ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΩΝ

ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΩΝ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ Ενότητα 1 1.1 Ο ρόλο των ΤΠΕ στη δόμηση τη κοινωνία τη Γνώση 5 1.2 Η ένταξη των ΤΠΕ στα πλαίσια των στόχων τη εκπαίδευση για το 2010. 6 1.3 Το πρόγραμμα «ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΠΕ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ». 16 1.4 Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σε θέματα ένταξη των ΤΠΕ στην εκπαίδευση-ερευνητικά Δεδομένα για την ένταξη των ΤΠΕ στην εκπαίδευση 20 1.5 Μοντέλα εισαγωγή ΤΠΕ στην εκπαίδευση σε επίπεδο εκπαιδευτική πολιτική και σε επίπεδο σχολική μονάδα 26 Ενότητα 2 2.1 Από τι παραδοσιακέ στι σύγχρονε απόψει για τη μάθηση: Θεωρητικό πλαίσιο και μετεξέλιξη τη εκπαιδευτική πρακτική 42 2.2 Σύγχρονε θεωρήσει για τη μάθηση. Εξέλιξη των αντιλήψεων για την παιδαγωγική αξιοποίηση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση 46 2.3 Σύγχρονε προσεγγίσει στη Διδακτική και τη Μεθοδολογία με τη διαμεσολάβηση των ΤΠΕ 46 2.4 Μέθοδοι και πρακτικέ δημιουργία και υποστήριξη κοινοτήτων μάθηση (Learning Communities) 74 2.5. Ανάπτυξη μαθησιακών περιβαλλόντων με τη συμβολή των Τ.Π.Ε. 86 Ενότητα 3 3.1 Το Διαδίκτυο ω πηγή πληροφοριών και εκπαιδευτικών πόρων, ω μέσο επικοινωνία και ω «χώρο» δημοσίευση έργων 98 3.2 Δημιουργία Μαθησιακού υλικού Πολυμέσων και Υπερμέσων 112 3.3 Σχεδίαση διερεύνηση - αξιοποίηση αξιολόγηση ιστοσελίδων, ιστοχώρων και πυλών 116 3.4 Σχεδίαση μαθημάτων επιμόρφωση και διδασκαλία με χρήση του διαδικτύου (θεωρητικέ αρχέ και διδακτική πρακτική) 120 3.5 Συστήματα Διαχείριση τη Μάθηση (CMS, LMS): Γνωριμία, χρήση και αξιοποίηση, διδακτική αξιολόγηση 122 3.6 Ομογενοποίηση βασικών γνώσεων λογισμικού γενική χρήση - Εκπαιδευτική αξιοποίηση, εργαλείων γενική χρήση 126 3.7 Πρότυπα Μαθησιακών Τεχνολογιών - Παρουσίαση και διδακτικά οφέλη 128 Ενότητα 4 4.1 Ιστορική εξέλιξη του εκπαιδευτικού λογισμικού σε σχέση με την εξέλιξη τη πληροφορική και των επιστημών τη Αγωγή 137 2

4.2 Βασικέ κατηγορίε λογισμικού από πλευρά χαρακτηριστικών και από πλευρά δραστηριοτήτων με τη χρήση του 142 4.3 Κριτήρια αξιολόγηση, πλαίσιο ένταξη και καταλληλότητα εκπαιδευτικού λογισμικού 144 4.4 Παρουσίαση, εξερεύνηση και χρήση υφιστάμενου εκπαιδευτικού λογισμικού (Λογισμικό ΥΠΕΠΘ) Δραστηριότητε 150 Ενότητα 5 5.1 Σχολικό εργαστήριο πληροφορική : Γνωριμία, χρήση και διαχείριση 169 5.2 Ασφάλεια (αντιβίωση (antivirus), κλπ), αντίγραφα ασφαλεία (backup) 178 5.3 Εισαγωγή στα δίκτυα ( client / server, διαχείριση πόρων κλπ) 179 5.4. Αντιμετώπιση στοιχειωδών προβλημάτων τεχνική φύσεω (ασφαλεία, εγκατάσταση λογισμικού κτλ.) 202 Ενότητα 7 7.1 Ιδιαιτερότητε τη εκπαίδευση ενηλίκων - Παιδαγωγικέ αρχέ εκπαίδευση ενηλίκων 218 7.2 Ο ρόλο του εκπαιδευτή ενηλίκων 222 7.3 Ειδικά θέματα επιμόρφωση εκπαιδευτικών 224 7.4 Χρησιμότητα των ΤΠΕ ω μέσο αυτοεπιμόρφωση στου εκπαιδευτικού 226 7.5 Διαδικασίε αξιολόγηση ενήλικων εκπαιδευομένων 227 7.6 Εννοιολογικά, συναισθηματικά και κοινωνικά προβλήματα των εκπαιδευτικών που σχετίζονται με θέματα τη επιμόρφωσή του και αντιμετώπισή του 227 7.7 Σχεδίαση και παραγωγή κατάλληλου επιμορφωτικού υλικού. Υλοποίηση και αξιολόγηση επιμορφωτικών δράσεων σχετικά με θέματα των ΤΠΕ στην εκπαίδευση. 227 7.8 Ενθάρρυνση των εκπαιδευτικών προκειμένου να εντάξουν τι ΤΠΕ στην εκπαιδευτική του πρακτική. 227 7.9 Βασικά στοιχεία διαμόρφωση άμεση και συνεχού επικοινωνία επιμορφωτή-εκπαιδευτικών 227 3

ENOTHTA 1 Τεχνολογίε Πληροφορία και των Επικοινωνιών στην Εκπαίδευση, εκπαιδευτική πολιτική και επιστημονική θεμελίωση Συγγραφεί Ευανθία Μακρή Μπότσαρη Σαράντο Ψυχάρη 4

1.1 Ο ρόλο των ΤΠΕ στη δόμηση τη κοινωνία τη Γνώση Οι διεθνεί κοινωνικο-οικονομικέ και επιστημονικέ εξελίξει, επηρεάζοντα τι πρακτικέ επικοινωνία σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, οδήγησαν στην εισαγωγή τη έννοια Κοινωνία τη Πληροφορία (ΚτΠ). Η αναφορά στην έννοια τη Κοινωνία τη Γνώση προκύπτει από την είσοδο των τοπικών κοινωνιών και οικονομιών σε μια νέα φάση διακριτά διαφοροποιημένη από τι προγενέστερε, καθώ στο πεδίο των επιστημών η συγκεκριμένη έννοια καθίσταται ικανή να ερμηνεύσει τι σύγχρονε εξελίξει. Η έννοια τη Κοινωνία τη Γνώση εμφανίζεται στη διεθνή βιβλιογραφία περίπου στα τέλη τη δεκαετία του 1960, στη μεταβιομηχανική κοινωνία, στο πλαίσιο τη οποία η γνώση και η πληροφορία διαδραματίζουν ένα ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο. Σήμερα, η Κοινωνία τη Γνώση προβάλλεται είτε ω μια επανάσταση προκύπτουσα από την επέκταση των Τεχνολογιών τη Πληροφορία και των Επικοινωνιών (ΤΠΕ), είτε ω μια αναμόρφωση των οικονομικών σχέσεων, μέσα από την αναβάθμιση του ρόλου τη γνώση στο πλαίσιο τη εργασιακή διαδικασία και την αναδιαμόρφωση των κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων (ACM Computing Curricula 2001 http://www.computer.org/education/cc2001/final/index.htm). Στο πλαίσιο τη αναμόρφωση των οικονομικών σχέσεων, η Κοινωνία τη Γνώση είχε ω άμεσο αποτέλεσμα την εμφάνιση τη έννοια τη «κοινωνία τη μάθηση» και τη «δια βίου εκπαίδευση». Συνεπώ η Κοινωνία τη Γνώση δεν μπορεί να εξεταστεί ανεξάρτητα από την ένταξη των Τεχνολογιών Πληροφορία και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) σε όλα τα επίπεδα και μορφέ τη εκπαίδευση. Η Διάχυση των ΤΠΕ στην κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα, συντελεί σε μετασχηματισμού των παραγωγικών διαδικασιών και των χαρακτηριστικών του, όπου οι ευέλικτε μορφέ, οι καινοτομίε και οι μορφέ μεταβαλλόμενη γνώση και επιμόρφωση έρχονται να αντικαταστήσουν τι παραδοσιακέ μορφέ τι σχετικέ με το οικονομικό κεφάλαιο και τι εργασιακέ μορφέ και σχέσει. Η ευρυζωνικότητα, ω τεχνολογία επικοινωνία, έδωσε τη δυνατότητα ταχεία μεταφορά ψηφιακών δεδομένων με υψηλέ απαιτήσει εύρου σύνδεση, όπω αυτόνομα βίντεο κατ απαίτηση (video on demand), αλλά και τη σύγχρονη ροή εικόνα και ήχου (video streaming). Συγχρόνω, υπεισέρχεται στι οικονομικέ πρακτικέ, καθώ το 45% των Μικρών και Μεσαίων Επιχειρήσεων τη χώρα χρησιμοποιούν υπολογιστέ και το 62% αυτών χρησιμοποιεί ευρυζωνικό Ιντερνετ, ανεβάζοντα κατά 75% την παραγωγικότητα και κατά 78% την ποιότητα των προϊόντων και υπηρεσιών του - σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Εθνικού Δικτύου Έρευνα και Τεχνολογία ενώ τονίζεται η σημασία τη 5

