Αριθμός 1810/2013 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ. Α2' Πολιτικό Τμήμα

Αριθμός 1810/2013 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ Α2' Πολιτικό Τμήμα ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Αθανάσιο Κουτρομάνο, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Τσόλα, Ευφημία Λαμπροπούλου, Γεράσιμο Φουρλάνο και Εμμανουήλ Κλαδογένη, Αρεοπαγίτες. ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 8 Απριλίου 2013, με την παρουσία και της γραμματέως Αικατερίνης Σιταρά, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ: Της αναιρεσείουσας: Ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία "." που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Γεώργιο Αρχανιωτάκη. Της αναιρεσιβλήτου: καλαθοσφαιρικής ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία " " που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ηρακλή Σπανό, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ. Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 28-9-2006 αγωγή της ήδη αναιρεσείουσας, που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: του ίδιου Δικαστηρίου και 7663/2011 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητά η αναιρεσείουσα με την από 24-6-2011 αίτησή της. Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο εισηγητής Αρεοπαγίτης Εμμανουήλ Κλαδογένης, ανέγνωσε την από 1-11-2012 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την αναίρεση της προσβαλλομένης απόφασης κατά παραδοχή του τρίτου λόγου της αίτησης αναίρεσης και 2. την απόρριψη των λοιπών λόγων της κρινόμενης αίτησης. Ο πληρεξούσιος της αναιρεσείουσας ζήτησε την παραδοχή της αίτησης και την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη. ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Από τις διατάξεις των άρθρων 94 παρ.1, 96 παρ.3, 97 παρ.3 ΚΠολΔ προκύπτει, ότι: α1)στα πολιτικά δικαστήρια οι διάδικοι είναι υποχρεωμένοι να παρίστανται με πληρεξούσιο δικηγόρο, εκτός από τις οριζόμενες στο άρθρο 94 παρ.2 ΚΠολΔ περιπτώσεις, β1)η πληρεξουσιότητα, ειδικότερα για παράσταση ενώπιον του Αρείου Πάγου, δίδεται με συμβολαιογραφική πράξη ή με προφορική δήλωση η οποία καταχωρίζεται στα πρακτικά του δικαστηρίου ή στην έκθεση, μπορεί δε να αφορά ορισμένες ή όλες τις δίκες εκείνου ο οποίος την παρέχει, γ1)η πληρεξουσιότητα για όλες τις δίκες παύει να ισχύει μετά από πάροδο πέντε ετών από την χορήγησή της και δ1)ο παριστάμενος στο δικαστήριο διάδικος με δικηγόρο, στον οποίο δεν δόθηκε κατά τους ανωτέρω τρόπους σχετική πληρεξουσιότητα ή η δοθείσα σε αυτόν πληρεξουσιότητα έπαυσε πλέον να ισχύει, θεωρείται σαν να μην εμφανίσθηκε κατά την συζήτηση της υποθέσεως. Σύμφωνα δε με το άρθρο 104 ΚΠολΔ, το δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως, σε κάθε στάση της δίκης, την έλλειψη πληρεξουσιότητος, καθώς και την υπέρβασή της. Εξ άλλου, κατά την διάταξη του

