- 14 ο - 15 ο - ΣΧΕΔΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Θέμα: «Προσκυνούμεν Σου τα Πάθη, Χριστέ...» Σχολείο:Περιφερειακό Λύκειο Αγίου Χαραλάμπους, Έμπα (κεφ.10) Τάξη:Α Λυκείου Καθηγητής:Νικόλαος Καραμπάς Π.Μ.Π.: 16951 Α Σκοπός: Να αντιληφθούν οι μαθητές την τεράστια σημασία που έχει η Μεγάλη Εβδομάδα, για την πνευματική προκοπή και Σωτηρία των πιστών. Β Στόχοι Α` Μέρους (Σχέδιο Μαθήματος 14 ο ): Οι μαθητές: 1. Να γνωρίσουν τις λειτουργικές ιδιαιτερότητες της Μεγάλης Εβδομάδας, 2. Να αντιληφθούν την μεγάλη αξία της ταπείνωσης, της μετάνοιας και της νηστείας για την πνευματική ολοκλήρωση και σωτηρία των πιστών, 3. Να συνειδητοποιήσουν ότι οι τέσσερις πρώτες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας, μας προετοιμάζουν πνευματικά για το θείο δράμα. Στόχοι Β` Μέρους (Σχέδιο Μαθήματος 15 ο ): Οι μαθητές: 4. Να αντιληφθούν ποιο είναι το βαθύτερο νόημα της Σταύρωσης του Χριστού για τον άνθρωπο και την Εκκλησία, 5. Να συνειδητοποιήσουν ότι μόνο με την προσωπική συμμετοχή τους στο Πάθος μπορούν να οικειοποιηθούν την σωτηρία που προσφέρει ο Χριστός με το Πάθος του και με τη μετοχή τους στο Μυστικό Δείπνο της Εκκλησίας, τη Θεία Ευχαριστία 6. Να αποκομίσουν γνώσεις και βιώματα που θα τους βοηθήσουν για μια ουσιαστικότερη συμμετοχή στις λειτουργικές ευκαιρίες της Μεγάλης Εβδομάδας. Γ Πορεία: Το μάθημα θα γίνει σε δύο (2) διδακτικές περιόδους α. Αξιολόγηση του προηγούμενου μαθήματος (ερωτήσεις). β. Ως αφόρμηση για το νέο μάθημα χρησιμοποιώ την εικόνα του Νυμφίου σε διαφάνεια και την ακρόαση του Ύμνου «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου...» σελίδα 52, από cd. γ. Στη συνέχεια δίνω τον απαιτούμενο χρόνο στους μαθητές για να διαβάσουν κάθε υποενότητα του μαθήματος ξεχωριστά, χρησιμοποιώ το ανακλαστικό διασκόπιο για να προβάλλω εικόνες σε διαφάνειες που αντιστοιχούν στα διάφορα θέματα, ακούμε από cd επίκαιρους ύμνους και μαζί με τους μαθητές (υποβάλλοντάς τους ερωτήσεις και ενθαρρύνοντάς τους να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις τους), αναλύουμε το μάθημα.
