Απόφαση 172 / 2010 (ΣΤ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ) Θέµα Αιτιολογίας επάρκεια, Νόµου εφαρµογή και ερµηνεία, Ναρκωτικά. Περίληψη: Αγορά και κατοχή ναρκωτικών ουσιών (ηρωίνης). Η αγορά και η κατοχή συντελείται και µε τη µεσολάβηση τρίτων προσώπων, που ενεργούν για λογαριασµό των συµβαλλοµένων. Για να έχει το ικαστήριο υποχρέωση να απαντήσει σε αυτοτελή ισχυρισµό για χορήγηση ελαφρυντικού, πρέπει να είναι αυτός πλήρης και ορισµένος, διαφορετικά, δεν έχει υποχρέωση για απάντηση και µάλιστα αιτιολογηµένη. Περιεχόµενο εγγράφου σε άλλο έγγραφο, θεωρείται ότι και αυτό αναγνώσθηκε. Απορρίπτει λόγους αναιρέσεως για έλλειψη ειδικής και εµπεριστατωµένης αιτιολογίας και εσφαλµένη εφαρµογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Απορρίπτει αίτηση αναίρεσης. Αριθµός 172/2010 ΤΟ ΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΣΤ' Ποινικό Τµήµα Συγκροτήθηκε από τους ικαστές: ηµήτριο Πατινίδη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χαράλαµπο Παπαηλιού, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο- Εισηγητή, Παναγιώτη Ρουµπή και Γεώργιο Μπατζαλέξη, Αρεοπαγίτες. Συνήλθε σε δηµόσια συνεδρίαση στο Κατάστηµά του στις 10 Νοεµβρίου 2009, µε την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικολάου Μαύρου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραµµατέως Πελαγίας, για να δικάσει την αίτηση της αναιρεσείουσα - κατηγορουµένης Χ, κατοίκου..., που εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιο δικηγόρο της Ελένη Ρίζου, περί αναιρέσεως της 2854/2007 αποφάσεως του Πενταµελούς Εφετείου Αθηνών. Το Πενταµελές Εφετείο Αθηνών, µε την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτοµερώς αναφέρονται σ' αυτή, και η αναιρεσείουσα-κατηγορουµένη ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 17 Ιουνίου 2008 αίτησή της, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο µε τον αριθµό 1428/2008.
Αφού άκουσε Την πληρεξουσία δικηγόρο της αναιρεσείουσας, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείµενη αίτηση αναίρεσης. ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούµενη, κατά τα άρθρα 93 παρ.3 του Συντάγµατος και 139 ΚΠοιν, ειδική και εµπεριστατωµένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. ' του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σε αυτή µε σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγµατικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του ικαστηρίου για τη συνδροµή των αντικειµενικών και υποκειµενικών στοιχείων του εγκλήµατος, οι αποδείξεις που τα θεµελιώνουν και οι νοµικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρµόσθηκε. Επίσης, για την ύπαρξή της άνω αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυµπλήρωση του αιτιολογικού µε το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο και σε σχέση µε τα αποδεικτικά µέσα