άρθρου 570 παρ.1 ΚΠολΔ, "Οι διάδικοι δεν είναι υποχρεωμένοι να καταθέσουν προτάσεις, εκτός αν προβάλλονται ενστάσεις ως προς το παραδεκτό και το εμπρόθεσμο της αίτησης της αναίρεσης και των πρόσθετων λόγων. Οι διάδικοι καταθέτουν τις προτάσεις τους είκοσι τουλάχιστον ημέρες πριν από τη δικάσιμο". Στην προκειμένη περίπτωση, η αναιρεσίβλητη παρέστη νομίμως, σύμφωνα με τις ως άνω διατάξεις, ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου, καθόσον, όπως προκύπτει από τα πρακτικά, εκπροσωπήθηκε από τον δικηγόρο Ηρακλή Σπανό. Η σχετική δε πληρεξουσιότητα παρεσχέθη σε αυτόν, με την υπ'αριθ.../16-7-2012 πράξη του συμβολαιογράφου Θεσ/νίκης Κων/νου Γωγάκου, από τον νομίμως διορισθέντα ως εκκαθαριστή της αναιρεσίβλητης Η. Τ.. Ακολούθως, η τα αντίθετα υποστηρίζουσα σχετική ένσταση της αναιρεσειούσης, η οποία προεβλήθη με τις κατατεθείσες όχι είκοσι τουλάχιστον ημέρες πριν από την δικάσιμο, αλλά αφού παρήλθαν τέσσερις ημέρες μετά από αυτήν, όπως προκύπτει από την σχετική σημείωση της Γραμματέως επί των προτάσεων, είναι (η ένσταση) απορριπτέα προεχόντως ως απαράδεκτη. Ο Ειδικός Κανονισμός Καλαθοσφαίρησης, ο οποίος έγινε με την Υπουργική Απόφαση υπ'αριθ.14485/2001 "Σχέσεις καλαθοσφαιριστών με καλαθοσφαιρικά σωματεία ή Α.Ε." του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία εκδόθηκε κατ'εξουσιοδότηση του άρθρου 87 Ν.2725/1999, ρυθμίζει τα ζητήματα τα σχετικά με την σύναψη της συμβάσεως παροχής αθλητικών υπηρεσιών, την διακοπή ή την λύση της συμβάσεως και εν γένει τις σχέσεις των καλαθοσφαιριστών με τα τμήματα σωματείων αμοιβομένων καλαθοσφαιριστών (Τ.Α.Κ)ή με τις καλαθοσφαιρικές ανώνυμες εταιρίες (Κ.Α.Ε.). Ειδικότερα, ο εν λόγω Κανονισμός ορίζει: Στο άρθρο 1 παρ.1 "Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος κανονισμού: - α. Καλαθοσφαιριστής με αμοιβή είναι εκείνος που συνδέεται με αθλητικό σωματείο που διατηρεί ΤΑΚ με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας για παροχή αθλητικών υπηρεσιών. - β. Επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής είναι εκείνος που συνδέεται με Καλαθοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρεία (Κ.Α.Ε) με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας για παροχή αθλητικών υπηρεσιών. - γ. Κατ' εξαίρεση, Καλαθοσφαιριστής με αμοιβή ή επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής ανάλογα είναι και εκείνος που διέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 94 του Ν. 2725/1999 (περίπτωση υποβιβασμού ομάδας) και στο άρθρο 2 παρ.1 αυτού, "Η ιδιότητα του Καλαθοσφαιριστή με αμοιβή και του Επαγγελματία καλαθοσφαιριστή αποκτάται με την υπογραφή από αυτόν της κατά το άρθρο 1 του παρόντος σύμβασης". Στο άρθρο 3 του ως άνω Κανονισμού, υπό τον τίτλο "Συμβόλαιο - τύπος - διάρκεια - ανανέωση αυτού", ορίζεται ότι: "1. Καθιερώνεται ενιαίος τύπος έντυπης σύμβασης παροχής αθλητικών υπηρεσιών μεταξύ αμειβομένων ή/ και επαγγελματιών καλαθοσφαιριστών και Τ.Α.Κ. ή/ και Κ.Α.Ε. Το έντυπο αυτό συντάσσεται στην ελληνική και αγγλική γλώσσα και καταρτίζεται με επιμέλεια, ευθύνη και δαπάνη του Ενιαίου Συνδέσμου Ανωνύμων Καλαθοσφαιρικών Εταιριών (Ε.Σ.Α.Κ.Ε.). οποίος υποχρεούται να συμπεριλάβει σε αυτό το ελάχιστο βασικό περιεχόμενο της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου. 2. Στο συμβόλαιο, με ποινή αυτοδίκαιης ακυρότητας του, πρέπει να αναφέρονται: α)... β) Τα χρηματικά ποσά που κατέβαλε το σωματείο: αα) προς τον καλαθοσφαιριστή και ββ) προς το προηγούμενο σωματείο ή/ και το Τ.Α.Κ. ή/ και την Κ.Α.Ε. από το οποίο προέρχεται ο καλαθοσφαιριστής (ημεδαπός ή αλλοδαπός), γ)...δ)...κ.λ.π.". Στο άρθρο 4 του Κανονισμού αυτού ορίζεται ότι "1. Το συμβόλαιο μεταξύ Κ.Α.Ε. ή Τ.Α.