Α` Μέρος (Σχέδιο Μαθήματος 14 ο ) Μ Ε Γ Α Λ Η Ε Β Δ Ο Μ Α Δ Α Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η λειτουργική αναπαράσταση των Παθών και της Σταύρωσης του Θεανθρώπου. Στις ακολουθίες των ημερών αυτών ο Ιησούς επαναλαμβάνει, μέσα στο διαχρονικό λειτουργικό «σήμερον», τα σωτήρια δρώμενα των τελευταίων ημερών της επίγειας παρουσίας Του. Όλη αυτή η πορεία, πέρα από την ιστορική της διάσταση, έχει κι ένα βαθύ βιωματικό χαρακτήρα. Ο Ιησούς, ο Υιός του Θεού, ταπεινώθηκε μέχρι θανάτου για τη δική μας σωτηρία, για τη δική μας προσωπική λύτρωση. Αυτό σημαίνει πως ο Σταυρός κι η Ανάσταση είναι μηνύματα προσκλητήρια για τον καθένα από μας. Καλούμαστε να σταυρώσουμε μέσα μας την κακία και τον εγωισμό μας. Καλούμαστε, ταυτόχρονα, να αναστήσουμε μέσα μας το νέο άνθρωπο που αγωνίζεται ενάντια στη φθορά της αμαρτίας. Καλούμαστε να ταπεινωθούμε μπροστά στο Σταυρό και να συντριβούμε μετανοημένοι μπροστά στον κενό τάφο του Κυρίου. Να σημειώσουμε ότι οι βραδινές ακολουθίες από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι τη Μεγ. Παρασκευή είναι όρθροι. ακολουθίες δηλαδή, που κανονικά έπρεπε να τελεστούν το επόμενο πρωινό. Για πρακτικούς, όμως, λόγους η Εκκλησία μετέφερε την τέλεσή τους το προηγούμενο βράδυ. Ας συμπορευθούμε, λοιπόν λειτουργικά στο Πάθος και την Ανάσταση του Θεανθρώπου, μέσα από το εορτολογικό περιεχόμενο της καθεμιάς από τις μέρες της Αγίας Εβδομάδος. Κυριακή των Βαΐων Βράδυ (Όρθρος Μεγ. Δευτέρας) Η Εκκλησία μας θυμάται τον αγνό και Πάγκαλο Ιωσήφ (πανέμορφου στο σώμα και στην ψυχή), ο οποίος θεωρείται «τύπος» και «εικόνα» του Χριστού. Ακόμη, θυμόμαστε την άκαρπη συκιά (η παραβολή συμβολίζει την άκαρπη ως προς τη σωτηρία του ανθρώπου, συναγωγή των Εβραίων)που ξεράθηκε ύστερα από την κατάρα του Κυρίου. Ο Ύμνος που ξεχωρίζει είναι: «Ερχόμενος ο Κύριος προς το εκούσιον πάθος, τοις αποστόλοις έλεγεν εν τη οδώ ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα και παραδοθήσεται ο Υιός του ανθρώπου, καθώς γέγραπται περί αυτού. Δεύτε ουν και ημείς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν και νεκρωθώμεν δι` αυτόν ταίς του βίου ηδοναίς ίνα και συζήσωμεν αυτώ και ακούσωμεν βοώντος αυτού ουκέτι εις την επίγειον Ιερουσαλήμ δια το παθείν, αλλά αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα υμών και Θεόν μου και Θεό υμών και συνανυψώ υμάς εις την άνω Ιερουσαλήμ, εν τη Βασιλεία των ουρανών».
Μεγάλη Δευτέρα Βράδυ (Όρθρος Μεγ. Τρίτης) Η εκκλησία μας θυμάται την παραβολή των Δέκα Παρθένων και μας καλεί να γρηγορούμε, να είμαστε ως πιστοί συνεχώς έτοιμοι έχοντας αναμμένες τις λαμπάδες της πίστης και της φιλανθρωπίας, για να αξιωθούμε της μεγάλης τιμής να υποδεχθούμε το Νυμφίο Χριστό. Επίσης η Παραβολή των ταλάντων μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να είμαστε εργατικοί και να αξιοποιήσουμε τα χαρίσματα που μας έδωσε ο Θεός. Ύμνοι που ξεχωρίζουν είναι: «Iδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός και μακάριος ο δούλος ον, ευρήσει γρηγορούντα. ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ουν ψυχή μου, μή τω ύπνω κατενεχθής, ίνα μη τω θανάτω παραδοθής, και της βασιλείας έξω κλεισθής. αλλά ανάνηψον κράζουσα. Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών, προστασίαις των Ασωμάτων ελέησον ημάς». «Τον νυμφώνά σου βλέπω Σωτήρ μου, κεκοσμημένον, και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ. λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, φωτοδότα, και σώσον με». Μεγάλη Τρίτη Βράδυ (Όρθρος Μεγ. Τετάρτης) Θυμόμαστε τη μετάνοια, την ταπείνωση και την αγάπη της αμαρτωλής εκείνης γυναίκας που, εγκαταλείποντας την ανηθικότητα, άλειψε τα πόδια του Κυρίου με μύρο, ενώ τα έβρεχε με τα δάκρυά της και τα σκούπισε με τα μαλλιά της. Στο περιστατικό αυτό αναφέρεται και το γνωστό δοξαστικό, «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή», το οποίο αποδίδεται στην υμνογράφο Κασσιανή. Ο Ύμνος που ξεχωρίζει είναι: «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, την σην αισθομένη Θεότητα, μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη, μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει. Οίμοι, λέγουσα, ότι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας, ζοφώδης τε και ασέληνος, έρως της αμαρτίας. Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων, ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ. Κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας, ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει. Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας, αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις ων εν τω παραδείσω Εύα, το δειλινόν κρότον τοις ωσίν ηχηθείσα, τω φόβω εκρύβη. Αμαρτιών μου αβύσσους τις εξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ μου; Μη με την σην δούλην παρίδης, ο αμέτρητον έχων το έλεος.
