Μελέτη 3: Για το Σάββατο 19 Απριλίου Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Ο λαός ούτος µε πλησιάζει µε το στόµα αυτών, και µε τα χείλη µε τιµά, η δε καρδία αυτών, µακράν απέχει απ εµού, εις µάτην. Δε µε σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλµατα ανθρώπων» Ματθαίον 15/ιε 8,9. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ματθ. 23/κγ 1-7, Ματθ. 15/ιε 1-6, Ησ. 29/κθ 13, Ματθ. 5/ε 17-20, Ρωµ. 10/ι 3. Ο John Wesley, ο θεμελιωτής της εκκλησίας των Μεθοδιστών, είπε ότι η θεολογία επηρεάζεται από τέσσερις παράγοντες: την πίστη, την λογική, την Αγία Γραφή, και την παράδοση. Φυσικά, δεν εννοούσε ότι όλοι αυτοί οι παράγοντες έχουν την ίδια σημασία. Αναγνώριζε τη θεμελιώδη αξία της Αγίας Γραφής, ωστόσο αναγνώριζε ότι η προσωπική πίστη, η ικανότητα σκέψης και οι θρησκευτικές παραδόσεις, επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο η Αγία Γραφή ερμηνεύεται. Εάν ο Wesley ζούσε σήμερα, θα σοκαριζόταν με τους σύγχρονους θεολόγους που δίνουν περισσότερη αξία στην λογική, την παράδοση και την προσωπική άποψη, από ό,τι στην ξεκάθαρη διδασκαλία της Αγίας Γραφής. Στο μάθημα αυτής της εβδομάδας θα εξετάσουμε τις θρησκευτικές παραδόσεις στις οποίες οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι στήριζαν τις διδασκαλίες τους. Οι ραβίνοι που έγραψαν αυτές τις παραδόσεις, σέβονταν ιδιαίτερα την Αγία Γραφή και δεν είχαν καμία πρόθεση να θέσουν τις παραδόσεις πάνω από τον Λόγο του Θεού. Ωστόσο, ορισμένοι από τους ζηλωτές μαθητές μπέρδεψαν την μέθοδο με το μήνυμα και έτσι η προσοχή τους από τον γραπτό Λόγο του Θεού στράφηκε στην ανθρώπινη παράδοση.
Κυριακή 13 Απριλίου «ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΑΘΕΔΡΑΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ» Ενώ οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι δείχνουν να είναι δύο ξεχωριστές ομάδες που απλώς συνέβη να ενωθούν, οι γραμματείς στην πραγματικότητα ήταν μία υποδιαίρεση των Φαρισαίων (δείτε Πράξ. 23/κγ 9). Οι Φαρισαίοι αναδείχθηκαν ως ομάδα την εποχή της Ελληνικής αυτοκρατορίας. Πιστεύεται, ότι προήλθαν από μία παλαιότερη ομάδα, τους Hasidim, οι οποίοι βοήθησαν ιδιαίτερα στην επανάσταση των Μακκαβαίων εναντίων των Ελλήνων. Η ονομασία τους προέρχεται από το εβραϊκό paras που σημαίνει «να ξεχωρίζεις». Την εποχή που πολλοί Ιουδαίοι είχαν επηρεαστεί από τα ειδωλολατρικά έθνη, οι Φαρισαίοι θεώρησαν καθήκον τους να διδάξουν το νόμο σε κάθε Ιουδαίο. Για να το επιτύχουν, δημιούργησαν τη θέση του ραβίνου που στην κυριολεξία σημαίνει, «ο σπουδαίος» ή «ο διδάσκαλός μου». Με τα λόγια Του, «επί της καθέδρας του Μωυσέως εκάθισαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι», ο Ιησούς αναγνωρίζει τη θέση τους ως δασκάλους του λαού (Ματθ. 23/κγ 2,3). Εξάλλου, είχαν αναλάβει την ευθύνη να διδάξουν στον λαό το νόμο. Διαβάστε Ματθ. 23/κγ 1-7. Από αυτά τα εδάφια ποιο φαίνεται να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ιησού με τους γραμματείς και τους Φαρισαίους; Οι περισσότερες αναφορές στους γραμματείς και τους Φαρισαίους στα Ευαγγέλια είναι δικαιολογημένα αρνητικές