πρέπει να προκύπτει µε βεβαιότητα ότι έχουν ληφθεί όλα στο σύνολό τους και όχι ορισµένα µόνο από αυτά. Για τη βεβαιότητα δε αυτή αρκεί να µνηµονεύονται όλα, έστω κατά το είδος τους (µάρτυρες, έγγραφα, κλπ.), χωρίς ανάγκη ειδικότερης αναφοράς τους και µνείας του τι προέκυψε χωριστά από καθένα από αυτά, ενώ το γεγονός ότι εξαίρονται ορισµένα αποδεικτικά µέσα δεν υποδηλώνει ότι δεν λήφθηκαν υπόψη τα άλλα. εν αποτελούν όµως λόγους αναιρέσεως η εσφαλµένη εκτίµηση εγγράφων, η εσφαλµένη αξιολόγηση των καταθέσεων των µαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολογήσεως κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της µεταξύ τους αξιολογικής συσχετίσεως των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του ικαστηρίου της ουσίας. Εξάλλου, η επιβαλλόµενη κατά τα ανωτέρω ειδική και εµπεριστατωµένη αιτιολογία της αποφάσεως πρέπει να υπάρχει όχι µόνο ως προς την κατηγορία, αλλά να επεκτείνεται και στους αυτοτελείς ισχυρισµούς που προβάλλονται από τον κατηγορούµενο ή το συνήγορό του. Τέτοιοι ισχυρισµοί είναι εκείνοι που προβάλλονται στο ικαστήριο της ουσίας, σύµφωνα µε τις διατάξεις των άρθρων 170 παρ.2 και 333 παρ.2 ΚΠοιν, και τείνουν στην άρση του άδικου χαρακτήρα της πράξεως ή την άρση ή µείωση της ικανότητας καταλογισµού ή την εξάλειψη
του αξιοποίνου της πράξεως ή τη µείωση της ποινής. Η απόρριψη ενός τέτοιου ισχυρισµού, όπως είναι και οι ισχυρισµοί για αναγνώριση στο πρόσωπο του κατηγορουµένου ελαφρυντικών περιστάσεων, πρέπει να αιτιολογείται ιδιαιτέρως. Όταν όµως ο αυτοτελής ισχυρισµός δεν προβάλλεται παραδεκτά και κατά τρόπο πλήρη και ορισµένο ή ο φερόµενος ως αυτοτελής ισχυρισµός δεν είναι στην πραγµατικότητα αυτοτελής, κατά την έννοια που προαναφέρθηκε, αλλά αρνητικός της κατηγορίας, το ικαστήριο δεν υποχρεούται να απαντήσει, και µάλιστα ιδιαίτερα και αιτιολογηµένα, αφού δεν υπάρχει υποχρέωση ιδιαίτερης απαντήσεως σε απαράδεκτο ισχυρισµό ή σε ισχυρισµό αρνητικό της κατηγορίας. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.ε' ΚΠοιν λόγο αναιρέσεως αποτελεί και η εσφαλµένη ερµηνεία ή εφαρµογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλµένη ερµηνεία υπάρχει όταν ο ικαστής αποδίδει στο νόµο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγµατικά έχει, ενώ εσφαλµένη εφαρµογή υπάρχει όταν το ικαστήριο της ουσίας δεν υπάγει σωστά τα πραγµατικά περιστατικά που δέχτηκε ότι αποδείχθηκαν στη διάταξη που εφαρµόσθηκε. Περίπτωση δε εσφαλµένης εφαρµογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως συνιστά και η εκ πλαγίου παραβίαση της διατάξεως αυτής, η οποία υπάρχει, όταν στο πόρισµα της αποφάσεως, που περιλαµβάνεται στο συνδυασµό του αιτιολογικού µε το διατακτικό και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήµατος, έχουν εµφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, µε αποτέλεσµα να καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος της ορθής ή µη εφαρµογής του νόµου, οπότε η απόφαση στερείται νόµιµης βάσεως. Στην προκειµένη περίπτωση µε την προσβαλλόµενη 2854/2004 απόφαση του Πενταµελούς Εφετείου Αθηνών, που δίκασε σε δεύτερο βαθµό, η αναιρεσείουσα κηρύχθηκε ένοχος, αγοράς και κατοχής ναρκωτικών ουσιών και της επιβλήθηκε ποινή καθείρξεως δέκα (10) ετών και χρηµατική ποινή τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ. 'Όπως προκύπτει από το σκεπτικό, σε συνδυασµό µε το διατακτικό της προσβαλλόµενης αποφάσεως, το δικάσαν Πενταµελές Εφετείο, µετά από εκτίµηση και αξιολόγηση των αναφεροµένων αποδεικτικών µέσων, δέχθηκε, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί πραγµάτων κρίση του, κατ'λέξη τα εξής: "Οι αστυνοµικές αρχές, είχαν πληροφορίες από άτοµο, που για λόγους προστασίας του δεν γνωστοποιούν το όνοµά του, το οποίο θέλησε µετά από τη σύλληψή του από τα Αστυνοµικά όργανα να συνεργασθεί µαζί τους, και έτσι τους έδωσε της πληροφορίας, ότι από την Τουρκία θα εισαχθεί στην Ελληνική Επικράτεια µεγάλη ποσότητα ηρωΐνης, καθόσον το άτοµο αυτό είχε δεχθεί τηλεφωνική πρόταση, από τον τούρκο έµπορο ναρκωτικών ΑΑ για να παραλάβει ποσότητα ηρωΐνης από
πρόσωπο, που αυτός θα του υποδείκνυε τηλεφωνικώς στην Ελλάδα και την οποία ποσότητα, το εν λόγω, συνεργαζόµενο µε την Αστυνοµία άτοµο, θα διέθετε στην συνέχεια σε διαφόρους, αγνώστους σ'αυτό παραλήπτες. 'Ετσι µέσω του ατόµου αυτού Αστυνοµικοί, αφού πληροφορήθηκε την ηµέρα εισαγωγής της ποσότητας ηρωΐνης στην Ελλάδα, άρχισαν την παρακολούθηση και µε την βοήθεια του παραπάνω συνεργάτη τους συνέλαβε στις 10-11-2001 τον κατηγορούµενο µε την παρούσα κατηγορούσης στον πρώτο βαθµό ΒΒ, o οποίος στις 9-11-2001 οδηγώντας το µε αριθµό κυκλοφορίας... ΙΧΕ αυτοκίνητο µάρκας DAEWOO LANOS χρώµατος µπορντώ, µετά από συνεννόηση µε τον προαναφερόµενο τούρκο έµπορο ναρκωτικών (ο οποίος τον είχε πάρει προηγουµένως τηλέφωνο να µεταβεί στην Τουρκία για να πάρει την πιο πάνω ποσότητα επτά (7) κιλών ηρωΐνης και να την εισαγάγει στην Ελλάδα αντί αµοιβής 2.000.000 δραχµών, µετέβη στην πόλη... (Τουρκίας) όπου παρέλαβε την άνω ποσότητα ηρωΐνης συσκευασµένη σε δέκα τέσσερις (14) ισοµερείς συσκευασίες και την τοποθέτησε επιµελώς εντός του εφεδρικού τροχού του αυτοκινήτου του (ρεζέρβα) και την ίδια ηµέρα (9-11-2001) την εισήγαγε από την Τουρκία στην Ελλάδα, µέσω του τελωνειακού..., και την µετέφερε αρχικά στα... και από εκεί τις πρωΐνές ώρες της 10-11-2001 στην περιοχή της..., προκειµένου να την παραδώσει σε παραλήπτες που θα του υποδείκνυε ο ΑΑ, ο οποίος και θα του καθοδηγούσε, µέχρι την παράδοσή της εν λόγω ποσότητος. 'Ετσι ο άνω ΒΒ, όταν έφθασε στο 310ο χιλιόµετρο της Νέας Εθνικής οδού...-..., που απέχει 40 χιλιόµετρα από τη..., στάθµευσε σε χώρο στάθµευσης προκειµένου να παραδώσει την εν λόγω, ποσότητα. 