25. Μία τυπική επιχείρηση που λειτουργεί σε καθεστώς τέλειου ανταγωνισμού, στη μακροχρόνια θέση ισορροπίας της: α. πραγματοποιεί θετικά οικονομικά κέρδη. β. πραγματοποιεί μηδενικά οικονομικά κέρδη. γ. πραγματοποιεί αρνητικά οικονομικά κέρδη. δ. η τιμή του προϊόντος της είναι μεγαλύτερη από το οριακό κόστος παραγωγής. Απάντηση = β : μακροχρόνια αν υπάρχουν κέρδη εισέρχονται νέες επιχειρήσεις στον κλάδο και τα κέρδη εξαφανίζονται. Αντίθετα αν υπάρχουν ζημιές εξέρχονται επιχειρήσεις από τον κλάδο και οι ζημιές εξαφανίζονται. Επομένως μακροχρόνια τα κέρδη θα είναι μηδενικά. Ισχύει P = min LC. 26. Για μια μονοπωλιακή επιχείρηση ισχύει ότι: α. το οριακό έσοδο είναι για κάθε επίπεδο παραγωγής ίσο με την τιμή του προϊόντος. β. το οριακό έσοδο είναι για κάθε επίπεδο παραγωγής μεγαλύτερο από την τιμή του προϊόντος. γ. η τιμή του προϊόντος, στη θέση ισορροπίας της, είναι μεγαλύτερη από το οριακό κόστος. δ. η τιμή του προϊόντος, στη θέση ισορροπίας της, είναι ίση με το οριακό κόστος. Απάντηση = γ : Ρ & C MC P M MR = MC M M = P = R M MR

27. Η συνάρτηση ζήτησης ενός αγαθού δίνεται από τη σχέση: = 10 0,5P, όπου Ρ είναι η τιμή του αγαθού και είναι η ζητούμενη ποσότητά του. Στην τιμή Ρ = 10, το πλεόνασμα του καταναλωτή θα είναι ίσο με: α. 50 β. 12,5 γ. 100 δ. 25 Απάντηση = δ : 10 0,5P 10 0,5 10 5 0 10 0, 5P 0 10 0, 5P P max 20. Επομένως Άρα 20 Ρ S 10 5 5 20 10 50 Άρα το πλεόνασμα του καταναλωτή θα είναι 25 2 2 2 28. Υποθέστε ότι η αγορά ενός αγαθού βρίσκεται σε ισορροπία. Με δεδομένη τη ζήτηση, μία αύξηση των τιμών των μεταβλητών εισροών, που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή αυτού του αγαθού, θα έχει ως αποτέλεσμα: α. την αύξηση της τιμής ισορροπίας και της ποσότητας ισορροπίας του αγαθού. β. τη μείωση της τιμής ισορροπίας και της ποσότητας ισορροπίας του αγαθού. γ. τη μείωση της τιμής ισορροπίας και την αύξηση της ποσότητας ισορροπίας του αγαθού. δ. την αύξηση της τιμής ισορροπίας και τη μείωση της ποσότητας ισορροπίας του αγαθού. Απάντηση = δ : η αύξηση των τιμών των μεταβλητών εισροών είναι προσδιοριστικός παράγοντας της προσφοράς. Άρα θα αυξηθεί το κόστος παραγωγής και θα μειωθεί η προσφορά. P S S Ρ P