και δεδομένου ότι οι περισσότεροι από αυτούς (αν όχι όλοι) συνέβαλλαν στον θάνατο του Ιησού και τον διωγμό των ακολούθων Του. Τα μέλη αυτών των ομάδων παραμόνευαν στους δρόμους και στις γωνίες περιμένοντας να δουν τους ανθρώπους να κάνουν λάθη, για να τους κατηγορήσουν και να επιβάλλουν το νόμο. Η εικόνα αυτή των Φαρισαίων είναι πολύ συχνή στην Αγία Γραφή. Σε αυτήν την περικοπή βλέπουμε πως το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ιησού με τους Φαρισαίους δεν ήταν ότι ήθελαν να διδάξουν στους άλλους τον Μωσαϊκό νόμο, αλλά ότι στην πραγματικότητα οι ίδιοι δεν τον τηρούσαν. Ήταν υποκριτές άλλα έλεγαν και άλλα έκαναν και ακόμη κι όταν έκαναν το σωστό, το έκαναν για λάθος λόγους. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε ξανά τα λόγια του Ιησού για τους γραµµατείς και τους Φαρισαίους. Πώς µπορούµε να βεβαιωθούµε ότι δεν θα βρεθούµε ένοχοι για παρόµοια συµπεριφορά;
Δευτέρα 14 Απριλίου ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Παρότι οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι «επί της καθέδρας του Μωυσέως εκάθισαν», η εξουσία τους για θρησκευτική διδαχή επεκτάθηκε πέρα από την Παλαιά Διαθήκη. Ο νόμος που οι Φαρισαίοι χρησιμοποιούσαν ήταν σύμφωνα με τις ερμηνείες των ραβίνων πάνω στα Γραπτά. Αυτές οι ερμηνείες δεν είχαν ως σκοπό να αντικαταστήσουν την Αγία Γραφή, αλλά να την συμπληρώσουν. Αρχικά ήταν προφορικές, αργότερα όμως συγκεντρώθηκαν και καταγράφηκαν σε βιβλία. Η πρώτη επίσημη έκδοση του ραβινικού νόμου Mishnah υπολογίζεται στα τέλη του 2 ου μ. Χ. από τον ραβίνο Yehuda Ha-Nasi. Οι νόμοι που βρίσκονται στο Mishnah συμπεριλαμβάνουν ερμηνείες ραβίνων που καλύπτουν τέσσερις αιώνες. Αρκετοί από αυτούς τους ραβίνους, ζούσαν την εποχή του Ιησού και μεταξύ αυτών οι πιο γνωστοί είναι ο Hillel και ο Shammai. Επίσης, ζούσε και ο Γαμαλιήλ, εγγονός του Hillel και δάσκαλος του Παύλου. Διαβάστε Ματθ. 15/ιε 1-6. Ποιο είναι το επίμαχο ζήτημα; Ποιο λάθος θέλει ο Ιησούς να διορθώσει;.... Είδαμε ότι οι νόμοι των ραβίνων αποκαλούνταν halakah που σημαίνει «να πορεύεσαι». Οι ραβίνοι πίστευαν ότι εάν κάποιος βάδιζε σύμφωνα με τους δευτερεύοντες νόμους, θα μπορούσε να τηρήσει και τους πιο σημαντικούς. Κάποια στιγμή όμως οι δευτερεύοντες νόμοι εξυψώθηκαν τόσο που ήταν δύσκολο κάποιος να ξεχωρίσει την παράδοση από την αλήθεια της Αγίας Γραφής. Όπως φαίνεται ο Ιησούς δεν είχε πρόβλημα με τους κανόνες που είχαν οι Φαρισαίοι. Ωστόσο, ενοχλούταν από το γεγονός ότι αυτοί οι κανόνες πήραν τη θέση του «δόγματος». Κανένας άνθρωπος δεν έχει την εξουσία να δημιουργήσει θρησκευτικούς περιορισμούς και να τους εξυψώσει στο επίπεδο των θεϊκών εντολών. Αυτό δεν σημαίνει ότι απαγορεύεται να θέσουμε κανόνες που θα βοηθήσουν στην κοινωνική συμπεριφορά. Οι πρακτικές συμβουλές και οδηγίες βοηθούν τους ανθρώπους να τηρήσουν το νόμο. Ωστόσο, αυτές οι οδηγίες δεν πρέπει ποτέ να πάρουν τη θέση του νόμου. ΣΚΕΨΗ: Ποιους κανόνες και ποιες παραδόσεις και συνήθειες έχουµε ως εκκλησία που µπορούν να µας βοηθήσουν να ζήσουµε µε υπακοή και πίστη στο νόµο; Συζητήστε το ρόλο τους στη ζωή της εκκλησίας.