Κ. και καλαθοσφαιριστή συντάσσεται σε επτά (7) πρωτότυπα και σε ειδικό έντυπο, που χορηγείται από τον Ε.Σ.Α.Κ.Ε., ένα δε από αυτά λαμβάνει ο καλαθοσφαιριστής αμέσως μετά την υπογραφή του και πριν την αποστολή τους στον Ε.Σ.Α.Κ.Ε. προς έλεγχο και επικύρωση. 2. Το συμβόλαιο σε έξι (6) πρωτότυπα υποβάλλεται από την Κ.Α.Ε. ή το Τ.Α.Κ. ή τον καλαθοσφαιριστή ή από πληρεξούσιο τους στον Ε.Σ.Α.Κ.Ε. για έλεγχο και επικύρωση, το αργότερο σε πέντε (5) ημέρες από την ημέρα της υπογραφής του. 3. Ο Ε.Σ.Α.Κ.Ε. μέσα σε πέντε ημέρες από τη λήψη του συμβολαίου, ελέγχει τη νομιμότητα των όρων του ως και τη νομιμοποίηση των συμβαλλόμενων μερών, το επικυρώνει και το καταχωρεί σε ειδικό βιβλίο ή

ηλεκτρονικό αρχείο που τηρείται για το σκοπό αυτό. Αν κατά τον έλεγχο διαπιστώνεται ουσιαστικό ή νομικό ελάττωμα ή έλλειψη των στοιχείων του άρθρου 3 του παρόντος Κανονισμού ή οποιουδήποτε άλλου όρου, που καθορίζουν ειδικές διατάξεις, ο Ε.Σ.Α.Κ.Ε. καλεί με έγγραφο την Κ.Α.Ε. ή το Τ.Α.Κ. μέσα σε πέντε (5) ημέρες από τη λήψη του να προβεί στις απαραίτητες διορθώσεις ή συμπληρώσεις και να το επανυποβάλει για έλεγχο. H Κ.Α.Ε. ή το Τ.Α.Κ. ενημερώνει άμεσα και υποχρεωτικά τον αντισυμβαλλόμενο καλαθοσφαιριστή. Μετά τον τελικό έλεγχο του συμβολαίου και την καταχώρηση του στο τηρούμενο βιβλίο του Ε.Σ.Α.Κ.Ε., ο τελευταίος, εντός προθεσμίας δέκα πέντε (15) ημερών από την υποβολή του συμβολαίου προς έλεγχο και επικύρωση αποστέλλει υποχρεωτικά από ένα επικυρωμένο πρωτότυπο στην αρμόδια Δ.Ο.Υ., στην Ε.Ο.Κ., στην Κ.Α.Ε. ή στο Τ.Α.Κ., στον καλαθοσφαιριστή και στον Π.Σ.Α.Κ. 4. Η ίδια διαδικασία θα πρέπει να τηρείται και για κάθε τροποποίηση ή/ και ανανέωση ή/ και λύση, με κοινή βούληση των συμβαλλομένων, των συμβάσεων, για να παράγονται αποτελέσματα. 5. Σε κάθε περίπτωση εγγραφής, μετεγγραφής, ανανέωσης συμβολαίου και καταβολής χρηματικών ποσών προς τον καλαθοσφαιριστή, απαραίτητη προϋπόθεση ελέγχου και επικύρωσης από τον Ε.Σ.Α.Κ.Ε. είναι η συνυποβολή αντιγράφου τριπλοτύπου είσπραξης φόρου που αναλογεί κατά τις κείμενες διατάξεις και ο οποίος παρακρατείται και αποδίδεται με φροντίδα της Κ.Α.Ε. ή του Τ.Α.Κ.". Τέλος, στο άρθρο 11 του Κανονισμού ορίζεται: "Το συμβόλαιο λύεται: α1)εάν περάσει η χρονική διάρκεια του αρχικού συμβολαίου ή του τυχόν ανανεωθέντος. β1)με κοινή συναίνεση των ενδιαφερομένων μερών. γ1)...". Από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται, 1)ότι για να είναι έγκυρη η σύμβαση παροχής αθλητικών υπηρεσιών μεταξύ επαγγελματία καλαθοσφαιριστή και Κ.Α.Ε. και να παράγει τα έννομα αποτελέσματά της πρέπει να περιέχει, με ποινή την "αυτοδίκαιη ακυρότητα", τα οριζόμενα στο άρθρο 3 του Κανονισμού στοιχεία, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και το καταβληθέν χρηματικό ποσόν στην προηγούμενη Κ.Α.Ε. από την οποία προέρχεται ο καλαθοσφαιριστής, άλλως, η σύμβαση παροχής αθλητικών υπηρεσιών είναι άκυρη ως αντικειμένη σε απαγορευτική διάταξη του νόμου, σύμφωνα με το άρθρο 174 Α.Κ. και 2)ότι η συμφωνία συναινετικής λύσεως της συμβάσεως αυτής, για να παράγει έννομα αποτελέσματα, πρέπει να υποβάλλεται στην ίδια διαδικασία, η οποία ορίζεται και για την σύμβαση παροχής αθλητικών υπηρεσιών, δηλαδή στην διαδικασία η οποία προβλέπεται από τις αναφερθείσες διατάξεις του άρθρου 4 του Κανονισμού, της επικυρώσεως της συμβάσεως από τον Ε.