Μεγάλη Τετάρτη Βράδυ (Όρθρος Μεγ. Πέμπτης) Τέσσερα γεγονότα θυμόμαστε τη Μεγ. Πέμπτη. α) Το πλύσιμο των ποδιών των μαθητών από το Χριστό (Ιερός Νιπτήρας), β) Το Μυστικό Δείπνο και την παράδοση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, γ) Τη γεμάτη αγωνία προσευχή του Κυρίου στον κήπο της Γεθσημανή και δ) Tην προδοσία του Ιούδα. Ο Ύμνος που ξεχωρίζει είναι: «Ότε οι ένδοξοι μαθηταί εν τω νιπτήρι του δείπνου εφωτίζοντο τότε, Ιούδας ο δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας, εσκοτίζετο και ανόμοις κριταίς σέ, τον Δίκαιον Κριτήν, παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων εραστά, τον διά ταύτα αγχόνη χρησάμενον. φεύγε ακόρεστον ψυχήν, την διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν. Ο περί πάντας αγαθός, Κύριε, δόξα σοι». (Το απόγευμα τελείται στους ναούς και η ακολουθία του Αγ. Ευχελαίου) Οι τέσσερις πρώτες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας, μας προετοιμάζουν πνευματικά για το θείο δράμα, ενώ τη Μεγάλη Παρασκευή οδηγούμαστε στην κορύφωσή του: τα Άγια και Σωτήρια και φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού μας. *******
Β` Μέρος (Σχέδιο Μαθήματος 15 ο ) Μεγάλη Πέμπτη Βράδυ (Όρθρος Μεγ. Παρασκευής) Η Μεγ. Παρασκευή είναι η μέρα των Παθών και της Σταυρώσεως του Κυρίου. Είναι η μέρα που θυμόμαστε τούς εμπτυσμούς, τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα, τας ύβρεις, τούς γέλωτας, την πορφυράν χλαίναν, τον κάλαμον, τον σπόγγον, το όξος, τους ήλους, την λόγχην και προ πάντων τον σταυρόν και τον θάνατον, α δι ημάς εκών κατεδέξατο. (Κατά την ακολουθία διαβάζονται 12 ευαγγελικές περικοπές) Ύμνοι που ξεχωρίζουν είναι: «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη, ο Υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα πάθη Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου ανάστασιν». «Εξέδυσάν με τα ιμάτιά μου και ενέδυσάν με χλαμίδα κοκκίνην. Έθηκαν επί την κεφαλήν μου στέφανον εξ ακανθών και επί την δεξιά μου χείρα, έδωκαν κάλαμον. Ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη Κεραμέως».
Π ο ί η μ α: Γ λ υ κ έ Ν υ μ φ ί ε Γ λ υ κ έ Ν υ μ φ ί ε Εγώ, να γίνω θέλησα Θεός, ω συμβουλή προδότρα, στείρα! κι Εσέναν, ω Χριστέ μου, εβάλανε, την περιπαικτική πορφύρα. Εγώ, ν αρπάξω ζήτησα στα χέρια μου, στέμμα και σκήπτρο - ω μαύρη πλάνη - κι εσύ Χριστέ μου, το καλάμι εκράτησες, κι εφόρεσες, τ ακάνθινο στεφάνι. Ω Λυτρωτή μου! ως ν ανεβής στο Γολγοθά, δέξου με, νάρθω στο πλευρό σου, και σαν τον Κυρηναίο το Σίμωνα, να πάρω, λίγο, το σταυρό σου. Δέξου, να βρέξω εγώ τα χείλη σου, γλυκέ Νυμφίε, να τα δροσίσω, και το ματόβρεχτό σου μέτωπο, με χέρι αγάπης, να σπογγίσω. Γ. Βερίτη Ιησού! καθώς σε βλέπω σήμερα, χλωμό, υβρισμένο, πονεμένο, σε νιώθω, δυο φορές Θεό, και δυο φορές, αγαπημένο.
