l «Δεν χρειαζόμαστε λιγότερη τοπική αυτοδιοίκηση. τους πόρους που απαιτεί ο σύγχρονος ρόλος και αποστολή της.»

Διαβάστε ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Όλη η πολιτιστική κίνηση στον Δήμο μας Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ l ΤΕΥΧΟΣ 30 l ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2016 Σελ. 10 15 ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Οι δραστηριότητες, οι κατακτήσεις και οι επιτυχίες των μαθητών μας Σελ. 19-24 H αθλητική κίνηση στον Δήμο μας Σελ. 25-27 ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ Χρειαζόμαστε περισσότερη και καλύτερη τοπική αυτοδιοίκηση l «Δεν χρειαζόμαστε λιγότερη τοπική αυτοδιοίκηση. Χρειαζόμαστε περισσότερη και της τον ρόλο πρέπει να τον διαφυλάξουμε ως διοίκηση είναι η τοπική δημοκρατία. Αυτόν καλύτερη, εφοδιασμένη με τις εξουσίες και κόρη οφθαλμού. Λιγότερη τοπική αυτοδιοίκηση σημαίνει λιγότερη δημοκρατία. Κι αυτά τους πόρους που απαιτεί ο σύγχρονος ρόλος και αποστολή της.» δεν είναι σχήμα λόγου, ούτε εύηχα συνθήματα. Είναι ουσία. l «Χρειαζόμαστε μιαν τοπική αυτοδιοίκηση, στο επίκεντρο της λειτουργίας της οποίας θα είναι οι πολίτες, η παροχή ποιοτικών συγκρότηση και μεταρρύθμιση του κράτους Αναφερόμενος δε στην εν εξελίξει ανα- υπηρεσιών και ευκαιριών, η αποτελεσματικότητα, ο έλεγχος και η λογοδοσία.» στόχο να διορθώσει τα κακώς έχοντα, να κα- σημειώνει πως αυτή θα πρέπει να έχει ως Τα πιο πάνω αναφέρει στο άρθρο τοποθέτησή του για τη μεταρρύθμιση της τοπικής τουργικό, ευέλικτο και διαφανές και την οιταστήσει το όλο διοικητικό μοντέλο πιο λει- αυτοδιοίκησης ο Δήμαρχος Αραδίππου Ευάγγελος Ευαγγελίδης. Στο άρθρο του ο κ. Ευαγ- του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης». κονομία πιο ανταγωνιστική, αλλά όχι σε βάρος γελίδης αναφέρει ακόμα ότι η τοπική αυτο- Oλόκληρο το άρθρο στη σελίδα 3. Πάρκο Ριζοελιάς: Ένας φυσικός θησαυρός στα όρια του Δήμου μας! Μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης με τον Κώστα Μιχαηλά Η εφημερίδα μας συνάντησε τον Κώστα Μιχαηλά για μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Ο Κωστής ο Μιχαηλάς, όπως είναι γνωστός στην Αραδίππου, ήταν ο πρώτος που εγκατατέστησε στην Αραδίππου σταθμό βενζίνης, γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 60, ενώ έχει πλούσια δράση και συμμετοχή στα κοινά της γενέτειράς του εδώ και πολλά χρόνια. Μιλήσαμε για τα παιδικά του χρόνια, για τις επαγγελματικές του αναζητήσεις και για τη συμμετοχή του στα κοινά (στην ΟΜΟΝΟΙΑ, το Συμβούλιο Βελτιώσεως και το Δημοτικό Συμβούλιο). Σταθήκαμε ιδιαίτερα στη μαρτυρία του για τις Μάχες της Μανσούρας (1964), όπου έλαβε μέρος ως νεοσύλλεκτος τότε εθνοφρουρός του 216 Τ.Π., που είχε ως έδρα του τη Λάρνακα. Ιδιαίτερα συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του για τη θυσία του αείμνηστου ήρωα της Αραδίππου, αδελφού του, Παύλου Μιχαηλά, ο οποίος σκοτώθηκε στη Μανσούρα, όπου πήγε να πολεμήσει ως εθελοντής, χωρίς ο Κωστής να γνωρίζει καν ότι συμμετείχε και ο αδελφός του στις μάχες. Διαβάστε τη συνέντευξη στις σελίδες 4 5. Σε εξέλιξη βρίσκεται το έργο βελτίωσης οικότοπων προτεραιότητας στο Εθνικό Δασικό Πάρκο Ριζοελιάς, το οποίο ξεκίνησε το 2013 και θα ολοκληρωθεί τον Φεβρουάριο του 2017. Οι τέσσερις φυσικοί οικότοποι που υπάρχουν στο Ε.Δ.Π. Ριζοελιάς φιλοξενούν ή/και προσφέρουν καταφύγιο και τροφή σε 40 είδη πουλιών (33 μεταναστευτικά), 8 είδη θηλαστικών και 16 είδη ερπετών. Τα ιθαγενή είδη φυτών που εντοπίζονται στο Πάρκο Ριζοελιάς φτάνουν τα 179 και αποτελούν το 10% της χλωρίδας της Κύπρου! Μάλιστα 11 από αυτά είναι ενδημικά, δηλαδή υπάρχουν μόνο στην Κύπρο και πουθενά αλλού στον κόσμο, ενώ 6 είδη φυτών του Πάρκου είναι απειλούμενα και περιλαμβάνονται στο Κόκκινο Βιβλίο της Χλωρίδας της Κύπρου. Περισσότερα για το σημαντικό αυτό πάρκο στις σελίδες 6 7. Η Αραδίππου τιμά τον λαϊκό ποιητή της Χρίστο Κ. Ζήνωνος (Ζούρκα) Σε μια καθ όλα επιτυχημένη εκδήλωση ο Δήμος μας τίμησε τον αείμνηστο λαϊκό ποιητή Χρίστο Κ. Ζήνωνος, με την ευκαιρία της κυκλοφορίας της ποιητικής του συλλογής Τα τσιαττίσματα του Ζούρκα, που εκδόθηκε με πρωτοβουλία της οικογένειας και χορηγήθηκε μερικώς από τον Δήμο Αραδίππου. Η όλη εκδήλωση εντάχθηκε μέσα στα πλαίσια των φετινών καλοκαιρινών εκδηλώσεων του Δήμου. Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε ο φιλόλογος-συγγραφέας Κώστας Κατσώνης, που είχε και τη φιλολογική επιμέλεια του βιβλίου, ενώ απάγγειλαν ποιήματα τα παιδιά του λαϊκού ποιητή Ανδρέας και Χαράλαμπος Ζήνωνος και η εγγονή του Στυλιανή Ζήνωνος, η οποία είχε αναλάβει και την πρωτοβουλία για τον εντοπισμό και τη συγκέντρωση των ποιημάτων του παππού της. Δείτε το αφιέρωμα στον λαϊκό μας ποιητή στις σελίδες 10-11. Τέσσερις Βουλευτές δημότες Αραδίππου Στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές εκλέχθηκαν στο βουλευτικό αξίωμα τέσσερις δημότες Αραδίππου, τους οποίους ο Δήμος μας συγχαίρει θερμά και τους εύχεται κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο τους. Πρόκειται για την Ευανθία Σάββα, βουλευτή του ΑΚΕΛ, τον Σπύρο Κέττηρο, επίσης βουλευτή του ΑΚΕΛ, στην επαρχία Αμμοχώστου και τους βουλευτές του Δημοκρατικού Κόμματος (ΔΗΚΟ) Ζαχαρία Κουλία και Γιώργο Προκοπίου, που επανεκλέχθηκαν ως βουλευτές Αμμοχώστου και Λάρνακας, αντίστοιχα. Μάθετε περισσότερα για τους βουλευτές δημότες στον Δήμο μας, στη σελίδα 8

2 ΔΗΜΟΤΙΚΑ Η ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΜΑΣ Ταχυδρομική Διεύθυνση: Λεωφόρος Σταδίου 8, 7104, Τ.Θ. 45024, 7110 Αραδίππου Website: www.aradippou.org.cy, E-mail: municipality@aradippou.org.cy Τηλέφωνο: 24811081 / Τηλεομοιότυπο: 24811080 ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ...24811091 ΔΙΟΙΚΗΣΗ Γραμματεία / Γραφείο Δημάρχου και Δημ. Γραμματέ α...24811050 ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ Λογιστή ριο...24811066 / 24811067 Ταμείο... 24811082 ΤΜΗΜΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΩΝ & ΥΔΑΤΟΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ...24813011 /...24813012 / 24811084 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ...24811017 ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ... 24811086 ΤΜΗΜΑ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ...24811085 ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ Δημοτικό ς Μηχανικό ς...24811077 Πολιτικό ς Μηχανικό ς...24811074 Τεχνικοί Βοηθοί...24811073 / 24811075 Γραφείς...24811092 / 24811071 ΤΜΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ...24811083 Συμβουλευτικό Κέντρο...24811018 Λειτουργός Έγκαιρης Παιδικής Παρέ μβασης... 24813010 ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ Εγγραφές... 24811840 Δημοτικό Ιατρείο... 24811841-24811842 ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΪΜΑΚΛΙΏΤΗΣ... 24531218 Δημοτική Βιβλιοθήκη...24333605 H Aραδίππου στο διαδίκτυο Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Δήμου μας στο διαδίκτυο για να ενημερώνεστε άμεσα για όσα συμβαίνουν στην Αραδίππου Website: www.aradippou.org.cy ΚΑΝΤΕ ΜΑΣ LIKE ΣΤΟ FACEBOOK! Γίνετε φίλοι με τον Δήμο Αραδίππου με ένα κλικ στο facebook. Κάντε like στο https://www.facebook.com/aradippou! Τριμηνιαία έκδοση του Δήμου Αραδίππου ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ Κατά νόμον υπεύθυνος έκδοσης Δήμος Αραδίππου Δρ Ματθαίος Αλαμπρίτης, Δημοτικός Γραμματέας Βαρβάρα Κατσιατή, λειτουργός δημοτικής υπηρεσίας ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ ΚΕΙΜΕΝΩΝ Γλωσσική και Γενική Επιμέλεια: Kώστας Kατσώνης Πρόεδρος Δημοτικής Επιτροπής Εκδόσεων Παντελής Μιχαηλάς, pmichaelas@cytanet.com.cy Τηλ. 99 550069 Μέλη Επιτροπής: Λουκάς Σαββίδης, Γιώργος Κόκκινος, Μυρτώ Μιχαηλά ΠΑΡΑΓΩΓΗ - ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΙΔΕΑ Εκδόσεις - Διαδίκτυο Τηλ. 22 780007 ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ «ΕΜΕΙΣ» δημοσιογραφικές υπηρεσίες 22783232 Τηλέφωνο επικοινωνίας για διαφημίσεις: Βαρβάρα Κατσιατή 99 901712 email: vkatsiati@aradippou.org.cy Χειροτονία σε πρεσβύτερο του π. Παναγιώτη Ντουρή Χοροστατούντος του πανιερότατου Μητροπολίτη Κιτίου, έγινε πρόσφατα η χειροτονία του π. Παναγιώτη Ντουρή σε πρεσβύτερο, στον Ιερό Ναό Αποστόλου Λουκά, ενώπιον πυκνού εκκλησιάσματος. Ο αιδεσιμότατος Παναγιώτης Ντουρής, μιλώντας μετά τη χειροτονία του, ανέφερε και τα εξής στον χειροτονητήριο λόγο του: Ευρισκόμενος ανάμεσά σας, χειροτονημένος πρεσβύτερος της του Χριστού Εκκλησίας, αναλογίζομαι το μέγεθος της δωρεάς, που μου προσφέρει ο Θεός. Ευχαριστώ, πανιερότατε, τον Τριαδικό Θεό, ο οποίος με τα τίμια χέρια σας με καταξίωσε να στέκομαι ενώπιον της δόξης του αγίου του θυσιαστηρίου. Ευγνωμονώ τον Πανάγαθο Θεό για την κλήση της ιεροσύνης, την οποία αποδέχομαι ως χάρισμα, που μου δίνει η άπειρη αγάπη και φιλανθρωπία του, για να δοκιμαστώ στη διακονία της Εκκλησίας του. Σε τούτη την ιερή στιγμή σας εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου, για την εμπιστοσύνη που δείξατε προς το πρόσωπό μου, προσφέροντάς μου το θείο αξίωμα της ιεροσύνης. Και σας παρακαλώ θερμά, όπως και όλους τους ιερείς και λαϊκούς, Μειωμένο κόστος, μεγάλη αξία για κάθε διαφήμιση! Διαφημιστείτε στην εφημερίδα του Δήμου Αραδίππου στις ειδικές τιμές που προσφέρονται με στόχο τη στήριξη των τοπικών επιχειρήσεων και βιοτεχνιών. Η εφημερίδα μας κυκλοφορεί σε 6.500 αντίτυπα και διανέμεται δωρεάν σε κάθε σπίτι και επιχείρηση στον Δήμο Αραδίππου. ΤΙΜΟΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΩΝ που βρίσκονται σήμερα εδώ, να με μνημονεύετε στις προσευχές σας, για να μπορέσω, με τη βοήθειά του Θεού, να ανταποκριθώ στην ευθύνη, που μου αναθέτει η Εκκλησία. Τούτη την ώρα οφείλω ευχαριστίες στη μητέρα μου, η οποία με ανέθρεψε «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Ευχαριστώ ακόμη τον πατέρα Παρασκευά για τη συνεργασία και τη βοήθεια που μου προσφέρει στη διακονία του ναού και των πιστών, αλλά και την Εκκλησιαστική Επιτροπή του Αποστόλου Λουκά για την εμπιστοσύνη με την οποία με περιβάλλουν. Ευγνώμονες ευχαριστίες εκφράζω προς όλους τους ιερείς, μοναχούς και πιστούς χριστιανούς της Αραδίππου, αλλά και όλους όσους γνώρισα και με τη φιλόθεο ζωή τους με βοήθησαν πνευματικά και στέριωσαν την πίστη μου. Ευχαριστώ, επίσης, τους αγαπητούς Μιχάλη και Μαρούλλα Τοχνίτη, οι οποίοι προσφέρθηκαν να αναλάβουν τα έξοδα της χειροτονίας μου εις μνήμη του αγαπητού τους υιού, ιεροδιακόνου Λουκά Τοχνίτη, τον οποίο δεν αξιώθηκαν να δουν πρεσβύτερο στον αγαπημένο του ναό του Αποστόλου Λουκά. Η πάνσοφος βουλή του Θεού έκρινε ότι ο νεαρός τότε διάκονος Λουκάς Τοχνίτης είχε εκπληρώσει το κοινό του βίου χρέος και ήταν έτοιμος να παραστεί ενώπιον του Θεού. Θα εύχομαι πάντοτε ο Θεός να τους αξιώσει να δουν τον αγαπητό τους υιό δικαιωμένο στη Βασιλεία των Ουρανών. Ευχαριστώ ακόμη και τους πνευματικούς μου αναδόχους Κωστάκη και Καλλισθένη Ζιπιτή, που αγκάλιασαν με χαρά την απόφασή μου για ιεροσύνη και συνεισέφεραν οικονομικά στη χειροτονία μου. Είθε δια των ευχών σας, πανιερότατε, και διά των πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου, του Αγίου Λαζάρου πολιούχου και προστάτου της Ιεράς Μητροπόλεως Κιτίου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Φανουρίου του θαυματουργού και του αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά, να μπορέσω να ανταποκριθώ στο έργο, που η Εκκλησία μου αναθέτει, ώστε εκείνη τη φοβερά ημέρα της κρίσεως να παραστώ με παρρησία ενώπιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού επιζητώντας το έλεός του για τις αμαρτίες μου. Αμήν. ΤΙΜΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΩΝ Ολοσέλιδη... 250 Δισέλιδη... 400 ½ σελίδα... 100 ¼ σελίδας ή λωρίδα... 80 ¼ σελίδας ή λωρίδα στην πίσω εξωτερική σελίδα... 200

Η ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΑ 3 ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ Χρειαζόμαστε περισσότερη και καλύτερη τοπική αυτοδιοίκηση Συνδημότισσες, συνδημότες, Η οικονομική κρίση που έπληξε τον τόπο μας ανέδειξε, μεταξύ άλλων, και τις θεσμικές και λειτουργικές αδυναμίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ανέδειξε όμως και τις πραγματικές της δυνατότητες, ως της εξουσίας που βρίσκεται πιο κοντά στους πολίτες και τα καθημερινά τους προβλήματα και ανάγκες. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, παρά τα προβλήματά της, λειτούργησε ως «προπύργιο» στήριξης, ευαισθητοποίησης και αλληλεγγύης, σε μια κοινωνία μεγάλο μέρος της οποίας δοκιμαζόταν και ακόμη δοκιμάζεται. Η εν εξελίξει ανασυγκρότηση και μεταρρύθμιση του κράτους, θα πρέπει να έχει ως στόχο να διορθώσει τα κακώς έχοντα, να καταστήσει το όλο διοικητικό μοντέλο πιο λειτουργικό, ευέλικτο και διαφανές και την οικονομία πιο ανταγωνιστική, αλλά όχι σε βάρος του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης. l Δεν χρειαζόμαστε λιγότερη τοπική αυτοδιοίκηση. Χρειαζόμαστε περισσότερη και καλύτερη, εφοδιασμένη με τις εξουσίες και τους πόρους που απαιτεί ο σύγχρονος ρόλος και αποστολή της. l Χρειαζόμαστε μιαν τοπική αυτοδιοίκηση, στο επίκεντρο της λειτουργίας της οποίας θα είναι οι πολίτες, η παροχή ποιοτικών υπηρεσιών και ευκαιριών, η αποτελεσματικότητα, ο έλεγχος και η λογοδοσία. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι η τοπική δημοκρατία. Αυτόν της τον ρόλο πρέπει να τον διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού. Λιγότερη τοπική αυτοδιοίκηση σημαίνει λιγότερη δημοκρατία. Κι αυτά δεν είναι σχήμα λόγου, ούτε εύηχα συνθήματα. Είναι ουσία. Συνδημότισσες, συνδημότες, Η βελτίωση των δεδομένων που αρχίζει να καταγράφεται σε αρκετούς τομείς της οικονομίας, δεν επιτρέπει, ούτε εφησυχασμό ούτε ασφαλώς επανάληψη των λαθών του παρελθόντος. Οφείλουμε να παραμείνουμε προσηλωμένοι στην πορεία που χαράξαμε τα τελευταία χρόνια: l Να εξορθολογήσουμε τα οικονομικά του Δήμου μας και να περιορίσουμε τις δαπάνες. l Να ανασυγκροτήσουμε τη δημοτική υπηρεσία για να αυξήσουμε όλοι, από τον Δήμαρχο μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο, την παραγωγικότητά μας. l Να διατηρήσουμε για όσο διάστημα ακόμη χρειάζεται, τους μηχανισμούς κοινωνικής αλληλεγγύης για να στηρίξουμε τους συνδημότες μας και τις ομάδες του πληθυσμού που υφίστανται πιο έντονα τις συνέπειες της κρίσης: Τους άνεργους, τα παιδιά, τις πολύτεκνες οικογένειες. l Να επικεντρωθούμε σε έργα ουσίας που βελτιώνουν και αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των δημοτών μας και όχι σε έργα βιτρίνας και εντυπωσιασμού. l Να συνεργαστούμε με γειτονικούς δήμους και κοινότητες και όπου είναι εφικτό με τον ιδιωτικό τομέα, για να συμπλεγματοποιήσουμε υπηρεσίες, διασφαλίζοντας ποιότητα και χαμηλότερο κόστος. l Να σχεδιάσουμε επιλέξιμα προγράμματα και έργα, για διεκδίκηση πόρων από ευρωπαϊκές πηγές χρηματοδότησης. Πέραν των πιο πάνω, σημαντικός μπορεί να είναι ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης και στη συλλογική προσπάθεια για οικονομική ανάπτυξη και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Έχουμε ευθύνη να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, για να σχεδιάσουμε και να διεκδικήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα, για τον Δήμο και τους δημότες μας. ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ ΕΦΥΓΕ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΖΑΧΑΡΙΟΥ Mε αισθήματα βαθύτατης θλίψης και συγκίνησης μαζευτήκαμε σήμερα στον ιερό ναό Αποστόλου Λουκά για να αποχαιρετίσουμε έναν δικό μας άνθρωπο, έναν ξεχωριστό δημότη και ένα άξιο τέκνο της πόλης μας, τον Γρηγόρη Ζαχαρίου Μυλωνά. Τον άνθρωπο που ξεκίνησε από τούτον τον τόπο, έζησε και δημιούργησε στο εξωτερικό, αλλά με ιδιαίτερη αγάπη επέστρεφε πάντοτε στη γενέτειρά του, για να θεμελιώσει τους οραματισμούς μιας ζωής. Ο Γρηγόρης γεννήθηκε στην Αραδίππου στις 10 Οκτωβρίου 1943, από τους Ζαχαρία Ζαχαρίου και Ελένη Σούλου Αντώνη. Ηταν το μικρότερο ανάμεσα σε έξι αδέλφια. Τελειώνοντας το δημοτικό σχολείο, χάνει τον πατέρα του και έτσι αναγκάζεται να μπει κατευθείαν στη βιοπάλη, δουλεύοντας στο καφενείο του, αγωνιζόμενος σκληρά για να βοηθήσει την οικογένειά του. Παράλληλα, σε ηλικία μόνο δώδεκα ετών εντάσσεται ενεργά στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα 1955-59 της ΕΟΚΑ και διακρίνεται για τη δράση και την αγάπη του για την πατρίδα. Στα δεκαέξι του χρόνια ξενιτεύεται στο Μπίρμινχαμ της Μεγάλης Βρετανίας, προσδοκώντας σε ένα καλύτερο αύριο. Εκεί, εργάζεται ως μάγειρας και καταφέρνει σιγά-σιγά να δημιουργήσει το δικό του εστιατόριο. Το 1967 γνωρίζεται και νυμφεύεται τη Μαρίτσα Στυλιανού Ττεραλλή και μαζί πορεύονται στη ζωή για 49 ολόκληρα χρόνια, στα εύκολα και τα δύσκολα, με περισσή αγάπη. Απόκτησαν πέντε παιδιά τον Ζαχαρία, τη Χρύσω, τον Θωμά, τον Δημήτρη και την Ελένη, ενώ ευτυχεί να χαρεί πέντε εγγονάκια. Άνθρωπος εργατικός, φιλοπρόοδος και πρωτοπόρος, ξεχωρίζει για τη δράση και την προσφορά του στα κοινά. Διατελεί, μεταξύ άλλων, πρόεδρος της Κυπριακής Εστίας του Μπίρμινχαμ, πρόεδρος των Ελληνικών Σχολείων του Μπίρμινχαμ και ενεργό μέλος του Συνδέσμου Αποδήμων Αραδιππιωτών Μεγάλης Βρετανίας. Η συνδρομή του στους διάφορους οργανισμούς και επιτροπές υπήρξε καθοριστική και ανεκτίμητη. Γι αυτό και η αναγνώριση της πορείας του είναι καθολική. Ταυτόχρονα, η υπόλοιπη κοινωνική του δράση υπήρξε μεγάλη και πολυσήμαντη, ενώ η προσφορά του προς τον απλό συνάνθρωπο πολυετής και πολύπλευρη. Για χρόνια ολόκληρα βοηθά ασθενείς, Αραδιππιώτες και μη, που μεταβαίνουν στη Μεγάλη Βρετανία για νοσηλεία, προσφέροντας τους αγάπη και στήριξη στις δύσκολές τους στιγμές. Mε τον επαναπατρισμό του στην Κύπρο, ο Δήμος Αραδίππου διακρίνοντας τον ζήλο, τις γνώσεις και τις ικανότητές του, τον τοποθετεί ως συντονιστή σε θέματα αποδήμων. Με την ιδιότητα του αυτή, γίνεται ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις δύο πλευρές και συμβάλλει με καθοριστικό τρόπο στη συστηματική καταγραφή των αποδήμων και στην επίλυση των προβλημάτων τους. Άνθρωπος υψηλού ήθους, έντιμος, ανιδιοτελής, εργατικός και φιλοπρόοδος, πρόσφερε τα μέγιστα σε κάθε περίπτωση που χρειάστηκε και άξια κέρδισε την εκτίμηση, την αγάπη και τον σεβασμό όλων των Αραδιππιωτών. Πριν από δύο περίπου χρόνια, αρρωστά σοβαρά, όμως δεν τα βάζει κάτω. Με δύναμη ψυχής και αστείρευτο κουράγιο, αντέχει τη δύσκολη περιπέτεια της υγείας του χωρίς να βαρυγκωμήσει. Δίπλα του όλο αυτό το διάστημα της προσωπικής του δοκιμασίας, βράχοι ακλόνητοι, η αγαπημένη του Μαρίτσα και τα λατρευτά του παιδιά, που με θαυμαστή αντοχή και με περίσσευμα ψυχής, του συμπαραστάθηκαν με αγάπη και αφοσίωση μέχρι το τέλος. Ακριβέ μας Γρηγόρη, Η Αραδίππου σήμερα σε αποχαιρετά και σε δέχεται για πάντα στα σπλάχνα της. Η δράση και προσφορά σου, το χαμόγελο και ο καλός σου λόγος θα μείνουν πάντοτε στη μνήμη όλων μας. Στο σημερινό σου κατευόδιο δίνουν το παρών τους πολλοί: Οι άνθρωποι που σ αγάπησαν, αλλά και οι άνθρωποι που εσύ αγάπησες. Συγχώρα μας για τα δάκρυα μας, αλλά σήμερα μετράμε τη απουσία σου και τη βρίσκουμε πολύ μεγάλη Σε ευχαριστούμε για όσα μας πρόσφερες Ας είναι ελαφρύ το γενέθλιο χώμα που θα σε σκεπάσει. Καλό σου ταξίδι, φίλε.

4 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ Κώστας Κατσώνης και Γιώργος Κόκκινος Στο σπίτι του στην Αραδίππου συναντήσαμε τον Κώστα Μιχαηλά, με τον οποίο είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία. Ο Κωστής ο Μιχαηλάς, όπως είναι γνωστός στην Αραδίππου, ήταν ο πρώτος που εγκατατέστησε στην Αραδίππου σταθμό βενζίνης, γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 60, ενώ έχει πλούσια δράση και συμμετοχή στα κοινά της γενέτειράς του εδώ και πολλά χρόνια. Μιλήσαμε για τα παιδικά του χρόνια, για τις επαγγελματικές του αναζητήσεις και για τη συμμετοχή του στα κοινά (στην ΟΜΟ- ΝΟΙΑ, το Συμβούλιο Βελτιώσεως και το Δημοτικό Συμβούλιο) και για την αγάπη του για την Εκκλησία. Σταθήκαμε όμως ιδιαίτερα στη μαρτυρία του για τις Μάχες της Μανσούρας (1964), όπου έλαβε μέρος ως νεοσύλλεκτος τότε εθνοφρουρός του 216 Τ.Π., που είχε ως έδρα του τη Λάρνακα. Ιδιαίτερα συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του για τη θυσία του αείμνηστου ήρωα της Αραδίππου, αδελφού του, Παύλου Μιχαηλά, ο οποίος σκοτώθηκε στη Μανσούρα, όπου πήγε να πολεμήσει ως εθελοντής, χωρίς ο Κωστής να γνωρίζει καν ότι συμμετείχε και ο αδελφός του στις μάχες. Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης θα δημοσιευτεί στο προσεχές τεύχος του περιοδικού «Αραδίππου», που θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο. ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ Μίλησέ μας για τα παιδικά σου χρόνια, τις δυσκολίες της εποχής εκείνης και για τη φοίτησή σου στο Δημοτικό Σχολείο και στο Γυμνάσιο. Γεννήθηκα στις 9 Απριλίου 1944.