Τρίτη 15 Απριλίου ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩΝ Όπως είδαμε, ορισμένοι ραβίνοι έδωσαν τόσο μεγάλη προσοχή στους κανόνες και στις παραδόσεις που υπήρχαν για να βοηθήσουν στην τήρηση του νόμου του Μωυσή, σε σημείο που δεν μπορούσαν να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ των δυο τους. Με τον καιρό, τα λόγια των ραβίνων θεωρούνταν ιερά, καθώς οι άνθρωποι πίστευαν ότι ήταν ισάξια της Αγίας Γραφής. Όταν οι ραβίνοι ξεκίνησαν να γράφουν τα ερμηνευτικά τους σχόλια, δεν σκόπευαν να τα προσθέσουν στην Αγία Γραφή. Ωστόσο, οι αφοσιωμένοι μαθητές τους θεώρησαν υποχρέωση να μοιραστούν αυτές τις μοναδικές ερμηνείες και με τον υπόλοιπο λαό. Διαβάστε Ματθ. 15/ιε 1,2. Η παράδοση βασίζεται σε κάποιο εδάφιο της Πεντατεύχου; Δείτε επίσης Μάρκο 7/ζ 3,4, και Ματθ. 15/ιε 11. Στην Αγία Γραφή δεν υπάρχει κάποιο εδάφιο που να λέει: «Πρέπει να πλύνεις τα χέρια σου πριν το φαγητό.» Αυτό φυσικά το γνώριζαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι, εφόσον ανέφεραν ότι οι μαθητές «παραβαίνουσι την παράδοσιν των πρεσβυτέρων», και όχι το νόμο του Μωυσή. Η ερώτησή τους δείχνει πόσο σοβαρή θρησκευτική παράβαση θεωρείτο γι αυτούς. Οι ειδήμονες στο χώρο της υγείας μπορεί να δώσουν μία εύλογη απάντηση για την προφανή ψύχωση των Φαρισαίων στο θέμα του πλυσίματος των χεριών. Οι σχολιαστές ωστόσο, υποστηρίζουν ότι το θέμα είχε να κάνει με την εθιμοτυπική ακαθαρσία. Προφανώς, οι Φαρισαίοι πίστευαν ότι κατά τη διάρκεια της ημέρας οι άνθρωποι έρχονταν σε επαφή με αντικείμενα που τους μόλυναν. Συνεπώς, εάν έτρωγαν χωρίς να πλύνουν τα χέρια τους θα μολύνονταν αγγίζοντας το φαγητό. Δεδομένου ότι κατηγόρησαν τους μαθητές του Ιησού, συμπεραίνουμε ότι και ο Ίδιος ο Ιησούς παρέβηκε αυτήν την τόσο γνωστή παράδοση (Μάρκο 7/ζ 3). Φυσικά, ήξερε πολύ καλά πως οι Φαρισαίοι έδιναν βαρύτητα σε δευτερεύοντα πράγματα. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε Ησ. 29/κθ 13. Ποιες βασικές Βιβλικές αρχές αποκαλύπτονται εδώ; Γιατί είναι τόσο σηµαντικό να τις θυµόµαστε;
Τετάρτη 16 Απριλίου ΕΝΤΑΛΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ «Οι άνθρωποι δεν έπαψαν να αντικαθιστούν τις εντολές του Θεού με τα διατάγματά τους. Ακόμη και μεταξύ των Χριστιανών υπάρχουν συνήθειες και διατάξεις που δεν έχουν καλύτερο θεμέλιο από τις παραδόσεις των πατέρων. Αυτές οι διατάξεις στηρίζονται σε απλή ανθρώπινη εξουσία και αντικατέστησαν εκείνες που υφίστανται κατά Θεία υπόδειξη. Οι άνθρωποι προσκολλώντας στις παραδόσεις τους, σέβονται τα έθιμά τους και τρέφουν μίσος εναντίον εκείνων που προσπαθούν να τους υποδείξουν το λάθος τους Στη θέση της εξουσίας των καλουμένων εκκλησιαστικών πατέρων, ο Θεός μας καλεί να δεχθούμε το λόγο του αιώνιου Πατέρα, του Κυρίου του ουρανού και της γης.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ. 