...Μια αληθινή ιστορία...
Στην αρχή ήταν μια άδεια σελίδα. Την είχε ο Καλός Ζωγράφος, που ήταν γνωστός για την ικανότητά του να ζωγραφίζει τέλειες εικόνες. Μια μέρα ο Ζωγράφος άρχισε να ζωγραφίζει αυτή λοιπόν τη σελίδα.
Ζωγράφισε τον ουρανό και τον ήλιο. Ζωγράφισε τη θάλασσα και τη γη. Ζωγράφισε τα ψάρια, τα ζώα, τα πουλιά και τα έντομα.
Στη συνέχεια, ζωγράφισε τον Άνθρωπο. Όταν τελείωσε, όλα ήταν τέλεια. Ο Καλός Ζωγράφος είπε στον Άνθρωπο: Όλα αυτά είναι δικά σου.
Ο Άνθρωπος ήταν ευτυχισμένος, μέσα στην καινούρια του εικόνα, αλλά ήταν ακόμα πιο ευτυχισμένος όταν περπατούσε και μιλούσε με τον Καλό Ζωγράφο. Ο Ζωγράφος μοιραζόταν όλα όσα είχε με τον Άνθρωπο, αλλά ήταν μόνο ένα πράγμα που ο Άνθρωπος δεν επιτρεπόταν να αγγίξει... ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ ΔΟΧΕΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΟΓΙΑ.
Ο Καλός Ζωγράφος έφτιαξε για τον Άνθρωπο έναν φίλο, κάποιον για να τον βοηθάει. Την ονόμασε Γυναίκα.
Μια μέρα ο Άνδρας και η Γυναίκα αποφάσισαν να παρακούσουν αυτό που τους είπε ο Καλός Ζωγράφος. Και πήραν πινέλα από το Απαγορευμένο Δοχείο με την Μπογιά. Κι εκείνη τη στιγμή, παρακούσανε τα όσα τους είχε πει ο Ζωγράφος......ΠΛΑΤΣ!!!
Όλη η ζωγραφιά έγινε μια μουντζούρα, χάλια. Είχε γίνει μιά τέλεια καταστροφή. Πάει η ζωγραφιά!
Τώρα ο Άνδρας και η Γυναίκα ήταν λερωμένοι, ήταν γεμάτοι μουντζούρες. Είχαν χαλάσει τη φιλία τους με τον Ζωγράφο και δεν υπήρχε τρόπος να καθαριστούν από τα χρώματα που χύθηκαν πάνω τους!
Καθώς ο καιρός περνούσε, πολλοί άνθρωποι προσπάθησαν να ζωγραφίσουν σαν τον Καλό Ζωγράφο. Στην αρχή ζωγράφισαν καλά πράγματα, όπως ρούχα και κάπου για να μένουν.
Όμως, χωρίς τη βοήθεια και τις οδηγίες του Ζωγράφου, οι άνθρωποι ζωγράφισαν κακά και άσχημα πράγματα όπως......όπλα.
Δεν ήταν πια η παλιά ωραία εικόνα. Οι άνθρωποι άρχισαν να μαλώνουν και να πολεμάνε αναμεταξύ τους, αντί να ρωτήσουν τον Καλό Ζωγράφο, τι να κάνουν.
Αυτό έφερε πολύ πόνο και θλίψη.
Ο Καλός Ζωγράφος είδε τι κακό έγινε στην κάποτε τέλεια ζωγραφιά Του. Όμως αγαπούσε ακόμα τους ανθρώπους που είχε ζωγραφίσει. Κι αυτή τη φορά ζωγράφισε ένα βιβλίο με ειδικές οδηγίες, για να τους δείξει πώς να ζουν και πώς να είναι καλοί ο ένας στον άλλο.
Μερικοί άνθρωποι διάβασαν τις οδηγίες και προσπάθησαν να τις εφαρμόσουν. Τους ήταν όμως δύσκολο, επειδή είχαν συνηθίσει να ζωγραφίζουν και να κάνουν ό,τι θέλουν.
Μερικοί άνθρωποι δεν πίστευαν καν ότι υπήρχε Ζωγράφος! Αν και πολλοί διάβασαν το βιβλίο, μόνο λίγοι ακολουθούσαν τις οδηγίες.
Αυτό ήταν πρόβλημα. Όσο και αν προσπαθούσαν οι άνθρωποι, δεν μπορούσαν να ζωγραφίσουν τόσο καλά όσο ο Ζωγράφος και σίγουρα δεν μπορούσαν να σβήσουν τα λάθη και τις μουντζουριές που είχαν κάνει...
Ο Ζωγράφος είχε την απάντηση. Και έκαμε ένα δυνατό θαύμα. Έστειλε τον Μονάκριβό Του Γιό, που δεν είχε καμιά ασκήμια, μέσα στην ζωγραφιά, για να δείξει στους ανθρώπους πώς να ζουν και να ζωγραφίζουν με τον τρόπο που ήθελε ο Ζωγράφος.