ευρυζωνικότητα για τη συμμετοχή των πολιτών στην Κοινωνία τη Γνώση (http://www.eett.gr/eett). 1.2 Η ένταξη των ΤΠΕ στα πλαίσια των στόχων τη εκπαίδευση για το 2010. Στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τη Λισσαβόνα το 2000, οι Αρχηγοί των Κρατών και Κυβερνήσεων τη Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε) διαπίστωσαν ότι η Ε.Ε βρίσκεται αντιμέτωπη µε «µια µεγάλη ποιοτική μεταλλαγή, η οποία προκύπτει από την παγκοσμιοποίηση και τι προκλήσει µία νέα οικονομία καθοδηγούμενη από τη γνώση», και έθεσαν για την Ε.Ε. το Στρατηγικό Στόχο για το 2010 «να γίνει η ανταγωνιστικότερη και δυναμικότερη οικονομία που θα βασίζεται σε γνώση ικανή για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, µε περισσότερε και καλύτερε θέσει εργασία και µε μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή». Στο πλαίσιο αυτό υιοθετήθηκε η άποψη ότι οι αλλαγέ αυτέ απαιτούν όχι µόνο «το ριζικό μετασχηματισμό τη ευρωπαϊκή οικονομία», αλλά και «ένα τολμηρό πρόγραμμα για τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων κοινωνική πρόνοια και εκπαίδευση». Επίση το 2006, η κοινή ενδιάμεση έκθεση προόδου στο πλαίσιο του προγράμματο εργασία «Εκπαίδευση και κατάρτιση 2010» επισημαίνει ότι όλοι οι πολίτε πρέπει, καθ όλη τη διάρκεια τη ζωή του, να αποκτούν δεξιότητε και να τι επικαιροποιούν, και ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στι ειδικέ ανάγκε των ατόμων που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο του κοινωνικού αποκλεισμού. Η εκπαίδευση ενηλίκων (τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά) είναι, επίση, σημαντική για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων των ατόμων με προσόντα μέσου και υψηλού επιπέδου (Ανακοίνωση τη Επιτροπή προ το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών: Για τη θέσπιση κοινών αρχών όσον αφορά την ευελιξία με ασφάλεια: Περισσότερε και καλύτερε θέσει εργασία μέσω τη ευελιξία με ασφάλεια, http://ec.europa.eu/employment_social/news/2007/jun/flexicurity_en.pdf). Για την επίτευξη του στόχου αυτού υιοθετήθηκε η χρήση τη ανοικτή μεθόδου συντονισμού, η οποία απέκτησε την ολοκληρωμένη τη μορφή (στα συμπεράσματα τη Συνόδου του Λουξεμβούργου) και συνίσταται σε μία συντονισμένη στρατηγική μέσω τη οποία τα κράτη μέλη θέτουν κοινού στόχου καθώ και κοινέ διαδικασίε για την παρακολούθηση τη προόδου του προ την επίτευξή αυτή. Το νέο αυτό εργαλείο προωθεί την ανάπτυξη συνεκτικών πολιτικών στην Ευρώπη σε τομεί όπω η εκπαίδευση, όπου αποκλείεται μεν κάθε πολιτική εναρμόνιση που υπονομεύει τη διαφορετικότητα των εκπαιδευτικών συστημάτων των κρατών μελών, αλλά υφίσταται συγχρόνω την ανάγκη ενό «ευρωπαϊκού εκπαιδευτικού χώρου». 6

Πρόκειται δηλαδή, για μια μέθοδο που σέβεται την κατανομή αρμοδιοτήτων, όπω προβλέπεται στι συνθήκε, ενώ παράλληλα παρέχει ένα νέο πλαίσιο συνεργασία των κρατών μελών, ώστε οι εθνικέ πολιτικέ να συγκλίνουν υπέρ τη υλοποίηση ορισμένων κοινών στόχων μέσω: τη υιοθέτηση κοινών εργαλείων μέτρηση (στατιστικέ προσεγγίσει, δείκτε ) για την παρακολούθηση τη εξέλιξη προ του καθορισμένου στόχου, τη ανάπτυξη μέσων-εργαλείων συνεργασία και σύγκριση που ενισχύουν την καινοτομία, την ποιότητα και την καταλληλότητα των προγραμμάτων εκπαίδευση και κατάρτιση (διάδοση των «καλών πρακτικών», πρότυπα σχέδια κλπ.) Η Στρατηγική τη Λισσαβόνα υιοθετήθηκε ακολουθώντα την απελευθέρωση των αγορών και το άνοιγμα των συνόρων των ευρωπαϊκών κρατών. Δεν υιοθετήθηκε ω ένα στατικό κείμενο καταγραφή προθέσεων και στόχων, αλλά ω ένα ευρύ και πρόσφορο πεδίο ανταλλαγή προβληματισμών και εφαρμογή πολιτική, μεταξύ και εντό των κρατών μελών και αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην πορεία για την ολοκλήρωση τη Ευρωπαϊκή Ένωση και την ενδυνάμωσή τη και ω πολιτική οντότητα (http://www.ypan.gr). Τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τη Λισσαβόνα το 2000, έθεσαν ω νέο Στρατηγικό Στόχο για την επόμενη δεκαετία τη θεμελίωση τη Εκπαίδευση και Κατάρτιση ω μέσο για την επιτυχή μετάβαση σε μια κοινωνία- οικονομία βασισμένε στη γνώση. Στο Συμβούλιο τη Στοκχόλμη τη 23η και 24η Μαρτίου 2001 επιβεβαιώθηκε ο παραπάνω στόχο τη Λισσαβόνα και αποφασίσθηκε η υιοθέτηση «συγκεκριμένων μελλοντικών στρατηγικών στόχων στο πεδίο τη εκπαίδευση και τη κατάρτιση» που αφορούν στην ποιότητα τη εκπαίδευση, στη δυνατότητα πρόσβαση όλων στη γνώση μέσω των συστημάτων εκπαίδευση και κατάρτιση - καθώ και στο «άνοιγμα» των εκπαιδευτικών συστημάτων των κρατών μελών στι παγκόσμιε προκλήσει. 1.2.1 Περιγραφή των στόχων Στόχο 1: Βελτίωση τη ποιότητα των συστημάτων εκπαίδευση και κατάρτιση Η εκπαίδευση και η κατάρτιση αντιπροσωπεύουν ένα κατ' εξοχήν μέσο για την κοινωνική και πολιτισμική συνοχή, καθώ και ένα σπουδαίο οικονομικό πλεονέκτημα για την ενίσχυση τη ανταγωνιστικότητα. Το ζητούμενο είναι να ενισχυθεί η ποιότητα τη εκπαίδευση και κατάρτιση των εκπαιδευόμενων και των εκπαιδευτών και να καταβληθούν προσπάθειε για την απόκτηση βασικών δεξιοτήτων που θα πρέπει να είναι σύγχρονε ώστε να ανταποκρίνονται στι εξελίξει τη κοινωνία τη γνώση. Ο στόχο 7

επομένω, είναι να βελτιωθούν τα εφόδια των πολιτών σε ό,τι αφορά, αφενό, στην ανάγνωση, στη γραφή και στην αριθμητική και, αφετέρου, στην απόκτηση δεξιοτήτων σχετικών με τι Τεχνολογίε τη Πληροφορία και τη Επικοινωνία. Η ενίσχυση τη ποιότητα του εξοπλισμού των σχολείων και των κέντρων κατάρτιση με τη βέλτιστη χρήση των πόρων αποτελεί επίση προτεραιότητα. Προκειμένου να εξασφαλισθεί η ανταγωνιστική θέση τη Ευρώπη στην αυριανή οικονομία επιδιώκεται η αύξηση του δυναμικού σε κλάδου σχετικού με τα μαθηματικά και τι φυσικέ επιστήμε. Η βελτίωση τη ποιότητα των συστημάτων εκπαίδευση και κατάρτιση σημαίνει, τέλο, εξισορρόπηση πόρων και αναγκών, κάτι που θα επιτρέψει στα σχολικά ιδρύματα να πραγματοποιήσουν νέε συμπράξει που θα τα βοηθήσουν στο νέο του ρόλο. Στόχο 2: Διευκόλυνση τη πρόσβαση όλων στην εκπαίδευση και την κατάρτιση Το ευρωπαϊκό μοντέλο κοινωνική συνοχή πρέπει να μπορεί να παρέχει τη δυνατότητα πρόσβαση όλων των πολιτών στα συστήματα εκπαίδευση και κατάρτιση (επίσημε ή/ και άτυπε μορφέ εκπαίδευση και κατάρτιση ) καθώ και τη δυνατότητα μετάβαση από ένα σύστημα σπουδών σε ένα άλλο (για παράδειγμα από την επαγγελματική κατάρτιση στην ανώτατη εκπαίδευση). και αυτό θα πρέπει να μπορεί να πραγματοποιείται από την παιδική ηλικία έω την ενήλικη ζωή. Το άνοιγμα των συστημάτων εκπαίδευση και κατάρτιση και η προσαρμογή αυτών στι ανάγκε των εν δυνάμει εκπαιδευόμενων ούτω ώστε να καταστούν ελκυστικότερα προ τι ομάδε -στόχου - μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην καθιέρωση του πολίτη ω ενεργού στα κοινά. Στόχο 3: Άνοιγμα τη εκπαίδευση και τη κατάρτιση στον κόσμο Ο στόχο αυτό περιλαμβάνει, αφενό, τη διαμόρφωση ενό ευρωπαϊκού χώρου τη εκπαίδευση και τη κατάρτιση, μέσω τη κινητικότητα και τη διδασκαλία ξένων γλωσσών, και αφετέρου, την ενίσχυση των δεσμών τη εκπαίδευση με: την αγορά εργασία, την έρευνα, του κοινωνικού εταίρου και την κοινωνία των πολιτών. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τη Βαρκελώνη τη 15η και 16η Μαρτίου 2002 ενέκρινε το «Λεπτομερέ Πρόγραμμα Εργασία για την προώθηση των στόχων των συστημάτων εκπαίδευση και κατάρτιση», ούτω ώστε να καταστούν «ένα ποιοτικό σημείο αναφορά παγκοσμίω έω το 2010», οπότε και προσυπέγραψε το πρόγραμμα εργασιών και ενδεικτικό κατάλογο δεικτών για την παρακολούθηση τη προόδου, όσον αφορά την επίτευξη δεκατριών στόχων βάσει τη «Ανοικτή Μεθόδου Συντονισμού». Το Λεπτομερέ Πρόγραμμα Εργασία διαμορφώνει ένα ενιαίο πλαίσιο παρακολούθηση των 13 αυτών στόχων μέσω 33 ενδεικτικών δεικτών. Η μέτρηση μέσω των δεικτών αυτών τη προόδου στον τομέα τη εκπαίδευση και τη κατάρτιση, ω προ την επίτευξη των στόχων τη Λισσαβόνα, καθορίζει τη χάραξη 8