'Ετσι, όταν συναντήθηκαν ο συνεργάτης της Αστυνοµίας και ο άνω ΒΒ, ο τελευταίος του είπε και αντάλλαξαν τους εφεδρικούς τροχούς των αυτοκινήτων, που ο καθένας οδηγούσε και τα οποία (αυτοκίνητα) καθ' υπόδειξη του ΑΑ ήταν της αυτής µάρκας ήτοι DAEWOO LANOS, τη στιγµή δε κατά την οποίαν, η πιο πάνω ποσότητα παραδιδόταν του µαζί µε τον τροχό, στον συνεργάτη της Αστυνοµίας, τα αστυνοµικά όργανα που παρακολουθούσαν επενέβησαν και συνέλαβαν τον άνω ΒΒ. Στη συνέχεια, περί ώραν 17.40 της αυτής ηµέρας, ο ανωτέρω άγνωστος συνεργάτης της Αστυνοµίας δέχθηκε από τον ΑΑ, γνωστόν µε το ψευδώνυµο "ΑΑ- 1" ότι σε λίγη ώρα θα τηλεφωνούσε κάποια γυναίκα µε την οποία θα έπρεπε να συναντηθεί για να της παραδώσει 1,5 κιλό ηρωΐνη, χωρίς να καταβάλει τίµηµα το οποίο είχε ήδη αποστείλει στην Τουρκία µε τον άνω ΑΑ. Αµέσως µετά τηλεφώνησε στον άνω συνεργάτη της Αστυνοµίας η νυν κατηγορουµένη, η οποία ότι είχε συνεννοηθεί µε τον "ΑΑ-1" για να παραλάβει 1 1/2 κιλό ηρωΐνη και κανόνισαν να συναντηθούν στις 18.30 της ίδιας ηµέρας στην διασταύρωση... και..., έξω από
την εκκλησία της Αγίας... Η συνάντηση έγινε πράγµατι στο καθορισµένο σηµείο και εκεί η "γυναίκα" η οποία ήταν η νυν κατηγορουµένη Χ, η οποία ήταν γνωστή στους Αστυνοµικούς εµπόρους ναρκωτικών, παρέλαβε από τον άνω συνεργάτη της Αστυνοµίας, ο οποίος ενεργούσε για λογαριασµό του ΑΑ, την άνω ποσότητα του 1,5 κιλού ηρωΐνης αντί του καταβληθέντος ήδη τιµήµατος το ύψος του οποίου δεν προσδιορίσθηκε. Αµέσως, µετά την αγοραπωλησία Αστυνοµικού που παρακολουθούσαν το όλο επεισόδιο συνέλαβαν την κατηγορουµένη, στην κατοχή της οποίας βρέθηκε και κατασχέθηκε η άνω ποσότητα ηρωΐνη. Στην τσάντα της βρέθηκε ένα φύλλο σηµειωµαταρίου στο οποίο αναγραφόταν το όνοµα "ΑΑ-1" και ο αριθµός τηλεφώνου... ήτοι ο αριθµός του άνω ΑΑ. Στη συνέχεια επακολούθησε νοµότυπη έρευνα στην οικία της κατηγορίας, όπου βρέθηκε και κατασχέθηκε το χρηµατικό ποσό των 400.000 δρχ., 2.000.000 δραχµών, κατηγορουµένη ήταν απολύτως αρνητική και για το λόγο αυτό οι Αστυνοµικοί δε της επέτρεψαν να απαντήσει στο κινητό της σε τηλεφώνηµα του άνω ΑΑ ότι όλα πήγαν οµαλά. Κατόπιν τούτου ο ΑΑ ανήσυχος τηλεφώνησε στον άνω "συνεργάτη" της Αστυνοµικής ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι όλα εξελίχθηκαν καλά. Ο ΑΑ του είπε να κρατήσει την υπόλοιπη ηρωΐνη πλην αυτής που παραδόθηκε στην νυν κατηγορουµένη και στον άλλο συλληφθέντα αµέσως µετά από αυτήν, αγοραστή 1 1/2 επίσης κιλού ηρωΐνης συγκατηγορούµενό της στον πρώτο βαθµό ΓΓ, και θα τον ειδοποιούσε αργότερα ενδεχοµένως και την εποµένη ηµέρα για συναντήσεις µε άλλους παραλήπτες, αφού προηγουµένως βεβαιωνόταν ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβληµα. Την άνω ποσότητα του 1 1/2 κιλού ηρωΐνη αγόρασε η νυν κατηγορουµένη από τον άνω ΑΑ αντί τιµήµατος το ύψος του οποίου δεν προσδιορίσθηκε και που είχε ήδη προκαταβληθεί από