......
H Κόκκινη Χώρα
Eπιμέλεια κειμένου: Xριστίνα Λαλιώτου Μακέτα εξωφύλλου - Σελιδοποίηση: Ευθύµης Δηµουλάς Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος 2009 Ίδρυμα ΣΟΦΙΑ & EKΔOΣEIΣ «AΓKYPA» Δ.A. ΠAΠAΔHMHTPIOY A.B.E.E. Λάµπρου Κατσώνη 271 & Γεωργίου Παπανδρέου - Άγιοι Ανάργυροι, Τ.Κ. 13562 Τηλ.: 210 2693800-4 Fax: 210 2693806-7 Κεντρικό κατάστηµα: ΑΓΚΥΡΑ-ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ, Σόλωνος 124 - Αθήνα, Τ.Κ. 10681 Τηλ.: 210 3837667, 210 3837540 Fax: 210 3837066 e-mail agyra@agyra.gr www.agyra.gr ISBN: 978-960-422-662-7 Απαγορεύεται η αναπαραγωγή µέρους ή όλης της έκδοσης, η µεταφορά σε οποιοδήποτε ηλεκτρονικό αποθηκευτικό σύστηµα ή αναµετάδοση µε οποιασδήποτε µορφής ηλεκτρονικά, µηχανικά, φωτοτυπικά ή άλλα µέσα, χωρίς την προηγούµενη γραπτή άδεια του εκδότη. Ν. 2121/1993, καθώς και κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν και στην Ελλάδα.
ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΡΑΛΛΗΣ H Κόκκινη Χώρα Eικόνες: Εύα Καραντινού
Στην Κόκκινη Χώρα Mια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένας βασιλιάς σε μια χώρα όπου όλα ήταν κόκκινα. Tα δέντρα, τα σπίτια, ο ουρανός, τα λουλούδια, τα καπέλα, ακόμα και οι άνθρωποι, όλα ήταν κόκκινα. Ο βασιλιάς της Κόκκινης Χώρας είχε ένα φίλο, φίλο αγαπητό, που ζούσε όμως σε τόπο μακρινό. Μια μέρα, ο βασιλιάς έλαβε από τον καλό του φίλο ένα κόκκινο γράμμα. Κάθισε όλο λαχτάρα και περιέργεια στον κατακόκκινο θρόνο του και άρχισε να διαβάζει το γράμμα. Όσο διάβαζε, τόσο άνοιγε το στόμα του από έκπληξη. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, το γράμμα έλεγε: «Φίλε μου, βασιλιά της Κόκκινης Χώρας, θέλω να σε πληροφορήσω ότι υπάρχουν και άλλα χρώματα. Ένα σωρό χρώματα. Η αλήθεια είναι πως ζούμε σε έναν πολύχρωμο κόσμο».
10 ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΡΑΛΛΗΣ O βασιλιάς, που δεν είχε δει ποτέ του άλλο χρώμα εκτός από το κόκκινο, δεν τον πίστεψε. Μετά από κάμποσο καιρό, ο φίλος του τού έστειλε ένα νέο γράμμα: «Φίλε αγαπημένε, αν κι εσύ το επιθυμείς, θα έρθει στο βασίλειό σου ένας επισκέπτης ξεχωριστός ένα σπάνιο και εξαιρετικό πουλί που μπορεί να αλλάζει χρώματα». O βασιλιάς έπεσε σε μεγάλες σκέψεις. Πήγαινε κι ερχόταν στο μεγάλο βασιλικό σαλόνι με σκυμμένο το κεφάλι, τα χέρια δεμένα στην πλάτη και σιγομουρμούριζε. Πού και πού σταματούσε, σήκωνε το κεφάλι, έλεγε κάτι ακαταλαβίστικο και μετά το ξανακατέβαζε και συνέχιζε να βηματίζει πάνω-κάτω. Aκόμα και όταν έστειλε απάντηση ότι δεχόταν να φιλοξενήσει το σπάνιο αυτό πτηνό, που αλλάζει χρώματα, συνέχιζε να κάνει το ίδιο. Aλήθεια, πρέπει να είχε πολλές σκέψεις στο κεφάλι του ο βασιλιάς! Συνέχισε να ανησυχεί πολύ και έτσι αναρωτιόταν: «Θα καταφέρει ο φίλος μου να πείσει το Πουλί να συμφωνήσει με τους βασιλικούς μου όρους; Στο κάτω κάτω της γραφής, όπως είναι γνωστό από παλιά, κάθε καθωσπρέπει βασιλιάς πρέπει να βάζει όρους». Kαι οι όροι που είχε βάλει ο βασιλιάς μας ήταν πολλοί. Γιατί όσο πιο πολλούς όρους βάζει ένας βασιλιάς,
Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΧΩΡΑ 11 τόσο πιο σπουδαίος φαίνεται στα μάτια αυτών που δεν μπορούν να βάλουν όρους. Kατ αρχήν, το Πουλί θα έπρεπε να είναι κόκκινο, όταν θα ερχόταν στη χώρα του. Kαι θα ήταν πάντα κόκκινο σε κάθε δημόσια εμφάνισή του. Όταν θα ήταν κλεισμένο στο δωμάτιό του και μόνο του, τότε θα μπορούσε να πάρει όποιο χρώμα ήθελε, αλλά και πάλι, μόνο με βασιλική έγκριση. Για το τέλος κράτησε τον πιο σημαντικό όρο (που τον έβαλε στο υστερόγραφο για να κάνει ακόμα μεγαλύτερη εντύ πωση). Αφού έστειλε το γράμμα, με αγωνία περίμενε την απάντηση. Έτσι περάσανε επτά ολόκληρες εβδομάδες. Kανονικά ο βασιλιάς έπρεπε από την πρώτη εβδομάδα να θυμώσει που δεν είχε πάρει απάντηση και τη δεύτερη να κηρύξει τον πόλεμο στο Πουλί. Bέβαια, στη χώρα αυτή δεν είχε γίνει ποτέ κάτι τέτοιο και ούτε που ήξεραν τι είναι πόλεμος, όμως δεν ήταν αυτός ο λόγος που ο βασιλιάς δεν τον κήρυξε. Ήταν γιατί αισθανόταν πως είχε κάπως υπερβάλει στους όρους που είχε θέσει σε ένα τόσο σπουδαίο πτηνό. «Aληθινά», σκεφτόταν, «θα πρέπει να είσαι σπουδαίος για να μπορείς να αλλάζεις χρώματα!»
12 ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΡΑΛΛΗΣ Aπό την άλλη, πάλι, αφού δεν είχε πάρει την απάντησή του ακόμα, πάντα υπήρχε ελπίδα. Tελικά, η απάντηση που ήρθε μετά από επτά εβδομάδες, τον έκανε να χαμογελάσει αλλά και να θυμώσει. Xαμογέλασε, γιατί ο φίλος του έγραφε πως το Πουλί δέχτηκε αμέσως όλους τους όρους του, ακόμα και τον τελευταίο, αλλά και θύμωσε, γιατί ο φίλος του, απρόσεκτα, την ώρα που κάρφωνε ένα καρφί, χτύπησε το μεγάλο δάχτυλό του και γι αυτό δεν του είχε γράψει τα καλά νέα αμέσως. Aκόμα και τότε όμως η αγωνία και το χτυποκάρδι του βασιλιά δεν σταμάτησαν. «Είναι δυνατόν», μονολογούσε, «να υπάρχουν άλλα χρώματα;» «Και ακόμα, πώς γίνεται να υπάρχουν πουλιά που μπορούν να αλλάζουν χρώματα, και ειδικά αυτό το συγκεκριμένο; Kαι πώς ένα τόσο σπάνιο πουλί δέχτηκε αμέσως όλους τους βασιλικούς μου όρους και ιδιαίτερα τον τελευταίο και τον πιο σκληρό; Βέβαια, έχω εμπιστοσύνη στον καλό μου φίλο, αλλά ποιος ξέρει; Mπορεί να τον ξεγέλασαν κι αυτόν». Ο βασιλιάς πηγαινοερχόταν αναστατωμένος και μουρμούριζε: «Πο, πο, ρεζιλίκι, να ξεγελαστώ κι εγώ, ολόκληρος κατακόκκινος βασιλιάς».
14 ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΡΑΛΛΗΣ Aυτό τον απασχολούσε πολύ. Bέβαια, ένιωθε ότι ο τελευταίος όρος που είχε βάλει τον προστάτευε αρκετά, αλλά πάλι ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Ωστόσο, αποφάσισε να ανακοινωθεί το σπουδαίο γεγονός της άφιξης του σπάνιου επισκέπτη, σε όλους τους κατοίκους της Κόκκινης Χώρας.