κατευθύνσεων και πολιτικών μέτρων για την επίτευξη των επιμέρου στρατηγικών στόχων, στο πλαίσιο του χρονοδιαγράμματο υλοποίηση. Παραθέτουμε συνοπτικά του γενικού και επιμέρου στρατηγικού στόχου του παρόντο προγράμματο. Στόχο 1: Βελτίωση τη ποιότητα των συστημάτων εκπαίδευση και κατάρτιση. Στρατηγικοί Στόχοι: Α. Βελτίωση τη εκπαίδευση και τη κατάρτιση εκπαιδευτικών και εκπαιδευτών Το κεντρικό ζήτημα στο οποίο αναφέρεται ο στόχο αυτό αφορά : τον προσδιορισμό των δεξιοτήτων που θα πρέπει να διαθέτουν οι εκπαιδευτικοί και οι εκπαιδευτέ του βάσει των μεταβαλλόμενων ρόλων του στο πλαίσιο τη κοινωνία τη γνώση, την εξασφάλιση των προϋποθέσεων για επαρκή υποστήριξη των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών, ώστε να ανταποκριθούν στι προκλήσει τη κοινωνία τη γνώση, μεταξύ άλλων, μέσω τη αρχική κατάρτιση και τη συνεχού επιμόρφωση στην προοπτική τη Διά βίου Μάθηση, την εξασφάλιση τη επάρκεια των εκπαιδευτικών σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα και τα επίπεδα εκπαίδευση, την πρόβλεψη των μακροπρόθεσμων αναγκών του κλάδου και την αύξηση τη ελκυστικότητα του τη ενασχόληση με αυτόν τον κλάδο. Η εξέλιξη του αριθμού των αιτούντων για προγράμματα επιμόρφωση (εκπαιδευτικοί και εκπαιδευτέ ) και το ποσοστό των εκπαιδευτικών και εκπαιδευτών που ακολουθούν Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση (Continuing Vocational Training) είναι ένα δείκτη του τελευταίου από ανωτέρω. Β. Ανάπτυξη δεξιοτήτων για την κοινωνία τη γνώση Το κεντρικό ζήτημα στο οποίο αναφέρεται ο στόχο αυτό, αφορά : τον προσδιορισμό νέων βασικών δεξιοτήτων και την ενσωμάτωση αυτών, μαζί με τι παραδοσιακέ βασικέ δεξιότητε, στα αναλυτικά προγράμματα σπουδών. Επίση αναφέρεται στα μέσα εκπαιδευτικέ πρακτικέ και διαδικασίε για την απόκτηση και διατήρηση αυτών των δεξιοτήτων, με σεβασμό προ τα λιγότερο ευνοημένα άτομα, τα άτομα με ειδικέ ανάγκε, τα άτομα με ιδιαιτερότητε και μαθησιακέ δυσκολίε, είτε είναι νέοι που εγκαταλείπουν το σχολείο, είτε ενήλικοι εκπαιδευόμενοι, την προώθηση τη επίσημη πιστοποίηση βασικών δεξιοτήτων, προκειμένου να διευκολύνεται η Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση και η απασχολησιμότητα. 9

Ένα από του δείκτε είναι η συνεχή επιμόρφωση εκπαιδευτικών για την απόκτηση νέων δεξιοτήτων. Γ. Εξασφάλιση τη πρόσβαση όλων στι ΤΠΕ Το κεντρικό ζήτημα στο οποίο αναφέρεται αυτό ο στρατηγικό στόχο αφορά : στην παροχή επαρκού εξοπλισμού και εκπαιδευτικού λογισμικού, ώστε να καταστεί δυνατή η αξιοποίηση των ΤΠΕ και τη ηλεκτρονική μάθηση στι πρακτικέ εκπαίδευση και κατάρτιση, την ενθάρρυνση τη χρήση καινοτόμων τεχνικών διδασκαλία και μάθηση, που βασίζονται στι ΤΠΕ. Δείκτε αυτών είναι: 1. το ποσοστό διδασκόντων που έχουν καταρτισθεί στη χρήση ΤΠΕ στο σχολείο 2. το ποσοστό μαθητών και σπουδαστών που χρησιμοποιούν τι ΤΠΕ στι σπουδέ του 3. το ποσοστό μαθημάτων που χρησιμοποιούν τι ΤΠΕ στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και τα κέντρα κατάρτιση εκπαιδευτικών. Δ. Αύξηση τη προσέλευση στι επιστημονικέ και τεχνολογικέ σπουδέ Ε. Βέλτιστη χρήση των πόρων Στόχο 2: Διευκόλυνση τη πρόσβαση όλων στα συστήματα εκπαίδευση και κατάρτιση. Επιμέρου στόχοι: Α. Ανοικτό περιβάλλον μάθηση Β. Ελκυστικότερη μάθηση Γ. Προώθηση τη ενεργοποίηση του πολίτη, τη ισότητα των ευκαιριών και τη κοινωνική συνοχή Στόχο 3: Συστήματα εκπαίδευση και κατάρτιση ανοικτά στον ευρύτερο κόσμο. Επιμέρου στρατηγικοί στόχοι Α. Ενίσχυση των δεσμών με τον κόσμο τη εργασία και την έρευνα, καθώ και με την ευρύτερη κοινωνία Β. Ανάπτυξη του επιχειρηματικού πνεύματο Γ. Προώθηση τη εκμάθηση ξένων γλωσσών Δ. Αύξηση τη κινητικότητα και των ανταλλαγών 10

Ε. Ενίσχυση τη ευρωπαϊκή συνεργασία Το χρονοδιάγραμμα προέβλεπε την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων στα μέσα του 2003 και, στη συνέχεια, ενδιάμεση έκθεση για την υλοποίηση του προγράμματο εργασία, η οποία θα υποβάλετο στην εαρινή σύνοδο κορυφή το 2004, και τελική έκθεση το 2010. Η περιοδική παρακολούθηση των επιδόσεων και τη προόδου µε τη χρήση δεικτών και επιπέδων αναφορά (εκθέσει αξιολόγηση ) αποτελεί βασικό μέρο τη διαδικασία τη Λισσαβόνα, δεδομένου ότι επιτρέπει τον εντοπισμό Ισχυρών Σημείων και Αδυναμιών, µε στόχο την καθοδήγηση των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων μέτρων τη Στρατηγική για την Εκπαίδευση και την Κατάρτιση. Το Συμβούλιο Εκπαίδευση του Μαΐου του 2003 ενίσχυσε και επιβεβαίωσε τον κεντρικό ρόλο των δεικτών και των μέτρων σύγκριση για τη μέτρηση τη προόδου και την καθιέρωση κατευθύνσεων και πολιτικών προ την επίτευξη των στόχων τη Λισσαβόνα. Στα πλαίσια των εργασιών για του στόχου τη εκπαίδευση μέχρι το 2010, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημιούργησε ομάδε εργασία για τον καθορισμό των στόχων αυτών και των μεθόδων υλοποίησή του. Οι στόχοι αυτοί, προέκταση των αρχών τη Λισσαβόνα, συγκλίνουν με τι απαιτήσει τη «Κοινωνία τη Γνώση» προσαρμοσμένε στι εθνικέ και κοινωνικέ ιδιαιτερότητε και ανάγκε των κρατών μελών. Η ομάδα εργασία για τον στόχο 1Α: εκπαίδευση εκπαιδευτικών και εκπαιδευτών του, αφού έλαβε υπόψη τι εκθέσει για την τρέχουσα κατάσταση από τα κράτη-μέλη, προώθησε τη μέθοδο των επισκέψεων μελέτη σε ορισμένα κράτη μέλη για να διαπιστωθεί ο βαθμό υλοποίηση των στόχων που έχουν ήδη διαμορφωθεί. Ο σκοπό αυτή τη μεθόδου δεν ήταν η ανταλλαγή καλών πρακτικών (αφού μια καλή πρακτική σε ένα κράτο μέλο δεν συνεπάγεται και την καταλληλότητα αυτή σε ένα άλλο, εξαιτία των διαφορετικών συνθηκών κάθε κράτου ), αλλά τη μελέτη τη διαδικασία όσον αφορά την υιοθέτηση, την υλοποίηση και την αξιολόγηση των πρακτικών αυτών. Η έκθεση τη ομάδα εργασία προσδιόρισε τι δεξιότητε και τι ιδιότητε που απαιτούνται από το επάγγελμα του εκπαιδευτικού και τι κατευθύνσει ώστε οι εκπαιδευτικοί να ανταποκριθούν στι προκλήσει των στόχων για το 2010. Η έκθεση εστιάζει σε δυο σημεία: το πρώτο σημείο αναφέρεται στη βελτίωση τη ποιότητα τη εκπαίδευση με τη δημιουργία ενό κοινού ευρωπαϊκού πλαισίου αναφορικά με τι ικανότητε και στι δεξιότητε των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών του, και το δεύτερο στην ανάπτυξη στρατηγικών για τη δημιουργία δεικτών που θα μετρούν τη βελτίωση στην επαγγελματική εξέλιξη των εκπαιδευτικών. 11