την κατηγορουµένη, όπως ρητά ανέφερε ο άνω ΑΑ στον συνεργάτη της Αστυνοµίας που ενεργούσε για λογαριασµό του, κατείχε δε αυτήν, υπό την έννοια ότι εξουσίαζε φυσικά, εις τρόπον ώστε να µπορεί ανά πάσα στιγµή να διαπιστώνεται ύπαρξη της και να διαθέτει αυτήν κατά βούληση σε τρίτους, τέλεσε δε τις άνω πράξεις χωρίς να είναι τοξικοµανής και προόριζε την άνω σηµαντική ποσότητα, αποκλειστικά για εµπορία. Πρέπει να σηµειωθεί ότι για την πληρότητα της απολογίας της καταδικαστικής απόφασης για την αγορά της ηρωϊνης δεν είναι απαραίτητο να προσδιορίζεται το ύψος του καταβληθέντος τιµήµατος (βλ. ΑΠ 919/2000 Ποιν. ικ. 2000 σελ. 1173 και Ποιν.Χρον. ΝΑ σελ. 215 ΑΠ 362/1997 Ποιν Χρον. ΜΗ σελ. 56, ΑΠ 247/1998 Ποιν.Χρον. ΜΗ σελ. 889). Ως προς την αγορά ναρκωτικών από την κατηγορουµένη και τους σχετικούς αυτοτελείς ισχυρισµούς αυτής, πρέπει να λεχθούν τα εξής: η κατάρτηση της σύµβασης αγοράς ναρκωτικών µπορεί να γίνει
όπως και εν προκειµένω τηλεφωνικώς µεταξύ του άνω ΑΑ, γνωστού µε το ψευδώνυµο "ΑΑ-1" και της κατηγορουµένης, η δε παράδοση και αντιστοίχως παραλαβή της ναρκωτικής ουσίας δεν απαιτείται να γίνει ιδιοχείρως από τους συµβαλλοµένους αλλά µπορεί να συντελεσθεί και µε την διαµεσολάβηση τρίτων προσώπων που συνεργούν για λογαριασµό εκείνων, όπως εν προκειµένω του άνω "συνεργάτου" της Αστυνοµίας που ενεργούσε για λογαριασµό του άνω πωλητού ΑΑ και υπό την ιδιότητά του αυτήν παρέδωσε την άνω ποσότητα ηρωΐνης στην κατηγορουµένη (βλ. ΑΠ 556/1994 ΠοινΧρ. Μ ' σελ. 641). Συνεπώς, ο τουναντία υποστηρίζων σχετικός αυτοτελής ισχυρισµός της κατηγορουµένης είναι αβάσιµος και πρέπει να απορριφθεί. Περί πάντων των ανωτέρω σαφής πειστική µετά λόγου γνώσεως και εξ ιδίας αντιλήψεως είναι η κατάθεση του µάρτυρα αστυνοµικού περί της αξιοπιστίας του οποίόυ δεν ενέκυψε καµία αµφιβολία και τα οποία από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν αναιρούνται αλλά ούτε και κλονίζονται. Συνεπώς συγκροτείται πλήρως εν προκειµένω η αντικειµενική και υποκειµενική υπόσταση αµφοτέρων των εγκληµάτων αγοράς τε και κατοχής ναρκωτικής ουσίας εκ υποθέσεως από µη τοξικοµανή, για εµπορία και για το λόγο αυτό πρέπει να κηρυχθεί ένοχη η κατηγορουµένη αµφοτέρων των πράξεων αυτών, όπως στο διατακτικό. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι συντρέχει στο πρόσωπο της κατηγορουµένης η ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ.2 α ΠΚ ήτοι του προτέρου εντίµου βίου, το οποίο και πρέπει να της αναγνωρισθεί, αλλά όχι και αυτό της µεταγενέστερης καλής συµπεριφοράς και το σχετικό αίτηµα αυτής πρέπει να απορριφθεί. Τέλος εν όψει του ότι αντικείµενο αµφοτέρων των πράξεων είναι η αυτή ποσότητα ναρκωτικών ουσιών, πρέπει να επιβληθεί στην κατηγορουµένη µία ποινή. Στη συνέχεια, το ικαστήριο την κατηγορουµένη και ήδη αναιρεσείουσα των πράξεων της αγοράς και κατοχής ναρκωτικών ουσιών κήρυξε