Σ.Α.Κ.Ε. Από καμμία όμως διάταξη του Κανονισμού δεν απαιτείται, για την εγκυρότητα της συμφωνίας της συναινετικής λύσεως, να αναγράφεται σε αυτήν οποιοδήποτε ποσόν. Εξ άλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 174, 180, 181 Α.Κ. προκύπτει, ότι δικαιοπραξία η οποία αντιβαίνει σε απαγορευτική διάταξη του νόμου, αν δεν συνάγεται κάτι άλλο, είναι άκυρη και θεωρείται σαν να μην έγινε και ότι η ακυρότητα μέρους συνεπιφέρει την ακυρότητα ολόκληρης της δικαιοπραξίας, αν συνάγεται ότι δεν θα είχε επιχειρηθεί χωρίς το άκυρο μέρος. Τέλος, το άρθρο 201 Α.Κ. ορίζει "Αν με τη δικαιοπραξία τα αποτελέσματά της εξαρτήθηκαν από γεγονός μελλοντικό και αβέβαιο (αίρεση αναβλητική), τα αποτελέσματα αυτά επέρχονται μόλις συμβεί το γεγονός (πλήρωση της αίρεσης)" και το άρθρο 208 περ.β'α.κ.: "Αίρεση αδύνατη ως αναβλητική καθιστά άκυρη τη δικαιοπραξία". Κατά την έννοια της τελευταίας διατάξεως, αδύνατη είναι η αίρεση, όταν η πλήρωσή της δεν είναι εφικτή κατά τον χρόνο καταρτίσεως της δικαιοπραξίας για λόγους είτε νομικούς είτε πραγματικούς. Ως εκ τούτου, η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η πλήρωση της αιρέσεως είναι εφικτή κατά τον χρόνο αυτόν, αλλά αργότερα καθίσταται αδύνατη, γιατί τότε πρόκειται για ματαίωση της αιρέσεως (ΑΠ 953/1996, ΑΠ 405/1980, ΑΠ 1495/1979). Στην προκειμένη περίπτωση, το Πολυμελές Πρωτοδικείο, δικάζον ως δευτεροβάθμιο δικαστήριο, δέχθηκε με την προσβαλλομένη απόφασή του τα ακόλουθα: "Η ανακόπτουσα και ήδη εκκαλούσα ανώνυμη καλαθοσφαιρική εταιρία με την επωνυμία " ", ενδιαφερόμενη να εντάξει στη δυναμικό της

τον ως άνω καλαθοσφαιριστή και προκειμένου να αποδεσμευτεί αυτός από το συμβόλαιο του, ώστε να συνάψει νέα σύμβαση μαζί της, συνήψε ιδιόμορφη ενοχική σύμβαση, κατ' άρθρο 361 ΑΚ, που περιλήφθηκε στο από 22-6-2004 ιδιωτικό συμφωνητικό, το οποίο καταρτίστηκε μεταξύ της ανακόπτουσας, της υπό εκκαθάριση " ", των άνω εννέα πλειοδοτών, στους οποίους περιήλθε το ενεργητικό της τελευταίας και του καλαθοσφαιριστή Σ. Σ., δυνάμει της οποίας η ανακόπτουσα ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει στους εννέα πλειοδότες ή στη νέα ΚΑΕ, που θα συστηνόταν (ήδη καθ' ης), ως δίκαιο και εύλογο αντάλλαγμα, το ποσό των 250.000 ευρώ, καταβλητέο σε εννέα άτοκες δόσεις, ποσού 30.000 ευρώ οι οκτώ πρώτες και 10.000 ευρώ η τελευταία, στις ημερομηνίες 30-8-2004, 30-11- 2004, 28-2-2005, 30-5-2005, 30-8-2005, 30-11-2005, 15-1-2006, 28-2-2006 και 15-4-2006 αντίστοιχα. Προς εξασφάλιση καταβολής των παραπάνω δόσεων, η ανακόπτουσα εξέδωσε σε διαταγή της υπό σύσταση Κ.Α.Ε., δηλαδή της καθ' ης " ", εννέα μεταχρονολογημένες, ισόποσες των άνω δόσεων, δίγραμμες τραπεζικές επιταγές της Εγνατία Τράπεζας, οι οποίες συμφωνήθηκε ότι επιτελούν εγγυητική λειτουργία και ότι η εμφάνιση στην πληρώτρια τράπεζα και είσπραξη τους θα γινόταν μόνο σε περίπτωση υπερημερίας της ανακόπτουσας ως προς την πληρωμή της αντίστοιχης δόσης. Στη συνέχεια, με το από 24-6-2004 ιδιωτικό συμφωνητικό "συναινετικής λύσεως συμβάσεως παροχής αθλητικών υπηρεσιών μεταξύ επαγγελματία καλαθοσφαιριστή και ΚΑΕ, κατ' άρθρο 11 περ.β' της Υ.