Γονείς μου ήταν ο Νικόλας Μιχαηλάς και η Λεωνή, το γένος Χατζηκώστα. Ήμασταν πέντε αδέλφια, τρεις κόρες και δύο γιοι: η Μαρούλα (Μαριτσού), η Θεοδώρα, ο Παύλος, η Έλλη και εγώ, που ήμουν ο μικρότερος. Η οικογένειά μας ήταν πολύτεκνη και οι συνθήκες της εποχής ήταν πολύ δύσκολες. Γεωργός και εργάτης ο πατέρας μας, δούλευε πολύ σκληρά για να μας μεγαλώσει, ενώ και εμείς βοηθούσαμε την οικογένεια από μικροί, όσο μπορούσαμε. Φοίτησα στο Δημοτικό Σχολείο της Αραδίππου από το 1950-56. Μετά το Δημοτικό γράφτηκα στο Εμπορικό Λύκειο Λάρνακας, όπου φοίτησα για ένα μόνο χρόνο. Ήταν τα χρόνια του Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59. Η φοίτησή μας δεν ήταν κανονική, αφού οι Άγγλοι έκλειναν κάθε λίγο το σχολείο, όταν είχε ελληνική σημαία. Μια μέρα μάλιστα το έκλεισαν για πάντα, επειδή κάποιοι έριξαν βόμβα. Μετά από αυτό το γεγονός εγκατέλειψα το σχολείο και από την ηλικία των 12 χρόνων μπήκα στη βιοπάλη. Μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης με τον Κώστα Μιχαηλά H μάχη της Μανσούρας και ο ηρωικός θάνατος του αδελφού του, Παύλου Μιχαηλά. Ο σταθμός βενζίνης, η οικογένεια, η συμμετοχή στα κοινά και η Εκκλησία Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ 1955-59 ΚΑΙ Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛΑ Μίλησέ μας για τα χρόνια του Αγώνα και για τη σύλληψη του αδελφού σου Παύλου, ο οποίος είχε ενεργό συμμετοχή στον απελευθερωτικό αγώνα και φυλακίστηκε μάλιστα από τους Άγγλους για τη δράση του. Παρ όλο που τότε ήμουν πολύ μικρός, μόλις 12 χρόνων, ανήκα στην ΑΝΕ (Άλκιμος Νεολαία της ΕΟΚΑ), λόγω και της συμμετοχής του αδελφού μου Παύλου στην ΕΟΚΑ. Κάναμε μεταφορές φυλλαδίων, παρακολουθήσεις, συμμετείχαμε σε διαδηλώσεις κτλ., αλλά δεν γνωρίζαμε πολλά πράγματα. Ερχονταν σπίτι μας ο Ανδρέας Νεοφύτου, ο Ανδρέας Λουκά, ο Δημήτρης Πουλλής, ο Λευτέρης ο Κουμανταρής και άλλοι αγωνιστές, που συνεργάζονταν με τον αδελφό μου για θέματα του Αγώνα. Θυμάμαι πολύ καλά τη σύλληψη του Παύλου και του φίλου και συμμαθητή του Ανδρέα Λουκά (Παττίχη), το 1956. Ήμουν στην Α τάξη τότε εγώ και εκείνοι ήταν τελειόφοιτοι. Μετέφεραν μια βόμβα, την οποία επεξεργάζονταν με έναν καθηγητή τους κάτω από το γιοφύρι (στην περιοχή των Αμπελουδκιών-κοντά στο σημερινό Κέντρο «Αστέρια»), και καταδικάστηκαν σε 10 χρόνια φυλακή. Ο Παύλος συνέχισε τα μαθήματά του με το Παγκύπριο Γυμνάσιο, ενώ ήταν στη φυλακή και πήρε απολυτήριο. Απολύθηκαν από τις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας μόλις τέλειωσε ο Αγώνας, το 1959. Ήμουν στο Δικαστήριο όταν καταδικαστήκαν. Δικηγόρος τους ήταν ο Γλαύκος Κληρίδης. Μετά την καταδίκη η μάνα μας ελιποθύμησεν. Πηγαίναμε και τον βλέπαμε στη φυλακή. Τη μέρα της απελευθέρωσης κτυπούσαν χαρμόσυνα οι καμπάνες της Αραδίππου. Όλο το χωριό τούς υποδέχτηκε σαν ήρωες. Η υποδοχή έγινε κοντά στο καμίνι του Καρπασίτη, έξω από την Αραδίππου, στον δρόμο προς τη Λευκωσία (εκεί που είναι σήμερα τα φώτα τροχαίας της Ριζοελιάς). Μετά, πήγαν όλοι στην εκκλησία του Αποστόλου Λουκά, όπου έγινε δέηση για την απελευθέρωσή τους. Τι άλλο θυμάσαι για τον Παύλο και τη σχέση που είχες μαζί του ως ο μικρότερος αδερφός; Ο Παυλής ήταν άνεργος για αρκετό καιρό μετά τον Αγώνα. Τελικά τον προσέλαβαν στον Συνεργατισμό ως ελεγκτή και διορίστηκε στην Πάφο. Τον καιρό που ήταν άνεργος εγώ εργαζόμουν στη Βόλβο και βοηθούσα την οικογένεια, αλλά και τον Παυλή. Πρόσεχε πολύ το ντύσιμό του και έτσι χρειαζόταν συνεχώς χρήματα. Ήταν ψηλός, ωραίος άνδρας και ξεχώριζε όπου πήγαινε. Στεκόταν μπροστά στο γυαλί (τον καθρέφτη) και μου έλεγε: «Αντάν να πω να στολιστώ να βάλω τα καλά μου, τζιαι να μαι αππαράωτος γυρίζουν τα σκουφκιά μου». Του έδινα κάποια χρήματα και το εκτιμούσε πολύ. Ήμασταν πολύ αγαπημένοι. Όταν διορίστηκε στην Πάφο, ήταν ήδη ερωτευμένος με τη Μαίρη, μετέπειτα σύζυγό του. Οι γονιοί μας δέχτηκαν να τους αρραβωνιάσουν και να γίνει ο γάμος τους μετά που θα παντρευόταν η αδερφή μας η Πεπού (Θεοδώρα), που ήταν αρραβωνιασμένη. Στο μεταξύ όμως έμεινε έγκυος η Μαίρη και έτσι παντρεύτηκαν και μετά πήγαν μαζί στην Πάφο, όπου και διέμεναν. Από τα χρήματα που έπαιρνα τότε από τη δουλειά μου, αγόρασα τότε ένα αυτοκίνητο Χίλμαν 400 λίρες και του το πήρα στην Πάφο και του το άφησα κι ευχαριστήθηκε πολύ. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΕΙΣ KAI ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Μετά που διέκοψες τη φοίτησή του στο σχολείο, στην ηλικία των 12-13 χρόνων, τι δουλειές έκανες; Πότε και πώς έκανες τον σταθμό βενζίνης; Έκανα διάφορες δουλειές: μπακάλης αρχικά και ύστερα καφετζής σε καφενείο στην παλιά Αγορά της Λάρνακας. Ήμουν τότε 12 χρόνων. Δούλεψα μετά στον Γεράσιμο τον μηχανικό, όπου έμαθα την τέχνη του μηχανικού αυτοκινήτων. Στο μεταξύ είχε ανοίξει το σχολείο, αλλά επειδή ήθελαν να επαναλάβω την τάξη, αποφάσισα να μην πάω. Έτσι συνέχισα να δουλεύω μηχανικός σε άλλο μάστρο, τον Σκορδέλλη και μετά στο Γκαράζ της Βόλβο. Δούλεψα δυο τρία χρόνια και μετά έφυγα, γιατί δεν μου έδιναν την αύξηση που ζήτησα. Μετά πήγα στη Δεκέλεια, στο εργοστάσιο αφαλάτωσης, όπου δούλεψα για εννιά χρόνια (από το 1962-1971). Δούλευα δυο μέρες πρωί και δυο μέρες νύχτα. Όταν δούλευα νύχτα την άλλη μέρα δεν δούλευα και πήγαινα και βοηθούσα στη Βόλβο. Όταν ήμουν μηχανικός στη Δεκέλεια, πάντα σκεφτόμουν να κάνω δική μου επιχείρηση, είτε εξαρτήματα αυτοκινήτων είτε πρατήριο βενζίνης. Όλοι με αποθάρρυναν να κάνω σταθμό βενζίνης, γιατί τα αυτοκίνητα ήταν πολύ λίγα τότε. Αλλά εγώ σκεφτόμουν συνεχώς ότι θα αλλάξουν τα πράγματα και έτσι προχώρησα. Έκανα μάλιστα τότε μια μελέτη για τα οχήματα που κυκλοφορούσαν στην Αραδίππου και την πήρα στην εταιρεία (σημ. μελέτη βιωσιμότητας). Κατέγραψα όλα τα αυτοκίνητα, τα τρακτέρ, τις μοτόρες κτλ., για να πείσω την εταιρεία να μου δώσει τον σταθμό. Άρχισα συνεργασία με την Πετρολίνα, αλλά επειδή με καθυστερούσε, πήγα στη Σιέλ και κάναμε τον πρώτο σταθμό βενζίνης στην Αραδίππου, που λειτούργησε το 1968. Βρισκόταν στο κέντρο της Αραδίππου, εκεί που ήταν ο μύλος του Νίκου του Σταμάτη (απέναντι από το σινεμά «Παρθενών» και τον καφενέ της Προκοπούς και του Στάθη). Παρ όλο που έκανα τον σταθμό, συνέχισα για άλλα τέσσερα χρόνια να εργάζομαι και στη Δεκέλεια. Ταυτόχρονα έκανα τεκάλεμι αυτοκινήτων στον σταθμό και είχα και γκαράζ αυτοκινήτων ως μηχανικός που ήμουν. Έκανα τότε, θυμούμαι ταυτόχρονα τέσσερις δουλειές: στη Δεκέλεια, στον σταθμό, τεκάλεμι αυτοκινήτων και μηχανικός στο γκαράζ. Ο σταθμός της βενζίνης λειτούργησε εκεί στο κέντρο της Αραδίππου από το 1968 1986, οπότε μεταφερθήκαμε στον κύριο δρόμο Λάρνακας-Λευκωσίας (Λεωφόρος