ένοχο και ειδικότερα, του ότι: "κατά τους αναφερόµενους τόπους και χρόνους µε περισσότερες τέλεσε περισσότερα εγκλήµατα, τα οποία προβλέπονται και τιµωρούνται από τον ποινικό κώδικα και τους ειδικούς ποινικούς νόµους µε στερητικές της ελευθερίας ποινές. Ειδικότερα κατηγορείται ότι: Α) Στις 10-11-2001 και ώρα 18.30' στη διασταύρωση των οδών... και... στα... αγόρασε από τον ΑΑ, χωρίς να είναι εξαρτηµένη από τα ναρκωτικά, ποσότητα ηρωίνης βάρους 1,5 κιλών, την οποία της δώσε αυτός µέσω αντιπροσώπου του και συνεργάτη της αστυνοµίας, αντί αγνώστου στην ανάκριση τιµήµατος πωλήσεως, το οποίο είχε προηγουµένως καταθέσει σε άγνωστο τραπεζικό λογαριασµό του ΑΑ στην Τουρκία. Β) Στον παραπάνω τόπο και χρόνο κατελήφθη να κατέχει την πιο πάνω ποσότητα
ηρωίνης βάρους 1,5 κιλού µε σκοπό την πώλησή της σε τρίτους. Τις παραπάνω πράξεις τέλεσε χωρίς να έχει αποκτήσει την έξη της χρήσης των ναρκωτικών. Το ικαστήριο δέχεται ότι η κατηγορουµένη µέχρι το χρόνο που διέπραξε το αδίκηµα, έζησε έντιµη ατοµική, οικογενειακή, επαγγελµατική και γενικά κοινωνική ζωή". Με βάση τις παραπάνω παραδοχές το ικαστήριο της ουσίας διέλαβε στην προσβαλλόµενη απόφασή του την απαιτούµενη από τις αναφερόµενες διατάξεις του Συντάγµατος και του ΚΠ ειδική και εµπεριστατωµένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτή µε σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγµατικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαµατική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειµενική και υποκειµενική υπόσταση των άνω εγκληµάτων για τα οποία καταδικάστηκε η αναιρεσείουσα, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους συλλογισµούς, µε βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 18 εδ.α', 26 παρ.1α, 27 παρ.1, 84 παρ.2α' και 94 παρ.1 ΠΚ, καθώς και τα άρθρα 1 παρ.1 και 20 περ.β' ιξ του Ν. 3459/2006, τις οποίες ορθά ερµήνευσε και εφάρµοσε, χωρίς να τις παραβιάσει ούτε ευθέως, ούτε εκ πλαγίου και χωρίς να στερήσει έτσι την απόφαση από νόµιµη βάση. Ειδικότερα, αναφέρονται στην αιτιολογία της αποφάσεως 2854/2007 του Πενταµελούς Εφετείου Αθηνών, τα αποδεικτικά µέσα κατά το είδος τους (µάρτυρες, έγγραφα, απολογία κατηγορουµένης), από τα οποία το ικαστήριο συνήγαγε τα περιστατικά που εκτέθηκαν και οδηγήθηκε στην καταδικαστική του κρίση, ενώ δεν υπήρχε κατά νόµο, ανάγκη να τα παραθέσει αναλυτικά και να εκθέσει τι προκύπτει χωριστά από το καθένα από αυτά. Και συγκεκριµένα έλαβε υπόψη του το ικαστήριο της ουσίας και συνεκτίµησε µαζί µε τα υπόλοιπα αποδεικτικά µέσα και τις ένορκες καταθέσεις των µαρτύρων, κατηγορίας,... και υπερασπίσεως,... Σύµφωνα µε τα άνω λεχθέντα, το ικαστήριο της ουσίας προκειµένου να καταλήξει στην καταδικαστική κρίση του, οδηγήθηκε στις προαναφερόµενες παραδοχές, που αποτελούν την απαιτούµενη από τις πιο πάνω διατάξεις ειδική και εµπεριστατωµένη