Α. 14485/2001", που καταρτίστηκε μεταξύ της υπό εκκαθάριση " " και των εννέα πλειοδοτών αφενός και του καλαθοσφαιριστή Σ. Σ. αφετέρου, συμφωνήθηκε η συναινετική λύση της σύμβασης, που συνέδεε τον τελευταίο με την υπό εκκαθάριση " ". Στο εν λόγω συμφωνητικό συναινετικής λύσης της υφιστάμενης σύμβασης παροχής υπηρεσιών και μάλιστα στο άρθρο 2 αυτού, γίνεται σαφής μνεία του προηγηθέντος συμφωνητικού με την ανακόπτουσα " " και του γεγονότος ότι συμφωνήθηκε με αυτήν η λύση της επίμαχης σύμβασης "υπό τους οικονομικούς και ουσιαστικούς όρους και προϋποθέσεις του συνταγέντος σχετικού ιδιωτικού συμφωνητικού, το οποίο συνυπέγραψαν οι εδώ συμβαλλόμενοι και με το οποίο η ανακόπτουσα θα καταβάλει τα συμφωνηθέντα ανταλλάγματα", χωρίς να αναγραφεί το ποσό του ανταλλάγματος αυτού. Η αναγραφή ωστόσο του ποσού αυτού δεν ήταν αναγκαία για το κύρος της συναινετικής συμφωνίας λύσης της σύμβασης παροχής αθλητικών υπηρεσιών, αφού, όπως προαναφέρθηκε στην προηγηθείσα μείζονα σκέψη της παρούσας, η αναγραφή του επιτάσσεται με ποινή ακυρότητας μόνο για τη συστατική της παροχής αθλητικών υπηρεσιών σύμβαση και όχι για τη λύση της. Το εν λόγω 24-8-2004 ιδιωτικό συμφωνητικό συναινετικής λύσης της σύμβασης υποβλήθηκε προς έλεγχο και ελέγχθηκε για τη νομιμότητα των όρων του από τον Ε.Σ.Α.Κ.Ε. την 1-7-2004. Έτσι, μετά την ολοκλήρωση της αποδέσμευσης του εν λόγω καλαθοσφαιριστή, που έλαβε χώρα νομότυπα, κατά τα προεκτεθέντα, με το από 24-6-2004 επικυρωμένο από τον Ε.Σ.Α.Κ.Ε. συμφωνητικό, ολοκληρώθηκε από πλευράς δικαιοπαρόχου της καθ' ης και των ιδρυτών της η εκπλήρωση του συνόλου των υποχρεώσεων που αυτοί ανέλαβαν έναντι της ανακόπτουσας με το από 22-6-2004 συμφωνητικό. Αντίθετα, η ανακόπτουσα ήταν εκείνη που δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το τελευταίο αυτό από 22-6-2004 συμφωνητικό, αφού δεν κατέβαλε το συμφωνηθέν αντάλλαγμα για την αποδέσμευση του εν λόγω καλαθοσφαιριστή. Ειδικότερα, τούτη συνήψε με αυτόν την από 28-6-2004 σύμβαση παροχής αθλητικών υπηρεσιών, συνυπογράφοντας και την προβλεπόμενη έντυπη σύμβαση με αριθμό 0180, στις οποίες η καθ' ης ουδόλως συμμετείχε, όπου κατά παράβαση της ρητής επιταγής του άρθρου 3 παρ. 2 εδ. β' του Ειδικού Κανονισμού Καλαθοσφαίρισης του άρθρου 87 του Ν. 2725/1999, δεν ανέγραψε το χρηματικό ποσό που αυτή κατέβαλε στην προηγούμενη Κ.Α.Ε., στην οποία ο άνω καλαθοσφαιριστής υπαγόταν, με συνέπεια την αυτοδίκαιη ακυρότητα της άνω σύμβασης. Την ακυρότητα αυτή επικαλείται η ανακόπτουσα με τον πρώτο λόγο της ανακοπής της για ν' αποκρούσει την προσβαλλόμενη από αυτήν υπ'αριθμό 6528/2006 διαταγή πληρωμής του Ειρηνοδίκη Θεσσαλονίκης, που

εκδόθηκε κατόπιν αίτησης της καθ' ης με βάση την υπ' αριθμό... δίγραμμη επιταγή της Εγνατίας Τράπεζας, ποσού 10.000 ευρώ, που εξέδωσε με ημερομηνία την 25-4-2006 η ανακόπτουσα...σε διαταγή της καθ' ης. Την επιταγή αυτή, που αφορούσε στην μη καταβληθείσα από αυτήν συμφωνηθείσα ένατη δόση του ανταλλάγματος, ποσού 10.000 ευρώ, εμφάνισε η καθ' ης νομότυπα και εμπρόθεσμα την 17-4- 2006, αλλά δεν πληρώθηκε λόγω ανάκλησης της εντολής πληρωμής της από την ανακόπτουσα εκδότρια της. Όπως όμως προαναφέρθηκε, η υποχρέωση της ανακόπτουσας να καταβάλει τις συμφωνηθείσες δόσεις του ανταλλάγματος, δεν απορρέει από την άκυρη σύμβαση παροχής αθλητικών υπηρεσιών, αλλά από το κρίσιμο για τη διάγνωση της παρούσας διαφοράς από 22-6-2004 ιδιωτικό συμφωνητικό, το οποίο είναι καθ' όλα έγκυρο, διότι δεν