Πολλοί άνθρωποι Τον ακολούθησαν. Τους αγάπησε και τους δίδαξε πώς να ζουν και να ζωγραφίζουν σαν τον Ζωγράφο.
Άρχισε να σβήνει τα λάθη που είχαν κάνει οι άνθρωποι
...και επειδή ήταν ο Γιος του Ζωγράφου, ζωγράφιζε τέλεια, όπως ο Πατέρας Του. Δεν έκανε ποτέ κανένα λάθος.
Ο Γιός του Ζωγράφου είπε σε πολλούς - πολλούς ανθρώπους τα πάντα για τον Καλό Ζωγράφο και για το πόσο πολύ, ο Πατέρας του ο Ζωγράφος, τους αγαπούσε.
Ο Γιός μάλιστα, μάλωσε τους αρχηγούς των ανθρώπων επειδή χρησιμοποιούσαν το βιβλίο των οδηγιών για να αδικούν και να πιέζουν τους ανθρώπους. Αυτό τους έκανε να θυμώσουν.
Οι αρχηγοί των ανθρώπων Τον είπαν ψεύτη. Δεν πίστεψαν ότι ήταν πραγματικά ο Γιος του Ζωγράφου. Έτσι τον καταδίκασαν σε θάνατο, φορτώνοντάς του τις δικές τους κακίες και βρωμιές, επειδή ήθελαν να ζήσουν με τον δικό τους τρόπο. Όπως του άρεσε.
Αλλά επειδή οι μουντζουριές δεν ήταν δικές Του, Ο Ζωγράφος ζωγράφισε τον Γιό Του ξανά.
Ο Γιος του Ζωγράφου είπε σ αυτούς που τον ακολουθούσαν ότι, όσοι πίστευαν σ Αυτόν, έπρεπε να Τον αφήσουν να τους ζωγραφίσει ξανά, σαν παιδιά του Ζωγράφου.
Μετά ο Γιός ξαναγύρισε στον Πατέρα Του.
Από τότε, και κάθε φορά που κάποιος πίστευε στον Ζωγράφο και στον Γιο Του, ζωγραφιζόταν ξανά. Τώρα οι άνθρωποι μπορούσαν και πάλι να γίνουν φίλοι με τον Ζωγράφο.
Εκείνοι που είχαν ζωγραφιστεί ξανά, μίλησαν και σε άλλους για τον Καλό Ζωγράφο.
Πολλοί άλλοι άνθρωποι γύρισαν πίσω στον Ζωγράφο και ζωγραφίστηκαν ξανά.
Στο τέλος της Εικόνας, ο Ζωγράφος πήρε αυτούς που πίστεψαν στον Γιο Του και τους και πήγε να ζήσουν μαζί Του για πάντα.
ΟΧΙ ΤΕΛΟΣ Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία από την Βίβλο, την Αγία Γραφή. Η Βίβλος είναι ο Λόγος του Θεού και είναι αληθινός.
Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και έπλασε και εσένα, και σε αγαπάει. Όλοι παρακούσαμε και γι αυτό δεν μπορούμε να είμαστε μαζί με τον Θεό. Αλλά ο Θεός έστειλε τον Γιό Του, που πήρε την τιμωρία μας, για να μπορέσουμε να ενωθούμε ξανά με τον Θεό. Πρόσεξε τι λέει η Βίβλος: Επειδή, ο Θεός με τέτοιο τρόπο αγάπησε... (το όνομά σου), ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή για να μη χαθεί... (το όνομά σου) που πιστεύει σ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή. Ευαγγέλιο Ιωάννη, κεφ. 3 ο, χωρίο 16 Μπορείς να πεις στο Θεό: Πιστεύω όλα όσα λες στη Βίβλο. Αναγνωρίζω ότι είμαι ένας αμαρτωλός. Λυπάμαι πραγματικά για όλα τα μεγάλα λάθη που έχω κάνει και Σε ευχαριστώ που ο Γιός Σου, ο Ιησούς, βάσταξε την τιμωρία και πέθανε για μένα. Θέλω να Σε ακολουθώ και να Σε υπακούω για όλη την υπόλοιπη ζωή μου. Αμήν.
Αν πιστεύεις και μετανιώνεις για τα λάθη σου (τις αμαρτίες σου) πες το στον Θεό. Θα συγχωρήσει όλες τις αμαρτίες σου, Τότε θα μπορείς να είσαι σίγουρος και να λες για τον εαυτό σου, πως είσαι παιδί του Θεού. Όσοι, όμως, τον δέχτηκαν, σ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά του Θεού Ευαγγέλιο Ιωάννη, κεφ. 1 ο, χωρίο 12
Printed and distributed by: Loukas Foundation Netherlands www.citybibles.com