Μεγάλη Παρασκευή Βράδυ (Όρθρος Μεγ. Σαββάτου) Θυμούμαστε την Ταφή του Κυρίου και την νικηφόρα Κάθοδό Του στον Άδη. Οι ύμνοι, αν και αναφέρονται στην ταφή του Θεανθρώπου, έχουν αναστάσιμο χαρακτήρα γιατί από τον τάφο του Κυρίου ανατέλλει η αληθινή ζωή (Γίνεται η περιφορά του Επιταφίου). Ενώ παρακολουθούμε τα Άγια Πάθη, παρακαλούμε τον Κύριο να μας δείξει την ένδοξο Ανάστασή του. Λυπόμαστε για το Πάθος και της αμαρτίες μας και χαιρόμαστε γιατί έχουμε τη σιγουριά και τη βεβαιότητα της Αναστάσεως και της σωτηρίας (χαρμολύπη). Εγκώμια * «Η ζωή εν τάφω, κατετέθης Χριστέ, και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο, συγκατάβασιν δοξάζουσαι τήν σήν. Μεγαλύνομέν σε, Ιησού Βασιλεύ, και τιμώμεν την ταφήν και τα πάθη σου, δι ων έσωσας ημάς εκ της φθοράς. Η ζωή πώς θνήσκεις; Πώς καί τάφω οικείς; Του θανάτου το βασίλειον λύεις δε, και του άδου τούς νεκρούς εξανιστάς. * Άξιόν εστι μεγαλύνειν σε τον ζωοδότην, τον εν τω σταυρώ τας χείρας εκτείναντα και συντρίψαντα το κράτος του εχθρού. Άξιόν εστι μεγαλύνειν σε τον πάντων Κτίστην. τοις σοις γαρ παθήμασιν έχομεν τήν απάθειαν ρυσθέντες της φθοράς. Έφριξεν η γη καί ο ήλιος, Σώτερ εκρύβη, σου του ανεσπέρου φέγγους Χριστέ, δύναντος εν τάφω σωματικώς. * Αι γενεαί πάσαι ύμνον τη ταφή σου, προσφέρουσι, Χριστέ μου. Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος; Έρραναν τον τάφον, αι μυροφόροι μύρα, λίαν πρωΐ ελθούσαι».
Π ο ί η μ α: Σ ί μ ω ν ο Κ υ ρ η ν α ί ο ς Σ ί μ ω ν ο Κ υ ρ η ν α ί ο ς Ο αφηνιασμένος όχλος τον προστάζει, να φέρει το Σταυρό του Ιησού στον ώμο. Μετρώντας τον αμέτρητο το δρόμο, τρέμουν τα γόνατά του, ο ιδρώς του στάζει. Αγκομαχά, τα κόκκαλά του τρίζουν, σα να σηκώνει, ασήκωτο μολύβι, σα να σηκώνει βράχο. σκύβει, σκύβει, κι αυτοί τον σπρώχνουν, τον γελούν, τον βρίζουν. Κι αυτοί γελούν, κι εκείνος, κρυφοκλαίει, και μόνο ο κατάδικος, σιμά του, βαδίζοντας το δρόμο του θανάτου, τον συμπαθεί, τον συμπονεί, του λέει: Βαρύς, δυστυχισμένε, είν ο Σταυρός μου, βαρύς! Ξέρεις με τι είναι φορτωμένα, τα ξύλα του, που θα δεχθούν, εμένα; Με αιώνων αμαρτίες, όλου του κόσμου: Ιωάννη Πολέμη
Μεγάλο Σάββατο πρωί Το Μεγ. Σάββατο πρωί τελείται ο Εσπερινός της Ανάστασης συνδυασμένος με τη Λειτουργία του Μεγ. Βασιλείου. Σ αυτόν γίνεται η προαγγελία της Ανάστασης γι αυτό και, προγευόμενοι τη μεγάλη αυτή χαρά, αφαιρούμε τα μαύρα καλύμματα των εικόνων. «Ανάστα ο Θεός, κρίνον την γην, ότι συ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις έθνεσι» ΑΝΑΣΤΑΣΗ «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος. Τήν ανάστασίν σου, Χριστέ Σωτήρ, άγγελοι υμνούσιν εν ουρανοίς καί ημάς τούς επί γης καταξίωσον, εν καθαρά καρδία σέ δοξάζειν. Αναστάσεως ημέρα! Λαμπρυνθώμεν λαοί. πάσχα, Κυρίου πάσχα. Εκ γάρ θανάτου προς ζωήν και εκ γης πρός ουρανόν, Χριστός