υπόκειται σε τύπο και κατά τη σύναψη' του καμία διάταξη του άνω Κανονισμού, και μάλιστα τασσομένη επί ποινή ακυρότητας, παραβιάστηκε, όπως έγκυρο είναι και το από 24-6-2004 συμφωνητικό συναινετικής λύσης της προηγούμενης σύμβασης του καλαθοσφαιριστή με την ".", αφού από τον Κανονισμό δεν απαιτείται, και μάλιστα τασσομένη επί ποινή ακυρότητας, να αναγράφεται σε αυτό το ποσό του ανταλλάγματος. Εξάλλου, σύμφωνα με το περιεχόμενο του επίμαχου από 24-6-2004 συμφωνητικού, οι συμβαλλόμενοι σε αυτό αποφάσισαν με κοινή, ρητή και μη εξαρτώμενη από οποιαδήποτε αίρεση ή προθεσμία συμφωνία τους, να λύσουν τη σύμβαση παροχής αθλητικών υπηρεσιών του άνω καλαθοσφαιριστή από την " ", η οποία και τελικά λύθηκε, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 11 εδ. β' του άνω Κανονισμού (δηλαδή "με κοινή συναίνεση των ενδιαφερόμενων μερών"), με τον σκοπό να ακολουθήσει η μετεγγραφή του τελευταίου στην ".", με σύναψη μεταξύ τους σύμβασης παροχής αθλητικών υπηρεσιών, την οποία οι τελευταίοι, ως συμβαλλόμενοι, αναγνωρίζουν ως απολύτως έγκυρη και παντελώς απρόσβλητη συναινετικής λύσης. Το δε αντάλλαγμα, ποσού των 250.000 ευρώ, το οποίο συμφωνήθηκε να καταβληθεί στις προαναφερόμενες δόσεις, είναι αντάλλαγμα, που αφορά στην πρόωρη λύση της σύμβασης μεταξύ του άνω καλαθοσφαιριστή και της "ΚΑΕ...", όπως ρητά και κατηγορηματικά αναφέρεται στο από 22-6-2004 ιδιωτικό συμφωνητικό, η οποία και θα στερούταν πλέον τις υπηρεσίες του, αφού αυτός (καλαθοσφαιριστής) έπαυσε να ανήκει στο έμψυχο δυναμικό της τελευταίας. Κατά συνέπεια, η επίδικη και καταγόμενη σε δίκη αξίωση απορρέει αποκλειστικά και μόνο από το από 22-6-2004 ιδιωτικό συμφωνητικό, η δε μεταγενέστερη σύναψη με τον καλαθοσφαιριστή αυτόν, και μάλιστα χωρίς τη σύμπραξη της καθ' ης, άκυρης σύμβασης παροχής αθλητικών υπηρεσιών από υπαιτιότητα της ανακόπτουσας "... ΚΑΕ", η οποία δεν ανέγραψε στη σύμβαση το άνω τίμημα, για δικούς της λόγους, προφανώς φορολογικούς, δεν επιδρά στο κύρος της εμπεριεχόμενης στο από 22-6-2004 ιδιωτικό συμφωνητικό συμφωνίας των διαδίκων για την εκ μέρους της τελευταίας ανάληψης υποχρέωσης προς καταβολή στην καθ' ης του οικονομικού ανταλλάγματος. Ενόψει των προαναφερομένων, ουδόλως προκύπτει ότι η εγκυρότητα της μεταγενέστερης σύναψης σύμβασης παροχής αθλητικών υπηρεσιών ανάμεσα στην ανακόπτουσα και τον άνω καλαθοσφαιριστή ως αναβλητική αίρεση στο από 22-6-2004 ιδιωτικό συμφωνητικό, με την έννοια ότι θέλησαν τα συμβαλλόμενα στο άνω συμφωνητικό μέρη να εξαρτήσουν την επέλευση των αποτελεσμάτων της συμφωνίας τους για αποδέσμευση του καλαθοσφαιριστή και την καταβολή του άνω οικονομικού ανταλλάγματος από την εγκυρότητα αυτή. Σε κάθε δε περίπτωση, από τη διάταξη του άρθρου 208 παρ. 2 του ΑΚ προκύπτει, ότι η αίρεση που είναι αδύνατη ως αναβλητική, καθιστά άκυρη τη δικαιοπραξία στην οποία έχει προστεθεί. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, αδύνατη είναι η αίρεση', όταν η πλήρωση της δεν είναι εφικτή κατά το χρόνο κατάρτισης της δικαιοπραξίας για λόγους είτε νομικούς είτε πραγματικούς. Ένεκα τούτου, η διάταξη εκείνη δεν εφαρμόζεται στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η πλήρωση της αίρεσης είναι εφικτή κατά το χρόνο τούτο, αλλά αργότερα καθίσταται αδύνατη, γιατί τότε πρόκειται για ματαίωση της αίρεσης.

