ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΟΡΤΥΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΝΝΑ Το βράδυ ήρθε ένα σµήνος από ορτύκια και σκέπασε το στρατόπεδο, και το πρωί τριγύρω στο στρατόπεδο υπήρχε ένα στρώµα δροσιάς. Όταν διαλύθηκε η δροσιά, σχηµατίστηκε πάνω στην επιφάνεια της ερήµου κάτι λεπτό σαν πάχνη. Το είδαν οι Ισραηλίτες, αλλά δεν ήξεραν τι ήταν, και ρωτούσαν ο ένας τον άλλο: Τι είναι ετούτο; κ Έξοδος 16:13-15 (κ ετούτο; Εβρ. µαν χου, από το οποίο προήλθε η λ. µάννα επεξήγηση των συντακτών της Αγίας Γραφής της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας, σελ. 90) Ο Θεός δίνει το µάννα 16 Οι υιοί Ισραήλ βρίσκονται πλέον στην έρηµο Σινά µετά την φυγή τους απ την Αίγυπτο. Όταν άρχισαν να παραπονούνται για την έλλειψη τροφής, ο Γιαχβέ τους λυπήθηκε, και είπε στον Μωυσή ότι "θα έβρεχε ψωµί από τον ουρανό" (Έξοδος 16:4), για τα παιδιά του. Ο Μωυσής ή παρερµήνευσε ή υπερέβαλε το µήνυµα, και ανέφερε στο λαό: "Ο Γιαχβέ θα σας δώσει το βράδυ κρέας να φάτε, και το πρωί θα σας δώσει όσο ψωµί θέλετε για να χορτάσετε" (16:8). Ο Γιαχβέ, φυσικά, τροποποίησε µεγαλόψυχα την υπόσχεσή του για να προσαρµοστεί στην άποψη που ο Μωυσής είχε εκθέσει. Και ιδού ο τρόπος µε τον οποίον ο Γιαχβέ εκπλήρωσε τις γενναιόδωρες υποσχέσεις του: Εκείνο το βράδυ "ορτύκια εµφανίστηκαν, και κάλυψαν το στρατόπεδο" (Έξοδος 16:13), και το πρωί ουράνιο µάννα, που είχε πολύ ιδιαίτερες ιδιότητες, κι είχε την γεύση "γλυκίσµατος που γίνεται από µέλι" (Έξοδος 16:31) ή αλλιώς "η γεύση του ήταν σαν της λαγάνας από λάδι" (Αριθµοί 11:8), αλλά αν ήταν ελαιόλαδο, καστορέλαιο, έλαιο κηροζίνης, λάδι για τα µαλλιά, ή έλαιο των Αγίων, η εβραϊκή Έµπνευση δεν µας αποκαλύπτει. Τι ήταν όµως αυτό το µάννα; Απλούστατα κοπριά περιστεριών. Ναι, ένα από τα πιάτα των πρώτων εβραίων ήταν τα περιττώµατα των πουλιών. Απορείτε; Επειδή σας έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου και θεωρείτε ότι οτιδήποτε γράφεται µέσα σε ένα υποτιθέµενο άγιο βιβλίο των εβραίων είναι Λόγος του θεού, δεν το πιστεύετε; Ας πάµε για λίγο στο Βασιλέων Β! 6:24-25. ένα κεφάλι γαϊδουριού να πουληθεί για και µισή λίτρα κοπριάς περιστεριών για Ταυτόχρονα δείτε και την υποσηµείωση των εκδοτών της Βίβλου της Βιβλικής εταιρείας, κοπριά περιστεριών. Τη χρησιµοποιούσαν επίσης για φαγώσιµο. Αυτή η περιοχή νότια της Μ. Ασίας είναι το µονοπάτι των µεταναστευτικών πουλιών µεταξύ Ευρώπης και Αφρικής. Τα πουλιά που οι Εβραίοι έτρωγαν ήταν εκείνα που ήταν εξοντωµένα και έπεφταν κάτω.