Η ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 5 Στο ψαλτήρι του Αγίου Φανουρίου με τον Άρχοντα Πρωτοψάλτη Ανδρέα Βάβα Ο αείμνηστος Παύλος Μιχαηλάς με τη σύζυγό του Μαίρη Οικογενειακή φωτογραφία. Ο Κ.Μιχαηλάς με τη σύζυγό του, τα παιδιά και τα εγγόνια του Ελευθερίας, εκεί που είναι και σήμερα), λίγο πριν κατασκευαστεί ο αυτοκινητόδρομος. Σήμερα είμαι Διευθυντής της Εταιρείας, που είναι πια μία μεγάλη οικογενειακή επιχείρηση. Επεκταθήκαμε μάλιστα και εκτός Αραδίππου, με τέσσερις άλλους σταθμούς, που συνεχίζουν και σήμερα να λειτουργούν: ένας στο Καλό Χωριό και τρεις στη Λευκωσία. Πότε έκανες τη δική σου οικογένεια; Το 1969 νυμφεύθηκα τη σύζυγό μου Γεωργία, το γένος Θεόδουλου Ηλία (Κουτούλλα), με την οποία αποκτήσαμε τέσσερα παιδιά, δύο γιους και δυο κόρες: τη Μυροφόρα, τον Νίκο και τα δίδυμα, τον Παύλο και τη Φούλα (δίδυμα), που μας έχουν ίσαμε σήμερα χαρίσει 10 εγγόνια. Στο Δημοτικό Σχολείο (Β τάξη) με δάσκαλο τον κ.ευριπίδη Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΑΝΣΟΥΡΑΣ ΚΑΙ Η ΗΡΩΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛΑ Ας έρθουμε στα γεγονότα του 1963-64. Μίλησέ μας για την κατάταξή σου στην Εθνική Φρουρά, για τις μάχες της Μανσούρας και για τον τραυματισμό σου. Αρχικά ανήκαμε στον λόχο της Αραδίππου, που είχε δημιουργηθεί ένα χρόνο πριν από τα γεγονότα του 1963-64. Μας εκπαίδευαν στα όπλα, στο Λύκειο του Αγίου Γεωργίου και στο σχολείο της Αραδίππου. Οι εκπαιδευτές μας ήταν διάφοροι Ελλαδίτες αξιωματικοί, όπως θυμούμαι. Όταν ιδρύθηκε η Εθνική Φρουρά, μετά τα γεγονότα του 1963, ήμασταν οι πρώτοι που καταταχτήκαμε (η κλάση του 1944). Ήμουν τότε 20 χρονών και κατατάχτηκα στο ΚΕΝ Λάρνακας, στο 216 Τάγμα Πεζικού. Ήμουν διμοιρίτης διοικητικής μερίμνης και οδηγός του Διοικητή, επειδή είχα άδεια αυτοκινήτου. Θυμούμαι ότι καταταχτήκαμε στο ΚΕΝ τέλη Ιουνίου του 1964 και ενώ κάναμε τη βασική εκπαίδευση, άρχισαν τα γεγονότα της Μανσούρας- Κοκκίνων, οπότε μας μετέφεραν εκεί. Τη νύχτα της Παρασκευής, 7 Αυγούστου 1964, μας έβαλαν όλους μέσα στα λεωφορεία και κάναμε ένα κονβόι και ξεκινήσαμε για τη Μανσούρα. Δεν ξέραμε πού πηγαίναμε. Φτάσαμε ξημερώματα Σαββάτου. Κατεβήκαμε πριν από τον Παχύαμμο και βάλαμε τα πολεμοφόδια κάτω από τα δέντρα και προχωρήσαμε προς τον Παχύαμμο. Εγώ ήμουν με τον διοικητή ως οδηγός. Μαζί μας ήταν ο Κοντάρας ο λοχαγός και άλλοι. Ο διοικητής έδωσε οδηγίες για τις θέσεις και άρχισαν οι μάχες. Έπεφταν συνεχώς όλμοι. Ήταν πραγματικά μια κόλαση. Ημουν στο αρχηγείο που ήταν τσιμεντένια η στέγη και νιώθαμε ασφαλισμένοι. Σε κάποια φάση μάλιστα, όπως θυμούμαι, ήρθε ο Γρίβας, που ήταν τότε ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς και μπήκε στο αυτοκίνητό μας, μαζί με τον διοικητή. Κινούμαστε στην περιοχή του Παχύαμμου και παρακολουθούσε τις μάχες. Θυμούμαι ακόμα ότι ασυρματούσαν συνεχώς στην Ελλάδα για βοήθεια, η οποία όμως δεν ήλθε ποτέ. Η ΘΥΣIΑ ΤΟΥ ΠΑYΛΟΥ Πώς τραυματίστηκες και πώς έμαθες για τον θάνατο του αδελφού σου Παύλου Μιχαηλά; Πήρα οδηγία να μεταφέρω πολεμοφόδια στον λόχο του Κωστάκη του Πέτρου, που ήταν στη Μανσούρα μαζί μου με πολλούς άλλους Αραδιππιώτες συνομήλικούς μας. Άφησα το land rover (λαντρόβερ) μες στον δρόμο και πήγα να μεταφέρω τα πολεμοφόδια, οπότε άρχισαν οι βομβαρδισμοί από τα τουρκικά αεροπλάνα. Ήταν απόγευμα Σαββάτου, 8 Αυγούστου 1964. Κρύφτηκα σε μια παλλούρα μπρούμυτα και όταν περνούσαν τα αεροπλάνα και έπεφταν οι σφαίρες γύρισα ανάσκελα να τα δω. Αμέσως όμως ξαναγύρισα μπρούμυτα και μετακινήθηκα κάτω από ένα δέντρο, κοντά σε έναν βράχο. Έσκασε μια βόμβα δίπλα μου και τραυματίστηκα, αλλά δεν εκατάλαβα τίποτε. Άκουσα ένα μουγκρητό δίπλα μου από κάποιον που κτυπήθηκε στην κοιλιά. Όταν έφυγαν τα αεροπλάνα, μπόρεσα και τον πήρα στο αυτοκίνητο για να τον μεταφέρω στο νοσοκομείο. Όταν πήγαμε στον Πωμό, το νοσοκομείο ήταν βομβαρδισμένο. Μου είπαν να τον πάρω στην Πόλη Χρυσοχούς. Ενώ τον μετέφερα, η ταχύτητα του αυτοκινήτου έπεφτε και την ξανάβαζα.. Όσο περνούσε όμως η ώρα δυσκολευόμουν και ένιωθα ότι πονούσα το χέρι μου, οπότε διαπίστωσα ότι ήμουν τραυματισμένος. Όταν φτάσαμε στην Πόλη ύστερα από αρκετή ώρα, βοήθησα τον γιατρό να φροντίσει τον τραυματία, ο οποίος γλίτωσε τελικά. Από την εξάντληση όμως και τον τραυματισμό λιποθύμησα και μετά βρέθηκα στο Νοσοκομείο της Πάφου, το βράδυ της 8ης Αυγούστου. Στο νοσοκομείο, σε κάποια στιγμή, ο γιατρός έδωσε οδηγίες να περάσουν έξω οι ελαφρά τραυματισμένοι και να μείνουν μόνο όσοι ήταν σοβαρά τραυματίες. Όταν με ρώτησε το όνομά μου και του είπα Μιχαηλάς, μού είπε: «εσύ να μείνεις μέσα». Εγώ του είπα να με αφήσει να φύγω, για να πάω να μείνω στο σπίτι του αδελφού μου του Παυλή, που έμενε στην Πάφο τότε. Δεν γνώριζα τίποτε για τον Παύλο, ούτε ότι είχε πάει στη Μανσούρα εθελοντικά, ούτε και ότι σκοτώθηκε. Ο γιατρός επέμενε να μείνω μέσα στο νοσοκομείο, παρ όλο που ήμουν ελαφρά τραυματισμένος. Έμεινα τελικά και μου έκανε εντύπωση που με ρωτούσαν οι νοσοκόμες διάφορες ερωτήσεις για τον αδερφό μου. Ήξεραν φαίνεται ότι είχε σκοτωθεί, αλλά δεν μου έλεγαν τίποτε. Τελικά, την Κυριακή το πρωί, 9 Αυγούστου με ειδοποίησε ο γιατρός ο Χριστόφορος Χριστοφίδης, που ήταν φίλος και κουμπάρος του Παυλή (του βάφτισε το μωρό), ότι ο Παύλος είχε σκοτωθεί στη Μανσούρα. Μου είπε μάλιστα ότι η κηδεία θα γινόταν το απόγευμα στην Αραδίππου και ότι έπρεπε να παρευρεθώ. Μαζί μου τότε στο νοσοκομείο ήταν, θυμούμαι, και ο Ανδρέας Ανθίμου, που όταν του είπα τα τραγικά νέα, έβαλε τα κλάματα. Ήμουν πραγματικά συγκλονισμένος. Όπως έμαθα μετά, ο Παύλος είχε λάβει μέρος και στις μάχες της Πάφου τον Δεκέμβρη του 1963 και μόλις άρχισαν οι μάχες στη Μανσούρα, πήγε εθελοντής. Έτσι ήταν ο Παύλος. Αγαπούσε την πατρίδα του με πάθος. Και ήθελε να είναι παρών σε όλους τους αγώνες. Παρ ολο που η γυναίκα του η Μαίρη του έλεγε να μην πάει, γιατί είχαν και μικρό παιδί, αυτός επέμενε να πάει να πολεμήσει εθελοντικά, για να βοηθήσει την πατρίδα του. Ήταν ένας αληθινός ήρωας! Ηταν μεγάλη η στεναχώρια μου για την απώλεια του αδελφού μου και δεν ήξερα τι να κάνω. Έψαχνα να βρω αυτοκίνητο για να πάω στην Αραδίπππου. Πήγα αρχικά ως τη Λεμεσό με ταξί γραμμής και δεν έβρισκα μέσο, για να πάω στη Λάρνακα. Πήγα στον Σύνδεσμο των Αγωνιστών και όταν τους ανέφερα τα καθέκαστα, προθυμοποιήθηκε και με μετέφερε κάποιος που θα ερχόταν Λάρνακα. Με κατέβασε στον δρόμο της Λεμεσού, όπου βρήκα τον Φράγκο και με μετέφερε εκεί που ήταν η πιλάντζα (κοντά στα σουβλάκια του Περικλή), σε μικρή απόσταση από το Κοιμητήριο. Στο κοιμητήριο μόλις πρόλαβα την ταφή του αδελφού μου. Ολη η Αραδίππου μαυροφόρεσε. Ηταν συγκλονιστική η συμμετοχή όλου του κόσμου στο πένθος της οικογένειάς μας. Όπως διαπίστωσα αργότερα, όταν μεταφέραμε τα οστά του Παύλου στο νέο Κοιμητήριο, είχε κτυπηθεί στο κεφάλι. Στο κρανίο του υπήρχε μια πολύ μικρή τρύπα. Δεν φορούσε κράνος και ο θάνατός του ήταν ακαριαίος. Η σφαίρα τον βρήκε λίγο πάνω από το φρύδι. Ο Παντελής ο Κοντός είχε σκοτωθεί το Σάββατο και τάφηκε αργότερα. Δεν γνώριζα τίποτε ούτε για τον Παντελή. Μετά την κηδεία του Παυλή, πήγα ξανά στη Μανσούρα, όπου ήταν το τάγμα μου. Στη συνέχεια μού έδωσαν μια εβδομάδα άδεια αναρρωτική και πήγα στο νοσοκομείο, όπου μου αφαίρεσαν το βλήμα από το χέρι. Στη συνέχεια επειδή δούλευα στις Βάσεις, με απέλυσαν από την Εθνική Φρουρά και μετά ήρθε και η απόλυση, γιατί ήμουν ο μοναδικός αδελφός πεσόντος. Υπηρέτησα συνολικά στην Εθνική Φρουρά περίπου τρεις μήνες. Ο θάνατος του Παύλου στοίχισε πολύ στους γονιούς μας. Ο πατέρας μου ο αείμνηστος Νικολής ο Μιχαηλάς, αν και ήταν πολύ δυνατός χαρακτήρας, δεν άντεξε και μόλις το έμαθε, από το μαράζι του έπαθε αιματουρία. Αλλά και η μάνα μας η μακαρισμένη η Λεωνή, αρρώστησε από το μαράζι της και σταδιακά άρχισε από τότε να επηρεάζεται η υγεία της. Ήταν πολύ τραγικό γεγονός η απώλεια του Παύλου, τόσο για την οικογένειά μας όσο και για την Αραδίππου ολόκληρη, όπου ο Παύλος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός.