Επιπλέον η εργασία τη ομάδα για την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών τόνισε τη σπουδαιότητα τη ανάπτυξη : Α) πολιτικών για τη συνεκτική διά βίου μάθηση των εκπαιδευτικών καθώ και την επαγγελματική του ανέλιξη Β) κατάλληλων συστημάτων πιστοποίηση και αξιολόγηση Γ) νέων τύπων συνεργασία ανάμεσα στα ιδρύματα εκπαίδευση εκπαιδευτικών και τα σχολεία. Η Έκθεση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και τη Επιτροπή (ΕΣΣΕ) για του στόχου τη εκπαίδευση μέχρι το 2010, τονίζει το ρόλο των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών του στην κοινωνία τη γνώση και δίνει έμφαση: (1) στη στήριξη που θα πρέπει να παρέχεται στου εκπαιδευτικού για συνεχή επαγγελματική ανέλιξη, (2) στη σπουδαιότητα τη ύπαρξη ενό κοινού πλαισίου προσόντων και ικανοτήτων των εκπαιδευτικών και (3) στη διαφάνεια ανάμεσα στα εκπαιδευτικά συστήματα. Η ΕΣΣΕ τονίζει επίση ότι, στα πλαίσια τη Διά βίου Μάθηση, θα πρέπει να αναπτυχθούν κοινέ αρχέ και συστήματα αναφορά στα πλαίσια τη επίτευξη των κοινών στόχων. 1.2.2 Ανάπτυξη πολιτικών για τη στήριξη των εκπαιδευτικών Οι εκπαιδευτικοί 1 και οι εκπαιδευτέ 2 διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην υποστήριξη τη μαθησιακή εμπειρία των εκπαιδευόμενων. Αποτελούν φορεί νευραλγική σημασία για την εξέλιξη των εκπαιδευτικών συστημάτων και για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων οι οποίε μπορούν να καταστήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση «την πιο αποδοτική, καθοδηγούμενη από τη γνώση, οικονομία στον κόσμο μέχρι το 2010». Οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και οι εκπαιδευτέ αναγνωρίζουν ότι η υψηλή ποιότητα εκπαίδευση προσφέρει καλύτερε κοινωνικέ δεξιότητε και ποικίλε ευκαιρίε απασχόληση. Οι εκπαιδευτικοί και οι εκπαιδευτέ οφείλουν να είναι κατάλληλα εφοδιασμένοι, έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στι εξελισσόμενε προκλήσει τη κοινωνία τη γνώση, αλλά και να συμμετέχουν ενεργά σε αυτή και να προετοιμάζουν του μαθητέ για τη Διά βίου Μάθηση. Οφείλουν, συνεπώ, να είναι ικανοί να αναστοχάζονται σχετικά με τι διαδικασίε τη 1 Στο παρόν έγγραφο ω εκπαιδευτικό θεωρείται ένα άτομο το οποίο αναγνωρίζεται ω έχον την ιδιότητα του εκπαιδευτικού (ή αντίστοιχη) σύμφωνα με τη νομοθεσία και του κανονισμού μια συγκεκριμένη χώρα. Ο όρο «αντίστοιχη» χρειάζεται καθώ σε ορισμένε χώρε μπορεί να υπάρχουν ομάδε εκπαιδευτικών με διαφορετικού τίτλου αλλά να έχουν την ίδια θέση (status). Σε αυτό το πλαίσιο οι εκπαιδευτικοί μπορεί να εργάζονται με παιδιά τη προσχολική ηλικία, τη πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, καθώ και με ενήλικου σπουδαστέ. 2 Στο παρόν έγγραφο ω εκπαιδευτή θεωρείται κάποιο που εργάζεται με μαθητέ τη σχολική ηλικία και με νεαρού ενήλικε που παρακολουθούν προγράμματα επαγγελματική εκπαίδευση σε σχολεία, κολέγια, εταιρίε ή οργανισμού κατάρτιση. 12

μάθηση και τη διδασκαλία, μέσω μια διαρκού ενασχόληση με τη γνώση του ειδικού του αντικειμένου, με το περιεχόμενο του αναλυτικού προγράμματο, την παιδαγωγική, την καινοτομία, την έρευνα και τι κοινωνικο-πολιτισμικέ διαστάσει τη εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί και οι εκπαιδευτέ διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην προετοιμασία των μαθητών για το ρόλο του ω πολίτε τη Ε.Ε. σε κοινή πολιτισμική βάση, σεβόμενοι τι διαφορετικέ κουλτούρε τη πλούσια τοπική ποικιλομορφία - παρέχοντα εύκολα προσβάσει και διαδικασίε για επαγγελματική μετακίνηση μέσα στα κράτη-μέλη. Προτεραιότητα, συνεπώ, οφείλει να δοθεί στην ανάπτυξη αμοιβαία εμπιστοσύνη και στην αναγνώριση των δεξιοτήτων και των προσόντων των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών μεταξύ των κρατών - μελών. Παρά την κρισιμότητα του ρόλου του στην κοινωνία, οι εκπαιδευτικοί και οι εκπαιδευτέ δεν μπορούν να ενεργούν αυτόνομα: η εκπαίδευσή του πρέπει να υποστηρίζεται από συνεκτικέ εθνικέ και περιφερειακέ πολιτικέ, μέσω τη εξασφάλιση των απαραίτητων πόρων. Αυτέ οι πολιτικέ πρέπει να αφορούν στην Αρχική και στη Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση (Initial & Continuing Vocational Training) και να εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο τη εκπαιδευτική πολιτική. Τα μέτρα στήριξη των εκπαιδευτικών για την επαγγελματική του ανέλιξη, η εξασφάλιση τη ποιότητα τη εκπαίδευση και η ανάπτυξη δεικτών θα πρέπει να συνοδεύονται από ανάπτυξη πολιτικών που θα στηρίξουν του εκπαιδευτικού στα πλαίσια τη Διά βίου Μάθηση ενώ αυτέ οι πολιτικέ θα πρέπει να εντάσσονται σε ένα κοινό ευρωπαϊκό πλαίσιο που θα έχει τι παρακάτω αρχέ : Η διδασκαλία είναι μια επαγγελματική ιδιότητα που βασίζεται σε ανώτατη εκπαίδευση και συνεπώ θα πρέπει να υπάρξει έρευνα για την αρχική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών. Οι δεξιότητε που απαιτούνται από του εκπαιδευτικού και του εκπαιδευτέ του θα πρέπει να ενταχθούν στο πλαίσιο τη δια- βίου μάθηση. Θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία μεταξύ των ιδρυμάτων παροχή αρχική εκπαίδευση με του κοινωνικού εταίρου. Η κινητικότητα είναι θεμελιώδη παράμετρο για την επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού και πρέπει να θεωρηθεί ότι προσδίδει μια προστιθέμενη αξία στην ανάπτυξη βέλτιστων περιβαλλόντων μάθηση. Η ευρωπαϊκή διάσταση θα πρέπει να υπάρχει σε μεγάλο βαθμό στα αναλυτικά προγράμματα των ιδρυμάτων αρχική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών. Εκτό από τα μέτρα στήριξη για του εκπαιδευτικού θα πρέπει να υπάρξει μελέτη για την στήριξη των εκπαιδευτών των εκπαιδευτικών. 13

Στο πλαίσιο αυτό, η ομάδα εργασία για την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών κατέληξε σε ένα σύνολο δεξιοτήτων για του εκπαιδευτικού και του εκπαιδευτέ εκπαιδευτικών που εντάσσεται στι αρχέ τη δια-βίου μάθηση και αποτελείται από του εξή άξονε : Α. Ενασχόληση με νέου τρόπου εργασία στη σχολική τάξη (Οργάνωση δυναμικών περιβαλλόντων μάθηση και διευκόλυνση τη διαδικασία τη μάθηση, εργασία των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών του σε ομάδε ). Β. Το σχολείο ω κέντρο εκπαίδευση και συνεργασία με του κοινωνικού εταίρου (Αναλυτικό πρόγραμμα που θα έχει ω βάση τη σχολική μονάδα και θα επιδέχεται λειτουργικέ και οργανωτικέ αλλαγέ σε συνεργασία με γονεί και άλλου κοινωνικού εταίρου ). Γ. Ανάπτυξη νέων στόχων τη εκπαιδευτική διαδικασία. (Ανάπτυξη δεξιοτήτων για μαθητέ και εκπαιδευτικού για να ανταποκριθούν στη κοινωνία τη γνώση. Οι δεξιότητε αυτέ προβλέπονται στα νέα αναλυτικά προγράμματα και αποκτώνται παράλληλα με τη μάθηση του γνωστικού αντικειμένου). Δ. Η δράση του εκπαιδευτικού ω επαγγελματία (Δράσει του εκπαιδευτικού με χαρακτήρα διερεύνηση ή επίλυση προβλημάτων, ανάπτυξη του επαγγελματικού του προφίλ μέσα στο πλαίσιο τη Διά βίου Μάθηση ). Ε. Αξιοποίηση των Νέων Τεχνολογιών στη διδακτική πράξη από του εκπαιδευτικού και του εκπαιδευτέ του και διασύνδεσή του με το ειδικό γνωστικό αντικείμενο. Οι ΤΠΕ δεν θα πρέπει να απομονωθούν από το γνωστικό αντικείμενο αλλά να ενταχθούν στη διδακτική του γνωστικού αντικειμένου. Οι άξονε αυτοί θα πρέπει να ενσωματωθούν στα αναλυτικά προγράμματα σπουδών και να ενταχθούν στην καθημερινή διδακτική πρακτική. 1.2.3 Στόχοι τη Ε.Ε. που σχετίζονται με την Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών. Η επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού και οι απαιτούμενε δεξιότητε. Ένα από του βασικού στόχου του Στρατηγικού Σχεδίου τη Ε.Ε. για τη δημιουργία τη πιο ανταγωνιστική και δυναμική οικονομία, βασισμένη στη γνώση, είναι η επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών του. Ω βασικέ συνιστώσε τη επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών θεωρούνται: Η αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού. Η διατήρηση του ενδιαφέροντό του για το επάγγελμά του και τη διά βίου μάθηση. 14