29. Υποθέστε ότι μία μονοπωλιακή επιχείρηση, η οποία παράγει και προσφέρει ένα προϊόν, βρίσκεται σε ισορροπία. Στην περίπτωση που το οριακό κόστος παραγωγής αυτής της επιχείρησης μειωθεί: α. δεν θα μεταβληθούν η ποσότητα ισορροπίας και η τιμή ισορροπίας του προϊόντος. β. θα αυξηθούν η ποσότητα ισορροπίας και η τιμή ισορροπίας του προϊόντος. γ. θα αυξηθεί η ποσότητα ισορροπίας και θα μειωθεί η τιμή ισορροπίας του προϊόντος. δ. θα μειωθεί η ποσότητα ισορροπίας και θα αυξηθεί η τιμή ισορροπίας του προϊόντος. Απάντηση = γ : η μείωση του MC αυξάνει το και μειώνει το Ρ. Ρ & C MC MC P P 30. Από όλα τα παρακάτω το μόνο που δεν ισχύει είναι ότι: MR α. Η σταυροειδής ελαστικότητα ανάμεσα σε δύο αγαθά που είναι υποκατάστατα είναι θετική. β. Αν η ζήτηση ενός αγαθού ως προς την τιμή του είναι ανελαστική, τότε μία αύξηση της τιμής του αγαθού θα οδηγήσει σε αύξηση της δαπάνης των καταναλωτών για το αγαθό αυτό. γ. Μια μείωση της τιμής ενός κανονικού αγαθού θα οδηγήσει σε μετατόπιση προς τα δεξιά της καμπύλης ζήτησής του. δ. Όταν η τιμή ενός αγαθού είναι μικρότερη από την τιμή ισορροπίας του, τότε στην αγορά του αγαθού υπάρχει έλλειμμα (υπερβάλλουσα ζήτηση). Απάντηση = γ : η μείωση της τιμής του κανονικού αγαθού αυξάνει τη ζητούμενη ποσότητά του κατά μήκος της καμπύλης ζήτησης άρα δεν τη μετατοπίζει Ρ P P

31. Η τιμή ισορροπίας και η ποσότητα ισορροπίας ενός κανονικού αγαθού θα αυξηθούν, αν, με όλους τους άλλους παράγοντες σταθερούς: α. βελτιωθεί η τεχνολογία παραγωγής του. β. αυξηθούν οι αμοιβές των συντελεστών παραγωγής που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του. γ. αυξηθεί το εισόδημα των καταναλωτών. δ. μειωθεί η τιμή ενός υποκατάστατου αγαθού. Απάντηση = γ : αν το αγαθό είναι κανονικό σημαίνει ότι η ζήτησή του κινείται στην ίδια κατεύθυνση με το εισόδημα. Επομένως για να επιτύχουμε αύξηση τιμής και ποσότητας πρέπει να μετακινήσουμε την καμπύλη ζήτησης προς τας δεξιά το οποίο θα συμβεί αν αυξηθεί το εισόδημα P S Ρ Β Β Ρ Α Α 32. Από τη συνάρτηση παραγωγής μίας επιχείρησης, που για την παραγωγή του προϊόντος της () χρησιμοποιεί εργασία (L) και κεφάλαιο (Κ), προέκυψε ότι ο λόγος του οριακού προϊόντος της εργασίας (MPL) προς το οριακό προϊόν του κεφαλαίου (MPK) είναι ίσος με Κ/L (MPL/MPK = Κ/L). Αν η εξίσωση της γραμμής ίσου κόστους που αντιμετωπίζει η επιχείρηση είναι 400 = 2L + 8Κ, τότε για να μεγιστοποιήσει το προϊόν της η επιχείρηση αυτή θα πρέπει να χρησιμοποιήσει: α. 80 μονάδες εργασίας και 30 μονάδες κεφαλαίου. β. 40 μονάδες εργασίας και 40 μονάδες κεφαλαίου. γ. 100 μονάδες εργασίας και 25 μονάδες κεφαλαίου. δ. 120 μονάδες εργασίας και 20 μονάδες κεφαλαίου. MPL w Απάντηση = γ : από τη σχέση έχουμε MP r Α K Β MPL w K 2 8K 2L 4K L. Αυτό σημαίνει ότι το MP 8 K r L L είναι τετραπλάσιο του Κ. Δηλαδή ισχύει όταν L = 100 και K = 25.