Συνεπώς, ακόμη κι αν ήθελε υποτεθεί ότι η εγκυρότητα της μεταγενέστερης σύναψης σύμβασης παροχής αθλητικών υπηρεσιών ανάμεσα στην ανακόπτουσα και τον άνω καλαθοσφαιριστή τέθηκε ως αναβλητική αίρεση στο από 22-6-2004 ιδιωτικό συμφωνητικό των διαδίκων, η οποία (αίρεση) κατέστη αδύνατη, λόγω της σύναψης άκυρης τελικά σύμβασης, δεν εφαρμόζεται η προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 208 παρ. 2 του ΑΚ και δεν συνεπάγεται την ακυρότητα και της ιδιόμορφης, κατ' άρθρο 361 ΑΚ, ενοχικής σύμβασης των διαδίκων, βάσει της οποίας η ανακόπτουσα ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει στην καθ' ης το επίδικο οικονομικό αντάλλαγμα. Πρόκειται,εξάλλου, για δύο χωριστές συμβάσεις, ως τέτοιες δε τις αναγνωρίζει και ο Ειδικός Κανονισμός Καλαθοσφαίρισης του άρθρου 87 του Ν.2725/1999... Συνεπώς, δεν πρόκειται για ενιαία "σύμβαση μετεγγραφής", ώστε η ακυρότητα της επιμέρους σύμβασης να επιφέρει, κατ'άρθρο 181 του Α.Κ., ακυρότητα της όλης σύμβασης, άρα και της άλλης αρχικώς έγκυρης επιμέρους σύμβασης...". Με αυτά τα οποία δέχθηκε το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, ορθά εφάρμοσε τις διατάξεις των άρθρων 174, 180, 181, 201, 208 περ.β', 361 Α.Κ. και 4 παρ.4 της Υ.Α. 14485/2001, ορθά δε δεν εφάρμοσε τις διατάξεις περί ενστάσεως μη εκπληρώσεως της συμβάσεως, ανυπαίτιας αδυναμίας παροχής του ενός, αδυναμίας παροχής από υπαιτιότητα του ιδίου, υπερημερίας εκπληρώσεως του ενός και διαλυτικής αιρέσεως (άρθρα 374, 380, 382, 383, 202 ΑΚ) και δεν υπέπεσε στην πλημμέλεια του άρθρου 560 αριθ.1 ΚΠολΔ. Επομένως, οι 2 πρώτοι λόγοι της αιτήσεως αναιρέσεως, με τους οποίους η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται τα αντίθετα, είναι αβάσιμοι. Τα άρθρα 440, 441 AK ορίζουν, το μεν πρώτο ότι ο συμψηφισμός επιφέρει απόσβεση των μεταξύ δύο προσώπων αμοιβαίων απαιτήσεων, όσο καλύπτονται, αν είναι ομοειδείς κατά το αντικείμενο και ληξιπρόθεσμες, το δε δεύτερο ότι συμψηφισμός επέρχεται, αν ο ένας τον επικαλεστεί με δήλωση προς τον άλλο. Η πρόταση του συμψηφισμού επιφέρει απόσβεση των αμοιβαίων απαιτήσεων, από τότε που συνυπήρξαν. Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται, ότι το διαπλαστικό δικαίωμα προτάσεως του συμψηφισμού δημιουργείται από την στιγμή που δύο αντίθετες απαιτήσεις, που πληρούν τις προϋποθέσεις του συμψηφισμού, θα συνυπάρξουν. Ο δικαιούχος της κάθε απαίτησης έχει συνεπώς από το χρονικό αυτό σημείο το δικαίωμα, να αποσβέσει την απαίτηση του δανειστή του, προτείνοντας την ανταπαίτησή του σε συμψηφισμό, επέρχεται δε με την πρότασή του απόσβεση των αμοιβαίων απαιτήσεων, στο μέτρο κατά το οποίο καλύπτονται, αναδρομικώς, ανεξάρτητα από το αν θα γίνει ή όχι αποδεκτή από εκείνον στον οποίο απευθύνεται. Οι συμψηφιζόμενες απαιτήσεις πρέπει να είναι ομοειδείς έγκυρες και ληξιπρόθεσμες. Έτσι, αν μία από τις απαιτήσεις δεν υπάρχει ή η σχετική σύμβαση από την οποία πηγάζει είναι άκυρη, ο συμψηφισμός δεν επιφέρει απόσβεση της άλλης απαιτήσεως. Η πρόταση του συμψηφισμού μπορεί να λάβει χώρα είτε εξωδίκως, είτε ενώπιον του δικαστηρίου με την μορφή ενστάσεως, σύμφωνα με το άρθρο 442 Α.