XΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Ανακριτής κι απολογούμενος αντάμα θα δικαστούν και θα δικάσουν λάθος δράμα Έτσι κι αλλιώς ο χρόνος είναι ο αφέτης μα και του τέλους ο αμείλικτος εφέτης Apotupwma_012s142.indd 12
ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ Χρόνος, αφέτης και εφέτης Σκιές οι δρόμοι σκυφτά φαντάσματα του χθες οι ταχυδρόμοι Σβησμένα γράμματα, χαμένες υποσχέσεις κρατώ ανάσα και αισθήσεις σφαλιστές Ιερές προφάσεις στις φλόγες όλες της ψυχής οι επαναστάσεις Γραμμή αδύναμη του ορίζοντα τα χρόνια κι οι έρωτές μου ισοβίτες βομβιστές Σωπαίνουν όλοι όσοι αδειάσαν στην αλήθεια το πιστόλι Κι όσοι πετάξαν με φτερούγες τσακισμένες στ ονειροδρόμιο βρεθήκαν του βυθού Στερνή παρτίδα και τ ακροδάχτυλά σου στήνουν την παγίδα Στιγμές που γίνονται αιώνες στο άγγιγμά σου μη με αφήνεις στο μεθύσι του χορού Ανακριτής κι απολογούμενος αντάμα θα δικαστούν και θα δικάσουν λάθος δράμα Έτσι κι αλλιώς ο χρόνος είναι ο αφέτης μα και του τέλους ο αμείλικτος εφέτης Ήχος τραχύς και ανεπαίσθητος συγχρόνως γλυκό κρασί και μαύρο ρόδι είν ο χρόνος Σαν αγνοούμενου διασώστη προμαχώνας δύει η άνοιξη και λάμπει ο χειμώνας 13 Apotupwma_012s142.indd 13
XΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Ζωή μου σε σκόρπισα σε απρόσωπες νύχτες Και ταξίδια ανέμπνευστα με βραδύγλωσσους μύστες Apotupwma_012s142.indd 14
ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ Ο χορός των κολασμένων Οι ψυχές δε ζουν σε σπίτια κατοικούνε σ αγκαλιές Τα κορμιά αναμμένα σπίρτα πυρπολούν μνήμες παλιές Των ονείρων τα σημάδια φέγγουνε στη διαδρομή Κατακόκκινα φεγγάρια ματωμένη αναδρομή Ζωή μου σε σκόρπισα σε απρόσωπες νύχτες Και ταξίδια ανέμπνευστα με βραδύγλωσσους μύστες Ζωή μου παράφορη μια παράφωνη μπάντα Σε ξεπέταξε ανόρεχτα κουρασμένη μπαλάντα Στων αιώνων το πιθάρι χάθηκαν οι συνταγές Βάλ το το ξίφος στο θηκάρι δεν περνάν οι προσταγές Ο χορός των κολασμένων σαν μεθυστικό τανγκό Είναι ο ύμνος των χαμένων στο μικρό τους εαυτό 15 Apotupwma_012s142.indd 15
XΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Εκεί μια νύχτα το μαθες το μυστικό του κόσμου Στο Λα μινόρε της καρδιάς κρύβονται όλα φως μου Apotupwma_012s142.indd 16
ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ Το Λα μινόρε της καρδιάς Ξημέρωμα στον Βόσπορο σαν ξωτικό πλανιέσαι Το μεσημέρι στο Θιβέτ πολέμους συλλογιέσαι Στρατιώτης πήλινος στο Σιάν στους Ίνκας ταξιδιώτης Μεσάνυχτα στο Ερμιτάζ κολλίγος και ιππότης Ψάχνεις το αποτύπωμα του κόσμου σ ένα στίχο Θαρρείς, την αύρα των Θεών θα κλέψεις απ τον ήχο Πόσες αδιάψευστες γραφές ανέστιες χλιμιντρίζουν Πόσες ζωές το νόημα που βρήκες χαραμίζουν Φωτιά, μαχαίρι, θάνατος τη Νύχτα των Κρυστάλλων Κι Εσπερινός Σικελικός παιδιά δεν ήταν άλλων 17 Apotupwma_012s142.indd 17
XΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Apotupwma_012s142.indd 18
ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ Όπου και να ταξίδεψες σε πολεμίστρες ζούσες Του Μπαρμπαρόσα ήσουν γιος σε μπαρ μεθοκοπούσες Εκεί μια νύχτα το μαθες το μυστικό του κόσμου Στο Λα μινόρε της καρδιάς κρύβονται όλα φως μου 19 Apotupwma_012s142.indd 19
XΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Και τώρα στη σιωπή οι νύχτες σου το παρελθόν διαγράφουνε Μέσα σε μια στιγμή στο βλέμμα σου οι ορίζοντες αλλάζουνε Apotupwma_012s142.indd 20
ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ Αντάρτικο πουλί Αντάρτικο πουλί στης νιότης το ταξίδι σου ξεχάστηκες Αμέτρητα «γιατί» στο κλάμα του ανέμου αφουγκράστηκες Σε τρύπιες αγκαλιές σε άνυδρες ζωές περιπλανήθηκες Μ αδέσποτα φιλιά σε υπόγεια κελιά αναρωτήθηκες Θα μαι κει στης σελήνης τη χάση Θα μαι κει κι αν ο χρόνος γεράσει Θα μαι κει ως την άκρη του κόσμου Θα μαι κει σ ερωτεύομαι φως μου Σ αδιάβατο στρατί υπόσχεση τα χνάρια πώς ν αφήσουνε Σε βρώμικο κορμί δροσιά και χάδι πώς να ακουμπήσουνε Και τώρα στη σιωπή οι νύχτες σου το παρελθόν διαγράφουνε Μέσα σε μια στιγμή στο βλέμμα σου οι ορίζοντες αλλάζουνε 21 Apotupwma_012s142.indd 21
XΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Apotupwma_012s142.indd 22
ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ Θα μαι εκεί στις σημαίες που σκίζεις Θα μαι εκεί τις στιγμές που ραγίζεις Θα μαι εκεί το παιχνίδι σαν χάνεις Θα μαι εκεί όταν θες να πεθάνεις 23 Apotupwma_012s142.indd 23