαθήσουν να με σκοτώσουν! 4 η ερώτηση: Γιατί αρνηθήκατε την πρόταση του Νέστορα; Απάντηση: Είχα θολώσει εκείνη την στιγμή. Ήμουν πάρα πολύ θυμωμένος με τον Αχιλλέα. Αλλά και πάλι θα προτιμούσα να με σκότωνε παρά να συμβιβαστώ μαζί του με τους όρους του Νέστορα και μετά να κάνουμε σαν να μη συνέβη τίποτα. Παναγιώτης Λόης, Μάριος Καΐκης, Γιώργος Μαντάς
ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ. - ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΠΩΣ ΕΥΘΥΝΕΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΥΓΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑ; Όχι, φυσικά! Ποιο σας είπε ότι ευθύνομαι εγώ; Ο Αγαμέμνονας ευθύνεται για αυτό, γιατί είναι πολύ άδικος μαζί μου και μου συμπεριφέρεται πολύ αλαζονικά. - ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΠΩΣ ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΑΙΟ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΔΙΑΦΩΝΙΑ; Ναι έχω δίκαιο γιατί είμαι αδικημένος και ο Αγαμέμνονας είναι άδικος μαζί μου. ΘΕΩΡΕΊΤΕ ΠΩΣ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΑΣ ΗΤΑΝ ΣΩΣΤΗ; Ήταν πολύ σωστή γιατί οποιοσδήποτε κι αν ήταν στην θέση μου έτσι θα συμπεριφερόταν. Όμως εκείνη την στιγμή εμένα με ενδιέφερε να πείσω τον Αγαμέμνονα να μου γυρίσει το δώρο μου που το κέρδισα με τόσο κόπο. - ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ! ΜΗΠΩΣ ΞΕΠΕΡΑΣΑΤΕ ΤΑ ΟΡΙΑ ; Πιστεύω ότι η συμπεριφορά μου δεν ήταν εκτός ορίων γιατί όταν έχει κάποιος νεύρα πρέπει να τα λέει έξω από τα δόντια. Ζιώγα Ευαγγελία
H Αργυρούλα Γεωργιάδη και η Παναγιώτα Κίσσα παίρνουν συνέντευξη από τον Αχιλλέα. 1) Πιστεύετε πως η στάση του Αγαμέμνονα απέναντί σας ήταν άδικη και αν ναι γιατί; Πιστεύω πως ο Αγαμέμνονας μου φέρθηκε άδικα, γιατί δεν σεβάστηκε το γεγονός ότι στον πόλεμο ήρθα για να βοηθήσω εκείνον και τον αδερφό του. Επίσης ξέχασε ότι από την αρχή σηκώνω ο ίδιος το βάρος του πολέμου. Μετά από ότι έκανα γι' αυτόν, ζητά χωρίς ντροπή να μου αφαιρέσει το λάφυρό μου. 2)Η αφαίρεση του λαφύρου από τον Αγαμέμνονα πιστεύετε πως σας πρόσβαλε την τιμή; Πιστεύω πως ναι, γιατί η αφαίρεση του λαφύρου κάθε πολεμιστή σημαίνει προσβολή της τιμής του που στα χρόνια μας είναι ότι σημαντικότερο. Η απόκτηση του λαφύρου είναι η αναγνώριση της ανδρείας από τους συμπολεμιστές του. Ο Αγαμέμνονας δεν το σεβάστηκε αυτό και με μείωσε μπροστά στους συμπολεμιστές μου. 3)Πιστεύετε πως κάποιες φορές ήσασταν υπερβολικός και οξύς στα λόγια σας εναντίον του Αγαμέμνονα; Κατά την γνώμη μου, κάποιες φορές μπορεί να υπερέβαλα λίγο αλλά ήταν μέσα στον μεγάλο θυμό που με κυρίευσε και η στιγμή ήταν πολύ έντονη για να μπορέσω να καταλάβω τα λόγια μου. Βέβαια, δεν ήμουν πάντα υπερβολικός, αφού πολλά από τα λόγια μου για τον Αγαμέμνονα είχανε νόημα και οι κατηγορίες μου ήταν σωστές.
ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΠΑΠΑΣΙΜΟΥ Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ Σ ΕΝΑ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΤΗ ΦΙΛΟΝΙΚΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑ Αγαπημένε μου φίλε, Τη στιγμή που οι Αχαιοί με τίμησαν με το δώρο τους ένιωσα ότι με αυτήν την κίνηση αναγνώρισαν την ανδρεία και τις πολεμικές μου ικανότητες. Όταν όμως ο Αγαμέμνονας θέλησε να μου το πάρει, ένιωσα πολύ προσβεβλημένος. Ο Αγαμέμνονας με αδίκησε και με πλήγωσε με τον τρόπο που μου φέρθηκε. Τότε δεν άντεξα και ξέσπασα. Του είπα τα παράπονά μου και ακόμη τον απείλησα ότι θα φύγω για τη Φθία την πατρίδα μου, γιατί με αυτά που κάνει προσβάλει την τιμή μου. Ο Αγαμέμνονας όμως συνέχισε να με υποτιμά, να με προκαλεί να φύγω και να με απειλεί κάνοντας επίδειξη της εξουσίας του, για να παραδειγματίσει και τους άλλους πολεμιστές. Εκείνη την στιγμή δεν ήξερα τι να κάνω. Είχα βρεθεί σε αδιέξοδο. Μόνο δύο ήταν οι επιλογές μου: ή να άρπαζα το ξίφος μου και να έπαιρνα εκδίκηση σκοτώνοντας τον ή να μην μιλούσα και να φαινόμουν δειλός. Ευτυχώς αμέσως παρουσιάστηκε η Θεά Αθηνά και με συμβούλεψε για το τι να έκανα. Τελικά εκτονώθηκα με λόγια. Με αυτήν την κίνηση σεβάστηκα την Θεά Αθηνά και έτσι και αυτοί θα με βοηθήσουν ( οι θεοί ) όταν χρειαστώ. Ξεστόμισα πολλά πάνω στο θυμό μου, όπως και μια απειλή για να φοβίσω τον Αγαμέμνονα και τους "συνενόχους "του. Ορκίστηκα στο σκήπτρο μου, πως όπως αυτό δεν πρόκειται να βλαστήσει έτσι κι εγώ δεν θα ξαναγυρίσω στον πόλεμο. Μάλιστα τελείωσα το λόγο μου προκλητικά, πετώντας το σκήπτρο μου. Ξαφνικά μέσα σε όλο αυτό μεσολαβεί και ο Νέστορας. Μας εξήγησε πως με αυτή την σύγκρουση δεν κάναμε τίποτα άλλο παρά τον Πρίαμο και τα παιδιά του χαρούμενους.μίλησε δίκαια και αντικειμενικά.όμως μετά από όλα αυτά, το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να υποχωρήσω απέναντι στην ιεραρχημένη εξουσία.