αιτιολογία. Συγκεκριµένα, κατά τρόπο σαφή και πλήρη, αναφέρονται όλα τα στοιχεία που συγκροτούν την αντικειµενική και υποκειµενική υπόσταση του εγκλήµατος για το οποίο αυτός καταδικάστηκε, οι αποδείξεις από τις οποίες προέκυψαν αυτά και οι σκέψεις µε τις οποίες έγινε η υπαγωγή των περιστατικών που αποδείχθηκαν στην ουσιαστική διάταξη που εφαρµόστηκε, χωρίς να εµφιλοχωρήσουν ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά. Για την πληρότητα δε της αιτιολογίας, είναι παραδεκτή η αλληλοσυµπλήρωση του αιτιολογικού και διατακτικού, που αποτελούν ενιαίο σύνολο. Είναι αβάσιµες και πρέπει να απορριφθούν, οι επιµέρους αντίθετες
αιτιάσεις της αναιρεσείουσας και συγκεκριµένα, ότι: 1) Το ικαστήριο της ουσίας έλαβε υπόψη έγγραφο το οποίο δεν αναγνώστηκε, ώστε ως κατηγορουµένη να δυνηθεί να προβεί στην εκτίµησή του και να προβεί στις δέουσες δηλώσεις και συγκεκριµένα, έλαβε υπόψη και εκτίµησε το φύλλο σηµειωµαταρίου στο οποίο αναγράφονταν το όνοµα "ΑΑ-1" και αριθµός τηλεφώνου του ΑΑ. 'Όµως, από το περιεχόµενο της από 10-11-2001 εκθέσεως σωµατικής έρευνας και κατασχέσεως, η οποία αναγνώσθηκε, προκύπτει µε σαφήνεια ότι κατασχέθηκε και το πιο πάνω έγγραφο (σηµειωµατάριο), το περιεχόµενο δε αυτού αναφέρεται στην έκθεση αυτή και έτσι, δια της αναγνώσεώς της, αναγνώσθηκε και το περιεχόµενο του σηµειωµαταρίου. 2) Ενώ υπέβαλε στο δικάσαν ικαστήριο εγγράφως και ανέπτυξε προφορικά τον αυτοτελή ισχυρισµό να της αναγνωριστεί και το ελαφρυντικό του άρθρου 84 παρ.2 περ.ε' ΠΚ (της µετά την πράξη καλής συµπεριφοράς) το άνω ικαστήριο τον απέρριψε µε αιτιολογία ελλειπή. 'Όπως δε προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλόµενης αποφάσεως, η αναιρεσείουσα-κατηγορουµένη δια της συνηγόρου της, υπέβαλε τον ισχυρισµό της καλής συµπεριφοράς µετά την πράξη της, επικαλούµενη κατά λέξη τα εξής: "Επίσης, την 1η Σεπτεµβρίου 2003 εξεδόθη η υπ' αριθµ. 1291/2003 απόφαση του Πενταµελούς Εφετείου Αθηνών (Αναστολών), η οποία διέταξε την αναστολή εκτέλεσης της επιβληθείσης µε την εκκαλουµένη ποινής. Έκτοτε είµαι ελεύθερη και διάγω έντιµο ατοµικό, οικογενειακό και κοινωνικό βίο, χωρίς να απασχολήσω τις Αρχές για οποιαδήποτε αιτία. Ζω µε τους δύο εγγονούς µου... και... και προσπαθώ να επιβιώσω µετά τον τραγικό θάνατο του γυιού µου... σε τροχαίο ατύχηµα. Αντιµετωπίζω τεράστια προβλήµατα υγείας και τον περισσότερο χρόνο νοσηλεύοµαι σε ηµόσια Νοσοκοµεία, όπως προκύπτει από τα αναγνωσθέντα πιστοποιητικά. Αιτούµαι την αναγνώριση της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 παρ. 2 εδ. ε, ότι επί µακρόν µετά την πράξη συµπεριφέρθηκα καλώς". Όµως, κατά τα εκτιθέµενα στην αρχή, ο ισχυρισµός αυτός δεν προβλήθηκε παραδεκτά και κατά τρόπο πλήρη και ορισµένο, αφού δεν εκτίθενται περιστατικά καλής µετά την πράξη της συµπεριφοράς, παρά µόνο γενικόλογοι χαρακτηρισµοί της για τις σχέσεις της µε συγγενικά της πρόσωπα. Εποµένως, το ικαστήριο δεν είχε υποχρέωση να απαντήσει και µάλιστα ιδιαίτερα και αιτιολογηµένα, αφού δεν υπάρχει υποχρέωση απαντήσεως σε απαράδεκτο ισχυρισµό. 