33. Μία επιχείρηση που λειτουργεί στη βραχυχρόνια περίοδο, χρησιμοποιώντας L* μονάδες εργασίας (L* > 0), που είναι ο μοναδικός μεταβλητός συντελεστής παραγωγής, παράγει * μονάδες προϊόντος (* > 0). Στη συγκεκριμένη ποσότητα εργασίας (L*), το οριακό της προϊόν (MPL) είναι ίσο με το μέσο της προϊόν (PL). Αν η εν λόγω επιχείρηση αυξήσει την ποσότητα εργασίας που χρησιμοποιεί, τότε: α. το οριακό προϊόν και το μέσο προϊόν της εργασίας θα μειωθούν. β. το οριακό προϊόν και το μέσο προϊόν της εργασίας θα αυξηθούν. γ. το οριακό προϊόν της εργασίας θα αυξηθεί και το μέσο προϊόν της εργασίας θα μειωθεί. δ. το οριακό προϊόν της εργασίας θα μειωθεί και το μέσο προϊόν της εργασίας θα αυξηθεί. Απάντηση = α : P L & MP L L* P L MP L L Στο L* ισχύει MP L = P L και έτσι L > L* έχουμε μείωση του MP L και του P L

34. Υποθέστε ότι μία μονοπωλιακή επιχείρηση βρίσκεται σε ισορροπία. Μείωση της ποσότητας ισορροπίας και αύξηση της τιμής ισορροπίας μπορεί να επέλθουν αν: α. αυξηθεί η ζήτηση για το προϊόν της επιχείρησης. β. αυξηθεί το μεταβλητό κόστος παραγωγής. γ. μειωθεί το μεταβλητό κόστος παραγωγής. δ. μειωθεί το σταθερό κόστος παραγωγής. Απάντηση = β : P, C, R MC MC VC Ρ Β Β VC P Β Β MR Μόνο με αύξηση του μεταβλητού, άρα και του οριακού κόστους, θα έχουμε ισορροπία σε μειωμένη ποσότητα και αυξημένη τιμή. Η απάντηση (γ) απορρίπτεται διότι είναι το αντίθετο του σωστού. Η απάντηση (δ) απορρίπτεται διότι το σταθερό κόστος δεν επηρεάζει το σημείο ισορροπίας. Η απάντηση (α) οδηγεί σε αύξηση της ποσότητας και της τιμής. P, C, R Ρ Β Β MC P Β Β MR MR

35. Μία αύξηση του εισοδήματος των καταναλωτών κατά 5% οδήγησε, με όλους τους άλλους παράγοντες σταθερούς, σε αύξηση της κατανάλωσης του αγαθού Χ κατά 6% και σε αύξηση της κατανάλωσης του αγαθού Υ κατά 4%. Με βάση αυτά τα δεδομένα, συμπεραίνουμε ότι: α. η ζήτηση του αγαθού Χ ως προς την τιμή του είναι ανελαστική και η ζήτηση του αγαθού Υ ως προς την τιμή του είναι ελαστική. β. τα αγαθά Χ και Υ είναι συμπληρωματικά αγαθά. γ. το αγαθό Χ είναι κανονικό αγαθό και το αγαθό Υ είναι κατώτερο αγαθό. δ. το αγαθό Χ είναι αγαθό πολυτελείας και το αγαθό Υ είναι αγαθό πρώτης ανάγκης. Απάντηση = δ : εισοδηματική ελαστικότητα Χ : % 6% X X 1,2, (αγαθό Y % 5% πολυτελείας) % 4% εισοδηματική ελαστικότητα Υ : Y Y 0,80, (βασικό αγαθό ή πρώτης ανάγκης) Y % 5% 36. Όταν ένας καταναλωτής που καταναλώνει δύο κανονικά αγαθά, το Χ και το Υ, βρίσκεται σε ισορροπία: α. έχει τη δυνατότητα να αυξήσει τη χρησιμότητά του επιλέγοντας και κάποιον άλλο συνδυασμό ποσοτήτων των δύο αγαθών. β. ο οριακός λόγος υποκατάστασης του αγαθού Υ από το αγαθό Χ είναι ίσος με τον οριακό λόγο υποκατάστασης του αγαθού Χ από το αγαθό Υ. γ. η υποκειμενική αξιολόγηση του καταναλωτή για τα δύο αγαθά (που εκφράζεται από τον λόγο των οριακών τους χρησιμοτήτων, ΜUX/MUY) είναι ίση με την αξιολόγηση της αγοράς για τα δύο αγαθά (που εκφράζεται από τον λόγο των τιμών τους, PX/PY). δ. ο λόγος των οριακών χρησιμοτήτων των δύο αγαθών (ΜUX/MUY) είναι ίσος με τον λόγο των ποσοτήτων των δύο αγαθών που αυτός καταναλώνει. Απάντηση = γ : ισχύει MU MU X Y P P X Y