370,371. Διαβάστε Ματθ. 15/ιε 3-6 μαζί με Έξ. 20/κ 12, Δευτ. 5/ε 16, Ματθ. 19/ ιθ 19 και Εφεσ. 6/ς 2. Ποιες δύο σοβαρές κατηγορίες προσάπτει ο Ιησούς στους Φαρισαίους; Όταν οι Φαρισαίοι επιτέθηκαν στον Ιησού για το θέμα του πλυσίματος των χεριών, περίμεναν να δώσει μία άμεση απάντηση στην κατηγορία τους. Ωστόσο, ο Ιησούς τους έθεσε μία ερώτηση χτυπώντας στην καρδιά του ζητήματος. Ήθελε να τους δώσει να καταλάβουν ότι το πρόβλημα δεν βρισκόταν στο νίψιμο των χεριών ή στα δέκατα, αλλά στην εξύψωση των ανθρώπινων κανόνων σε βάρος των θεϊκών. Οι Φαρισαίοι μπορούσαν να δώσουν μία λογική εξήγηση για το θέμα του νιψίματος των χεριών. Αναμφίβολα, θα αιτιολογούσαν τη δωρεά στο έργο του Θεού, εις βάρος της φροντίδας των γονιών τους, ως έκφραση αγάπης προς τον Θεό. Παρότι οι Φαρισαίοι μπορεί να είχαν λογικά κίνητρα για τις ενέργειές τους, ο Θεός δεν περιμένει από τους ανθρώπους να Τον αγαπάνε με τους δικούς τους όρους. Ήταν καλό που ήθελαν να ζήσουν μία άγια και πειθαρχημένη ζωή, ωστόσο αυτό δεν έπρεπε να γίνει ποτέ εις βάρος του θελήματος του Θεού. Οι Φαρισαίοι έπρεπε να θυμηθούν ότι οι 613 νόμοι που αποτελούσαν το Μωσαϊκό νόμο βρίσκονταν σε απόλυτη αρμονία και δεν ήταν αντιφατικοί μεταξύ τους. Κανένας νόμος δεν εκτόπιζε τον άλλον. Ωστόσο, με την επιμονή τους να τηρήσουν «την παράδοσιν των πρεσβυτέρων» κατέληγαν να ακυρώνουν το Λόγο του Θεού (Ματθ. 15/ιε 6). Θεωρώντας ότι είναι προστάτες του νόμου, θα πρέπει να σοκαρίστηκαν και να σκανδαλίστηκαν όταν άκουσαν ότι παρέβαιναν το νόμο και δεν βοηθούσαν τους ανθρώπους να τον τηρήσουν.
Πέμπτη 17 Απριλίου ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΜΕΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΜΑΤΘΑΊΟΝ 5/Ε 20 Διαβάστε Ματθ. 5/ε 17-20. Στα πλαίσια του μαθήματος αυτής της εβδομάδας, πώς κατανοούμε τις παροτρύνσεις του Ιησού στο Ματθ. 5/ε 20; Δείτε επίσης Ρωμ. 10/ι 3. Εάν διαβάσει κάποιος αυτό το εδάφιο μεμονωμένα, φαίνεται σαν να τους προτρέπει ο Ιησούς να κάνουν περισσότερα από τα έργα των Φαρισαίων. Αυτό όμως είναι που θέλει να πει ο Ιησούς; Ευτυχώς μπορούμε να βρούμε την απάντηση σ αυτήν την ερώτηση. Στο χθεσινό μάθημα είδαμε πως οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι συνήθιζαν να εξυψώνουν τους ανθρώπινους νόμους εις βάρος του νόμου του Θεού. Ο Ιησούς χρειάστηκε να τους πει ότι με τις ενέργειές τους στην πραγματικότητα ακύρωναν το Λόγο του Θεού. Επίσης, είδαμε πώς αν και οι διδασκαλίες είχαν καλό περιεχόμενο, οι ίδιοι ήταν υποκριτές. Δεν είναι δύσκολο λοιπόν να καταλάβουμε το νόημα της δήλωσης του Ιησού. Θα μπορούσε κάλλιστα να πει: «Όστις λοιπόν αθετήση μίαν των εντολών τούτων των ελαχίστων, και διδάξη ούτω τους ανθρώπους, ελάχιστος θέλει ονομασθή εν τη βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5/ε 19). Οι Φαρισαίοι είχαν εστιάσει τόσο πολύ σε νόμους ανθρώπινης προέλευσης που παρέβαιναν απροκάλυπτα τον νόμο του Θεού. Η δικαιοσύνη τους βασιζόταν στις δικές τους προσπάθειες, και γι αυτό δεν ήταν