Το µάννα ήταν τα περιττώµατα των πουλιών που πετούσαν ψηλά. Φυσικά οι Εβραίοι δεν έβρισκαν τα περιττώµατα πολύ νόστιµα. Οι υιοί Ισραήλ δεν συµπάθησαν καθόλου το µάννα ως σταθερή διατροφή. Αυτό ήταν άλλωστε το µοναδικό που έπρεπε να τρώνε για σαράντα χρόνια, δεδοµένου ότι τα ορτύκια ήταν µια ειδική απόλαυση για ΜΙΑ µόνον ηµέρα. Τους ακούµε στην επόµενη διαδήλωσή τους για τα τρόφιµα, να µιλούν για τα πράσα και τα κρεµµύδια και τα σκόρδα και τα αγγούρια της Αιγύπτου, και να λένε: " εν υπάρχει τίποτε να φάµε, εκτός από τούτο δω το µάννα;" (Αριθµοί 11:6). Και πάλι έλεγαν: "αηδιάσαµε πια αυτήν την άθλια τροφή" (Αριθµοί 21:5) και, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, "άρχισαν να γκρινιάζουν και να λένε: ποιος θα µας δώσει να φάµε κρέας;" (Αριθµοί 11:4). Πολύ παράξενος, πράγµατι, ο κίνδυνος λιµού παρουσία αρκετών εκατοµµυρίων προβάτων και βοδιών, εκτός αν, πράγµατι, τα φτωχά κτήνη ήταν τόσο πεινασµένα και σκελετωµένα τα ίδια ώστε να είναι ακατάλληλα για τροφή! Και ο Μωυσής είχε σαφώς αυτά τα ζώα στο µυαλό του γιατί όταν ο Γιαχβέ του υποσχέθηκε κρέας για να φάνε τα παιδιά του Ισραήλ, διαλογίστηκε έτσι µε τον Γιαχβέ: "Εξακόσιες χιλιάδες είναι οι οδοιπόροι, που αποτελούν τον λαό που οδηγώ, κι εσύ λες ότι θα τους δώσεις κρέας για να τρώνε ένα µήνα; Όσα πρόβατα και βόδια να σφάξει κανείς, δε θα τους φτάσουν, Κι όλα τα ψάρια της θάλασσας να συγκεντρωθούν γι αυτούς, πάλι δε θα είναι αρκετά!" (Αριθµοί 11:21,22). Λιµοκτονούσαν, λοιπόν, µέχρι θανάτου κάτω από τέτοιες περιστάσεις! Και "ο θυµός του Γιαχβέ εξήφθη πολύ" και υποσχέθηκε ευγενικά: "Και θα το τρώτε (το κρέας) όχι µία ηµέρα, ούτε δύο, ούτε πέντε, ούτε δέκα, ούτε είκοσι ηµέρες. Ολόκληρο µήνα θα τρώτε κρέας, ώσπου να σας βγει από την µύτη, και να το αηδιάσετε" (Αριθµοί 11:19, 20)! Έτσι, µέσα στην στοργική και γενναιόδωρη πρόνοιά του, ο Γιαχβέ τους πρόσφερε ένα τσιµπούσι ορτυκιών σε καταπληκτική κλίµακα. ιότι "ο Γιαχβέ σήκωσε ένα αεράκι που παρέσυρε από τη θάλασσα ορτύκια," Και σηµειώστε: Εκείνα τα ορτύκια έπεφταν και συσσωρεύτηκαν επάνω το πρόσωπο της γης "σε απόσταση µιας µέρας δρόµου γύρω από το στρατόπεδο από το ένα µέρος κι άλλο τόσο από το άλλο, και σε πάχος δύο πήχεις από το έδαφος." (Αριθµοί 11:31)! Αυτό το απλό εµπνευσµένο αφήγηµα, αναφερόµενο σ έναν στίχο των εβραϊκών γραφών, και για το οποίο ποτέ δεν άκουσα κανένα κήρυγµα στην ζωή µου απ τον άµβωνα, είναι το πιο καταπληκτικό θαύµα της θείας γενναιοδωρίας σ όλη την ιερή ιστορία, και προκαλεί επιτακτικά την προσοχή του θαυµασµού µας. Ας αναπαραστήσουµε λίγο αυτήν την καταπληκτική πτώση των ορτυκιών, κι ας δούµε πώς οι αριθµοί, που δεν ψεύδονται, µπορούν να είναι βοήθηµα, ή εµπόδιο, στην Πίστη. Τα ορτύκια, λοιπόν, συσσωρεύτηκαν "δύο πήχεις από το έδαφος" σε απόσταση "µιας ηµέρας δρόµου γύρω από το στρατόπεδο." Ένας πήχης στις εβραϊκές γραφές είναι 52,5 εκατοστά (βασιλικό µέτρο), ή 45,8 εκ. (σύνηθες µέτρο). ύο
