Η ἀνάδειξις τοῦ συγκρητιστικοῦ ἄξονος Βατικανοῦ-Ἀθηνῶν-Φαναρίου

Ορθόδοξος Ενημέρωσις «Εντολὴ γὰρ Κυρίου μὴ σιωπᾷν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως. Λάλει γάρ, φησί, καὶ μὴ σιώπα... Διὰ τοῦτο κἀγὼ ὁ τάλας, δεδοικὼς τὸ Κριτήριον, λαλῶ». ( Οσ. Θεοδώρου Στουδίτου, PG 99, 1321) Η ἀνάδειξις τοῦ συγκρητιστικοῦ ἄξονος Βατικανοῦ-Ἀθηνῶν-Φαναρίου Φάκελος Αʹ. Βατικανὸ-Φανάρι Βʹ. Βατικανὸ-Ἀθῆναι «Τὰ θεμέλια τῆς Πίστεως ἀνασκάπτονται ἐπὶ δεκαετίες ἀπὸ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» (Πρωτοπρ. π. Θ. Ζήσης, «Ο.Τ.», ἀριθ. 1665/17.11.2006, σελ. 1) «Τίς δύναται ταῦτα ἀστενακτὶ παρελθεῖν;... Ἀμφίβολα γέγονε τὰ ἀναντίῤῥητα» (Μ. Βασιλείου, Περὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, 70) Τ Α ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΣΘΕΝΤΑ προσφάτως στὸ Φανάρι (29-30.11.2006) καὶ στὸ Βατικανὸ (14-16.12.2006), ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστὰς Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως, ἀπέδειξαν μὲ τὸν πλέον σαφῆ καὶ δυναμικὸ τρόπο, ὅτι ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχει διαβρώσει εἰς βάθος τὴν ὀρθόδοξη αὐτοσυνειδησία τῶν ποιμένων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐνστερνίζονται τὸ συγκρητιστικὸ ὅραμα τῆς ἀντιπατερικῆς Εγκυκλίου τοῦ 1920, τοῦ θεμελίου αὐτοῦ καὶ τῆς βάσεως τῆς συγχρόνου μας Διαχριστιανικῆς καὶ Διαθρησκειακῆς Κινήσεως. Η διάβρωσις αὐτὴ ἔχει ὁδηγήσει πρὸ πολλοῦ τοὺς ποιμένας αὐτοὺς «μακρὰν τῆς ὁδοῦ τῶν Ἁγίων Πατέρων» (π. Θ. Ζήσης, «Ο.Τ.», ἀριθ. 1670/ 22.12.2006, σελ. 1), ἐφ ὅσον σκέπτονται, ὁμιλοῦν καὶ πράττουν ὅλως 1

Φανάρι, 30.11.2006 Βατικανό, 14.12.2006 ἀντιθέτως πρὸς τὴν Πατερικὴν Παρακαταθήκην, ἡ ὁποία εἶναι διαυγεστάτη, ὅταν μᾶς προτρέπη: «Καὶ μηδεμία ἔστω ὑμῖν κοινωνία πρὸς τοὺς σχισματικούς, μηθ ὅλως πρὸς τοὺς αἱρετικούς» «οἴδατε γὰρ πῶς κἀγὼ τούτους ἐξετρεπόμην» «σπουδάσατε μᾶλλον καὶ ὑμεῖς ἀεὶ συνάπτειν ἑαυτούς, προηγουμένως μὲν τῷ Κυρίῳ, ἔπειτα δὲ τοῖς Ἁγίοις ἵνα μετὰ θάνατον ὑμᾶς εἰς τὰς αἰωνίους σκηνάς, ὡς φίλους καὶ γνωρίμους, δέξωνται καὶ αὐτοί». (Μ. Ἀντωνίου, PG τ. 26, στλ. 969C-972Α) Η πρόσφατος ἀνάδειξις καὶ ἐνίσχυσις τοῦ συγκρητιστικοῦ ἄξονος Βατικανοῦ-Ἀθηνῶν-Φαναρίου ἀφυπνίζουν ἐπὶ τέλους τὸ ἡφαίστειον τοῦ Ἀντι-οικουμενισμοῦ, ἀναμένονται δὲ συντόμως ἐλπιδοφόρες ἐξελίξεις, στὴν προοπτικὴ τῆς Ορθοδόξου Ενστάσεως καὶ Αποτειχίσεως, ἐκ μέρους ἰδίως τῶν ἐν Ελλάδι Ἀντι-οικουμενιστῶν τοῦ Νέου Ημερολογίου, πρὸς συσπείρωσιν ἐπὶ τέλους τῶν ὄντως Ορθοδόξων. Εν κατακλεῖδι, πάντα ταῦτα δικαιώνουν πλήρως τὴν στάσι τῶν Ορθοδόξων Ἀντι-οικουμενιστῶν τοῦ Πατρίου Ημερολογίου, οἱ ὁποῖοι ἀπὸ τοῦ 1924 ἔχουν ἀποτειχισθῆ ἐκ τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἐνιστάμενοι θεαρέστως κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ Συγκρητισμοῦ. Μία σειρὰ σχετικῶν κειμένων, τὰ ὁποῖα θὰ δημοσιεύσωμε, καταδεικνύει τὴν ἀφύπνισιν αὐτήν, ἡ ὁποία εἴθε νὰ διατηρήση μέχρι τέλους τὸν ἀκραιφνῆ πατερικὸ χαρακτῆρα της, «πρὸς ἕνωσιν τῆς Εκκλησίας καὶ ὁμόνοιαν» «ἵνα καὶ ἐκποδὼν ἐλαθῇ ἡ τῶν Εκκλησιῶν διάστασις, καὶ τῆς εἰρήνης πᾶσιν ἡμῖν ἁρμοσθῇ σύνδεσμος» «καὶ τοὺς ἐφευρετὰς τῆς νεωτεροποιοῦ κενοφωνίας πόῤῥω που τῶν ἐκκλησιαστικῶν περιβόλων βάλωμεν». (Ἁγίας Ζʹ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, Mansi τ. 12, στλ. 1118Ε, 1003D τ. 13, στλ. 404C) 2 Κείμενον Α-3

Κείμενον Α-3 ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Πρὸς τὸν Παναγιώτατον Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον* «Παναγιώτατε, ἀνταλλάξατε τὴν ἀλήθεια τοῦ μαρτυρίου τῆς Ορθοδοξίας μὲ τὸν στηρικτικὸ τοῦ [ἐγκοσμίου οἰκουμενικοῦ] ἀξιώματός σας παπικὸ ἀσπασμό! Προτιμήσατε τὴν πανηγυρική σας εἴσοδο στὴν αἵρεση... Σᾶς διέφυγε, δυστυχῶς, ἀπὸ τὸ πνεῦμα σας, ἡ ἀλήθεια τῆς Ορθοδοξίας! Κερδήσατε τὴν κακοδοξία τῆς αἱρέσεως!» Τοῦ κ. Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Παναγιώτατε ΩΣ φύλακας καὶ φρουρὸς τῆς Ορθοδόξου ἐπάλξεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, εἶναι ἀληθὲς ὅτι ἔχετε δώσει στὸ παρελθόν, σὲ πολλὲς περιπτώσεις, ἀποδείξεις ὑπομονῆς καὶ καρτερίας, παραμένοντας σ ἕνα ἐχθρικὸ περιβάλλον, ἐκτεθειμένο συνεχῶς στὶς ἀπειλητικὲς προκλήσεις καὶ καταστροφικὲς συμπεριφορὲς παντὸς εἴδους «γκρίζων λύκων»! Εξάλλου, ὅσες δοκιμασίες, ταλαιπωρίες, κινδύνους καὶ ταπεινώσεις, ἐπέπρωτο νὰ ὑποστῆτε, παραμένοντας ἑδραῖος ἀμετακίνητος στ ν κορυφαία αὐτὴ ἔπαλξη τῆς Ορθοδοξίας, σᾶς ἀπέδειξαν ἰσχυρὸ ἄνδρα, ἱκανὸ πυλωρὸ τῶν συμφερόντων καὶ τῶν δικαίων τοῦ Πατριαρχείου! Πλήν, ὅμως, σήμερα, ἐκ τῶν πραγμάτων βεβαιώνεται τὸ γεγονός, ὅτι οἱ ἀντίξοες αὐτὲς καὶ ἀπειλητικές, γιὰ τὴν ὕπαρξη τῆς ἐπάλξεως αὐτῆς, τοῦ Πατριαρχείου, δυσμενεῖς περιστάσεις, σᾶς ἐ- κούρασαν καὶ σᾶς κατεπόνησαν ψυχικῶς, σᾶς ἔθλιψαν καὶ μάλιστα 3