37. Μία επιχείρηση που λειτουργεί στη βραχυχρόνια περίοδο, όταν παράγει 50 μονάδες προϊόντος ( = 50 μονάδες) το συνολικό της κόστος (TC) είναι 230, ενώ όταν αυτή δεν παράγει (δηλαδή = 0 μονάδες) αντιμετωπίζει ένα κόστος που ανέρχεται σε 80. Με βάση αυτά τα δεδομένα, το μέσο μεταβλητό κόστος (VC) της επιχείρησης όταν αυτή παράγει 50 μονάδες προϊόντος είναι ίσο με: α. 4,6 β. 1,6 γ. 3 δ. 6.2 Απάντηση = γ : VC VC. Για το VC έχουμε ότι είναι ΔTC όταν η παραγωγή αυξάνεται από 0 σε 50. Επομένως VC = 230 80 = 150 και 150 VC 3 50 38. Στο παρακάτω σχήμα παρουσιάζεται η ισορροπία μίας μονοπωλιακής επιχείρησης (όπου: R = μέσο έσοδο, MR = οριακό έσοδο, C = κόστος ανά μονάδα προϊόντος, MC= οριακό κόστος και = επίπεδο παραγωγής). κόστος έσοδο Κόστος - Έσοδο 100 70 40 Α Γ C = MC 60 MR R 100 120 200 Σύμφωνα με τα δεδομένα του σχήματος, η ποσότητα ισορροπίας (Ε), η τιμή ισορροπίας (ΡΕ) και το κέρδος της επιχείρησης στη θέση ισορροπίας της (ΠΕ) είναι: α. Ε = 120, ΡΕ = 40, ΠΕ = 0. β. Ε = 60, ΡΕ = 70, ΠΕ = 1.800. γ. Ε = 60, ΡΕ = 40, ΠΕ = 0. δ. Ε = 120, ΡΕ = 40, ΠΕ = 4.800. Απάντηση = β : η ισορροπία βρίσκεται στο σημείο Α με = 60. Προβάλλεται στη ζήτηση το σημείο Β με Ρ = 70. Π = TR TC = 70 * 60 40 * 60 = 1.800