3) Το αδίκηµα που διέπραξε ήταν της απόπειρας αγοράς ναρκωτικών ουσιών και γι'αυτό και µόνο έπρεπε να καταδικαστεί, αφού η ποσότητα των επτά (7) χ/µων ναρκωτικών ουσιών βρισκόταν στην κατοχή της Αστυνοµίας, από τα χέρια της οποίας δεν µπορούσε να της παραδοθεί. Όµως, η παράδοση και αντίστοιχα η παραλαβή των ναρκωτικών
ουσιών, δεν απαιτείται να γίνει ιδιοχείρως από τους συµβαλλοµένους, αλλά µπορεί να συντελεσθεί και µε τη διαµεσολάβηση τρίτων προσώπων, που ενεργούν για λογαριασµό εκείνων, όπως στην προκείµενη περίπτωση. Εξάλλου, για την πληρότητα αιτιολογίας της καταδικαστικής αποφάσεως για την αγορά της άνω ναρκωτικής ουσίας, δεν είναι απαραίτητο να προσδιορίζεται το ύψος του καταβληθέντος τιµήµατος. Και 4) αφού κατά τις πρωϊνές ώρες της 10-11-2001 η άνω ποσότητα ναρκωτικών βρισκόταν στα χέρια των οργάνων του ηµοσίου (αστυνοµικών), δεν µπορούσε να κριθεί ότι αυτή (αναιρεσείουσα) έχει τελέσει την κακουργηµατική πράξη της κατοχής των ουσιών αυτών. Όµως, για τον ίδιο λόγο, όπως παραπάνω έχει λεχθεί, η παράδοση και η παραλαβή των άνω ουσιών είχε συντελεσθεί µε τη µεσολάβηση των αναφεροµένων στο σκεπτικό προσώπων και η κατηγορουµένη κατείχε την ποσότητα ναρκωτικών, που αναφέρεται στην απόφαση. Εποµένως, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. ' και Ε' ΚΠ λόγοι αναιρέσεως της κρινόµενης αιτήσεως, µε τους οποίους αποδίδονται στην προσβαλλόµενη απόφαση οι πληµµέλειες της ελλείψεως ειδικής και εµπεριστατωµένης αιτιολογίας, αλλά και της ελλείψεως νόµιµης βάσεως, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιµοι. Κατά τα λοιπά, µε τους πιο πάνω λόγους αναιρέσεως, πλήττεται απαραδέκτως η άνω απόφαση για εσφαλµένη εκτίµηση των αποδείξεων και των πραγµατικών περιστατικών. Κατόπιν αυτών, εφόσον δεν υπάρχει άλλος παραδεκτός λόγος αναιρέσεως για έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η κρινόµενη αίτηση στο σύνολό της και να καταδικαστεί η αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα (ΚΠ 583 παρ.1). ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Απορρίπτει την από 17 Ιουνίου 2008 (υπ'αριθµ. πρωτ. 5321 ενώπιον του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου/2008) αίτηση της Χ για αναίρεση της µε αριθµό 2854/2007 αποφάσεως του Πενταµελούς Εφετείου Αθηνών. Και Καταδικάζει την αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ. Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 19 Ιανουαρίου 2010. ηµοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δηµόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 27 Ιανουαρίου 2010. Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕ ΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