Ο Αχιλλέας μιλάει στον Πάτροκλο για την σύγκρουση του με τον Αγαμέμνονα: «Φίλε μου Πάτροκλε, ειμαι πολύ στεναχωρημένος γι αυτό και θέλησα να σε συναντήσω για να σου πω τι συνέβη. Σε μια από τις μάχες που κερδίσαμε, πήραμε λάφυρα δύο κοπέλες, την Χρυσηίδα και την Βρυσηίδα. Ο Αγαμέμνονας διάλεξε την Χρυσηίδα και εγώ την Βρυσηίδα. Ο Χρύσης, ο πατέρας της Χρυσηίδας, ήταν ιερέας του Θεού Απόλλωνα και έφτασε με δώρα ως ικέτης στον Αγαμέμνονα, ζητώντας πίσω την κόρη του. Ο βασιλιάς δεν την έδωσε πίσω και ο Θεός για να εκδικηθεί τους Αχαιούς έστειλε λοιμό. Ξαφνικά οι στρατιώτες άρχισαν να πεθαίνουν και έτσι συγκαλέσαμε συνέλευση για να μάθουμε την αιτία του λοιμού. Αφού ρωτήσαμε τον μάντη Κάλχα μας ανακοίνωσε ότι ο Αγαμέμνονας ευθύνεται για τους θανάτους και ότι πρέπει να γυρίσει πίσω την κοπέλα, κάνοντας θυσία εκατό βοδιών. Ο Αρχιστράτηγος αναγκάστηκε να υπακούσει. Επειδή όμως δεν ήθελε να χάσει το λάφυρό του, αποφάσισε χωρίς να με ρωτήσει να μου πάρει την Βρυσηίδα. Εγώ όπως είναι φυσικό αρνήθηκα και στεναχωρέθηκα αλλά μου την πήρε με την βία. Εγώ τότε αποφάσισα να τον σκοτώσω αλλά με συγκράτησε η Θεά Αθηνά. Προσπάθησε να μεσολαβήσει ο Νέστωρ, για να μας συμφιλιώσει αλλά άδικος κόπος. Αποφάσισα λοιπόν να πάρω τους στρατιώτες μου και να φύγω για την Φθία, επειδή αισθάνομαι πολύ αδικημένος από τον Αγαμέμνονα.» Σπανού Δέσποινα
Εργασία στην Ιλιάδα του μαθητή Γιώργου Στεφάνου, μαθητή του Β2, του 9 ο Γυμνάσιο Τρικάλων : «Ο Αχιλλέας μιλάει στο φίλο του για τη σύγκρουση του με τον Αγαμέμνονα. Φανταστείτε την αφήγησή του». Φίλε μου Πάτροκλε, Σήμερα στη σύνοδο των αχαιών έζησα έναν πραγματικό εφιάλτη. Μόλις ο μάντης Κάλχας αποκάλυψε την αιτία του κακού, αμέσως πήρε τον λόγο ο Αγαμέμνονας και είπε πως θα δώσει πίσω τη θυγατέρα του Χρύση, υπό τον όρο να αντικατασταθεί το δώρο του. Του εξήγησα πως δεν είναι σωστό να ξανακάνουμε σωρό τα λάφυρα και να τα ξαναμοιράσουμε. Προσπάθησα να τον παρακινήσω να δώσει πίσω την Χρυσηίδα και του υποσχέθηκα ότι στο μέλλον θα ανταμειφθεί τριπλά. Όμως με κατηγόρησε πως ήθελα να τον εξαπατήσω. Έτσι, με απείλησε και ανέφερε πως για την αντικατάσταση του δώρου του, θα μου αφαιρέσει το δικό μου. Έχασα την ψυχραιμία μου, θόλωσα, του μίλησα έντονα, το ίδιο έκανε κι εκείνος. Ένιωθα πολύ αδικημένος και πληγωμένος και ενώ ήμουν έτοιμος να τον σκοτώσω, η θεά Αθηνά ήρθε σαν όραμα μπροστά μου και κρυφά από τους άλλους με συμβούλεψε να εκτονωθώ λεκτικά με προσβολές. Υπάκουσα στο θέλημα της θεάς, ξέσπασα, τα είπα χύμα στον Αγαμέμνονα, τον στόλισα στην κυριολεξία και ορκίστηκα πως δεν πρόκειται να ξαναπολεμήσω. Τότε, μέσα στην όλη ένταση, τον λόγο πήρε ο Νέστορας που με σοφά και ήρεμα λόγια προσπάθησε να μας πείσει να σταματήσουμε τη φιλονικία μας και να συμφιλιωθούμε. Και ενώ ήμουν γεμάτος θυμό, υποχώρησα και συμφώνησα να δώσω το λάφυρό μου στον Αγαμέμνονα.