πήχεις είναι εποµένως 100 εκατοστά (1 µέτρο). Το ταξίδι µιας βιβλικής "ηµέρας," σύµφωνα µε την εβραϊκή εγκυκλοπαίδεια, είναι 44.8 χλµ, σύµφωνα µε την Αγία Γραφή της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας περίπου 35-40 χλµ. Τώρα, το στρατόπεδο του Ισραήλ (που απλώθηκε όπως υποδεικνύεται στους Αριθµούς 2, και υπέροχα περιγράφεται από τον Βαλαάµ στους Αριθµούς 24) ήταν, σύµφωνα µε αποδεκτούς υπολογισµούς, ένα τετράγωνο µε 20 χιλιόµετρα σε κάθε πλευρά. Και σίγουρα ήταν πυκνοκατοικηµένο, µε περίπου 6.000 άτοµα ανά τετραγωνικό χλµ. µην αφήνοντας ούτε ένα τετραγωνικό µέτρο για τα εκατοµµύρια των ζώων τους. (Ο πυκνότερος πληθυσµός στις χειρότερες τρώγλες οποιασδήποτε σύγχρονης µεγαλούπολης είναι περίπου 9.500 άνθρωποι ανά τετραγωνικό χλµ, σε σπίτια µε πολλούς ορόφους.) Γύρω απ αυτό το στρατόπεδο των 20 χλµ ανά πλευρά, βρισκόταν συσσωρευµένα αυτά τα θαυµαστά ορτύκια, συσσωρευµένα ένα µέτρο και κάτι ψηλά. Υποθέτοντας, χάριν ενός ελάχιστου θαύµατος, και εποµένως της πίεσης της Πίστης, ότι αυτός ο σωρός των ορτυκιών άρχιζε κοντά στις τέσσερις πλευρές του στρατοπέδου και εκτεινόταν για 44.815 µέτρα (δρόµος µιας µέρας) προς κάθε κατεύθυνση, έχουµε ένα στερεό τετράγωνο από ορτύκια που έχει διαστάσεις από την µία εξωτερική άκρη στην άλλη 110 περίπου χλµ, αφαιρώντας φυσικά τα 400 τετρ. χλµ που καταλάµβανε το στρατόπεδο στο κέντρο. Η στερεά µάζα εποµένως των ορτυκιών κάλυψε 12.000 τετραγωνικά χλµ, από τα οποία η αφαίρεση των 400 τετραγωνικών χλµ του κεντρικού στρατοπέδου µας αφήνει 11.700 τετραγωνικά χιλιόµετρα ορτυκιών συσσωρευµένων 100 εκατοστά υψηλά. Έτσι αυτό το σύνολο των ορτυκιών κάλυψε µια περιοχή σχεδόν ίση µε ολόκληρη την επιφάνεια των νοµών ράµας, Ροδόπης, Καβάλας, Ξάνθης, Έβρου, συµπεριλαµβανοµένων και των νήσων Σαµοθράκης και Θάσου! Τέτοια είναι η γενναιοδωρία του Γιαχβέ, ή η απεραντοσύνη της εβραϊκής θείας έµπνευσης! Ή όπως θα έλεγε ο ποιητής Συµωνίδης των γαρ ηλιθίων απείρων γενέθλια Όσο για τον χώρο που καταλάµβαναν, ένα ορτύκι, υπό το βάρος της µάζας, µπορεί να συµπιεστεί σε περίπου 7 εκατοστά, που σηµαίνει ότι ένα ορτύκι καταλάµβανε 343 κυβικά εκ. χώρου, ή 2.915 ορτύκια ανά κυβικό µέτρο. Τώρα, µια επιφάνεια 11.700 τετραγωνικών χλµ, γεµάτη σε ύψος 100 εκ. ψηλά µε ορτύκια που το κάθε ένα καταλαµβάνει 343 κυβικά εκατοστά θα δηµιουργούσε µια ιδιαίτερη µάζα, την οποία πρέπει να αναλύσουµε. Ένα γραµµικό χιλιόµετρο περιέχει 1000 µέτρα. Ένα τετραγωνικό