σᾶς ἀπογοήτευσαν στὸ βαθμὸ ἑνὸς προβληματισμοῦ ὑπαρξιακοῦ πλέον ἀδιεξόδου! Φαίνεται ὅτι, κάποια στιγμή, θὰ κλονίσθηκε ἡ ὑπομονή σας καὶ θὰ κάμφθηκε ἡ ἀντίστασή σας, κατὰ τῶν ἐχθρικῶν διαθέσεων καὶ πράξεων τοῦ περιβάλλοντος, στὸ ὁποῖο διαβιώνετε καὶ λόγῳ τῆς κοπώσεως αὐτῆς θὰ ὁδηγηθήκατε στ ν τελική σας σκέψη, ὅτι τὸ μέλλον τοῦ οἰκουμενικοῦ σας πατριαρχικοῦ κύρους, προδιαγράφεται σκοτεινὸ καὶ ἀβέβαιο! Ἀλλὰ ἐπίσης, φαίνεται ἐκ τῶν πραγμάτων, ὅτι μέσα στὸ κλῖμα τῆς ψυχικῆς αὐτῆς κοπώσεως, πεισθήκατε ὅτι δὲν ὑπάρχει πλέον ἐλπίδα βοηθείας, ἀπὸ τὸν ὀρθόδοξο χῶρο, ἐκκλησιαστικὸ καὶ πολιτικό, γιὰ μιὰ δυναμικ στήριξή σας, γιὰ τὴν ἔξοδό σας ἀπὸ τὸ ἀδιέξοδο, τὸ ὁποῖο ἀντιμετωπίζατε καὶ τότε ἀποφασίσατε, ἐν ψυχρῷ, νὰ προχωρήσετε στ ν τραγικ ἐπιλογή σας, τῆς ἐξόδου δηλαδ ἀπὸ τὸ ἀδιέξοδό σας, μὲ τὴν εἴσοδό σας στ ν αἵρεση! Επιλέξατε νὰ ἐπαναλάβετε τὸ ἱστορικὸ λάθος τοῦ παρελθόντος, τῆς καταφυγῆς στ σκέπη καὶ προστασία τοῦ Ρωμαίου Ποντίφικα! Καὶ τὸ ἔγκλημα ἔγινε! Καταφύγατε στ σαρκωμένη αἵρεση! Ζητήσατε τ βοήθεια τοῦ Πάπα! «Πέσατε στ ν ἀγκαλιὰ τοῦ Πάπα»! Συλλειτουργήσατε, συμπροσευχηθήκατε, ἀνταλλάξατε λειτουργικὸ ἀσπασμὸ ἀγάπης καὶ ὑποσχεθήκατε ἀμοιβαία δέσμευση, γιὰ «πλήρη καὶ τελικ ἕνωση»! Ενεργήσατε ὡς κάτοχος κύρους Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὡς μονοκράτωρ Πάπας τοῦ ὀρθοδόξου χώρου! Η τραγικ αὐτὴ ἐπιλογή σας, νὰ προσφύγετε στ ν προστασία τοῦ Ρωμαίου Ποντίφικα ἔχει ἐντούτοις τὸ νοηματικὸ βάρος, ἀλλὰ καὶ τὶς συνέπειες τοῦ ἁμαρτητικοῦ παραπτώματος τῆς ἀδαμικῆς παραβάσεως. Επαναλάβατε, μὲ τ ν τραγική σας ἐπιλογή, τὸ ἀξιολογικὸ ἔγκλημα τῆς ἀρχεγόνου αὐτῆς πράξεως. Μεταξὺ τοῦ θελήματος 4

τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ δικοῦ σας, τοῦ καταπτοημένου ἀπὸ τὸ ἀδιέξοδό σας, θελήματος, προτιμήσατε τὴν ἀθέτηση τοῦ πρώτου! Μεταξὺ τῆς ἀμωμήτου Ορθοδοξίας, τῆς κιβωτοῦ τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀλήθειας καὶ τῆς παπικῆς αἱρετικῆς κακοδοξίας, προτιμήσατε τὴν τελευταία! Επιλέξατε τὴν ἐμπλοκή σας στ ν αἵρεση, ὡς σωτήρια λύση τῆς στηρίξεως τοῦ ἐγκόσμιου οἰκουμενικοῦ σας κύρους! Σᾶς ἐγοήτευσε ἡ ὑποβολὴ τοῦ ὄφεως! Στρέψατε τὴν πλάτη σας στ ν ἁγιοπνευματικ πατερικ παράδοση τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀδιαφορήσατε γιὰ τὶς ἀνυπολόγιστες εὐθῦνες σας, τὶς ὁποῖες ἔχουν ἤδη καταγράψει οἱ ἀθετηθέντες, ἀπὸ τὴν ἐπιλογή σας, Ιεροὶ Κανόνες, στ χρεωστική, εἰς βάρος σας, μερίδα τοῦ βιβλίου τοῦ οὐρανοῦ! Λησμονήσατε, Παναγιώτατε, ὅτι, τὸ πρώτιστο ἔργο πυλωροῦ, τὸ ὁποῖο εἴχατε ὑποχρέωση νὰ ἐπιτελέσετε, στ ν κορυφαία ἔπαλξη τῆς Ορθοδοξίας, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἦταν πάντοτε, ὄχι ἡ περιφρούρηση τοῦ οἰκουμενικοῦ σας τίτλου, ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια τῆς, μιᾶς καὶ μόνο, Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ορθοδοξίας τῶν Πατέρων! Ο Χριστὸς ἦλθε στὸν κόσμο, ὄχι γιὰ νὰ θεσπίσει κοσμικὰ ἢ ἐκκλησιαστικὰ ἀξιώματα, ἀλλά: «Ινα μαρτυρήσῃ τῇ ἀληθείᾳ»! Η ὁμολογία του, τὴν ὕστατη στιγμ τοῦ Πάθους του, ἐνώπιον τοῦ Πιλάτου: «Εγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ» ( Ιωάν. ιηʹ 37)!, ἦταν ὁμολογία θυσίας ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ ὄχι στήριξη τῆς βασιλικῆς του ἐξουσίας! Εσεῖς, μὲ τὴν ἐπιλογή σας, νὰ ἐπιδιώξετε στήριξη τοῦ οἰκουμενικοῦ σας τίτλου, μὲ τὴν εἴσοδό σας στ ν αἵρεση, ταυτισθήκατε μὲ τὸ αἴτημα τῶν δύο ἐκ τῶν συνοδοιπορούντων μὲ τὸν Κύριο πρὸς τὰ Ιεροσόλυμα μαθητῶν του, οἱ ὁποῖοι ἀξίωσαν τίτλους πρωτοκαθεδρίας καὶ ἀξιώματος, παρανοήσαντες τὸ σκοπὸ αὐτῆς τῆς πορείας! Ο ἀντίλογος τοῦ Κυρίου στὸ αἴτημα τῶν μαθητῶν του ἦταν, ὅπως γνωρίζετε, ἀντιπρόταση θυσίας! «... Δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον, ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα, ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι;... Τὸ μὲν ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω πίεσθε, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε» (Μάρκ. ιʹ 38)! 5

Η Ορθοδοξία ἦταν καὶ εἶναι πάντοτε, Παναγιώτατε, ὁδὸς μαρτυρίου! Αὐτὴ τὴν ὁδὸ ἔπρεπε νὰ βαδίσετε! Εδραῖος καὶ ἀμετακίνητος στ ν ὁδὸ τοῦ μαρτυρίου τῆς ἀλήθειας τῆς Ορθοδοξίας καὶ ὄχι στ ν ἔπαλξη τῆς περιφρουρήσεως τοῦ οἰκουμενικοῦ σας τίτλου! Ἀνταλλάξατε τὴν ἀλήθεια τοῦ μαρτυρίου τῆς Ορθοδοξίας μὲ τὸν στηρικτικὸ τοῦ ἀξιώματός σας παπικὸ ἀσπασμό! Προτιμήσατε τὴν πανηγυρική σας εἴσοδο στ ν αἵρεση καὶ δὲν ἰσχύσατε νὰ ἀκούσετε «τῆς φωνῆς» Κυρίου! «Πᾶς ὁ ὢν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς»! Σᾶς διέφυγε, δυστυχῶς, ἀπὸ τὸ πνεῦμά σας, ἡ ἀλήθεια τῆς Ορθοδοξίας! Κερδήσατε τὴν κακοδοξία τῆς αἱρέσεως! Κρῖμα! (*) Εφημερ. «Ορθόδοξος Τύπος», ἀριθ. 1673/19.1. 2007, σελ. 1. Επιμέλ. ἡμετ. 6