39. Υποθέστε ότι σε μία οικονομία που παράγονται δύο μόνο αγαθά, το Χ και το Ψ, το κόστος ευκαιρίας (ή εναλλακτικό κόστος) του αγαθού Χ είναι ίσο με 2 μονάδες του αγαθού Ψ. Αυτό σημαίνει ότι στη συγκεκριμένη οικονομία: α. μία αύξηση της παραγωγής του αγαθού Ψ κατά μία (1) μονάδα θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγής του αγαθού Χ κατά δύο (2) μονάδες. β. μία αύξηση της παραγωγής του αγαθού Χ κατά μία (1) μονάδα θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγής του αγαθού Ψ κατά δύο (2) μονάδες. γ. για να παραχθεί μία (1) επιπλέον μονάδα από το αγαθό Ψ θα πρέπει η παραγωγή του αγαθού Χ να μειωθεί κατά δύο (2) μονάδες. δ. για να παραχθεί μία (1) επιπλέον μονάδα από το αγαθό Χ θα πρέπει η παραγωγή του αγαθού Ψ να μειωθεί κατά δύο (2) μονάδες. Απάντηση = δ : Κόστος ευκαιρίας : θυσιαζόμενο Υ 2 X = 2 παραγόμενο Χ 1 40. Οι συναρτήσεις ζήτησης και προσφοράς ενός προϊόντος δίνονται αντίστοιχα από τις εξής σχέσεις: d = 250 2P και s = 200 + 4P, όπου d = ζητούμενη ποσότητα, s = προσφερόμενη ποσότητα και Ρ = τιμή. Σύμφωνα με τα δεδομένα, στην αγορά του προϊόντος θα υπάρχει πλεόνασμα 90 μονάδων, αν η τιμή του είναι ίση με: α. 75 χρηματικές μονάδες. β. 60 χρηματικές μονάδες. γ. 80 χρηματικές μονάδες. δ. 90 χρηματικές μονάδες. Απάντηση = δ : 90 200 4P 250 2P 90 200 4P 250 2P 90 S 450 6P 90 6P 540 P 90

41. Από όλα τα παρακάτω το μόνο που δεν ισχύει είναι ότι: α. Μία αύξηση της προσφοράς ενός αγαθού θα οδηγήσει σε μείωση της τιμής ισορροπίας και σε αύξηση της ποσότητας ισορροπίας του αγαθού. β. Μία αύξηση των τιμών των μεταβλητών εισροών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενός αγαθού θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της προσφοράς αυτού του αγαθού. γ. Η καμπύλη ζήτησης ενός κανονικού αγαθού θα μετατοπιστεί προς τα δεξιά, αν μειωθεί η τιμή του. δ. Η τιμή ισορροπίας και η ποσότητα ισορροπίας ενός κανονικού αγαθού θα μειωθούν, αν μειωθεί το εισόδημα των καταναλωτών. Απάντηση = γ : Ρ P P Επομένως η μείωση της τιμής μας μετακινεί από το σημείο Α στο σημείο Β πάνω στην ίδια καμπύλη ζήτησης. 42. Η συνάρτηση του συνολικού κόστους (ΤC) μίας επιχείρησης δίνεται από τη σχέση ΤC= 8 + 2 0,2 2 + 0,03 3 (όπου είναι οι παραγόμενες μονάδες προϊόντος). Για 10 μονάδες παραγωγής ( = 10), το μέσο μεταβλητό κόστος (VC) της επιχείρησης θα είναι ίσο με: α. 5 χρηματικές μονάδες. β. 3 χρηματικές μονάδες. γ. 2 χρηματικές μονάδες. δ.. 1 χρηματική μονάδα. VC Απάντηση = β : VC Για το VC έχουμε 2 2 3 VC 2 0,2 0,03, άρα VC 2 0,2 0,03. Αν = 10 τότε VC = 2 0,2 * 10 + 0,03 * 10 2 = 3