χιλιόµετρο εποµένως περιέχει 1.000.000 τετραγωνικά µέτρα. Ολόκληρη η επιφάνεια των 11.700 τετραγωνικών χλµ θα ήταν ίση µε 11.700.000 τετραγωνικά µέτρα. Κάθε τετραγωνικό µέτρο καλυπτόταν µε ορτύκια, κάθε ορτύκι καταλάµβανε 343 κυβικά εκατοστά χώρου, µε 2.915 ορτύκια ανά κυβικό µέτρο. Με βάση τα συντηρητικά αυτά στοιχεία, αυτό µας δίνει ακριβώς 34.105.500.000 ορτύκια σ αυτό το θαύµα του Γιαχβέ. Κάθε ψυχή των 2.414.200 του "πλήθους του Γιαχβέ"
εποµένως είχε στο µερτικό του 14.127.040 ορτύκια. Έτσι µπορούµε σωστά πλέον να πιστέψουµε, αν τα παιδιά του Ισραήλ έπρεπε να φάνε τόσα πολλά ορτύκια, ακόµη και σ έναν "ολόκληρον µήνα," ότι θα τους έβγαιναν πράγµατι από την µύτη όπως ο Γιαχβέ υποσχέθηκε ή απείλησε, "εωσού εξέλθη εκ των µυκτήρων σας και γείνη εις εσάς αηδία!" Για τους υιούς Ισραήλ ήταν ένας καταπληκτικός στόχος να µαζέψουν όλα εκείνα τα ορτύκια. Πράγµατι, η Έµπνευση µας λέει, "ο λαός σηκώθηκε και µάζευε ορτύκια όλη εκείνη την ηµέρα, όλη τη νύχτα κι όλη την άλλη µέρα:... και τα άπλωσαν να ξεραθούν τριγύρω στο στρατόπεδο" (Αριθµοί 11:32). Αυτό πρέπει να σηµαίνει ότι τα άπλωσαν τριγύρω µέσα στο στρατόπεδο. ιότι ήδη τα ορτύκια ήταν διασκορπισµένα στο εξωτερικό του στρατοπέδου σε 110 χιλ. "γύρω από το στρατόπεδο". Πράγµατι, καθώς αυτά τα θαυµάσια ορτύκια απλωνόταν επί σχεδόν 44.815 µέτρα (το ταξίδι µιας ολόκληρης ηµέρας) σε κάθε µεριά γύρω απ το στρατόπεδο, ένα συνηθισµένο χωρίς έµπνευση µυαλό, σαν το δικό µου, δεν µπορεί να συλλάβει την διαδικασία µε την οποία τα εκατοµµύρια των Εκλεκτών ολοκλήρωσαν ποτέ το ασταµάτητο πήγαινε-έλα, εκατοντάδες χιλιάδες φορές απαραίτητο για να µαζέψουν όλα αυτά τα ορτύκια. Και πώς ορτύκια που καλύπτουν συµπαγώς έναν τοµέα 11.700 τετραγωνικών χιλ. θα µπορούσαν "να απλωθούν γύρω από το στρατόπεδο;" Όταν, στα 400 τετραγωνικά χιλιόµετρα του στρατοπέδου, στριµωγµένο ήδη µε τις σκηνές και τους ανθρώπους-- το που έβαζαν τα φτερά και "τα εντόσθια," είναι ένα άλλο ιερό θαύµα -- αν όλο το πράγµα δεν είναι απλά ένα θέµα απλής πίστης. Και είναι περίεργο, πού στεκόταν τα 2.414.200 των Ισραηλιτών για να µπορέσουν να µαζέψουν τα ορτύκια; Και πώς κάθε άνθρωπος θα µπορούσε να µαζέψει 14.127.040 ορτύκια σε 36 ώρες, πράγµα το οποίο σηµαίνει ότι ο καθένας τους έπρεπε να συλλέξει 392.418 ορτύκια την ώρα, ή 6.540 ορτύκια το λεπτό, ή σχεδόν 110 ορτύκια το δευτερόλεπτο συνεχούς χρόνου, µην αφήνοντάς τους καθόλου χρόνο να µεταφέρουν τα ορτύκια 44.815 µέτρα µέσα στο στρατόπεδο, να τα απλώσουν, και καθόλου χρόνο να τα φάνε, ή να κοιµηθούν, ή να θυσιάσουν, ή να πεθάνουν, πράγµα που έκαµναν πάνω από 1700 ηµερησίως, ή να θάψουν τους νεκρούς τους, ή να γεννηθούν, όπως η σύγκριση των δύο απογραφών