Η βελτίωση τη θέση του στο εκπαιδευτικό σύστημα, τόσο για προσωπική του ικανοποίηση, όσο και για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα του έργου του Η αλλαγή του ρόλου του στο πλαίσιο τη εκπαιδευτική διαδικασία Μοχλό για την επίτευξη τη επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών θεωρείται ότι αποτελεί η Διά βίου Μάθηση. Αποτέλεσμα τη επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών, σε κοινωνικό επίπεδο, αναμένεται να είναι: Η βελτίωση τη ποιότητα και τη αποτελεσματικότητα τη Εκπαίδευση. Η εξασφάλιση πρόσβαση των πολιτών σε όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα. Το άνοιγμα τη εκπαίδευση στην κοινωνία Οι προϋποθέσει για την αποτελεσματικότητα των ενεργειών για την επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών είναι: Ο προσδιορισμό των επιθυμητών δεξιοτήτων των εκπαιδευτικών, με δεδομένη την ανάγκη αλλαγή του ρόλου του στο εκπαιδευτικό σύστημα. Η εξασφάλιση κατάλληλων συνθηκών για να ανταποκρίνονται οι εκπαιδευτικοί στι ανάγκε του νέου του ρόλου. Η διασφάλιση συνθηκών που θα κάνουν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού ελκυστικό. Οι δεξιότητε που αναμένεται να αναπτύξουν οι εκπαιδευτικοί, μέσα από τι διαδικασίε επιμόρφωση, θα πρέπει να μπορούν να του στηρίζουν: στην οργάνωση δυναμικών περιβαλλόντων μάθηση στην αξιοποίηση των ΤΠΕ στι διαδικασίε μάθηση, αλλά και στην καθημερινή επαγγελματική πρακτική στην οργάνωση και το συντονισμό εργασία των μαθητών σε ομάδε στην οργάνωση του σχολικού προγράμματο και τη διδασκαλία του σύμφωνα με τα επίσημα προγράμματα σπουδών και τι ιδιαίτερε ανάγκε των μαθητών, στου οποίου απευθύνονται κάθε φορά στην προσπάθεια σύνδεση του περιεχομένου του γνωστικού αντικειμένου που διδάσκουν, με την ανάπτυξη ποικίλων δεξιοτήτων των μαθητών. στην εποικοδομητική συνεργασία με γονεί και άλλου κοινωνικού εταίρου στη συνειδητοποίηση και τη δυνατότητα αξιοποίηση τη πολιτισμική ιδιαιτερότητα του μαθητικού δυναμικού στο καθημερινό παιδευτικό του έργο 15

στην ανταπόκρισή του στι ανάγκε τη διά βίου μάθηση στην προσέγγιση των παιδιών με ειδικέ εκπαιδευτικέ ανάγκε και στην παροχή κινήτρων μάθηση ανάλογα με την περίπτωση. 1.3 Το πρόγραμμα «ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΠΕ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ». 1.3.1 Οι ΤΠΕ σε σχέση με του εμπλεκόμενου παράγοντε τη εκπαίδευση. Θεωρώντα την εισαγωγή και ουσιαστική αφομοίωση των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία ω καινοτόμο εκπαιδευτική δραστηριότητα (και όχι ω διαδικασία μάθηση χειρισμού των Η/Υ και ανάπτυξη δεξιοτήτων προγραμματισμού), προκύπτει ω αναγκαιότητα η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και η επαγγελματική του ανέλιξη στα πλαίσια τη Διά βίου μάθηση. ΤΠΕ και Εκπαιδευτικοί Προτεραιότητα στο πλαίσιο τη εισαγωγή των ΤΠΕ στην μαθησιακή διαδικασία, αποτελεί ο επαναπροσδιορισμό και η διασαφήνιση του ρόλου των εκπαιδευτικών, καθώ η εισαγωγή των ΤΠΕ έχει ω στόχο να μεταβάλλει την τυπική εκπαιδευτική διαδικασία και, συνεπώ, να αλλάξει τον χαρακτήρα τη σχέση εκπαιδευτικού - μαθητή. Ο επαναπροσδιορισμό του ρόλου των εκπαιδευτικών μπορεί να έχει ω αποτέλεσμα την ανάθεση νέων αρμοδιοτήτων και την αναδιοργάνωση του χρόνου και τη προετοιμασία τη διδασκαλία. Ο ρόλο του, ω διαμεσολαβητέ στη γνώση, οφείλει να αναθεωρηθεί και να ενισχυθεί, γεγονό που μπορεί να προκαλέσει φόρτο εργασία (όπω αποδεικνύουν σχετικέ έρευνε ), ενώ η αμεσότερη πρόσβαση στι πηγέ τη πληροφόρηση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κουλτούρα του εκπαιδευτικού συστήματο. ΤΠΕ και Μαθητέ Η πρόσβαση στι ποικίλε πηγέ τη πληροφορία, η ευελιξία σε σχέση με του παραδοσιακού περιορισμού του χρόνου και του τόπου, ο σεβασμό στου ατομικού ρυθμού μάθηση, η μεγαλύτερη αυτονομία και η διευκόλυνση τη μάθηση μέσω τη χρήση των υπολογιστών συμπεριλαμβάνονται μεταξύ των πλεονεκτημάτων τη εισαγωγή των ΤΠΕ στην διδακτική διαδικασία. Τα πλεονεκτήματα αυτά ωστόσο συνδέονται με θέματα όπω : τι προσδοκίε και τι απαιτήσει των διαφορετικών ομάδων των μαθητών τη δυνατότητα ταχύτερη απόκτηση των πληροφοριών, αλλά και τη συνειδητοποίηση 16

ότι δεν μπορεί να μειωθεί και ο απαραίτητο χρόνο για την κατάκτηση τη γνώση την επίδραση των ΤΠΕ για την απόκτηση και άλλων δεξιοτήτων, όπω τη ανάγνωση, τη γραφή κλπ. καθώ επίση και κοινωνικών δεξιοτήτων. Συνεπώ, ανεξάρτητα από τι δυνατότητε των ΤΠΕ θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και ένα πλήθο περιορισμών, αλλά και ατομικών απαιτήσεων των μαθητών ανάλογα με του στόχου του, τι δεξιότητε και τι στρατηγικέ που ακολουθούν για την απόκτηση των νέων δεξιοτήτων. Η εισαγωγή των ΤΠΕ συνδέεται, εξάλλου, με πολλέ φορέ αντιτιθέμενε φιλοσοφικέ απόψει σε σχέση με τη μάθηση, οι οποίε επηρεάζουν τον τρόπο ένταξη των ΤΠΕ σε αυτή. Οι ΤΠΕ σε σχέση με την οργάνωση τη διδασκαλία. Σχετικά με την οργάνωση τη διδασκαλία, οι ΤΠΕ μπορούν να αξιοποιηθούν για απλού τρόπου επικοινωνία, για τη δημιουργία αρχείων, για την παροχή πληροφορία, την κινητοποίηση του ενδιαφέροντο, την ενίσχυση δεξιοτήτων, την οργάνωση τη διδασκαλία, την αξιολόγηση, καθώ και για παιδαγωγικέ χρήσει (μοντελοποίηση, προσομοίωση κλπ). Οι ΤΠΕ παρέχουν ευκαιρίε για την εισαγωγή νέων μαθησιακών καταστάσεων στην τάξη, ενεργοποιώντα τι δεξιότητε τη επίλυση προβλημάτων, διευκολύνοντα την ενσωμάτωση διαφορετικών τύπων γνώση, την ανάπτυξη διαθεματικών εργασιών, την ενθάρρυνση ανάπτυξη μετα-γνωστικών δεξιοτήτων, τη συνεργατική μάθηση στη σχολική μονάδα ή σε συστήματα εξ αποστάσεω εκπαίδευση κλπ. Οι επικοινωνιακέ του λειτουργίε μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντικέ και από διαπολιτισμική άποψη μέσω π.χ. τη δημιουργία δικτύων και ηλεκτρονική επικοινωνία μεταξύ τάξεων από διαφορετικέ χώρε. Οι ΤΠΕ σε σχέση με τον τρόπο οργάνωση τη εκπαίδευση Οι ΤΠΕ μπορεί να αποτελέσουν μηχανισμό υποστήριξη που διευκολύνει την επικοινωνία με το άμεσο περιβάλλον του σχολείου, καθώ και με όλο το φάσμα των φορέων που συνδέονται με αυτό, φέρνοντα έτσι το σχολείο σε επαφή με την ευρύτερη εκπαιδευτική, τοπική, περιφερειακή,εθνική ή και ευρωπαϊκή κοινότητα. Μπορεί ακόμα να μεταβάλλει τι εσωτερικέ διοικητικέ διαδικασίε των σχολείων και γενικότερα να βελτιώσει ολόκληρο τον εκπαιδευτικό μηχανισμό. 1.3.2 Το πρόγραμμα «ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΠΕ (ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ) ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ» λαμβάνει υπόψη του τι 17