6 ΔΗΜΟΤΙΚΑ Η ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ ΕΘΝΙΚΟ ΔΑΣΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΡΙΖΟΕΛΙΑΣ Βελτίωση της κατάστασης διατήρησης των οικοτόπων προτεραιότητας Το έργο Το έργο με τίτλο «Βελτίωση της κατάστασης διατήρησης των οικοτόπων προτεραιότητας *1520 και *5220 στο Εθνικό Δασικό Πάρκο Ριζοελιάς» ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2013 και αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Φεβρουάριο του 2017. Υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος LIFE+ της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου και χρηματοδοτεί το 75% του συνολικού προϋπολογισμού, ενώ το υπόλοιπο 25% καταβάλλεται από τους συνεργαζόμενους φορείς. Συνεργαζόμενοι φορείς του έργου είναι δύο δημόσιοι φορείς, το Τμήμα Δασών (ανάδοχος φορέας) και το Τμήμα Περιβάλλοντος (Υπουργείο Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος) και δύο πανεπιστημιακά ιδρύματα, το Πανεπιστήμιο Frederick και το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Το έργο LIFE-RIZOELIA (LIFE12NAT /CY/000758) προβλέπει την υλοποίηση συγκεκριμένων δράσεων με στόχο τη βελτίωση της κατάστασης διατήρησης των δύο υπό μελέτη οικοτόπων προτεραιότητας, δηλαδή των οικοτόπων *1520-Γυψούχες στέππες και του *5220- Θαμνώνες με Ziziphus στο Εθνικό Δασικό Πάρκο (Ε.Δ.Π.) Ριζοελιάς. Το Εθνικό Δασικό Πάρκο Ριζοελιάς Βρίσκεται εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου Αραδίππου και εντοπίζεται βορειοανατολικά της πόλης της Λάρνακας, με έκταση 97 ha. Η περιοχή κηρύχτηκε σε Εθνικό Δασικό Πάρκο το 1998, ενώ το 2004 περιλήφθηκε στο Δίκτυο Natura 2000, λόγω της σημαντικής βιοποικιλότητας που τη χαρακτηρίζει. Το μεγαλύτερο μέρος του Πάρκου, καλύπτεται από φυτείες με πεύκα, κυπαρίσσια και ακακίες. Παρόλα αυτά, περιλαμβάνει τέσσερις φυσικούς οικότοπους, οι οποίοι προστατεύονται από την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ (Οδηγία Οικοτόπων) και μάλιστα οι τρεις από αυτούς αποτελούν οικότοπους προτεραιότητας. Οι τέσσερις φυσικοί οικότοποι που υπάρχουν στο Ε.Δ.Π. Ριζοελιάς φιλοξενούν ή/και προσφέρουν καταφύγιο και τροφή σε 40 είδη πουλιών (33 μεταναστευτικά), 8 είδη θηλαστικών και 16 είδη ερπετών. Τα ιθαγενή είδη φυτών που εντοπίζονται στο Ε.Δ.Π. Ριζοελιάς φτάνουν τα 179 και αποτελούν το 10% της χλωρίδας της Κύπρου. Μάλιστα 11 από αυτά είναι ενδημικά, δηλαδή υπάρχουν μόνο στην Κύπρο και πουθενά αλλού στον κόσμο, ενώ 6 είδη φυτών του Πάρκου είναι απειλούμενα και περιλαμβάνονται στο Κόκκινο Βιβλίο της Χλωρίδας της Κύπρου. Υπό μελέτη τύποι οικοτόπου *5220 Θαμνώνες με Ziziphus Οι «Θαμνώνες με Ziziphus» αποτελούν έναν από τους τέσσερις φυσικούς οικότοπους που υπάρχουν στο Ε.Δ.Π. Ριζοελιάς. Γενικά ο συγκεκριμένος οικότοπος εντοπίζεται στην εσωτερική ζώνη της Μεσαορίας και στη λοφώδη ζώνη της κεντρικής Κύπρου, σε διάφορους τύπους εδαφών. Χαρακτηριστικό είδος του οικοτόπου είναι η παλλούρα ή κονναρκά (Ziziphus lotus). Στη σύνθεσή του συμμετέχουν κι άλλα είδη όπως το αγρέλι (Asparagus horridus), ο αντρούκλιαστος (Noaea mucronata) και το θυμάρι (Thymbra capitata). Η παλλούρα είναι φυλλοβόλος, αγκαθωτός θάμνος που το ύψος της συνήθως, δεν ξεπερνά τα 2 m. Οι καρποί της λέγονται κόνναρα. Είναι γλυκά και τρώγονται τόσο από τα ζώα όσο και από τον άνθρωπο. Τα αγκάθια στους βλαστούς της παλλούρας αποτελούν αμυντικό μηχανισμό του φυτού έναντι των φυτοφάγων ζώων. Η παλλούρα προσφέρει φαγητό και καταφύγιο σε πολλά ζώα. Αρκετά πουλιά φτιάχνουν τις φωλιές τους στους ψηλότερους βλαστούς της, ενώ άλλα ζώα όπως ερπετά κρύβονται στη βάση της. *1520 Γυψούχες στέππες Οι «Γυψούχες στέππες», όπως λέει και το όνομα του οικοτόπου, αναπτύσσονται σε γυψούχα εδάφη. Τα είδη που τον χαρακτηρίζουν είναι εξειδικευμένα στα εδάφη αυτά και ονομάζονται γυψόφυτα ή γυψόφιλα. Τα χαρακτηριστικότερα γυψόφυτα είναι τα είδη Campanula fastigiata και Gypsophila linearifolia. Η Campanula fastigiata είναι μονοετής πόα, που δεν ξεπερνά σε ύψος τα 10 cm. Η παρουσία του είδους στην Κύπρο ήταν άγνωστη πριν το 2009. Σήμερα είναι γνωστό ότι υπάρχει στο Ε.Δ.Π. Ριζοελιάς, στο Μαρώνι και κοντά στον κατεχόμενο Άγιο Ιάκωβο. Η Gypsophila linearifolia είναι μονοετής πόα, με ύψος που κυμαίνεται μεταξύ 3 25 cm. Το είδος εντοπίστηκε στην Κύπρο το 1999. Είναι γνωστό ότι υπάρχει στο Ε.Δ.Π. Ριζοελιάς και κοντά στο κατεχόμενο χωριό Άγιος Ιάκωβος και κοντά στο Μπογάζι Αμμποχώστου στην περιοχή Γύψαρος. Λόγω της περιορισμένης παρουσίας της, συμπεριλήφθηκε στο Κόκκινο Βιβλίο της Χλωρίδας της Κύπρου και χαρακτηρίστηκε ως «Κρισίμως Κινδυνεύον» σύμφωνα με τα κριτήρια της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης. Δράσεις Διατήρησης Οριοθέτηση και περίφραξη του οικοτόπου *1520 με γυψούχες στέππες Οριοθετήθηκαν επιλεγμένα τμήματα του οικοτόπου *1520 και εγκαταστάθηκε ήπια περίφραξη με μεταλλικούς πασσάλους, συνολικού μήκους 1300 m, με σκοπό την καθοδήγηση των επισκεπτών σε συγκεκριμένες διαδρομές-μονοπάτια. Απώτερος στόχος είναι η μείωση των απειλών και των πιέσεων που δέχεται ο οικότοπος, όπως είναι η απόρριψη σκουπιδιών, η καταπάτηση, οι πυρκαγιές κ.ά. Ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων της ανταγωνιστικής βλάστησης στους τύπους οικοτόπων προτεραιότητας *5220 και *1520 Απομακρύνθηκαν φυτικά είδη που ανταγωνίζονται τα χαρακτηριστικά είδη κάθε υπό μελέτη οικοτόπου. Πιο συγκεκριμένα, αφαιρέθηκε μεγάλος αριθμός ακακιών (Acacia saligna) και άλλων εισβλητικών και ξενικών ειδών (π.χ. Dodonaea viscosa) με μεθόδους αποτελεσματικές και με τρόπο φιλικό στο περιβάλλον. Ο έλεγχος της εξάπλωσης και η απομάκρυνση των ανταγωνιστικών ειδών αναμένεται να οδηγήσει στην αύξηση της φυσικής αναγέννησης της παλλούρας και των γυψόφιλων ειδών, αφού θα είναι διαθέσιμα σε αυτά περισσότερος αυξητικός χώρος, νερό, φως και θρεπτικά στοιχεία. Συνολικά, έχουν απομακρυνθεί εισβλητικά είδη από έκταση 7 ha έκταση πολύ μεγαλύτερη από αυτή που προβλέφθηκε αρχικά στο έργο (0,4 ha). Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε πιλοτική καταπολέμηση του είδους Oxalis pes-caprae (οξινούδι), στη μία εκ των δύο θέσεων επαναδημιουργίας του οικοτόπου *5220. Το είδος Oxalis pes-caprae καλύπτει μεγάλα τμήματα

Η ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΑ 7 του Πάρκου, ιδιαίτερα διαταραγμένες θέσεις, εις βάρος άλλων ειδών της φυσικής βλάστησης. Πρόληψη πυρκαγιών Για τη μείωση του κινδύνου πρόκλησης πυρκαγιών και τον περιορισμό της απώλειας των οικοτόπων, απομακρύνθηκε η ξηρή βλάστηση στην περιφέρεια των υπό μελέτη οικοτόπων και στη θέση επαναδημιουργίας του οικοτόπου *5220. Η ξηρή βλάστηση που απομακρύνθηκε χειρωνακτικά ανήλθε στα 20 ha κάθε έτος. Επίσης, με τη χρήση τρακτέρ πραγματοποιήθηκε απομάκρυνση ξηρής βλάστησης (απομεινάρια καλλιέργειας σιτηρών) σε ζώνη πλάτους 10 m, σε επιλεγμένα τμήματα της περιφέρειας του Πάρκου. Συνολικά, 48 ha έχουν καθαριστεί για το σκοπό αυτό. Επιπρόσθετα, 1,6 km του οδικού δικτύου (χωματόδρομων) εντός του Πάρκου έχει κλείσει ώστε να περιοριστεί η διακίνηση οχημάτων και επισκεπτών κοντά στους δύο τύπους οικοτόπων. Το προβλεπόμενο μήκος δρόμου με βάση το έργο ήταν 1 km. Επί τόπου και πλησίον τόπου διατήρηση των χαρακτηριστικών ειδών των υπό μελέτη τύπων οικοτόπου Για τη διασπορά σπερμάτων και την παραγωγή φυταρίων που χρησιμοποιήθηκαν στις δράσεις αποκατάστασης / ενίσχυσης και επαναδημιουργίας των δύο οικοτόπων (βλέπε παρακάτω), έγινε συλλογή σημαντικού αριθμού σπερμάτων των χαρακτηριστικών ειδών αλλά και των συνοδών ειδών των δύο υπό μελέτη οικοτόπων. Μέχρι στιγμής έχουν παραχθεί 2900 φυτάρια παλλούρας (Ziziphus lotus), 1008 φυτάρια αγρελιάς (Asparagus horridus), 598 φυτάρια θυμάρι (Thymbra capitata), 1010 φυτάρια ασπροθύμαρο (Phagnalon rupestre) και 660 φυτάρια αντρούκλιαστος (Noaea mucronata). Το μεγαλύτερο μέρος των φυταρίων φυτεύτηκε στο πλαίσιο των δράσεων που ακολουθούν ή χρησιμοποιήθηκε για την αναπλήρωση των απωλειών. Αποκατάσταση των υπό μελέτη τύπων οικοτόπου Για την αποκατάσταση του οικοτόπου *5220, επιλέχθηκαν τρεις θέσεις (συνολικής έκτασης 1,7 ha), στις οποίες ο συγκεκριμένος οικότοπος ήταν υποβαθμισμένος και στις οποίες φυτεύτηκαν παλλούρες και άλλα χαρακτηριστικά είδη του οικοτόπου *5220 (για παράδειγμα αγρελιές). Σημειώνεται ότι η προβλεπόμενη με βάση το έργο έκταση αποκατάστασης ήταν 1 ha. Για την ενίσχυση και αποκατάσταση του οικοτόπου *1520, πραγματοποιήθηκε διασπορά σπερμάτων των γυψόφιλων ειδών Gypsophila linearifolia, Campanula fastigiata και Herniaria hemistemon σε κατάλληλα σημεία εντός του Πάρκου. Συνολικά, μέχρι στιγμής έχουν διασπαρθεί 13000 σπέρματα Gypsophila linearifolia, 1100 σπέρματα Campanula fastigiata και 9000 σπέρματα Herniaria hemistemon σε συνολική έκταση 1 ha. H προβλεπόμενη με βάση το έργο έκταση ενίσχυσης και αποκατάστασης ήταν 0,2 ha. Επαναδημιουργία οικοτόπου *5220 Για τη δημιουργία οικοτόπου *5220 σε νέες θέσεις, επιλέχθηκαν τρεις θέσεις (συνολικής έκτασης 1,8 ha). Η επιλογή των θέσεων έγινε με γνώμονα να μην επηρεαστεί η φυσική βλάστηση της περιοχής. Συγκεκριμένα, επιλέχθηκε ένα εγκαταλελειμμένο χωράφι, μια μπαζωμένη περιοχή και μια αντιπυρική λωρίδα, η οποία κρίθηκε ότι δεν εξυπηρετούσε τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε και η οποία προκαλούσε κατακερματισμό της βλάστησης. Μετά από κατάλληλη προετοιμασία του εδάφους, πραγματοποιήθηκαν φυτεύσεις σε ομάδες παλλούρων, αγρελιών, θυμαριών, ασπροθύμαρων και αντρούκλιαστου. Οι φυτεύσεις αναμένεται να ολοκληρωθούν το φθινόπωρο του 2016. Κατασκευή ξερολιθιών Για την προστασία των φυτεύσεων από τη διάβρωση κατασκευάστηκε ξερολιθιά μήκους 120 m, πλησίον των θέσεων αποκατάστασης ή/και επαναδημιουργίας του οικοτόπου *5220.