δείχνει ότι 1700 ηµερησίως γεννιόταν, ή για οποιαδήποτε άλλη των καθηµερινών αναγκών της ζωής του στρατοπέδου; Ευσεβώς επικαλούµενοι όλες αυτές τις ασήµαντες υποθέσεις, ιδού το αποκορύφωµα της τραγωδίας που κάλυψε αυτό το θαύµα της θείας γενναιοδωρίας. Ο Γιαχβέ είχε υποσχεθεί στα παιδιά του να τρώνε κρέας επί "έναν ολόκληρο µήνα" (Αριθµοί 11:20), µέχρι που θα µπούχτιζαν τόσο µε την κατανάλωση των ορτυκιών που θα έπρεπε αυτά να βγουν απαίσια από τα ρουθούνια τους. Και ο θείος λόγος του Γιαχβέ φαινόταν να είναι απαραβίαστος. Αλλά όταν το κάθε ένα
απ τα παιδιά του Ισραήλ µάζεψε το µερίδιό του των 14 εκατοµµυρίων ορτυκιών, και άρχισε µε µεγάλη χαρά και πείνα, όπως µπορούµε να φανταστούµε, µετά από τριάντα έξι ώρες πεινασµένης αναµονής, να τα φάει, ιδού! "ενώ το κρέας ήτο έτι εις τους οδόντας αυτών, πριν µασσηθή, εξήφθη η οργή του Γιαχβέ επί τον λαόν. Και επάταξε ο Γιαχβέ τον λαόν εν πληγή µεγάλη σφόδρα" (Αριθµοί 11:33), και αµέτρητος αριθµός Ισραηλιτών σκοτώθηκε από τον γενναιόδωρο στοργικό ουράνιο Πατέρα τους! Και αυτό απλά επειδή "επιθύµησαν σφόδρα" να φάνε κάτι άλλο εκτός απ αυτό το απαίσιο µάννα. Εάν τα θαυµαστά ορτύκια εµποτίστηκαν θεϊκά µε δηλητήριο και επέφεραν στους Εκλεκτούς του Γιαχβέ δηλητηρίαση, ή αν ήταν απλά µια άλλη περίπτωση Γιαχβιστικής δολοφονίας, τόσο άφθονης στο ιερό αρχείο του, η εβραϊκή αποκάλυψη µας αφήνει απληροφόρητους. Και στις δύο περιπτώσεις, πάντως, ο Γιαχβέ φαίνεται να παραβιάζει τον ιερό λόγο του, ή στην καλύτερη περίπτωση κράτησε την υπόσχεση µόνον στα λόγια, δεδοµένου ότι τα παιδιά του δεν έλαβαν "κρέας να φάνε για έναν ολόκληρο µήνα," που τους είχε υποσχεθεί ούτε πρόλαβαν να φάνε καθόλου. Κοιτάζω έξω από το παράθυρό µου και βλέπω αµέτρητους ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια µήπως βρουν αποφάγια να ξεγελάσουν την πείνα τους. Φτωχοί, άθλιοι, εξαθλιωµένοι άνθρωποι που η µοντέρνα κοινωνία δεν µπορεί να τους προσφέρει ένα πιάτο φαγητό. Ρακένδυτοι άνθρωποι που κοιµούνται σε εγκαταλειµµένα σπίτια ανάµεσα σε ποντίκια και ακαθαρσίες. Άνθρωποι του Γιαχβέ κι αυτοί Πείνα Σε κανέναν απ αυτούς δεν εµφανίζεται ο Γιαχβέ µάλλον δεν πρέπει να προσεύχονται αρκετά. Όταν τα σκατά γίνουν χρήµατα, οι άνθρωποι αυτοί θα γεννιούνται χωρίς κωλοτρυπίδες! Αυτό είναι το µόνο βέβαιο. Πίστη σηµαίνει σιγουριά γι αυτά που ελπίζουµε και βεβαιότητα γι αυτά που δεν βλέπουµε. (Εβραϊκές γραφές, προς Εβραίους 11:1)!!! Άνοια µανίας συγγενέστατον. Η απερισκεψία είναι πολύ κοντινή µε την τρέλλα. (Ελληνικές γραφές). εν υπάρχει τίποτα χειρότερο από ένα ακρωτηριασµένο πνεύµα. (Λαϊκή σοφία). Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωµα να είναι µαλάκες!! ( ικό µου σλόγκαν)