αποτελεσματική. Αιώνες πριν, ο Ησαΐας παρομοίωσε την ανθρώπινη δικαιοσύνη με βρώμικο ρούχο (Ησ. 64/ξδ 6). Η δικαιοσύνη του Ιησού ξεκινάει από την καρδιά. Στην περίπτωση του νιψίματος των χεριών, ο Ιησούς έδειξε στους Φαρισαίους το λάθος τους μέσα από τον Ησ. 29/ κθ 13, «ο λαός ούτος με τιμά διά των χειλέων αυτού, αλλ η καρδία αυτού απέχει μακράν απ εμού». Η δικαιοσύνη που ο Θεός θέλει, δεν μένει σε εμφανές πράξεις. Ο Ιησούς καλεί να έχουμε τη δικαιοσύνη που υπερέχει εκείνης που οι Φαρισαίοι νόμιζαν ότι είχαν. Η δικαιοσύνη που πραγματικά μετράει δεν αποκτιέται κάνοντας κάποια πράγματα, αλλά προσφέρεται μέσω πίστης στον Ιησού Χριστό. Η δικαιοσύνη αυτή έρχεται με την πλήρη υποταγή του εγώ και την συνειδητοποίηση ότι χρειαζόμαστε τον Ιησού ως Αντικαταστάτη και Παράδειγμά μας. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε Ρωµ. 10/ι 3. Πώς αυτό το εδάφιο µάς βοηθάει να δούµε ποια είναι η αληθινή δικαιοσύνη;
Παρασκευή 18 Απριλίου Δύση ηλίου: 20:04 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: Για περισσότερες πληροφορίες πάνω στο θέμα μας διαβάστε Ε. Χουάιτ Ζ.Χ. σ. 367-371, 580-592 και Ματθ. 23/κγ. «Όσοι δέχονται την ανθρώπινη εξουσία, τις συνήθειες της εκκλησίας, τις παραδόσεις των πατέρων, ας προσέξουν στην προειδοποίηση των λόγων του Χριστού: Εις μάτην δε Με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ. 371. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Ποιες είναι ορισμένες παραδόσεις που ως Αντβεντιστές έχουμε; Γιατί είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε ότι είναι παραδόσεις; Γιατί είναι σημαντικές οι παραδόσεις και ποιος ο ρόλος τους στην κοινωνία των πιστών; Ποιες έχουν ευρύτερη εφαρμογή και ποιες έχουν ως βάση τους τοπικές νοοτροπίες; 2. «Οι πιστοί, όχι σπάνια, επέτρεψαν στον εχθρό να εργασθεί διαμέσου αυτών σε εποχή που θα έπρεπε να είναι εξολοκλήρου αφιερωμένοι στο Θεό και στην πρόοδο του έργου Του. Απρόσεκτα περιφέρονταν μακριά από την οδό της δικαιοσύνης. Υποθάλποντας ένα πνεύμα κριτικής, μεμψιμοιρίας, φαρισαϊκής ευσέβειας και περηφάνιας, λύπησαν το Άγιο Πνεύμα και αναχαίτισαν πολύ το έργο των αγγελιοφόρων του Κυρίου.» Ε. Χουάιτ, Προτροπές προς την Εκκλησία, τόμος 9, σ. 91. Πώς μπορεί κάποιος να απομακρυνθεί «απρόσεκτα» από την δικαιοσύνη; Τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να μην πέσουμε στην παγίδα της αυτοδικαίωσης; 3. Προσέξτε τη σειρά λατρείας που έχει η εκκλησία σας. Γιατί υπάρχει η συγκεκριμένη σειρά; Ποιος είναι ο σκοπός της δοξολογίας, της ποιμαντορικής προσευχής κτλ; Τι μπορείτε να διδαχθείτε από τη λατρεία της εκκλησίας που θα σας βοηθήσει να καταλάβετε πόσο συνυφασμένη είναι η παράδοση με την πίστη; Την ίδια στιγμή αξίζει να αναρωτηθούμε: Μήπως επειδή είναι παράδοση και μόνο, είναι κάτι εσφαλμένο;
Believe παρουσιάζει η έκδοση για σε PDF της Σχολής Σαββάτου Επίσης και σε ibooks για iphone και ipad εντελώς δωρεάν! www.believechannel.org