43. Ποια από τις παρακάτω προτάσεις είναι σωστή; α. Για να μεγιστοποιεί το κέρδος της μία επιχείρηση, θα πρέπει αναγκαστικά να παράγει ποσότητα που αντιστοιχεί στο κατώτατο σημείο της καμπύλης βραχυχρονίου μέσου κόστους. β. Οι επιχειρήσεις στον τέλειο ανταγωνισμό δεν προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους. γ. Μία επιχείρηση που λειτουργεί σε συνθήκες μονοπωλίου έχει πάντοτε κέρδη. δ. Όταν μία επιχείρηση μεγιστοποιεί το κέρδος της, παράγει ποσότητα για την οποία το οριακό κόστος είναι ίσο με το οριακό της έσοδο. Απάντηση = δ : η συνθήκη ισορροπίας για το μονοπώλιο είναι MR = MC και για τον τέλειο ανταγωνισμό είναι Ρ = MC που ισοδυναμεί με Ρ = MR, γιατί στον τέλειο ανταγωνισμό το οριακό κόστος και το οριακό έσοδο ταυτίζονται. 44. Οι συναρτήσεις ζήτησης και προσφοράς ενός αγαθού δίνονται αντίστοιχα από τις εξής σχέσεις: d = 600 30P και s = 200 + 50P, όπου d = ζητούμενη ποσότητα, s = προσφερόμενη ποσότητα και Ρ = τιμή. Στην τιμή ισορροπίας του αγαθού το πλεόνασμα του παραγωγού (PS) είναι: α. PS = 900 χρηματικές μονάδες. β. PS = 1.500 χρηματικές μονάδες. γ. PS = 3.000 χρηματικές μονάδες. δ. PS = 1.800 χρηματικές μονάδες. Απάντηση = α : P S 10 4 300 Στο σημείο Α έχουμε ισορροπία. Επομένως S 600 30P 200 50P 600 200 30P 50P 80P 800 P 10 και 600 30 10 300 Για την ελάχιστη τιμή έχουμε S 0 0 200 50P 50P 200 P 4 300 10 4 300 6 Άρα το πλεόνασμα του παραγωγού θα είναι 900 2 2 2

45. Το μηνιαίο εισόδημα ενός καταναλωτή είναι 250 ευρώ (Μ = 250) και οι τιμές των αγαθών Α και Β στα οποία το δαπανά εξ ολοκλήρου είναι 10 ευρώ και 20 ευρώ αντίστοιχα (Ρ Α = 10 και Ρ Β = 20). Σύμφωνα με τα δεδομένα, η γραμμή εισοδηματικού περιορισμού του καταναλωτή είναι: α. = 12,5 0,5. β. = 25 2. γ. = 20 10. δ. = 10 0,5. Απάντηση = α : M P P 250 10 20 20 250 10 20 250 10 20 20 20 12,5 0,5 46. Αν στη βραχυχρόνια θέση ισορροπίας μίας τελείως ανταγωνιστικής επιχείρησης ισχύει: TC (μέσο συνολικό κόστος) > P (τιμή) > VC (μέσο μεταβλητό κόστος), τότε η επιχείρηση αυτή: α. θα παραμείνει σε λειτουργία αποκομίζοντας και θετικά οικονομικά κέρδη. β. θα παραμείνει σε λειτουργία παρ ότι υφίσταται ζημίες. γ. θα διακόψει τη λειτουργία της. δ. είτε παραμείνει σε λειτουργία είτε διακόψει τη λειτουργία της θα εμφανίζει τις ίδιες ζημίες, οπότε είναι αδιάφορη αν θα συνεχίσει τη λειτουργία της ή τη διακόψει. Απάντηση = β : Ρ & C Βραχυχρόνια καμπύλη προσφοράς Β Α MC ΤC VC υπάρχουν κέρδη λειτουργία υπάρχουν ζημιές λειτουργία Γ η λειτουργία διακόπτεται

47. Στο παρακάτω διάγραμμα παρουσιάζονται το μέσο έσοδο (R), το οριακό έσοδο (MR) και το οριακό κόστος (MC) μίας μονοπωλιακής επιχείρησης (όπου είναι το επίπεδο παραγωγής). P 420 300 240 180 Γ Β MC Α ΜR 60 90 105 210 ΑR = Ρ Στη θέση ισορροπίας αυτής της μονοπωλιακής επιχείρησης, ο δείκτης μονοπωλιακής δύναμης του Lerner (L) είναι: α. L = 0,6. β.. L = 0,25. γ.. L = 0,2. δ.. L = 0,4. Απάντηση = δ : R MC P MC 300 180 L 0,4 (τόμος Α σελ. 308) R P 300 E-mail: info@onlineclassroom.gr