ο Θεός ημάς διεβίβασεν, επινίκιον άδοντας». δ. Το βαθύτερο νόημα της Σταύρωσης του Κυρίου Γιατί έγινε η θυσία του Χριστού; Ο Χριστός θυσιάστηκε για χάρη μας, για να απαλλαγούμε από την εξουσία του διαβόλου και του θανάτου. Για να απαλλαγούμε από την αμαρτία και να συμφιλιωθούμε με το Θεό. Ο Χριστός έδωσε τον εαυτό του ως αντάλλαγμα και ως λύτρο για να μας απελευθερώσει από την ομηρία στην οποία μας είχε δεσμεύσει η αμαρτία και οι δυνάμεις του κακού. Από την έννοια των λύτρων προήλθε και το ρήμα λυτρώνω και το επίθετο λυτρωτής. ( ανάγνωση των κειμένων 1, 2, στη σελίδα 56) ε. Συμμετοχή του πιστού στο Πάθος του Χριστού Για να συμμετάσχουμε στην πορεία του Χριστού στο Πάθος, όπως λέει ένας ύμνος, πρέπει να καθαρίσουμε την καρδιά μας, να νεκρώσουμε τις αμαρτωλές ηδονές και να «απεκδυθούμε τα αμαρτήματά μας».ο αγώνας αυτός ενισχύεται από τη συμμετοχή στο Μυστικό Δείπνο (τη Θεία Ευχαριστία). Πρέπει να κάνουμε ότι και ο Χριστός πριν το Μυστικό Δείπνο που ένιψε τα πόδια των μαθητών του. Να θέσουμε τον εαυτό μας στην υπηρεσία των συνανθρώπων μας με ταπείνωση, αγάπη και αίσθημα διακονίας (στην υπηρεσία της αγάπης). ( ανάγνωση του κειμένου στη σελίδα 60, «Εκ νυκτός ορθρίζει το πνευμα μου προς σε ο Θεός») Μέθοδος Διδασκαλίας: Επαγωγική, διαλογική. Εποπτικά Μέσα: Διαφάνειες, έγχρωμες εικόνες, ύμνοι από cd, ψαλμωδία γνωστών στους μαθητές ύμνων (Εγκώμια) ανάγνωση κειμένων και ποιημάτων. Δ. Αξιολόγηση: 1. Τι σημαίνει για τη ζωή του χριστιανού η νίψη των ποδιών των μαθητών από το Χριστό;
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Όνομα:... ΚΕΦ. 10. «Προσκυνούμεν Σου τα Πάθη, Χριστέ...» 1.Να βάλετε σε κύκλο το γράμμα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση. Α. Κατά τις ημέρες της Μ. Εβδομάδας, το βράδι ψάλλεται α. Ο εσπερινός της επόμενης. β. Ο όρθρος της επόμενης. γ. Ο όρθρος της ίδιας ημέρας. Β. Η παραβολή των δέκα παρθένων θέλει να μας διδάξει ότι πρέπει α. Να βοηθάμε όσους δεν έχουν προνοήσει για τα απαραίτητα. β. Να συμμετέχουμε στις χαρές των γάμων των φίλων μας. γ. Να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τον Νυμφίο Χριστό κατά τη Δευτέρα παρουσία. Γ. Ο πιστός αισθάνεται συμμετέχοντας στο Πάθος του Χριστού α. Λύπη για τον άδικο τρόπο που πέθανε ο Χριστός. β. Απογοήτευση και πίκρα για όσα έπαθε ο Χριστός. γ. Λύπη για το Πάθος και Χαρά για τη σωτηρία και την Ανάσταση. Δ. Ο Χριστός σταυρώθηκε α. Για να δώσει ένα καλό μάθημα στο διάβολο. β. Για να ελευθερώσει το διάβολο από το κακό. γ. Για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από την εξουσία του θανάτου και του διαβόλου. Ε. Η παραβολή των ταλάντων της Μ. Τρίτης θέλει να είμαστε α. Ως πιστοί συνεχώς έτοιμοι. β. Εργατικοί για να αυξήσουμε τα πνευματικά μας χαρίσματα. γ. Ταπεινωμένοι και μετανιωμένοι για τα αμαρτήματά μας. 2.Να αντιστοιχίσετε τα στοιχεία της στήλης Α με εκείνα που ταιριάζουν στη στήλη Β. Α Β 1. Μ. Δευτέρα α. Κάθοδος στον Άδη 2. Μ. Τρίτη β. Πάθος 3. Μ. Τετάρτη γ. Μυστικός Δείπνος 4. Μ. Πέμπτη δ. Ανάσταση του Λαζάρου 5. Μ. Παρασκευή ε. Αμαρτωλή γυναίκα 6. Μ. Σάββατο ς.μωυσής ζ. Πάγκαλος Ιωσήφ 1... 2... 3... 4... 5... 6... η. Δέκα Παρθένες