8 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ Τέσσερις Βουλευτές δημότες Αραδίππου Ευανθία Σάββα: Η πρώτη γυναίκα Βουλευτής της Αραδίππου Η Ευανθία Σάββα, που ήταν μέχρι πρόσφατα μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου Αραδίππου, κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές της 22α Μαϊου 2016. Είχε κατέλθει ως υποψήφια με τον συνδυασμό του ΑΚΕΛ Αριστερά- Νέες Δυνάμεις στην επαρχία Λάρνακας, και είναι η πρώτη γυναίκα βουλευτής του ΑΚΕΛ στη Λάρνακα, αλλά και η πρώτη Αραδιππιώτισσα που πέτυχε να εκλεγεί στη Βουλή, γεγονός που χαροποίησε ιδιαίτερα τον γυναικείο πληθυσμό του Δήμου μας. Η Ευανθία Σάββα, γνωστή δικηγόρος της Λάρνακας, γεννήθηκε στην Αραδίππου στις 17/10/1964, όπου και διαμένει μόνιμα, μαζί με την οικογένειά της. Είναι δικηγόρος, παντρεμένη με τον επίσης γνωστό δικηγόρο Σαββάκη Σάββα, με τον οποίο έχουν αποκτήσει τρία παιδιά: τον Μίλτο, τη Μαριάννα και τη Χριστιάνα. Από το 1982-1983 σπούδασε στο Εργαστήριο Ελεύθερων Σπουδών Κομμωτικής Ν. Αμαράντου στην Αθήνα και εργάστηκε για πολλά χρόνια στην Αραδίππου ως κομμώτρια (1983-2003), ενώ από το 2001-2005 φοίτησε στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, από όπου πήρε πτυχίο Νομικής. Είναι Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Νομικής Κομοτηνής "ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ" και μέλος διιαφόρων τοπικών οργανώσεων κοινωνικής προσφοράς. Ασκεί το δικηγορικό επάγγελμα από το 2005 και παράλληλα έχει ενεργό ανάμιξη στα κοινά, αναπτύσσοντας πλούσια δράση ως δημοτική σύμβουλος, για δύο θητείες. Από το 2011 μέχρι τις 22/05/2016 ήταν μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου Αραδίππου (επικεφαλής της Δημοτικής Ομάδας του ΑΚΕΛ) και πρόεδρος της Επιτροπής Ευημερίας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Δήμου μας, ενώ από το 2006 2011 διετέλεσε και μέλος της Σχολικής Εφορείας Αραδίππου. Ως δημοτική σύμβουλος κα πρόεδρος της Επιτροπής Ευημερίας του Δήμου πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου, προσφέροντας σημαντικές υπηρεσίες στις προσπάθειες του Δήμου μας για στήριξη των δυσπραγούντων συνδημοτών μας, που πλήγηκαν από την οικονομική κρίση. Ο Δήμος Αραδίππου εύχεται στην Ευανθία κάθε επιτυχία στο έργο της, με τη βεβαιότητα ότι και από τη νέα έπαλξη στην οποία την επέλεξε ο λαός, θα συνεχίσει να υπηρετεί τον τόπο και τη γενέτειρά της Αραδίππου. Στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές που έγιναν στις 22 του περασμένου Μάη εκλέχθηκαν στο βουλευτικό αξίωμα τέσσερις δημότες Αραδίππου, τους οποίους ο Δήμος μας συγχαίρει θερμά και τους εύχεται κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο τους. Πρόκειται για την Ευανθία Σάββα, βουλευτή του ΑΚΕΛ, τον Σπύρο Κέττηρο, επίσης βουλευτή του ΑΚΕΛ, στην επαρχία Αμμοχώστου και τους βουλευτές του Δημοκρατικού Κόμματος (ΔΗΚΟ) Ζαχαρία Κουλία και Γιώργο Προκοπίου, που επανεκλέχθηκαν ως βουλευτές Αμμοχώστου και Λάρνακας, αντίστοιχα. Ο Δήμος Αραδίππου συγχαίρει θερμά τους βουλευτές-δημότες του και τους εύχεται κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο τους. Παραθέτουμε στη συνέχεια σύντομα βιογραφικά και φωτογραφίες των τεσσάρων βουλευτών. Στοιχεία Επικοινωνίας: Ευανθία Σάββα, Κόδρου 20, 7104 Αραδίππου, τηλ. 24-623900 και 99-199896. Ηλεκτρονική διεύθυνση: evanthia552@gmail.com Γιώργος Προκοπίου, βουλευτής Λάρνακας Ο κ.γιώργος Προκοπίου, που επανεκλέχθηκε στο βουλευτικό αξίωμα κατά τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές της 22ας Μαϊου 2016, για δεύτερη πενταετή θητεία, ως υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος, είναι δημότης Αραδίππου και κατάγεται από το χωριό Τρούλλοι της Επαρχίας Λάρνακας. Είναι νυμφευμένος με την Κυπρούλα Προκοπίου και έχει 3 παιδιά. Υπηρέτησε ως αξιωματικός στην Εθνική Φρουρά από το 1977 μέχρι το 2006 και αποστρατεύτηκε με τον Βαθμό του Ταξίαρχου. Αποφοίτησε από όλες τις προβλεπόμενες Στρατιωτικές Σχολές της Ελλάδας. Επίσης σπούδασε Αθλητική Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. Διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος Λάρνακας και Πρόεδρος επιτροπής Προσωπικού (2007-2011), μέλος του Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λάρνακας (2007-2011), μέλος της Σχολικής Εφορείας Λάρνακας (2007-2011), μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του ΔΗ.ΚΟ και Επίτροπος Άμυνας ΔΗ.ΚΟ. Ως βουλευτής του ΔΗΚΟ στην εκλογική περιφέρειας Λάρνακας, κατά την πρώτη του θητεία (1η Ιουνίου 2011-31 Μαϊου 2016) διετέλεσε : l Αναπληρωτής πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Συγκοινωνιών και Έργων. l Μέλος των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Άμυνας, Παιδείας, Ελέγχου και Υγείας. l Μέλος της αντιπροσωπίας της Βουλής στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Είναι: (Από 1η Ιουνίου 2016) l Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Συγκοινωνιών και Έργων. l Μέλος των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Άμυνας, Ελέγχου και Υγείας l Μέλος της αντιπροσωπίας της Βουλής στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Έχει επίσης στο ενεργητικό του πλούσια κοινωνική δράση-προσφορά σε διάφορα κοινωνικά σύνολα, όπως: l Πρόεδρος Αθλητικών Σωματείων ΔΑΦΝΗ Τρούλλων και ΤΡΟΥΛΛΟΙ F.C.2015 l Εκπρόσωπος Τύπου της Ποδοφαιρικής Ομοσπονδίας Αμμοχώστου Λάρνακας (ΠΟΑΛ) l Μέλος Δικαστικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας Ερασιτεχνικού Ποδοσφαίρου Λάρνακας l Διετέλεσε Μέλος του Δ.Σ. της ΚΟΠ στην Επιτροπή Γυναικείου Ποδοσφαίρου. l Διετέλεσε επίσης Αντιπρόεδρος του Ανοικτού Σχολείου του ΔΗΜΟΥ Λάρνακας. Στοιχεία Επικοινωνίας: Διεύθυνση: Καρυάτιδων 24, 7101 Αραδίππου, Λάρνακα. Τηλέφωνα: 24659050, 99654734 Φαξ : 24531823 Email: gprokopiou56@gmail.com Ζαχαρίας Κουλίας, βουλευτής Αμμοχώστου Ο Ζαχαρίας Κουλίας γεννήθηκε στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο Αμμοχώσγου, στις 7 Δεκεμβρίου 1950. Είναι νυμφευμένος με την Ανδριανή Παναγή και διαμένει στον Δήμο Αραδίππου. Έχει ένα γιο και μία κόρη. Σπούδασε Νομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι δικηγόρος. Είναι βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος (ΔΗΚΟ) από το 1999, στην εκλογική περιφέρεια Αμμοχώστου. Από τον Ιούνιο του 2011, μετά την αποβολή του από την Κοινοβουλευτική ομάδα του ΔΗΚΟ, ίσαμε τη λήξη της δεύτερης θητείας του στη Βουλή, τον Μάιο του 2016, ήταν ανεξάρτητος βουλευτής. Επανεντάχθηκε στο Δημοκρατικό Κόμμα και επανεκλέχθηκε στο αξίωμα του Βουλευτή Αμμοχώστου, κατά τις εκλογές της 22ας Μαϊου 2016. Διετέλεσε Αναπληρωτής πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Οικονομικών και Προϋπολογισμού, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Συγκοινωνιών και Έργων, Μέλος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Άμυνας και της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Προσφύγων-Εγκλωβισμένων- Αγνοουμέ νων - Παθόντων. Σήμερα είναι πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Θεσμών και Αξιών. Υπήρξε επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Αρχής Λιμένων Κύπρου (1994-1999), μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΔΗ.ΚΟ. (1985-2011) και μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΔΗ.ΚΟ. μέχρι τον Ιούνιο του 2011. Στοιχεία επικοινωνίας : Διεύθυνση: Τ.Θ. 40659, 6306 Λάρνακα Τηλέφωνο: (+357) 22 407240, 24 626220 Τηλεομοιότυπο: (+357) 24 654638 Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: zkoulias@parliament.cy, z.koulias@cytanet.com.cy Νίκος Κέττηρος, βουλευτής Αμμοχώστου Ο Νίκος Κέττηρος γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1974. Κατάγεται από τη Λύση της επαρχίας Αμμοχώστου και μεγάλωσε στο Κίτι της Λάρνακας. Είναι νυμφευμένος με τη Δήμητρα (το γένος Νικολέττη-Παπαδημητρίου), με την οποία έχουν δύο κορίτσια. Με την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας φοίτησε σε σχολή δημοσιογραφίας και δημοσίων σχέσεων στη Λευκωσία. Αργότερα φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, όπου έκανε σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό. Από τον Μάιο του 2009 μέχρι το 2016 εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο ΡΙΚ, ενώ ταυτόχρονα αρθρογραφούσε μόνιμα στην εφημερίδα «Η Καθημερινή». Από το 1995 μέχρι και το 2009 εργάστηκε επίσης σε διαφόρους τηλεοπτικούς σταθμούς, όπως «ο Λόγος», το «Μέγα», «Αντέννα» και «PLUS TV». Στη διάρκεια της καριέρας του συμμετείχε σε αποστολές στο εξωτερικό, καλύπτοντας δημοσιογραφικά σημαντικά ιστορικά γεγονότα. Είναι Γραμματέας της κομματικής ομάδας «Παύλος Λιασίδης» και μέλος της Επαρχιακής Επιτροπής του ΑΚΕΛ Αμμοχώστου. Το 2015 εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ, ενώ στις 22 του Μάη 2016 εκλέχθηκε στο αξίωμα του βουλευτή Αμμοχώστου. Είναι μέλος σε τέσσερις κοινοβουλευτικές επιτροπές: Προσφύγων, Νομικών, Περιβάλλοντος και Γεωργίας. Στοιχεία Επικοινωνίας: Δ/νση οικίας: Μυκηνών 12, 7100 Αραδίππου Δ/νση γραφείου: Σίμου Μενάρδου 3, 6015 Λάρνακα Τηλ. 24653758/κινητό: 99-433095, φαξ: 24629511 e-mail: nkettiros@yahoo.gr

Η ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ 9

10 ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Η ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ Η Αραδίππου τιμά τον λαϊκό ποιητή της Χρίστο Κ. Ζήνωνος (Ζούρκα) Σε μια καθ όλα επιτυχημένη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016, στον υπαίθριο χώρο του Λαογραφικού Μουσείου «Κώστας Καϊμακλιώτης», στην Αραδίππου, ο Δήμος μας τίμησε τον αείμνηστο λαϊκό ποιητή Χρίστο Κ. Ζήνωνος, με την ευκαιρία της κυκλοφορίας της ποιητικής του συλλογής Τα τσιαττίσματα του Ζούρκα, που εκδόθηκε με πρωτοβουλία της οικογένειας και χορηγήθηκε μερικώς από τον Δήμο Αραδίππου. Η όλη εκδήλωση εντάχθηκε μέσα στα πλαίσια των φετινών καλοκαιρινών εκδηλώσεων του Δήμου που διοργανώθηκαν μέσα στον Ιούλιο, με τον γενικό τίτλο: Βραδιές Πολιτισμού. Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε ο φιλόλογος-συγγραφέας Κώστας Κατσώνης, που είχε και τη φιλολογική επιμέλεια του βιβλίου, ενώ απάγγειλαν ποιήματα τα παιδιά του λαϊκού ποιητή Ανδρέας και Χαράλαμπος Ζήνωνος και η εγγονή του Στυλιανή Ζήνωνος, η οποία είχε αναλάβει και την πρωτοβουλία για τον εντοπισμό και τη συγκέντρωση των ποιημάτων του παππού της. Η εκδήλωση, την οποία παρακολούθησε πλήθος συγγενών, φίλων και εκτιμητών του έργου του λαϊκού ποιητή, άρχισε με χαιρετισμό από τον Δήμαρχο Αραδίππου κ. Ευάγγελο Ευαγγελίδη, ο οποίος αναφέρθηκε στο σημαντικό ποιητικό έργο του Ζούρκα, τονίζοντας ταυτόχρονα τη σημασία που αποδίδει Δήμος Αραδίππου στους λαϊκούς ποιητές και γενικότερα τους ανθρώπους του πολιτισμού, που τιμούνται πάντοτε στην Αραδίππου με τη διοργάνωση ανάλογων τιμητικών εκδηλώσεων. Ακολούθησε η προβολή σύντομης ταινίας για τον Χρίστο Κ. Ζήνωνος, μέσα από την οποία δόθηκε το στίγμα του λαϊκού ποιητή ως πολύτεκνου γεωργοκτηνοτρόφου από τη μια, αλλά και ως ταλαντούχου και χαρισματικού τσιαττιστή και ποιητή. Στη συνέχεια έγινε η παρουσίαση της ποιητικής συλλογή, η οποία διανθιζόταν με απαγγελίες ποιημάτων. Ακολούθησαν τα τσιαττιστά από τον γιο του λαϊκού ποιητή Αγαθοκλή Ζήνωνος και από τα εγγόνια του Παναγιώτη, Στέλιο, Χριστόφορο (Ζήνωνος ) και Λευτέρη Σιήκκη. Η εκδήλωση περιλάμβανε επίσης ευχαριστίες εκ μέρους της οικογένειας Ζούρκα από τη Στυλιανή Ζήνωνος και δεξίωση για όλους τους παρευρισκόμενους. Μιλώντας, κατά την παρουσίαση του βιβλίου ο Δρ Κώστας Κατσώνης, ανέφερε, ανάμεσα σε άλλα και τα εξής: Η σημερινή μέρα είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη λαϊκή ποίηση της Αραδίππου αλλά και της Κύπρου γενικότερα. Ένα καινούργιο ποιητικό βιβλίο, ενός ξεχωριστού και ιδιαίτερα σημαντικού και αξιόλογου λαϊκού ποιητή, του αείμνηστου Χρίστου Κ. Ζήνωνος, έρχεται σήμερα να εμπλουτίσει την αραδιππιώτικη και την κυπριακή λαϊκή ποιητική δημιουργία. Δεν είναι μάλιστα υπερβολή να πούμε ότι ο Τάκης ο Ζούρκας, όπως όλοι τον ξέραμε στην Αραδίππου, με την ποίησή του, η οποία γίνεται από σήμερα κοινό κτήμα για όλους τους Αραδιππιώτες αλλά και για κάθε ενδιαφερόμενο μελετητή της κυπριακής λαϊκής ποίησης, δίκαια μπορεί να καταλάβει τη δική του ξεχωριστή θέση στο πάνθεο των Αραδιππιωτών λαϊκών ποιητών, μαζί με τον Ανδρέα Μαππούρα, τον Ηλία Τζιαμπάζη, τον Λοϊζή Κουρουζιά, τον Παρασκευά Ζαχαρούλα, τον Ανδρέα Σίκκη και άλλους σύγχρονους λαϊκούς ποιητές, που έβαλαν τη δική τους σφραγίδα στο περίτεχνο μωσαϊκό της ποίησης της ντοπιολαλιάς. Χρωστάμε χάρη στη Στυλιανή Ζήνωνος, εγγονή του Τάκη ή Χρίστου Ζήνωνος, η οποία πήρε την πρωτοβουλία-και την ευχαριστούμε γι αυτό, να αναζητήσει τα χειρόγραφα ποιήματα του παππού της, μέσα από μια πολύχρονη και επίμοχθη έρευνα και προσπάθεια, ώστε να γίνει δυνατή η έκδοσή τους σε έναν τόμο, ο οποίος είναι σήμερα στη διάθεσή μας, με τον τίτλο «Τα τσιαττίσματα του Ζούρκα». Η προσπάθεια εντοπισμού, συγκέντρωσης, πληκτρολόγησης, ταξινόμησης, φιλολογικής - γλωσσικής διόρθωσης, υπομνηματισμού των ποιημάτων και εκδοτικής επιμέλειας κράτησε σχεδόν τρία χρόνια. Άρχισε μετά τον θάνατο του λαϊκού ποιητή (το 2012) και ολοκληρώθηκε πρόσφατα. Όλα τα ποιήματα και οι φυλλάδες του Χρίστου Ζήνωνος-Ζούρκα (όσα βρέθηκαν και διασώθηκαν), αποτελούν τα περιεχόμενα του βιβλίου. Πρόκειται για μια ποιητική συλλογή, η οποία περιλαμβάνει 71 ποιήματα γραμμένα στη γλώσσα της ντοπιολαλιάς, μερικά από τα οποία είναι ημιτελή. Θα πρέπει ακόμα να σημειωθεί ότι τα ποιήματα αυτά γράφτηκαν στη διάρκεια του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα, από το 1959 και μετέπειτα, αφού ο λαϊκός ποιητής γράφει