Κ. (ΑΠ 980/2009, ΑΠ 181/1995). Στην προκειμένη περίπτωση, η αναιρεσείουσα, τόσο με την ανακοπή της ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, όσο και με την έφεσή της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου ισχυρίσθηκε, ότι πέραν της επίδικης επιταγής υπάρχει σφοδρή αντιδικία μεταξύ των διαδίκων και για τις υπόλοιπες επιταγές τις οποίες εξέδωσε η αναιρεσείουσα για την ως άνω αιτία, στις προηγηθείσες δε σχετικές δίκες, από τους ισχυρισμούς και χαρακτηρισμούς της αναιρεσίβλητης, η αναιρεσείουσα υπέστη ηθική βλάβη. Για τον λόγο αυτόν η τελευταία άσκησε κατά της αντιδίκου της τέσσερις αγωγές, με τις οποίες ζητεί χρηματική ικανοποίηση συνολικώς 5.000.000 ευρώ. Την απαίτησή της αυτήν, με εξώδικη δήλωση η οποία επιδόθηκε στην αναιρεσίβλητη νομίμως ήδη προ της εκδόσεως της διαταγής πληρωμής για την επίδικη επιταγή, επρότεινε σε συμψηφισμό με την δικαζομένη εν προκειμένω απαίτηση της αναιρεσίβλητης των 10.000 ευρώ από την αναφερθείσα επιταγή. Εν όψει δε της παρούσης δίκης, η αναιρεσείουσα επρότεινε την σχετική ένσταση. Η ένσταση αυτή, εφόσον η αναιρεσείουσα δεν αναφέρει καθόλου εάν έχει εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί των ως άνω τεσσάρων αγωγών της, δεν είναι νόμιμη, καθόσον η επικαλουμένη απαίτησή της δεν είναι προς το παρόν υπαρκτή και ληξιπρόθεσμα αφού δεν έχει επιδικασθεί με

απόφαση, ώστε να προταθεί νομίμως προς συμψηφισμό. Το δευτεροβάθμιο όμως δικαστήριο, με την προσβαλλομένη απόφασή του απέρριψε κατ'ουσίαν τον ισχυρισμό της αναιρεσειούσης περί εξοφλήσεως και με την ακόλουθη αιτιολογία: "Στην προκειμένη περίπτωση η ανακόπτουσα, με τον πέμπτο λόγο της ανακοπής της, προτείνει σε συμψηφισμό απαιτήσεις της που απορρέουν από τις υπ' αριθμούς κατάθεσης 11636/2005, 32043/2005, 32042/2005 και 32696/2005 αγωγές, που αυτή άσκησε σε βάρος της καθ' ης ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, το περιεχόμενο των οποίων παραθέτει κατά λέξη; στο δικόγραφο της ανακοπής, με τις οποίες ζητά να υποχρεωθεί η τελευταία να της καταβάλει τα αιτηθέντα με αυτές (αγωγές) ποσά ως χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη, επειδή η καθ'ης προσέβαλε τη φήμη, την τιμή και την υπόληψη της από τη μεταξύ τους αντιδικία, ερειδόμενη στις απαιτήσεις της τελευταίας από τη μη καταβολή από την ίδια (ανακόπτουσα) των αντίστοιχων χρηματικών δόσεων, που αναφέρονται στο από 22-6-2004 ιδιωτικό συμφωνητικό. Ο λόγος αυτός της ανακοπής είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι οι άνω απαιτήσεις της ανακόπτουσας απορρέουν από την ίδια έννομη σχέση (επίδικη) και κατά συνέπεια, δεν συντρέχουν εν προκειμένω, σύμφωνα με την προηγηθείσα μείζονα σκέψη, οι προϋποθέσεις του συμψηφισμού, αφού έτσι δε δημιουργείται σχέση δανειστή και οφειλέτη της ανταπαίτησης και κύριας απαίτησης αντίστοιχα". Επομένως, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, έστω και με εσφαλμένη αιτιολογία, ορθώς απέρριψε τον εν λόγω ισχυρισμό και ως εκ τούτου, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 578 ΚΠολΔ, ο τρίτος λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο η αναιρεσείουσα αποδίδει στο δικαστήριο πλημμέλεια από το άρθρο 560 αριθ.1 ΚΠολΔ για κακή εφαρμογή του άρθρου 440 Α.Κ., είναι αβάσιμος. Ακολούθως, πρέπει να απορριφθεί η κρινομένη αίτηση αναιρέσεως και να καταδικασθεί η αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Απορρίπτει την από 24-6-2011 αίτηση της εταιρίας με την επωνυμία " " για αναίρεση της υπ'αριθ.7663/2011 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Καταδικάζει την αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης, τα οποία ορίζει σε δύο χιλιάδες επτακόσια (2700) ευρώ. Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 5 Ιουνίου 2013. Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 17 Σεπτεμβρίου 2013. Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