1.Να βάλετε στη σωστή σειρά τα παρακάτω γεγονότα της ζωής Του Χριστού. α. Ο Χριστός κατέβηκε στον Άδη... β. Τέλεσε το Μυστικό Δείπνο... γ. Σταυρώθηκε στο Σταυρό... δ. Πορεύτηκε την πορεία προς το Γολγοθά... ε. Τον πρόδωσε ο Ιούδας... ς.προσευχήθηκε στον κήπο της Γεσθημανή... 3. Σημειώστε δίπλα από κάθε πρόταση ΣΩΣΤΟ ή ΛΑΘΟΣ α. Η παραβολή της ξηρανθείσης συκής αναφέρεται στη συναγωγή των Εβραίων.... β. Η γυναίκα που έπλυνε τα πόδια του Χριστού ήταν η Κασσιανή.... γ. Οι δέκα παρθένες ήταν όλες έτοιμες να δεχτούν το Νυμφίο.... δ. Τη Μ. Πέμπτη ο Χριστός κατέβηκε στον Άδη και κήρυξε τους κεκοιμημένους.... ε. Η Μ. Δευτέρα είναι αφιερωμένη στον Πάγκαλο Ιωσήφ, γιατί προεικονίζει το Χριστό.... ς`.ο Χριστός σταυρώθηκε για να απαλλαγούμε από την εξουσία του θανάτου.... ζ. Ο Κύριος είπε ότι «όποιος θέλει να είναι πρώτος, πρέπει να είναι τελευταίος».... η. Ο Χριστός νίκησε το διάβολο αλλά όχι και τον θάνατο.... θ. Για να συμμετάσχω στο Πάθος του Χριστού πρέπει να έχω καθαρή καρδιά.... ι. Συμμετοχή στη Θεία Ευχαριστία σημαίνει συμμετοχή στο Μυστικό Δείπνο.... 4. Να συμπληρώσετε τα κενά του παρακάτω κειμένου βάζοντας στην κατάλληλη θέση τις λέξεις:συμμετοχή, συνοδοιπορία, πόδια, προσφορά, συμμετέχω, Όρθρος, Μετάληψη, Μυστικός Δείπνος, Σταύρωση, ώρες, εκούσια, μιμηθούμε. Στη Θεία..., ο πιστός πορεύεται... μαζί με το Χριστό και αυτή η... εκφράζεται και με τη... του στο Μυστικό Δείπνο, που έγινε λίγες... πριν από τη σύλληψη και... του. Στην ακολουθία, όμως, του...της Μ. Πέμπτης, όταν θυμόμαστε το..., θυμόμαστε και κάτι σημαντικό που προηγήθηκε: ο Κύριος έπλυνε τα... των μαθητών του. Είναι σαφές, επομένως, ότι δεν μπορούμε να... στο Μυστικό Δείπνο αν δε... το Χριστό στο παράδειγμα της ανιδιοτελούς... προς τους συνανθρώπους μας. ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ
Η Ανάσταση του Χριστού είναι το Π Α Σ Χ Α των Χριστιανών. Είναι το δικό τους Π Ε Ρ Α Σ Μ Α από τη σκλαβιά της αμαρτίας στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ που χαρίζει η αγάπη του Θεού.
Γιορτάζω το Πάσχα σημαίνει σταυρώνω με αδιάλειπτη προσπάθεια τα πάθη, τις αδυναμίες και τις ατέλειές μου. Γιορτάζω το Πάσχα σημαίνει ανασταίνω μέσα μου
τον άνθρωπο της θυσίας και της προσφοράς, της υπομονής και του αλτρουισμού, της μετάνοιας και της άσκησης. Πώς γιορτάζουμε το Πάσχα;
Κοσμικά; Λαογραφικά; ή Εκκλησιαστικά;
Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.