παραπάνω παραμέτρου αλλά και του στόχου που έθεσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τη το Μάρτιο του 2001»). Οι ήδη διαμορφωμένε συνιστώσε που αναφέρθηκαν στην προηγούμενη ενότητα ενισχύουν την άποψη τη «ουσιαστική» εισαγωγή των ΤΠΕ στην μαθησιακή διαδικασία, όχι μόνο ω αυτόνομου μαθήματο ή ω μέσου διδασκαλία και υλοποίηση επιμορφωτικών δράσεων (εξ αποστάσεω εκπαίδευση κ.λ.π), αλλά ω διδακτικού εργαλείου ανά γνωστικό αντικείμενο, γεγονό που θα βοηθήσει στη βαθύτερη κατανόηση των εννοιών του γνωστικού αντικειμένου μέσα από νέα περιβάλλοντα μάθηση. Με αυτή την προοπτική, οι Νέε Τεχνολογίε μπορούν να συνεισφέρουν ω εργαλείο στη διαδικασία τη μάθηση, εμπλουτίζοντα τη διδασκαλία και ενισχύοντα την κριτική και δημιουργική μάθηση, την επίλυση προβλημάτων, την ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων και ικανοτήτων, τη συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών και τη συνεργασία μεταξύ των μαθητών και του ευρύτερου περιβάλλοντο του σχολείου. Οι δυνατότητε των ΤΠΕ και ειδικότερα των εκπαιδευτικών λογισμικών, συντελούν στη δημιουργία πολλαπλών αναπαραστάσεων τη γνώση μέσα από διαδικασίε μοντελοποίηση και πειραματικέ μεθόδου. Το παρόν πρόγραμμα επιμόρφωση είναι αναγκαίο, προκειμένου οι εκπαιδευτικοί να αποκτήσουν τι απαραίτητε γνώσει και δεξιότητε για να αξιοποιήσουν τι Τεχνολογίε τη Πληροφορία και των Επικοινωνιών στην αναμόρφωση τη διδακτική διαδικασία προ την προσαρμογή τη στι συνθήκε τη σημερινή «Κοινωνία τη γνώση και τη πληροφορία». Το πρόγραμμα ανταποκρίνεται στου στόχου του Επιχειρησιακού Προγράμματο του ΥπΕΠΘ για την Εκπαίδευση και Αρχική Επαγγελματική Κατάρτιση (Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ.) και είναι σε συμφωνία με το Συμπλήρωμα Προγραμματισμού, Μέτρο 2.1 (Αναβάθμιση τη Ποιότητα τη Παρεχόμενη Εκπαίδευση ), Ενέργεια 2.1.1 (Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών), στο οποίο επισημαίνεται ότι, για να επιτευχθεί η βελτίωση τη παρεχόμενη εκπαίδευση, πρέπει η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών να του δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθούν τι εξελίξει σε θέματα διδακτική, παιδαγωγική, τεχνολογική και επιστημολογική φύση, να προσαρμόζονται στι σύγχρονε κοινωνικέ και επαγγελματικέ απαιτήσει, να αντιλαμβάνονται τι ανάγκε του εκάστοτε μαθητή και του σχολείου και να αξιολογούν συνεχώ τα επιτεύγματα και τι ανάγκε, τόσο των ίδιων όσο και των μαθητών. Το πρόγραμμα επιμόρφωση έχει ω αντικείμενο την επιμόρφωση 15.400 εκπαιδευτικών των ελληνικών δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων τη Α βάθμια και Β βάθμια εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένου του Ειδικού Εκπαιδευτικού προσωπικού που υπηρετεί 18

στι εκπαιδευτικέ δομέ Ειδική Αγωγή, στη διδακτική αξιοποίηση στην τάξη των Τεχνολογιών τη Πληροφορία και των Επικοινωνιών. Το πρόγραμμα αποσκοπεί στο να συνεχίσει την Πράξη «Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών στην Αξιοποίηση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση» του Μέτρου 1.2 του Ε.Π. ΚτΠ, η οποίο ξεκίνησε στο διάστημα 2001-2004 ω πρώτη προσπάθεια επιμόρφωση στην χρήση των ΤΠΕ σε ευρεία κλίμακα. Η Πράξη εκείνη είχε ω αποτέλεσμα την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για την απόκτηση βασικών γνώσεων και δεξιοτήτων στη χρήση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση (επιμόρφωση Α επιπέδου). Ωστόσο, η ουσιαστική αξιοποίηση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση προϋποθέτει γνώσει και δεξιότητε πέρα από τι βασικέ, που αποκτήθηκαν με την ανωτέρω Πράξη. Για το λόγο αυτό, το παρόν πρόγραμμα περιλαμβάνει το σχεδιασμό, την οργάνωση, τη διεξαγωγή, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση τη επιμόρφωση και πιστοποίηση των γνώσεων και δεξιοτήτων των εκπαιδευτικών σε δύο επίπεδα επιμόρφωση, τα οποία σχετίζονται άμεσα μεταξύ του και αφορούν: την εκπαίδευση 400 περίπου εκπαιδευτικών - επιμορφωτών οι οποίοι, για τι ανάγκε του προγράμματο, θα επιμορφωθούν, θα διενεργήσουν την επιμόρφωση και θα υποστηρίξουν την εφαρμογή και αξιοποίηση στη διδακτική πράξη των δεξιοτήτων και γνώσεων που θα αποκτήσουν οι επιμορφωμένοι εκπαιδευτικοί του Β επιπέδου. την επιμόρφωση Β επιπέδου 15.000 εκπαιδευτικών, κατά κλάδο, στι αρχέ παιδαγωγική αξιοποίηση των ΤΠΕ, καθώ και στην απόκτηση δεξιοτήτων, για την παιδαγωγική αξιοποίηση εκπαιδευτικού λογισμικού και εργαλείων γενική χρήση για του εξή κλάδου εκπαιδευτικών: α) ΠΕ70 (δάσκαλοι) και ΠΕ60 (νηπιαγωγοί), β) ΠΕ2 (φιλόλογοι), γ) ΠΕ3 (μαθηματικοί), δ) ΠΕ4 (καθηγητέ φυσικών επιστημών). Αντικείμενο τη επιμόρφωση Β επιπέδου είναι η εκμάθηση των αρχών παιδαγωγική αξιοποίηση των ΤΠΕ, η απόκτηση δεξιοτήτων από, του κατά κλάδο, εκπαιδευτικού, για την παιδαγωγική αξιοποίηση εκπαιδευτικού λογισμικού και εργαλείων γενική χρήση και την καλλιέργεια του «τρίπτυχου»: γνώσει - δεξιότητε - στάσει. Η τεχνοκρατική διάσταση δεν πρέπει να αγνοηθεί ή να θεωρηθεί λιγότερο σημαντική, καθώ οι εκπαιδευτικοί έχουν ήδη επιμορφωθεί στα βασικά σημεία χρήση Η/Υ, και επιπλέον θα επιμορφωθούν στην εκμάθηση Λογισμικών και τη δημιουργία σεναρίων ανά γνωστικό αντικείμενο. Καθώ τα προϊόντα Λογισμικού, όσο και αν παρακολουθούν την τεχνολογική εξέλιξη, δεν είναι από μόνα του ικανά να ενσωματωθούν στην εκπαιδευτική διαδικασία, κρίνεται απαραίτητη η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε παιδαγωγικά και διδακτικά θέματα χρήση των ΤΠΕ, ούτω ώστε να μπορούν οι ίδιοι να δημιουργούν εκπαιδευτικέ δραστηριότητε αξιοποιώντα τα χαρακτηριστικά του κάθε λογισμικού και συνεισφέροντα στην οικοδόμηση των εννοιών των εκπαιδευτικών αντικειμένων. Συνεπώ, απαιτείται η 19

επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε θέματα που συνδυάζουν τι ΤΠΕ με τι θεωρίε μάθηση λαμβάνοντα υπόψη βασικέ αρχέ σχεδιασμού και διαχείριση εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων. Για το σκοπό αυτό, το πρόγραμμα αποτελείται από το «Γενικό μέρο» που αφορά στη σύνδεση των θεωριών μάθηση με τι ΤΠΕ, στην παρουσίαση συστημάτων διαχείριση τη διαδικασία τη μάθηση, στην οργάνωση του σχολικού εργαστηρίου κλπ και, στη συνέχεια, προχωρά στο «Ειδικό μέρο» που περιλαμβάνει την εκμάθηση Λογισμικών, την παρουσίαση παιδαγωγικών σεναρίων και τη δημιουργία σεναρίων από του ίδιου του εκπαιδευόμενου. Στόχοι, επομένω, του προγράμματο είναι οι επιμορφούμενοι εκπαιδευτικοί: να κατανοήσουν τι προϋποθέσει και τι δυνατότητε παιδαγωγική αξιοποίηση των ΤΠΕ στην μαθησιακή διαδικασία για την αναβάθμιση τη διαδικασία τη διδασκαλία και τη μάθηση και την επίτευξη των στόχων που θέτει το Πρόγραμμα Σπουδών, να μπορούν να χρησιμοποιήσουν αποδοτικά τι δυνατότητε που προσφέρουν οι ΤΠΕ για την ενεργό συμμετοχή εκπαιδευτικών και μαθητών σε ομάδε / κοινότητε μάθηση, να αποκτήσουν συνολική εποπτεία για το υπάρχον Εκπαιδευτικό λογισμικό, καθώ και για υπάρχοντα γενικά και ειδικά εργαλεία (π.χ. Διαδίκτυο, Επεξεργαστή κειμένου, Λογιστικό Φύλλο) που μπορούν να αξιοποιήσουν για την ένταξη των ΤΠΕ στη διδακτική πράξη, να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν κατάλληλο για την ειδικότητά του εκπαιδευτικό λογισμικό ή γενικά και ειδικά εργαλεία, να αντιληφθούν τι αναγκαιότητε και το ρόλο τη εκπαιδευτική δραστηριότητα για την εφαρμογή των ΤΠΕ στη διδασκαλία, να κατανοήσουν τι αρχέ σχεδιασμού μια εκπαιδευτική δραστηριότητα ώστε να μπορούν να την εντάξουν στη διδακτική πράξη, να είναι σε θέση να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν, με χρήση του κατάλληλου εκπαιδευτικού λογισμικού, σενάρια για χρήση στη διδακτική πράξη, να γνωρίσουν τι βασικέ αρχέ οργάνωση και διαχείριση τη χρήση των ΤΠΕ στην τάξη. 1.4 Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σε θέματα ένταξη των ΤΠΕ στην εκπαίδευση-ερευνητικά Δεδομένα για την ένταξη των ΤΠΕ στην εκπαίδευση 1.4.1.Οι δράσει τη Ευρωπαϊκή Ένωση - Το σχέδιο e-learning 20

Σε πολλέ ευρωπαϊκέ χώρε, από το τέλο τη δεκαετία του 1970, υπήρξε μια αυξημένη δράση για την εισαγωγή των ΤΠΕ στην εκπαίδευση. Η πρώτη ένταξη αφορούσε κυρίω τη χρήση των ΤΠΕ για επιστημονικού λόγου όπου επιστήμονε χρησιμοποιούσαν του υπολογιστέ για υπολογισμού. Το αποτέλεσμα αυτή τη δράση ήταν η δημιουργία επιστημών όπω Υπολογιστικά Μαθηματικά, Υπολογιστική Φυσική, κλπ.. Η έρευνα στην περιοχή αυτή αφορά τη δημιουργία, μέσω Η/Υ, ενό πειράματο ή μια δραστηριότητα με συγκεκριμένε πράξει και λογική ακολουθία, δηλαδή με χρήση αλγορίθμων (Shalmon κ.α.,1992). Η περιοχή αυτή συνδέεται άμεσα με τη τεχνητή νοημοσύνη και τι υπολογιστικέ θεωρίε μάθηση (computational learning theory). Αρχικά, η εισαγωγή των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία αποσκοπούσε στη μελέτη του απλά ω ένα γνωστικό αντικείμενο προ διδασκαλία με προδιαγεγραμμένη θέση στο αναλυτικό πρόγραμμα, χωρί να αναγνωρίζεται ευρέω η δυνατότητα αξιοποίησή του ω διδακτικό μέσο ή ω αντικείμενο που θα συνέβαλε στην αποτελεσματικότερη υλοποίηση του αναλυτικού προγράμματο στο σύνολό του. Η ανάπτυξη τη επιστήμη τη τεχνολογία και των πολυμέσων συνετέλεσε στην αφύπνιση σχετικά με τι δυνατότητέ του. Το 1983 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λειτούργησε ω καταλύτη, προωθώντα 3 την ένταξη των ΤΠΕ στην εκπαίδευση μέσω μια σειρά δράσεων, οργάνωση σεμιναρίων κλπ. Το πρόγραμμα COMETT, το 1986, προώθησε τη συνεργασία μεταξύ των πανεπιστημίων και των επιχειρήσεων για την ανάπτυξη τη εκπαίδευση και τη τεχνολογία και το Eurotecnet, το 1990, την προώθηση τη καινοτομία στην επαγγελματική κατάρτιση με βάση την τεχνολογική πρόοδο. Ταδυο αυτά προγράμματα εντάχθηκαν αργότερα στο πρόγραμμα Leonardo da Vinci. Από το 1991 μετά την έκδοση του Memorandum 4 από την Επιτροπή, για την ανοικτή και εξ αποστάσεω μάθηση στην Ε.Ε., η δράση τη στον τομέα των ΤΠΕ επεκτείνεται διαρκώ. Στι αρχέ του 90 επίση, το 1994 κυκλοφόρησε η Έκθεση Bangemann Europe and the Global Information Society. ). Η ανάπτυξη των ΤΠΕ θεωρείται, στη Λευκή Βίβλο για την Εκπαίδευση και την Κατάρτιση (1995), ω ένα από του τρει βασικού «παράγοντε αναταραχή» που καθιστούν επιβεβλημένη τη μεταβολή των Ευρωπαϊκών κοινωνιών σε «Κοινωνίε μάθηση» (όπω έχει ήδη αναφέρει). 3 Βλέπε: the Resolution of the Council and of the Ministers for Education meeting within the Council of 19 September 1983 on measures relating to the introduction of new information technology in education; the Conclusions of the Council and of the Ministers for Education meeting within the Council of 4 June 1984 on technological change and social adjustment; the Resolution on education and training in new technologies of 11 November 1986. 4 Βλέπε: the Conclusions of the Council and Ministers for Education meeting within the Council of 27 November 1992 on the development of open and distance learning. 21

Στο πλαίσιο των δράσεων αυτών ιδρύθηκε: Το Educational Software and Multimedia Task Force, τον Μάρτιο του 1995 το οποίο συνεχίστηκε μέχρι το 1998, με σκοπό το συνδυασμό των προσπαθειών έξι ευρωπαϊκών προγραμμάτων για την επιτάχυνση τη ανάπτυξη τη εκπαιδευτική τεχνολογία. Το Σχέδιο Δράση για τη Μάθηση στην Κοινωνία τη Πληροφορία, το 1996, που εξέφρασε την πολιτική πρόθεση των κρατών μελών να καταστήσουν τα πολυμέσα και το Internet ειδικότερα, ένα αναπόσπαστο μέρο τη διδακτική διαδικασία. Η ανάπτυξη του ευρωπαϊκού σχολικού δικτύου πολυμέσων European Schoolnet (EUN), που αποτέλεσε μέρο τη δράση αυτή, ξεκίνησε στι Βρυξέλλε τον Δεκέμβριο του 1996 και υποστηρίχθηκε από του Υπουργού Παιδεία στο Συμβούλιο του Άμστερνταμ τον Μάρτιο του 1997. Από το 1998 λειτουργεί και το European Schoolnet. Για την αφύπνιση και κινητοποίηση των ευρωπαϊκών φορέων και των εκδοτών στου τομεί των οπτικο-ακουστικών μέσων σχεδιάστηκε, το 1997, μια βάση δεδομένων που εντόπιζε τα κύρια σημεία τη συνεργασία του ενώ το Σεπτέμβριο του 1997, ιδρύθηκε μια Ευρωπαϊκή Εκπαιδευτική Συνεργασία (European Education Partnership - EEP) για την εκπροσώπηση των ποικίλων συμφερόντων των ΤΠΕ, των τομέων των οπτικο-ακουστικών μέσων, των εκδοτών και τη εκπαιδευτική κοινότητα γενικότερα. Η Επιτροπή έχει επίση διενεργήσει από το 1997, μια σειρά προωθητικών δράσεων, γνωστών ω Netd@ys Europe στα σχολεία και έναν ευρωπαϊκό διαγωνισμό για τα καλύτερα εκπαιδευτικά πολυμέσα. Ο καινούριο ρόλο των εκπαιδευτικών, των επιμορφωτών και των υπεύθυνων των προγραμμάτων (που επιβάλει η Κοινωνία τη Γνώση ), καθώ και η βελτίωση τη ποιότητα ζωή, ιδιαίτερα για του μειονεκτούντε, αποτελούν πεδία προτεραιότητα τη πρωτοβουλία Netd@ys 2000, που εστιάστηκε στον ευρωπαίο πολίτη, στην ευρωπαϊκή πολιτισμική ταυτότητα και ποικιλομορφία, στην ισότητα των ευκαιριών, στην εκπαίδευση και κατάρτιση για μια καλύτερη αξιοποίηση των μέσων, και στον κόσμο πέρα από την Ευρώπη. Στο πλαίσιο του προγράμματο Σωκράτη, η δράση για την Ανοικτή και Εξ Αποστάσεω Μάθηση (1995-1999) συνέβαλε στην ενσωμάτωση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση όπω και το πρόγραμμα Minerva στη δεύτερη φάση του προγράμματο (2000-2006). Η πρωτοβουλία e-learning υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στι 24 Μαΐου 2000 και αποτέλεσε μια βασική δράση για την εφαρμογή των ΤΠΕ στην εκπαίδευση και κατάρτιση. Η πρωτοβουλία αυτή, σε συνδυασμό με το σχέδιο δράση για το e-learning, που υιοθετήθηκε από την Επιτροπή στι 28 Μαρτίου 2001, στοχεύει στην κινητοποίηση 22

των εμπλεκομένων στο πεδίο τη εκπαίδευση και κατάρτιση, καθώ και των ενδιαφερομένων κοινωνικών, βιομηχανικών και οικονομικών φορέων, έτσι ώστε να καταστήσουν τη Διά βίου Μάθηση κινητήρια δύναμη για μια ανεξάρτητη και αρμονική κοινωνία, για μια ανταγωνιστική οικονομία, για την προώθηση τη απασχολησιμότητα και τη προσαρμοστικότητα, την αναπλήρωση των ελλείψεων των δεξιοτήτων που σχετίζονται με τι νέε τεχνολογίε και τη διασφάλιση μια αποτελεσματικότερη κοινωνική ενσωμάτωση 5. Συμβάλλει επίση στην επίτευξη του στόχου τη Λισσαβόνα (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, 23-24 Μαρτίου 2000) για τη διασφάλιση τη δυνατότητα να καταστεί η Ευρώπη η πιο ανταγωνιστική και δυναμική οικονομία με βάση τη γνώση, ικανή για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη σε συνδυασμό με την ποιοτική και ποσοτική βελτίωση στον τομέα τη απασχόληση αλλά και με μια μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή. Για την επίτευξη των στόχων, η επιτροπή επιχειρεί να κινητοποιήσει μια σειρά μηχανισμών και πολιτικών για τι οποίε είναι αρμόδια, συμπεριλαμβανομένων και των προγραμμάτων εκπαίδευση και κατάρτιση. Το πρόγραμμα IST (Information Society Technologies Programme) αποτελεί ένα σημαντικό ερευνητικό και αναπτυξιακό θέμα στο 5ο Πρόγραμμα Πλαισίου τη Ε.Ε. για την Έρευνα και την Τεχνολογική Ανάπτυξη (1998-2002). Στρατηγικό του στόχο είναι η εξασφάλιση τη δυνατότητα τη Ευρώπη να ωφεληθεί από τι εξελίξει τη κοινωνία τη πληροφορία, επιταχύνοντα την ανάδειξή τη και διασφαλίζοντα την ικανοποίηση των αναγκών των ατόμων αλλά και των επιχειρήσεων. 1.4.2 Η Ηλεκτρονική μάθηση Η Eυρωπαϊκή Επιτροπή έχει καταρτίσει ένα σχέδιο δράση με τίτλο «e-learning: στοχασμό για την εκπαίδευση του αύριο», το οποίο αποτελεί μέρο ενό γενικότερου σχεδίου δράση, του «eeurope», που εγκρίθηκε τον Ιούνιο του 2000 και επιδιώκει να επιταχύνει τη συγκρότηση μια υψηλή ποιότητα υποδομή με ένα λογικό κόστο, να προαγάγει τη ψηφιακή κατάρτιση και τι γενικέ ψηφιακέ γνώσει και να ενισχύσει τη συνεργασία και του δεσμού σε όλα τα επίπεδα - τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και ευρωπαϊκό και σε όλου του σχετικού τομεί. 5 Στι 14 Μαρτίου 2001, η Επιτροπή δήλωσε σε ένα έγγραφο σχετικά με την αξιολόγηση τη πρωτοβουλία eeurope ότι ο στόχο τώρα είναι να επιτευχθεί το ποσοστό του ενό υπολογιστή για κάθε πέντε μαθητέ σε όλε τι τάξει., καθώ και ότι τα Κράτη Μέλη θα πρέπει πλέον να ενθαρρύνουν την ευρεία πρόσβαση στο Internet από τα σχολεία. 23

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, τη 5η Δεκεμβρίου 2003, για τη θέσπιση πολυετού προγράμματο (2004-2006) με σκοπό την αποτελεσματική ενσωμάτωση των ΤΠΕ στα ευρωπαϊκά συστήματα εκπαίδευση και κατάρτιση (πρόγραμμα e-learning), αποσκοπεί στη βελτίωση τη ποιότητα και τη πρόσβαση στα ευρωπαϊκά συστήματα εκπαίδευση και κατάρτιση μέσω τη αποτελεσματική χρήση των τεχνολογιών των πληροφοριών και των επικοινωνιών. Ο γενικό στόχο του προγράμματο είναι να υποστηρίξει και να διευκολύνει την αποτελεσματική χρήση των ΤΠΕ στα ευρωπαϊκά συστήματα εκπαίδευση και κατάρτιση, ω συμβολή στην ποιοτική εκπαίδευση και ω ουσιώδε στοιχείο για την προσαρμογή του στι ανάγκε τη κοινωνία τη γνώση και του ευρωπαϊκού προτύπου κοινωνική συνοχή. Οι ειδικοί στόχοι του προγράμματο e-learning είναι: η διερεύνηση και η προώθηση των τρόπων και των μέσων χρήση τη ηλεκτρονική μάθηση για την ενίσχυση τη κοινωνική συνοχή και τη προσωπική ανάπτυξη, την προώθηση του διαπολιτισμικού διαλόγου και την καταπολέμηση του ψηφιακού χάσματο η προώθηση και η ανάπτυξη τη χρήση τη ηλεκτρονική μάθηση ω παράγοντα που θα επιτρέψει την υλοποίηση τη Διά βίου Μάθηση και κατάρτιση στην Ευρώπη η αξιοποίηση των δυνατοτήτων τη ηλεκτρονική μάθηση για την ενδυνάμωση τη ευρωπαϊκή διάσταση στην εκπαίδευση η υποστήριξη μια περισσότερο δομημένη συνεργασία στον τομέα τη ηλεκτρονική μάθηση μεταξύ των διαφόρων κοινοτικών προγραμμάτων, μέσων και δράσεων των κρατών μελών, η παροχή μηχανισμών για την βελτίωση τη ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών, καθώ και η ανταλλαγή ορθών πρακτικών. Οι δράσει του προγράμματο e-learning αφορούν: την προώθηση τη εξοικείωση με τα ψηφιακά μέσα. Οι ενέργειε στον τομέα αυτόν αφορούν στη συμβολή των ΤΠΕ στα πλαίσια τη μάθηση, ιδίω για εκείνου που λόγω τη γεωγραφική θέση, τη κοινωνική κατάσταση ή των ειδικών αναγκών του, δεν έχουν εύκολη πρόσβαση στην παραδοσιακή εκπαίδευση και κατάρτιση. Στόχο του είναι να εντοπισθούν καλά παραδείγματα προ μίμηση και να αναπτυχθούν συνέργιε μεταξύ των ποικίλων εθνικών και ευρωπαϊκών δραστηριοτήτων που αφορούν τι εν λόγω ομάδε -στόχου, ενώ μια ομάδα εμπειρογνωμόνων υψηλού επιπέδου θα παρέχει συστάσει ω προ τον τομέα αυτό. τη δημιουργία ευρωπαϊκών εικονικών εκπαιδευτικών χώρων. Οι ενέργειε στον τομέα αυτό αφορούν στη βελτίωση τη ενσωμάτωση τη εικονική διάσταση στην 24

τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο σκοπό είναι να ενθαρρυνθεί η ανάπτυξη νέων οργανωτικών προτύπων για εικονικά πανεπιστήμια στην Ευρώπη (εικονικοί εκπαιδευτικοί χώροι), για ευρωπαϊκά προγράμματα ανταλλαγών και ανταλλαγή εμπειριών (εικονική κινητικότητα) με βάση τα υφιστάμενα ευρωπαϊκά πλαίσια συνεργασία, καθώ και για την παροχή μια «διάσταση ηλεκτρονική μάθηση» στα επιχειρησιακά εργαλεία του (ευρωπαϊκό σύστημα μεταφορά ακαδημαϊκών μονάδων - ECTS, ευρωπαϊκό μεταπτυχιακό δίπλωμα Master, διασφάλιση τη ποιότητα, κινητικότητα). την ανάπτυξη ηλεκτρονική αδελφοποίηση σχολείων πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και προώθηση τη κατάρτιση των εκπαιδευτικών (Twinning). Η ενέργεια στον τομέα αυτό άρχισε στι 14 Ιανουαρίου 2005 και αποσκοπεί στην ενίσχυση και στην ανάπτυξη τη υλοποίηση ενό δικτύου μεταξύ σχολείων, κυρίω μέσω ενό ευρωπαϊκού σχεδίου αδελφοποίηση σχολείων, ώστε να καταστεί δυνατό για όλα τα σχολεία στην Ευρώπη να εφαρμόζουν παιδαγωγικέ εταιρικέ σχέσει με σχολεία σε άλλα σημεία τη Ευρώπη. Προωθεί επίση την εκμάθηση γλωσσών και τον διαπολιτισμικό διάλογο, ενώ προάγει την ευαισθητοποίηση ω προ το πρότυπο τη πολύγλωσση και πολυπολιτισμική ευρωπαϊκή κοινωνία. την πραγματοποίηση εγκάρσιων ενεργειών και παρακολούθηση του σχεδίου δράση e-learning. Οι ενέργειε στον τομέα αυτό αφορούν στην προώθηση τη ηλεκτρονική μάθηση στην Ευρώπη, και στηρίζονται στην παρακολούθηση του σχεδίου δράση e-learning. Στόχοι είναι η διάδοση, η προώθηση και η εφαρμογή ορθών πρακτικών και αποτελεσμάτων από τα πολυάριθμα σχέδια και προγράμματα που χρηματοδοτούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο ή από τα κράτη μέλη και η ενίσχυση τη συνεργασία μεταξύ των διαφόρων αναμεμιγμένων φορέων, με την προώθηση ιδίω εταιρικών σχέσεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα Η υλοποίηση του προγράμματο θα υποστηρίζεται, επίση, από όλε τι άλλε ενέργειε που αποσκοπούν στη διάδοση των αποτελεσμάτων (π.χ. δημοσιεύσει, παραπομπέ στο Διαδίκτυο, προβολή σχεδίων και εκδηλώσεων) και στη μεταφορά του εφόσον είναι αναγκαίο, από μελέτε που εξετάζουν ανακύπτοντα προβλήματα, ευκαιρίε ή κάθε άλλο σημαντικό ζήτημα που αφορά στην πορεία τη ηλεκτρονική μάθηση στην Ευρώπη. Η Επιτροπή εξασφαλίζει επίση την αποτελεσματική υλοποίηση του προγράμματο εξασφαλίζοντα διασυνδέσει με άλλα κοινοτικά προγράμματα και ενέργειε, προωθώντα και διευκολύνοντα τη συνεργασία με διεθνεί οργανισμού που αναπτύσσουν δραστηριότητε στον τομέα τη ηλεκτρονική μάθηση. Η Επιτροπή, σε συνεργασία με μια ομάδα, καθορίζει το ετήσιο πρόγραμμα εργασία (συμπεριλαμβανομένη τη κατανομή των κονδυλίων μεταξύ των διαφόρων δράσεων του προγράμματο ), καθώ και άλλα 25